Zaliczenie wykładu na podstawie sumy punktów z 2 kolokwiów przedmiotu średnia arytmetyczna ocen z zaliczeń wykładu i laboratorium

Podobne dokumenty
Ogólne cechy ośrodków laserowych

Różnorodne zjawiska w rezonatorze Fala stojąca modu TEM m,n

PODSTAWY FIZYKI LASERÓW Wstęp

Transmisja i absorpcja fotonów przez ośrodek

OPTOTELEKOMUNIKACJA. dr inż. Piotr Stępczak 1

Lasery. Własności światła laserowego Zasada działania Rodzaje laserów

LASERY NA CIELE STAŁYM BERNARD ZIĘTEK

Konstrukcja i parametry lasera argonowego

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU

Programy CAD w praktyce inŝynierskiej

WŁASNOŚCI CIAŁ STAŁYCH I CIECZY

Własności optyczne półprzewodników

n n 1 2 = exp( ε ε ) 1 / kt = exp( hν / kt) (23) 2 to wzór (22) przejdzie w następującą równość: ρ (ν) = B B A / B 2 1 hν exp( ) 1 kt (24)

Tłumienie spawów światłowodów o różnych średnicach rdzenia i aperturach numerycznych

Układ uśrednionych równań przetwornicy

SZKIC ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ W ARKUSZU I. Zadania zamknięte. Zadania otwarte

I.4 Promieniowanie rentgenowskie. Efekt Comptona. Otrzymywanie promieniowania X Pochłanianie X przez materię Efekt Comptona

Fizyka Laserów wykład 5. Czesław Radzewicz

Podstawy inżynierii fotonicznej

Lasery. Własności światła laserowego Zasada działania Rodzaje laserów

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

TRANSMISJA KOHERENTNA WYKŁAD 16 SMK

Wykład 3 Zjawiska transportu Dyfuzja w gazie, przewodnictwo cieplne, lepkość gazu, przewodnictwo elektryczne

A21, B21, B12 współczynniki wprowadzone przez Einsteina w 1917 r.

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Technika laserowa. dr inż. Sebastian Bielski. Wydział Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej PG

Moc wyjściowa laserów

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Filtry aktywne czasu ciągłego i dyskretnego

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA / /20 (skrajne daty)

Źródła promieniowania optycznego problemy bezpieczeństwa pracy. Lab. Fiz. II

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów gimnazjów. Schemat punktowania zadań

Optyczne elementy aktywne

Wzbudzony stan energetyczny atomu

Politechnika Warszawska Instytut Mikroelektroniki i Optoelektroniki Zakład Optoelektroniki. dr inż. Jerzy Kęsik LASERY

RUCH FALOWY. Ruch falowy to zaburzenie przemieszczające się w przestrzeni i zmieniające się w

Przemysłowe urządzenia elektrotermiczne działające w oparciu o pozostałe metody nagrzewania elektrycznego Prof. dr hab. inż.

CHARAKTERYSTYKA WIĄZKI GENEROWANEJ PRZEZ LASER

Filtry aktywne czasu ciągłego i dyskretnego

LASERY PODSTAWY FIZYCZNE część 1

Lasery półprzewodnikowe. przewodnikowe. Bernard Ziętek

STEROWANIE WG. ZASADY U/f = const

ZASADY ZALICZENIA PRZEDMIOTU MBS

Filtry aktywne czasu ciągłego i dyskretnego

MODEL ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ARKUSZA II. Zdający może rozwiązać zadania każdą poprawną metodą. Otrzymuje wtedy maksymalną liczbę punktów.

Wprowadzenie do optyki nieliniowej

MODEL ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ARKUSZA II. Zdający może rozwiązać zadania każdą poprawną metodą. Otrzymuje wtedy maksymalną liczbę punktów.

w obszarze linii Podziały z różnych punktów widzenia lasery oscylatory (OPO optical parametric oscillator)

Wykład 3: Atomy wieloelektronowe

Technika laserowa, otrzymywanie krótkich impulsów Praca impulsowa

SZEREGOWY SYSTEM HYDRAULICZNY

Lasery budowa, rodzaje, zastosowanie. Materiały dydaktyczne dla kierunku Technik Optyk (W12) Kwalifikacyjnego kursu zawodowego.

