(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (13) (51) T3 Int.Cl. H04W 52/02 ( ) H04W 24/00 ( ) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2016/16 EP B1 (54) Tytuł wynalazku: Aktywacja węzła sieci z trybu uśpienia poprzez weryfikację odebranego tajnego tokenu wybudzającego (30) Pierwszeństwo: DE (43) Zgłoszenie ogłoszono: w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2011/43 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 2016/10 (73) Uprawniony z patentu: Siemens Aktiengesellschaft, München, DE (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP T3 RAINER FALK, Erding, DE HANS-JOACHIM HOF, München, DE (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Grażyna Palka JWP RZECZNICY PATENTOWI DOROTA RZĄŻEWSKA SP. J. ul. Żelazna 28/30 Sienna Center Warszawa Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 25746/16/ZWA/GP EP Aktywacja węzła sieci z trybu uśpienia poprzez weryfikację odebranego tajnego tokenu wybudzającego Opis [0001] Wynalazek dotyczy sposobu aktywacji wybudzanego węzła sieciowego w sieci bezprzewodowej. [0002] Sieci bezprzewodowe, których węzły komunikują się przez bezprzewodowy interfejs radiowy, są przeznaczone do różnych zastosowań. Na przykład bezprzewodowe sieci czujników lub sieci czujnik/siłownik służą do monitorowania urządzeń produkcyjnych, sposobów chemicznych i sterowania nimi lub monitorowania rurociągów. Te węzły czujników lub węzły czujnik/siłownik komunikują się ze sobą bezprzewodowo za pośrednictwem interfejsu radiowego dla wymiany danych oraz poleceń sterujących. [0003] Takie sieci bezprzewodowe mają najczęściej węzły sieci, w których do dostarczania energii służy bateria znajdująca się w węźle. W przypadku tego typu węzłów sieci zasilanych na baterie ich żywotność lub czas działania są ograniczone przez energię zgromadzoną w baterii. Gdy bateria jest rozładowana, obwody znajdujące się w węźle sieci nie są zasilane w energię elektryczną i przestają działać. Aby wydłużyć żywotność węzła sieci, węzeł sieci w pewnych okolicznościach zostaje wprowadzony w tryb uśpienia, w którym elementy składowe lub układy w węźle sieci są przynajmniej częściowo wyłączone, więc obniża się pobór mocy węzła sieci. Przy tym jeden z układu obwodów węzła sieci bezprzewodowej jest utworzony przez bezprzewodowy interfejs radiowy lub moduł nadawczo-odbiorczy w węźle sieci. Ponieważ moduł nadawczo-odbiorczy zużywa stosunkowo dużo energii, można osiągnąć dużą oszczędność energii lub znaczne zwiększenie żywotności, jeżeli również moduł nadawczo-odbiorczy zostanie wprowadzony w trybie uśpienia lub wyłączony. Dezaktywacja modułu nadawczo-odbiorczego ogranicza wprawdzie dostępność lub komunikację z danym węzłem sieci. Inne składniki, na przykład moduł przetwarzania (mikroprocesor), można również wprowadzić w energooszczędny stan uśpienia. [0004] Aby umożliwić wyłączenie modułu nadawczo-odbiorczego lub modułu radiowego węzła sieci bezprzewodowej i jednocześnie zapewnić dostępność lub komunikację bezprzewodową z węzłem sieci, tradycyjny węzeł sieci bezprzewodowej jest wyposażany w dodatkowy moduł nadawczo-odbiorczy lub element odbiorczy, który jest przeznaczony jedynie do wybudzania danego węzła sieci ze stanu uśpienia lub przestawiania go z trybu uśpienia do normalnego trybu pracy. Ten dodatkowy element nadawczo-odbiorczy jest określany również jako radio wybudzające lub radiowy interfejs wybudzający. W celu komunikowania z węzłami sieci nadajnik, który znajduje się w innym węźle sieci, wysyła sygnał wybudzenia do wybudzającego modułu nadawczo-odbiorczego wybudzanego węzła sieci, przy czym odbierający wybudzany węzeł sieci za pośrednictwem sygnału wybudzającego zostaje wprowadzony lub przestawiony z trybu uśpienia do normalnego trybu pracy. Jeżeli węzeł sieci znajduje się w normalnym trybie pracy, nadajnik może przekazać żądaną wiadomość do węzła sieci, który zostaje odebrany przez przewidziany do tego i włączony moduł nadawczo-odbiorczy lub moduł radiowy węzła sieci. Radiowy element

3 -2- wybudzający lub dodatkowy element nadawczo-odbiorczy, który jest przeznaczony do wysyłania sygnału wybudzającego, jest zaprojektowany tak, że zużywa znacznie mniej energii niż zwykły główny moduł nadawczo-odbiorczy do odbierania wiadomości. [0005] Ten standardowy sposób aktywowania węzła sieci przy użyciu sygnału wybudzenia stwarza jednak możliwość ataku na węzeł sieci lub sieć bezprzewodową przez osobę trzecią. Osoba atakująca może wyczerpać zapas energii węzłów sieci bezprzewodowej zasilanych na baterie w stosunkowo krótkim czasie, wybudzając stale węzły sieci z trybu uśpienia przez wysyłanie sygnału wybudzenia i wprowadzając je w normalny tryb pracy. Tego rodzaju atak jest określany jako atak polegający na niedopuszczaniu do trybu uśpienia. [0006] Z US 6,493,824 B1 znany jest sposób bezpiecznego wybudzania komputera przez kartę sieciową komputera, który odbiera pakiet danych z sieci, porównuje zawarty w pakiecie danych adres docelowy z adresem docelowym karty sieciowej i wyszukuje wzorzec wybudzania w pakiecie danych. Jeżeli adresy docelowe są zgodne, a wzorzec wybudzania zostanie znaleziony, zaszyfrowana wartość z pakietu danych zostaje odszyfrowana i porównana z oczekiwaną wartością. Jeżeli wartości są zgodne, nastąpi wygenerowanie sygnału do wybudzenia komputera. [0007] Z US 2005/ A1 znany jest sposób uwierzytelniania i bezpiecznej komunikacji, w którym urządzenie końcowe użytkownika, które jest wybudzane z trybu uśpienia inaczej niż przez wprowadzenie danych przez użytkownika, na przykład przez sygnał wybudzający, na żądanie serwera wysyła na serwer dane maszyny (machine credentials) dla uwierzytelniania. Dopiero po pomyślnym uwierzytelnieniu zostaje zatwierdzona komunikacja z urządzeniem końcowym użytkownika. [0008] Z US 2006/ A1 znany jest sposób bezprzewodowego wybudzania komputera za pośrednictwem sieci komputerowej, w którym w sieci rozprzestrzeniany jest sygnał z co najmniej jedną sekwencją danych wybudzania, specyficzną dla urządzenia. Każda sekwencji danych wybudzania zawiera kilka iteracji adresu sprzętowego karty sieci bezprzewodowej danego urządzenia. W trybie uśpienia karta sieciowa monitoruje kanały bezprzewodowe pod kątem pakietów danych z sekwencjami danych wybudzania. Po odebraniu sekwencja danych wybudzania zostaje porównana z informacją o adresie sprzętowym karty sieciowej. Jeżeli jest zgodna, urządzenie zostaje wybudzone. [0009] Z WO 00/33598 znany jest sposób aktywacji bezprzewodowej stacji mobilnej w telekomunikacyjnej sieci bezprzewodowej, w przypadku którego stosuje się metodę wyzwanie/odpowiedź, aby umożliwić aktywację tylko przez uprawnionych użytkowników sieci. [0010] Z JP A znany jest sposób bezprzewodowej transmisji danych, w którym węzeł nadawczy w oparciu o adres sieciowy węzła docelowego oblicza wieloskładnikowe informacje węzła docelowego i na podstawie obliczonych informacji transmituje sygnał wybudzania do węzła docelowego, aby umożliwić odbiór danych przez węzeł docelowy. Węzeł docelowy jest przy tym przełączany na tryb aktywny, w którym jest możliwy odbiór

