Data pieczęć jednostki wnioskującej

Transkrypt

1 pieczęć jednostki wnioskującej Data WNIOSEK O UTWORZENIE STUDIÓW ZAOCZNYCH W RAMACH KIERUNKU: filologia - nauczanie języka francuskiego 1. Nazwa i rodzaj studiów: Nauczanie języka francuskiego 2. Nazwa jednostki organizacyjnej prowadzącej studia: Centrum Kształcenia Nauczycieli Języków Obcych i Edukacji Europejskiej Uniwersyteckie Kolegium Kształcenia Nauczycieli Języka Francuskiego 3. Merytoryczne uzasadnienie utworzenia studiów: załącznik A 4. Czas trwania i system prowadzenia zajęć: 6 lub 7 semestrów studia niestacjonarne zaoczne 5. Przewidywany termin rozpoczęcia zajęć: Zatwierdzony przez Radę Wydziału program ramowy i plan studiów zgodny ze standardami kształcenia dla poszczególnych kierunków i poziomów kształcenia, z uwzględnieniem punktacji ECTS i ramowych treści kształcenia: załączniki B1, B2, B3 i B4 7. Wymagania stawiane kandydatom na studia: Matura z danego języka na poziomie rozszerzonym 8. Zasady rekrutacji: Lista rankingowa wg sumy punktów zewnętrznej części egzaminu maturalnego z danego języka 9. Zasady odpłatności: Studia płatne, załącznik C 10. Przewidywana liczba uczestników / limit przyjęć 40 osób 11. Imienny wykaz pracowników wybranych do realizacji programu: Załącznik D 12. Nazwisko i imię, stopień lub tytuł naukowy osoby proponowanej na kierownika: dr Ewa Gwiazdecka 13. Kosztorys studiów, zawierający kalkulację kosztów i wysokość opłat na studiach płatnych: załącznik C 14. Załączniki: a) Opis i merytoryczne uzasadnienie projektu załącznik A b) Ramowy program zał. B1, Plan Studiów zał. B2, Opis kursów zał. B3, Punktacja ECTS dla studiów zaocznych- zał. B4 c) Kosztorys studiów zał. C d) Imienny wykaz pracowników wybranych do realizacji programu zał. D e) Liczba studentów na innych kierunkach i rodzajach studiów, które wydział prowadzi, z podziałem na studia stacjonarne i niestacjonarne zał. E Podpis Dziekana Podpis wnioskodawcy

2

3 Załącznik A Centrum Kształcenia Nauczycieli Języków Obcych i Edukacji Europejskiej UW Uniwersyteckie Kolegium Kształcenia Nauczycieli Języka Francuskiego Uzasadnienie utworzenia studiów zaocznych na kierunku - filologia, nauczanie języka francuskiego Studia zaoczne w specjalizacji nauczanie języka francuskiego są przeznaczone dla osób, które chciałyby uzyskać uprawnienia do wykonywania zawodu nauczyciela języka francuskiego na poziomie szkolnictwa podstawowego i średniego. Program studiów zaocznych zawiera wszystkie treści przewidziane jako obowiązujące dla studiów stacjonarnych dziennych blok przedmiotów podstawowych i kierunkowych, blok przedmiotów kształcenia nauczycielskiego, jak też przedmioty kształcenia ogólnego zgodnie ze standardami kształcenia nauczycieli oraz standardami dla kierunków filologicznych (zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie standardów kształcenia dla poszczególnych kierunków oraz poziomów kształcenia, z dn. 12 lipca 2007 r.). System studiowania zaocznego umożliwiłby podjęcie studiów osobom pracującym w innych zawodach, związanych ze znajomością języka francuskiego, jak również zdobycie dodatkowych kwalifikacji pedagogicznych nauczycielom innych przedmiotów. Taka możliwość jest szczególnie istotna dla nauczycieli już aktywnych zawodowo, mieści się bowiem doskonale w zasadach polityki edukacyjnej Ministerstwa Edukacji Narodowej, zgodnie z którą wszyscy nauczyciele powinni zdobyć uprawnienia do nauczania dwóch przedmiotów. Od kilku lat widoczny jest spadek zainteresowania studiami niestacjonarnymi, wieczorowymi na kierunku - filologia, nauczanie języka francuskiego: w UKKNJF, od roku akademickiego 2005/06, nabór kandydatów jest zbyt niski aby było możliwe uruchomienie I. roku studiów wieczorowych. Po ukończeniu studiów przez wcześniejsze roczniki, studia wieczorowe w UKKNJF przestały zatem w praktyce funkcjonować. Natomiast zarówno w czasie rekrutacji, jak i podczas Dni Otwartych UW obserwuje się wyraźnie większe zainteresowanie systemem studiów niestacjonarnych zaocznych. To samo zjawisko występuje wobec studiów zaocznych w dwóch pozostałych kolegiach (UKKNJA oraz UKKNJN),

4 wchodzących w skład Centrum Kształcenia Nauczycieli Języków Obcych i Edukacji Europejskiej UW. Wydaje się zatem, że utworzenie studiów niestacjonarnych zaocznych w specjalizacji nauczanie języka francuskiego w Uniwersyteckim Kolegium Kształcenia Nauczycieli Języka Francuskiego jest jak najbardziej uzasadnione i że spotka się z dużym zainteresowaniem kandydatów podczas rekrutacji.

5 Załącznik B 1 Centrum Kształcenia Nauczycieli Języków Obcych i Edukacji Europejskiej UW Uniwersyteckie Kolegium Kształcenia Nauczycieli Języka Francuskiego PROGRAM STUDIÓW ZAOCZNYCH na kierunku - filologia, nauczanie języka francuskiego Przeznaczenie studiów nauczanie języków obcych Studia zaoczne w specjalizacji nauczanie języka francuskiego są przeznaczone dla osób legitymujących się świadectwem dojrzałości, które zdały egzamin maturalny na poziomie rozszerzonym. Dla kandydatów posiadających tzw. starą maturę wynik uzyskany podczas egzaminu dojrzałości jest przeliczany na punkty procentowe, zgodnie z regulaminem rekrutacji UW. Program studiów zaocznych uwzględnia określone w Rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dn. 12 lipca 2007 r. standardy kształcenia dla poszczególnych kierunków oraz poziomów kształcenia, tj. blok przedmiotów podstawowych i kierunkowych, blok przedmiotów kształcenia nauczycielskiego, jak też przedmioty kształcenia ogólnego (wg standardów kształcenia nauczycieli oraz standardów filologicznych). Cele kształcenia Absolwent filologicznych studiów licencjackich dających uprawnienia do wykonywania zawodu nauczyciela powinien dysponować trzema rodzajami kompetencji. 1.Kompetencje nauczycielskie: opanowanie wiedzy i umiejętności psychopedagogicznych w stopniu umożliwiającym skuteczne funkcjonowanie w swym kręgu zawodowym, w tym efektywne pełnienie funkcji wychowawczych wspierających ogólny rozwój ucznia i funkcji specjalisty przedmiotowego, efektywną organizację lekcji, utrzymanie dyscypliny, zapobieganie konfliktom i rozwiązywanie ich oraz budowanie więzi między szkołą a jej partnerami społecznymi, przede wszystkim zaś rodzicami i lokalną społecznością; 2. Kompetencje przedmiotowe: opanowanie wiedzy i umiejętności związanych z dyscypliną odpowiadającą nauczanemu przedmiotowi, w tym wykazanie się praktyczną znajomością języka i znajomością historii, geografii, kultury i literatury danego obszaru językowego,

