(86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego: , PCT/EP03/ (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (21) Numer zgłoszenia: (22) Data zgłoszenia: (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego: , PCT/EP03/ (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego: , WO03/ (13) B1 (51) Int.Cl. A01N 37/10 ( ) A01N 25/32 ( ) A01P 13/00 ( ) Opis patentowy przedrukowano ze względu na zauważone błędy (54) Kompozycja herbicyd-środek zabezpieczający, sposób ochrony roślin użytkowych przed fitotoksycznymi działaniami ubocznymi herbicydu, sposób selektywnego zwalczania chwastów w uprawach roślin użytkowych i zastosowanie środków zabezpieczających do ochrony roślin użytkowych przeciw fitotoksycznym działaniom ubocznym herbicydu (30) Pierwszeństwo: , EP, (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 24/05 (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 03/11 (73) Uprawniony z patentu: Bayer CropScience AG, Monheim, DE (72) Twórca(y) wynalazku: CHAD EFFERTZ, Velva, US (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Marszałek Agnieszka SULIMA*GRABOWSKA*SIERZPUTOWSKA Biuro Patentów i Znaków Towarowych spółka jawna PL B1

2 2 PL B1 Opis wynalazku Przedmiotem wynalazku są kompozycja herbicyd-środek zabezpieczający aromatycznych kwasów karboksylowych typu auksyn i środków zabezpieczających, sposób ochrony roślin użytkowych przed fitotoksycznymi działaniami ubocznymi herbicydu, sposób selektywnego zwalczania chwastów w uprawach roślin użytkowych oraz zastosowanie środków zabezpieczających do ochrony roślin użytkowych przeciw fitotoksycznym działaniom ubocznym herbicydu. Wynalazek dotyczy zwłaszcza kompozycji herbicydu dikamby, chlorambenu lub kwasu 2,3,6- -trichlorobenzoesowego (2,3,6-TBA) i środków zabezpieczających, które wykazują wysoką użyteczność przeciw szkodliwym roślinom w uprawach roślin użytkowych. Chwastobójczo czynne związki z grupy aromatycznych kwasów karboksylowych typu auksyn mają dobre właściwości użytkowe i mogą być stosowane w stosunkowo niskich dawkach nanoszenia przeciw chwastom trawiastym i/lub szerokolistnym; patrz US , US , US , US i US Jednakże te związki nie zawsze są w pełni zgodne z pewnymi ważnymi roślinami użytkowymi, takimi jak zboża, pszenica, jęczmień, ryż, kukurydza i sorgo, dwuliścienne rośliny użytkowe, takie jak soja, słonecznik i trzcina cukrowa, (w tym transgeniczne odmiany selektywnie tolerujące herbicydy, takie jak odmiany tolerujące glufosynat, np. kukurydza Liberty link, lub glifosat, np. kukurydza lub soja Round-up-ready), toteż ich użycie jako selektywnych herbicydów jest znacznie ograniczone. W takim przypadku herbicydy mogą być użyte, jeśli w ogóle, w dawkach nanoszenia, które są zgodne z roślinami użytkowymi, albo tylko w tak niewielkich dawkach nanoszenia, że nie uzyskuje się pożądanego szerokiego działania chwastobójczego przeciw szkodliwym roślinom. Wiadomo, że liczne herbicydy uszkadzają rośliny użytkowe przy dawkach nanoszenia herbicydu potrzebnych do zwalczania wzrostu chwastów. Czyni to liczne herbicydy nieodpowiednimi do zwalczania chwastów w obecności pewnych roślin użytkowych. Jednak gdy wzrost chwastów w roślinach użytkowych nie jest zwalczany, powoduje to niższą wydajność roślin użytkowych i niższą jakość roślin użytkowych, gdyż chwasty konkurują z roślinami użytkowymi o środki odżywcze, światło i wodę. Zmniejszenie uszkodzeń roślin użytkowych przez herbicydy bez nieakceptowalnego zmniejszenia działania chwastobójczego można osiągnąć dzięki stosowaniu środków ochraniających rośliny