OPRACOWANIE WYNIKÓW BADAŃ
|
|
- Bogna Wilczyńska
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Tokarnia 6 Obszar AZP nr 8761 Nr st. na obszarze 36 Nr st. w miejscowości 6 Ratownicze badania archeologiczne w obrębie inwestycji:,, Budowa dwujezdniowej drogi ekspresowej S7 na odcinku Chęciny Jędrzejów r. Inwestor GDDKiA Oddział w Kielcach. OPRACOWANIE WYNIKÓW BADAŃ USUI Sp. z o. o. & ASINUS Igor Maciszewski Warszawa 2015 r.
2 1 SPIS TREŚCI 1. Wstęp B. Borzych Rys historyczny Tokarni J. Niedźwiedź Charakterystyka geomorfologiczna J. Niedźwiedź Charakterystyka zarejestrowanych obiektów I. Maciszewski Osadnictwo KŁ I. Maciszewski, M. Maciszewska Analiza przestrzenna i fazy zasiedlenia stanowiska I. Maciszewski.22 Zakończenie P. Uściłko, I. Maciszewski TABLICE, MAPY, ZDJĘCIA, KARTA AZP
3 2 Bartłomiej Borzych 1. Wstęp Ratownicze badania archeologiczne poprzedzające budowę dwujezdniowej dorogi ekspresowej S7 na odcinku Chęciny Jędrzejów prowadzone były w miejscowości Tokarnia, gm. Chęciny, pow.., woj. świętokrzyskie, st. 6 (AZP 8761/36). Badania rozpoczęto 19 kwietnia 2015 r. a zakończono ostatecznie 24 lipca 2015 roku. Badania prowadzone były w trzech etapach, co wynikało z konieczności rozszerzania pierwotnie przeznaczonej do badań powierzchni, popartej decyzjami ŚWKZ. Ostatecznie badaniom wykopaliskowym poddano 96 arów etap pierwszy 38 arów i dwa kolejne po 29. Prace badawcze wykonało konsorcjum firm USUI Spółka z. o. o. & ASINUS Igor Maciszewski, kierownikiem terenowym prac był mgr B. Borzych. 1.1 Przyjęty system podziału przestrzeni badawczej Podział przestrzeni badawczej opiera się na siatce arowej. Poszczególne ary lokalizowane są w oparciu o przynależność do tzw. odcinka odpowiadającego pow. 1 ha. Każdy sektor numerowany jest dużymi literami. Poszczególne ary w obrębie odcinka oznaczane są cyframi arabskimi od począwszy od lewego górnego rogu. Wewnętrznie ar dzieli się na cztery ćwiartki oznaczane małymi literami.(ryc.1.1) ryc.1.1 Tokarnia, gm. Chęciny, st. 6. Podział wewnętrzny ara
4 3 Poszczególne jednostki składowe stanowiska archeologicznego, takie jak obiekty, warstwy oraz zabytki ruchome lokalizowane były w oparciu o numer odcinka oraz ara np. A (odcinek)/8 (ar). Poszczególne obiekty numerowane były w zbiorach rozdzielnych cyframi arabskimi ( inwentarz obiektów) Zasady dokumentacji. Podstawę dokumentacji stanowiły rysunki planów poszczególnych arów wykonywane w skali 1:20 z nanoszonymi zarysami rzutów poziomych obiektów i warstw pozaobiektowych, ich numeracją i wartościami niwelacyjnymi (przeliczonymi) oraz liniami cięć profilowych. Obok tego wykonywane były rysunki przekrojów poszczególnych obiektów w skali 1:20 z podaną ich numeracją i wartością niwelacyjną stropu oraz linii profilowej (przeliczoną). Uzupełnienie stanowił plan zbiorczy wykonywany w skali 1:200. Dokumentację fotograficzną wykonywano w technice cyfrowej. Poszczególne ary fotografowane były w seriach z ujęciami obejmującymi dwie ćwiartki (a,c i b,d) wraz z obiektami. Dodatkowo fotografowano plan i profil każdego z obiektów. Dokumentacja opisowa opierała się na sformalizowanych formularzach czyli kartach obiektów oraz inwentarzy Zasady eksploracji Przestrzeń badawcza odhumusowywana była mechanicznie (koparka gąsienicowa) do poziomu stropu obiektów. Po odhumusowaniu powierzchnię doczyszczano ręcznie. Warstwy pozaobiektowe eksplorowane były warstwami mechanicznymi, numerowanymi cyframi arabskimi, o miąższości 5 10 cm w obrębie zarysu warstwy aż do jej wypłycenia. Materiał zabytkowy zbierany był z poszczególnego poziomu eksploracyjnego. Obiekty eksplorowane były połówkami bądź ćwiartkami. Zawsze pierwsza część poddana pracom badawczym eksplorowana była warstwami mechanicznymi o miąższości 5 10 cm, numerowanymi cyframi arabskimi, aż do całkowitego wypłycenia się obiektu. Metody doczyszczania stropów obiektów jak również eksploracji ich wypełnisk dostosowywano w zależności od stanu wilgotności gruntu. Szczególną uwagę zwracano na obiekty o niewielkiej miąższości wypełnisk.
5 4 obiektowych. Materiał ruchomy metrykowany był w odniesieniu do poszczególnych warstw 1.4 Historia badań na stanowisku: Stanowisko Tokarnia 6 zostało odkryte przez A. Matogę podczas badań powierzchniowych prowadzonych w roku Natrafił on na 6 fragmentów ceramiki należących do kultury łużyckiej oraz 2 fragmenty żużla. W 2013 roku nastąpiła weryfikacja stanowiska przez W. Tabaszewskiego podczas kolejnych badań powierzchniowych, natomiast w 2014 roku podczas badań sondażowych T. Gawęda odkrył na tym stanowisku ślad osadniczy z epoki nowożytnej w postaci 1 fragmentu ceramiki. Do badań wykopaliskowych wytypowano wtedy powierzchnię 38 arów. 1.5 Ratownicze badania wykopaliskowe Po przebadaniu wszystkich 38 preliminowanych do badań arów (tzw. pierwszy etap), nie udało się ustalić granicy stanowiska. Wyraźna koncentracja obiektów zawierających substancję zabytkową w południowej i wschodniej części obszaru badań sugerowała rozszerzanie się stanowiska w tych kierunkach. Na wniosek kierownika badań ŚWKZ wydał decyzje o poszerzeniu preliminowanej powierzchni o kolejne 29 arów (tzw II etap). Gdy po zakończeniu II etapu w dalszym ciągu nie można było ustalić wyraźnej granicy stanowiska WKZ podjął decyzje o poszerzeniu powierzchni badań o kolejne 29 arów (tzw. III etap) Na stanowisku, po zakończeniu III etapów badań, przebadano łącznie 96 arów. W trakcie prac badawczych zaobserwowano występowanie jednej fazy osadniczej związanej z kulturą łużycką i wiążące się z nią 57 obiektów wziemnych (jam oraz dołków posłupowych) oraz 591 fragmentów ceramiki (fot. 1,2). Oprócz tego zarejestrowano 66 obiektów pozbawionych materiału datującego.
6 5 Józef Niedźwiedź 2. Rys historyczny Tokarni Wieś Tokarnia powstała zapewne pod koniec XV wieku, zaś jej nazwa pochodzi najprawdopodobniej od tokowiska głuszców, które jeszcze do lat 40. XX wieku występowały prawie w całym kraju. Obecnie jako gatunek skrajnie zagrożony i objęty ochroną, notowany jest nielicznie w Polsce na niewielkim obszarze, w tym w woj. świętokrzyskim. W czasach kiedy powstawała osada i jej nazwa, występowały tu zdecydowanie liczniej, ponieważ Dolina Czarnej Nidy stwarzała głuszcom doskonałe warunki do życia. Można domyślać się, że nazwa topograficzna Tokarnia powstała pierwotnie jako określenie miejsca toków głuszców, na które polowano na potrzeby zamku z pobliskich Chęcin, a dopiero później powstała w tym miejscu osada. Pierwsza wzmianka w źródłach pisanych o Tokarni pochodzi z 1508 roku, kiedy w rejestrze poborowym wymieniony jest Andrzej Tokarski. Zapłacił on wówczas 28 groszy podatku 1. W 1540 roku wieś była własnością Szczygniewskiego, a było tutaj wówczas 8 łanów kmiecych oraz 2 łany puste. Notowano tu lasy, zagajniki i łąki nad Nidą, które wraz z wsiami: Tokarnia, Mokrsko, Wolica i Kawęczyn wyceniono na 1000 grzywien. W 1573 roku powierzchnia użytków we wsi wynosiła 5 i ½ łana 2, a więc zmniejszyła się znacznie od roku Być może już wówczas Tokarnia należała do Mikołaja Monwida Dorohostajskiego, wojewody połockiego, który jako jej właściciel zmarł w 1597 roku 3. Na przełomie XVI i XVII w. w Chęcinach powstał prężny ośrodek kamieniarski skupiający licznych artystówmuratorów różnych narodowości, przy którym prawdopodobnie zatrudnienie znajdowali też mieszkańcy pobliskiej Tokarni. Działalność tę przerwały wojny szwedzkie w połowie XVII wieku. Okolice Chęcin wraz z Tokarnią doznały znacznych zniszczeń od Szwedów i wojsk siedmiogrodzkich księcia Jerzego II Rakoczego. W latach okolice Chęcin nawiedziło morowe powietrze, które zapewne dotarło do mieszkańców Tokarni. Miejscowość już wtedy liczyła niewielu mieszkańców. Po III rozbiorze Polski Tokarnia wraz z pobliskimi Chęcinami znalazły się pod zaborem austriackim. Podczas wojen napoleońskich w 1807 roku utworzono Księstwo 1 A. Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficznostatystycznym opisana, t. IV, Małopolska, Warszawa 1886, s Tamże. 3
7 6 Warszawskie, do którego należała także Tokarnia, a od 1815 roku miejscowość weszła w skład Królestwa Polskiego, pod zaborem rosyjskim. Wówczas Tokarnia należała do gminy Korzecko i powiatu kieleckiego. Była to niewielka miejscowość. Według spisu z 1827 roku w Tokarni było tylko 19 domów i 189 mieszkańców. Impuls do rozwoju dał zapewne nowy trakt bity zbudowany w latach , za czasów Królestwa Polskiego, który wytyczył i wybudował Bank Polski, a jego trasa przebiegała przez Tokarnię. Była to nowa szosa państwowa z Warszawy do Krakowa, istniejąca do dziś pod nazwą DK nr 7. Po zbudowaniu tej drogi upadł Trakt Królewski i mniejsze stare trakty z Jędrzejowa straciły na znaczeniu, a w ślad za tym zmalało znaczenie handlowe miast: Chęcin i Sobkowa. Przy nowym trakcie zbudowano szereg stacji pocztowych, z których jedną umiejscowiono na pograniczu wsi Tokarnia i Brzegi. Dla potrzeb tej stacji zbudowano budynki, które z czasem przyjęły nazwę Ogiernia. W 1873 r. folwark w Tokarni zajmował 1402 morgi, który stanowiły grunty orne, ogrody, łąki, pastwiska i las oraz 13 budynków murowanych i 10 drewnianych. We wsi Tokarnia mieszkało 45 osób osiadłych na 363 morgach. Notowano we wsi piec wapienny i pokłady kamienia litograficznego 4. Ryc Tokarnia, stan. 6, gm. Chęciny, woj. świętokrzyskie. Tokarnia na mapie von Heldensfelda w skali 1: , ze zbiorów Biblioteki Cyfrowej Uniwersytetu Łódzkiego z lat Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 12, s. 358.