6 umiejętności samoobserwacji i samooceny umożliwiającej dalsze doskonalenie warsztatu, a także umiejętności samodzielnego korzystania z wiedzy fachowej i stosowania wiedzy nabytej tą drogą we własnej praktyce pedagogicznej; 3.Kompetencje dydaktyczne: opanowanie wiedzy i umiejętności metodycznych, a w tym umiejętności skonstruowania autorskiego programu nauczania lub dokonania racjonalnego wyboru programu, umiejętności doboru i zastosowania podstawowych metod i technik nauczania w różnych typach szkół i na różnych szczeblach nauczania, umiejętności wyboru materiałów i środków dydaktycznych, umiejętności prowadzenia ścieżek międzyprzedmiotowych, diagnozowania potrzeb i umiejętności ucznia, określania mocnych i słabych punktów jego wiedzy i umiejętności, a także umiejętność testowania, oceniania i egzaminowania wraz z przekazywaniem informacji. Absolwent będzie ponadto dysponował tymi umiejętnościami kluczowymi, których reforma edukacji oczekuje od uczniów w systemie szkolnym, gdyż nauczyciel będzie odpowiedzialny za rozwijanie tych umiejętności u swych podopiecznych: 1. umiejętności rozwiązywania problemów 2. umiejętności krytycznego myślenia 3. umiejętności komunikacyjne 4. umiejętności pracy własnej 5. umiejętności radzenia sobie ze sobą i z innymi 6. umiejętności społeczne, interpersonalne i interkulturowe 7. umiejętności korzystania z nowych technologii informatycznych Ponadto absolwent będzie posiadał taki poziom kompetencji językowych oraz taki poziom wiedzy z zakresu językoznawstwa, literaturoznawstwa i kulturoznawstwa, który umożliwi mu nie tylko wykonywanie zawodu nauczyciela, ale także podjęcie dalszej edukacji na poziomie akademickim oraz doskonalenie swych umiejętności oraz poszerzanie wiedzy w toku kształcenia ustawicznego. Absolwent studiów nauczycielskich powinien ponadto posiadać ukształtowaną postawę moralną, szerokie horyzonty intelektualne i kompetencje w zakresie wprowadzania we współczesne problemy cywilizacyjne.

7 Struktura i program studiów zaocznych Studia zaoczne składają się z 4 modułów. Są to: BLOK PRZEDMIOTÓW PODSTAWOWYCH I KIERUNKOWYCH (750 godz.) BLOK PRZEDMIOTÓW KSZTAŁCENIA NAUCZYCIELSKIEGO (420 godz.) BLOK PRZEDMIOTÓW KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO (60 godz.) MODUŁ EUROPEJSKI (48 godz.) Dodatkowa specjalność nauczycielska (nauczanie języka angielskiego lub niemieckiego), obejmuje 570 godz. zajęć.

8 Załącznik B2 UNIWERSYTECKIE KOLEGIUM KSZTAŁCENIA NAUCZYIELI JĘZYKA FRANCUSKIEGO obowiązuje od CKNJO i EE PLAN STUDIÓW ZAOCZNYCH - PROJEKT zatwierdzony przez Radę Naukową CKNJOiEE UW w dniu r. zgodnie z Rozporządzeniem MENiS z dnia 7 września 2004r. oraz Rozporządzeniem MENiS z dnia 12 lipca 2007r. WYŻSZE LICENCJACKIE STUDIA ZAWODOWE Kierunek studiów: filologia Specjalność : nauczanie języka francuskiego Czas trwania studiów : III lata, 6 semestrów 1 I ROK II ROK III ROK Godziny zajęć-w tym Lp. A Razem B C D E wykład konw. /ćw. wykład konw. /ćw. wykład konw. /ćw. I. BLOK PRZEDMIOTÓW PODSTAWOWYCH I KIERUNKOWYCH A. GRUPA TREŚCI PODSTAWOWYCH 1. Praktyczna nauka języka francuskiego II, IV, (z Gramatyką praktyczną i Fonetyką) VI Praktyczna nauka drugiego języka obcego * VI Razem B. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH 1. Wiedza o języku i komunikacji 3. Wstęp do językoznawstwa Historia języka Gramatyka opisowa II, IV Gramatyka kontrastywna Wiedza o literaturze i kulturze obszaru językowego 7. Wstęp do literaturoznawstwa Historia literatury francuskiej III, V Kultura i historia krajów francuskiego obszaru językowego VI Wiedza o akwizycji i nauce języków 10. Wiedza o akwizycji i nauce języków IV Razem II. BLOK PRZEDMIOTÓW KSZTAŁCENIA NAUCZYCIELSKIEGO 11. Psychologia edukacyjna II Pedagogika IV Dydaktyka przedmiotowa VI Przedmioty uzupełniające (Emisja głosu, Awans zawodowy nauczyciela) Seminarium dyplomowe Praktyki pedagogiczne ** * Razem

9 III. BLOK PRZEDMIOTÓW KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO 17. Język łaciński Technologia informacyjna Zajęcia ogólnouniwersyteckie*** Zaliczenie dowolnej liczby godzin zajęć o łącznej wartości 8 pkt. ECTS Razem IV. MODUŁ EUROPEJSKI Edukacja w Europie i Europejskie systemy oświatowe Razem BHP Ochrona własności intelektualnej RAZEM 1683g g. praktyk Liczba egzaminów w roku A = Egzamin obowiązuje po semestrze... wykł. = wykład B = Wykłady kon. = konwersatorium C = Konwersatoria ćw. = ćwiczenia D = Seminarium E = ćwiczenia - Studia kończą się napisaniem i obroną pracy dyplomowej. * Student jest zobligowany do zdania egzaminu z języka obcego (drugiego) na poziomie B2 do momentu ukończenia studiów. ** Student jest zobligowany do zaliczenia 150 godzin praktyk pedagogicznych w ciągu trzech lat studiów w szkołach. *** Student jest zobligowany do zaliczenia dowolnej liczby godzin zajęć ogólnouniwersyteckich o łącznej wartości 8 pkt. ECTS 2