użytkowe zwanych środkami zabezpieczającymi, a czasem odtrutkami lub antagonistami. Działanie zabezpieczające związku jest na ogół specyficzne dla składnika chwastobójczego i roślin użytkowych, w których stosuje się substancje czynne. Z EP-A wiadomo, że fitotoksyczność herbicydów typu kwasu benzoesowego w roślinach użytkowych można zmniejszyć przez dodanie pewnych środków zabezpieczających typu dichloroacetamidu i różnych innych środków zabezpieczających. EP-A opisuje kompozycję chlochintocetu meksylu lub podobnych środków zabezpieczających typu chinolinoksyoctanów do zmniejszenia fitotoksyczności dikamby w roślinach użytkowych. WO 98/47356 dotyczy kompozycji dikamby i określonych dichloroacetamidowych środków zabezpieczających mających pierścienie heterocykliczne, takich jak furilazol, benoksakor, AD 97 lub środki zabezpieczające typu kwasów dikarboksylowych mających pierścienie heterocykliczne, takie jak CL , to jest kwas 2-(4-karboksychroman-4-ylo)octowy. Nieoczekiwanie odkryto, że rośliny użytkowe mogą być efektywnie chronione przed niepożądanym uszkodzeniem przez określone herbicydy gdy te herbicydy nanosi się na rośliny użytkowe wraz z pewnymi związkami działającymi jako środki zabezpieczające (odtrutki przeciw herbicydom). Zatem wynalazek dotyczy kompozycji herbicyd-środek zabezpieczający, np. w postaci preparatu do stosowania jako środek chwastobójczy, zawierającej: (A) jeden lub większą liczbę chwastobójczych aromatycznych kwasów karboksylowych typu auksyn lub ich soli dopuszczalnych w rolnictwie, wybranych z grupy obejmującej (A1) kwas 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesowy (dikambę) lub jego sole, korzystnie dikambę, sól dimetyloamoniową dikamby, sól potasową dikamby, sól sodową dikamby lub sól dikamby z dioloaminą, (A2) kwas 3-amino-2,5-dichlorobenzoesowy (chloramben) lub jego sole i (A3) kwas 2,3,6-trichlorobenzoesowy (2,3,6-TBA) lub jego sole, oraz (B) jeden lub większą liczbę środków zabezpieczających wybranych z grupy obejmującej: (B1.1.1) 1-(2,4-dichlorofenylo)-5-(etoksykarbonylo)-5-metylo-2-pirazolino-3-karboksylan etylu ( mefenpir dietylowy ) i

3 PL B1 3 (B3.2.1) 4-(2-metoksybenzoilosulfamoilo)-N-cyklopropylobenzamid, i ich stereoizomery oraz użyteczne w rolnictwie sole. Korzystnie kompozycja herbicyd-środek zabezpieczający jako składnik (A) zawiera (A1) kwas 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesowy (dikambę) lub jego sole. Ponadto korzystnie kompozycja herbicyd-środek zabezpieczający jako składnik (B) zawiera (B.1.1.1) 1-(2,4-dichlorofenylo)-5-(etoksykarbonylo)-5-metylo-2-pirazolino-3-karboksylan etylu ( mefenpir dietylowy ). Ponadto korzystnie kompozycja herbicyd-środek zabezpieczający jako składnik (B) zawiera (B3.2.1) 4-(2-metoksybenzoilosulfamoilo)-N-cyklopropylobenzamid. Korzystnie kompozycja herbicyd-środek zabezpieczający zawiera substancje czynne (A) i (B) w stosunku wagowym od 200:1 do 1:200. Korzystniej kompozycja herbicyd-środek zabezpieczający zawiera substancje czynne (A) i (B) w stosunku wagowym od 100:1 do 1:100. Ponadto korzystnie kompozycja herbicyd-środek zabezpieczający zawiera dodatkowo środki pomocnicze do formułowania. Ponadto wynalazek dotyczy sposobu ochrony roślin użytkowych przed fitotoksycznymi działaniami ubocznymi herbicydu (A), który charakteryzuje się tym, że stosuje się pewną ilość jednego lub większej liczby środków zabezpieczających (B) działających jako odtrutka, przed zastosowaniem, równocześnie ze stosowaniem lub po zastosowaniu herbicydu (A), na rośliny, części roślin, nasiona roślin