Materiały wykładowe (fragmenty)
|
|
- Wacław Laskowski
- 6 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Materiały wykładowe (fragmenty) 1
2 Robert Susmaga Instytut Informatyki ul. Piotrowo 2 Poznań kontakt mail owy Robert.Susmaga@CS.PUT.Poznan.PL kontakt osobisty Centrum Wykładowe, blok informatyki, pok. 7 2
3 Wizualizacja danych wielowymiarowych wykorzystująca metodę skalowania wielowymiarowego (ang. Multidimensional Scaling, MDS) 3
4 Wyłączenie odpowiedzialności Prezentowane materiały, będące dodatkiem pomocniczym do wykładów, z konieczności fragmentarycznym i niedopracowanym, należy wykorzystywaćz pełnąświadomościąfaktu, że mogąnie byćpozbawione przypadkowych błędów, braków, wypaczeń i przeinaczeń:-) Autor
5 < 5
6 A point has no dimension at all. A line has only one dimension: length. A plane has two dimensions: length and breadth. A solid has three dimensions: length, breadth, and height. And there it stops. Nothing has four dimensions. Euklides 6
7 < 7
8 Wizualizacja w języku Słownik wyrazów obcych PWN wizualny <łac. visualis> «związany ze wzrokiem i z obrazem jako środkiem przekazywania informacji» wizualizacja-cji, lm -cje, ż <ang. visualization, od visualize przedstawiać w formie widzialnej > «przedstawienie czegoś za pomocą obrazu» 8
9 < 9
10 Dygresja Wykres rozrzutu (inna nazwa: punktowy XY, ang. scatter-plot) 10
11 Dygresja Wykres rozrzutu < <
12 Dygresja Wykres rozrzutu < < <
13 Dygresja Wykres rozrzutu < < < < 13
14 Dygresja Wykres rozrzutu < < < < < < < < < < < < < < < 8 < < < < < < < < 14
15 Dygresja Wykres rozrzutu <
16 Dygresja Wykres rozrzutu
17 < 17
18 Wizualizacja danych wielowymiarowych Podejścia do wizualizacji danych wielowymiarowych wizualizacja wielowymiarowych opisów obiektów obrazuje poszczególne obiekty obiekty są reprezentowane w postaci (mniej lub bardziej złożonych) figur pozwala dostrzegać podobieństwa/różnicepomiędzy poszczególnymi obiektami wizualizacja wielowymiarowych konfiguracji obiektów obrazuje relacje pomiędzy obiektami obiekty sąreprezentowane w postaci (mniej lub bardziej złożonych) znaczników pozwala dostrzegać podobieństwa/różnice pomiędzy zbiorami obiektów 18
19 < 19
20 Czwarty wymiar Czy istnieje? a jeżeli tak, to gdzie jest? a jeżeli to wiadomo, to jak wygląda? a jeżeli i to wiadomo, to na co pozwala?» a jeżeli< 20
21 Czwarty wymiar 21
22 Czwarty wymiar 22
23 Czwarty wymiar 23
24 Czwarty wymiar 24
25 Czwarty wymiar 25
26 Czwarty wymiar ( Dali_CorpusHypercubus1954-e jpg) 26
27 Czwarty wymiar 27
28 Czwarty wymiar 28
29 Czwarty wymiar ct.gif/240px-tesseract.gif 29
30 Czwarty wymiar ( Pablo-Picasso-Dora-Maar jpg) 30
31 Czwarty wymiar < 31
32 Czwarty wymiar <? 32
33 Czwarty wymiar ( 33
34 Czwarty wymiar ( _2010_08_20_0069.JPG-V_%2524%25257B %25257D.jpg jpg) 34
35 Czwarty wymiar Źródła: Ricardo Pérez Águila: 4D Orthogonal Polytopes, Tesis Licenciatura, Ingeniería en Sistemas Computacionales, Departamento de Ingeniería en Sistemas Computacionales, Escuela de Ingeniería, Universidad de las Américas Puebla, México, Antonio Aguilera: Orthogonal Polyhedra: Study and Application, Doctoral Thesis, Universitat Politècnica de Catalunya, Barcelona, Michio Kaku: Hiperprzestrzeń(wszechświaty równoległe, pętle czasowe i dziesiąty wymiar), wyd. II, Prószyński i S-ka, Warszawa, Charles H. Hinton: The Fourth Dimension, Swann-Sonnenschien, London,
36 < 36
37 Normalizowanie danych Cechy danych znormalizowanych zero odpowiada średniej arytmetycznej (kolumny) wartość zero oznacza wartość średnią wartość dodatnia oznacza wartość większą od średniej wartość ujemna oznacza wartość mniejszą od średniej jedynka odpowiada odchyleniu standardowemu (kolumny) wartośćplus jeden oznacza wartośćwiększąśredniej o jedno odchylenie standardowe wartośćjeden oznacza wartośćwiększąśredniej o jedno odchylenie standardowe 37
38 Normalizowanie danych Normalizowanie danych operacja mająca na celu ujednolicenie jednostek parametrów jej wykonanie realizuje przyjęte założenie o równym traktowaniu wszystkich parametrów Jeżeli dane oryginalne sązapisane jako elementy x ij macierzy X (o rozmiarach MxN), przez dane znormalizowane z ij rozumie się: xij xj zij= s gdzie: j xjjest średniąarytmetycznązmiennej x j (czyli kolumny j macierzy X) s j jest odchyleniem standardowym zmiennej x j (czyli kolumny j macierzy X) normalizacja jest w praktyce złożeniem centrowania i skalowania Normalizowanie jest dokonywane na zmiennych (czyli kolumnach macierzy danych) 38
39 Normalizowanie danych Pewne dane
40 Normalizowanie danych Parametry kolumn 8,1 9,3 71,14 9 7,9 11,9 93, ,5 12,3 81,79 8 8,4 12,2 34,90 3 6,7 10,8 48,90 7 6,4 11,7 35,30 2 7,2 13,0 24,90 2 7,2 12,0 60,60 9 7,0 12,0 56,95 8 6,6 13,2 38,36 4 7,0 9,9 50,05 9 9,7 11,0 85,35 8 8,3 10,9 44,99 8 7,7 10,2 50,36 4 8,3 9,9 61,62 6 7,60 11,35 55,90 6,47 (średnie) 0,84 1,14 19,31 2,65 (odchylenia std.) 40
41 Normalizowanie danych Te same dane znormalizowane 0,57-1,74 0,76 0,93 0,34 0,46 1,87 1,31-0,11 0,80 1,29 0,56 0,92 0,72-1,05-1,34-1,03-0,47-0,35 0,18-1,37 0,29-1,03-1,34-0,46 1,40-1,55-1,72-0,46 0,55 0,23 0,93-0,69 0,55 0,05 0,56-1,14 1,57-0,88-0,96-0,69-1,23-0,29 0,93 2,40-0,30 1,47 0,56 0,80-0,39-0,55 0,56 0,11-0,98-0,28-0,96 0,80-1,23 0,29-0,20 41
42 Normalizowanie danych Dane w obu wersjach
43 < 43
44 Dygresja Patrzeć a widzieć... 44
45 Dygresja Dynamika widzenia 45
46 ( 46
47 ( 47
48 Dygresja Statyka widzenia 48
49 Manipulacje przy wizualizacji ( 49
50 < 50
51 Manipulacje przy wizualizacji nasza firma 51
52 Manipulacje przy wizualizacji nasza firma 52
53 Manipulacje przy wizualizacji nasza firma 53
54 Manipulacje przy wizualizacji nasza firma 54
55 Manipulacje przy wizualizacji below 10% 10-30% 30-80% % nasza firma 55
56 Manipulacje przy wizualizacji nasza firma 56
57 Mała dygresja Paradoks silnej mrówki (prawo kwadratów-sześcianów Galileusza) Dialogues Concerning Two New Sciences
58 Manipulacje przy wizualizacji 58
59 Manipulacje przy wizualizacji 59
60 Manipulacje przy wizualizacji 60
61 Manipulacje przy wizualizacji wszystkie trzy wykresy naraz 61
62 Manipulacje przy wizualizacji (po podzieleniu (odpowiednio) przez 10, 100 i 1000) 62
63 Manipulacje przy wizualizacji a = 1 a = 2 63
64 Manipulacje przy wizualizacji a = 1, P = 1 a = 2, P = 2 a = 2, P = 4 64
65 Manipulacje przy wizualizacji Jak pokazywaćswój samochód, gdy jest on dwa razy mniejszy od pewnego innego samochodu? (i oczywiście chcemy, aby nie wydawał się taki mały!) 65
66 Manipulacje przy wizualizacji Twój Mój 66
67 Manipulacje przy wizualizacji Mój Twój 67
68 Manipulacje przy wizualizacji Jak pokazywaćswój samochód, gdy jest on dwa razy większy od pewnego innego samochodu? (i oczywiście chcemy, aby wydawał się jeszcze większy!) 68
69 Manipulacje przy wizualizacji Twój Mój 69
70 Manipulacje przy wizualizacji Mój Twój 70
71 Manipulacje przy wizualizacji Jeszcze wyraźniejszy efekt: wizualizowanie objętości brył/naczyń trzecia potęga! 71
72 Manipulacje przy wizualizacji Twój ^ 3 = ^ 3 = 1.0 Mój 72
73 Manipulacje przy wizualizacji Mój Twój..., perspektywa, itd.., itp.,... 73
74 < 74
75 Przykładowa wizualizacja wielowymiarowych opisów 75
76 Przykładowa wizualizacja wielowymiarowych opisów 76