10 Załącznik B 3 UKKNJF: OPISY KURSÓW Praktyczna Nauka Języka Francuskiego (PNJF) Semestry zimowy i letni I., II. i III. roku studiów ćwiczenia Forma zaliczenia: zaliczenia na ocenę, egzaminy po semestrze letnim I., II. i III. roku Prowadzący: dr Ewa Gwiazdecka, dr Dariusz Krawczyk, mgr Małgorzata Chojnacka, mgr Ewa Kalinowska, mgr Radosław Kucharczyk, mgr Barbara Kukuryka-Kwiecińska, mgr Jean-Yves Markiewicz, mgr Pascale Peeters, mgr Judyta Rudawska, mgr Nathalie Viala Podstawowym celem zajęć jest stopniowe doskonalenie wszystkich kompetencji językowych mówienia, rozumienia ze słuchu, pisania oraz rozumienia tekstów pisanych (na podstawie materiałów o rosnącym poziomie trudności i różnorodności). Wszystkie sprawności są ćwiczone w sposób zintegrowany w ramach zajęć w każdym semestrze. Łączy się z tym pogłębienie i rozwijanie słownictwa (z różnych dziedzin i rejestrów językowych), stosowanie poprawnej wymowy, jak też rozwijanie kompetencji gramatycznej jako środka do realizacji określonych celów komunikacyjnych. Zakłada się, że po 6 semestrach student opanuje język na poziomie C2. Ponadto zajęcia kładą nacisk na rozwijanie autonomii studenta, a także rozwijanie umiejętności obserwacji i oceny procesu nauczania i uczenia się języka obcego. Zajęcia odbywają się wyłącznie w języku francuskim. Szczegółowe treści programowe: I. Sprawność pisania: - kryteria redagowania rozprawki; - pogłębianie wiedzy na temat poprawnego pisania: spójność i precyzja, dobór słownictwa; - przygotowanie do redagowania wypracowania ( słów) wg podanych kryteriów; - dłuższe wypowiedzi zawierające własny punkt widzenia na temat przedstawionego problemu (do 600 słów na ostatnim roku studiów); II. Sprawność mówienia: - kryteria prezentacji typu compte rendu i synthèse; - ćwiczenie umiejętności prezentacji ustnej na podstawie artykułów prasowych; - ćwiczenie wyrażania opinii na tematy poruszane w tekstach lub materiałach audio/video; - opanowanie technik konstruowania wypowiedzi ciągłej; - rozwijanie umiejętności uczestnictwa w dyskusji; - rozwijanie umiejętności przedstawiania ustnie spójnej syntezy informacji pochodzących z kilku źródeł oraz umiejętności redagowania syntetycznego planu (np. artykuły prasowe); III. Sprawność rozumienia ze słuchu: - sprawność rozumienia ze słuchu w oparciu o materiały autentyczne; - ćwiczenie umiejętności szybkiego rozumienia i selekcji informacji; - zdobycie kompetencji argumentacji i organizacji wewnętrznej wypowiedzi ustnej; IV. Sprawność czytania ze zrozumieniem: - ćwiczenie umiejętności czytania tekstu; - różne strategie czytania; - rozwijanie kompetencji warunkujących czytanie ze zrozumieniem. Studenci uczestniczą również w zajęciach poświęconych translatoryce (głównie tłumaczenie z języka polskiego na francuski), poznają warsztat tłumacz języka obcego (terminologię dot. tłumaczeń) i doskonalą swoje umiejętności w tym zakresie. Literatura: 1. Abbadie Ch., Chovelon B., Morsel M. (1998), L expression française écrite et orale, PUG 2. Cali C., Dupuis V. (1998), Réussir le DELF-DALF : compte rendu- résumé-synthèse. Unités A5, B1, B3. Didier/Hatier 3. Capelovici J. (2001), Le français sans fautes, L Archipel 4. Chiclet F., Les français des Français, émissions diffusées sur Europe 1, Seramp FLE 5. Chovelon B., Morsel M. (2003), Le résumé, Le compte rendu, la synthèse, PUG 1

11 6. Chovelon B., Barthe M. (2007), Expression et style. Français de perfectionnement, PUG 7. Chovelon B., Morsel, M.-H. (2005), Lire la presse, le compte rendu, la synthèse, PUG 8. Contentin-Rey G. (1992), Le résumé, CLE International, coll. Savoir-faire 9. Descayrac C. (1993), Lire la presse pour, CLE International 10. D'Oria D. (1987), Ordre alphabétique, Larousse 11. Dumarest, D., Morsel, M.-H. (2004), Le chemin des mots, PUG 12. Ecoute, écoute... Objectif comprendre, Didier 13. Enrichissez votre vocabulaire, Hatier, col, Profil de Formation, n. 315/ Exercices de grammaire (1993), coll. 350 Exercices, Hachette, Niveau supérieur I et II 15. France TV Magazine, émissions de la TV française, Emissions FDM - Fréquence Plus (émissions de radio) 16. Galisson R., Dictionnaire des expressions imagées, CLE International 17. Job B., A l'écoute de... (l'information radio et la publicité), CLE International 18. Koubé R., Exercices pratiques de français moderne, Max Heuber Verlag 19. Labouret, D. (2004), Français, Méthodes et Techniques, Bordas/Sejet 20. Lambert, J.(1998), Rédiger avec élégance, Ellipses 21. Laurent J.P., Rédiger pour convaincre, Duculot 22. Le Français dans le Monde, numéro special, 1987, Recherches et applications, VIII-IX. La traduction 23. Le Lay, Y. (1997), Savoir rédiger, Larousse 24. Lederer M. (1994), La traduction aujourd hui, Hachette 25. Lescure R., Chenard S. (2007), DALF C1 /C activités, Le nouvel entraînez-vous, CLE International 26. Lindenlauf N., Savoir lire les textes argumentés, Duculot 27. Lipiński K. (2000), Vademecum tłumacza, IDEA 28. Pieńkos J. (1993), Przekład i tłumacz we współczesnym świecie, PWN 29. Spicher, A. (2006), Savoir rédiger, Optimum, Ellipses 30. Steele R. (1993), L'Express. Aujourd'hui la France. Choix de textes, Nathan 31. Tangarife-Cabut, H. (1991), Lire...Objectif comprendre, Didier Crapel 32. Tauzer-Sabatelli F., Montemont J., Poisson-Quinon (1998), DALF B1, B2, B3, B activités, CLE International 33. Trouvez le mot juste, Hatier, coll. Profil de Formation, n TV5 Monde enregistrements vidéo de journaux télévisés francophones 35. Vigner G. (1989), Machine à écriture, CLE International 36. Vigner G. (1991), Perspectives. Cours de perfectionnement, Hachette 37. Vigner, G. (1996), Ecrire pour convaincre, Hachette 38. Vocabulaire, niveau avancé (1993), coll. 350 exercices, Hachette Gramatyka praktyczna języka francuskiego (w ramach bloku Praktyczna nauka języka francuskiego) Semestry zimowy i letni I., II. roku studiów ćwiczenia Forma zaliczenia: zaliczenia na ocenę Prowadzący: dr Ewa Gwiazdecka, mgr Judyta Rudawska Kurs ma na celu rozwinięcie i usystematyzowanie umiejętności z zakresu gramatyki języka francuskiego. Prowadzone zajęcia stanowią jednocześnie uzupełnienie wykładów z gramatyki opisowej. Program nauczania obejmuje zjawiska morfologiczne i syntaktyczne, ćwiczenia obejmują grupę nominalną oraz grupę werbalną. Ćwiczenia obejmują grupę nominalną : rodzajnik, rzeczownik, przymiotnik, zaimki oraz grupę werbalną : czasownik 2

