Nowe leki w terapii szpiczaka mnogiego
|
|
- Szczepan Chrzanowski
- 6 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 PRACA POGLĄDOWA Review Article Acta Haematologica Polonica 2010, 41, Nr 3, str HALINA URBAŃSKA-RYŚ Nowe leki w terapii szpiczaka mnogiego Novel drugs in multiple myeloma therapy Klinika Hematologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi Kierownik: Prof. dr hab. med. Tadeusz Robak STRESZCZENIE Wprowadzenie do leczenia szpiczaka mnogiego talidomidu, bortezomibu i lenalidomidu w ciągu ostatnich 10 lat spowodowało istotny postęp w zakresie możliwości uzyskania lepszych niż dotychczas wartości parametrów klinicznych takich jak całkowita odpowiedź i remisja oraz czas przeżycia. W trakcie badań klinicznych są nowe obiecujące leki - karfilzomib nieodwracalny inhibitor proteasomu, pomalidomid lek immunomudulujący III generacji czy bendamustyna lek chemicznie łączący środki alkilujące z analogami puryn. Inne nowe leki, których celem działania są mechanizmy molekularne pozostają zasadniczo w trakcie badań przedklinicznych i wczesnych faz klinicznych, jednak dotychczas nie udowodniono, aby w monoterapii wykazywały istotną aktywność przeciwszpiczakową. SŁOWA KLUCZOWE: Szpiczak mnogi Leczenie Nowe leki SUMMARY The introduction of thalidomide, bortezomib and lenalidomide to the treatment of multiple myeloma in the past decade is the real advancement in terms of achieving higher results of overall response rate, complete response and survival. Novel promising agents are tested in clinical trials carfilzomib irreversible proteasom inhibitor, pomalidomide III rd generation immunomodulatory drug and bendamustine chemically linking alkylating agents and purine analogs. Other drugs which target molecular mechanisms are still in preclinical or early clinical stages of trials, but none of them has been yet reported as having significant single agent activity. KEY WORDS: Multiple myeloma Therapy Novel drugs WSTĘP Szpiczak mnogi (multiple myeloma, MM) jest nieuleczalną chorobą nowotworową układu chłonnego, w której czas przeżycia pacjentów do niedawna wynosił około 3 4 lata. Wprowadzenie w ciągu ostatnich 10 lat do leczenia talidomidu, bortezomibu i lenalidomidu zmienia przebieg kliniczny MM, a w szczególności wydłuża całkowity czas przeżycia chorych. Zastosowanie połączeń tych leków z kortykosteroidami, lekami konwencjonalnymi i najnowszych generacji stwarza wiele nowych możliwości terapeutycznych zarówno dla chorych będących jak i nie będących kandydatami do wysokodawkowej chemioterapii wspartej przeszczepieniem autologicznych komórek macierzystych (high dose therapy/autologous stem cell transplantation, HDT/ASCT) oraz opornych na leczenie i w nawrocie choroby. Zastosowanie inhibitora proteasomu bortezomibu i leku immunomodulujących talidomidu i lenalidomidu w leczeniu szpiczaka mnogiego wydłużyło czas przeżycia chorych zarówno mierzony od chwili rozpoznania jak i nawrotu choroby. W badaniu Kumara i wsp. obejmującym grupę 2981 pacjentów z rozpoznaniem MM postawionym w latach u około 50% stwierdzono wydłużenie cza-
2 418 H. URBAŃSKA-RYŚ su całkowitego przeżycia z 30 do 45 miesięcy [1]. Brenner i wsp. stwierdzili, że wydłużenie czasu przeżycia dotyczy szczególnie grupy chorych poniżej 50 roku życia [2]. Nowe leki zastosowane w monoterapii są aktywne u około 25 50% chorych. Nadal jednak nieznana jest przyczyna pierwotnej i wtórnej oporności na te środki u licznych pacjentów. W tej sytuacji konieczne są dalsze badania nad skojarzeniami lekowymi i nowymi preparatami o większej skuteczności terapeutycznej. Leczenie chorych kwalifikujących się do wysokodawkowej chemioterapii wspartej przeszczepieniem autologicznych komórek macierzystych Połączenie chemioterapii indukującej remisję z HDT/ASCT nadal stanowi optymalną opcję terapeutyczną dla chorych w wieku poniżej 65 lat i bez istotnych klinicznie chorób towarzyszących. Nadal trwają poszukiwania idealnego schematu indukującego o wysokim potencjale przeciwnowotworowym, niskiej toksyczności i nie upośledzającego pozyskania komórek macierzystych do autotransplantacji. Van de Velde i wsp. wykazali, że uzyskanie maksymalnej odpowiedzi po leczeniu indukującym ma istotnie pozytywny wpływ na wydłużenie czasu przeżycia chorych na MM [3]. Konwencjonalna chemioterapia przed HDT/ASCT pozwala na uzyskanie całkowitej remisji u około 5 10% chorych przed transplantacją, u około 35% chorych po tym zabiegu i wydłużenie czasu przeżycia do około 6 lat. Zastosowanie talidomidu w połączeniu z deksametazonem (TD, thal/dex) zastąpiło schemat VAD (winkrystyna, adriamycyna, deksametazon) w praktyce klinicznej. Ponadto badania kliniczne wykazały przewagę schematu TD nad zastosowaniem deksametazonu w wysokich dawkach w monoterapii (D, dex) [4, 5]. Całkowita odpowiedź na ten schemat leczenia sięga 75%, jednak odsetek całkowitych remisji (CR) wynosi tylko 5 10% przed i 44% po HDT/ASCT. Wdrożenie do leczenia bortezomibu i jego skojarzenie z deksametazonem (VD, vel/dex) zwiększyło możliwość uzyskania CR do 12% przed i 33% po tej terapii [6, 7]. Schemat ten pozwala na uzyskanie lepszych wyników leczenia indukującego remisję niż za pomocą VAD (CR 35% vs 18%, po transplantacji) [8]. Talidomid i bortezomib są chętnie stosowane w połączeniach nie tylko z kortykosteroidami (VTD velcade, talidomid, deksametazon), ale także z antracyklinami (PAD bortezomib, adramycyna, deksametazon) i lekami alkilującymi (np. CTD cyklofosfamid, talidomid, deksametazon), MPT melfalan, prednizon, talidomid, VMP velcade, melfalan, prednizon. Często stosowane leczenie według schematu PAD-1 (z dawką bortezomibu 1,3 mg/m 2 ) skutkuje całkowitą odpowiedzią u 95% chorych i odsetkiem całkowitych remisji sięgającym 43% po HDT/ASCT [9]. Ze względu na znaczną neurotoksyczność tego leczenia stosuje się także kombinację leków PAD-2 z dawką bortezomibu 1,0 mg/m 2, co nieznacznie tylko zmniejsza możliwość uzyskania całkowitej odpowiedzi i remisji (odpowiednio 89% i 37%). W leczeniu indukującym stosuje się nie tylko schematy 2- i 3, ale także 4 lekowe (np. VCTD velcade, cyklofosfamid, talidomid, deksametazon), jednak do chwili obecnej nie ustalono standardów w tym zakresie. Leczenie chorych nie kwalifikujących się do wysokodawkowej chemioterapii wspartej przeszczepieniem autologicznych komórek macierzystych Konwencjonalne schematy leczenia w grupie chorych powyżej 65 roku życia i z istotnymi chorobami towarzyszącymi pozwalały na uzyskanie całkowitej odpowiedzi w granicach 50%, całkowitej remisji na poziomie 5% i zaledwie 3-letniego czasu przeżycia. Zastosowanie nowych leków powoduje istotną poprawę tych parametrów klinicznych [10]. W badaniach grup: francuskiej, włoskiej i holenderskiej wykazano przewagę schematu MPT (melfalan, prednizon, talidomid) nad MP w zakresie możliwości uzyskania całkowitej odpowiedzi i remisji, czasu do progresji, jednak nie w zakresie wydłużenia czasu przeżycia [11, 12, 13]. Na podstawie wyników badania klinicznego VISTA stwierdzono, że dodanie bortezomibu do melfalanu i prednizonu (VMP) poprawia w/w parametry kliniczne i wydłuża całkowity czas przeżycia pacjentów [10, 14]. Najbardziej obiecujące wyniki daje połączenie lenalido-