lub powierzchnię uprawną, przy czym herbicyd (A) i środek zabezpieczający (B) oraz ich kompozycja są zdefiniowane powyżej. Ponadto wynalazek dotyczy sposobu selektywnego zwalczania chwastów w uprawach roślin użytkowych, który charakteryzuje się tym, że stosuje się chwastobójczo skuteczną ilość jednego lub większej liczby herbicydów (A) oraz skutecznie zabezpieczającą uprawy ilość jednego lub większej liczby środków zabezpieczających (B), przed zastosowaniem, równocześnie ze stosowaniem lub po zastosowaniu herbicydu (A), na rośliny, części roślin, nasiona roślin lub powierzchnię uprawną, przy czym herbicyd (A) i środek zabezpieczający (B) oraz ich kompozycja są zdefiniowane powyżej. Ponadto wynalazek dotyczy zastosowania środków zabezpieczających (B) do ochrony roślin użytkowych przeciw fitotoksycznym działaniom ubocznym herbicydu (A), przy czym herbicyd (A) i środek zabezpieczający (B) oraz ich kompozycja są zdefiniowane powyżej. Należy rozumieć, że środki zabezpieczające (B) stosowane w kompozycjach według wynalazku obejmują wszystkie stereoizomery i ich mieszaniny, jak również ich sole. Niektóre środki zabezpieczające są znane jako związki chwastobójczo czynne, a zatem oprócz działania chwastobójczego wobec szkodliwych roślin wykazują one także działanie ochronne wobec roślin użytkowych. Korzystne działania zabezpieczające obserwuje się gdy substancje czynne (A) i (B) nanosi się równocześnie, jednak często możne je obserwować gdy substancje czynne nanosi się w różnych okresach czasu (nanoszenie oddzielne). Możliwe jest także nanoszenie substancji czynnych w szeregu porcji (nanoszenie sekwencyjne), np. przed wzejściem roślin, następnie po wzejściu roślin lub wcześnie po wzejściu roślin, a potem po wzejściu roślin w okresie pośrednim lub późno. Możliwe jest także stosowanie środków zabezpieczających jako zaprawy do traktowania nasion roślin użytkowych lub sadzonek roślin. Substancje czynne omawianej kompozycji korzystnie nanosi się wspólnie lub w krótkich odstępach czasu. Kompozycje herbicyd-środek zabezpieczający zmniejszają lub eliminują działanie fitotoksyczne, które może wystąpić gdy stosuje się związki chwastobójczo czynne (A) w roślinach użytkowych, bez znaczącego zmniejszenia działania tych substancji czynnych przeciw szkodliwym roślinom. Pozwala to na użycie wyższej dawki (dawki nanoszenia) herbicydu w porównaniu do ilości danego herbicydu nanoszonej w uprawach roślin użytkowych, a tym samym na bardziej skuteczne zwalczanie konkurencyjnych szkodliwych roślin. Wyższa skuteczność pozwala na zwalczanie gatunków, które dotychczas nie były zwalczalne (luki), rozszerzenie okresu nanoszenia i/lub zmniejszenie liczby poszczególnych nanoszeń, w rezultacie czego użytkownik uzyskuje systemy zwalczania chwastów korzystniejsze ekonomicznie i ekologicznie. Dotychczas nie było wiadomo i jest to zaskakujące, że fitotoksyczność chwastobójczych aromatycznych kwasów karboksylowych (A) może być skutecznie zmniejszona lub wyeliminowana z użyciem

4 4 PL B1 środków zabezpieczających (B). Ogólnie, chwastobójcze aromatyczne kwasy karboksylowe mają profil działania różny od profili innych grup związków chwastobójczo czynnych. Tak więc działanie środków zabezpieczających w kompozycji z chwastobójczymi aromatycznymi kwasami karboksylowymi nie zostało dotychczas ujawnione i nie można go było przewidzieć. Dikamba (A1) lub jej sól jest korzystnym herbicydem (A) dla kompozycji herbicyd-środek zabezpieczający. Chwastobójcze aromatyczne kwasy karboksylowe (A) są znane. Wytwarzanie takich związków opisano