12 przechodni a czasownik nieprzechodni, koniugacja, tryby, czasy, aspekty, diatezy. Rozważa się typy zdań : negacja, zdanie wykrzyknikowe, zdanie pytające. Zajęcia odbywają się wyłącznie w języku francuskim. Literatura: 1. Abbadie, Ch., Chovelon, B., Morsel, M. (1998), L expression française écrite et orale, PUG 2. Beaujeu, C.-M. et al. (1991), Grammaire. Cours de Civilisation française de la Sorbonne. 350 exercices. Niveau supérieur II, Hachette. 3. Cadiot-Cueilleron, J et al. (1992), Grammaire. Cours de Civilisation française de la Sorbonne. 350 exercices. Niveau supérieur I, Hachette. 4. Delatour, Y et al Nouvelle gramaire du français. Cours de civilisation française de la Sorbonne, Hachette. 5. Hrehonowicz, U., Krzemińska, E., Grzywacz, B. (1992), Drôles de verbes, C&D International. 6. Łozińska, M, Przestaszewski, L. (2000), O francuskim rodzajniku i jego ekwiwalentach, Wiedza Powszechna. 7. Wilmet, M. (1999), Le participe passé autrement, Duculot Fonetyka Semestry zimowy i letni I. roku studiów ćwiczenia Forma zaliczenia: zaliczenia na ocenę Prowadzący: mgr Judyta Rudawska, mgr Anna Wesołowska Celem kursu fonetyki jest uświadomienie studentom i praktyczne wyćwiczenie różnic pomiędzy systemami fonologicznymi języka francuskiego i polskiego, opanowanie praktyczne systemu fonetycznego i prozodycznego języka francuskiego, zapoznanie z zasadami i technikami korekcji fonetycznej w trakcie procesu nauczania języka obcego oraz nauczenie praktycznego stosowania reguł ortoepii. Treści programowe: 1. Pojęcia podstawowe (mowa, język, mówienie; fonetyka, fonologia głoska, fonem; fonem i jego warianty, samogłoska i spółgłoska, sylaba); 2. Dźwięk z punktu widzenia fonetyki (artykulacyjne, narządy mowy człowieka, artykulacja samogłosek i spółgłosek); 3. System samogłoskowy i spółgłoskowy języka francuskiego; 4. Elementy suprasegmentalne i ich funkcje (akcent, intonacja, rytm i pojęcie grupy rytmicznej); 5. Rozziew (hiatus) i sposoby jego eliminacji; 6. Zasady ortoepii; 7. Alfabet API i jego praktyczne zastosowanie do transkrypcji fonetycznej; 8.Ćwiczenia wymowy.. Zajęcia odbywają się w języku francuskim. Literatura: 1. Abry D., Chalaron M.(1994), Phonétique, Hachette F.L.E, coll. Exerçons-nous, 350 exercices (avec cassettes) 2. Callamand M.(1981), Méthodologie de l'enseignement de la prononciation. Organisation de la matière phonique du français et correction phonétique, CLE International 3. Carton F., (1974) Introduction à la phonétique du français, Bordas 4. Donohue Gaudet M.L., (1969) Le vocalisme et le consonantisme français, Librairie Delagrave 5. Faure G., di Cristo A., (1977), Le français par le dialogue, Hachette 6. Kaneman-Pougach M, Pedoya-Guimbretière E., (1986), Plaisir des sons, Hatier-Didier 7. Léon P., (1966), Prononciation du français standard, Didier 3

13 8. Malmberg B.(1987), La phonétique, PUF, coll. Que sais-je? 9. Pagnez-Delbart T.(1990), A l'écoute des sons, Ie partie: "Les voyelles", CLE International 10. Platkow A. (1977), Wymowa francuska, Wiedza Powszechna 11. Rudawska J., (1996), Phonétique, skrypt NKJF Wstęp do językoznawstwa Semestry zimowy I. roku studiów ćwiczenia Semestr letni III. roku studiów ćwiczenia Forma zaliczenia: zaliczenia na ocenę Prowadzący: dr Ewa Gwiazdecka (I. rok) Celem kursu jest zapoznanie studentów z podstawowymi wiadomościami z zakresu językoznawstwa, z jego historią i perspektywami rozwoju. Zostaną omówione podstawowe pojęcia językoznawcze: język, mowa; znak językowy, funkcje języka, systemy opisu języka, podstawowe pojęcia w zakresie pragmatyki. Kurs przedstawi tradycyjne systemy językoznawstwa (strukturalizm, dystrybucjonizm, generatywizm), a także pokrótce zapozna z nowymi jego nurtami, wskazując jednocześnie na powiązania tej dziedziny wiedzy z innymi dyscyplinami, takimi jak psychologia, filozofia, antropologia, logika i informatyka. (III. rok) Kurs przedstawia nowe nurty językoznawstwa. Student zapoznaje się ze współczesnymi analizami semantycznymi oraz poznaje podstawowe pojęcia z dziedziny lingwistyki tekstu. Omawiane są główne zagadnienia i potrzeby językoznawstwa formalnego i komputerowego. Przegląd narzędzi dostępnych w sieci ma na celu zachęcić przyszłego nauczyciela do używania ich w dydaktyce języków obcych. Zajęcia odbywają się w języku francuskim. Literatura: 1. Benveniste E. (1966), Problèmes de linguistique générale, Gallimard 2. Dąmbska-Prokop (1993), Introduction à la grammaire nouvelle du français, Viridis 3. Dubois J. et al. (2002), Dictionnaire de linguistique, Larousse 4. Ducrot O., Schaeffer, J.-M. (1995), Nouveau dictionnaire encyclopédique des sciences du langage, Seuil 5. Ducrot O. (1984), Le dire et le dit, Edition de Minuit 6. Grzegorczykowa, R. (2001), Wprowadzenie do semantyki językoznawczej, PWN 7. Lyons, J. (1970), Linguistique générale : introduction à la linguistique théorique, Larousse 8. Moeschler, Auchlin (2001), Introduction à la linguistique contemporaine, Armand Colin 9. Pachocińska E., Izert M. (1998), Wstęp do językoznawstwa ogólnego, Warszawa: Publikacje Instytutu Romanistyki UW 10. Perrot, J. (1983), La linguistique, PUF 11. Saussure de, F. (1989), Cours de linguistique générale, Payot 12. Soutet, O. (2005), Linguistique, Quadriage/PUF 13. Tabakowska E. (red.), (2001), Kognitywne podstawy języka i językoznawstwa, Universitas 14. Tiberghien G. (dir.), (2002), Dictionnaire des sciences cognitives, Armand Colin 15. Weinsberg A. (1983), Językoznawstwo ogólne, PWN 4

14 Historia języka Semestry zimowy III. roku studiów ćwiczenia Forma zaliczenia: zaliczenia na ocenę Prowadzący: dr Eric Stachurski Celem kursu jest przedstawienie ewolucji języka francuskiego od łaciny do jego stanu obecnego. Na zajęciach analizowane są wydarzenia mające wpływ na język francuski w kolejnych etapach jego rozwoju. Omawiane są zmiany fonetyczne, morfologiczne i składniowe. Etapy rozwoju języka francuskiego: ewolucja języka francuskiego od łaciny, język starofrancuski (zmiany fonetyczne, zmiany morfosyntaktyczne w deklinacyjnych częściach mowy, zmiany dotyczące czasów gramatycznych i koniugacji czasowników), rozwój języka w XVI w. (Plejada, reforma ortografii), XVII w. i Akademia Francuska; XVIII w. (zmiany języka w okresie Rewolucji); francuszczyzna XIX i XX wieku. Zajęcia odbywają się w języku francuskim. Literatura: 1. Andrieux-Reix, N. (1997), Ancien et moyen français : exercices de phonétique, PUF 2. Andrieux-Reix, N. et al. (2000), Petit traité de langue médiévale, PUF 3. Bogacki K., Giermak-Zielińska T. (1999), Introduction à la grammaire de l ancien français, Instytut Romanistyki UW 4. Bruneau, Ch. (1966), Petite histoire de la langue française, Armand Colin 5. Chaurand, J., 2003, Histoire de la langue française, PUF 6. Mańczak, W. (1983), Chrestomathie de l ancien français, Kraków : Instytut Romanistyki UJ 7. Mańczak, W. (1985), Morphologie et phonétique historique du français, PWN 8. Picoche, J., Marchellio-Nizia, C., 1991, Histoire de la langue française, Nathan 9. Sypnicki, J. (1994), Histoire interne et externe de la langue française, Wyd.UAM. Gramatyka opisowa Semestry zimowy i letni I. roku studiów ćwiczenia Semestr zimowy II. roku studiów - ćwiczenia Forma zaliczenia: zaliczenia na ocenę, egzamin po semestrze zimowym II. roku Prowadzący: dr Ewa Gwiazdecka, mgr Judyta Rudawska Kurs stanowi teoretyczne poszerzenie podstawowych wiadomości z zakresu gramatyki języka francuskiego stawiając sobie za cel usystematyzowanie wiedzy gramatycznej oraz wszechstronne przygotowanie studenta w dziedzinie morfologii, w późniejszym okresie składni. Omawia się tu grupę nominalną (rodzajnik, rzeczownik, przymiotnik, zaimki), grupę werbalną (czasownik przechodni a czasownik nieprzechodni, koniugacja, tryby, czasy, aspekty, diatezy), typy zdań (negacja, zdanie wykrzyknikowe, zdanie pytające). Liczne przykłady z literatury ukazują problem gramatyczny w kontekście. Na dalszym etapie omawia się zdania proste według gramatyki tradycyjnej. Następnie przedstawia się zdanie proste w ujęciu Tesnière a (analiza strukturalna) i w gramatyce generatywnej. Następnie omawia się zdania złożone, klasyfikacje zdań podrzędnych wyróżnionych ze względu na różne kryteria. Analizowane są poszczególne typy zdań podrzędnych, sposoby ich wprowadzania i funkcję jaką pełnią w zdaniu głównym. Zrozumienie semantyki narzędzi wprowadzających pozwala rozstrzygnąć o tym, czy zdanie podrzędne powinno być w trybie oznajmującym czy w trybie «subjonctif». Transformacje zdań. Zajęcia odbywają się w języku francuskim. 5