3 Nowe leki w terapii szpiczaka mnogiego 419 midu (revlimidu) z MP (MPR) i deksamaetazonem (RD). Dwuletni czas przeżycia osiąga odpowiednio 86 i 89% chorych. Leczenie za pomocą MPR powodowało głównie powikłania hematologiczne (neutropenia 3 i 4 stopnia 67% chorych, małopłytkowość 31%), podczas gdy schemat len/dex częściej wywołuje zaburzenia gastroenterologiczne (13%) i zakrzepowe (13%). Retrospektywna analiza grupy 411 chorych leczonych za pomocą len/dex lub thal/dex przeprowadzona przez Gaya i wsp. wykazała przewagę tego pierwszego schematu w zakresie odpowiedzi na leczenie (przynajmniej częściowa odpowiedź u odpowiednio 80 i 61% chorych), czasu do progresji (27 i 17 m-cy) i czasu całkowitego przeżycia (mediana nie osiągnięta vs 57 m-cy) [15, 16]. Dla potwierdzenia tych wyników konieczne są jednak badania randomizowane. Z wyżej wymienionych badań wynika, że połączenie konwencjonalnej chemioterapii w postaci schematu MP z nowymi lekami talidomidem, bortezomibem czy lenalidomidem jest obecnie leczeniem z wyboru dla chorych z MM w wieku powyżej 65 lat. Leczenie opornych i nawrotowych postaci MM Wybór zestawu leków w tej grupie chorych na MM zależy od wieku i stanu pacjenta, rodzaju leczenia uprzednio zastosowanego, stopnia i długości trwania odpowiedzi, obserwowanej wcześniej toksyczności i charakteru nawrotu. Jeżeli odpowiedź na wcześniejsze leczenie była dobra i trwała ponad dwa lata to wskazane jest powtórzenie tego samego schematu terapii. Talidomid w monoterpii u chorych opornych na leczenie jest skuteczny w około 30 40% przypadków, a w połączeniu z deksametazonem w 40 65% [12]. Bortezomib zastosowany w zaawansowanym i opornym na leczenie etapie MM może także dać odpowiedź u 35% chorych. Szerokie zastosowanie mają połączenia bortezomibu z deksametazonem, doksorubicyną, również liposomalną, talidomidem i lenalidomidem. Uważa się, że bortezomib jest bardziej skuteczny od talidomidu i lenalidomidu w tzw. agresywnych nawrotach i postaciach pozaszpikowych choroby. Schemat len/dex u przeleczonych pacjentów skutkuje całkowitą odpowiedzią na poziomie 60%, w tym całkowitą remisją u 14% chorych [17]. Nowe inhibitory proteasomu Bortezomib był pierwszym inhibitorem proteasomu zarejestrowanym do leczenia szpiczaka mnogiego i chłoniaka strefy płaszcza. Lek ten jest obecnie jednym z najbardziej aktywnych środków stosowanych w terapii szpiczaka, jednak tylko 40 50% chorych zachowuje wrażliwość na bortezomib w monoterapii w okresie nawrotu choroby. Pojawiają się nowe inhibitory proteasomu, które niedługo trafią do rutynowego leczenia. Jest to karfilzomib (PR-171), salinosporamid (NPI-0052) i CEP Ostateczny cel inhibicji proteasomu jest podzielony pomiędzy obydwie jego formy konstytucyjną i immunoproteasom, a leki hamujące aktywność tej struktury komórkowej różnią się między sobą w zakresie budowy chemicznej specyficznej dla danego celu. Może to warunkować zróżnicowanie objawów klinicznych obserwowanych po podaniu różnych inhibitorów proteasomu. Nowe inhibitory można obecnie zaliczyć do trzech grup zależnie od ich budowy strukturalnej: zawierające kwas boronowy (bortezomib i CEP18770), oparte na beta laktonie (salinosporamid) i oparte na ketoepoksydzie (karfilzomib). Do chwili obecnej dostępne są wyniki wstępnych faz badań klinicznych z zastosowaniem karfilzomibu. O pozostałych preparatach, w tym interesujących formach doustnych (NPI-0052 i CEP18770), dane kliniczne są bardzo skąpe [18]. Karfilzomib jest nieodwracalnym inhibitorem proteasomu i przywrócenie aktywności tej struktury komórkowej jest możliwe tylko po syntezie nowej postaci. Prawidłowe komórki regenerują aktywność proteasomu przez syntezę nowej formy, podczas gdy wrażliwe na lek komórki nowotworowe ulegają apoptozie. Okres czasu wymagany do indukcji apoptozy jest zależny od rodzaju komórek nowotworo-
4 420 H. URBAŃSKA-RYŚ wych. Komórkami najbardziej wrażliwymi na karfilzomib są komórki nowotworów wywodzących się z tkanki hematopoetycznej. Wyniki wstępnych badań wskazują na wysoką aktywność karfilzomibu u chorych na szpiczaka mnogiego również tych, którzy wcześniej byli leczeni bortezomibem. Sugeruje się mniejszą neurotoksyczność leku, natomiast najczęstszymi powikłaniami są hematologiczne (szczególnie niedokrwistość i małopłytkowość), zmęczenie oraz ze strony górnych dróg oddechowych i przewodu pokarmowego [19, 20]. Nowe leki immunomodulujące Przedstawicielem trzeciej generacji leków immunomodulujących (IMiDs) jest pomalidomid (CC4047). Wykazuje on znaczące podobieństwo budowy chemicznej do talidomidu i lenalidomidu. Jest środkiem potencjalnie bardziej aktywnym niż talidomid i lenalidomid, co wynika z badań in vitro [21]. Dokładny mechanizm jego działania pozostaje nieznany. Jest lekiem aktywnym i dobrze tolerowanym w dawce 1 5 mg dziennie, również u pacjentów opornych na talidomid, lenalidomid i bortezomib. W takcie badań II fazy jest połączenie pomalidomidu z deksametazonem [22]. Nowe leki alkilujące Bendamustyna wykazuje podobieństwo budowy strukturalnej zarówno do preparatów alkilujących jak i analogów puryn i nie wykazuje oporności krzyżowej z innymi lekami w badaniach in vitro [23]. Do chwili obecnej wiadomo, że lek ten jest aktywny w przewlekłej białaczce limfocytowej i szpiczaku mnogim [24]. W badaniach klinicznych porównywano bendamustynę z melfalanem uzyskując częściej całkowitą remisję i krótszy czas do odpowiedzi po pierwszym z nich. Całkowity czas przeżycia chorych był porównywalny po obydwóch lekach [25]. W trakcie badań pozostaje skojarzenie bendamustyny i bortezomibu. Nowe leki, których celem działania są mechanizmy molekularne (perifostina Akt inhibitor, tanespimycyna inhibitor białek szoku termicznego, vorinostat, panobinostat inhibitory deacetylazy histonu) pozostają w trakcie badań przedklinicznych lub we wczesnych etapach klinicznych i dotychczas nie udowodniono, aby w monoterapii miały istotną aktywność przeciwszpiczakową. PODSUMOWANIE Do chwili obecnej brak jest badań, które dałyby odpowiedź na pytanie, czy skuteczniejsze jest równoczesne podanie kilku leków, w tym z grupy novel drugs, czy też sekwencyjne ich stosowanie. Powszechnie wiadomo, że leki takie jak bortezomib, talidomid czy lenalidomid w monoterapii są mniej skuteczne niż w skojarzeniach z innymi chemioterapeutykami. Przyjmuje się, że o wyborze sposobu leczenia decydują czynniki zależne od chorego (szczególnie wiek) i choroby (charakter zmian biochemicznych, cytogenetycznych, tempo narastania parametrów określających chorobę). U osób starszych z powolnym rozwojem choroby, czy też jej nawrotu, skuteczne są schematy 1 2 lekowe, podczas gdy w postaciach agresywnych i u chorych w młodszym wieku bardziej efektywne jest zastosowanie kombinacji 3 4 lekowych. We wczesnych etapach badań klinicznych pozostają nowe inhibitory proteasomu oraz leki immunomodulujące i alkilujące drugiej i trzeciej generacji. Wyniki badań I i II fazy są zachęcające w zakresie oceny aktywności tych leków i ich profilu bezpieczeństwa.