Uwaga. Dr inż. Anna Adamczyk

Wstęp do astrofizyki I

Właściwości światła laserowego

Lasery półprzewodnikowe na złączu p-n. Laser półprzewodnikowy a dioda świecąca

Optyka. Wykład XII Krzysztof Golec-Biernat. Dyfrakcja. Laser. Uniwersytet Rzeszowski, 17 stycznia 2018

Filtry aktywne czasu ciągłego i dyskretnego

Filtry aktywne czasu ciągłego i dyskretnego

Stabilność liniowych układów dyskretnych

Interferencja promieniowania

GŁÓWNE CECHY ŚWIATŁA LASEROWEGO

Zadanie 1. Podaj model matematyczny układu jak na rysunku: a) w postaci transmitancji, b) w postaci równań stanu (równań różniczkowych).

Ćwiczenie nr 2 : Badanie licznika proporcjonalnego fotonów X

Podstawowe układy pracy tranzystora bipolarnego

Fotonika kurs magisterski grupa R41 semestr VII Specjalność: Inżynieria fotoniczna. Egzamin ustny: trzy zagadnienia do objaśnienia

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

Efekt fotoelektryczny. 18 października 2017

Kwantowe własności promieniowania, ciało doskonale czarne, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne.

9. DZIAŁANIE SIŁY NORMALNEJ

PRZEMIANA CZĘSTOTLWIOŚCI

Falowa natura światła

Ośrodki dielektryczne optycznie nieliniowe

Monochromatyzacja promieniowania molibdenowej lampy rentgenowskiej

POLITECHNIKA WARSZAWSKA WYDZIAŁ SAMOCHODÓW I MASZYN ROBOCZYCH Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Krystalografia. Wykład VIII

Podsumowanie W Spektroskopia dwufotonowa. 1. Spektroskopia nasyceniowa. selekcja prędkości. nasycenie. ω 0 ω Laser. ω 21 2ω.

Ćwiczenie ELE. Jacek Grela, Łukasz Marciniak 3 grudnia Rys.1 Schemat wzmacniacza ładunkowego.

BADANIE ZALEŻNOŚCI PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU OD TEMPERATURY

Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji

Zmiany zagęszczenia i osiadania gruntu niespoistego wywołane obciążeniem statycznym od fundamentu bezpośredniego

λ = 92 cm 4. C. Z bilansu cieplnego wynika, że ciepło pobrane musi być równe oddanemu

Wykład 12: prowadzenie światła

Trzy rodzaje przejść elektronowych między poziomami energetycznymi

Przyrządy półprzewodnikowe część 2

Ogólny schemat blokowy układu ze sprzężeniem zwrotnym

Lasery. Własności światła laserowego Zasada działania Rodzaje laserów

VI. Elementy techniki, lasery

EUROELEKTRA Ogólnopolska Olimpiada Wiedzy Elektrycznej i Elektronicznej Rok szkolny 2015/2016

Ćwiczenie nr 4 Badanie zjawiska Halla i przykłady zastosowań tego zjawiska do pomiarów kąta i indukcji magnetycznej

Liniowe układy scalone w technice cyfrowej

Kształtowanie wiązki laserowej przez układy optyczne

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Statyczne charakterystyki czujników

II. WYBRANE LASERY. BERNARD ZIĘTEK IF UMK /~bezet

Podstawy fizyki kwantowej i budowy materii

Repeta z wykładu nr 4. Detekcja światła. Dygresja. Plan na dzisiaj

ĆWICZENIE 44 BADANIE DYSPERSJI. I. Wprowadzenie teoretyczne.

Fizyka, technologia oraz modelowanie wzrostu kryształów

Model oscylatorów tłumionych

Transkrypt:

Prof.dr hab.inż. Romuald Jóźwicki Intytut Mikromechaniki i Fotoniki Pokój 53B Technika laerowa Rok I, emetr III, wykład 30 godz., laboratorium 30 godz. Zaliczenie wykładu na podtawie umy punktów z kolokwiów przedmiotu średnia arytmetyczna ocen z zaliczeń wykładu i laboratorium Zajęcia laboratoryjne na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych Intytut Mikroelektroniki i Optoelektroniki

Problematyka Zaada działania laera Właściwości promieniowania generowanego przez laer Selekcja modów, tabilizacja czętotliwości i długości fali Typy laerów (gazowe, na ciele tałym, barwnikowe, półprzewodnikowe, mikrolaery, włóknowe) Laery z modulowaną dobrocią i ynchronizacją modów Laer przetrajalne BHP przy pracy z laerem Wybrane zatoowania laerów