4 -3- danych tylko wówczas, gdy odebrany sygnał wybudzania jest zgodny z własnymi informacjami wieloskładnikowymi węzła docelowego. [0011] Celem wynalazku jest więc stworzenie sposobu bezpiecznej aktywacji wybudzanego węzła sieciowego w sieci bezprzewodowej, który będzie zabezpieczony przed atakiem polegającym na niedopuszczaniu do trybu uśpienia. [0012] Cel ten według wynalazku jest osiągnięty przez sposób o cechach podanych w zastrzeżeniu patentowym 1. [0013] Wynalazek rozwiązuje sposób aktywacji wybudzanego docelowego węzła sieci bezprzewodowej, przy czym docelowy węzeł sieci bezprzewodowej wybudza się z trybu uśpienia, gdy zintegrowany układ wybudzania węzła sieci odbierze tajny token wybudzający i zweryfikuje go za pomocą zadanej funkcji kontrolnej i za pomocą co najmniej jednej zapisanej wartości referencyjnej tokenu wybudzającego, przy czym wybudzenie docelowego węzła (SN) sieci obejmuje aktywację głównego modułu radiowego (2F) do wysyłania i odbierania wiadomości i przy czym układ wybudzania (2G) ma mniejsze zużycie energii niż główny moduł radiowy (2F). [0014] Do wybudzania węzła sieci w sposobie według wynalazku stosuje się tajny token wybudzający (Wake-Up-Token: WUT) zamiast znanego stałego sygnału wybudzającego, który jest odbierany przez radiowy moduł wybudzający. Tajny token wybudzający (WUT) jest przy tym korzystnie znany tylko uzasadnionym lub uwierzytelnionym modułom nadawczo-odbiorczym. [0015] W przykładzie wykonania sposobu według wynalazku tajny token wybudzający i wartość referencyjna tokenu wybudzającego są generowane samoczynnie przez docelowy węzeł sieci i przed przejściem docelowego węzła sieci w tryb uśpienia przesyłane do innego węzła i na przykład tam zapisywane dla późniejszej aktywacji docelowego węzła sieci. [0016] W alternatywnym przykładzie wykonania sposobu według wynalazku token wybudzający i wartość referencyjna tokenu wybudzającego są generowane przez inny węzeł sieci, przy czym wartość referencyjna tokenu wybudzającego przed przejściem docelowego węzła sieci w tryb uśpienia jest przesyłana do docelowego węzła sieci i tam zapisywana dla późniejszej aktywacji docelowego węzła sieci. [0017] W możliwym przykładzie wykonania sposobu według wynalazku token wybudzający i wartość referencyjna tokenu wybudzającego są generowane przez centralny węzeł zarządzania bezpieczeństwem, moduł zarządzania bezpieczeństwem, element składowy lub na przykład serwer. [0018] W tym przykładzie wykonania wewnątrz lub na zewnątrz występuje co najmniej jeden węzeł zarządzania lub węzeł zarządzanie bezpieczeństwem SM (Security Manager) w sieci bezprzewodowej. Taki przykład wykonania ułatwia zarządzanie i kontrolę wygenerowanych tokenów wybudzających i wartości referencyjnych tokenu dla różnych węzłów sieci bezprzewodowej. Węzeł SM zarządzania bezpieczeństwem może być autonomicznym

5 -4- oddzielnym węzłem. Alternatywnie możliwe jest zaimplementowanie funkcji zarządzania bezpieczeństwem w innym węźle, na przykład węźle bramy. [0019] W przykładzie wykonania sposobu według wynalazku wygenerowana wartość referencyjna tokenu zostaje przeniesiona z centralnego węzła SM zarządzania bezpieczeństwem do docelowego węzła sieci i zapisana w docelowym węźle sieci przed przejściem docelowego węzła sieci w tryb uśpienia. [0020] Przy tym wygenerowany token wybudzający zostaje korzystnie udostępniony przez centralny węzeł zarządzania bezpieczeństwem innemu węzłowi sieci dla aktywacji docelowego węzła sieci. [0021] W przykładzie wykonania sposobu według wynalazku wartość referencyjna tokenu wybudzającego zostaje wygenerowana przez docelowy węzeł sieci, a token wybudzający przez inny węzeł sieci bezprzewodowej na podstawie wspólnego tajnego klucza. [0022] W przykładzie wykonania sposobu według wynalazku wartość referencyjna tokenu wybudzającego i token wybudzający zostają utworzone przez funkcję wyprowadzającą klucza z odpowiedniego klucza. [0023] W możliwym przykładzie wykonania sposobu według wynalazku funkcja wyprowadzająca klucza z klucza to funkcja hash. [0024] W możliwym przykładzie wykonania sposobu według wynalazku token wybudzający i wartość referencyjna tokenu wybudzającego są odnawiane po każdym przebiegu aktywacji docelowego węzła sieci. [0025] W innym przykładzie wykonania sposobu według wynalazku token wybudzający i wartość referencyjna tokenu wybudzającego są odnawiane po określonej liczbie przebiegów aktywacji docelowego węzła sieci. [0026] W innym przykładzie wykonania sposobu według wynalazku token wybudzający i wartość referencyjna tokenu wybudzającego są odnawiane w zadanych odstępach czasu. [0027] W możliwym przykładzie wykonania sposobu według wynalazku token wybudzający i zapisana wartość referencyjna tokenu wybudzającego zostają utworzone przez dwa sąsiednie człony ciągu hash składającego się z wartości hash. [0028] W przykładzie wykonania sposobu według wynalazku token wybudzający i wartość referencyjna tokenu wybudzającego zostają wyprowadzone z łańcucha znaków. Ciąg znaków tokenu wybudzającego może składać się przy tym z jednej lub kilku sekwencji znaków. [0029] W możliwym przykładzie wykonania sposobu według wynalazku złożona sekwencja znaków ma kod identyfikacyjny do identyfikacji tego węzła sieci, który wysyła token wybudzający do węzła sieci dla jego aktywacji. [0030] W możliwym przykładzie wykonania sposobu według wynalazku złożona sekwencja znaków ma kod powodu (reason code), który podaje powód aktywacji docelowego węzła sieci.