5 Nowe leki w terapii szpiczaka mnogiego 421 PIŚMIENNICTWO 1. Kumar S, Rajkumar S, Dispenzieri A, Lacy M, Hayman S, Buadi F i wsp. Improved survival in multiple myeloma and the impact of novel therapies. Blood 2008; 111: Brenner H, Gondos A, Pulte D. Recent major improvement in long-term survival of younger patients with multiple myeloma. Blood 2008; 111: Van de Velde H, Liu X, Chen G, Cakana A, Deraedt W, Bayssas M. Complete response correlates with long-term survival and progression-free survival in high-dose therapy in multiple myeloma. Haematologica 2007; 92: Rajkumar S, Blood E, Vesole D, Fonseca R, Greipp P. Phase III clinical trial of thalidomide plus dexamethasone compared with dexamethasone alone in newly diagnosed multiple myeloma: a clinical trial coordinated by the Eastern Cooperative Group. J Clin Oncol 2006; 24: Rajkumar S, Rosiñol L, Hussein M, Catalano J, Jedrzejczak W, Lucy L i wsp. Multicenter, randomized, double-blind, placebo-controlled study of thalidomide plus dexamethasone compared with dexamethasone as initial therapy for newly diagnosed multiple myeloma. J Clin Oncol 2008; 26: Harousseau J, Attal M, Leleu X, Troncy J, Pegourie B, Stoppa A i wsp. Bortezomib plus dexamethasone as induction treatment prior to autologous stem cell transplantation in patients with newly diagnosed multiple myeloma: results of an IFM phase II study. Heamatologica 2006; 91: Rosiñol L, Oriol A, Mateos MV, Sureda A, Garcia-Sánchez P, Gutièrrez N i wsp. Phase II PETHEMA trial of alternating bortezomib and dexamethasone as induction regimen before autologous stem cell transplantation in younger patients with multiple myeloma: efficacy and clinical implications of tumor response kinetics. J Clin Oncol 2007; 25: Harousseau J, Attal M, Avet-Loiseau H, Marit G, Caillot D, Mohty M i wsp. Bortezomib plus dexamethasone is superior to vincristine plus doxorubicin plus dexamethasone as induction treatment prior to autologous stem-cell transplantation in newly diagnosed multiple myeloma: results of the IFM phase III trial. J Clin Oncol 2010, Sep 7, [abstract]. 9. Oakervee H, Popat R, Curry N, Smith P, Morris C, Drake M i wsp. PAD combination therapy (PS-341/bortezomib, doxorubicin and dexamethasone) for previously untreated patients with multiple myeloma. Br J Haematol 2005; 129: San Miguel J, Schlag R, Khuageva N, Dimopoulos M, Shpilberg O, Kropff M i wsp. Bortezomib plus melphalan and prednisone for initial treatment of multiple myeloma. N Engl J Med 2008; 359: Hulin C, Facon T, Rodon P i wsp. Comparison of melphalan-prednisone-thalidomide (MP-T) demonstrates a significant survival advantage in elderly patients > 75 years with multiple myeloma compared with melphalan-prednisone (MP) in a randomized double-blind, placebo controlled blind trial, IFM 01-01, Blood 2007; 110: 31a. 12. Palumbo A, Facon T, Sonneveld P, Blade J, Offidani M, Gay F i wsp. Thalidomide for treatment of multiple myeloma: 10 years later. Blood 2008; 111: Wijermans P, Schaafsma M, Termorshuizen F, Ammerlaan R, Wittebol S, Sinnige H i wsp. Phase III study of the value of thalidomide added to mephalan plus prednisone in elderly patients with newly diagnosed multiple myeloma: the HOVON 49 study. J Clin Oncol 2010; 28: Mateos MV, Richardson P, Schlag R, Khuageva N, Dimopoulos M, Shpilberg O i wsp. Bortezomib plus melphalan and prednisone in previously untreated multiple myeloma: updated follow-up and impact of subsequent therapy in the phase III Vista Trial. J Clin Oncol 2010; 28: Gay F, Rajkumar V, Falco P, Kumar S, Dispenzieri A, Petrucci M I wsp. Lenalidomide plus dexamethasone vs lenalidomide plus melphalan and prednisone: a retrospective study in newly diagnosed elderly myeloma. Eur J Haematol 2010; 85: Gay F, Hayman S, Lacy M i wsp. Lenalidomide plus dexamethasone versus thalidomide plus dexamethasone in newly diagnosed multiple myeloma: a comparative analysis of 411 patients. Blood 2010; 115: Weber D, Chen C, Niesvizky R, Wang M, Belch A, Stadtmauer E i wsp. Lenalidomide plus dexamethasone for relapsed multiple myeloma in North America. N Engl J Med 2007; 357: Keith Stewart A. Novel therapies for relapsed myeloma. Hematology Am Soc Hematol Educ Program 2009; Jagannath S, Vij R, Stewart A i wsp. Initial results of PX , an open label, single arm, phase II study of carfilzomib (CFZ) in patients with relapsed and refractory multiple myeloma (MM) [abstract]. Blood 2008; 112: Vij R, Wang M, Orlowski R i wsp. Initial reslts of PX , an open label, single-arm, phase II study of carfilzomib (CFZ) in patients with relapsed myeloma (MM) [abstract]. Blood 2008; 112: Verhelle D, Corral L, Wong K, Mueller J, Moutouh-de Parseval L, Jensen-Pergakes I wsp. Lenalidomide and CC-4047 inhibit the proliferation of malignant B cells while expanding normal CD34+ progenitor cells. Cancer Res 2007; 67: Lacy M, Hayman S, Gertz M i wsp. Pomalidomide (CC4047) plus low-dose dexamethasone (Pom/dex) is highly effective therapy in relapsed multiple myeloma [abstract]. Blood 2008; 112: 866.