15 Literatura: 1. Dąbska-Prokop, U. (1993), Introduction à la grammaire nouvelle du français, Viridis 2. Delatour, Y et al. (2004), Nouvelle gramaire du français. Cours de civilisation Française de la Sorbonne, Hachette 3. Dubois, J., Lagane, R. (1973), La nouvelle grammaire du français, Larousse 4. Garagnon, A.-M., Calas, F. (2002), La phrase complexe. De l analyse logique à l anayse structurale, Hachette 5. Grevisse M., Goosse A. (2005), Nouvelle grammaire française, De Boeck 6. Grevisse, M. (1971), Cours d analyse grammaticale, Editions J.Duculot, S.A. 7. Łozińska M., M, Przestaszewski L. (2000), O francuskim rodzajniku i jego ekwiwalentach, Wiedza Powszechna 8. Monneret, Ph. (1999), Exercices de linguistique, PUF 9. Przestaszewski L. (2001), Gramatyka języka francuskiego, Wiedza Powszechna 10. Riegel, M. et al. (2004), Grammaire méthodique du français, PUF 11. Rudawska, J., Przestaszewski, L. (2005), Gramatyka języka francuskiego dla wszystkich, Ex Libris 12. Soutet, O. (2000), Le subjonctif en français, Ophrys 13. Tesnière, L. (1965), Éléments de syntaxe structurale, Klincksieck 14. Wilmet, M. (1999), Le participe passé autrement, Duculot 15. Wilmet, M. (2003), Grammaire critique du français, Duculot Gramatyka kontrastywna Semestry letni II. roku studiów ćwiczenia Forma zaliczenia: zaliczenia na ocenę Prowadzący: dr Ewa Gwiazdecka Podczas kursu porównuje się wybrane aspekty gramatyki francuskiej i polskiej. W ramach grupy nominalnej porównywany jest polski system fleksyjny vs. określony porządek zdania francuskiego ; rola przyimków (polisemia przyimków francuskich i ich polskie odpowiedniki); rodzajnik francuski vs. brak rodzajnika w języku polskim; sposoby określania rzeczownika w obu językach W grupie werbalnej, na szczególną uwagę zasługuje rozbudowany system czasów w języku francuskim czemu odpowiada bogaty system aspektowy w języku polskim. Porównywane są również tryby przypuszczające i warunkowe. Wprowadza się elementy składni porównawczej i semantyki kontrastywnej. Literatura: 1. Desclés, J.-P. (1994), «Quelques concepts relatifs au temps et à l'aspect pour l'analyse des textes». Études cognitives, vol 1, Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy 2. Gniadek, S. (1984), Grammaire contrastive franco-polonaise, PWN 3. Grzegorczykowa, R., Laskowski, R., Wróbel, H. (éds.), Morfologia, PWN 4. Kwapisz-Osadnik, K. (2006), Le temps français «imparfait» et ses équivalents en polonais. Une étude comparative dans un cadre cognitif, Étude Cognitve vol 7. Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy 5. Reigel, M et al. (2004), Grammaire méthodique du français, PUF 6. Soutet, O. (2000), Le subjonctif en français, Ophrys 7. Ucherek, E. (1997), Francusko-polski słownik przyimków, PWN 8. Ucherek, E. (1995), Polsko-francuski słownik przyimków, PWN 9. Wilmet, M Grammaire critique du français, Duculot 6

16 Wstęp do literaturoznawstwa Semestr letni I. roku studiów konwersatorium Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Prowadzący: dr Dariusz Krawczyk, mgr Ewa Kalinowska Celem kursu jest zapoznanie studentów z podstawowymi terminami nauki o literaturze (problem mimesis na podstawie tekstów Platona i V. Hugo, specyfika tekstu literackiego w stosunku do innych rodzajów tekstów na podstawie fragmentów esejów R. Jakobsona oraz R. Barthesa), najważniejszymi figurami stylistycznymi (figury makrostrukturalne - metafora, hiperbola, ironia; figury mikrostrukturalne - paralelizm, metonimia, synekdocha, etc.), jak też cechami charakterystycznymi głównych rodzajów i gatunków literackich. Poezja - typy wierszy, typy rymów, typy strofy; lektura kilku wierszy (Baudelaire, Verlaine) w celu poznania francuskiej prozodii, wyszukiwanie oraz interpretacja figur stylistycznych. Teatr: budowa klasycznej sztuki teatralnej, budowa akcji dramatycznej, rodzaje bohaterów; lektura fragmentów tragedii oraz komedii w celu wykorzystania poznanych wiadomości z teorii teatru. Proza - rodzaje narracji, narratora, kwestia przestrzeni i czasu w prozie; lektura wybranego opowiadania oraz interpretacja z wykorzystaniem poznanych informacji z teorii prozy. Literatura: 1. Aquien M., Molinié G. (1999), Dictionnaire de rhétorique et de poétique, Livre de Poche 2. Bergez, D. (1994), Vocabulaire de l'analyse littéraire, Dunod 3. Dupriez, B. (1998), Gradus. Les procédés littéraires, 10/18 4. Fromilhague, C., Sancier, A. (1991), Introduction à l analyse stylistique, Bordas 5. Głowiński M., Okopień-Sławińska A., Sławiński J. (1975), Zarys teorii literatury, WSiP 6. Mitosek Z. (1983), Teorie badań literackich, PWN 7. Skwarczyńska S. (1984), Kierunki w badaniach literackich, PWN 8. Todorov T. (1984), Poetyka, Wiedza Powszechna, s. Omega 9. Toursel, N. (2003), Littérature, textes théoriques et critiques, Nathan Université 10. Wellek R. (1979), Pojęcia i problemy nauki o literaturze, PIW 11. Wellek R., Warren A. (1976), Teoria literatury, PWN Zarys literatury francuskiej Semestr letni I. roku studiów konwersatorium Semestr zimowy i letni II. roku studiów konwersatorium Semestr zimowy III. roku studiów konwersatorium Forma zaliczenia: zaliczenia na ocenę, egzaminy po semestrze zimowym II. i III. roku Prowadzący: dr Dariusz Krawczyk, mgr Ewa Kalinowska Zajęcia z historii literatury francuskiej mają zapoznać studentów z najważniejszymi epokami i tendencjami estetycznymi i kulturowymi w literaturze francuskiej począwszy od średniowiecza aż do czasów współczesnych: z uwydatnieniem cech charakterystycznych dla każdej epoki, najważniejszymi i najbardziej reprezentatywnymi przedstawicielami i ich dziełami. Zajęcia mają również na celu przekazanie wiedzy dot. podstawowych zasad interpretacji tekstu literackiego (ze zwróceniem uwagi na elementy treściowe akcja, postaci, etc. oraz formalne przynależność do rodzaju i gatunku literackiego, styl i środki retoryczne, etc.). Studenci poznają zasady dot. wykorzystania tekstu literackiego w procesie nauczania języka francuskiego (przede wszystkim na podst. krótkich tekstów narracyjnych). Zajęcia odbywają się w języku francuskim. 7