8 7 Ryc Tokarnia, stan. 6, gm. Chęciny, woj. świętokrzyskie. Tokarnia na Topograficznej Karcie Królestwa Polskiego (zwanej potocznie Mapą Kwatermistrzostwa) wydanej w 1843 r., w skali 1: (fragment na dwóch arkuszach). Podczas I wojny światowej w pobliżu Tokarni i Chęcin toczyły się zaciekłe walki pomiędzy wojskami rosyjskimi i austriackimi. Prawdopodobnie wówczas mieszkańcy ponieśli duże straty materialne. Ryc Tokarnia, stan. 6, gm. Chęciny, woj. świętokrzyskie. Tokarnia na Mapie Taktycznej Polski z lat wg Tokarnia położona jest nad brzegiem Czarnej Nidy, która często zmieniała swoje koryto. Jego przebieg obrazują kolejne mapy historyczne. Zmianom podlegał także obszar leśny. W XIX w. teren ten był pokryty lasem w większym stopniu niż obecnie, a rzeka
9 8 Czarna Nida miała inny przebieg niż w okresie międzywojennym miejsca podmokłe, porośnięte roślinnością bagienną zostały częściowo osuszone. Osadnictwo, podobnie jak dziś, ulokowane było przy głównym trakcie z Jędrzejowa do Chęcin oraz przy dwóch lokalnych drogach w kierunku sąsiedniej Wolicy. W latach miejscowość należała administracyjnie do województwa kieleckiego. Obecnie wieś leży w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Chęciny, przy trasie z Warszawy do Krakowa (DK7).
10 9 Józef Niedźwiedź 3. Charakterystyka geomorfologiczna Stanowisko nr 6 w Tokarni (nr 36 na obszarze AZP 8761) położone jest na obszarze Doliny Nidy, w odległości ok. 900 m od Czarnej Nidy. Powierzchnię stanowiska pokrywa gleba piaszczysta i gliniasta z domieszką dużej ilości kamieni wapiennych, zaś pod względem geologicznym teren ten zbudowany jest z warstwy, którą tworzą: wapienie, dolomity, margle, iłowce, lokalnie mułowce, anhydryty i gipsy (Ryc. 3.1). Pod względem fizjograficznym Tokarnia położona jest na terenie Doliny Nidy, która wchodzi w skład Wyżyny Małopolskiej. Dolina Nidy stanowi granicę pomiędzy Górami Świętokrzyskimi a Płaskowyżem Jędrzejowskim. Jej teren pokrywają mady, które obecnie porastają łąki i pastwiska. Nad terasami zalewowymi miejscami zachowały się fragmenty tarasów piaszczystych o wysokości względnej 1215 m. Ryc Tokarnia, stan. 6, gm. Chęciny, woj. świętokrzyskie. Tokarnia na mapie geologicznej Polski.
11 10 Igor Maciszewski 4. Charakterystyka zarejestrowanych obiektów W trakcie badań rozpoznano w większym bądź mniejszym stopniu odcinki A i B (patrz plan zbiorczy). Na zbadanym obszarze 96 arów zarejestrowano łącznie 123 obiekty wziemne. Ich charakterystyka, zgodnie ze sformalizowanym opisem, została zaprezentowana w tabeli 4.1. Pod kątem funkcjonalnym wydzielono następujące kategorie: jamy, w liczbie 36, co stanowi 29 % ogółu. dołki posłupowe, w liczbie 87, co stanowi 71 % ogółu Z uwagi na bardzo jednolity kształt przekrojów poziomych oraz pionowych, zrezygnowano z graficznej ilustracji statystyki wszystkich typów. Ogółem można zauważyć następujące tendencje: W przypadku dołków posłupowych w jeden z nich był amorficzny w planie i profilu (tabl. II, ryc. 7). W pozostałych przypadkach dołki posłupowe miały nieckowate przekroje pionowe i owalne plany (np. tabl. II ryc. 1 6). Jamy były nieco bardziej zróżnicowane, wśród nich zarejestrowano 4 obiekty o amorficznych profilach i jeden amorficzny w planie (np. tabl. I ryc. 4, tabl. II ryc. 8). Wszystkie inne zarejestrowane na stanowisku jamy, podobnie jak poprzednia kategoria obiektów, były owalne w rzutach poziomych i nieckowate w przekrojach (np. tabl. I ryc. 1 3).
12 11 Tabela 4.1. Tokarnia, stan. 6, gm. Chęciny, woj. świętokrzyskie. Charakterystyka morfometryczna odkrytych obiektów i ich zawartość kulturowa. Nr inw. Nr roboczy (hektar/nr) Funkcja Lokalizacja (hektar/ar) Długość x szerokość x głębokość (w cm) Kształt Zabytki ruchome Chronologia Uwagi plan profil ceramika EBkultura 55X50X A12 A12 2 A22 A22 40X40X12 3 A32 A32 50X50X12 4 A42 A42 60X56X20 5 A52 A52 40X40X20 EBkultura 60X60X A52 A52 7 A62 A62 40X40X12 EBkultura jama 100X89X A72 A72 EBkultura jama 80X76X A25 A25 10 A35 jama A35 70X65X20 11 A45 jama A45 90X88X20 12 A45 jama A45 130X112X20 13 A55 A55 50X50X10 EBkultura 50X50X A65 A65 EBkultura 50X45X A75 A75 16 A85 jama A85 70X67X15 17 A11 jama A11 72X68X37 EBkultura 37X32X A21 A A21 30X30X10
13 12 20 A31 jama A31 105X58X56 21 A31 A31 20X14X17 22 A31 A31 42X30X10 23 A41 A41 40X40X08 25 A51 jama A51 73X68X20 26 A51 A51 40X40X31 27 A51 jama A51 73X66X41 28 A51 A51 23X20X7 29 A61 A61 30X28X25 30 A61 A61 36X31X11 31 A61 A61 60x43x30 EBkultura 44x25x A56 A56 33 A71 A71 65X63X21 EBkultura 50X53X A71 A71 EBkultura 30X25X A71 A71 36 A71 A71 50X45X10 37 A36 jama A36 110X65X22 39 A13 A13 68X86X13 40 A46 A46 45X36X16 41 A13 jama A13 123X85X51 42 A23 jama A23 75X65X40 43 A23 jama A23 210X185X57 44 A33 A33 58X50X25 46 A43 A43 45X40X17 48 A83 jama A83 150X108X45 49 A63 A63 50X50X10 50 A73 A73 45X13X38 51 A73 A73 24X20X21
14 13 EBkultura 40x36x A83 A83 EBkultura jama 80X32X A84 A84 EBkultura jama 62X50X A84 A84 EBkultura 52X50X A84 A84 56 A84 jama A84 208X100X25 EBkultura 30X28X A74 A74 58 A74 A74 17X15X13 59 A64 A64 52X45X23 60 A64 jama A64 76X50X17 61 A54 A54 35X35X16 62 A64 A64 50x45x33 63 A44 jama A44 86X76X20 EBkultura jama 146x140x A44 A44 66 A34 A34 56X58X13 67 A34 A34 30X26X11 EBkultura 25X20X A81 A81 EBkultura 55X50X A91 A91 EBkultura 25X20X A82 A82 EBkultura 30X28X A92 A92 73 A93 A93 65X60X45 74 A94 A94 25X20X10 EBkultura 30X20X A94 A94 EBkultura jama 73X60X A95 A95