6 422 H. URBAŃSKA-RYŚ 23. Diehl V, Cheson B. Bendamustine in the treatment of hematologic malignancies. Introduction. Semin Oncol 2002; 29: Pönisch W, Rozanski M, Goldschmidt i wsp. Combined bendamustine, prednisolone and thalidomide for refractory or relapsed multiple myeloma after autologous stem-cell transplantation or conventional chemotherapy: results of a phase I clinical trial. Br J Haematol 2008; 143: Pönisch W, Mitrou P, Merkle K i wsp. Treatment of bendamustine and prednisone in patients with newly diagnosed multiple myeloma: results in superior complete response rate, prolonged time to treatment failure and improved quality of life compared to treatment with melphalan and prednisone a randomized phase III study of the East German Study Group of Hematology and Oncology (OSHO). J Cancer Res Clin Oncol 2006; 132: Praca wpłynęła do Redakcji r. i została zakwalifikowana do druku r. Adres Autora: Klinika Hematologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi Ciołkowskiego Łódź
Międzynarodowe standardy leczenia szpiczaka plazmocytowego w roku 2014
Międzynarodowe standardy leczenia szpiczaka plazmocytowego w roku 2014 Wiesław Wiktor Jędrzejczak, Katedra i Klinika Hematologii, Onkologii i Chorób Wewnętrznych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego Tak
Bardziej szczegółowoNowe podejście w leczeniu szpiczaka plazmocytowego
Nowe podejście w leczeniu szpiczaka plazmocytowego Krzysztof Giannopoulos Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej Uniwersytet Medyczny w Lublinie Model przebiegu szpiczaka mnogiego 10 Choroba bezobjawowa Choroba
Bardziej szczegółowoAktualne miejsce bortezomibu w leczeniu szpiczaka mnogiego
Współczesna Onkologia (2008) vol. 12; 9 (415 420) Szpiczak mnogi (SzM) pozostaje nieuleczalnym nowotworem układu chłonnego. Zastosowanie nowych leków w terapii tej choroby, w tym inhibitora proteasomu
Bardziej szczegółowoAutologiczna transplantacja komórek krwiotwórczych u chorych na szpiczaka plazmocytowego w dobie nowych terapii
50(3) September 2019 130 134 DOI: 10.2478/ahp-2019-0021 PRACA POGLĄDOWA/REVIEW ARTICLE journal homepage: https://content.sciendo.com/ahp Autologiczna transplantacja komórek krwiotwórczych u chorych na
Bardziej szczegółowoRola leczenia podtrzymującego w terapii szpiczaka plazmocytowego
PRACA POGLĄDOWA Hematologia 2011, tom 2, nr 3, 256 265 Copyright 2011 Via Medica ISSN 2081 0768 Rola leczenia podtrzymującego w terapii szpiczaka plazmocytowego Role of maintenance therapy in the treatment
Bardziej szczegółowoLeczenie podtrzymujące w szpiczaku mnogim
PRACA POGLĄDOWA Review Article Acta Haematologica Polonica 2011, 42, Nr 3, str. 381 387 HALINA URBAŃSKA-RYŚ Leczenie podtrzymujące w szpiczaku mnogim Maintenance therapy in multiple myeloma Z Katedry i
Bardziej szczegółowoThis article appeared in a journal published by Elsevier. The attached copy is furnished to the author for internal non-commercial research and
This article appeared in a journal published by Elsevier. The attached copy is furnished to the author for internal non-commercial research and education use, including for instruction at the authors institution
Bardziej szczegółowoASH 2018: Immunomodulacja - fundamentem leczenia szpiczaka plazmocytowego
ASH 2018: Immunomodulacja - fundamentem leczenia szpiczaka plazmocytowego dr hab. n. med. Aleksandra Butrym, Zakład Profilaktyki i Leczenia Chorób Nowotworowych, Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu Oddział
Bardziej szczegółowoNowe horyzonty leczenia szpiczaka plazmocytowego
PRACA POGLĄDOWA Review Article Acta Haematologica Polonica 2009, 40, Nr 2, str. 333 348 MARIA KRAJ Nowe horyzonty leczenia szpiczaka plazmocytowego New horizons for plasmocytic myeloma therapy Klinika
Bardziej szczegółowoSzpiczak plazmocytowy
Szpiczak plazmocytowy Krzysztof Jamroziak Konferencja Onkologia 2018 podsumowanie roku 11.12.2018 Podano daty pierwszych rejestracji na świecie lub datę publikacji istotnych doniesień dotyczących Transplantacje
Bardziej szczegółowoTerapia nawrotowego i opornego szpiczaka plazmocytowego
PRACA POGLĄDOWA Hematologia 2011, tom 2, nr 1, 116 130 Copyright 2011 Via Medica ISSN 2081 0768 Terapia nawrotowego i opornego szpiczaka plazmocytowego Therapy of relapsed and refractory plasma cell myeloma
Bardziej szczegółowoLeki o silnych właściwościach immunomodulujących talidomid, lenalidomid i pomalidomid w leczeniu szpiczaka mnogiego
Współczesna Onkologia (2009) vol. 13; 5 (265 275) Szpiczak mnogi (multiple myeloma MM) jest nieuleczalnym nowotworem złośliwym, charakteryzującym się naciekiem szpiku kostnego przez patologiczne komórki
Bardziej szczegółowoLeki immunomodulujące-przełom w leczeniu nowotworów hematologicznych
Leki immunomodulujące-przełom w leczeniu nowotworów hematologicznych Jadwiga Dwilewicz-Trojaczek Katedra i Klinika Hematologii, Onkologii i Chorób Wewnętrznych Warszawski Uniwersytet Medyczny Warszawa
Bardziej szczegółowoNowoczesna terapia: leki immunomodulujące, przeciwciała monoklonalne i tradycyjna chemioterapia kryteria wyboru i kluczowe informacje dla pacjenta
Nowoczesna terapia: leki immunomodulujące, przeciwciała monoklonalne i tradycyjna chemioterapia kryteria wyboru i kluczowe informacje dla pacjenta Wiesław Wiktor-Jędrzejczak Katedra i Klinika Hematologii,
Bardziej szczegółowoSkuteczność minimalnej dawki lenalidomidu w leczeniu nawrotowej postaci szpiczaka plazmocytowego
OPIS PRZYPADKU Hematologia 2011, tom 2, nr 1, 204 208 Copyright 2011 Via Medica ISSN 2081 0768 Skuteczność minimalnej dawki lenalidomidu w leczeniu nawrotowej postaci szpiczaka plazmocytowego Effectiveness
Bardziej szczegółowoBortezomib w II linii leczenia szpiczaka plazmocytowego po nieskutecznej terapii talidomidem
OPIS PRZYPADKU Hematologia 2015, tom 6, supl. A, 31 35 DOI: 10.5603/Hem.2015.0007 Copyright 2015 Via Medica ISSN 2081 0768 Bortezomib w II linii leczenia szpiczaka plazmocytowego po nieskutecznej terapii
Bardziej szczegółowoSkuteczność i bezpieczeństwo bortezomibu (Velcade) w leczeniu nawrotowej i opornej postaci szpiczaka plazmocytowego. Doniesienie wstępne
NOWOTWORY Journal of Oncology 2007 volume 57 Number 2 160 169 Skuteczność i bezpieczeństwo bortezomibu (Velcade) w leczeniu nawrotowej i opornej postaci szpiczaka plazmocytowego. Doniesienie wstępne Krzysztof
Bardziej szczegółowoObiecujące kierunki w leczeniu chorób hematologicznych
AKADEMIA DZIENNIKARZY MEDYCZNYCH Obiecujące kierunki w leczeniu chorób hematologicznych Grzegorz W. Basak Katedra i Klinika Hematologii, Onkologii i Chorób Wewnętrznych Warszawski Uniwersytet Medyczny
Bardziej szczegółowoTrzykrotna remisja uzyskiwana leczeniem bortezomibem u chorej z dziesięcioletnim przebiegiem szpiczaka plazmocytowego
NOWOTWORY Journal of Oncology 2009 volume 59 Number 3 198 202 Trzykrotna remisja uzyskiwana leczeniem bortezomibem u chorej z dziesięcioletnim przebiegiem szpiczaka plazmocytowego Maria Kraj, Ryszard Pogłód,
Bardziej szczegółowoBendamustyna w leczeniu opornych postaci szpiczaka mnogiego