77 Przykładowa wizualizacja wielowymiarowych opisów 77
78 Przykładowa wizualizacja wielowymiarowych opisów 78
79 Przykładowa wizualizacja wielowymiarowych opisów 79
80 Przykładowa wizualizacja wielowymiarowych opisów 80
81 Przykładowa wizualizacja wielowymiarowych opisów 81
82 Przykładowa wizualizacja wielowymiarowych opisów 82
83 Przykładowa wizualizacja wielowymiarowych opisów Inne metody współrzędne równoległe ( 83
84 Przykładowa wizualizacja wielowymiarowych opisów Inne metody Krzywe Andrews a (1/sqrt(2), sin(x), cos(x), sin(2x), cos(2x),...) ( 84
85 Wizualizacja danych wielowymiarowych Mateusz Matela: metoda Foamtree praca magisterska "Metody wizualizacji dla zmieniających się w czasie zbiorów danych o strukturze hierarchicznej promotor: dr inż. Dawid Weiss 85
86 < 86
87 Wizualizacja danych wielowymiarowych Prezentowana metoda skalowanie wielowymiarowe (ang. multidimensional scaling, MDS) dokonuje wizualizacji wielowymiarowych konfiguracji obiektów 87
88 Wizualizacja danych wielowymiarowych Przykład przewodni: dane o 15 modelach samochodów osobowych (tzw. obiekty, przykłady, obserwacje) opisanych w kategoriach 4 parametrów (tzw. zmienne, atrybuty) zużycie paliwa przyspieszenie cena wyposażenie Założenie: wszystkie parametry są traktowane jako równie ważne 88
89 Wizualizacja danych wielowymiarowych Opisy wybranych 3 samochodów: Mitsubishi Carisma: zuż.=7,2; przysp.=12,0; cena=60,60; wyposaż.=9 Opel Astra II: zuż.=7,0; przysp.=12,0; cena=56,95; wyposaż.=8 Saab 93S: zuż.=9,7; przysp.=11,0; cena=85,35; wyposaż.=8 Przykładowa analiza (nieskomplikowana/wobec niewielkiej liczby opisywanych obiektów/) wniosek 1: Carisma bardzo zbliżony do Astra II wniosek 2: 93S mocno różny zarówno od Carisma jak i od Astra II 89
90 Wizualizacja danych wielowymiarowych Opisy wszystkich 15 samochodów (tabela informacyjna) Marka Model Zużycie Przyspieszenie Cena Wyposażenie Alfa Romeo 156 8,1 9,3 71,14 9 Audi A4 7,9 11,9 93,35 10 BMW 316l 7,5 12,3 81,79 8 Daewoo Lanos 8,4 12,2 34,90 3 Honda Civic 6,7 10,8 48,90 7 Hyunday Accent 6,4 11,7 35,30 2 Lada Samara 7,2 13,0 24,90 2 Mitsubishi Carisma 7,2 12,0 60,60 9 Opel Astra II 7,0 12,0 56,95 8 Peugeot 206 XR 6,6 13,2 38,36 4 Renault Megane 7,0 9,9 50,05 9 Saab 93S 9,7 11,0 85,35 8 Seat Cordoba 8,3 10,9 44,99 8 Toyota Corrola 7,7 10,2 50,36 4 Volkswagen Golf IV 8,3 9,9 61,
91 Wizualizacja danych wielowymiarowych Przykładowa analiza (zdecydowanie trudniejsza ze względu na dużą liczbę obiektów) oczywiście Carisma bardzo zbliżona do Astra II, ale: czy to jedyna para obiektów o mocno zbliżonych opisach? jeżeli istnieją inne takie pary, to jakie? które obiekty są najbardziej zbliżone? oczywiście 9 3S mocno różny od Carisma i Astra II, ale: czy to jedyna para obiektów o mocno zróżnicowanych opisach? jeżeli istnieją inne takie pary, to jakie? które obiekty są najbardziej zróżnicowane? 91
92 Wizualizacja danych wielowymiarowych Podejście bezpośrednie: utworzenie wykresu rozrzutu niemożliwe ze względu na liczbę zmiennych (przekraczającą 3) 92
93 Wizualizacja danych wielowymiarowych Potencjalne podejście pośrednie: wprowadzenie miary odległości (najlepiej na znormalizowanych danych) i zobrazowanie tych odległości dla każdej pary obiektów (bez względu na liczbęparametrów je opisujacych) odległość pomiędzy nimi wyraża się pojedynczą wartością skalarną 93
94 Wizualizacja danych wielowymiarowych Znormalizowane opisy 15 samochodów (tabela informacyjna) Marka Model Zużycie Przyspieszenie Cena Wyposażenie Alfa Romeo 156 0,57-1,74 0,76 0,93 Audi A4 0,34 0,46 1,87 1,31 BMW 316l -0,11 0,80 1,29 0,56 Daewoo Lanos 0,92 0,72-1,05-1,34 Honda Civic -1,03-0,47-0,35 0,18 Hyunday Accent -1,37 0,29-1,03-1,34 Lada Samara -0,46 1,40-1,55-1,72 Mitsubishi Carisma -0,46 0,55 0,23 0,93 Opel Astra II -0,69 0,55 0,05 0,56 Peugeot 206 XR -1,14 1,57-0,88-0,96 Renault Megane -0,69-1,23-0,29 0,93 Saab 93S 2,40-0,30 1,47 0,56 Seat Cordoba 0,80-0,39-0,55 0,56 Toyota Corrola 0,11-0,98-0,28-0,96 Volkswagen Golf IV 0,80-1,23 0,29-0,20 94
95 < 95
96 Odległość Euklidesowa Idea odległości między wektorami x i y(wektory jako punkty) 96
97 Odległość Euklidesowa Miara odległości δ(x,y) między wektorami x i y musi spełniać tzw. aksjomaty odległości δ(x,y) 0, przy czym δ(x,y)= 0 x= y δ(x,y) = δ(y,x) δ(x,y) + δ(y,z) δ(x,z)(nierówność trójkąta) 97
98 Odległość Euklidesowa Odległość Euklidesowa między wektorami x i y δ E (x,y) = x y inaczej: δ E (x,y) = z, gdzie z= x y odległość Euklidesowa między wektorami x i y jest normą Euklidesową wektora będącego różnicą wektorów xi y ponieważ z = (z T z) 1/2, więc δ E (x,y) = ((x y) T (x y)) 1/2 98
99 Odległość Euklidesowa Dla wektorów a T = [a 1, a 2, <, a n ] i b T = [b 1, b 2, <, b n ] mamy: δ E (a,b)= a b = ( a 1 b a 2 b <+ a n b n 2 ) 1/2 99
100 Odległość Euklidesowa Przykład 1 zadanie: obliczyćodległośćeuklidesowąpomiędzy punktami, których współrzędne przedstawiająwektory x= [4, 2] T oraz y= [7, 2] T rozwiązanie klasyczne (na podstawie tw. Pitagorasa): δ E (x,y) = ( (4 7) 2 + (2 ( 2)) 2 ) 1/2 = = ( ( 3) 2 + (4) 2 ) 1/2 = ( ) 1/2 = 25 1/2 = 5 rozwiązanie prezentowane (na podstawie normy wektora): δ E (x,y) = x y = [4, 2] T [7, 2] T = [ 3, 4] T = = ( [ 3, 4] T [ 3, 4] ) 1/2 = ( ( 3) ( 3) ) 1/2 = = ( ( 3) 2 + (4) 2 ) 1/2 = ( ) 1/2 = 25 1/2 = 5 100
101 Odległość Euklidesowa Przykład 2 zadanie: jaka jest długość przekątnej kwadratu o boku długości 1? rozwiązanie: umieszczamy kwadrat w układzie współrzędnych, tak aby pewien jego wierzchołek miałwspółrzędne [0, 0] T przeciwległy do niego wierzchołek miałwspółrzędne [1, 1] T obliczamy odległośćpomiędzy wektorami [0, 0] T i [1, 1] T odpowiedź: 2 1/2 (uwaga: kwadrat jest szczególnym przypadkiem hipersześcianu wielowymiarowego, a konkretnie hipersześcianem dwuwymiarowym) 101
102 Odległość Euklidesowa Quiz zadanie: jaka jest długość przekątnej sześcianu o boku długości 1? odpowiedź: 3 1/2 (uwaga: sześcian jest szczególnym przypadkiem hipersześcianu wielowymiarowego, a konkretnie hipersześcianem trójwymiarowym) zadanie: jaka jest długośćprzekątnej hipersześcianu czterowymiarowego o boku długości 1? odpowiedź: 4 1/2 = 2 zadanie: przekątna ilowymiarowego hipersześcianu ma długość 3? odpowiedź: 9 102
103 Odległość Euklidesowa Właściwości normy wektorowej: x 0, przy czym x = 0 x= 0 ax = a x x+y x + y (nierówność trójkąta) 103
104 Odległość Euklidesowa Właściwości odległości Euklidesowej między wektorami x i y odległość Euklidesowa spełnia oczywiście aksjomaty odległości, a więc x y 0, przy czym x y = 0 x y= 0 x = y nieujemność i zerowość spełniana przez normę wektora x y = y x symetryczność spełniana przez różnicę wektorów x y + y z x z, przy czym x y = 0 x y= 0 x = y nierówność trójkąta spełniana przez normę wektora 104
105 Odległość Euklidesowa Spełnialność nierówności trójkąta przez odległość Euklidesową między wektorami x i y odległośćeuklidesowa δ E (x,y) między wektorami xi yjest zdefiniowana jako δ E (x,y) = x y niech a= x yoraz b= y z wtedy a+ b= x y+ y z= x z ale zachodzi twierdzenie CBS, czyli: a+ b a + b, zatem x z x y + y z a więc ostatecznie zachodzi δ E (x,z) δ E (x,y) + δ E (y,z) 105