6 -5- [0031] W możliwym przykładzie wykonania sposobu według wynalazku złożona sekwencja znaków ma warunkowy kod wybudzający, który podaje warunek aktywacji docelowego węzła sieci, przy czym docelowy węzeł sieci zostaje wybudzony po spełnieniu warunku. Warunek ten jest korzystnie weryfikowany przez element konstrukcyjny docelowego węzła sieci. [0032] W możliwym przykładzie wykonania sposobu według wynalazku złożona sekwencja znaków ma adres docelowego węzła sieci. [0033] W innym możliwym przykładzie wykonania sposobu według wynalazku złożona sekwencja znaków ma zadany kod wybudzania. [0034] Wynalazek rozwiązuje ponadto węzeł sieci bezprzewodowej ze zintegrowanym układem wybudzania dla przestawiania węzła sieci z trybu uśpienia do normalnego trybu pracy, jeżeli układ wybudzania odbierze tajny token wybudzający i zweryfikuje go za pomocą zadanej funkcji kontrolnej i za pomocą co najmniej jednej zapisanej wartości referencyjnej tokenu wybudzającego, przy czym przestawienie węzła sieci do normalnego trybu pracy (SN) obejmuje aktywację głównego modułu radiowego (2G) do wysyłania i odbierania wiadomości i przy czym układ wybudzania (2G) ma mniejsze zużycie energii niż główny moduł radiowy (2F). [0035] W przykładzie wykonania węzła sieci według wynalazku, węzeł sieci ma pamięć do zapisywania wartości referencyjnej tokenu wybudzającego. [0036] W przykładzie wykonania węzła sieci według wynalazku, węzeł sieci ma węzeł sieci z co najmniej jednym czujnikiem. [0037] W innym przykładzie wykonania węzła sieci według wynalazku, węzeł sieci jest utworzony przez przenośne urządzenie telekomunikacyjne. [0038] Urządzeniem telekomunikacyjnym może być przy tym telefon komórkowy, laptop lub PDA. [0039] Wynalazek rozwiązuje ponadto sieć bezprzewodową z kilkoma węzłami sieci, które każdorazowo mają zintegrowany układ wybudzania, który przestawia przynależny węzeł sieci z trybu uśpienia do normalnego trybu pracy, jeżeli odebrany tajny token wybudzający zostanie zweryfikowany za pomocą zadanej funkcji kontrolnej i za pomocą co najmniej jednej zapisanej wartości referencyjnej tokenu wybudzającego, przy czym przestawienie docelowego węzła sieci w normalny tryb pracy (SN) obejmuje aktywację głównego modułu radiowego (2G) do wysyłania i odbierania wiadomości i przy czym układ wybudzania (2G) ma mniejsze zużycie energii niż główny moduł radiowy (2F). [0040] Wynalazek rozwiązuje ponadto program komputerowy z poleceniami programu do wykonania sposobu aktywacji wybudzanego docelowego węzła sieci bezprzewodowej po uruchomieniu programu komputerowego, przy czym docelowy węzeł sieci zostaje wybudzony z trybu uśpienia,

7 -6- jeżeli docelowy węzeł sieci zweryfikuje odebrany tajny token wybudzający za pomocą zadanej funkcji kontrolnej i za pomocą co najmniej jednej zapisanej wartości referencyjnej tokenu wybudzającego, przy czym wybudzenie docelowego węzła (SN) sieci obejmuje aktywację głównego modułu radiowego (2G) do wysyłania i odbierania wiadomości i przy czym układ wybudzania (2G) ma mniejsze zużycie energii niż główny moduł radiowy (2F). [0041] Wynalazek rozwiązuje również nośnik danych, który zapisuje tego rodzaju program komputerowy. [0042] Przykłady wykonania sposobu według wynalazku dla węzła sieci według wynalazku i sieci bezprzewodowej według wynalazku zostaną opisane szczegółowo w odniesieniu do dołączonych figur. [0043] Pokazują one: Fig. 1 Fig. 2 Fig. 3 Fig. 4 Fig. 5 Fig. 6 Fig. 7 Fig. 8 Fig. 9 Fig. 10 Fig. 11 sieć bezprzewodową, złożoną z węzła sieci czujnikowej, jako przykład wykonania sieci bezprzewodowej według wynalazku, w której stosuje się sposób aktywacji węzłów sieci według wynalazku; wykres obrazujący komunikację między dwoma węzłami sieci czujnikowej z węzłami sieci czujnikowej, przedstawionej na fig. 1, w której jeden węzeł sieci jest wybudzany z trybu uśpienia przez inny węzeł sieci; schemat blokowy możliwego przykładu wykonania węzła sieci według wynalazku; schemat przedstawiający przykład wykonania sposobu według wynalazku do aktywacji węzła sieci; schemat sygnałów przedstawiający przykład wykonania sposobu według wynalazku; inny schemat sygnałów przedstawiający przykład wykonania sposobu według wynalazku; schemat sygnałów przedstawiający inny przykład wykonania sposobu według wynalazku; schemat sygnałów przedstawiający inny przykład wykonania sposobu według wynalazku; schemat sygnałów przedstawiający inny przykład wykonania sposobu według wynalazku; schemat sygnałów przedstawiający inny przykład wykonania sposobu według wynalazku; schemat sygnałów przedstawiający inny przykład wykonania sposobu według wynalazku;

8 -7- [0044] Przykłady wykonania sposobu aktywacji węzła sieci według wynalazku w sieci bezprzewodowej i węzła sieci według wynalazku zostaną szczegółowo opisane na dołączonych figurach. [0045] Jak widać na fig. 1, w przedstawionym przykładzie wykonania sieć bezprzewodowa 1 składa się z kilku węzłów 2 sieci, przy czym część węzłów, tj. węzły od 2-1 do 2-4 stanowią węzły sieci czujnikowej, a węzeł 2-5 jest węzłem bramy, który łączy sieć czujnikową 1 z siecią infrastrukturalną, na przykład Internetem. Węzeł 2-5 bramy może tworzyć centralny węzeł zarządzania bezpieczeństwem lub być podłączony do oddzielnego węzła zarządzania bezpieczeństwem. W przykładzie węzeł zarządzania bezpieczeństwem może być utworzony przez węzeł S sieci czujnikowej. [0046] Węzły 2 sieci 1 według wynalazku mogą stanowić mobilne węzły sieci, ale także stacjonarne węzły sieci. [0047] Węzły 2 sieci 1 komunikują się ze sobą przez bezprzewodowy interfejs radiowy. Węzły 2 sieci można przełączać na różne tryby pracy. W jednym możliwym przykładzie wykonania sieci według wynalazku węzły 2 sieci mają dwa tryby pracy, a mianowicie tryb uśpienia i normalny tryb pracy. W trybie uśpienia dany węzeł 2 sieci zużywa mniej energii, aby jego żywotność lub czas działania były dłuższe ze względu na ewentualnie ograniczone zasilanie na baterie. W normalnym trybie pracy dany węzeł 2 sieci jest w pełni sprawny i może na przykład przekazywać zarejestrowane dane czujnika do węzła 2-5 bramy, a stamtąd do jednostki przetwarzania danych. [0048] Fig. 2 wyjaśnia wybudzanie węzła sieci bezprzewodowej 1 za pośrednictwem innego węzła w sieci. W przedstawionym przykładzie węzeł 2-2 sieci zostaje wybudzony przez inny węzeł 2-1 sieci, tzn. węzeł 2-2 sieci zostaje przestawiony z trybu uśpienia do normalnego trybu pracy. Wybudzany przez węzeł 2-1 sieci, węzeł 2-2 sieci jest określany jako docelowy węzeł sieci. Jak przedstawiono na fig. 2, węzeł 2-1 sieci wysyła tajny token wybudzający WUT (Wake-Up-Token) do docelowego węzła 2-2 sieci. Odebrany tajny token wybudzający WUT zostaje zweryfikowany przez docelowy węzeł 2-2 sieci za pomocą zadanej funkcji kontrolnej i za pomocą co najmniej jednej zapisanej wartości referencyjnej tokenu wybudzającego WUTRV (Wake-Up-Token-Reference-Value). Token wybudzający WUT jest znany tylko upoważnionym węzłom nadawczo-odbiorczym w sieci 1. Odbierający węzeł sieci odebranych sprawdza token wybudzający WUT za pomocą wartości referencyjnej WUTRV tokenu wybudzającego. Jeżeli token wybudzający WUT docelowego węzła 2-2 sieci zostanie odebrany przez za pośrednictwem wybudzającego modułu radiowego przez inny węzeł 2-1 sieci, wówczas docelowy węzeł 2-2 sieci zostanie wybudzony z trybu uśpienia (tryb głębokiego uśpienia). Znajomość tokenu wybudzającego WUT upoważnia więc węzeł 2-i sieci 1 do wybudzenia lub aktywacji innego węzła 2-j sieci w sieci 1. [0049] Najpóźniej wówczas, gdy węzeł 2 sieci w ramach sieci na podstawie dowolnego warunku przejdzie ze swojego aktywnego normalnego trybu pracy w tryb uśpienia, przed przełączeniem lub zmianą trybu pracy innego elementu składowego lub innego węzła sieci w sieci 1 udostępnia jeden token wybudzający WUT lub kilka tokenów wybudzających