17 Treści programowe: (I. rok) francuska poezja liryczna, prądy i szkoły poetyckie XIX i XX wieku: romantyzm, symbolizm, poezja Esprit Nouveau, nadrealizm, poezja współczesna; wybitni poeci: Hugo, Baudelaire, Rimbaud, Verlaine, Mallarmé, Apollinaire i in.; gatunki: ballada, sonet, poemat prozą i in.; pojęcia wersyfikacji: metrum, rym, strofa, wiersz wolny i in.; figury retoryczne: np. anafora, metafora, porównanie, metonimia (II. rok) teatr i dramat w historii literatury francuskiej - zagadnienia formalne (czas i miejsce akcji, intryga); gatunki sceniczne (tragedia, komedia, tragikomedia, dramat); klasycyzm w teatrze (Racine, Corneille, Molière); dramat romantyczny (Hugo, Musset); awangardy przełomu XIX. i XX. w. (teatr naturalistyczny, symbolistyczny, nadrealizm); egzystencjalizm w teatrze (Sartre); Nowy Teatr lat 50. (Beckett, Ionesco); (II. rok) powieść francuska (min. powieść w listach, powieść psychologiczna, powieść rzeka); zagadnienia formalne (narracja, punkt widzenia, czas i przestrzeń, opis); powieść XIX. w. (romantyzm Hugo, realizm Balzac, Flaubert, naturalizm Zola); powieść XX. w. (psychologiczna (Proust), refleksja nad technikami pisarskimi (Gide), Nowa Powieść lat 50., wielcy powieściopisarze XX. w. (Proust, Gide, Céline); (III. rok) historia krótkich form narracyjnych w literaturze francuskiej: bajka, baśń, nowela, i esej (historia i charakterystyka każdego gatunku, ich włączanie do nauczania języka francueskiego, propozycje ćwiczeń); literatura i teksty literackie w glottodydaktyce historia, zasady, materiały autentyczne i dydaktyczne, kryteria doboru tekstów literackich jako materiału nauczania. Literatura: 1. Andrès Ph. (1998), La nouvelle, Ellipses 2. Aubrit, J.-P. (1997), Le conte et la nouvelle, A. Colin 3. Berton, J.-C. (1996), 50 romans de la littérature française, Hatier 4. Braudeau M. (et alii) (2002), Le roman français contemporain, Min. Des Afffaires étrangères adpf 5. Briolet D. (2002), La poésie et le poème, Nathan 6. Brunel P. (dir.), La littérature en France dès origines à 1945, La littérature en France de 1945 à 1968, La littérature en France depuis 1968, Bordas 7. Brunel P.(2002), La littérature française du XXe siècle, Nathan 8. Calais E., Doucet R. (1996), Précis de littérature par genre et par siècle, Magnard 9. Chartier, Introduction aux grandes théories du roman, Dunod 10. Couprie, A. (1997), Le théâtre, Nathan 11. Couty D. (2002), Histoire de la littérature française, Larousse 12. Fourcaut L. (1997), Lectures de la poésie française moderne et contemporaine, Nathan 13. Fromilahague, C., Figures de style, Nathan, Grojnowski D. (1993), Lire la Nouvelle, Dunod 15. Hubert, M.-C. (1998), Le théâtre, A. Colin 16. Joubert, J.-L. (1998), La poésie, A. Colin 17. Le Robert des grands écrivains de langue française, sous la dir. de Ph. Hamon et D. Roger-Vasselin (2000), Dictionnaires le Robert, Paris 18. Léonard M., Horville R. (1988), Histoire de la littérature française, Nathan 19. Ligny C., Rousselot (2002), La littérature française, Du Moyen Age au XXe siècle, Nathan 20. Mitterand H. (dir.) ( ), Littérature textes et documents, du Moyen Age au XXe siècle, Nathan 21. Mitterand H. (dir.) (1992), Langue et Littérature. Anthologie (2 volumes), Nathan 22. Nayrolles, F., Pour lire un poème, Hatier,

18 23. Patillon M. (1988), Précis d analyse littéraire : les structures de la fiction, Nathan 24. Patillon M. (1992), Précis d analyse littéraire : décrire la poésie, Nathan 25. Potelet, H. (1995), 25 pièces de théâtre de la littérature française, Hatier 26. Reuter, Introduction à l analyse du roman, Paris, Dunod 27. Roubine, J.-J. (1993), Introduction aux grandes théories du théâtre, Bordas 28. Simon, A. (1985), Dictionnaire du théâtre français contemporain, Larousse 29. Surer, P. (1975), Współczesny teatr francuski, PIW 30. Turiel F. (1998), Précis de versification, Colin 31. Vaillant, A. (1992), La Poésie, Nathan 32. Valette B. (1992), Le roman, Nathan 33. Viegnes M. (1992), Le Théâtre. Problématiques essentielles, Hatier Historia i kultura krajów francuskiego obszaru językowego Semestr zimowy i letni II. roku studiów konwersatorium Semestr zimowy i letni III. roku studiów konwersatorium Forma zaliczenia: zaliczenia na ocenę, egzamin po semestrze letnim III. roku Prowadzący: dr Dariusz Krawczyk, mgr Ewa Kalinowska Historia krajów francuskiego obszaru językowego, ze szczególnym uwzględnieniem historii Francji. Prezentacja najważniejszych etapów w dziejach Francji, głównych problemów politycznych, społecznych i kulturowych, jak też ważnych postaci i osobistości. Prezentacja podstawowych wiadomości dot. krajów francuskojęzycznych w Europie i poza nią. Celem zajęć jest zdobycie wiedzy dot. problematyki historycznej i kulturalnej krajów francuskojęzycznych oraz wyrobienie u studentów umiejętności interpretacji zjawisk kulturowych. Zajęcia odbywają się w języku francuskim. Treści programowe: 1. Francja od starożytności do końca Ancien Régime (Galia przedrzymska i okres pax romana, średniowiecze, XVI. w. umacnienie się władzy króla, Reformacja we Francji, XVII. w. absolutyzm polityka wewnętrzna i zagraniczna Ludwika XIV, XVIII w. kryzys państwa); 2. Francja od Rewolucji do III. Republiki (Rewolucja Francuska - uwarunkowania społeczne i ekonomiczne, etapy i zmiany ustroju po Rewolucji, I. i II. Republika, I. i II.Cesarstwo); 3. Francja współczesna (zmiany w ustroju republikańskim; Francja w wojnach światowych, imperium kolonialne i jego rozpad; problemy Francji współczesnej); 4. frankofonia: geografia, instytucje, najważniejsze kraje i regiony francuskojęzyczne (Belgia - Walonia, Szwajcaria romańska, USA Luizjana, Kanada - Québec, Ontario i Akadia; Magreb i Bliski Wschów, Czarna Afryka i Antyle). Literatura: 1. Bely L. (1997), Histoire de France, Gissérot 2. Bezbakh P. (1995), L Histoire de France des origines à 1914, Bordas 3. Cordelier S., Lau E. (dir.), (2004), L état de la France. Un panorama unique de la France 2004, Ed. La Découverte 4. Cotentin Rey G. (1996), Les grandes étapes de la civilisation française, Bordas 5. Deniau X. (2003), La Francophonie, PUF, coll. Que sais-je? 6. Duby G. (dir.) (1990), Histoire de la France, Larousse 7. Duby G., Mandrou R. (1992), Histoire de la civilisation française. Le Moyen Age le XXe siècle, A. Colin 8. Ferro M. (2001), Histoire de France, Editions Odile Jacob 9. FRANCE (1998), La Documentation française et le Ministère des Affaires Etrangères 10. Guillou M. (1993), La Francophonie, nouvel enjeu mondial, Hatier 9