106 Odległość Euklidesowa Dany jest zbiór obiektów/wektorów x 1, <, x m Macierz odległości Euklidesowych D= [d ij ], gdzie d ij = δ E (x i,x j ) spełnia następujące właściwości d ii = 0 (zerowa przekątna) d ij = d ji (symetria) d ik d ij + d jk (nierównośćtrójkąta) 106
107 < 107
108 Wizualizacja danych wielowymiarowych OdległośćEuklidesowa pomiędzy samochodami a T = [z a, p a, c a, w a ] i b T = [z b, p b, c b, w b ] d(a,b) = a b = = ((z a z b ) 2 + (p a p b ) 2 + (c a c b ) 2 + (w a w b ) 2 ) 1/2 gdzie z a i z b : znormalizowane zużycie paliwa pojazdów a i b p a i p b : znormalizowane przyspieszenie pojazdów a i b c a i c b : znormalizowana cena pojazdów a i b w a i w b : znormalizowane wyposażenie pojazdów a i b Obliczanie odległości jest dokonywane na obiektach (czyli wierszach macierzy danych) 108
109 Wizualizacja danych wielowymiarowych Odległości pomiędzy (wybranymi wcześniej) trzema pojazdami: d( Carisma, Astra II ) = 0,48 d( 9 3S, Carisma ) = 3,25 d( 9 3S, Astra II ) = 3,51 Te same odległości w innej formie (macierz odległości): Carisma 0,00 0,48 3,25 Astra II 0,48 0,00 3,51 9 3S 3,25 3,51 0,00 Carisma Astra II 9 3S 109
110 Wizualizacja danych wielowymiarowych Odległości pomiędzy wszystkimi pojazdami (macierz odległości) 156 0,00 2,51 2,72 3,82 2,45 4,04 4,83 2,57 2,74 4,49 1,72 2,47 1,94 2,34 1,35 A4 2,51 0,00 1,11 4,00 3,00 4,29 4,73 1,86 2,23 4,02 2,96 2,36 2,71 3,45 2,81 316l 2,72 1,11 0,00 3,19 2,30 3,29 3,70 1,20 1,39 2,94 2,67 2,76 2,38 2,83 2,57 Lanos 3,82 4,00 3,19 0,00 2,83 2,33 1,66 2,95 2,72 2,27 3,48 3,63 2,25 2,07 2,63 Civic 2,45 3,00 2,30 2,83 0,00 1,86 2,97 1,51 1,21 2,40 1,13 3,91 1,88 1,69 2,12 Accent 4,04 4,29 3,29 2,33 1,86 0,00 1,57 2,77 2,30 1,36 2,92 4,95 3,00 2,13 3,18 Samara 4,83 4,73 3,70 1,66 2,97 1,57 0,00 3,31 2,92 1,24 3,95 5,04 3,31 2,86 3,77 Carisma 2,57 1,86 1,20 2,95 1,51 2,77 3,31 0,00 0,48 2,52 1,87 3,25 1,79 2,55 2,46 Astra II 2,74 2,23 1,39 2,72 1,21 2,30 2,92 0,48 0,00 2,10 1,86 3,51 1,86 2,32 2, XR 4,49 4,02 2,94 2,27 2,40 1,36 1,24 2,52 2,10 0,00 3,46 4,89 3,16 2,91 3,68 Megane 1,72 2,96 2,67 3,48 1,13 2,92 3,95 1,87 1,86 3,46 0,00 3,70 1,77 2,07 1,96 9 3S 2,47 2,36 2,76 3,63 3,91 4,95 5,04 3,25 3,51 4,89 3,70 0,00 2,58 3,33 2,33 Cordoba 1,94 2,71 2,38 2,25 1,88 3,00 3,31 1,79 1,86 3,16 1,77 2,58 0,00 1,79 1,41 Corrola 2,34 3,45 2,83 2,07 1,69 2,13 2,86 2,55 2,32 2,91 2,07 3,33 1,79 0,00 1,19 Golf IV 1,35 2,81 2,57 2,63 2,12 3,18 3,77 2,46 2,45 3,68 1,96 2,33 1,41 1,19 0, A4 316l Lanos Civic Accent Samara Carisma Astra II 206 XR Megane 9 3S Cordoba Corrola Golf IV 110
111 Wizualizacja danych wielowymiarowych Obrazowanie odległości w postaci obrazu macierzy idea każdy element macierzy jest traktowany jako pewien piksel obrazu wartości elementów macierzy są obrazowane jako kolory jedynym problemem jest dobranie odwzorowania wartości na kolory Zobrazowanie w ten sposób macierzy odległości umożliwia łatwe dostrzeganie par obiektów charakteryzujących sięmałymi/dużymi odległościami 111
112 Wizualizacja danych wielowymiarowych Wizualizacja macierzy odległości (obraz macierzy) 112
113 Wizualizacja danych wielowymiarowych Obrazowanie odległości w postaci mapy MDS idea każdy obiekt jest traktowany jako pewien punkt na płaszczyźnie położenia punktów sątak dobrane, aby odległości między nimi były jak najbardziej zbliżone do odległości pomiędzy obiektami zasadniczym problemem jest odpowiednie dobranie położeń punktów (problem ten jest rozwiązywany przez metodę MDS) Zobrazowanie w ten sposób obiektów umożliwia łatwe śledzenie względnych odległości pomiędzy wszystkimi parami obiektów 113
114 Wizualizacja danych wielowymiarowych Wizualizacja mapy MDS (wykres rozrzutu) 114
115 Wizualizacja danych wielowymiarowych Współrzędne MDS (tabela informacyjna) Marka Model X Y Alfa Romeo 156-1,74 0,57 Audi A4 0,46 0,34 BMW 316l 0,80-0,11 Daewoo Lanos 0,72 0,92 Honda Civic -0,47-1,03 Hyunday Accent 0,29-1,37 Lada Samara 1,40-0,46 Mitsubishi Carisma 0,55-0,46 Opel Astra II 0,55-0,69 Peugeot 206 XR 1,57-1,14 Renault Megane -1,23-0,69 Saab 93S -0,30 2,40 Seat Cordoba -0,39 0,80 Toyota Corrola -0,98 0,11 Volkswagen Golf IV -1,23 0,80 115
116 Wizualizacja danych wielowymiarowych Zmienne generowane w metodzie MDS sąsztuczne nie posiadają jednostek nie sąz założeniaw żaden szczególny sposób związane z oryginalnymi zmiennymi w praktyce mogąbyćjednak z nimi mniej lub bardziej skorelowane 116
117 < 117
118 Dygresja Co to jest simpleks(regularny)? simpleks n-wymiarowy: figura składająca sięz n+1 równoodległych od siebie wzajemnie wierzchołków o długości boku równej 1 dla n=2: simpleksem jest odcinek dla n=3: simpleksem jest trójkąt równoboczny dla n=4: simpleksem jest czworościan foremny dla n=5: simpleksem jest hiperczworościan foremny < 118
119 < 119
120 Wizualizacja danych wielowymiarowych Problem wizualizowania danych wielowymiarowych X Y Z < < a < < b < < c < < d < < e < < 120
121 Wizualizacja danych wielowymiarowych MDS: generowanie współrzędnych z macierzy odległości a b c d e x y a b c d e a b c d e
122 Wizualizacja danych wielowymiarowych Nieodłączny problem MDS: niedokładność odwzorowania? a b c d e a b c d e a b c d e x y a b c d e a b c d e
123 Wizualizacja danych wielowymiarowych Zastosowanie MDS: wizualizowanie danych wielowymiarowych X Y Z < < a < < b < < c < < d < < e < < 123
124 Wizualizacja danych wielowymiarowych Zastosowanie MDS: wizualizowanie danych wielowymiarowych X Y Z < < a < < b < < c < < d < < e < < a b c d e a b c d e
125 Wizualizacja danych wielowymiarowych Zastosowanie MDS: wizualizowanie danych wielowymiarowych X Y Z < < a < < b < < c < < d < < e < < a b c d e a b c d e a b c d e x y a b c d e a b c d e
126 Wizualizacja danych wielowymiarowych Zastosowanie MDS: wizualizowanie danych wielowymiarowych X Y Z < < a < < b < < c < < d < < e < <? a b c d e a b c d e a b c d e x y a b c d e a b c d e
127 Wizualizacja danych wielowymiarowych Zastosowanie MDS: wizualizowanie danych wielowymiarowych X Y Z < < a < < b < < c < < d < < e < < 127
128 Wizualizacja danych wielowymiarowych Bardziej złożone podejścia do wizualizacji danych wielowymiarowych ( bardziej złożone, tzn. wykraczające poza wizualizację wielowymiarowych opisów obiektów i wizualizacjęwielowymiarowych konfiguracji obiektów) jednoczesna wizualizacja wielowymiarowych opisów obiektów oraz wielowymiarowych konfiguracji obiektów obrazuje wzajemne położenia obiektów obiekty są reprezentowane w postaci punktów ułatwia dostrzeganie systematycznych różnic pomiędzy zbiorami obiektów 128
129 < 129
130 Dygresja Norma Frobeniusa. F macierzy X= [x ij ] X F = ( (x ij ) 2 ) 1/2 (pierwiastek z sumy kwadratów wszystkich elementów) 130
131 < 131
132 Wizualizacja danych wielowymiarowych Zadanie optymalizacji w MDS (wersja podstawowa) dane: macierz odległości D o rozmiarach mxm niech: X będzie macierzą zmiennych Xjest macierząo rozmiarach mxd, gdzie d jest liczbąwymiarów konfiguracji wynikowej (dla konfiguracji na płaszczyźnie d = 2) D(X) = pdist(x) będzie macierząodległości Euklidesowych pomiędzy wektorami wierszowymi macierzy X D(X) jest macierzą o rozmiarach mxm s(x) = D(X) D F będzie wartościąmacierzowej normy Frobeniusa z różnicy pomiędzy macierzą D(X) a macierzą D s(x) jest skalarem (funkcją skalarną od argumentu macierzowego) zadanie: znaleźćminimum funkcji s(x) 132