9 -8- WUT, przy czym w pamięci zostaje zapisana informacja kontrolna lub wartość referencyjna tokenu wybudzającego WURTV dla weryfikacji odebranego tokenu wybudzającego WUT do późniejszego sposobu wybudzania. [0050] Fig. 3 przedstawia schemat blokowy przykładu wykonania węzła 2 sieci według wynalazku w sieci bezprzewodowej 1. Przykład wykonania przedstawiony na fig. 3 to węzeł sieci czujnikowej, który przez jednostkę wejściową/wyjściową 2A lub interfejs jest połączony z jednym czujnikiem lub kilkoma czujnikami 3, 3-1, 3-2. Czujniki 3-1, 3-2 mogą być zawarte lub zintegrowane w węźle sieci czujnikowej 2 lub być połączone bezprzewodowo lub przewodowo z interfejsem 2A. Czujniki mogą być na przykład czujnikami temperatury, wilgotności lub jasności. Węzeł 2 sieci, jak przedstawiono na fig. 3, ma jednostkę przetwarzania danych lub CPU 2B, która w przedstawionym przykładzie wykonania ma dostęp do pamięci Flash 2C i pamięci RAM 2D. W pamięci RAM 2D można na przykład zapisywać tymczasowo dane dostarczane przez czujniki 3-1, 3-2. Ponadto węzeł sieci czujnikowej 2 można posiadać jednostkę przetwarzania sygnałów 2E. Jak przedstawiono na fig. 3, węzeł 2 sieci ma ponadto moduł nadawczo-odbiorczy lub główny moduł radiowy 2F, a także wbudowany układ wybudzania 2G, który po odebraniu tajnego tokenu wybudzającego WUT, weryfikowanego za pomocą zadanej funkcji kontrolnej i zapisanej wartość referencyjnej WUTRV tokenu wybudzającego, wprowadza lub przestawia węzeł 2 sieci z trybu uśpienia do normalnego trybu pracy. [0051] W każdym możliwym przykładzie wykonania wbudowany układ wybudzania 2G ma wewnętrzną pamięć lub rejestr danych do zapisu wartości referencyjnej WUTRV tokenu wybudzającego. Weryfikacja za pomocą funkcji kontrolnej odbywa się poprzez zintegrowany układ wybudzania 2G węzła sieci czujnikowej 2. Funkcje normalnego trybu pracy są z reguły wykonywane przez CPU 2B węzła 2 sieci. W przeciwieństwie do CPU 2G i modułu nadawczo-odbiorczego lub głównego modułu radiowego 2F zintegrowany układ wybudzania 2G węzła 2 sieci charakteryzuje się małym zużyciem energii. W możliwym przykładzie wykonania węzeł 2 sieci jest zasilany przez znajdującą się w nim baterię 2H. Możliwych jest wiele przykładów wykonania węzła 2 sieci według wynalazku. W przedstawionym na fig. 3 przykładzie wykonania chodzi o węzeł sieci czujnikowej. [0052] W alternatywnym przykładzie wykonania w przypadku węzła 2 sieci chodzi także o przenośne urządzenie telekomunikacyjne, na przykład telefon komórkowy, laptop lub PDA. [0053] Ponadto jest również możliwe, że węzeł 2 sieci oprócz czujników, jak przedstawiono na fig. 3, ma także siłowniki, które są sterowane przez węzeł 2 sieci. Za pomocą siłownika można na przykład otworzyć lub zamknąć zawór. W przypadku węzła 2 sieci chodzi zwykle o mobilny węzeł sieci, która jest zasilana na przykład na baterie. Węzeł 2 sieci może być również zamontowany w stałym miejscu lub odstawiony w stałe miejsce i zasilany w prąd w inny sposób, przykładowo przez ogniwo słoneczne itp. [0054] Fig. 4 przedstawia schemat obrazujący przykład wykonania sposobu według wynalazku, do aktywacji wybudzanego docelowego węzła 2 sieci w sieci bezprzewodowej 1.

10 -9- [0055] Po etapie początkowym S0 wybudzany węzeł 2 sieci odbiera najpierw w etapie S1 wartość referencyjną WUTRV tokenu wybudzającego wygenerowaną przez inny element składowy lub węzeł i zapisuje tę wartość w etapie S2 w pamięci danych, przykładowo w rejestrze danych układu wybudzania przedstawionego na fig. 3. Po zapisaniu wartości referencyjnej WUTRV tokenu wybudzającego w etapie S2 węzeł 2 sieci może przejść w tryb oszczędzania energii. [0056] Po odebraniu tokenu wybudzającego WUT przez zintegrowany układ wybudzania 2G w etapie S3, docelowy węzeł 2 sieci sprawdza odebrany token wybudzający WUT w etapie S4 za pomocą zadanej funkcji kontrolnej i zapisanej w etapie S2 wartość referencyjnej WUTRV tokenu wybudzającego. Jeżeli w etapie S5 odebrany token wybudzający WUT zostanie zweryfikowany przez zintegrowany układ wybudzający 2G, generuje on sygnał wybudzenia w etapie S6, który wybudza inne elementy składowe lub układy węzła 2 sieci z trybu uśpienia lub przestawia je do normalnego trybu pracy z trybu uśpienia. W ten sposób na przykład wygenerowany w etapie S6 sygnał wybudzania aktywuje przedstawioną na fig. 3 CPU 2B i główny moduł radiowy 2F do wysyłania i odbierania wiadomości. Po aktywacji węzła 2 sieci sposób wybudzania przedstawiony na fig. 4 kończy się w etapie S7. [0057] Weryfikacja odebranego tokenu wybudzającego WUT może przebiegać jak następuje: IF funkcja kontrolna (WUTRV, WUT) Returns TRUE THEN WAKE UP. [0058] W przykładzie wykonania tajny token wybudzający i wartość referencyjna WUTRV tokenu wybudzającego zostają wygenerowane przez sam wybudzany docelowy węzeł sieci. W takim przypadku węzeł sieci może przesłać utworzony token wybudzający przed swoim przejściem do trybu uśpienia do innego węzła w sieci 1, który zapisze odebrany token wybudzający WUT dla późniejszej aktywacji docelowego węzła sieci. [0059] W alternatywnym przykładzie wykonania sposobu według wynalazku token wybudzający WUT i wartość referencyjna WUTRV tokenu wybudzającego są generowane przez inny węzeł sieci 1. W tym przykładzie wykonania wartość referencyjna tokenu wybudzającego przed przejściem docelowego węzła 2 sieci w tryb uśpienia jest przesyłana do tego docelowego węzła sieci i zapisywana tam dla późniejszej aktywacji docelowego węzła sieci, przykładowo w rejestratorze danych zintegrowanego w nim układu wybudzania 2G. [0060] W tym przykładzie wykonania do token wybudzającego jest generowana wartość referencyjna WUTRV tokenu wybudzającego przez centralny węzeł zarządzania bezpieczeństwem, jak pokazano w przykładzie na fig. 1, za pomocą węzła 2-5 bramy. Wygenerowana wartość referencyjna WUTRV tokenu wybudzającego zostaje następnie przeniesiona z centralnego węzła 2-5 zarządzania bezpieczeństwem do docelowego węzła 2-i sieci i zapisana przed przejściem docelowego węzła sieci w tryb uśpienia w tym docelowym węźle 2-i sieci do celów późniejszego sposobu wybudzania. Token wybudzający wygenerowany przez centralny węzeł 2-5 zarządzania bezpieczeństwem można następnie udostępnić innemu węzłowi sieci 1 dla aktywacji docelowego węzła sieci.

