AKADEMIA IGNATIANUM W KRAKOWIE SYLABUS MODUŁU KSZTAŁCENIA. studia pierwszego stopnia studia drugiego stopnia. Wydział Filozofii Instytut Psychologii

Transkrypt

1 AKADEMIA IGNATIANUM W KRAKOWIE SYLABUS MODUŁU KSZTAŁCENIA 01. Kierunek studiów oraz jednostka prowadząca moduł Rok akademicki: 2015/2016 Kierunek studiów: Psychologia Specjalność / specjalności: - Profil studiów: profil ogólnoakademicki profil praktyczny Forma studiów: studia stacjonarne studia niestacjonarne Stopień studiów: studia pierwszego stopnia studia drugiego stopnia Wydział: Instytut: Wydział Filozofii Instytut Psychologii 02. Moduł Kształcenia Nazwa modułu: Język modułu: Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży polski Nazwa modułu: w języku angielskim: Uczelniany kod modułu: Kategoria modułu: (zaznaczyć właściwe) Liczba punktów ECTS: 6 Kod dziedziny w systemie 144 ECTS: Clinical psychology of children and youth moduł obligatoryjny moduł fakultatywny nauki podstawowe nauki inne moduły ogólnouczelniane moduł Praca dyplomowa moduły kierunkowe moduły specjalnościowe i specjalizacyjne moduły swobodnego wyboru moduł Praktyka zawodowa moduły uzupełniające Rok studiów: Semestr studiów: III V semestr 1 z 6

2 Sposób realizacji zajęć: (zaznaczyć właściwe) zajęcia tradycyjne (np. audytoryjne, tablicowe, konwersatoryjne) zajęcia on-line (blended learning oraz e-learning, m-learning) zajęcia terenowe (np. praktyki, wizyty studyjne) 03. Koordynator modułu i osoby prowadzące kurs Koordynator modułu (osoba odpowiedzialna za Kartę): Osoby Wykład: prowadzące moduł: Dr hab. Stanisława Tucholska tucholska@kul.pl Dr hab. Stanisława Tucholska tucholska@kul.pl Ćwiczenia: Dr hab. Stanisława Tucholska 04. Rozliczenie godzinowo-punktowe Forma zajęć: Wykłady (W) Ćwiczenia, Lektorat (Ć) Konwersatorium (K) Seminarium (S) Zajęcia praktyczne (warsztaty, Trening, Laboratorium Komputerowe, projekt, praktyka) (P) Razem Liczba godzin kontaktowych (a): Liczba godzin kontaktowych w formie konsultacji (b): 5 Liczba godzin kontaktowych ogółem (c = a+b) 65 Liczba godzin bezkontaktowych (d): 104 Łączna liczba godzin (suma) (e = c + d): 169 Procentowy stosunek liczby godzin kontaktowych ogółem do łącznej liczby godzin (f = c/e * 100 [%]): 38% Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu: (Uwaga: 1 punkt ECTS można przyznać za 25 h pracy przeciętnego studenta) Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS (tzw. Bilans ECTS) Średnia liczba godzin Forma aktywności przeznaczona na zrealizowane aktywności Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim, w tym: 65 -udział w wykładach 30 -udział w ćwiczeniach, konwersatoriach, seminariach, laboratoriach 30 -konsultacje ( przeciętnego studenta z prowadzącym) 5 Samodzielna praca studenta (godziny bez udziału nauczyciela akademickiego), w tym: z 6

3 -przygotowanie się do zajęć (w tym studiowanie zalecanej literatury) 24 -przygotowanie się do kolokwiów 20 -przygotowanie się do egzaminu pisemnego/ustnego z przedmiotu 20 -przygotowanie raportu, sprawozdania 20 -przygotowanie prezentacji 10 -przygotowanie dyskusji 10 -przygotowanie eseju - -przygotowanie projektu pisemnego lub ustnego (innego niż powyżej) - -inne niż powyżej, jakie? Łączna suma godzin kontaktowych oraz bezkontaktowych (pracy własnej studenta): Opis modułu Kształcenia / kursu akademickiego Skrócony opis modułu / kursu: Wykład obejmuje zagadnienia dotyczące mechanizmów powstawania, symptomatologii i dynamiki zmian zaburzeń rozwoju dzieci i młodzieży oraz metod ich terapii i pomocy psychologicznej rodzinie. Course summary: Ćwiczenia poświęcone są nabywaniu umiejętności diagnozy zaburzeń okresu rozwojowego oraz metod ich terapii. 07. Wymagania wstępne Moduły wprowadzające Inne wymagania: 08. Efekty Kształcenia Wykład z psychologii rozwojowej i metod diagnozy psychologicznej (inteligencji i osobowości). W zakresie wiedzy znajomość procesu rozwoju psychicznego dzieci i młodzieży. W zakresie umiejętności posługiwanie się swobodnymi i standaryzowanymi technikami diagnozy psychologicznej. W zakresie kompetencji adekwatne integrowanie danych empirycznych uzyskanych przy pomocy różnych narzędzi pomiaru psychologicznego oraz formułowanie wniosków diagnostycznych. Wiedza: EK1 nabycie wiedzy o czynnikach ryzyka i symptomach zaburzeń okresu rozwojowego. EK2 nabycie wiedzy o sposobach diagnozy i psychologicznej pomocy w procesie rozwoju dzieci i młodzieży. Umiejętności: EK3 Adekwatna ocena specyficznych trudnościach dzieci z zaburzeniami rozwoju. EK4 Umiejętność planowania oddziaływań psychologicznych w 3 z 6