Bendamustyna w leczeniu opornych postaci szpiczaka mnogiego Iwona Hus, Joanna Mańko Klinika Hematonkologii i Transplantacji Szpiku Uniwersytetu Medycznego w Lublinie Nałęczów 22 listopada 2008 Bendamustyna
Bardziej szczegółowoLeczenie chorych na szpiczaka mnogiego poniżej 65. 70. roku życia oraz rola terapii podtrzymującej po przeszczepieniu komórek macierzystych
Leczenie chorych na szpiczaka mnogiego poniżej 65. 70. roku życia oraz rola terapii podtrzymującej po przeszczepieniu komórek macierzystych Treatment of patients with multiple myeloma than 65 70 years
Bardziej szczegółowoPolskie doświadczenia kliniczne z bendamustyną
Polskie doświadczenia kliniczne z bendamustyną Iwona Hus Klinika Hematoonkologii i Transplantacji Szpiku UM w Lublinie XXIII Zjazd PTHiT Wrocław 2009 Bendamustyna w leczeniu PBL monoterapia Efficacy of
Bardziej szczegółowoBadanie Kliniczne. Streszczenie. Wprowadzenie. Clinical Lymphoma, Myeloma & Leukemia, grudzień 2010 1
Wpływ czasu trwania terapii lenalidomidem z deksametazonem na przeżywalność pacjentów z nawrotowym lub opornym na leczenie szpiczakiem mnogim leczonych lenalidomidem z deksametazonem Jesús F. San-Miguel,
Bardziej szczegółowoSzpiczak plazmocytowy: najważniejsze doniesienia z ASH Krzysztof Jamroziak
Szpiczak plazmocytowy: najważniejsze doniesienia z ASH 216 Krzysztof Jamroziak Szpiczak plazmocytowy Nowotworowa proliferacja komórek plazmatycznych głównie w szpiku kostnym zapadalność w Europie 4-5/1,
Bardziej szczegółowoOPTYMALIZACJA TERAPII
OPTYMALIZACJA TERAPII SZPICZAKA MNOGIEGO dr n. med. Artur Jurczyszyn Klinika Hematologii Szpital Uniwersytecki w Krakowie FUNDACJA CENTRUM LECZENIA SZPICZKA WWW.SZPICZAK.ORG 14 maja 2010 roku - X Międzynarodowa
Bardziej szczegółowoAgencja Oceny Technologii Medycznych
Agencja Oceny Technologii Medycznych www.aotm.gov.pl Rekomendacja nr 143/2013 z dnia 21 października 2013 r. Prezesa Agencji Oceny Technologii Medycznych w sprawie usunięcia świadczenia opieki zdrowotnej
Bardziej szczegółowoNowe leki w terapii szpiczaka mnogiego
Współczesna Onkologia (2007) vol. 11; 4 (186 194) Szpiczak mnogi jest drugim, co do częstości występowania, złośliwym nowotworem hematologicznym leczonym najczęściej przez hematologów lub onkologów. Chociaż
Bardziej szczegółowoZnaczenie PFS oraz OS w analizach klinicznych w onkologii
Znaczenie PFS oraz OS w analizach klinicznych w onkologii experience makes the difference Magdalena Władysiuk, lek. med., MBA Cel terapii w onkologii/hematologii Kontrola rozwoju choroby Kontrola objawów
Bardziej szczegółowoRola przeszczepienia krwiotwórczych komórek macierzystych w leczeniu chorych na szpiczaka plazmocytowego
PRACA POGLĄDOWA Hematologia 2011, tom 2, nr 2, 131 139 Copyright 2011 Via Medica ISSN 2081 0768 Rola przeszczepienia krwiotwórczych komórek macierzystych w leczeniu chorych na szpiczaka plazmocytowego
Bardziej szczegółowoThis article appeared in a journal published by Elsevier. The attached copy is furnished to the author for internal non-commercial research and
This article appeared in a journal published by Elsevier. The attached copy is furnished to the author for internal non-commercial research and education use, including for instruction at the authors institution
Bardziej szczegółowoANEKS I WYKAZ NAZW, POSTACI)FARMACEUTYCZNYCH, MOCY PRODUKTÓW LECZNICZYCH, DRÓG PODANIA, WNIOSKODAWCA W PAŃSTWACH CZŁONKOWSKICH
ANEKS I WYKAZ NAZW, POSTACI)FARMACEUTYCZNYCH, MOCY PRODUKTÓW LECZNICZYCH, DRÓG PODANIA, WNIOSKODAWCA W PAŃSTWACH CZŁONKOWSKICH 1 Państwo Członkowskie UE/EOG Austria Belgia Dania Finlandia Francja Irlandia
Bardziej szczegółowoRak trzustki - chemioterapia i inne metody leczenia nieoperacyjnego. Piotr Wysocki Klinika Onkologiczna Centrum Onkologii Instytut Warszawa
Rak trzustki - chemioterapia i inne metody leczenia nieoperacyjnego Piotr Wysocki Klinika Onkologiczna Centrum Onkologii Instytut Warszawa RAK TRZUSTKI U 50% chorych w momencie rozpoznania stwierdza się
Bardziej szczegółowoSzpiczak plazmocytowy
Szpiczak plazmocytowy Onkologia 2017 podsumowanie roku Grzegorz Charliński Oddział Hematologii Specjalistyczny Szpital Miejski im. Mikołaja Kopernika w Toruniu Zachorowania na SzP w Polsce ok. 1800 nowych
Bardziej szczegółowoLECZENIE CHORYCH NA OPORNEGO LUB NAWROTOWEGO SZPICZAKA PLAZMOCYTOWEGO (ICD10 C90.0)
Załącznik B.54. LECZENIE CHORYCH NA OPORNEGO LUB NAWROTOWEGO SZPICZAKA PLAZMOCYTOWEGO (ICD10 C90.0) ŚWIADCZENIOBIORCY 1. Leczenie lenalidomidem chorych na opornego lub nawrotowego szpiczaka plazmocytowego.
Bardziej szczegółowoPrognostyczne i terapeutyczne znaczenie badań cytogenetycznych u chorych na szpiczaka mnogiego
Prognostyczne i terapeutyczne znaczenie badań cytogenetycznych u chorych na szpiczaka mnogiego Ewa Wawrzyniak Katedra i Klinika Hematologii Uniwersytet Medyczny w Łodzi Polska Grupa Szpiczakowa Lublin
Bardziej szczegółowoPomalidomid w skojarzeniu z klarytromycyną i deksametazonem w podwójnie opornym szpiczaku plazmocytowym opis przypadku i przegląd piśmiennictwa
OPIS PRZYPADKU Hematologia 2016, tom 7, nr 3 250 256 DOI: 10.5603/Hem.2016.0021 Copyright 2016 Via Medica ISSN 2081 0768 Pomalidomid w skojarzeniu z klarytromycyną i deksametazonem w podwójnie opornym
Bardziej szczegółowoOPCJE TERAPEUTYCZNE U PACJENTÓW NA SZPICZAKA WCZEŚNIEJ LECZONYCH TZW. NOWYMI LEKAMI. Grzegorz Charliński
OPCJE TERAPEUTYCZNE U PACJENTÓW NA SZPICZAKA WCZEŚNIEJ LECZONYCH TZW. NOWYMI LEKAMI Grzegorz Charliński Katedra i Klinika Hematologii, Onkologii i Chorób Wewnętrznych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Bardziej szczegółowoOPIS PRZYPADKU. Katedra i Klinika Hematologii, Onkologii i Chorób Wewnętrznych, Warszawski Uniwersytet Medyczny, Warszawa
OPIS PRZYPADKU Hematologia 2015, tom 6, supl. A, 7 11 DOI: 10.5603/Hem.2015.0002 Copyright 2015 Via Medica ISSN 2081 0768 Bortezomib w skojarzeniu z melfalanem i deksametazonem w leczeniu I linii u chorego
Bardziej szczegółowoSkuteczność, tolerancja i powikłania towarzyszące leczeniu za pomocą VMP u pacjentów ze szpiczakiem plazmocytowym
OPIS PRZYPADKU Hematologia 2015, tom 6, supl. A, 24 30 DOI: 10.5603/Hem.2015.0006 Copyright 2015 Via Medica ISSN 2081 0768 Skuteczność, tolerancja i powikłania towarzyszące leczeniu za pomocą VMP u pacjentów
Bardziej szczegółowoRekomendacja nr 88/2012 z dnia 29 października 2012 r. Prezesa Agencji Oceny Technologii Medycznych
Agencja Oceny Technologii Medycznych www.aotm.gov.pl Rekomendacja nr 88/2012 z dnia 29 października 2012 r. Prezesa Agencji Oceny Technologii Medycznych w sprawie usunięcia z wykazu świadczeń gwarantowanych
Bardziej szczegółowoOPTYMALIZACJA TERAPII SZPICZAKA MNOGIEGO w 2012 roku
OPTYMALIZACJA TERAPII SZPICZAKA MNOGIEGO w 2012 roku dr n. med. Artur Jurczyszyn Klinika Hematologii Szpital Uniwersytecki w Krakowie FUNDACJA CENTRUM LECZENIA SZPICZKA WWW.SZPICZAK.ORG 22 maja 2012 roku
Bardziej szczegółowoCel programu: 1. wydłużenie czasu przeżycia chorych na szpiczaka mnogiego ( plazmocytowego), 2. uzyskanie remisji choroby, 3. poprawa jakości życia.