15 14 EBkultura 20X20X A96 A96 EBkultura jama 60X58X A97 A97 EBkultura 25X25X B1 B1 EBkultura 30X30X B2 B2 81 B3 jama B3 70X68X15 EBkultura 35X30X B3 B3 EBkultura 20X20X B4 B4 EBkultura 50X50X B5 B5 EBkultura jama 60X50X B6 B6 EBkultura 45X40X B7 B7 87 A87 jama A87 84X70X20 EBkultura 30X28X A77 A77 EBkultura 15X15X A77 A77 EBkultura 15X15X A67 A67 EBkultura 25X25X A67 A67 92 A86 jama A86 85X70X25 EBkultura 40X40X A86 A86 EBkultura 40X40X A76 A76 EBkultura 60X50X A76 A76 EBkultura 16X15X A66 A66
16 15 EBkultura 15X15X A66 A66 EBkultura 40X40X A57 A57 EBkultura 60X50X A47 A47 EBkultura 25X20X A37 A37 EBkultura 30X28X A27 A27 EBkultura 10X10X A26 A26 EBkultura 20X20X A24 A24 EBkultura 15X15X A24 A24 EBkultura 12X12X A14 A14 EBkultura 20X15X A14 A B14 B14 14X13X28 amorficzny amorficzny 109 B11 jama B11 60x40x18 EBkultura 20x18x B16 B B13 jama B13 60x50x18 EBkultura 15X15X B17 B17 EBkultura 50x45x B13 B A98 A98 20x20x B18 jama B18 140x130x40 amorficzny amorficzny EBkultura 30X28X B8 B8 119 A88 A88 40x35x20 5 EBkultura
17 A78 jama A78 100x80x A68 jama A68 80x60x15 owalny amorficzny EBkultura 20X15X A28 A A48 jama A48 160x120x35 owalny amorficzny 127 A8 A8 20x18x12 amorficzny nieckowaty EBkultura 34x20x A17 A17 EBkultura 80x60x A16 A A15 jama A15 100x60x A5 A5 60X50X A4 jama A4 90x65x A3 A3 44x32x A1 A1 30x22x A2 jama A2 123x66x38 owalny amorficzny
18 17 Igor Maciszewski, Monika Maciszewska 5. Osadnictwo kultury łużyckiej 5.1 Zabytki nieruchome Badania wykopaliskowe prowadzone na stanowisku Tokarnia 6 ujawniły stosunkowo liczne zabytki związane z osadnictwem kultury łużyckiej. Na 123 obiekty wziemne 57 z nich zawierało w swoich wypełniskach materiał ceramiczny pozwalający na jednoznaczne przypisanie ich tej kulturze. Można jednak domniemywać, iż przynajmniej część z nich, pozbawiona nośnika datującego, również związana była z osadnictwem tej kultury. Wśród nich zdecydowanie przeważały dołki posłupowe (49 obiektów). Drugą grupę stanowiły jamy w liczbie 7 sztuk. Znakomitą większość reliktów wziemnych osadnictwa KŁ stanowiły obiekty jednowarstwowe, relatywnie płytkie, o stosunkowo czytelnych, owalnych planach i nieckowatych profilach (tabl. I ryc. 2, 3, 5; tabl. II ryc. 1 6). Są one świadectwem krótkotrwałych, choć zapewne częstych wizyt niewielkich grup ludności na tych terenach, związanych zapewne z bliżej niesprecyzowaną działalnością gospodarczą. Pewien wyjątek stanowiły jamy o numerach 43 (tabl. I ryc. 1) oraz 64 (fot 1,2). Pierwsza z nich stanowi zapewne pozostałości po silosie/piwniczce, gdzie przechowywano zboże bądź inne produkty spożywcze. Obiekty tego typu występują powszechnie na osadach KŁ, lecz znajdowane są również na terenach nie będących bezpośrednio zasiedlanych a jedynie wykorzystywanych gospodarczo (wypas bydła, łowiectwa, etc.) 1. Druga jama, oznaczona numerem 64, jest pozostałością śmietniska, na co wskazuje liczna obecność drobnych ułamków ceramiki. 1 Por. Michalski J Typy osad otwartych kultury łużyckiej, ich rozprzestrzenienie na terenie Polski oraz liczba zamieszkującej je ludności, w: Przemiany ludnościowe i kulturowe I tysiąclecia p.n.e. na ziemiach między Odrą i Dnieprem, WrocławWarszawaKrakówGdańsk, s , Głogowski Z., Ignaczak M Osadnictwo społeczeństw kultury łużyckiej, [w:] J. Bednarczyk, A. Kośko (red.) Od długiego domu najstarszych rolników do dworu staropolskiego. Wyniki badań na trasie gazociągu MogilnoWłocławek i KPMG Mogilno Wydartowo, Poznań, s , Herman R, Kurasiński T, Strzyż P Osady z III epoki brązu oraz z przełomu okresu halsztackiego i lateńskiego, w: J. Maik (red.), Osada z epoki brązu i okresu halsztackiego w Chrząstowie Folwarcznym 1, gmina Parzęczew pow. zgierski woj. łódzkie, Łódź
19 Zabytki ruchome W trakcie prac badawczych na stanowisku Tokarnia 6 zarejestrowano 591 zabytków ruchomych, z czego wszystkie zaliczono do grupy ceramiki naczyniowej. Ich występowanie w obrębie obiektów przedstawiono w tabeli nr 5.1. Cały materiał łączyć można z kulturą łużycką. Tym co cechuję opisywaną kolekcję jest jej bardzo silne rozdrobnienie. Wszystkie ułamki można zklasyfikować do kategorii IV wg. A. Buko 2. Taki stan rzeczy znacząco ograniczył możliwości analityczne. Tabela 5.1 Tokarnia, st. 6, gm. Chęciny, woj. świętokrzyskie. Specyfikacja występowania materiałów zabytkowych w obrębie obiektów. numer obiektu lokalizacja liczba ceramiki chronologia 1 A12 2 KŁ 6 A52 5 KŁ 8 A72 4 KŁ 9 A25 9 KŁ 14 A65 4 KŁ 15 A75 7 KŁ 18 A21 12 KŁ 32 A56 5 KŁ 34 A71 33 KŁ 35 A71 12 KŁ 52 A83 11 KŁ 53 A84 32 KŁ 54 A84 64 KŁ 55 A84 36 KŁ 57 A74 4 KŁ 64 A KŁ 69 A81 3 KŁ 70 A91 5 KŁ 71 A82 2 KŁ 72 A92 3 KŁ 75 A94 4 KŁ 76 A95 7 KŁ 77 A96 3 KŁ 78 A97 5 KŁ 79 B1 2 KŁ 80 B2 1 KŁ 82 B3 1 KŁ 83 B4 2 KŁ 2 A. Buko 1990 Ceramika Wczesnopolska. Wprowadzenie do badań, Wrocław Warszawa Kraków Gdańsk Łódź.
20 19 84 B5 12 KŁ 85 B6 3 KŁ 86 B7 4 KŁ 88 A77 2 KŁ 89 A77 4 KŁ 90 A67 7 KŁ 91 A67 8 KŁ 93 A86 2 KŁ 94 A76 4 KŁ 95 A76 7 KŁ 97 A66 1 KŁ 98 A66 2 KŁ 99 A57 5 KŁ 100 A47 2 KŁ 101 A37 2 KŁ 102 A27 1 KŁ 103 A26 4 KŁ 104 A24 2 KŁ 105 A24 1 KŁ 106 A14 3 KŁ 107 A14 1 KŁ 111 B16 2 KŁ 113 B17 4 KŁ 114 B13 1 KŁ 118 B8 2 KŁ 119 A88 5 KŁ 123 A28 3 KŁ 128 A17 2 KŁ 130 A16 2 KŁ Analiza technologiczna W omawianej kolekcji dominowały naczynia wykonane w oparciu o gruboziarnisty tłuczeń z niewielką domieszką różnoziarnistego piasku. Dominowały powierzchnie zewnętrzne chropowacone lub szorstkie (około 75%). Ścianki wewnętrzne zazwyczaj były gładzone, zapewne przy użyciu twardego gładzika. Wszystkie pojemniki były lepione ręcznie, wypał zaś odbywał się w atmosferze utleniającej przy stałym dostępie powietrza, o czym świadczą niejednobarwne powierzchnie i dwubarwny przełam Analiza morfologiczna Spośród 491 fragmentów ceramiki KŁ wyróżnionych zostało zaledwie 7 z nich. W obrębie tej grupy wydzielono 5 ułamków wylewów, jeden fragment dna oraz jeden zdobiony element brzuśca.