11 -10- [0061] W ten sposób węzeł 2 sieci, który chce wybudzić uśpiony docelowy węzeł sieci, może zażądać bezpośrednio od centralnego węzła 2-5 zarządzania bezpieczeństwem niezbędny do tego token wybudzający WUT. [0062] W możliwym przykładzie wykonania węzła węzeł 2-5 zarządzania bezpieczeństwem udostępnia pytającemu węzłowi 2 żądany token wybudzający dopiero po odpowiednim sprawdzeniu uprawnień. [0063] W możliwym przykładzie wykonania sposobu według wynalazku wartość referencyjna WUTRV tokenu wybudzającego i token wybudzający WUT zostają wygenerowane przez różne węzły 2 sieci bezprzewodowej 1 na podstawie wspólnego tajnego klucza K. Przykładowo wartość referencyjna WUTRV tokenu wybudzającego może zostać wygenerowana przez wybudzany docelowy węzeł sieci, a token wybudzający WUT przez inny węzeł, który chce wybudzić docelowy węzeł sieci na podstawie wspólnego tajnego klucza K. [0064] W możliwym przykładzie wykonania wartość referencyjna WUTRV tokenu wybudzającego i token wybudzający WUT zostają utworzone przez funkcję wyprowadzającą KDF klucza (Key Derivation Function) z klucza K. [0065] W możliwym przykładzie wykonania zastosowana funkcja wyprowadzająca KDF klucza jest funkcją (hash). [0066] W możliwym przykładzie wykonania niezależnie od tego używany jest klucz kryptograficzny K obecny w innym celu. Przykładowo może być stosowany klucz znany w całej sieci, tzw. klucz sieciowy. [0067] Jako funkcja wyprowadzająca KDF klucza może służyć przykładowo funkcja klucza hash, jak choćby HMAC-SHA1, która dodatkowo wykorzystuje stały ciąg znaków jako parametr wejściowy. [0068] W możliwym przykładzie wykonania sposobu według wynalazku token wybudzający WUT i wartość referencyjna WUTRV tokenu wybudzającego są wyprowadzane ze złożonego ciągu znaków. Złożony ciąg znaków może składać się z jednej lub kilku sekwencji znaków. Złożone sekwencje znaków mogą kodować różne informacje. [0069] W możliwym przykładzie wykonania złożona sekwencja znaków ma kod identyfikacyjny IC do identyfikacji tego węzła 2 sieci 1, który wysyła token wybudzający WUT do docelowego węzła sieci dla jego aktywacji. W ten sposób token wybudzający zawiera informację o węźle wysyłającym. Aby zintegrowany układ wybudzający 2G wybudzanego węzła 2 sieci mógł odebrać tego rodzaju token wybudzający WUT, węzeł 2 sieci może bezpośrednio po jego wybudzeniu lub przełączeniu na normalny tryb pracy stwierdzić tożsamość węzła sieci, który go wybudził. W ten sposób wybudzony węzeł 2 sieci lub docelowy węzeł sieci może między innymi zdecydować, od którego węzła sieci przyjmie następnie odebrane wiadomości. Ponadto przewidywanie kodu identyfikacyjnego IC

12 -11- w pewnym sensie umożliwia wywołanie zwrotne, podczas którego wybudzony węzeł 2 sieci nawiązuje kontakt z wybudzającym węzłem sieci. [0070] W innym przykładzie wykonania złożona sekwencja znaków ciągu znaków, z którego wyprowadza się token wybudzający i wartość referencyjną tokenu wybudzającego, ma tak zwany kod powodu RC, który podaje powód aktywacji docelowego węzła 2 sieci. Kod powodu lub kod przyczyny RC określa przy tym, dlaczego węzeł 2 sieci ma zostać wybudzony. Możliwymi przyczynami wybudzenia węzła 2 sieci mogą być na przykład przekazywanie pakietów danych lub pakiety danych alarmowych lub konieczność ustalenia wartości czujnika bądź wykonanie zadań konfiguracyjnych. Kod powodu lub kod przyczyny RC oraz token wybudzający WUT mogą być skonfigurowane w taki sposób, że zintegrowany układ wybudzania 2G wybudzanego węzła 2 sieci już przy odbiorze pojedynczego bitu może zdecydować, czy dalsza część tokenu wybudzającego WUT lub kodu powodu RC jest istotna dla odbierającego wybudzanego węzła 2 sieci, czy też można ją zignorować. [0071] W oparciu o odebrany kod powodu RC układ wybudzania lub radiowy element wybudzający 2G odbierającego docelowego węzła 2 sieci może zdecydować, czy węzeł 2 sieci ma zostać wybudzony z trybu uśpienia, czy też nie. Informacja, dlaczego docelowy węzeł 2 sieci ma zostać przestawiony z trybu uśpienia do normalnego trybu pracy, jest dostępna dla docelowego węzła 2 sieci natychmiast po wybudzeniu i można ją uwzględnić przy dalszym przetwarzaniu danych. [0072] Ponadto jest możliwe, że wybudzony docelowy węzeł 2 sieci radiowego elementu wybudzającego lub zintegrowanego układu wybudzania 2G przed przejściem do trybu uśpienia przekaże informację, że należy go wybudzić tylko przy zadanym kodzie powodu RC lub kodzie przyczyny RC. Dzięki temu możliwe jest między innymi zachowanie docelowego węzła 2 sieci dostosowane do bieżącego stanu zasilania docelowego węzła 2 sieci. [0073] W innym przykładzie wykonania sposobu według wynalazku złożona sekwencja znaków ma ciąg znaków, na podstawie którego można utworzyć token wybudzający WUT i wartość referencyjną WUTRV tokenu wybudzającego, warunkowy kod wybudzający. [0074] Warunkowy kod wybudzający określa warunek aktywacji docelowego węzła 2 sieci. Warunkowy kod wybudzający może na przykład nakazać zintegrowanemu układowi wybudzania 2G docelowego węzła 2 sieci wykonanie pomiaru przez czujnik 3 docelowego węzła 2 sieci i przestawianie docelowego węzła 2 sieci z trybu uśpienia do normalnego trybu pracy tylko w razie występowania lub spełnienia określonego warunku. Tego rodzaju warunek może na przykład polegać na tym, że zmierzona przez czujnik 3 wartość przekracza zadaną wartość progową. Taki pomiar jest możliwy za pomocą jednego czujnika lub kilku czujników 3 bez udziału innych elementów docelowego węzła 2 sieci, dzięki czemu docelowy węzeł 2 sieci może w dalszym ciągu pozostawać w trybie uśpienia. Ten przykład wykonania ma tę zaletę, że w powyższym sposobie jednostka główna i jednostka odbiorcza lub główny moduł radiowy 2F docelowego węzła 2 sieci nie wymaga włączenia i w związku z tym zużycie energii jest minimalne. Ponadto po wybudzeniu docelowego węzła 2 sieci są już