Nazwa programu LECZENIE OPORNYCH POSTACI SZPICZAKA MNOGIEGO (PLAZMOCYTOWEGO) ICD 10 C 90.0 szpiczak mnogi Dziedzina medycyny: hematologia. Cel programu: 1. wydłużenie czasu przeżycia chorych na szpiczaka
Bardziej szczegółowoOPTYMALIZACJA TERAPII SZPICZAKA MNOGIEGO w 2012 roku
OPTYMALIZACJA TERAPII SZPICZAKA MNOGIEGO w 2012 roku dr n. med. Artur Jurczyszyn Klinika Hematologii Szpital Uniwersytecki w Krakowie FUNDACJA CENTRUM LECZENIA SZPICZKA WWW.SZPICZAK.ORG 22 maja 2012 roku
Bardziej szczegółowoChoroby krwi i układu krwiotwórczego najnowsze doniesienia z EHA
Choroby krwi i układu krwiotwórczego najnowsze doniesienia z EHA Krzysztof Giannopoulos Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej Uniwersytet Medyczny w Lublinie XXI zjazd Europejskiego Towarzystwa Hematologicznego
Bardziej szczegółowoKobimetynib w leczeniu czerniaka z obecnością mutacji BRAF w świetle zmian w programie lekowym
Kobimetynib w leczeniu czerniaka z obecnością mutacji BRAF w świetle zmian w programie lekowym Piotr Rutkowski Kobimetynib był drugim selektywnym inhibitorem MEK (po trametynibie) zarejestrowanym do leczenia
Bardziej szczegółowoSkuteczność i bezpieczeństwo leczenia białaczki plazmocytowej według programu PAD (bortezomib + doksorubicyna + deksametazon)
NOWOTWORY Journal of Oncology 2009 volume 59 Number 5 357 367 Skuteczność i bezpieczeństwo leczenia białaczki plazmocytowej według programu PAD (bortezomib doksorubicyna deksametazon) Maria Kraj, Ryszard
Bardziej szczegółowoTyp histopatologiczny
Typ histopatologiczny Wiek Stopieo zróżnicowania nowotworu Typ I (hormonozależny) Adenocarcinoma Adenoacanthoma Naciekanie przestrzeni naczyniowych Wielkośd guza Typ II (hormononiezależny) Serous papillary
Bardziej szczegółowoThis copy is for personal use only - distribution prohibited.
- - - - - Streszczenie Szpiczak mnogi. Praktyczne aspekty diagnostyki i leczenia Multiple myeloma. Practical aspects regarding diagnosis and treatment dr hab. n. med. Andrzej Pluta Oddział Hematoonkologii,
Bardziej szczegółowoLECZENIE PRZEWLEKŁEJ BIAŁACZKI SZPIKOWEJ (ICD-10 C 92.1)
Załącznik B.14. LECZENIE PRZEWLEKŁEJ BIAŁACZKI SZPIKOWEJ (ICD-10 C 92.1) ŚWIADCZENIOBIORCY 1. Leczenie przewlekłej białaczki szpikowej u dorosłych imatinibem 1.1 Kryteria kwalifikacji Świadczeniobiorcy
Bardziej szczegółowoCZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA PRZEŻYCIE CHORYCH NA CHŁONIAKI ZŁOŚLIWE
CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA PRZEŻYCIE CHORYCH NA CHŁONIAKI ZŁOŚLIWE Jan Walewski, Centrum Onkologii Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie, Warszawa Grzegorz Harańczyk, StatSoft Polska Sp. z o.o. W latach 1997
Bardziej szczegółowoSkuteczność schematu bendamustyna i rytuksymab w leczeniu nawrotowej postaci przewlekłej białaczki limfocytowej
OPIS PRZYPADKU Hematologia 2010, tom 1, nr 4, 359 363 Copyright 2010 Via Medica ISSN 2081 0768 Skuteczność schematu bendamustyna i rytuksymab w leczeniu nawrotowej postaci przewlekłej białaczki limfocytowej
Bardziej szczegółowoAgencja Oceny Technologii Medycznych
Agencja Oceny Technologii Medycznych www.aotm.gov.pl Rekomendacja nr 38/2014 z dnia 28 stycznia 2014 r. Prezesa Agencji Oceny Technologii Medycznych w sprawie usunięcia świadczenia opieki zdrowotnej obejmującego
Bardziej szczegółowoPrzewlekła białaczka limfocytowa
Przewlekła białaczka limfocytowa Ewa Lech-Marańda Klinika Hematologii Instytutu Hematologii i Transfuzjologii Klinika Hematologii i Transfuzjologii CMKP Przewlekła białaczka limfocytowa (CLL) Początek
Bardziej szczegółowoPostępy w diagnostyce i leczeniu szpiczaka plazmocytowego
P R A C A P R Z E G L Ą D O W A Anna Dmoszyńska Klinika Hematoonkologii i Transplantacji Szpiku Akademii Medycznej w Lublinie Postępy w diagnostyce i leczeniu szpiczaka plazmocytowego Advances in diagnosis
Bardziej szczegółowoLeczenie systemowe raka nie-jasnokomórkowego
Leczenie systemowe raka nie-jasnokomórkowego Piotr Tomczak Uniwersytet Medyczny w Poznaniu Klinika Onkologii Jastrzębia Góra Nie-jasnokomórkowy rak nerki (ncc RCC) niejednorodna grupa o zróżnicowanej histologii
Bardziej szczegółowoLeki immunomodulujące nowej generacji a szpiczak wysokiego ryzyka
Leki immunomodulujące nowej generacji a szpiczak wysokiego ryzyka Wiesław Wiktor Jędrzejczak Katedra i Klinika Hematologii, Onkologii i Chorób Wewnętrznych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w Warszawie
Bardziej szczegółowoTerapeutyczne Programy Zdrowotne 2012 Leczenie opornych postaci szpiczaka mnogiego (plazmocytowego)
Załącznik nr 25 do zarządzenia 59/2011/DGL Prezesa NFZ z dnia 10 października 2011 r. Nazwa programu: LECZENIE OPORNYCH POSTACI SZPICZAKA MNOGIEGO (PLAZMOCYTOWEGO) ICD-10 C 90.0 szpiczak mnogi Dziedzina
Bardziej szczegółowoRak jajnika. Prof. Mariusz Bidziński. Klinika Ginekologii Onkologicznej
Rak jajnika Prof. Mariusz Bidziński Klinika Ginekologii Onkologicznej Współpraca z firmami: Roche, Astra Zeneca, MSD, Olympus Mutacje w genach BRCA1 i BRCA2 Materiały edukacyjne Astra Zeneca Mutacje w
Bardziej szczegółowoAgencja Oceny Technologii Medycznych
Agencja Oceny Technologii Medycznych Rada Przejrzystości Stanowisko Rady Przejrzystości nr 42/2014 z dnia 28 stycznia 2014 r. w sprawie usunięcia świadczenia obejmującego podawanie bendamustyny w rozpoznaniu
Bardziej szczegółowoRak trzustki cele terapeutyczne. Sekwencja leczenia.