133 Wizualizacja danych wielowymiarowych Cechy zadania optymalizacji w MDS (wersja podstawowa) funkcja celu: s(x) funkcja skalarna od argumentu macierzowego X o wymiarach mxd liczba zmiennych skalarnych w problemie (liczba wymiarów przestrzeni, w której dokonywana jest optymalizacja): m*d ograniczenia: brak 133
134 Wizualizacja danych wielowymiarowych Jakość rozwiązań generowanych w metodzie MDS dokładne, tzn. takie, dla których s(x) = 0 (mogąnie istnieć) przybliżone, tzn. takie, dla których s(x) > 0 (zawsze istnieją) użyteczne/dobre, tzn. takie, dla których s(x) jest małe nieużyteczne/słabe, tzn. takie, dla których s(x) jest duże 134
135 Wizualizacja danych wielowymiarowych Związane z danymi przyczyny niedokładności rozwiązań MDS zbyt wysoka wielowymiarowość przestrzeni oryginalnej niespełnialność aksjomatów miary odległości oryginalnej 135
136 Wizualizacja danych wielowymiarowych Niespełnialnośćaksjomatów odległości jako przyczyna niedokładności rozwiązań MDS przykład (rozwiązanie przybliżone) niech M 1, <, M m będzie zbiorem miejscowości i niech D= [d ij ] będzie macierzączasów przejazdu, tzn. macierząktórej element d ij jest czasem przejazdu z mniejscowości M i do miejscowości M j w niektórych przypadkach może zachodzićd ij d ji, a więc Dmoże nie być macierzą symetryczną 136
137 Wizualizacja danych wielowymiarowych Niespełnialność aksjomatów odległości jako przyczyna, c.d. niech s(x) = D(X) D F będzie minimalizowanąfunkcjącelu wyrażenie D(X) D F oznacza normęmacierzową(frobeniusa), a więc zachodzi D(X) D F 0 oraz D(X) D F = 0 D(X) D= O D(X) = D jednocześnie, ponieważ D(X) = [d ij ] jest macierząodległości Euklidesowych, więc spełnia warunki d ii = 0 (zerowa przekątna) d ij = d ji (symetria) d ik d ij + d jk (nierównośćtrójkąta) 137
138 Wizualizacja danych wielowymiarowych Niespełnialność aksjomatów odległości jako przyczyna, c.d. jeżeli macierz Dnie spełnia któregoś(lub wielu, potencjalnie wszystkich) spośród powyższych warunków, to zawsze będzie istniała jakaś różnica pomiędzy macierzą D(X) a macierzą D czyli dla dowolnego rozwiązania Xbędzie zachodziło D(X) D, a więc D(X) D O, a więc D(X) D F 0, a to oznacza, że D(X) D F >0 (każde rozwiązanie Xjest przybliżone) 138
139 Wizualizacja danych wielowymiarowych Zbyt wysoka wielowymiarowośćjako przyczyna niedokładności rozwiązań MDS przykład skalowania z czterech wymiarów do dwóch założenie: wszystkie odległości Euklidesowe 139
140 Wizualizacja danych wielowymiarowych Zbyt wysoka wielowymiarowośćjako przyczyna niedokładności rozwiązań MDS przykład skalowania z czterech wymiarów do jednego założenie: wszystkie odległości Euklidesowe 140
141 Wizualizacja danych wielowymiarowych Zbyt wysoka wielowymiarowośćjako przyczyna niedokładności rozwiązań MDS przykład skalowania z dwóch wymiarów do jednego założenie: wszystkie odległości Euklidesowe wynikowe rozwiązanie przybliżone ale użyteczne 141
142 Wizualizacja danych wielowymiarowych Zbyt wysoka wielowymiarowośćjako przyczyna niedokładności rozwiązań MDS przykład skalowania z dwóch wymiarów do jednego założenie: wszystkie odległości Euklidesowe wynikowe rozwiązanie przybliżone ale bezużyteczne 142
143 Wizualizacja danych wielowymiarowych Zbyt wysoka wielowymiarowośćjako przyczyna niedokładności rozwiązań MDS regularnej figury z przestrzeni r-wymiarowej nie można przedstawićw przestrzeni s-wymiarowej (gdy r > s) ze względu na brak odpowiedniej ilości miejsca przykłady regularnych kształtów: hipersimpleksy, hipersześciany, hipersfery problem dotyczy w praktyce wszystkich figur (mniej lub bardziej regularnych) dokładność odwzorowania spada wraz ze wzrostem różnicy pomiędzy r i s dla r = s (brak różnicy) dokładnośćta powinna byćzawsze pełna (otrzymujemy rozwiązanie dokładne) 143
144 Wizualizacja danych wielowymiarowych Rozwiązania dla macierzy odległości postaci D mxm = 1 1 T I szczególnym przypadkiem regularnej figury n-wymiarowej jest simpleks n-wymiarowy (simpleks n-wymiarowy składa sięz n+1 równoodległych od siebie wzajemnie wierzchołków) o długości boku równej 1 dla n=2: simpleksem jest odcinek dla n=3: simpleksem jest trójkąt równoboczny dla n=4: simpleksem jest czworościan foremny dla n=5: simpleksem jest hiperczworościan foremny < dla każdego n simpleks n-wymiarowy charakteryzuje siętym, że macierz odległości pomiędzy jego wierzchołkami jest postaci 1 1 T I, czyli zawiera zera na przekątnej jedynki poza przekątną rozwiązania proponowane przez metodęmds dla tego rodzaju macierzy odległości są bardzo charakterystycznymi figurami 144
145 Wizualizacja danych wielowymiarowych Rozwiązania dla macierzy odległości postaci D mxm = 1 1 T I m =
146 Wizualizacja danych wielowymiarowych Rozwiązania dla macierzy odległości postaci D mxm = 1 1 T I m =
147 Wizualizacja danych wielowymiarowych Kiedy rozwiązanie problemu MDS jest dokładne w sytuacji, gdy znamy oryginalnąkonfiguracjępunktów (a nie tylko macierz odległości pomiędzy tymi punktami)? 147
148 Wizualizacja danych wielowymiarowych Figura clock : współrzędne oryginalnych punktów 148
149 Wizualizacja danych wielowymiarowych Figura clock : wizualizacja (wykres rozrzutu) oryginalnych punktów
150 Wizualizacja danych wielowymiarowych Figura clock : macierz odległości oryginalnych punktów 150
151 Wizualizacja danych wielowymiarowych Figura clock : współrzędne nowych punktów 151
152 Wizualizacja danych wielowymiarowych Figura clock : wizualizacja (wykres rozrzutu) nowych punktów
153 Wizualizacja danych wielowymiarowych Figura clock : porównanie konfiguracji oryginał wynik MDS
154 Wizualizacja danych wielowymiarowych W sytuacji, gdy znamy oryginalnąkonfiguracjępunktów (a nie tylko macierz odległości pomiędzy tymi punktami), rozwiązanie problemu MDS uznajemy za dokładne, gdy konfiguracjęnowych punktów można doprowadzićdo konfiguracji oryginalnych punktów za pomocą złożenia następujących przekształceń izometrii obroty symetrie osiowe przesunięcia (równomiernego) przeskalowania (wszystkich odległości) Przekształcenie będące złożeniem powyższych przekształceńjest nazywane przekształceniem dopuszczalnym (ang. feasible) 154
155 Wizualizacja danych wielowymiarowych Różne aspekty MDS funkcja celu (w rozmaitych konkretnych postaciach) nosi ogólną nazwę stresu (ang. stress) aby unikać pierwiastków przy obliczaniu odległości, stosuje się podnoszenie do kwadratu odległości oryginalnych MDS dostarcza nietrywialnych zadańoptymalizacyjnych o znanych rozwiązaniach (dokładnych/przybliżonych) przedstawionewersje metody nosząogólnie nazwęmetrycznych (ang. metric), alternatywę stanowią tzw. wersje porządkowe (ang. ordinal) porównywaniem rozwiązań znalezionych przez MDS zajmuje się tzw. analiza Prokrustesa 155
156 < 156
157 Wizualizacja danych wielowymiarowych Przykład obliczeniowy oryginalna konfiguracja punktów nieznana (czyli: klasyczne MDS) 157
158 Wizualizacja danych wielowymiarowych Dane są: macierz odległości docelowych 3x3: D= trzy obiekty docelowy wymiar mapy:
159 Wizualizacja danych wielowymiarowych Tworzone są: macierz zmiennych: X= x 11 x 12 x 21 x 22 trzy punkty x 31 x 32 każdy o dwóch współrzędnych a 11 a 12 a 13 macierz odległości aktualnych A= pdist(x) = a 21 a 22 a 23, gdzie a ij = 2 2 ( xi1 xj1) + ( xi2 xj2) a 31 a 32 a 33 odległości pomiędzy punktami o współrzędnych postaci x i = [x i1, x i2 ] T norma A D = funkcja celu 3 3 i= 1 j= ( aij dij) = ( ( xi1 xj1) + ( xi2 xj2) dij) i= 1 j=
160 Wizualizacja danych wielowymiarowych Powstały problem programowania funkcja celu: s(x) = liczba zmiennych: 6 liczba ograniczeń: ( ( xi1 xj1) + ( xi2 xj2) dij) i= 1 j= 1 2 (charakter problemu: nieliniowy bez ograniczeń) 160
161 Wizualizacja danych wielowymiarowych Operacje upraszczające problem (eliminacja pierwiastkowania) funkcja oryginalna: s(x) = bez pierwiastka zewnętrznego s (X) = ( ( xi1 xj1) + ( xi2 xj2) dij) i= 1 j= ( ( xi1 xj1) + ( xi2 xj2) dij) i= 1 j= 1 bez pierwiastków wewnętrznych 2 2 s (X) = ( ( xi1 xj1) + ( xi2 xj2) dij) i= 1 j=
162 Wizualizacja danych wielowymiarowych Funkcja celu (pełna wersja) w przypadku ogólnym 5 obiektów wejściowych, 2 wymiary wyjściowe s(x) = ( ( xi1 xj1) + ( xi2 xj2) dij) i= 1 j= 1 m obiektów wejściowych, 2 wymiary wyjściowe 2 s(x) = m m 2 2 ( ( xi1 xj1) + ( xi2 xj2) dij) i= 1 j=
163 Wizualizacja danych wielowymiarowych Funkcja celu (pełna wersja) w przypadku ogólnym m obiektów wejściowych, 3 wymiary wyjściowe s(x) = m m ( ( xi1 xj1) + ( xi2 xj2) + ( xi3 xj3) dij) i= 1 j= 1 2 m obiektów wejściowych, n wymiarów wyjściowych s(x) = m m n i= 1 j= 1 k= 1 ( x ik x jk ) 2 d ij 2 163
164 < 164
165 Przykładowe zastosowania Mapa różnic genetycznych u Europejczyków (+części Afryki Płn) kolor: grupa językowa 165
166 Przykładowe zastosowania Mapa postrzegania marek produktów 166
167 Przykładowe zastosowania Mapa wybranych patogenów człowieka to-eliminate%20the-human-pathogen-vibrio-vulnificus-from-oysters php?aid=
168 Przykładowe zastosowania Mapa wariantów tekstowych Listu do Filipian philippians-mds-3d.gif 168
169 < 169
Materiały wykładowe (fragmenty)
Materiały wykładowe (fragmenty) 1 Robert Susmaga Instytut Informatyki ul. Piotrowo 2 Poznań kontakt mail owy Robert.Susmaga@CS.PUT.Poznan.PL kontakt osobisty Centrum Wykładowe, blok informatyki, pok. 7
Robert Susmaga. Instytut Informatyki ul. Piotrowo 2 Poznań
... Robert Susmaga Instytut Informatyki ul. Piotrowo 2 Poznań kontakt mail owy Robert.Susmaga@CS.PUT.Poznan.PL kontakt osobisty Centrum Wykładowe, blok informatyki, pok. 7 Wyłączenie odpowiedzialności
Robert Susmaga. Instytut Informatyki ul. Piotrowo 2 Poznań
... Robert Susmaga Instytut Informatyki ul. Piotrowo 2 Poznań kontakt mail owy Robert.Susmaga@CS.PUT.Poznan.PL kontakt osobisty Centrum Wykładowe, blok informatyki, pok. 7 Wyłączenie odpowiedzialności
Materiały wykładowe (fragmenty)
Materiały wykładowe (fragmenty) 1 Robert Susmaga Instytut Informatyki ul. Piotrowo 2 Poznań kontakt mail owy Robert.Susmaga@CS.PUT.Poznan.PL kontakt osobisty Centrum Wykładowe, blok informatyki, pok. 7
Wykład 10 Skalowanie wielowymiarowe
Wykład 10 Skalowanie wielowymiarowe Wrocław, 30.05.2018r Skalowanie wielowymiarowe (Multidimensional Scaling (MDS)) Główne cele MDS: przedstawienie struktury badanych obiektów przez określenie treści wymiarów
cx cx 1,cx 2,cx 3,...,cx n. Przykład 4, 5
Matematyka ZLic - 07 Wektory i macierze Wektorem rzeczywistym n-wymiarowym x x 1, x 2,,x n nazwiemy ciąg n liczb rzeczywistych (tzn odwzorowanie 1, 2,,n R) Zbiór wszystkich rzeczywistych n-wymiarowych
dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia 2014 Przestrzeń R k R k = R R... R k razy Elementy R k wektory;
Wykłady 8 i 9 Pojęcia przestrzeni wektorowej i macierzy Układy równań liniowych Elementy algebry macierzy dodawanie, odejmowanie, mnożenie macierzy; macierz odwrotna dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia
Teoria Informacji i Metody Kompresji Danych
Teoria Informacji i Metody Kompresji Danych 1 Przykładowe zadania (dodatkowe materiały wykładowe) 2 Robert Susmaga Instytut Informatyki ul. Piotrowo 2 Poznań kontakt mail owy Robert.Susmaga@CS.PUT.Poznan.PL
Teoria Informacji i Metody Kompresji Danych
Teoria Informacji i Metody Kompresji Danych 1 Materiały wykładowe (fragmenty) 2 Robert Susmaga Instytut Informatyki ul. Piotrowo 2 Poznań kontakt mail owy Robert.Susmaga@CS.PUT.Poznan.PL kontakt osobisty
Programowanie celowe #1
Programowanie celowe #1 Problem programowania celowego (PC) jest przykładem problemu programowania matematycznego nieliniowego, który można skutecznie zlinearyzować, tzn. zapisać (i rozwiązać) jako problem
Geometria Lista 0 Zadanie 1
Geometria Lista 0 Zadanie 1. Wyznaczyć wzór na pole równoległoboku rozpiętego na wektorach u, v: (a) nie odwołując się do współrzędnych tych wektorów; (b) odwołując się do współrzędnych względem odpowiednio
3 1 + i 1 i i 1 2i 2. Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: [A, X] = B
1. Dla macierzy a) A = b) A = c) A = d) A = 3 1 + i 1 i i i 0 i i 0 1 + i 1 i 0 0 0 0 1 0 1 0 1 + i 1 i Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: A, X = B. Obliczyć pierwiaski z macierzy: A =
Zadania egzaminacyjne
Rozdział 13 Zadania egzaminacyjne Egzamin z algebry liniowej AiR termin I 03022011 Zadanie 1 Wyznacz sumę rozwiązań równania: (8z + 1 i 2 2 7 iz 4 = 0 Zadanie 2 Niech u 0 = (1, 2, 1 Rozważmy odwzorowanie
Podstawy działań na wektorach - dodawanie
Podstawy działań na wektorach - dodawanie Metody dodawania wektorów można podzielić na graficzne i analityczne (rachunkowe). 1. Graficzne (rysunkowe) dodawanie dwóch wektorów. Założenia: dane są dwa wektory
Baza w jądrze i baza obrazu ( )
Przykład Baza w jądrze i baza obrazu (839) Znajdź bazy jądra i obrazu odwzorowania α : R 4 R 3, gdzie α(x, y, z, t) = (x + 2z + t, 2x + y 3z 5t, x y + z + 4t) () zór ten oznacza, że α jest odwzorowaniem
2 1 3 c c1. e 1, e 2,..., e n A= e 1 e 2...e n [ ] M. Przybycień Matematyczne Metody Fizyki I
Liniowa niezależno ność wektorów Przykład: Sprawdzić czy następujące wektory z przestrzeni 3 tworzą bazę: e e e3 3 Sprawdzamy czy te wektory są liniowo niezależne: 3 c + c + c3 0 c 0 c iei 0 c + c + 3c3
1 Zbiory i działania na zbiorach.
Matematyka notatki do wykładu 1 Zbiory i działania na zbiorach Pojęcie zbioru jest to pojęcie pierwotne (nie definiuje się tego pojęcia) Pojęciami pierwotnymi są: element zbioru i przynależność elementu
Kolejny krok iteracji polega na tym, że przechodzimy do następnego wierzchołka, znajdującego się na jednej krawędzi z odnalezionym już punktem, w
Metoda Simpleks Jak wiadomo, problem PL z dowolną liczbą zmiennych można rozwiązać wyznaczając wszystkie wierzchołkowe punkty wielościanu wypukłego, a następnie porównując wartości funkcji celu w tych
Wymagania edukacyjne z matematyki
Wymagania edukacyjne z matematyki Poziom podstawowy Klasa IIIb r.szk. 2014/2015 PLANIMETRIA(1) rozróżnia trójkąty: ostrokątne, prostokątne, rozwartokątne stosuje twierdzenie o sumie miar kątów w trójkącie
Algebra liniowa z geometrią
Algebra liniowa z geometrią Maciej Czarnecki 15 stycznia 2013 Spis treści 1 Geometria płaszczyzny 2 1.1 Wektory i skalary........................... 2 1.2 Macierze, wyznaczniki, układy równań liniowych.........