19 11. Gunten B. De, Martin A., Niogret M. (2002), Les institutions de la France. Ve République, Nathan 12. La Francophonie de A à Z (1990), Ministère de la Francophonie 13. Labrune G. (1988), L Histoire de la France, Nathan 14. Lebedel C. (2003), Histoire de la France. La construction et l évolution d une nation, Editions Ouest-France 15. Lebrun F., Carpentier J., (dir.) (1987), Histoire de France, Paris, Seuil 16. Manceron G. (2003), Marianne et les colonies. Une introduction à l histoire coloniale de la France, Editions La Découverte 17. Mauchamp N. (1995), La France d aujourd hui. Civilisation, CLE International 18. Mauchamp N. (1995), Les Français. Mentalités et comportements, CLE International 19. Miquel P. (1996), Histoire de la France. De Vercingétorix à Charles de Gaulle, Fayard 20. Paxton R.O. (1999), La France de Vichy , Seuil 21. Rivière D. (1995), Histoire de la France, Hachette 22. Tétu M. (1987), La Francophonie. Histoire. Problématique. Perspectives, Hachette 23. Vaillaud P. (2002), Les Français sous l Occupation , Pygmalion / Gérard Watelet 24. Volkmann J.-Ch. (2001), Généalogie des Rois et chronologie de l histoire de France, Gissérot 25. Wieviorka M. (1993), La France raciste, Seuil Wiedza o akwizycji i nauce języków obcych Semestr zimowy i letni II. roku studiów wykład Forma zaliczenia: zaliczenia na ocenę, egzamin po semestrze letnim. Prowadzący: prof. Mieczysław Gajos Wykład kursowy dostarcza informacji na temat podstawowych teorii procesu przyswajania języka obcego. Pozwala na zapoznanie się ze sposobami rozwijania poszczególnych sprawności językowych w nauczaniu języka obcego: rozumienie ze słuchu, mówienie, czytanie ze zrozumieniem, pisanie, w zależności od wieku uczniów, ich zaawansowania językowego, itp. Wykład ma na celu wprowadzenie studentów w ogólne zagadnienia glottodydaktyki. Omawiany jest status dydaktyki językowej jako nauki i jej związki z innymi dziedzinami naukowymi. Celem jest uświadomienie przyszłym nauczycielom na czym polega proces nauczania/uczenia się języka obcego: specyfika dydaktyki języków obcych względem dydaktyki innych przedmiotów. Część zajęć poświęcona jest na wprowadzenie do podstawowych teorii komunikacji językowej i wskazanie na ich przydatność w pracy nauczyciela. Wykład dostarcza także informacji na temat podstawowych teorii procesu przyswajania języka obcego. Pozwala studentom zapoznać się ze sposobami rozwijania poszczególnych sprawności językowych w nauczaniu języka obcego: rozumienie ze słuchu, mówienie, czytanie ze zrozumieniem, pisanie, w zależności od wieku uczniów, ich zaawansowania językowego, itp. Zajęcia odbywają się w języku francuskim. Literatura: 1. Bolton S. (1987), Evaluation de la compétence communicative en langue étrangère, Hatier 2. Baylon Ch., Mignot X. (1999), La communication, Paris : Nathan Université 3. Bourgeois E. (1996), Adulte en formation. Regards pluriels, De Boeck Université 10

20 4. Boyer H. (1987), Introduction à la didactique du français langue étrangère, Paris : CLE International 5. Brzeziński J. (1987), Nauczania języków obcych dzieci, Warszawa: WsiP 6. Burton T. (1993, 1997), Kształcenie dorosłych. Zestaw materiałów, NEC : Cambridge / Program TERM FRSE, MEN 7. Carré Ph. (1991), Organiser l apprentissage des langues étrangères : la formation linguistique professionnelle, Édition d Organisation 8. Champagne-Muzar C. (1998), Le point sur la phonétique, Paris : CLE International 9. Cieśla M. (1974), Dzieje nauki języków obcych w zarysie, PWN 10. Cuq J.-P., Gruca I. (2002), Cours de didactique du français langue étrangère, Grenoble : PUG 11. Dufeu B., Les approches non conventionnelles des langues étrangères, Hachette 12. Gajos M. (1995), Reprezentacje graficzne w dydaktyce języka obcego, Łódź: Wydawnictwo UŁ 13. Komorowska H. (1988), Ćwiczenia komunikacyjne w nauczaniu języka obcego, Warszawa: WsiP 14. Komorowska H. (1999), Metodyka nauczania języków obcych, Warszawa: WSiP 15. Landsheere (1984), Définir les objectifs de l`évaluation, PUF 16. Martinez P.(2002), La didactique des langues étrangères, Paris : PUF 17. Mothe J.-C. (1979), L`évaluation par les tests dans la classe de français, Hachette/ Larousse 18. Puren Ch. (1988), Histoire des méthodologies de l`enseignement des langues, Nathan 19. Robert J.-P. (2002), Dictionnaire pratique de didactique du FLE, Paris : Ophrys 20. Ronowicz E.A. (1982), Kierunki w metodyce nauczania języków obcych, WSiP 21. Tagliante Ch. (1991), L évaluation, CLE Internationnal 22. Tagliante Ch. (1994), La classe de langue, Paris : CLE International 23. Wilczyńska W. (1993), Introduction à la didactique du français langue étrangère, Koszalin : WOM w Koszalinie 24. Wybrane programy nauczania języków obcych w szkole : szkoła podstawowa, gimnazjum, liceum Psychologia edukacyjna Semestr zimowy i letni I. roku studiów wykład Forma zaliczenia: zaliczenia na ocenę, egzamin po semestrze letnim. Prowadzący: mgr Małgorzata Kolera Cykl wykładów obejmuje zagadnienia związane z podstawami psychologii ogólnej, społecznej i wychowawczej oraz rozwojowej tj. poszczególnymi dziedzinami psychologii przydatnymi dla nauczycieli, ze szczególnym uwzględnieniem mechanizmów mających znaczący wpływ na rozwój funkcjonowania intelektualnego i społecznego dzieci i młodzieży szkolnej w kontekście komunikacyjnym, współpraca z rodzicami, edukacja prorodzinna, ocena osiągnięć szkolnych uczniów, organizacja szkolna. Wykład prowadzony jest w języku polskim Literatura: 1. Aronson E. (1999), Człowiek istota społeczna, Wydawnictwo Naukowe PWN 2. Eysenck H. i M. (1996), Podpatrywanie umysłu, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne 3. Fontana D. (1998), Psychologia dla nauczycieli, Zysk i S-ka 4. Goleman D. (1999), Inteligencja emocjonalna, Media Rodzina 5. Kozielecki Józef (1998), Psychologiczne koncepcje człowieka, Wydawnictwo Akademickie "Żak", Warszawa 11