Rak trzustki cele terapeutyczne. Sekwencja leczenia. Leszek Kraj Klinika Hematologii, Onkologii i Chorób Wewnętrznych Warszawski Uniwersytet Medyczny Samodzielny Publiczny Centralny Szpital Kliniczny W
Bardziej szczegółowoBENDAMUSTINUM HYDROCHLORIDUM
Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia 1499 Poz. 71 Załącznik C.67. BENDAMUSTINUM HYDROCHLORIDUM 1. BENDAMUSTINUM HYDROCHLORIDUM C81 2. BENDAMUSTINUM HYDROCHLORIDUM C81.0 3. BENDAMUSTINUM HYDROCHLORIDUM C81.1
Bardziej szczegółowoTerapeutyczne Programy Zdrowotne 2009 Leczenie opornych postaci szpiczaka mnogiego (plazmocytowego)
Załącznik nr 17 do Zarządzenia Nr 41/2009 Prezesa NFZ z dnia 15 września 2009 roku Nazwa programu: LECZENIE OPORNYCH POSTACI SZPICZAKA MNOGIEGO (PLAZMOCYTOWEGO) ICD-10 C 90.0 szpiczak mnogi Dziedzina medycyny:
Bardziej szczegółowoWydłużenie życia chorych z rakiem płuca - nowe możliwości
Wydłużenie życia chorych z rakiem płuca - nowe możliwości Pulmonologia 2015, PAP, Warszawa, 26 maja 2015 1 Epidemiologia raka płuca w Polsce Pierwszy nowotwór w Polsce pod względem umieralności. Tendencja
Bardziej szczegółowoWybór najistotniejszych publikacji z roku 2013 Lancet (IF-39)/Lancet Oncology (IF-25)/ Oncologist
Wybór najistotniejszych publikacji z roku 2013 Lancet (IF-39)/Lancet Oncology (IF-25)/ Oncologist (IF-4) Dr n. med. Lubomir Bodnar Klinika Onkologii, Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie Warszawa
Bardziej szczegółowoUlotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika. Bendamustine Kabi, 2,5 mg/ml, proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika Bendamustine Kabi, 2,5 mg/ml, proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji Bendamustini hydrochloridum Należy uważnie zapoznać się
Bardziej szczegółowoSzpiczak mnogi: uleczalna choroba?
Szpiczak mnogi: uleczalna choroba? Relacja doniesień z konferencji ASCO, ASH & EHA dr hab. med. Artur Jurczyszyn Katedra i Klinika Hematologii UJ CM w Krakowie, Fundacja Centrum Leczenia Szpiczaka 1 Szpiczak
Bardziej szczegółowoWyzwania systemowe stojące przed hematologią onkologiczną w aspekcie starzejącego się społeczeństwa w Polsce
Wyzwania systemowe stojące przed hematologią onkologiczną w aspekcie starzejącego się społeczeństwa w Polsce Dr n. med. Jakub Gierczyński, MBA Doradztwo i ekspertyzy Warszawa, 27.01.2016 Wykład odbywa
Bardziej szczegółowoPostępy w rozpoznawaniu szpiczaka plazmocytowego oraz rekomendacje dotyczące leczenia
Postępy Nauk Medycznych, t. XXIV, nr 7, 2011 Borgis *Anna Dmoszyńska Postępy w rozpoznawaniu szpiczaka plazmocytowego oraz rekomendacje dotyczące leczenia Advances in diagnosis of multiple myeloma and
Bardziej szczegółowoAgencja Oceny Technologii Medycznych
Agencja Oceny Technologii Medycznych Rada Przejrzystości Stanowisko Rady Przejrzystości nr 20/2014 z dnia 20 stycznia 2014 r. w sprawie usunięcia świadczenia obejmującego podawanie winorelbiny w rozpoznaniach
Bardziej szczegółowoNajnowsze osiągnięcia w zakresie diagnostyki i leczenia szpiczaka plazmocytowego
PRACE POGLĄDOWE Artur JURCZYSZYN 1 Magdalena OLSZEWSKA-SZOPA 2 Najnowsze osiągnięcia w zakresie diagnostyki i leczenia szpiczaka plazmocytowego The most recent developments in diagnosis and treatment of
Bardziej szczegółowoLECZENIE KOBIET Z ROZSIANYM, HORMONOZALEŻNYM, HER2 UJEMNYM RAKIEM PIERSI. Maria Litwiniuk Warszawa 28 maja 2019
LECZENIE KOBIET Z ROZSIANYM, HORMONOZALEŻNYM, HER2 UJEMNYM RAKIEM PIERSI Maria Litwiniuk Warszawa 28 maja 2019 Konflikt interesów Wykłady sponsorowane dla firm: Teva, AstraZeneca, Pfizer, Roche Sponorowanie
Bardziej szczegółowoMechanizmy działania leków immunomodulujących w szpiczaku plazmocytowym
PRACA POGLĄDOWA Hematologia 2011, tom 2, nr 2, 105 115 Copyright 2011 Via Medica ISSN 2081 0768 Mechanizmy działania leków immunomodulujących w szpiczaku plazmocytowym Mechanisms of action of immunomodulatory
Bardziej szczegółowoBiałaczka limfatyczna
www.oncoindex.org SUBSTANCJE CZYNNE W LECZENIU: Białaczka limfatyczna OBEJMUJE PRZEWLEKŁĄ BIAŁACZKĘ LIMFOCYTOWĄ (PBL) I OSTRĄ BIAŁACZKĘ LIMFOBLASTYCZNĄ (ALL) Clofarabine Leczenie ostrej białaczki limfoblastycznej
Bardziej szczegółowoSzpiczak plazmocytowy. Grzegorz Helbig Klinika Hematologii i Transplantacji Szpiku Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Szpiczak plazmocytowy Grzegorz Helbig Klinika Hematologii i Transplantacji Szpiku Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach MM - epidemiologia 90% przypadków rozpoznaje się powyżej 50 r.ż., Mediana wieku
Bardziej szczegółowoCzy wiemy jak u chorych na raka gruczołu krokowego optymalnie stosować leczenie systemowe w skojarzeniu z leczeniem miejscowym?
Czy wiemy jak u chorych na raka gruczołu krokowego optymalnie stosować leczenie systemowe w skojarzeniu z leczeniem miejscowym? Piotr Potemski Klinika Chemioterapii Nowotworów Katedry Onkologii Uniwersytet
Bardziej szczegółowoLECZENIE CHORYCH NA OSTRĄ BIAŁACZKĘ LIMFOBLASTYCZNĄ (ICD-10 C91.0)
Załącznik B.65. LECZENIE CHORYCH NA OSTRĄ BIAŁACZKĘ LIMFOBLASTYCZNĄ (ICD-10 C91.0) ŚWIADCZENIOBIORCY 1. Kryteria kwalifikacji do leczenia dazatynibem ostrej białaczki limfoblastycznej z obecnością chromosomu
Bardziej szczegółowoProgram dotyczy wyłącznie kontynuacji leczenia pacjentów włączonych do programu do dnia 30.03.2008.
załącznik nr 7 do zarządzenia Nr 36/2008/DGL Prezesa NFZ z dnia 19 czerwca 2008 r. Program dotyczy wyłącznie kontynuacji leczenia pacjentów włączonych do programu do dnia 30.03.2008. 1. Nazwa programu:
Bardziej szczegółowoCHEMIOTERAPIA I RZUTU: IP vs DOSE DENSE?