Programowanie liniowe
Programowanie liniowe Maciej Drwal maciej.drwal@pwr.wroc.pl 1 Problem programowania liniowego min x c T x (1) Ax b, (2) x 0. (3) gdzie A R m n, c R n, b R m. Oznaczmy przez x rozwiązanie optymalne, tzn.
ROZKŁAD MATERIAŁU DO II KLASY LICEUM (ZAKRES ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ.
ROZKŁAD MATERIAŁU DO II KLASY LICEUM (ZAKRES ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ. LICZBA TEMAT GODZIN LEKCYJNYCH Potęgi, pierwiastki i logarytmy (8 h) Potęgi 3 Pierwiastki 3 Potęgi o wykładnikach
Agnieszka Kamińska, Dorota Ponczek. MATeMAtyka 3. Plan wynikowy. Zakres podstawowy i rozszerzony
Agnieszka amińska, Dorota Ponczek MATeMAtyka 3 Plan wynikowy Zakres podstawowy i rozszerzony Oznaczenia: wymagania konieczne; P wymagania podstawowe; R wymagania rozszerzające; D wymagania dopełniające;
Skalowanie wielowymiarowe idea
Skalowanie wielowymiarowe idea Jedną z wad metody PCA jest możliwość używania jedynie zmiennych ilościowych, kolejnym konieczność posiadania pełnych danych z doświadczenia(nie da się użyć PCA jeśli mamy
MATEMATYKA. WYMAGANIA EDUKACYJNE KLASA I, II, III Bożena Tarnowiecka, Arkadiusz Wolski. KLASA I Wymagania
MATEMATYKA WYMAGANIA EDUKACYJNE KLASA I, II, III Bożena Tarnowiecka, Arkadiusz Wolski Treści zapisane kursywą (i oznaczone gwiazdką) wykraczają poza podstawę programową. Nauczyciel może je realizować,
Rozwiązania zadań. Arkusz Maturalny z matematyki nr 1 POZIOM ROZSZERZONY. Aby istniały dwa różne pierwiastki równania kwadratowego wyróżnik
Rozwiązania zadań Arkusz Maturalny z matematyki nr 1 POZIOM ROZSZERZONY Zadanie 1 (5pkt) Równanie jest kwadratowe, więc Aby istniały dwa różne pierwiastki równania kwadratowego wyróżnik /:4 nierówności
Rachunek wektorowy - wprowadzenie. dr inż. Romuald Kędzierski
Rachunek wektorowy - wprowadzenie dr inż. Romuald Kędzierski Graficzne przedstawianie wielkości wektorowych Długość wektora jest miarą jego wartości Linia prosta wyznaczająca kierunek działania wektora
Data Mining Wykład 9. Analiza skupień (grupowanie) Grupowanie hierarchiczne O-Cluster. Plan wykładu. Sformułowanie problemu
Data Mining Wykład 9 Analiza skupień (grupowanie) Grupowanie hierarchiczne O-Cluster Plan wykładu Wprowadzanie Definicja problemu Klasyfikacja metod grupowania Grupowanie hierarchiczne Sformułowanie problemu
Układy równań i nierówności liniowych
Układy równań i nierówności liniowych Wiesław Krakowiak 1 grudnia 2010 1 Układy równań liniowych DEFINICJA 11 Układem równań m liniowych o n niewiadomych X 1,, X n, nazywamy układ postaci: a 11 X 1 + +
ZAGADNIENIA PROGRAMOWE I WYMAGANIA EDUKACYJNE DO TESTU PRZYROSTU KOMPETENCJI Z MATEMATYKI DLA UCZNIA KLASY II
ZAGADNIENIA PROGRAMOWE I WYMAGANIA EDUKACYJNE DO TESTU PRZYROSTU KOMPETENCJI Z MATEMATYKI DLA UCZNIA KLASY II POZIOM ROZSZERZONY Równania i nierówności z wartością bezwzględną. rozwiązuje równania i nierówności
Pytania do spr / Własności figur (płaskich i przestrzennych) (waga: 0,5 lub 0,3)
Pytania zamknięte / TEST : Wybierz 1 odp prawidłową. 1. Punkt: A) jest aksjomatem in. pewnikiem; B) nie jest aksjomatem, bo można go zdefiniować. 2. Prosta: A) to zbiór punktów; B) to zbiór punktów współliniowych.
Model odpowiedzi i schemat oceniania do arkusza I
Model odpowiedzi i schemat oceniania do arkusza I Zadanie 1 (4 pkt) n Odczytanie i zapisanie danych z wykresu: 100, 105, 100, 10, 101. n Obliczenie mediany: Mediana jest równa 101. n Obliczenie średniej
Poziom wymagań K P K R K R. 2. Permutacje definicja permutacji definicja n! liczba permutacji zbioru n-elementowego K K K P D
Plan wynikowy klasa 3g - Jolanta Pająk Matematyka 3. dla liceum ogólnokształcącego, liceum profilowanego i technikum. ształcenie ogólne w zakresie rozszerzonym rok szkolny 2015/2016 Wymagania edukacyjne
ŚWIAT PONAD WYBROAŹNIĄ-czyli wyższe wymiary przestrzenne.
ŚWIAT PONAD WYBROAŹNIĄ-czyli wyższe wymiary przestrzenne. Ilu wymiarowy jest ten obiekt? Rzeczywistość Najlepiej popatrzeć pod całkiem innym kątem, aby dostrzec pełnię trzeciego wymiaru Tylko przestrzeń
Przedmiotowe zasady oceniania i wymagania edukacyjne z matematyki dla klasy drugiej gimnazjum
Przedmiotowe zasady oceniania i wymagania edukacyjne z matematyki dla klasy drugiej gimnazjum I. POTĘGI I PIERWIASTKI oblicza wartości potęg o wykładnikach całkowitych liczb różnych od zera zapisuje liczbę
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY TRZECIEJ NA ROK SZKOLNY 2011/2012 DO PROGRAMU MATEMATYKA Z PLUSEM
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY TRZECIEJ NA ROK SZKOLNY 2011/2012 DO PROGRAMU MATEMATYKA Z PLUSEM LICZBY, WYRAŻENIA ALGEBRAICZNE umie obliczyć potęgę o wykładniku naturalnym; umie obliczyć
Formy kwadratowe. Mirosław Sobolewski. Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW. 14. wykład z algebry liniowej Warszawa, styczeń 2017
Formy kwadratowe Mirosław Sobolewski Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW 14. wykład z algebry liniowej Warszawa, styczeń 2017 Mirosław Sobolewski (UW) Warszawa, 2017 1 / 10 Definicja Funkcja
Wykład 5. Metoda eliminacji Gaussa
1 Wykład 5 Metoda eliminacji Gaussa Rozwiązywanie układów równań liniowych Układ równań liniowych może mieć dokładnie jedno rozwiązanie, nieskończenie wiele rozwiązań lub nie mieć rozwiązania. Metody dokładne
BRYŁY PLATOŃSKIE W CZTERECH WYMIARACH
BRYŁY PLATOŃSKIE W CZTERECH WYMIARACH Adam Doliwa doliwa@matman.uwm.edu.pl Instytut Matematyczny Polskiej Akademii Nauk (Warszawa) Uniwersytet Warmińsko-Mazurski (Olsztyn) SPOTKANIA Z MATEMATYK A Olsztyn,
Matematyka z kluczem. Układ treści w klasach 4 8 szkoły podstawowej. KLASA 4 (126 h) część 1 (59 h) część 2 (67 h)
Matematyka z kluczem Układ treści w klasach 4 8 szkoły podstawowej KLASA 4 (126 h) część 1 (59 h) I. LICZBY NATURALNE część 1 (23) 1. Jak się uczyć matematyki (1) 2. Oś liczbowa 3. Jak zapisujemy liczby
Wymagania na poszczególne oceny szkolne
MATEMATYKA Wymagania na poszczególne oceny szkolne Klasa 8 Ocena postępów ucznia jest wynikiem oceny stopnia opanowania jego umiejętności podstawowych i ponadpodstawowych. W poniższej tabeli umiejętności
1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia
1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia Definicja 1 Funkcją dwóch zmiennych określoną na zbiorze A R 2 o wartościach w zbiorze R nazywamy przyporządkowanie każdemu punktowi ze zbioru A dokładnie jednej
Wymagania na poszczególne oceny w klasie II gimnazjum do programu nauczania MATEMATYKA NA CZASIE
Wymagania na poszczególne oceny w klasie II gimnazjum do programu nauczania MATEMATYKA NA CZASIE Wymagania konieczne K dotyczą zagadnień elementarnych, stanowiących swego rodzaju podstawę, powinien je
Elementy Modelowania Matematycznego
Elementy Modelowania Matematycznego Wykład 6 Metoda simpleks Spis treści Wstęp Zadanie programowania liniowego Wstęp Omówimy algorytm simpleksowy, inaczej metodę simpleks(ów). Jest to stosowana w matematyce
FUNKCJE LICZBOWE. Na zbiorze X określona jest funkcja f : X Y gdy dowolnemu punktowi x X przyporządkowany jest punkt f(x) Y.