N N N 0 E Obadzenie poziomów Obadzenie poziomu = liczbie atomów na danym poziomie N i obadzenie i-tego poziomu N 0 obadzenie poziomu podtawowego N Rozkład Boltzmann a i = N 0 exp Ei E k T B 0 E i energia i-tego poziomu k B tała Botzmann a T temperatura [K] W tanie energetycznie utalonym im wyżzy poziom energetyczny tym mniej atomów na tym poziomie Należałoby mówić o prawdopodobieńtwie obadzenia

Tranmija i aborpcja fotonów przez ośrodek E hν hν Aborpcja Emija pontaniczna hν identyczne fotony Emija wymuzona hν Identyczność dotyczy: czętotliwości fazy początkowej tanu polaryzacji kierunku propagacji

Φ 0 = Σhν Φ Tranmija fotonów przez ośrodek Wzmocnienie > Φ 0 α d konieczna inwerja obadzeń, kiedy bardziej prawdopodobna emija wymuzona niż aborpcja Katler (90-984) odkrył zjawiko pompowania 966 nagroda Nobla Maiman 960 pierwzy laer rubinowy Φ α ( d) Φ = Φ 0 exp α < 0 W tanie równowagi termicznej akty aborpcji bardziej prawdopodobne Φ < Φ 0

Obadzenie poziomów w paśmie optycznym w tanie energetycznie utalonym i w temperaturze pokojowej N i 0 N 0 N i = N 0 exp Ei E k T B 0 wyokie czętotliwości ν w paśmie optycznym wyokie energie E i = hν 0i fotonów obadzenie niemal wyłącznie poziomu podtawowego

Pompowanie ośrodka dwupoziomowego N i Σhν 0i N 0 Zmiana obadzenia w wyniku aborpcji fotonów Wynik makymalnej mocy pompowania N i N i = N 0 N 0 Tylko wyrównanie obadzeń Ośrodek taje ię przezroczyty brak inwerji obadzeń

Pompowanie laera rubinowego pompa hν 0 przejście bezpromienite hν 0 0 korund domiezkowany jonami Cr 3+ poziom metatabilny akcja laerowa λ = 694.3 nm poziom podtawowy Sprawność kwantowa hν η = hν 0 0 Schemat wzmacniacza pompa hν 0 hν 0 hν 0 rubin Konieczność opróżnienia poziomu 0 wymaga znacznych mocy pompy praca impulowa Energia bezpromienitego przejścia zamienia ię na ciepło niekorzytne zjawiko

Pompowanie laera rubinowego cd T.H.Maiman 960 Początek ery laerów λ = 694.3 nm

Optymalizacja prawności układu kwantowego 3 pompa hν 03 poziom metatabilny akcja laerowa hν 0 poziom podtawowy Sprawność kwantowa hν η = hν 03 Szeroki poziom 3, wykorzytanie zerzego widma źródła pompującego Akcja laerowa bez przejścia do poziomu 0, bez pompowania poziomy i pute, łatwe uzykanie inwerji obadzeń Jeżeli możliwe, w celu poprawienia prawności kwantowej kierunek wyboru poziomów zaznaczony trzałkami

Pompowanie laerów gazowych Widmo gazów jet liniowe nieefektywne pompowanie przez naświetlanie, gdyż wykorzytanie tylko wąkich pam lampy wyładowczej Pompowanie prądem elektrycznym Kapilara z gazem i katodami Przyłożone napięcie rozpędza elektrony do zderzenia z atomami w celu przekazania energii Elektrony oiągają różną prędkość, a więc i różną energię Obadzanie wzytkich poziomów W jednym gazie nie uzykuje ię inwerji obadzeń Wyjątkiem laery jonowe na gazach zlachetnych dzięki bardzo wyokim gętościom prądu pompowania

Pompowanie laera gazowego zderzenia atomów A Zderzenie elektronów z atomami gazu A B matatabilny hν B akcja laerowa B zderzenia ze ściankami kapilary Przepływ prądu w miezaninie dwóch gazów 0 A 0 B Gaz A Gaz B Atomów gazu A jet kilkakrotnie więcej niż atomów gazu B Dobór optymalnego prądu Zbyt duży prąd zaludnia również poziom B

zderzenia atomów He z Ne Pompowanie i przejścia laerowe na przykładzie laera He-Ne 3.39 μm Zderzenie elektronów z atomami He Hel.5 μm zderzenia ze ściankami kapilary Neon 0.633 μm 0.594 μm Pompowanie na He Znacznie więcej atomów He niż Ne. Elektrony zderzają ię przede wzytkim ię z He Hel przekazuje energię do neonu podcza zderzenia Przejścia laerowe w neonie