13 -12- dostępne informacje o powodzie wybudzenia oraz wartości zmierzone przez czujnik, dzięki czemu możliwe jest natychmiastowe przetwarzanie sygnału i danych. [0075] W przykładzie wykonania wartość czujnika dostarczana przez czujnik 3-1, 3-2 jest na przykład przekazywana bezpośrednio za pośrednictwem jednostki I/0 2A do układu wybudzania 2G. W przykładzie wykonania wartość czujnika lub analogowy sygnał pomiarowy porównuje się przy użyciu komparatora z wartością referencyjną lub porównawczą. Można to zrobić zarówno analogowo, jak i cyfrowo. Następnie w zależności od sygnału wyjściowego komparatora może nastąpić wybudzenie CPU 2B lub przynajmniej sprawdzenie zadanego warunku. Jeżeli warunek ten nie zostanie spełniony, CPU 2B przechodzi z powrotem w tryb uśpienia. Jeżeli jednak warunek jest spełniony, CPU 2B aktywuje cały węzeł sieci, włącznie z głównym modułem radiowym 2F. [0076] W przykładzie wykonania w kodzie wybudzającym lub kodzie warunku wybudzającego są zakodowane informacje o tym, które warunki należy sprawdzić. Alternatywnie informacje te mogą być zapisane dla określonego kodu wybudzającego. [0077] Inne przykłady wykonania sposobu według wynalazku są możliwe. Na przykład złożona sekwencja znaków do ciągu znaków, na podstawie którego wyprowadza się token wybudzający WUT i wartość referencyjną WUTRV tokenu wybudzającego, może posiadać adres docelowego węzła 2 sieci lub kod wybudzający. W porównaniu ze stałym kodem wybudzającym procedura ta zapewnia lepszą ochronę przed atakami, ponieważ nie można już wgrać ponownie raz użytego kodu wybudzającego. [0078] Zastosowanie kodów powodu lub odpowiednio kodów przyczyny RC oraz kodów warunkowych lub kodów wybudzających bądź warunkowych kodów wybudzających umożliwia docelowemu węzłowi 2 sieci opracowywanie tylko istotnych dla niego zdarzeń i wiadomości. Decyzja docelowego węzła 2 sieci jest podejmowana, gdy docelowy węzeł 2 sieci pozostaje nadal energooszczędnym trybie uśpienia, dzięki czemu można osiągnąć znacznie dłuższą żywotność lub czas działania danego docelowego węzła 2 sieci. [0079] Przez zastosowanie tokenów wybudzających WUT, mających lub niemających kody powodu lub warunkowe kody wybudzające, docelowy węzeł 2 sieci natychmiast po jego wybudzeniu ma dostępne informacje, na przykład tożsamość wybudzanego węzła sieci, powód wybudzenia lub warunek wartości czujnika. Zapewnia to szybsze przetwarzanie wiadomości oraz szybszą reakcję na zdarzenia. Przyspiesza to przetwarzanie danych w ramach całej sieci 1. [0080] W celu zwiększenia bezpieczeństwa w przykładzie wykonania sposobu według wynalazku token wybudzający WUT i wartość referencyjna WUTRV tokenu wybudzającego mogą być odświeżane przez węzeł 2 [0081] W przykładzie wykonania następuje odnowienie tokenu wybudzającego WUT i właściwej wartości referencyjnej WUTRV tokenu wybudzającego przy każdym przebiegu aktywacji docelowego węzła 2 sieci.

14 -13- [0082] W innym przykładzie wykonania następuje odnowienie tokenu wybudzającego WUT i właściwej wartości referencyjnej WUTRV tokenu wybudzającego po określonej liczbie przebiegów aktywacji docelowego węzła 2 sieci. [0083] W innym przykładzie wykonania następuje odnowienie tokenu wybudzającego WUT i właściwej wartości referencyjnej WUTRV tokenu wybudzającego w określonych odstępach czasu, to znaczy okresowo. [0084] W przykładzie wykonania sposobu według wynalazku wartość referencyjna WUTRV tokenu wybudzającego i token wybudzający WUT zostają utworzone przez funkcję wyprowadzającą KDF klucza z tajnego kryptograficznego klucza K. Klucz K w tym przykładzie wykonania może być kluczem sieciowy o znanej wartość sieciowej. W alternatywnym przykładzie wykonania kryptograficzny klucz K to klucz, który oprócz wybudzanego docelowego węzła 2 sieci jest znany tylko drugiemu węzłowi sieci, co oznacza, że w tym przykładzie wykonania istnieje relacja zabezpieczeń między tymi dwoma węzłami sieci. [0085] W innym przykładzie wykonania kryptograficzny klucz K jest znany tylko zadanej grupie węzłów sieci i tworzy klucz grupowy. [0086] W przykładzie wykonania sposobu według wynalazku funkcja wyprowadzająca KDF klucza to funkcja hash. [0087] W możliwym przykładzie wykonania token wybudzający WUT i zapisana wartość referencyjna WUTRV tokenu wybudzającego zostają utworzone przez dwa sąsiednie człony ciągu hash składającego się z wartości hash. Wartość referencyjna WUTRV tokenu wybudzającego i token wybudzający WUT pobiera się przy tym z ciągu hash, który jest znany zarówno węzłowi nadającemu, jak i węzłowi odbierającemu. W tym przykładzie wykonania dla kolejnej fazy uśpienia docelowego węzła 2 sieci token wybudzający zostanie określony na podstawie następnej wartości hash w tabeli hash lub ciągu hash. Taki sposób zapewnia, że dla każdego sposobu wybudzania zostanie użyty inny, znany tylko węzłowi nadawczemu i odbiorczemu token wybudzający WUT. [0088] Gdy token wybudzający (stary token) został już wykorzystany, może stać się znany osobie atakującej po nasłuchu transmisji. Poprzez zastosowanie innego, nieidentycznego tokenu wybudzającego można zapobiec tego rodzaju atakowi, W tym przykładzie wykonania nowy token wybudzający (nowy token) różni się od używanego wcześniej tokenu wybudzającego WUT (starego tokenu). Nowy token wybudzający WUT można obliczyć na podstawie używanego wcześniej tokenu wybudzającego WUTi-1 za pomocą niezmiennej kryptograficznej funkcji haszowania, przykładowo MD5, SHA-1 lub SHA-56. [0089] Zewnętrzna osoba trzecia lub osoba atakująca, które nawet zna dotychczasowy token WUTi-1 przy racjonalnym wysiłku obliczeniowym nie potrafi sama ustalić odpowiedniego nowego tokenu WUTi.