FUNKCJE LICZBOWE Na zbiorze X określona jest funkcja f : X Y gdy dowolnemu punktowi x X przyporządkowany jest punkt f(x) Y. Innymi słowy f X Y = {(x, y) : x X oraz y Y }, o ile (x, y) f oraz (x, z) f pociąga
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Egzamin wstępny z matematyki
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Egzamin wstępny z matematyki lipca 2006 roku Zestaw I wariant A Czas trwania egzaminu: 240 minut 1. Dane są zbiory liczbowe A = {x; x R x < 2}, B = {x; x R x +
PYTANIA TEORETYCZNE Z MATEMATYKI
Zbiory liczbowe: 1. Wymień znane Ci zbiory liczbowe. 2. Co to są liczby rzeczywiste? 3. Co to są liczby naturalne? 4. Co to są liczby całkowite? 5. Co to są liczby wymierne? 6. Co to są liczby niewymierne?
Wstęp do metod numerycznych Uwarunkowanie Eliminacja Gaussa. P. F. Góra
Wstęp do metod numerycznych Uwarunkowanie Eliminacja Gaussa P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2012 Uwarunkowanie zadania numerycznego Niech ϕ : R n R m będzie pewna funkcja odpowiednio wiele
Wymagania edukacyjne na poszczególne stopnie szkolne klasa III
Wymagania edukacyjne na poszczególne stopnie szkolne klasa III Rozdział 1. Bryły - wie, czym jest graniastosłup, graniastosłup prosty, graniastosłup prawidłowy - wie, czym jest ostrosłup, ostrosłup prosty,
ROK SZKOLNY 2017/2018 WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY:
ROK SZKOLNY 2017/2018 WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY: KLASA II GIMNAZJUM Wymagania konieczne K dotyczą zagadnień elementarnych, stanowiących swego rodzaju podstawę, powinien je zatem opanować
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA PROSTO DO MATURY KLASA 1 ZAKRES PODSTAWOWY
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA PROSTO DO MATURY KLASA 1 ZAKRES PODSTAWOWY Warszawa 2019 LICZBY RZECZYWISTE stosować prawidłowo pojęcie zbioru, podzbioru, zbioru pustego; zapisywać zbiory w różnej postaci
Dział Rozdział Liczba h
MATEMATYKA ZR Ramowy rozkład materiału w kolejnych tomach podręczników 1. Działania na liczbach Tom I część 1 1.1. Ćwiczenia w działaniach na ułamkach 1.. Obliczenia procentowe 1.3. Potęga o wykładniku
Wymagania kl. 3. Zakres podstawowy i rozszerzony
Wymagania kl. 3 Zakres podstawowy i rozszerzony Temat lekcji Zakres treści Osiągnięcia ucznia 1. RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA 1. Reguła mnożenia reguła mnożenia ilustracja zbioru wyników doświadczenia za
5. Rozwiązywanie układów równań liniowych
5. Rozwiązywanie układów równań liniowych Wprowadzenie (5.1) Układ n równań z n niewiadomymi: a 11 +a 12 x 2 +...+a 1n x n =a 10, a 21 +a 22 x 2 +...+a 2n x n =a 20,..., a n1 +a n2 x 2 +...+a nn x n =a
Agnieszka Kamińska, Dorota Ponczek. Matematyka na czasie Gimnazjum, klasa 3 Rozkład materiału i plan wynikowy
Agnieszka Kamińska, Dorota Ponczek Matematyka na czasie Gimnazjum, klasa Rozkład materiału i plan wynikowy I. FUNKCJE 1 1. Pojęcie funkcji zbiór i jego elementy pojęcie przyporządkowania pojęcie funkcji
XXV Rozkosze Łamania Głowy konkurs matematyczny dla klas I i III szkół ponadgimnazjalnych. zestaw A klasa I
XXV Rozkosze Łamania Głowy konkurs matematyczny dla klas I i III szkół ponadgimnazjalnych zestaw A klasa I 1. Zbiór wszystkich środków okręgów (leżących na jednej płaszczyźnie) przechodzących przez: a)
φ(x 1,..., x n ) = a i x 2 i +
Teoria na egzamin z algebry liniowej Wszystkie podane pojęcia należy umieć określić i podać pprzykłady, ewentualnie kontrprzykłady. Ponadto należy znać dowody tam gdzie to jest zaznaczone. Liczby zespolone.
ZESPÓŁ SZKÓŁ W OBRZYCKU
Matematyka na czasie Program nauczania matematyki w gimnazjum ZGODNY Z PODSTAWĄ PROGRAMOWĄ I z dn. 23 grudnia 2008 r. Autorzy: Agnieszka Kamińska, Dorota Ponczek ZESPÓŁ SZKÓŁ W OBRZYCKU Wymagania edukacyjne
Wymagania edukacyjne matematyka klasa 1 zakres podstawowy 1. LICZBY RZECZYWISTE
Wymagania edukacyjne matematyka klasa 1 zakres podstawowy 1. LICZBY RZECZYWISTE podaje przykłady liczb: naturalnych, całkowitych, wymiernych, niewymiernych, pierwszych i złożonych oraz przyporządkowuje
Temat lekcji Zakres treści Osiągnięcia uczeń: I. FUNKCJE 14
I. FUNKCJE 1 Podstawowe Ponadpodstawowe grupuje dane elementy w zbiory ze względu na wspólne cechy wymienia elementy zbioru rozpoznaje funkcje wśród przyporządkowa opisanych słownie lub za pomocą grafu
MATURA PRÓBNA - odpowiedzi
MATURA PRÓBNA - odpowiedzi Zadanie 1. (1pkt) Zbiorem wartości funkcji = + 6 7 jest przedział: A., B., C., D., Zadanie. (1pkt) Objętość kuli wpisanej w sześcian o krawędzi długości 6 jest równa: A. B. 4
ARKUSZ PRÓBNEJ MATURY Z OPERONEM MATEMATYKA
Miejsce na identyfikację szkoły ARKUSZ PRÓBNEJ MATURY Z OPERONEM MATEMATYKA Instrukcja dla zdającego POZIOM PODSTAWOWY Czas pracy: 170 minut 1. Sprawdź, czy arkusz egzaminacyjny zawiera 16 stron (zadania
Zagadnienie klasyfikacji (dyskryminacji)
Zagadnienie klasyfikacji (dyskryminacji) Przykład Bank chce klasyfikować klientów starających się o pożyczkę do jednej z dwóch grup: niskiego ryzyka (spłacających pożyczki terminowo) lub wysokiego ryzyka
1 Rozwiązywanie układów równań. Wyznaczniki. 2 Wektory kilka faktów użytkowych
Rozwiązywanie układów równań. Wyznaczniki. 2 Wektory kilka faktów użytkowych 2. Wektory. 2.. Wektor jako n ka liczb W fizyce mamy do czynienia z pojęciami lub obiektami o różnym charakterze. Są np. wielkości,
MATEMATYKA ZP Ramowy rozkład materiału na cały cykl kształcenia
MATEMATYKA ZP Ramowy rozkład materiału na cały cykl kształcenia KLASA I (3 h w tygodniu x 32 tyg. = 96 h; reszta godzin do dyspozycji nauczyciela) 1. Liczby rzeczywiste Zbiory Liczby naturalne Liczby wymierne
konieczne (ocena dopuszczająca) Temat podstawowe (ocena dostateczna) wykraczające (ocena celująca) DZIAŁ 1. PIERWIASTKI
1 Wymagania na poszczególne oceny szkolne Klasa 8 Ocena postępów ucznia jest wynikiem oceny stopnia opanowania jego umiejętności podstawowych i ponadpodstawowych. W poniższej tabeliumiejętności te przypisane
Wymagania na egzamin poprawkowy z matematyki w roku szkolnym 2018/2019 klasa 1 TLog
Wymagania na egzamin poprawkowy z matematyki w roku szkolnym 2018/2019 klasa 1 TLog Podstawowa wiedza zawiera się w pisemnych sprawdzianach które odbyły się w ciągu całego roku szkolnego. Umiejętność rozwiązywania
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY VII SZKOŁY PODSTAWOWEJ
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY VII SZKOŁY PODSTAWOWEJ Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, jeśli nie opanował wiadomości i umiejętności na ocenę dopuszczającą, nie wykazuje chęci poprawy
Wykład 14. Elementy algebry macierzy
Wykład 14 Elementy algebry macierzy dr Mariusz Grządziel 26 stycznia 2009 Układ równań z dwoma niewiadomymi Rozważmy układ równań z dwoma niewiadomymi: a 11 x + a 12 y = h 1 a 21 x + a 22 y = h 2 a 11,
Wymagania na poszczególne oceny szkolne Klasa 8
1 Wymagania na poszczególne oceny szkolne Klasa 8 Ocena postępów ucznia jest wynikiem oceny stopnia opanowania jego umiejętności podstawowych i ponadpodstawowych. W poniższej tabeli umiejętności te przypisane
WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY MATEMATYKA KL.VII
WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY MATEMATYKA KL.VII ROZDZIAŁ I LICZBY 1. rozpoznaje cyfry używane do zapisu liczb w systemie rzymskim w zakresie do 3000 2. odczytuje liczby naturalne dodatnie zapisane w
zestaw DO ĆWICZEŃ z matematyki
zestaw DO ĆWICZEŃ z matematyki poziom podstawowy rozumowanie i argumentacja karty pracy ZESTAW II Zadanie. Wiadomo, że,7 jest przybliżeniem liczby 0,5 z zaokrągleniem do miejsc po przecinku. Wyznacz przybliżenie
Wymagania edukacyjne z matematyki dla klasy III gimnazjum
Wymagania edukacyjne z matematyki dla klasy III gimnazjum Poziomy wymagań edukacyjnych: K konieczny dotyczą zagadnień elementarnych, stanowiących swego rodzaju podstawę, powinien je zatem opanować każdy
Liczby. Wymagania programowe kl. VII. Dział
Wymagania programowe kl. VII Dział Liczby rozpoznaje cyfry używane do zapisu liczb w systemie rzymskim w zakresie do 3000 odczytuje liczby naturalne dodatnie zapisane w systemie rzymskim w zakresie do
1.1. Rachunek zdań: alternatywa, koniunkcja, implikacja i równoważność zdań oraz ich zaprzeczenia.
1. Elementy logiki i algebry zbiorów 1.1. Rachunek zdań: alternatywa, koniunkcja, implikacja i równoważność zdań oraz ich zaprzeczenia. Funkcje zdaniowe. Zdania z kwantyfikatorami oraz ich zaprzeczenia.