21 20 Typologizację wylewów oparto o system zaproponowany przez J. Czebreszuka z późniejszymi modyfikacjami 3, zaś dna opisano za pomocą systemu stworzonego przez A. Kośkę 4. Prezentacja poszczególnych typów wylewów w obrębie badanego zbioru została zaprezentowana w tabeli 4.4 a. Tabela 5.2 Tokarnia, st. 6, gm. Chęciny, woj. świętokrzyskie. Ilościowy udział poszczególnych typów wylewów w obrębie omawianego zbioru. Typy 10k 10e 37k 34k zwieńczeń ilość Typ 10e wylew o ściankach skierowanych łukowato do rdzenia. Śścianki posiadają proste i łagodne zakończone krawędzie (tabl. III ryc. 1). Typ 10k wylewy o ściankach łukowatych do rdzenia i ostro, kwadratowo zakończonych krawędziach (tabl. III ryc. 2). Typ 37k wylewy z prostokątnym okapem po stronach wewnętrznej i zewnętrznej (tabl. III ryc. 5). Typ 34k wylewy z prostokątnym okapem po stronie zewnętrznej i łukowatą do rdzenia ścianką wewnętrzną (tabl. III ryc. 6). Jedyny fragment dna, jaki zarejestrowano na stanowisku, to typ 7c wg A. Kośko, czyli naczynie o prostym dnie i lekko widocznej stopce (tabl. III ryc. 7). Fragment zdobionego naczynia ornamentowany był techniką palcową w postaci odcisku na ściance zewnętrznej. 3 Czebreszuk, J Społeczności Kujaw w początkach epoki brązu, Poznań; Ignaczak, M Ze studiów nad genezą kultury łużyckiej w strefie Kujaw, Poznań 4 Czebreszuk J., Kośko A., Szmyt M Zasady analizy źródeł ceramicznych z okresu późnego neolitu oraz interstadium epok neolitu i brązu na Kujawach, w: A. Kośko, M. Szmyt (red.), Opatowice Wzgórze Prokopiaka. Tom I. Studia i materiały do badań nad późnym neolitem Wysoczyzny Kujawskiej, Poznań, s. 3964
22 21 Ustalenia makromorfologiczne, z uwagi na silne rozdrobnienie materiału i bardzo niewielką liczbę fragmentów dystynktywnych, są mocno ograniczone i nie oddają ilości i rodzajów pojemników używanych przez ludność KŁ na przedmiotowym stanowisku. Patrząc na formy wylewów można założyć obecność misy (typ 37 k) oraz dzbana (typ 34 k). W pozostałych przypadkach możemy mówić o amforach bądź garnkach, z większym prawdopodobieństwem, z uwagi na kąt nachylenia ścianki, tego pierwszego typu. Nie ma jednakże możliwości bliższego określenia typów wzmiankowanych naczyń Ustalenia chronologiczne Podstawą ustaleń chronologicznych omawianego zbiory stały się analizy technologiczna oraz morfologiczna. W kontekście technologicznym zaobserwowano wyraźną przewagę naczyń grubościennych, produkowanych z gliny z domieszką gruboziarnistego tłucznia i chropowaconych. Jest to jeden z wyznaczników późnych faz KŁ 5. W prezentowanym zbiorze zarejestrowano wylewy o zwieńczeniach łukowatych od rdzenia i łukowatym do rdzenia o dość,,ostrych krawędziach. Cechy te są charakterystyczne dla późnych faz KŁ. Mając na uwadze powyższe informacje można założyć, iż prezentowany zespół można datować na okres halsztacki i/lub przełom okresu halsztackiego i początek okresu lateńskiego. Nie da się niestety, z uwagi na niewielki liczebnie zbiór, dokonać precyzyjniejszych ustaleń. 5 Por. Ignaczak, M Ze studiów nad genezą kultury łużyckiej w strefie Kujaw, Poznań; Głogowski Z., Ignaczak M Osadnictwo społeczeństw kultury łużyckiej, [w:] J. Bednarczyk, A. Kośko (red.) Od długiego domu najstarszych rolników do dworu staropolskiego. Wyniki badań na trasie gazociągu Mogilno Włocławek i KPMG MogilnoWydartowo, Poznań, s
23 22 Igor Maciszewski 6. Analiza przestrzenna i fazy zasiedlenia stanowiska Badania na stanowisku Tokarnia 6 ujawniły relikty związane osadnictwem kultury łużyckiej. Oprócz tego nie zarejestrowano żadnych innych zabytków jednoznacznie związanych z innym okresem dziejowym, aczkolwiek można domniemywać, iż przynajmniej część obiektów nieruchomych pozbawionych materiału ruchomego pochodziła z innych epok. Nie mając jednak na to żadnych dowodów musimy przyjąć, iż stanowisko to było zasiedlone jedynie w okresie wczesnej epoki żelaza. 6.1 Analiza przestrzenna osadnictwa KŁ. Chronologicznie osadnictwo KŁ w Tokarni 6 z tego okresu łączyć można z grupą środkowopolską. Niestety, uwaga M. Gedla odnośnie bardzo nielicznych publikacji i opracowań stanowisk KŁ, szczególnie osad otwartych i obozowisk, wciąż pozostaje aktualna. 1 Pochodząca bowiem z roku 1968 synteza pióra J. Miśkiewicza wciąż pozostaje najaktualniejszą syntetyczną publikacją dotyczącą KŁ na interesującym nas obszarze 2. Przyjmując systematykę chronologiczną tego autora omawiana kolekcja mieściła by się w fazie II lub III rozwoju KŁ na tych terenach. Najbliższe znane zbadane wykopaliskowo stanowiska z tego okresu, znajdujące się nieopodal, to Starochęciny 8 (10), gm. Chęciny 3, Brzegi 7 i Brzegi 10, gm. Sobków 4 (stanowiska badane w ramach inwestycji budowy drogi S7 na odcinku Chęciny Jędrzejów) oraz na terenie miasta Kielce 5 (osady) oraz Morawica, pow. Kielce 6 i Nida, pow. Kielce 7. W tej fazie rozwoju kultury łużyckiej dominowały niewielkie osady i domostwach charakteru półziemiankowego. Brak znalezisk na interesującym nas stanowisku obiektów tego typu świadczy o tym, iż przebadane stanowisko uznać należy za obozowisko z tego okresu. 1 Gedl M Uwagi o kulturze łużyckiej w południowo zachodniej części województwa kieleckiego, [w:] Rocznik muzeum świętokrzyskiego, t. VIII, Kraków. 2 Miśkiewicz J Kultura w międzyrzeczu Pilicy i środkowej Wisły; [w:] Materiały Starożytne, t. XI, Warszawa. 3 Maciszewski I Opracowanie wyników badań ze stanowiska Starochęciny 8 (10), Warszawa 4 Maciszewski I Opracowanie wyników badań na stanowiskach Brzegi 7 i Brzegi 10, Warszawa 5 Żaki A Początki rozwoju kultury łużyckiej w dorzeczu górnej Wisły, [w:] Annales UMCS, dział F, t. III, Lublin 6 Siarkowski W Zbiór Wiadomości o zabytkach przedhistorycznych; [w:] Zbiór Wiadomości do Antropologii Krajowej, t. XI. 7 Patrz przypis 2
24 23 Igor Maciszewski Podsumowanie Badania wykopaliskowe na stanowisku Tokarnia 6, prowadzone w związku z inwestycją budowy drogi ekspresowej S7 na odcinku Chęciny Jędrzejów, ujawniły relikty osadnictwa kultury łużyckiej. Materiał ruchomy nie był zbyt liczny i ograniczał się wyłącznie do ceramiki naczyniowej. Zarejestrowano za to dosyć dużą liczbę obiektów nieruchomych, co można tłumaczyć dwojako; albo są to pozostałości krótkotrwałej, lecz wielokrotnej okupacji tych terenów przez gromady ludzkie już w okresie pradziejowym, związane z bliżej niesprecyzowaną aktywnością gospodarczą, bądź też relikty krótkotrwałego obozowiska/obozowisk, które ze względu na niekorzystne warunki glebowe, zachowały się do naszych czasów w formie szczątkowej. Tym nie mniej, z uwagi na obecność reliktów kultury łużyckiej, postuluje się objąć teren przyległy do stanowiska, ścisłym nadzorem archeologicznym.
25
26
27 24 Tablica III. 1 Ob. 18, 2, 3 Ob. 64, 5, 6 Ob. 54, 7 Ob.34.
28 Fot. 1 Tokarnia, stan. 6, gm. Chęciny, woj. świętokrzyskie. Profil S ob. 64 Fot. 2 Tokarnia, stan. 6, gm. Chęciny, woj. świętokrzyskie. Plan płaski ob. 64
29 Fot. 3 Tokarnia, stan. 6, gm. Chęciny, woj. świętokrzyskie. Profil N ob. 81 Fot. 4 Tokarnia, stan. 6, gm. Chęciny, woj. świętokrzyskie. Plan płaski ob. 81
30 Fot. 5 Tokarnia, stan. 6, gm. Chęciny, woj. świętokrzyskie. Profil W ob. 11 Fot. 6 Tokarnia, stan. 6, gm. Chęciny, woj. świętokrzyskie. Plan płaski ob. 11
31 Fot. 7 Tokarnia, stan. 6, gm. Chęciny, woj. świętokrzyskie. Plan płaski ob. 33 Fot. 8. Tokarnia, stan. 6, gm. Chęciny, woj. świętokrzyskie. Profil NE ob. 33
32 Fot. 9 Tokarnia, stan. 6, gm. Chęciny, woj. świętokrzyskie. Plan płaski ob. 43 Fot. 10 Tokarnia, stan. 6, gm. Chęciny, woj. świętokrzyskie. Profil SE ob. 43 Fot. 11 Tokarnia, stan. 6, gm. Chęciny, woj. świętokrzyskie. Wybrane zabytki ruchome
33 Tokarnia 6 plan lokalizacyjny skala 1:5000
34 TOKARNIA ST. 6/36 AZP Plan sytuacyjno wysokoœciowy SKALA 1 : 1000 inwestycja drogowa zasiêg stanowiska siatka arowa 100 m
35
OPRACOWANIE WYNIKÓW BADAŃ
PEPŁOWO 12 Obszar AZP nr 36-61 Nr st. na obszarze 6 Nr st. w miejscowości 12 RATOWNICZE BADANIA ARCHEOLOGICZNE W OBRĘBIE INWESTYCJI: BUDOWA DROGI EKSPRESOWEJ S-7 NA ODCINKU NIDZICA- NAPIERKI WRZESIEŃ 2011
OPRACOWANIE WYNIKÓW BADAŃ
Starochęciny 8 (10) Obszar AZP nr 87-61 Nr st. na obszarze 27 (i 29) Nr st. w miejscowości 8 (i 10) Ratownicze badania archeologiczne w obrębie inwestycji:,, Budowa dwujezdniowej drogi ekspresowej S7 na
Wrzosy 1. Obszar AZP nr Nr st. na obszarze 50. Nr st. w miejscowosci 1. Inwestor GDDKiA Oddział w Kielcach OPRACOWANIE WYNIKÓW BADAŃ
Wrzosy 1 Obszar AZP nr 87-61 Nr st. na obszarze 50 Nr st. w miejscowosci 1 Ratownicze badania archeologiczne w obrębie inwestycji:,, Budowa dwujezdniowej drogi ekspresowej S7 na odcinku Chęciny - Jędrzejów.