4 Kompetencje społeczne: (Postawy) odniesieniu do dzieci i młodzieży z zaburzeniami rozwoju. EK5 Potrafi nawiązać i podtrzymać kontakty interpersonalne z klientami, gwarantujące efektywność oddziaływań psychologicznych. EK6 Działa na rzecz profilaktyki na rzecz zaburzeń okresu rozwojowego Treści kształcenia (treści programowe) Lp. Tematyka zajęć i odpowiadająca im forma zajęć Liczba godzin Opis szczegółowy bloków tematycznych (W) (Ć) (K) (S) (P) T01 Przedmiot i zadania psychologii klinicznej dzieci. 1 T02 Rys historyczny psychologii klinicznej dzieci i młodzieży. 1 T03 Specyfika diagnozy, terapii i profilaktyki zaburzeń okresu rozwojowego 2 2 T04 Wymagane cechy psychologa dziecięcego. 1 T05 Czynniki zaburzające rozwój dziecka związane z okresem ciąży, porodu i okresem postnatalnym. 2 2 T06 Całościowe zaburzenia rozwojowe, autyzm, zespół Rotta. 1 3 T07 Nadpobudliwość psychoruchowa symptomy, natura zaburzenia, 2 3 diagnoza i pomoc psychologiczna. Nieprawidłowości w realizacji obowiązku szkolnego przyczyny, formy zjawiska. T08 Choroba sieroca fazy, rozwój symptomów, następstwa. 1 1 T09 Zjawisko osierocenia i proces żałoby u dzieci i młodzieży. 1 1 T10 Dzieci przewlekle chore. 2 3 T11 Przemoc wobec dziecka i jej następstwa dla rozwoju. 3 3 T12 Zaburzenia emocjonalno-motywacyjne u dzieci i młodzieży. 1 3 T13 Zaburzenia zachowania u dzieci i młodzieży. 1 2 T14 Okres adolescencji jego specyfika w zakresie normy i patologii, czynniki ryzyka zaburzeń. 2 T15 Zachowania autodestrukcyjne typologia, uwarunkowania, epidemiologia. 2 2 T16 Zachowania suicydalne, ich etiologia i dynamika. 2 2 T11 Zaburzenia odżywania rodzaje zaburzeń, ich specyfika i dynamika. T11 Zaburzenia identyfikacji psychoseksualnej epidemiologia, 1 8 uwarunkowania, psychospołeczne funkcjonowanie. T11 9 Zaburzenia psychotyczne u dzieci i młodzieży Metody i środki dydaktyczne Metody nauczania: Środki dydaktyczne: MN01: wykład informacyjny MN02: objaśnienie MN04: metoda przypadków MN05: dyskusja związana z wykładem ŚD01: podręczniki, wprowadzenia i instrukcje do wykorzystywanych narzędzi pomiaru psychologicznego. ŚD02: teksty drukowane (czasopisma, prasa) ŚD03: wykresy 11. Sposoby oceny i kryteria zaliczenia przedmiotu 4 z 6