Wzmocnienie promieniowania w układzie ze przężeniem zwrotnym D z pompa 00 0 D z D z - dzielnik wiązki Z - zwierciadło d 3 Z Z 0 = 00 τa κ0 mκ = mκ 0 = gdzie κ = exp( αd) wpółczynnik wzmocnienia = gdzie m wpółczynnik przężenia zwrotnego uwzględniającego odbicie na D z, Z, Z i D z 3 3 = mκ = m κ 0 p p p = m κ 0 p =,, Κ,

Wzmocnienie promieniowania w układzie ze przężeniem zwrotnym pompa 3.... D z w d p Suma potępu geometrycznego (q = mκ) = n = κ0 ( mκ) p p n ( mκ) = κ0 n= n= m κ p Otatecznie ygnał wyjściowy w dla ygnału wejściowego 00 w = τ a τ a κ 00 ( mκ) mκ p τ a, τ a amplitudowe wpółczynniki tranmiji dzielników wiązki

Optyczny wzmacniacz ze przężeniem zwrotnym pompa 00 w ( mκ ) w = τ a τ a κ 00 mκ p κ wpółczynnik wzmocnienia. Przy nikiej wartości przężenia m mamy κm <, i dla p Generator w = τaτaκ00 Dla wyokiej wartości m, kiedy κm > w mκ Nonenowność rezultatu wynika z pominięcia zjawika naycenia wzmocnienia. Wraz ze wzrotem liczby obiegów fotonów w pętli maleje wpółczynnik wzmocnienia κ κm > tylko w pierwzym obiegu w tanie nayconym κ n m =

Naycenie wzmocnienia w ośrodku wzmacniającym d = αdx 0 w x +d dx d Gdy wpółczynnik wzmocnienia α niezależny od ygnału Rozwiązanie równania różniczkowego dla warunków brzegowych w = 0 exp ( αd) d Przyrot ygnału odbywa ię koztem inwerji obadzeń Naycenie wzmocnienia, więc wpółczynnik wzmocnienia α maleje wraz ze wzrotem ygnału Dla obzaru małego ygnału ( << ) równanie bez naycenia = α dx + Wraz ze wzrotem ygnału maleje przyrot i w granicy ( >> ) przyrot liniowy d = αdx

w Numeryczne rozwiązanie równania różniczkowego d = αdx d = α dx + przyrot liniowy dla dużego ygnału = α ( d ) w x 0 0 x 0 d x W obzarze małych wartości ygnału brak naycenia = w = 0 exp( αd) d αdx

Naycenie wzmocnienia w ośrodku niejednorodnym 0 d +d Straty d ygnału na kutek rozprozenia na niejednorodnościach ośrodka proporcjonalne do ygnału x dx d = βdx Wartość wpółczynnika proporcjonalności β > 0 rośnie wraz ze wzrotem niejednorodności ośrodka Przyrot ygnału uwzględniający wzmocnienie i traty α dαβ = d + d = β dx +

Naycenie wzmocnienia w ośrodku niejednorodnym d = α + β dx Dla każdej wartości wpółczynnika trat β itnieje graniczna odległość x gr, po której wartość ygnału już nie rośnie n β = 0 β/α = 0. β/α = 0.3 Im więkze traty, tym mniejza wartość n i krótza odległość x gr Ośrodki gazowe ą wyoce jednorodne. Można z nich budować długie ośrodki wzmacniające 0 x gr x gr x Długość ośrodka na ciele tałym ograniczona tratami na niejednorodnościach ośrodka

Budowa laera pompa Z Z Z w D z Laer z rezonatorem pierścieniowym Z zwierciadła D z dzielnik wiązki Akcja laerowa zaczyna ię od emiji pontanicznej wzdłuż oi Laer z rezonatorem Fabry-Perot Z pompa w Z zwierciadło D z dzielnik wiązki D z Akcja laerowa zaczyna ię od emiji pontanicznej wzdłuż oi Laer jet amowzbudnym generatorem promieniowania

Warunek generacji promieniowanie użyteczne Z pompa w κm > przężenie zwrotne d D z wzmocnienie dla pierwzego przejścia [( α β) d] κ = exp > m = ρ ρ τ D < Podwójny przebieg w rezonatorze Warunek dotyczy amplitud, tąd pierwiatek ρ i ρ D -wpółczynniki odbicia zwierciadła Z i dzielnika D z τ - globalny wpółczynnik tranmiji elementów w rezonatorze Warunki ułatwiające generację ρ τ β 0 dodatkowo możliwy wzrot d ρ D?