OPRACOWANIE WYNIKÓW BADAŃ
Tokarnia 17 Obszar AZP nr 88-61 Nr st. na obszarze 17 Nr st. w miejscowości 48 Ratownicze badania archeologiczne w obrębie inwestycji:,, Budowa dwujezdniowej drogi ekspresowej S7 na odcinku Chęciny - Jędrzejów.
TROSZYN 10, gm. WOLIN, woj. zachodniopomorskie (AZP 21-07/71)
RATOWNICZE ARCHEOLOGICZNE BADANIA WYKOPALISKOWE TROSZYN 10, gm. WOLIN, woj. zachodniopomorskie (AZP 21-07/71) Pod redakcją Lecha Czerniaka FUNDACJA UNIWERSYTETU ŁÓDZKIEGO INSTYTUT ARCHEOLOGII UNIWERSYTETU
OPRACOWANIE WYNIKÓW BADAŃ
Kalsk Obszar AZP nr 18-53 Nr st. na obszarze 12 Nr st. w miejscowości 12 RATOWNICZE BADANIA ARCHEOLOGICZNE W OBRĘBIE INWESTYCJI ROZBUDOWA DROGI KRAJOWEJ NR 7 DO PARAMETRÓW DROGI EKSPRESOWEJ NA ODCINKU
Anna Longa Gdańsk ul. Ostrołęcka 16/ Gdańsk Tel PROGRAM BADAŃ ARCHEOLOGICZNYCH NA STANOWISKU NR 2 W ŁEBIE (AZP 3-34/2)
Anna Longa Gdańsk 02.06.2015 ul. Ostrołęcka 16/8 80-180 Gdańsk Tel. 501 275753 Pomorski Wojewódzki Konserwator Zabytków Delegatura w Słupsku u. Jaracza 6 76-200 Słupsk Gmina Miasto Łeba ul. Kościuszki
Rojewo, stan. 2 (7 AZP 50-14)
Rojewo, stan. 2 (7 AZP 50-14) Wyniki ratowniczych badań archeologicznych w związku z budową drogi ekspresowej S-3 Gorzów Wlkp. Międzyrzecz Płn Inwestor: Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Oddział
PEŁCZYSKA 2012 SPRAWOZDANIE Z BADAŃ W 2012 R.
Marcin Rudnicki PEŁCZYSKA 2012 SPRAWOZDANIE Z BADAŃ W 2012 R. Badania wykopaliskowe, które są przedmiotem niniejszego sprawozdania zostały przeprowadzone w dniach 06.08 31.08.2012 w obrębie wielokulturowego
Deszczno, stan. 10 (135 AZP 46-12)
Deszczno, stan. 10 (135 AZP 46-12) Wyniki ratowniczych badań archeologicznych w związku z budową drogi ekspresowej S3 Gorzów Wlkp. Międzyrzecz Płn Inwestor: Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad
Gorzów Wlkp.-Karnin, stan. 169 (23 AZP 46-12)
Gorzów Wlkp.-Karnin, stan. 169 (23 AZP 46-12) Wyniki ratowniczych badań archeologicznych w związku z budową drogi ekspresowej S3 Gorzów Wlkp. Międzyrzecz Płn Inwestor: Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych
OPRACOWANIE WYNIKÓW BADAŃ
Nowa Wieś Obszar AZP nr 19-53 Nr st. na obszarze 2 Nr st. w miejscowości 2 RATOWNICZE BADANIA ARCHEOLOGICZNE W OBRĘBIE INWESTYCJI ROZBUDOWA DROGI KRAJOWEJ NR 7 DO PARAMETRÓW DROGI EKSPRESOWEJ NA ODCINKU
TOM IV STANOWISKA: BIEŃKOWICE 56 (ZRD 18) RACIBÓRZ 425 (ZRD 21) RACIBÓRZ 424 (ZRD 22)
Badania archeologiczne na terenie Zbiornika przeciwpowodziowego Racibórz Dolny na rzece Odrze, województwo śląskie (polder) Badania archeologiczne na terenie Zbiornika przeciwpowodziowego Racibórz Dolny
Projekt z dnia 6 czerwca 2018 r.
Projekt z dnia 6 czerwca 2018 r. R O Z P O R Z Ą D Z E N I E M I N I S T R A K U L T U R Y I D Z I E D Z I C T W A N A R O D O W E G O z dnia 2018 r. w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich, prac restauratorskich
Studelescho (1255), Studelzco (1299), Steudelwitz (1670). Po roku 1945 Studzionki.
Studzionki 1.1. Dawne nazwy miejscowości. Studelescho (1255), Studelzco (1299), Steudelwitz (1670). Po roku 1945 Studzionki. 1.2. Etymologia nazwy wsi. Etymologia nazwy wsi bliżej nieznana. 1.3. Historia
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY 1) z dnia 9 czerwca 2004 r.
Opracowano na podstawie: Dz.U.2004.150.1579 PRZEPISY AKTUALNE (na dzień 31.07.2009 r.) ROZPORZĄ 1) z dnia 9 czerwca 2004 r. w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich, restauratorskich, robót budowlanych,
STANOWISKO KULTURY PUCHARÓW LEJOWATYCH SAMBOROWICZKI 5, GM. PRZEWORNO. Stanowisko nr 5 w Samborowiczkach zostało odkryte w roku 1991 przez
ŚLĄSKIE SPRA WOZDANIA ARCHEOLOGICZNE Tom 39, s. 405 Wrocław 1997 DARIUSZ BOBAK, JAROSŁA W ERONOWICKI STANOWISKO KULTURY PUCHARÓW LEJOWATYCH SAMBOROWICZKI 5, GM. PRZEWORNO Stanowisko nr 5 w Samborowiczkach
Chełm, r. Mgr Wojciech Mazurek SUB TERRA Badania Archeologiczne Ul. Szarych Szeregów 5a/ Chełm, Polska SPRAWOZDANIE
Chełm, 16.05.2017 r. Mgr Wojciech Mazurek SUB TERRA Badania Archeologiczne Ul. Szarych Szeregów 5a/26 22-100 Chełm, Polska SPRAWOZDANIE z realizacji usługi w postaci nadzorów archeologicznych przy pracach
FIRMA ARCHEOLOGICZNA FRAMEA - MONIKA ŁYCZAK UL. NA KOZŁÓWCE 4a/ KRAKÓW
FIRMA ARCHEOLOGICZNA FRAMEA - MONIKA ŁYCZAK UL. NA KOZŁÓWCE 4a/10 30-664 KRAKÓW SPRAWOZDANIE Z NADZORU ARCHEOLOGICZNEGO NA TERENIE DZIAŁEK NR 65/3 i 65/4 OBR 145 ŚRÓDMIEŚCIE PRZY ULICY ZWIERZYNIECKIEJ
OPINIA GEOLOGICZNA ZAKŁAD PROJEKTOWY. Przebudowa nawierzchni gruntowej. Projekt zagospodarowania terenu
ZAKŁAD PROJEKTOWY Umowa WZP/271.9-46/11. HAL SAN ul. Przyjaźni 4E/3 53-030 Wrocław OBIEKT ADRES OBIEKTU STADIUM INWESTOR Przebudowa nawierzchni gruntowej ul. Lipowa w Ciechowie Projekt zagospodarowania
Historia wsi Wólka Krosnowska
Historia wsi Wólka Krosnowska Wieś Wólka Krosnowska powstała przed 1579 rokiem brak jest źródła podającego dokładny rok powstania wsi. 1579 r. Wieś część Macieja 1 łan, część Mikołaja 1 łan. Razem 2 łany.
Rojewo, stan. 6 (10 AZP 50-15) Wyniki ratowniczych badań archeologicznych w związku z budową drogi ekspresowej S-3 Gorzów Wlkp. Międzyrzecz Płn.
Rojewo, stan. 6 (10 AZP 50-15) Wyniki ratowniczych badań archeologicznych w związku z budową drogi ekspresowej S-3 Gorzów Wlkp. Międzyrzecz Płn. Inwestor: Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad
A Z P KARTA EWIDENCYJNA ZABYTKU ARCHEOLOGICZNEGO A T X N W P L
A Z P KARTA EWIDENCYJNA ZABYTKU ARCHEOLOGICZNEGO A T X N W P L X X 1 LOKALIZACJA 2 POŁOŻENIE FIZYCZNOGEOGRAFICZNE 3 UTWÓR GEOLOGICZNY JEDNOSTKA FIZYCZNOGEOGRAFICZNA WYSOCZYZNA LUBATROWSKA luźny X zwięzły
OPRACOWANIE WYNIKÓW BADAŃ
Nowa Wieś Obszar AZP nr 19-53 Nr st. na obszarze 24 Nr st. w miejscowości 9 RATOWNICZE BADANIA ARCHEOLOGICZNE W OBRĘBIE INWESTYCJI ROZBUDOWA DROGI KRAJOWEJ NR 7 DO PARAMETRÓW DROGI EKSPRESOWEJ NA ODCINKU
OPRACOWANIE WYNIKÓW BADAŃ
Sakówko Obszar AZP nr 18-53 Nr st. na obszarze 93 Nr st. w miejscowości 9 RATOWNICZE BADANIA ARCHEOLOGICZNE W OBRĘBIE INWESTYCJI ROZBUDOWA DROGI KRAJOWEJ NR 7 DO PARAMETRÓW DROGI EKSPRESOWEJ NA ODCINKU
2-letnie studia dzienne magisterskie
Uniwersytet Wrocławski Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych Instytut Archeologii 2-letnie studia dzienne magisterskie na kierunku ARCHEOLOGIA Program studiów Wrocław 2009 I. CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW
Karta rejestracyjna terenu zagrożonego ruchami masowymi Ziemi
1. Numer identyfikacyjny: 2 6 0 4 1 2 2 0 0 0 0 0 1 Nachylenie, wysokość i ekspozycja zboczy/stoków. Ukształtowanie powierzchni zboczy/stoków. Działalność naturalnych procesów geologicznych (erozja rzeczna).