5 Status formalny zaliczenia: (zaznaczyć właściwe) Oceny cząstkowe (oceny formujące): Zasady wyliczenia oceny końcowej na podstawie ocen cząstkowych (ocena końcowa): ocena końcowa zaliczenie bez oceny OC03: Aktywność na zajęciach OC06: Egzamin końcowy pisemny w formie opisowej OK01: Średnia arytmetyczna ocen cząstkowych Student jest dopuszczony do egzaminu jeżeli uzyskał zaliczenie z ćwiczeń. Kryteria oceny końcowej Na ocenę 2.0 Na ocenę 3.0 Na ocenę 3.5 Na ocenę 4.0 Na ocenę 4.5 Na ocenę 5.0 Brak podstawowych wiadomości dotyczących treści wykładów. Brak podstawowych kompetencji określonych w treściach programowych. Brak podstawowych umiejętności określonych w efektach kształcenia. Prezentuje podstawowe treści omawiane na wykładzie i ćwiczeniach w sposób odtwórczy i niepełny. Wyjaśnia niektóre pojęcia, dokonuje podstawowych interpretacji odtwórczo zgodnie z modelem omawianym na zajęciach. Prezentuje kompetencje interpersonalne, porównuje zdobytą wiedzę z różnych obszarów. Udokumentowane zaliczenie sprawdzające wiadomości na poziomie 70%. Prezentuje pełny zasób wiadomości oraz umiejętności diagnostycznych, interpretacyjnych i opisowych. W sposób zaangażowany pracuje zespołowo. Prezentuje pełny zasób wiadomości oraz umiejętności diagnostycznych, interpretacyjnych i opisowych. W sposób zaangażowany pracuje zespołowo, co udokumentowane jest zaliczeniem kolokwiów sprawdzających w co najmniej 95%. 12. Macierz realizacji modułu Efekt Kształcenia (dla modułu) EK1 EK2 EK3 Odniesienie danego efektu Kształcenia modułu do szczegółowych efektów zdefiniowanych dla programu studiów (tzw. efektów kierunkowych) nabycie wiedzy o czynnikach ryzyka i symptomach zaburzeń okresu rozwojowego. nabycie wiedzy o sposobach diagnozy i psychologicznej pomocy w procesie rozwoju dzieci i młodzieży. Adekwatna ocena specyficznych trudnościach dzieci z zaburzeniami rozwoju. Siła, z jaką przyjęty efekt kształcenia (modułowy) realizuje efekty zdefiniowane dla kierunku (kierunkowe) (+), (++), (+++) Sposób weryfikacji efektów kształcenia (należy uzupełnić w oparciu o pkt. 11 Sposoby oceny i kryteria zaliczenia modułu) (++) Egzamin końcowy pisemny w formie opisowej (++) Kolokwium cząstkowe w formie opisowe (wynik kolokwium stanowić będzie 35% ostatecznej oceny). (+++) Studium przypadku. Aktywność na zajęciach EK4 Umiejętność planowania Studium przypadku. 5 z 6

6 EK5 EK6 oddziaływań psychologicznych w odniesieniu do dzieci i młodzieży z zaburzeniami rozwoju. Potrafi nawiązać i podtrzymać kontakty interpersonalne z klientami, gwarantujące efektywność oddziaływań psychologicznych. Adekwatnie ocenia rolę profilaktyki zaburzeń okresu rozwojowego. (++) Aktywność na zajęciach (+++) Aktywność na zajęciach. Studium przypadku. (++) Aktywność na zajęciach. 13. Literatura przedmiotu Literatura podstawowa: 1. Attwood, T. (2006). Zespół Aspergera. Wydawnictwo Zysk i S-ka. 2. Carr A. (2008). Depresja i próby samobójcze wśród młodzieży. Gdańsk: GWP. 3. Józefik B.: (1996): Anoreksja i bulimia psychiczna: Kraków: Collegium Medicum UJ. 4. Kendall, P.C. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Gdańsk: GWP. 5. Kołakowski, Wolańczyk, Pisula, Skotnicka, Bryńska (2006). ADHD zespół nadpobudliwości psychoruchowej. Gdańsk: GWP. 6. Pisula, E (2005). Małe dziecko z autyzmem. Gdańsk: GWP. 7. Wolańczyk, T., Komender, J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL. Literatura uzupełniająca: 8. Barkley R.A.(2009). ADHD Podjąć wyzwanie. Wydawnictwo Zysk i S-ka 9. Orwid M., Pietruszewski (1993) Psychiatria dzieci i młodzieży. Kraków: Wydawnictwo Collegium Medicum UJ 10. Rola J.(2001). Depresja u dzieci. Kraków: Oficyna Wydawnicza "Impuls". 11. Święcicka M. (2005). Uwaga, samokontrola, emocje. Warszawa: Emu. Zatwierdzenie Karty Modułu Kształcenia do realizacji: Kraków, dnia (miejscowość, data) (podpis koordynatora modułu) (podpis dziekana) Przyjmuję do realizacji: (data i podpisy wszystkich prowadzących moduł w danym roku akademickim) 6 z 6