21 6. Mietzel Gerd (1999), Wprowadzenie do psychologii, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 7. Strelau Jan, Psychologia - podręcznik akademicki, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 8. Vasta R., Haith M., Miller S. (1995), Psychologia dziecka, WSiP 9. Zimbardo P. (1999), Psychologia i życie, PWN 10. Żebrowska M. (red.) (1976), Psychologia rozwojowa dzieci i młodzieży, PWN Pedagogika Semestr zimowy i letni II. roku studiów ćwiczenia Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Prowadzący: mgr Anna Sobolewska Studenci zapoznają się z podstawowymi pojęciami pedagogiki, interdyscyplinarnym charakterem pedagogiki; poznają, z perspektywy psychologicznej, pedagogicznej i metodycznej, podstawowe zagadnienia i zasady pracy nauczyciela, szczególnie w kontekście nauczania języka obcego. Do omawianych tematów należą m.in.: uwarunkowania funkcjonowania nauczyciela w klasie szkolnej, role pełnione przez nauczycieli, klasa szkolna jako grupa społeczna, specyficzne właściwości klasy, uczenie się i zapamiętywanie (strategie i techniki), higiena pracy umysłowej, uczeń i jego postawy na tle klasy i szkoły, problemy pedagogiki szkolnej, (odpowiedzialność nauczyciela i wychowawcy) prawa i obowiązki nauczyciela, odpowiedzialność prawna nauczycieli, niepowodzenia szkolne, społeczny wymiar edukacji), elementy pedagogiki specjalnej i nauczania integracyjnego, rola nauczyciela w procesie wychowania i nauczania języka obcego, Trudności w nauczaniu i wychowaniu przyczyny, rodzaje, sposoby zapobiegania i likwidacji.. Zajęcia odbywają się w języku polskim. Literatura: 1. Arends R. (1994): Uczymy się nauczać, WSiP, W-wa. 2. Fisher R. (1999) : Uczymy, jak się uczyć, WSiP, W-wa. 3. Garstka T. (2003): Jak zapobiegać agresji uczniów wobec nauczycieli i jak się przed nią bronić, Poradnik wychowawcy, listopad Goleman D., (2007), Inteligencja społeczna, Rebis 5. Janowski A. (2002): Pedagogika praktyczna. Zarys problematyki, zdrowy rozsądek, wyniki badań, Fraszka Edukacyjna, W-wa. 6. King G. (2004), Umiejętności terapeutyczne nauczyciela, GWP. 7. Konarzewski K. Kruszewski K. (red.) (1992): Sztuka nauczania, t.1-2, Wydawnictwo Naukowe PWN, W-wa. 8. Łobocki M. (2006): Teoria wychowania w zarysie, Impuls, Kraków. 9. McCombs B., Pope J. (1997): Uczeń trudny, jak skłonić go do nauki, WSiP, W-wa. 10. Moscovici S. (red.), (1998), Psychologia społeczna w relacji ja-inni, WSiP, W-wa. 11. Mietzel G.(2003), Psychologia kształcenia, GWP. 12. Nolting H.-P. (2004): Jak zachować porządek w klasie, GWP, Gdańsk. 13. Okoń W. (1996) : Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, Wyd. «Żak» 14. Robertson J. (1998): Jak zapewnić dyscyplinę, ład i uwagę w klasie, WSiP, W-wa. 15. Rodziewicz E., Szkoły myślenia w edukacji 16. Werbińska D. (2004): Skuteczny nauczyciel języka obcego, Fraszka Ed., W-wa. 17. Włodarski Z., Matczak A.(1992): Wprowadzenie do psychologii, PWN, W-wa. 12

22 Awans zawodowy nauczyciela Semestr zimowy III. roku studiów ćwiczenia Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę Prowadzący: mgr Anna Sobolewska Celem zajęć jest przedstawienie założeń, procedury i regulacji prawnych dotyczących uzyskiwania kolejnych stopni awansu zawodowego. Przedstawienie procedury nadawania stopni awansu zawodowego (nauczyciel stażysta, nauczyciel kontraktowy, nauczyciel mianowany, nauczyciel dyplomowany) oraz omówienie odpowiednich regulacji prawnych (Karta Nauczyciela i Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej : Dziennik Ustaw z 2004r. Nr 260, poz i Dziennik Ustaw z 16 listopada 2007 r. Nr 214, poz.1580). Zasady tworzenia i dokumentowania Planu Rozwoju Zawodowego oraz przygotowania sprawozdania z realizacji. Analiza teczki dla komisji. Omówienie przebiegu egzaminu - zasady autoprezentacji. Trudności i pułapki awansu zawodowego. Literatura: 1. Gaś Z.B. : Psychologiczne aspekty rozwoju profesjonalnego nauczyciela. 2. Perry R.: Teoria i praktyka: proces stawania się nauczycielem 3. Pielachowski J., Awans zawodowy nauczyciela. 4. Składanowski H., Rozwój i awans zawodowy nauczyciela. 5. Śliwerski B., Awans zasobów ludzkich [w:] Życie szkoły 2001, nr 5 Dydaktyka przedmiotowa (nauczanie języka francuskiego) Semestr zimowy i letni I. roku studiów ćwiczenia Semestr zimowy i letni II. roku studiów ćwiczenia Semestr zimowy lub letni III. roku studiów ćwiczenia Forma zaliczenia: zaliczenia na ocenę Prowadzący: mgr Małgorzata Chojnacka, mgr Radosław Kucharczyk Semestr zimowy i letni III. roku studiów wykład Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, egzamin po semestrze letnim. Prowadzący: prof. Mieczysław Gajos W ramach wykładu oraz ćwiczeń omówione zostają następujące zagadnienia: dyscypliny pomocnicze glottodydaktyki i ich wpływ na dydaktykę języków obcych; teoretyczne podstawy różnych metod nauczania języków obcych; przygotowanie lekcji i ich przeprowadzenie w zależności od wieku, poziomu opanowania języka i warunków nauczania; przyczyny trudności w uczeniu się i sposoby ich przezwyciężenia; rozwijanie sprawności językowych; ustna i pisemna kontrola i ocena wyników; analiza podręczników. Zajęcia odbywają się w języku francuskim. (I. rok- ćwiczenia) Pedagogika i andragogika: podstawowe pojęcia, związki z innymi dyscyplinami nauk. Andragogiczny model procesu kształcenia dorosłych. Definicja osoby dorosłej. Fazy rozwoju człowieka dorosłego (zadania rozwojowe poszczególnych okresów dorosłości). Dorosły jako uczeń. Kierunki badań nad uczniem dorosłym. Determinanty przebiegu i efektów procesu edukacyjnego dorosłych.. Współistnienie rozwoju i regresu w życiu człowieka dorosłego. Zasady i metody pracy z uczniem dorosłym. Rola nauczyciela w nauczaniu dorosłych. Autonomia w uczeniu się języka obcego. Style uczenia się. W ramach zajęć studenci zdobędą podstawową wiedzę na temat pracy nauczyciela 13