OPINIA GEOTECHNICZNA
OPINIA GEOTECHNICZNA Egz. Nr OPINIA GEOTECHNICZNA I DOKUMENTACJA BADAŃ PODŁOŻA dla budowy kanalizacji sanitarnej wraz z przepompowniami w m. Kębłowo (Zad. V) gm. Luzino woj. pomorskie Opracował mgr Eryk
INSTYTUT GEOGRAFII I PRZESTRZENNEGO ZAGOSPODAROWANIA IM. STANISŁAWA LESZCZYCKIEGO POLSKA AKADEMIA NAUK PRACE GEOGRAFICZNE NR 253
1 INSTYTUT GEOGRAFII I PRZESTRZENNEGO ZAGOSPODAROWANIA IM. STANISŁAWA LESZCZYCKIEGO POLSKA AKADEMIA NAUK PRACE GEOGRAFICZNE NR 253 2 GEOGRAPHICAL STUDIES No. 253 CULTURAL LANDSCAPES OF POLAND AND THEIR
W PARŁÓWKU NA STAN. 11 (AZP 21-07:48)
MUZEUM ARCHEOLOGICZNE W GDAŃSKU OPRACOWANIE WYNIKÓW BADAŃ ARCHEOLOGICZNYCH PRZEPROWADZONYCH W PARŁÓWKU NA STAN. 11 (AZP 21-07:48) GMINA WOLIN WOJ. ZACHODNIOPOMORSKIE inwestycja pn. Budowa węzła Parłówko
Piaskownia w Żeleźniku
OPIS GEOSTANOWISKA Filip Duszyński Informacje ogólne Nr obiektu 97 Nazwa obiektu (oficjalna, obiegowa lub nadana) Piaskownia w Żeleźniku Współrzędne geograficzne [WGS 84 hddd.dddd] Długość: 17.1753 E Szerokość:
BADANIA ARCHEOLOGICZNE W TOKARACH, GMINA KORCZEW, POWIAT SIEDLCE, NA STANOWISKU NR 5 (SEZON )
SPRAWOZDANIA B o ż e n a B r y ń c z a k Akademia Podlaska w Siedlcach BADANIA ARCHEOLOGICZNE W TOKARACH, GMINA KORCZEW, POWIAT SIEDLCE, NA STANOWISKU NR 5 (SEZON 1999-2000) Artykuł ma na celu wstępne
KARTA ADRESOWA ZABYTKU NIERUCHOMEGO
OBSZAR OBSERWACJI ARCHEOLOGICZNEJ DLA XIII-XIX w. ŚREDNIOWIECZNEJ WSI W GRANICACH NOWOŻYTNEGO SIEDLISKA obszar obserwacji archeologicznej na tle mapy topograficznej w skali 1: 25 000 obszar AZP:82-22 iu
Opracowanie: mgr Aleksandra Lasok - Stachurska ul. Piłsudskiego 10 38-400 Krosno
Program badań archeologicznych opracowany dla inwestycji Gminy Krosno Wykonanie robót budowlanych na terenie zabytkowego zespołu urbanistycznego Starego Miasta Krosna przy ul. Spółdzielczej i ul. Sienkiewicza,
Wejście w życie: 13 października 2005 r.
Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego obszarów położonych w granicach miasta Kożuchowa oraz wsi: Cisów, Drwalewice, Książ Śląski, Mirocin Dolny, Mirocin Górny, Podbrzezie Dolne, Solniki i Stypułów.
Gorzów Wlkp.-Karnin, stan. 117 (332 AZP 46-12)
Gorzów Wlkp.-Karnin, stan. 117 (332 AZP 46-12) Wyniki ratowniczych badań archeologicznych w związku z budową drogi ekspresowej S-3 Gorzów Wlkp. Międzyrzecz Płn Inwestor: Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych
Karta rejestracyjna osuwiska
Karta rejestracyjna osuwiska 1. Numer ewidencyjny 1/Ky 2. Lokalizacja osuwiska: 1. Miejscowość: 2. Gmina: Owsiszcze 5. Mapa topograficzna 1:10 000 (godło, nazwa) M3473Ab2 8. Kraina geograficzna: Płaskowyż
UCHWAŁA NR V/26/2002 RADY GMINY WEJHEROWO. z dnia 30 grudnia 2002 r.
UCHWAŁA NR V/26/2002 RADY GMINY WEJHEROWO z dnia 30 grudnia 2002 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Wejherowo dotyczącego liniowego przebiegu gazociągu wysokiego
Karta rejestracyjna terenu zagrożonego ruchami masowymi Ziemi
1. Numer identyfikacyjny: 2 6 0 4 1 8 2 0 0 0 0 0 1 Wyznaczony teren to długa na około 200 metrów skarpa przykorytowa bezimiennego cieku uchodzącego do rzeki Olszówki. Skarpa miejscami 6 metrowej wysokości
Nazwa inwestycji: Przebudowa drogi gminnej nr R w km ul. Kossaka w Kolbuszowej
Inwestor: GMINA KOLBUSZOWA ul. Obrońców Pokoju 21, 36-100 Kolbuszowa MATERIAŁY DO ZGŁOSZENIA Nazwa inwestycji: Przebudowa drogi gminnej nr 104008R w km 0+000 0+199 ul. Kossaka w Kolbuszowej Na działkach:
OPINIA GEOTECHNICZNA
Październik 2015r. 1 OPINIA GEOTECHNICZNA OBIEKT: ADRES OBIEKTU: Dokumentacja projektowo - kosztorysowa pn.:,,przebudowa drogi gminnej Nowa Wieś Mała - Praslity". Droga gminna Nowa Wieś Mała Praslity,
Równina aluwialna Krynki koło Żeleźnika
OPIS GEOSTANOWISKA Filip Duszyński Informacje ogólne Nr obiektu 98 Nazwa obiektu (oficjalna, obiegowa lub nadana) Równina aluwialna Krynki koło Żeleźnika Współrzędne geograficzne [WGS 84 hddd.dddd] Długość:
Planowanie przestrzenne w gminie
Czy obecny system planowania przestrzennego na szczeblu gminnym może być skutecznym narzędziem ochrony korytarzy ekologicznych? Jacek Skorupski Planowanie przestrzenne w gminie studium uwarunkowań i kierunków
Leszek Kotlewski Relikty studzienki rewizyjnej zdroju przy pomniku Mikołaja Kopernika w Toruniu odkryte podczas badań archeologicznych w 2002 roku
Leszek Kotlewski Relikty studzienki rewizyjnej zdroju przy pomniku Mikołaja Kopernika w Toruniu odkryte podczas badań archeologicznych w 2002 roku Rocznik Toruński 30, 209-216 2003 ROCZNIK TORUŃSKI TOM
Zabytki z obszaru Mezoameryki w zbiorach Muzeum Archeologicznego Środkowego Nadodrza w Zielonej Górze
Anna Hendel Zabytki z obszaru Mezoameryki w zbiorach Muzeum Archeologicznego Środkowego Nadodrza w Zielonej Górze Muzeum Archeologiczne Środkowego Nadodrza w Świdnicy, poza zabytkami związanymi z przeszłością
Wykaz publikacji Mgr Józef Niedźwiedź
Wykaz publikacji Mgr Józef Niedźwiedź http://jozefniedzwiedz.cba.pl/wydawnictwa.html A. ARCHEOLOGIA 1. Kokowski A., Niedźwiedź J. 1984, Łuszczów stan. 1, gm. Uchanie, woj. zamojskie, Sprawozdania z badań
Sobieszyn - osada i cmentarzysko kultury przeworskiej, gm. Ułęż, woj. lubelskie (aut. P. Łuczkiewicz)
Sobieszyn - osada i cmentarzysko kultury przeworskiej, gm. Ułęż, woj. lubelskie (aut. P. Łuczkiewicz) Sobieszyn leży w północnej części Lubelszczyzny, w gm. Ułęż, nad dolnym Wieprzem, w pobliżu jego ujścia
Karta rejestracyjna osuwiska
Karta rejestracyjna osuwiska 1. Numer ewidencyjny 1/Ku 2. Lokalizacja osuwiska: 1. Miejscowość: 2. Gmina: Kuźnia Raciborska 5. Mapa topograficzna 1:10 000 (godło, nazwa) M3461Bd4 8. Kraina geograficzna:
Karta rejestracyjna osuwiska
Karta rejestracyjna osuwiska 1. Numer ewidencyjny 1/Ru 2. Lokalizacja osuwiska: 1. Miejscowość: 2. Gmina: Poniecice 5. Mapa topograficzna 1:10 000 (godło, nazwa) M3461Ad3; Poniecice 8. Kraina geograficzna:
Pracownia Badań i Ekspertyz GEOSERWIS Waldemar Jaworski Winów ul.ligudy 12a, Prószków tel ;
Pracownia Badań i Ekspertyz GEOSERWIS Waldemar Jaworski Winów ul.ligudy 12a, 46-060 Prószków tel.605-652-184; e-mail geoserwis.jaworski@interia.pl DOKUMENTACJA GEOTECHNICZNA dla potrzeb przebudowy ulicy
Karta rejestracyjna osuwiska
Karta rejestracyjna osuwiska 1. Numer ewidencyjny: 2 6-0 4-0 1 2-0 0 0 0 0 7 2. Lokalizacja osuwiska: 1. Miejscowość: 2. Gmina: 3. Powiat: 4. Województwo: Huta Stara Koszary Bieliny kielecki świętokrzyskie
Oddział w Poznaniu, u. Woźna 12, Poznanń, tel. kom Jakub Affelski Marcin Ignaczak Daniel Żychliński
Konsorcjum Archeologiczne w składzie: Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie, Muzeum w Stargardzie Szczecińskim, Stowarzyszenie Naukowe Archeologów Polskich Oddział Lubuski, Pracownia Archeologiczno Konserwatorska
Τ AN AIS WYKOPALISKA NEKROPOLI ZACHODNIEJ - PIERWSZY SEZON BADAŃ
Tomasz Scholl przy współpracy Krzysztofa Misiewicza Τ AN AIS 1996 - WYKOPALISKA NEKROPOLI ZACHODNIEJ - PIERWSZY SEZON BADAŃ Na podstawie umowy o współpracy zawartej pomiędzy Instytutem Archeologii Uniwersytetu
GDDKiA Oddział w Kielcach Kielce czerwiec Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad
GDDKiA Oddział w Kielcach Kielce czerwiec 2011 Region świętokrzyski położony jest w środkowo-południowej części Polski. Sąsiaduje z sześcioma województwami: mazowieckim, lubelskim, podkarpackim, małopolskim,
DOKUMENTACJA GEOTECHNICZNA
DOKUMENTACJA GEOTECHNICZNA Obiekt : nawierzchnia drogowa Miejscowość : Majdan Gmina: Wiązowna Województwo: mazowieckie Zleceniodawca: VERTIKAL BłaŜej Binienda ul. Droga Hrabska 8 d 05-090 Falenty Nowe
REDZIKOWO 12 gm. Słupsk, woj. pomorskie (AZP 09-30/68)
RTOWNICZE DNI RCHEOLOGICZNE na trasie obwodnicy Słupska REDZIKOWO 12 gm. Słupsk, woj. pomorskie (ZP 09-30/68) Pod redakcją Lecha Czerniaka FUNDCJ UNIWERSYTETU ŁÓDZKIEGO INSTYTUT RCHEOLOGII UNIWERSYTETU
GEOTEKO Serwis Sp. z o.o. OPINIA GEOTECHNICZNA DLA PROJEKTU PŁYTY MROŻENIOWEJ LODOWISKA ODKRYTEGO ZLOKALIZOWANEGO PRZY UL. POTOCKIEJ 1 W WARSZAWIE
GEOTEKO Serwis Sp. z o.o. OPINIA GEOTECHNICZNA DLA PROJEKTU PŁYTY MROŻENIOWEJ LODOWISKA ODKRYTEGO ZLOKALIZOWANEGO PRZY UL. POTOCKIEJ 1 W WARSZAWIE Zleceniodawca: PAWEŁ TIEPŁOW Pracownia Projektowa ul.