15 -14- [0090] W możliwym przykładzie wykonania zarówno węzeł nadawczy, jak i węzeł odbiorczy lub docelowy węzeł 2 sieci oblicza się na podstawie znanego tokenu kotwicznego (token anchor) poprzez sekwencję wartości hash ciągu wartości hash: [0091] Tokeny lub wartości hash są następnie wykorzystywane do weryfikacji przez węzeł 2 sieci wstecz, począwszy od tokenu (n), dalej tokenu (n-1) i tak dalej. [0092] Zaletą tego przykładu wykonania jest to, że w przypadku węzłów sieci -2, które są często wybudzane, nie za każdym razem lub nie w każdym sposobie wybudzania tworzy się nowy token wybudzający WUT lub nową wartość referencyjną WUTRV tokenu wybudzającego. W tym przykładzie wykonania wykorzystuje się jednorazowo utworzony token wybudzający lub wartość referencyjną tokenu wybudzającego, a mianowicie wartość kotwiczną (token anchor) dla n operacji wybudzania. [0093] Fig. 5 do fig. 11 przedstawiają wykresy sygnałów dla zilustrowania różnych przykładów wykonania sposobu według wynalazku do aktywacji docelowego węzła 2 sieci. [0094] Fig. 5 przedstawia przykład wykonania, w którym wartość referencyjna (WUTRV) tokenu wybudzającego jest generowana przez sam docelowy węzeł SN sieci. Na prezentacji na fig. 5 SN oznacza wybudzany docelowy węzeł (SN: Sleep Node) sieci, a WN węzeł wybudzający (WN: Wake-Up-Node), który wybudza wybudzany docelowy węzeł SN sieci. Komunikacja przez regularny kanał komunikacji, to znaczy przez przedstawiony na fig. 3 główny moduł radiowy 2F, na kolejnych figurach 5-11 jest zaznaczona w postaci prostej strzałki, natomiast komunikacja przez radio wybudzające lub zintegrowany układ wybudzania 2G w postaci grubej przerywanej strzałki. [0095] Jak przedstawiono na fig. 5, docelowy węzeł SN (S5-1) sieci generuje najpierw sam tajny token wybudzający WUT i odpowiednią wartość referencyjną WUTRV tokenu wybudzającego, przy czym referencyjna WUTRV tokenu wybudzającego może zostać zapisana w rejestrze zintegrowanego układu wybudzania 2G. Następnie docelowy węzeł SN (S5-2) sieci przesyła tajny token wybudzający WUT do późniejszego ponownego wybudzenia do innego węzła 2 sieci 1, przykładowo do przedstawionego na fig. 5 węzła WN. Ten węzeł WN może zapisać odebrany token wybudzający WUT w pamięci (S5-3). Odebrany token wybudzający WUT docelowego węzła SN sieci może zostać zapisany jako przynależny do docelowego adresu docelowego węzła SN sieci. [0096] Po przekazaniu tokenu wybudzającego WUT przez docelowy węzeł SN sieci do co najmniej jednego innego węzła sieci 1, może on przejść do trybu uśpienia (S5-4), jak przedstawiono na fig. 5. [0097] Jeżeli inny węzeł WN sieci rejestruje spełnienie warunku wybudzenia dla docelowego węzła SN (S5-5) sieci, transmituje (S5-6) zapisany token wybudzający WUT do radia

16 -15- wybudzającego lub zintegrowanego układu wybudzającego 2G docelowego węzła SN sieci. Zintegrowany układ wybudzający 2G docelowego węzła SN sieci weryfikuje odebrany token wybudzający WUT (S5-7). Odebrany tajny token wybudzający WUT zostaje przy tym zweryfikowany za pomocą zadanej funkcji kontrolnej i za pomocą co najmniej jednej zapisanej wartości referencyjnej WUTRV tokenu wybudzającego. Jeżeli weryfikacja tokenu wybudzającego WUT przedstawiona w przykładzie na fig. 5 powiedzie się, docelowy węzeł SN sieci przechodzi z trybu uśpienia do normalnego trybu pracy. W przedstawionym przykładzie węzeł wybudzający WN, który wybudził docelowy węzeł SN sieci, po upływie określonego czasu żąda dostarczenia danych (S5-8), przykładowo danych czujnika. Są one dostarczane przez wybudzony docelowy węzeł SN sieci, przykładowo węzeł sieci czujnikowej (S5-9). Docelowy węzeł SN sieci przenosi przykładowo dane czujnika przez regularny kanał komunikacyjny do węzła wybudzającego WN. [0098] Fig. 6 przedstawia przykład wykonania, w którym inny węzeł WN2 sieci wysyła najpierw inny lub błędny token wybudzający WUT2 (S6-5). W takim przypadku docelowy węzeł SN sieci pozostaje najpierw w trybie uśpienia. Dopiero, gdy węzeł WN, który ma odpowiedni token wybudzający WUT, przekaże ten token wybudzający do docelowego węzła SN (S6-7) sieci, docelowy węzeł SN sieci, jest przedstawiono na fig. 6, wybudzi się z trybu uśpienia (S6-8) i może przesłać dane do wybudzającego węzła WN przy odpowiednim żądaniu (S6-9) (S6-10). [0099] Fig. 7 przedstawia przykład wykonania, w którym wartość referencyjna WUTRV tokenu wybudzającego jest generowana przez lokalny węzeł zarządzania bezpieczeństwem lub węzeł SM zarządzania bezpieczeństwem. Węzeł SM zarządzania bezpieczeństwem generuje (S7-1) zarówno token wybudzający WUT, jak i odpowiednią wartość referencyjną WUTRV tokenu wybudzającego, przy czym udostępnia on wartość referencyjną WUTRV tokenu wybudzającego docelowemu węzłowi SN (S7-2) sieci, który ją zapisuje (S7-3) i udostępnia odpowiedni token wybudzający WUT na zapas innemu węzłowi WN (S7-1) sieci, który go zapisuje (S7-5). Docelowy węzeł SN sieci przechodzi (S7-6) w wyniku tego do trybu uśpienia. Gdy węzeł sieci w WN wykryje występowanie warunku wybudzenia (S7-7), przekazuje (S7-8) w przedstawionym przykładzie token wybudzający WUT do radia wybudzającego docelowego węzła SN sieci, który weryfikuje go jako prawidłowy (S7-9). Następnie może dojść do transferu danych zgodnie z żądaniem (S7-10) docelowego węzła SN sieci do wybudzającego węzła WN (S7-11). [0100] Fig. 8 przedstawia kolejny przykład wykonania sposobu według wynalazku, w którym również następuje wygenerowanie wartości referencyjnej WUTRV tokenu wybudzającego przez węzeł SM zarządzania bezpieczeństwem, przy czym token wybudzający WUT jest udostępniany temu węzłowi WN przez węzeł WN sieci 1 tylko na żądanie lub w razie potrzeby. Jeżeli w przykładzie wykonania przedstawionym na fig. 8 węzeł WN sieci wykryje występowanie warunku wybudzenia dla docelowego węzła SN (S8-5) sieci, wysyła zapytanie (S8-6) do węzła SM zarządzania bezpieczeństwem, czy może odebrać odpowiedni token wybudzający WUT dla docelowego węzła SN sieci. Węzła SM zarządzania bezpieczeństwem sprawdza (S8-7) w przykładzie wykonania przedstawionym na fig. 8, czy wysyłający żądanie