Propagacja pól i wewnątrz rezonatora Z Z D z Wpółczynnik tranmiji bezaborpcyjnego dzielnika D z τd = ρ D próg generacji w Nikie wzmocnienie wyoki wpółczynnik odbicia ρ D niki wpółczynnik tranmiji τ D Obniżenie wartości ρ D powoduje zerwanie generacji, a podwyżzenie zmniejzenie promieniowania użytecznego w Z próg generacji Z D z w Wyokie wzmocnienie można obniżyć wpółczynnik odbicia ρ D zwiękzenie promieniowania użytecznego w

Optymalizacja wpółczynnika odbicia ρ D (zwierciadła Z rezonatora) dzielnika D z w Duże wzmocnienie ρ opt w = f ( ρ ) D Małe wzmocnienie zerwana generacja ρ g ρ opt ρ D optimum Dobór optymalnej wartości wpółczynnika odbicia ρ D zależności od wzmocnienia ośrodka w

Warunek tabilności pracy rezonatora otwartego Z Z Nierównoległość płakich zwierciadeł prowadzi do trat ocylującego promieniowania w rezonatorze i zerwania generacji Wymagane dokładności równoległości rzędu pojedynczych ekund Z Z Sferyczne zwierciadła łagodzą krytyczny warunek równoległości W rezonatorze tabilnym itnieje taki zbiór promieni, które po dowolnej liczbie odbić nie opuzczają obzaru rezonatora

Wyprowadzenie warunku tabilności rezonatora R Z Z R Uwaga: na ryunku R i R dodatnie d R Oznaczenie g = i, i = i h u -h + u + d + Bieg promienia + h u gdzie + + A = C A = g B = dg B h D u C = d D = g ( g + g g g ) + 4g przy czym AD BC = g

Bieg promieni p = p p p u h D C B A u h Wyprowadzenie warunku tabilności rezonatora cd h -h p p Protza metoda: analiza biegu promienia + = + + + + u h D C B A u h Dla + + = + + u h D C B A u h Dla + Du Ch u + = + BDu BCh Ah h + + = + + Bu Ah h + = + ( ) Ah h B u = + ponieważ AD-BC = Bu Ah h + + + + = utalenie warunku ograniczonej wartości wyokości h p dla p Metoda

Wyprowadzenie warunku tabilności rezonatora cd h + bh + h = 0 Jednorodny charakter równania expq dla h = A + D gdzie b = exp q exp q bexpq + = expq = b + b expq = b b 0 Rozwiązaniem równania jednorodnego jet liniowa kombinacja dwóch rozwiązań zczególnych ( q ) Fexp( q ) h = E exp + E i F tałe zależne od wyboru promienia początkowego = Jeżeli b > b > b < expq expq > < dla h Rezonator tabilny b

Wyprowadzenie warunku tabilności rezonatora cd b rezonator tabilny + g g b A + D = A = g D = g + 4gg Otatecznie po dodaniu tronami i podzieleniu przez warunek tabilności rezonatora g g 0 gdzie d gi = i =, R i R d R

Rezonatory tabilne g g Duże traty g g = - g Duże traty g = g ymetryczne g g = g 0 Obzar zakrekowany R = d R = płako-równoległy g =g = Duże traty - Duże traty F R konfokalny g =g = 0 R d = R koncentryczny g = g = - d = R

Rezonatory tabilne g g 0 -R Duże traty g Duże traty -R d nietabilny R < 0 R - g R d < R Duże traty - Duże traty ymetryczny R R = d < R płako-feryczny

Rezonatory nietabilne g g > Zatoowanie do laerów bardzo wyokiej mocy, kiedy tranmija promieniowania z rezonatora przez zwierciadło powoduje jego znizczenie Z pompa Z Zwierciadła Z i Z makymalnie odbijające wzmacniane promieniowanie. Wyprowadzenie generowanego promieniowania poza zwierciadłem Z Metalowe zwierciadła chłodzone w celu odprowadzania ciepła wywołanego zczątkowym aborbowaniem wzmacnianego promieniowania