OPIS TECHNICZNY. km , długość 0,207 km
OPIS TECHNICZNY Do dokumentacji technicznej na przebudowę drogi powiatowej nr 3272 D Do przejścia granicznego Kamieńczyk - Mladkow km 0 + 000 0 + 207, długość 0,207 km 1. PRZEDMIOT OPRACOWANIA Przedmiotem
Lokalizacja zdarzeń drogowych w systemie referencyjnym wprowadzonym na drogach wojewódzkich województwa małopolskiego
Lokalizacja zdarzeń drogowych w systemie referencyjnym wprowadzonym na drogach wojewódzkich województwa małopolskiego Konieczność przejścia z dotychczasowego kilometrażowego systemu opisu drogi na opis
Zawartość opracowania:
PROJEKT BUDOWLANY: BUDOWA TRASY ROWEROWEJ ODC. I OD GRANICY Z GMINĄ MILÓWKA DO MOSTU U SZEWCZYKA Zawartość opracowania: 1. Strona tytułowa- str. nr 1. 2. Zawartość opracowania- str. nr 2. 3. Opis techniczny-
Sprawozdanie z przebiegu nadzoru archeologicznego prowadzonego na terenie Starego Miasta w Warszawie w listopadzie 2013 r.
Karolina Blusiewicz Dział Archeologiczny MHW Warszawa, 2 grudnia 2013 r. Sprawozdanie z przebiegu nadzoru archeologicznego prowadzonego na terenie Starego Miasta w Warszawie w listopadzie 2013 r. W listopadzie
1. Położenie zlewni cieków
analizy przebiegu cieku (w latach 1983 2011) ustalonej w oparciu o dostępne materiały kartograficzne, tj. mapy topograficzne, obrazy satelitarne i ortofotomapy oraz aktualne kartowanie terenowe. Praca
Ćwiczenie ostatnie - synteza ograniczeń i uwarunkowań zagospodarowania terenu
Ćwiczenie ostatnie - synteza ograniczeń i uwarunkowań zagospodarowania terenu Przyrodnicze uwarunkowania zagospodarowania i użytkowania terenu oraz ograniczenia formalno- prawne przekładają się na wskazanie
OPINIA GEOTECHNICZNA
Przedsiębiorstwo Robót Inżynieryjnych Kępno Zakład Usług Projektowo-Konsultingowych BZ WBK S.A. I/O w Kępnie Okrzyce 7 21 1090 1144 0000 0001 0644 2496 63-630 Rychtal NIP: 619-194-10-23 tel/fax. (0-62)
Wymiana wiedzy na budowie drogi ekspresowej S7 odc. Chęciny granica woj. świętokrzyskiego
Sprawozdanie Wymiana wiedzy na budowie drogi ekspresowej S7 5 sierpień 2017r. Koło Młodych Profesjonalistów Stowarzyszenie Inżynierów Doradców i Rzeczoznawców 1 Koleżanki i Koledzy, W dniu 05.08.2017r.
PROJEKT STAŁEJ ORGANIZACJI RUCHU OZNAKOWANIE DROGI POWIATOWEJ NR 1516L
EGZ. NR 1. Góra Puławska, ul. Dębowa 13 24-100 Puławy tel./fax. 81/ 880 59 19 kom. 601 071 160 PROJEKT STAŁEJ ORGANIZACJI RUCHU OZNAKOWANIE DROGI POWIATOWEJ NR 1516L TYTUŁ OPRACOWANIA: BUDOWA OBIEKTU MOSTOWEGO
Opracowanie: Lech Krzysztofiak Anna Krzysztofiak
Inwentaryzacja barszczu Sosnowskiego Heracleum sosnowskyi i niecierpka gruczołowatego Impatiens glandulifera na obszarach Natura 2000 "Dolina Górnej Rospudy" oraz "Ostoja Augustowska" Opracowanie: Lech
Wrocław, dnia 14 lutego 2014 r. Poz. 765 UCHWAŁA NR XXXIII.275.2014 RADY MIEJSKIEJ W TWARDOGÓRZE. z dnia 30 stycznia 2014 r.
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA DOLNOŚLĄSKIEGO Wrocław, dnia 14 lutego 2014 r. Poz. 765 UCHWAŁA NR XXXIII.275.2014 RADY MIEJSKIEJ W TWARDOGÓRZE z dnia 30 stycznia 2014 r. w sprawie uchwalenia miejscowego
zbiory Do najciekawszych materiałów należy zaliczyć:
zbiory W chwili obecnej zasoby Działu Archeologii, to ponad 25 tysięcy zabytków o walorach ekspozycyjnych, z różnych epok i okresów. Do najstarszych należą przedmioty wykonane z kamienia i krzemienia,
Gawrony. 1.1. Dawne nazwy wsi.