17 -16- węzeł WN sieci jest uprawniony do wybudzania docelowego węzła SN sieci, czy też nie. W przedstawionym przykładzie wysyłający żądanie węzeł WN sieci jest uprawniony do wybudzania docelowego węzła SN sieci i odbiera (S8-8) wymagany token wybudzający WUT. Odebrany token wybudzający WUT węzeł WN sieci przenosi (S8-9) do zintegrowanego układu wybudzania 2G docelowego węzła SN sieci, który weryfikuje ten token wybudzający WUT (S8-10). W przedstawionym przykładzie weryfikacja tokenu wybudzającego WUT przebiegła pomyślnie i docelowy węzeł SN sieci może dostarczyć dane żądane (S8-11) przez węzeł WN (S8-12). [0101] Fig. 9 przedstawia inny przykład wykonania, w którym token wybudzający WUT, wygenerowany przez docelowy węzeł SN sieci, jest rejestrowany przez centralny węzeł SM zarządzania bezpieczeństwem. Jeżeli węzeł WN sieci po zarejestrowaniu (S9-6) warunku wybudzenia dla docelowego węzła SN sieci wymaga odpowiedniego tokenu wybudzającego WUT, odbiera (S9-9) na żądanie (S9-7) token wybudzający WUT zarejestrowany przez węzeł SM bezpieczeństwa, o ile wysyłający żądanie węzeł WN sieci po weryfikacji (S9-8) jest uprawniony do wybudzania docelowego węzła SN sieci. [0102] Fig. 10 przedstawia inny przykład wykonania sposobu według wynalazku, w którym wygenerowany token wybudzający WUT składa się z obliczonej wartości hash ciągu hash. Węzeł WN sieci 1 oblicza (S10-1) kilka wartości hash Hi ciągu hash, przykładowo na podstawie wartości kotwicznej. Wartość hash Hn ciągu hash jest przenoszona jako token wybudzający WUT do docelowego węzła SN (S10-2) sieci i weryfikowana za pomocą sąsiedniej wartości hash ciągu hash, mianowicie wartości hash Hn-1 (S10-7). Jeżeli weryfikacja zakończy się pomyślnie, docelowy węzeł SN sieci przechodzi z trybu uśpienia do normalnego trybu pracy i przesyła (S10-9) żądane dane (S10-8) do węzła WN sieci. [0103] Fig. 11 przedstawia inny przykład wykonania, w którym token wybudzający WUT i przynależne WUTRV tokenu wybudzającego są osobno wyprowadzane (S11-1, S11-2) i zapisywane (S11-3, S11-4) przez węzeł WN sieci 1 i docelowy węzeł SN sieci, z kryptograficznego klucza K. Oba węzły WN, SN mogą przy tym używać tej samej lub innej funkcji wyprowadzającej KDF klucza. Po wykryciu (S11-6) warunku wybudzania przez węzeł WN (S11-6) wprowadzony w tryb uśpienia w etapie S11-5 docelowy węzeł SN zostaje uaktywniony po weryfikacji (S11-8) przekazanego tokenu WUT (S11-7) i udostępnia wymagane (S11-9) dane (S11-10). [0104] Przez zastosowanie tajnego, korzystnie zmieniającego się tokenu wybudzającego WUT, w tym sposobie według wynalazku zapobiega się atakowi polegającemu na niedopuszczaniu do trybu uśpienia, w przypadku którego osoba atakująca nieustannie wybudza węzeł 2 sieci, aby uniemożliwić pozostanie węzła 2 sieci w energooszczędnym trybie uśpienia. [0105] Sposób według wynalazku zapobiega więc skracaniu żywotności i czasu działania węzłów 2 sieci w następstwie ataków polegających na niedopuszczaniu do trybu uśpienia. W wyniku ataków polegających na niedopuszczaniu do trybu uśpienia czas działania węzła

18 -17- sieci czujnikowej lub węzła 2 sieci bezprzewodowej 1 może ulec skróceniu z kilku lat do kilku godzin. Sposób według wynalazku zapobiega niepożądanemu skróceniu żywotności. Grażyna Palka Rzecznik patentowy

19 -18- Zastrzeżenia patentowe 1. Sposób aktywacji wybudzanego docelowego węzła (SN) sieci bezprzewodowej (1), w którym docelowy węzeł (SN) sieci bezprzewodowej jest wybudzany z trybu uśpienia, gdy zintegrowany układ wybudzania (2G) docelowego węzła (SN) sieci odbierze tajny token wybudzający (WUT) i zweryfikuje go za pomocą zadanej funkcji kontrolnej i za pomocą co najmniej jednej zapisanej wartości referencyjnej (WUTRV) tokenu wybudzającego, przy czym wybudzenie docelowego węzła (SN) sieci obejmuje aktywację głównego modułu radiowego (2F) do wysyłania i odbierania wiadomości i przy czym układ wybudzania (2G) ma mniejsze zużycie energii niż główny moduł radiowy (2F). 2. Sposób według zastrz. 1, w którym tajny token wybudzający (WUT) i wartość referencyjna (WUTRV) tokenu wybudzającego są generowane samoczynnie przez docelowy węzeł (SN) sieci i przed przejściem docelowego węzła (SN) sieci w tryb uśpienia są przesyłane do innego węzła (WN, SM) sieci (1) i tam zapisywane dla późniejszej aktywacji docelowego węzła (SN) sieci. 3. Sposób według zastrz. 1, w którym token wybudzający (WUT) i wartość referencyjna (WUTRV) tokenu wybudzającego są generowane przez inny węzeł (SM, WN) sieci (1), przy czym wartość referencyjna (WUTRV) tokenu wybudzającego przed przejściem docelowego węzła (SN) sieci w tryb uśpienia jest przesyłana do docelowego węzła (NWK) sieci i tam zapisywana dla późniejszej aktywacji docelowego węzła (SN) sieci. 4. Sposób według zastrz. 3, w którym token wybudzający (WUT) i wartość referencyjna (WUTRV) tokenu wybudzającego są generowane przez centralny węzeł (SM) zarządzania bezpieczeństwem. 5. Sposób według zastrz. 4, w którym wygenerowana wartość referencyjna (WUTRV) tokenu wybudzającego zostaje przeniesiona z centralnego węzła (SM) zarządzania bezpieczeństwem do docelowego węzła (SN) sieci i zapisana w docelowym węźle (SN) sieci przed przejściem docelowego węzła (SN) sieci w tryb uśpienia. 6. Sposób według zastrz. 5, w którym wygenerowany token wybudzający (WUT) zostaje udostępniony przez centralny węzeł (SM) zarządzania bezpieczeństwem innemu węzłowi (WN) sieci dla aktywacji docelowego węzła (SN) sieci. 7. Sposób według zastrz. 1, w którym wartość referencyjna (WUTRV) tokenu wybudzającego zostaje wygenerowana przez docelowy węzeł (NWK) sieci, a token wybudzający (WUT) przez inny węzeł (SM, WN) sieci bezprzewodowej (1) na podstawie wspólnego tajnego klucza (K).