Wymagania programowe na poszczególne oceny. Klasa 2. Potęgi o wykładnikach naturalnych i całkowitych. Poziom wymagań edukacyjnych:
Wymagania programowe na poszczególne oceny Poziom wymagań edukacyjnych: K konieczny (ocena dopuszczająca) P podstawowy (ocena dostateczna) R rozszerzający (ocena dobra) D dopełniający (ocena bardzo dobra)
Geometria w R 3. Iloczyn skalarny wektorów
Geometria w R 3 Andrzej Musielak Str 1 Geometria w R 3 Działania na wektorach Wektory w R 3 możemy w naturalny sposób dodawać i odejmować, np.: [2, 3, 1] + [ 1, 2, 1] = [1, 5, 2] [2, 3, 1] [ 1, 2, 1] =
Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Materiały dydaktyczne na zajęcia wyrównawcze z matematyki dla studentów pierwszego roku kierunku zamawianego Biotechnologia w ramach projektu Era inżyniera pewna lokata na przyszłość Projekt Era inżyniera
KRYTERIA OCENIANIA Z MATEMATYKI W OPARCIU O PODSTAWĘ PROGRAMOWĄ I PROGRAM NAUCZANIA MATEMATYKA 2001 DLA KLASY DRUGIEJ
KRYTERIA OCENIANIA Z MATEMATYKI W OPARCIU O PODSTAWĘ PROGRAMOWĄ I PROGRAM NAUCZANIA MATEMATYKA 2001 DLA KLASY DRUGIEJ TREŚCI KSZTAŁCENIA WYMAGANIA PODSTAWOWE WYMAGANIA PONADPODSTAWOWE Liczby wymierne i
podstawowe (ocena dostateczna) rozszerzające (ocena dobra) wyrażenia tekstowe dotyczące kwadratowych
Wymagania na poszczególne oceny szkolne Klasa 8 Ocena postępów ucznia jest wynikiem oceny stopnia opanowania jego umiejętności podstawowych i ponadpodstawowych. W poniższej tabeli umiejętności te przypisane
Zaawansowane metody numeryczne
Wykład 10 Rozkład LU i rozwiązywanie układów równań liniowych Niech będzie dany układ równań liniowych postaci Ax = b Załóżmy, że istnieją macierze L (trójkątna dolna) i U (trójkątna górna), takie że macierz
KLASA II WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE MATEMATYKA. Wymagania edukacyjne. dostosowane są do programu MATEMATYKA Z PLUSEM DZIAŁ I
WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE MATEMATYKA Wymagania edukacyjne dostosowane są do programu MATEMATYKA Z PLUSEM KLASA II DZIAŁ I POTĘGI I PIERWIASTKI Poziomy wymagań edukacyjnych: K - konieczny
MATEMATYKA - WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY
MATEMATYKA - WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY KLASA III GIMNAZJUM Wymagania konieczne (K) dotyczą zagadnień elementarnych, podstawowych; powinien je opanować każdy uczeń. Wymagania podstawowe
Przedmiotowy system oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych klasa druga zakres rozszerzony
Przedmiotowy system oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych klasa druga zakres rozszerzony Wymagania konieczne (K) dotyczą zagadnień elementarnych, stanowiących swego rodzaju podstawę, zatem
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA 2 I. POTĘGI I PIERWIASTKI oblicza wartości potęg o wykładnikach całkowitych liczb różnych od zera zapisuje liczbę w postaci potęgi o wykładniku ujemnym porządkuje
KURS WSPOMAGAJĄCY PRZYGOTOWANIA DO MATURY Z MATEMATYKI ZDAJ MATMĘ NA MAKSA. przyjmuje wartości większe od funkcji dokładnie w przedziale
Zestaw nr 1 Poziom Rozszerzony Zad.1. (1p) Liczby oraz, są jednocześnie ujemne wtedy i tylko wtedy, gdy A. B. C. D. Zad.2. (1p) Funkcja przyjmuje wartości większe od funkcji dokładnie w przedziale. Wtedy
Matematyka z kluczem. Szkoła podstawowa nr 18 w Sosnowcu. Przedmiotowe zasady oceniania klasa 7
Matematyka z kluczem Szkoła podstawowa nr 18 w Sosnowcu Przedmiotowe zasady oceniania klasa 7 KlasaVII wymagania programowe- wymagania na poszczególne oceny ROZDZIAŁ I LICZBY 1. rozpoznaje cyfry używane
wymagania programowe z matematyki kl. III gimnazjum
wymagania programowe z matematyki kl. III gimnazjum 1. Liczby i wyrażenia algebraiczne Zna pojęcie notacji wykładniczej. Umie zapisać liczbę w notacji wykładniczej. Umie porównywać liczy zapisane w różny
MATEMATYKA KLASA II LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO
2016-09-01 MATEMATYKA KLASA II LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO SZKOŁY BENEDYKTA Ramowy rozkład materiału Klasa II I. Trójmian kwadratowy II. Wielomiany III. Funkcja wymierna IV. Funkcje dowolnego argumentu V.
WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE KLASA III GIMNAZJUM
WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE KLASA III GIMNAZJUM OCENA DOPUSZCZAJĄCA -pojęcie liczby naturalnej, całkowitej, wymiernej, niewymiernej, rzeczywistej, -sposób zaokrąglania liczb, -pojęcie wartości bezwzględnej,
Elementy geometrii analitycznej w R 3
Rozdział 12 Elementy geometrii analitycznej w R 3 Elementy trójwymiarowej przestrzeni rzeczywistej R 3 = {(x,y,z) : x,y,z R} możemy interpretować co najmniej na trzy sposoby, tzn. jako: zbiór punktów (x,
Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych i przykładowe rozwiązania zadań otwartych
Centralna Komisja Egzaminacyjna Materiał współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Próbny egzamin maturalny z matematyki listopad 009 Klucz odpowiedzi do
PLAN WYNIKOWY Z MATEMATYKI DLA II KL. GIMNAZJUM do podręcznika GWO Matematyka z plusem. PODSTAWOWE Uczeń zna: POTĘGI I PIERWIASTKI
Ewa Koralewska LP..... 5... OGÓLNA PODSTA- WA PROGRA- MOWA PLAN WYNIKOWY Z MATEMATYKI DLA II KL. GIMNAZJUM do podręcznika GWO Matematyka z plusem TEMATYKA LEKCJI LICZBA GODZIN Lekcja organizacyjna. Potęga
PLAN WYNIKOWY Z MATEMATYKI DLA III KL. GIMNAZJUM do podręcznika GWO Matematyka z plusem. PODSTAWOWE Uczeń zna: LICZBY I WYRAŻENIA ALGEBRAICZNE
Ewa Koralewska PLAN WYNIKOWY Z MATEMATYKI DLA III KL. GIMNAZJUM do podręcznika GWO Matematyka z plusem LP.. 2. 3. 5. OGÓLNA PODST- AWA PROGRA- MOWA a a TEMATYKA LEKCJI LICZBA GODZIN Lekcja organizacyjna.
Materiały wykładowe (fragmenty)
Materiały wykładowe (fragmenty) 1 Robert Susmaga Instytut Informatyki ul. Piotrowo 2 Poznań kontakt mail owy Robert.Susmaga@CS.PUT.Poznan.PL kontakt osobisty Centrum Wykładowe, blok informatyki, pok. 7
Matematyka z kluczem. Układ treści w klasach 4 8 szkoły podstawowej. KLASA 4 (126 h) część 1 (59 h) część 2 (67 h)
Matematyka z kluczem Układ treści w klasach 4 8 szkoły podstawowej KLASA 4 (126 h) część 1 (59 h) I. LICZBY NATURALNE część 1 (23) 1. Jak się uczyć matematyki (1) 2. Oś liczbowa 3. Jak zapisujemy liczby
Funkcje - monotoniczność, różnowartościowość, funkcje parzyste, nieparzyste, okresowe. Funkcja liniowa.
Funkcje - monotoniczność, różnowartościowość, funkcje parzyste, nieparzyste, okresowe. Funkcja liniowa. Monotoniczność i różnowartościowość. Definicja 1 Niech f : X R, X R. Funkcję f nazywamy rosnącą w