Gawrony 1.1. Dawne nazwy wsi. Gaffarum 1499 r., Gaffarn 1511 r., Gafern 1550 r., Gaffron 1555 r., Groß Gabern 1670 r., Groß Gafren 1679 r., Groß Gaffron- 1687/88 r., Gafffron i Groß Gaffron 1787 r., 1818
Załącznik Nr 2a do rozporządzenia Nr 4/2009 Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Krakowie z dnia 18 maja 2009r. w sprawie ustanowienia strefy ochronnej ujęcia wody podziemnej dla komunalnego
UCHWAŁA Nr.. RADY GMINY KROKOWA z dnia r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części terenu
UCHWAŁA Nr.. RADY GMINY KROKOWA z dnia r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części terenu zwartych obszarów rolnych i leśnych, położonego w rejonie Łąk Karwieńskich,
DOKUMENTACJA GEOTECHNICZNA
ZAKŁAD PROJEKTOWY UMOWA NR NZU.3633.2.48.2013.ul. Maleczyńskich HAL - SAN ul. Przyjaźni 4E/3 53-030 Wrocław OBIEKT Adres obiektu Stadium Inwestor Przebudowa drogi z odwodnieniem i oświetleniem Sięgacz
Parzęczew. Lokal użytkowy nr 3 na sprzedaż
Parzęczew Lokal użytkowy nr 3 na sprzedaż PODSTAWOWE INFORMACJE Miejscowość Parzęczew Ulica, nr budynku Południowa nr 1 A Powierzchnia lokalu Lokal użytkowy nr 3 o łącznej powierzchni użytkowej 220,90
OPRACOWANIE WYNIKÓW BADAŃ
PEPŁOWO 9 Obszar AZP nr 36-61 Nr st. na obszarze 48 Nr st. w miejscowości 9 RATOWNICZE BADANIA ARCHEOLOGICZNE W OBRĘBIE INWESTYCJI MODERNIZACJI DROGI KRAJOWEJ NR 7 MAJ 2011 r. OPRACOWANIE WYNIKÓW BADAŃ
WSTĘPNE WYNIKI BADAŃ ARCHEOLOGICZNYCH MUZEUM BYŁEGO HITLEROWSKIEGO OBOZU ZAGŁADY ŻYDÓW W SOBIBORZE W OKRESIE JESIEŃ/ZIMA 2012/2013
Chełm, 27.12.2012 r. WSTĘPNE WYNIKI BADAŃ ARCHEOLOGICZNYCH MUZEUM BYŁEGO HITLEROWSKIEGO OBOZU ZAGŁADY ŻYDÓW W SOBIBORZE W OKRESIE JESIEŃ/ZIMA 2012/2013 1. Założenia programowe. Głównym celem programu badań
OPINIA GEOTECHNICZNA
Laboratorium drogowo - budowlane LABOS Sylwia Majer nr konta 95 1030 0019 0109 8530 0030 3478 ul. Thugutta 6e m.1 NIP 852 219 93 87 71-693 SZCZECIN tel. 505 142023, 501 467864 labos.laboratorium@gmail.com
Gmina: Ostrzeszów (Szklarka Przygodzicka, Lubeszczyk, Szklarka Myślniewska, Aniołki, m. Ostrzeszów)
I.49. Droga nr 444 odc. od ronda z drogą krajową nr 25 do m. Ostrzeszów. 49 Droga nr 444 odc. od ronda z drogą krajową nr 25 do m. Ostrzeszów Lokalizacja przedsięwzięcia Charakterystyka ogólna i cel przedsięwzięcia
"Działania przygotowawcze do częściowego odtworzenia żwirowych siedlisk dla litofilnych gatunków ryb na odcinku Wisłoki od jazu w Mokrzcu do
"Działania przygotowawcze do częściowego odtworzenia żwirowych siedlisk dla litofilnych gatunków ryb na odcinku Wisłoki od jazu w Mokrzcu do miejscowości Pustków" Pustków RZEKA WISŁOKA OD JAZU W MOKRZCU
Monitoringu krajobrazu prace realizowane w roku 2013
Monitoringu krajobrazu prace realizowane w roku 2013 Marek Rycharski, Zuzanna Oświecimska-Piasko Instytut Technologiczno-Przyrodniczy www.itep.edu.pl PLAN 1. Krajobraz obszarów wiejskich 2. Założenia ogólne
Zał. 7.2 Karty rejestracyjne osuwisk i terenów zagrożonych ruchami masowymi ziemi w rejonie projektowanej inwestycji
Zał. 7.2 Karty rejestracyjne osuwisk i terenów zagrożonych ruchami masowymi ziemi w rejo projektowanej inwestycji KARTA REJESTRACYJNA TERENU ZAGROŻONEGO RUCHAMI MASOWYMI 1. Numer identyfikacyjny: 0 0 2
Badania archeologiczne stanowiska Uaua-uno w sezonie 2008
Beata Kaczor, Marcin Obałek Stowarzyszenie Czysty Świat Badania archeologiczne stanowiska Uaua-uno w sezonie 2008 W dniu 26 września 2008 r. miały miejsce prace archeologiczne stanowiska Uaua-uno (prowincja
OPIS PRZEDMIOTU ZAMÓWIENIA
OPIS PRZEDMIOTU ZAMÓWIENIA Wyprzedzające badania archeologiczne wraz ze sprawozdaniem z badań i naukowym opracowaniem ich wyników w związku z inwestycją polegającą na przebudowie płyty Starego Rynku w
na mocy uchwały Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 6 grudnia 1972 r.
Historia Gminę Lipie utworzono 1 stycznia 1973r. na mocy uchwały Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 6 grudnia 1972 r. Gmina skupia miejscowości o bogatej i pięknej przeszłości, które od dawna
Karta rejestracyjna osuwiska
Karta rejestracyjna osuwiska 1. Numer ewidencyjny: 2 6-0 4-0 1 2-0 0 0 0 0 1 2. Lokalizacja osuwiska: 1. Miejscowość: 2. Gmina: 3. Powiat: 4. Województwo: Bieliny Poduchowne Bieliny kielecki świętokrzyskie
PRZEBUDOWA DROGI GMINNEJ W M-CI PASKI, NA DZ. NR 9;14;44;111;126 GMINA TERESIN
nazwa i adres obiektu budowlanego: Obiekt: PRZEBUDOWA DROGI GMINNEJ W M-CI PASKI, NA DZ. NR 9;14;44;111;126 GMINA TERESIN odc. 1071,25 mb inwestor: Gmina Teresin ul. Zielona 20 Teresin Jednostka projektowa:
Wstęp do źródłoznawstwa, część II (ceramika) 3. Rodzaj modułu kształcenia obowiązkowy lub fakultatywny
OPISU MODUŁU KSZTAŁCENIA (SYLABUS) I. Informacje ogólne 1. Nazwa modułu Wstęp do źródłoznawstwa, część II (ceramika). Kod modułu 05-WDZ-1 3. Rodzaj modułu obowiązkowy lub fakultatywny obowiązkowy 4. Kierunek
Wrocław, dnia 4 sierpnia 2015 r. Poz OBWIESZCZENIE WOJEWODY DOLNOŚLĄSKIEGO. z dnia 4 sierpnia 2015 r.
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA DOLNOŚLĄSKIEGO Wrocław, dnia 4 sierpnia 2015 r. Poz. 3374 OBWIESZCZENIE WOJEWODY DOLNOŚLĄSKIEGO z dnia 4 sierpnia 2015 r. o sprostowaniu błędu w uchwale Rady Gminy Udanin
PROJEKT WYKONAWCZY. Przebudowa drogi powiatowej nr 2502L na odcinku od km 1+498,00 do km 1+952,00 w miejscowości Borysów. Lokalizacja robót:
GAJEWSKI MARCIN PROJEKTY DROGOWE UL. Kołłątaja 8/27A 24-100 Puławy NIP: 811-161-45-54 PROJEKT WYKONAWCZY Przebudowa drogi powiatowej nr 2502L na odcinku od km 1+498,00 do km 1+952,00 w miejscowości Borysów
UCHWAŁA NR 611/XLIII/2005 RADY MIASTA CZĘSTOCHOWY z dnia 18 kwietnia 2005 roku
UCHWAŁA NR 611/XLIII/2005 RADY MIASTA CZĘSTOCHOWY z dnia 18 kwietnia 2005 roku w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla realizacji gazociągów wysokiego ciśnienia DN 200. Na podstawie
O PIS TECHNICZNY R Y S U N K I
OPRACOWANIE ZAWIERA >>> oświadczenie projektanta i weryfikatora >>> uprawnienia budowlane mgr inż. J. Wiśniewski >>> zaświadczenie LOIIB mgr inż. J. Wiśniewski >>> uprawnienia budowlane mgr inż. E. Dobrowolski
Fot.1. Tzw. Przekop Wisły uważany obecnie za główny odcinek ujściowy tej rzeki (fot. J. Angiel)
Fot.1. Tzw. Przekop Wisły uważany obecnie za główny odcinek ujściowy tej rzeki (fot. J. Angiel) Fot.2. Ujście do Morza Bałtyckiego Wisły Śmiałej (Górki Zachodnie; fot. J. Angiel) Fot. 3. Ujście do Morza
OPIS TECHNICZNY. km , długość 0,225 km
OPIS TECHNICZNY Do dokumentacji technicznej na przebudowę drogi powiatowej nr 3336 D Ścinawka Górna Ścinawka Średnia wraz z przebudową skrzyŝowania z drogą wojewódzką nr 387 km 0 + 000 0 + 225, długość
Rozdział VIII Wychodnie i odsłonięcia skalne
Rozdział VIII Wychodnie i odsłonięcia skalne Rozdział przedstawia analiza występowania nieznanych a szczególnie wartych udostępnienia i opisu, odsłonięć geologicznych i wychodni skalnych. Na tle monotonnego
Karta rejestracyjna terenu zagrożonego ruchami masowymi Ziemi
1. Numer identyfikacyjny: 2 6 0 4 1 0 2 0 0 0 0 0 1 Teren znajduje się na zalesionym stoku o ekspozycji południowej i południowo-zachodniej wzgórza Raszówka. Grzbiet wzgórza ma w tym rejonie wysokość względną
OPIS TECHNICZNY. Do dokumentacji technicznej na wykonanie odbudowy drogi powiatowej nr 3230 D Granica Państwa - Nowa Morawa
Dotyczy części projektu dla zadania Odbudowa drogi powiatowej nr 3230D Granica Państwa Nowa Morawa Bolesławów Stronie Śląskie, km 2+233,56 do 3+060,17 II etap [intensywne opady deszczu czerwiec 2013 r.].
DROGOWA GMINA SULMIERZYCE SULMIERZYCE UL. URZĘDOWA 1 PROJEKT OPRACOWAŁ: Kazimierz Mamos NIP
Kazimierz Mamos 97-400 Bełchatów Os. Okrzei 1/48 tel. 603896170 NIP 769-101-50-76 STADIUM: OBIEKT: ADRES: PROJEKT BUDOWLANY ROZBUDOWA DROGI GMINNEJ NR 109253 E NOWA WIEŚ - SULMIERZYCE - DĄBROWA - GM. STRZELCE
Dokumentacja projektowa. tras do uprawiania. Nordic Walking. na terenie Gminy Zamość
Dokumentacja projektowa tras do uprawiania Nordic Walking na terenie Gminy Zamość Szczebrzeszyn, kwiecień 2013r. Projekt i opracowanie tras: TRAMP Zofia Kapecka Szczebrzeszyn Leśna tel. 600 423 828, 602
Rozdział 1. Przepisy ogólne
RADA GMINY Borzytuchom Uchwała nr XXX/175/98 Rady Gminy w Borzytuchomiu z dnia 2.06.1998 r. w sprawie zmiany miejscowego ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Borzytuchom Na podstawie art.
Opinia geotechniczna dla projektowanej budowy odcinka kanalizacji sanitarnej w rejonie ul. Borowinowej i ul. Leśnej w Bieruniu Starym
Sporządzanie dokumentacji geologicznych i hydrogeologicznych Badania przepuszczalności gruntu Raporty oddziaływania na środowisko Przydomowe oczyszczalnie ścieków mgr inż. Michał Potempa 32-500 Chrzanów