CHEMIOTERAPIA I RZUTU: IP vs DOSE DENSE? Dr n. med. Anita Chudecka-Głaz Prof. zw. dr hab. n. med. Izabella Rzepka-Górska Katedra i Klinika Ginekologii Operacyjnej i Onkologii Ginekologicznej Dorosłych
Bardziej szczegółowoRak piersi. Doniesienia roku Renata Duchnowska Klinika Onkologii Wojskowy Instytut Medyczny w Warszawie
Rak piersi Doniesienia roku 2014 Renata Duchnowska Klinika Onkologii Wojskowy Instytut Medyczny w Warszawie Miejscowe leczenie Skrócone napromienianie części piersi (accelerated partial breast irradiation;
Bardziej szczegółowoZastosowanie bortezomibu w I linii leczenia chorych na szpiczaka plazmocytowego i niewydolność nerek
OPIS PRZYPADKU Hematologia 2015, tom 6, supl. A, 1 6 DOI: 10.5603/Hem.2015.0001 Copyright 2015 Via Medica ISSN 2081 0768 Zastosowanie bortezomibu w I linii leczenia chorych na szpiczaka plazmocytowego
Bardziej szczegółowoSzpiczak plazmocytowy. Krzysztof Jamroziak
Szpiczak plazmocytowy Krzysztof Jamroziak MM: terapia 1 linii MM nawrotowy / nowe leki Amyloidoza AL 1:1 Randomization (N = 706) Badanie Alcyone: Dara-VMP vs VMP u chorych starszych VMP 9 cycles (n = 356)
Bardziej szczegółowoPiotr Potemski. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Szpital im. M. Kopernika w Łodzi
Piotr Potemski Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Szpital im. M. Kopernika w Łodzi VI Letnia Akademia Onkologiczna dla Dziennikarzy, Warszawa, 10-12.08.2016 1 Obserwowane są samoistne regresje zmian przerzutowych
Bardziej szczegółowoTerapeutyczne Programy Zdrowotne 2009 Leczenie opornych postaci szpiczaka mnogiego (plazmocytowego)
Załącznik nr 28 do zarządzenia Nr 98/2008/DGL Prezesa NFZ z dnia 27 października 2008 roku Nazwa programu: LECZENIE OPORNYCH POSTACI SZPICZAKA MNOGIEGO (PLAZMOCYTOWEGO) ICD-10 C 90.0 szpiczak mnogi Dziedzina
Bardziej szczegółowoAgencja Oceny Technologii Medycznych
Agencja Oceny Technologii Medycznych www.aotm.gov.pl Rekomendacja nr 189/2014 z dnia 4 sierpnia 2014 r. Prezesa Agencji Oceny Technologii Medycznych w sprawie usunięcia świadczenia gwarantowanego obejmującego
Bardziej szczegółowoSzpiczak mnogi a dyskryminacja osób w podeszłym wieku 8 września 2011 r.
Szpiczak mnogi a dyskryminacja osób w podeszłym wieku 8 września 2011 r. dr n. med. Janusz Meder Prezes Polskiej Unii Onkologii Prezes Polskiej Grupy Badawczej Chłoniaków Dzisiejszy świat narzuca ludziom
Bardziej szczegółowochorych na ITP Krzysztof Chojnowski Warszawa, 27 listopada 2009 r.
Współczesne leczenie chorych na ITP Krzysztof Chojnowski Klinika Hematologii UM w Łodzi Warszawa, 27 listopada 2009 r. Dlaczego wybór postępowania u chorych na ITP może być trudny? Choroba heterogenna,
Bardziej szczegółowoLeki immunomodulujące oraz inhibitory proteasomów w leczeniu chorych na szpiczaka plazmocytowego z niewydolnością nerek
praca poglądowa / review 173 Leki immunomodulujące oraz inhibitory proteasomów w leczeniu chorych na szpiczaka plazmocytowego z niewydolnością nerek Immunomodulatory drugs and proteasome inhibitors in
Bardziej szczegółowoSzpiczak plazmocytowy praktyczne aspekty dotyczące diagnostyki i leczenia
PRACA POGLĄDOWA Hematologia 2014, tom 5, nr 4, 317 331 Copyright 2014 Via Medica ISSN 2081 0768 Szpiczak plazmocytowy praktyczne aspekty dotyczące diagnostyki i leczenia Plasma cell myeloma practical aspects
Bardziej szczegółowoPułapki z pozycji radioterapeuty GLEJAKI. dr n. med. Milena Szacht Centrum Radioterapii CSK MSWiA w Warszawie
Pułapki z pozycji radioterapeuty GLEJAKI dr n. med. Milena Szacht Centrum Radioterapii CSK MSWiA w Warszawie Pułapka 1 błędne przekonanie o dobrej skuteczności medycyny w leczeniu glejaków Jestem dobrym
Bardziej szczegółowoLenalidomid (Revlimid ) w skojarzeniu z deksametazonem w leczeniu chorych ze szpiczakiem mnogim po niepowodzeniu wcześniejszego leczenia
Lenalidomid (Revlimid ) w skojarzeniu z deksametazonem w leczeniu chorych ze szpiczakiem mnogim po niepowodzeniu wcześniejszego leczenia Analiza wpływu na system ochrony zdrowia maj 2013 Autorzy raportu:
Bardziej szczegółowoLECZENIE SZPICZAKA PLAZMATYCZNO KOMÓRKOWEGO (PLAZMOCYTOWEGO) (ICD-10 C 90)
Załącznik B.13. LECZENIE SZPICZAKA PLAZMATYCZNO KOMÓRKOWEGO (PLAZMOCYTOWEGO) (ICD-10 C 90) ŚWIADCZENIOBIORCY 1. Kryteria kwalifikacji do leczenia bortezomibem 1.1 Leczenie bortezomibem nowo zdiagnozowanych
Bardziej szczegółowoPotrójnie ujemne postaci raki piersi, co o nich już wiemy? Katarzyna Pogoda
Potrójnie ujemne postaci raki piersi, co o nich już wiemy? Katarzyna Pogoda Biologiczne podtypy raka piersi Przebieg choroby TNBC Biologiczny podtyp o większym ryzyku nawrotu choroby. Rozsiew następuje
Bardziej szczegółowoPraktyczne stosowanie terapii celowanej w hematologii aktualne problemy
Prof. Andrzej Hellmann Katedra i Klinika Hematologii i Transplantologii Gdański Uniwersytet Medyczny Praktyczne stosowanie terapii celowanej w hematologii aktualne problemy Seminarium Edukacyjne Innowacje
Bardziej szczegółowoAgencja Oceny Technologii Medycznych
Agencja Oceny Technologii Medycznych www.aotm.gov.pl Rekomendacja nr 190/2014 z dnia 4 sierpnia 2014 r. Prezesa Agencji Oceny Technologii Medycznych w sprawie usunięcia świadczenia gwarantowanego obejmującego
Bardziej szczegółowoCENTRUM LECZENIA SZPICZAKA KLINIKA HEMATOLOGII CM UJ. 27. 10. 2008 rok
Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi" Jan Paweł II (1920-2005) CENTRUM LECZENIA SZPICZAKA KLINIKA HEMATOLOGII
Bardziej szczegółowoAgencja Oceny Technologii Medycznych
Agencja Oceny Technologii Medycznych Rada Przejrzystości Stanowisko Rady Przejrzystości nr 268/2013 z dnia 30 grudnia 2013 r. w sprawie usunięcia świadczenia obejmującego podawanie nelarabiny w rozpoznaniach
Bardziej szczegółowoW szpiczaku mnogim, nowotworze pewnego typu białych krwinek zwanych komórkami plazmatycznymi, Revlimid stosuje się:
EMA/113870/2017 EMEA/H/C/000717 Streszczenie EPAR dla ogółu społeczeństwa lenalidomid Niniejszy dokument jest streszczeniem Europejskiego Publicznego Sprawozdania Oceniającego (EPAR) dotyczącego leku.
Bardziej szczegółowoKatarzyna Pogoda Warszawa, 23 marca 2017 roku
Chemioterapia doustna i podskórne metody podawania leków w raku piersi. Lepsza jakość życia pacjentek Katarzyna Pogoda Warszawa, 23 marca 2017 roku Rak piersi - heterogenna choroba Stopień zaawansowania
Bardziej szczegółowoKonwencjonalna chemioterapia i długie przeżycia chorych na szpiczaka plazmocytowego
NOWOTWORY Journal of Oncology 2010 volume 60 Number 4 318 326 Konwencjonalna chemioterapia i długie przeżycia chorych na szpiczaka plazmocytowego Maria Kraj, Ryszard Pogłód, Urszula Sokołowska, Barbara
Bardziej szczegółowoLECZENIE CHORYCH NA PRZEWLEKŁĄ BIAŁACZKĘ SZPIKOWĄ (ICD-10 C 92.1)
Załącznik B.14. LECZENIE CHORYCH NA PRZEWLEKŁĄ BIAŁACZKĘ SZPIKOWĄ (ICD-10 C 92.1) ŚWIADCZENIOBIORCY 1. Leczenie przewlekłej białaczki szpikowej dazatynibem 1.1. Kryteria kwalifikacji 1) przewlekła białaczka
Bardziej szczegółowo