np. w wyżej cytowanych publikacjach lub można je wytworzyć np. sposobami opisanymi w tych publikacjach lub sposobami do nich analogicznymi. Te korzystne związki, ich wytwarzanie i ogólne warunki ich stosowania, a zwłaszcza konkretne związki przykładowe opisano w cytowanych publikacjach i te opisy również stanowią część niniejszego wynalazku. Związek B1.1.1 może tworzyć sole z odpowiednim kwasem nieorganicznym lub organicznym, takim jak np. HCl, HBr, H 2 SO 4 lub HNO 3, a także z kwasem szczawiowym lub kwasami sulfonowymi, drogą addycji do grupy zasadowej, takiej jak np. grupa aminowa. Odpowiednie podstawniki, które występują w postaci zdeprotonowanej mogą tworzyć sole wewnętrzne z grupami, które ze swej strony mogą być protonowane, takimi jak grupy aminowe. Sole mogą być także tworzone przez zastąpienie atomu wodoru odpowiednich podstawników dopuszczalnym w rolnictwie kationem. Takimi solami są np. sole metali, zwłaszcza sole metali alkalicznych lub sole metali ziem alkalicznych, a zwłaszcza sole sodowe lub sole potasowe, a także sole amonowe, sole z aminami organicznymi lub czwartorzędowe sole amoniowe. Substancje czynne (A) są odpowiednie do zwalczania chwastów w wielu roślinach użytkowych, np. w ważnych ekonomicznie uprawach, takich jak zboża, pszenica, jęczmień, ryż, kukurydza i sorgo, lub użytkowe rośliny dwuliścienne, takie jak soja, słoneczniki i trzcina cukrowa (włącznie z kukurydzą Liberty link i kukurydzą lub soją Round-up Ready). Szczególnie interesujące jest stosowanie w zbożach, takich jak pszenica, (w tym pszenica twarda) i jęczmień, a zwłaszcza pszenica. Te rośliny użytkowe są również korzystne w przypadku kompozycji herbicyd-środek zabezpieczający (A)+(B). Jak podano powyżej, kompozycje herbicyd-środek zabezpieczający zawierają jeden lub większą liczbę związków (A), zdefiniowanych powyżej, oraz skuteczną ilość jednego lub większej liczby związków (B) wybranych z grupy obejmującej: (B1.1) związek typu kwasu fenylopirazolino-3-karboksylowego, tj. 1-(2,4-dichlorofenylo)-5- -(etoksykarbonylo)-5-metylo-2-pirazolino-3-karboksylan etylu (B1.1.1) ( mefenpir dietylowy, patrz The Pesticide Manual, wydanie 12, 2000, str ) i związek 4-(2-metoksybenzoilosulfamoilo)-N-cyklopropylobenzamid (B3.2.1), łącznie z ich stereoizomerami i ich użytecznymi w rolnictwie solami. Korzystne kompozycje obejmują lub korzystnymi kompozycjami są: (A)+ (B1.1.1) i (A) + (B3.2.1). Korzystniejsze kompozycje obejmują lub korzystniejszymi kompozycjami są: (A1)+ (B1.1.1) i (A1) + (B3.2.1). Kompozycje związków (A) lub ich soli i środków zabezpieczających (B) można stosować np. jako takie lub w postaci ich preparatów (form użytkowych) w połączeniu z innymi substancjami pestycydowymi, takimi jak np. insektycydy, akarycydy, nematocydy, herbicydy, fungicydy, środki zabezpieczające, nawozy i/lub regulatory wzrostu roślin, np. w postaci gotowego preparatu lub mieszanek zbiornikowych. Korzystnymi dodatkowymi substancjami czynnymi są herbicydy. Korzystnymi kompozycjami według wynalazku są także te, które dodatkowo zawierają jeden lub większą liczbę dalszych substancji czynnych o odmiennej budowie [substancje czynne (C)], takie jak: (A)+ (B1.1.1) + (C) lub (A) + (B3.2.1) + (C), gdzie (C) oznacza jeden lub większą liczbę innych substancji czynnych. Korzystniejsze kompozycje zawierające dodatkowo jedną lub większą liczbę innych substancji czynnych o odmiennej budowie [substancji czynnych (C)] obejmują lub takimi kompozycjami są: (A1)+ (B1.1.1) + (C) lub (A1) + (B3.2.1) + (C). Najkorzystniejszymi kompozycjami są (A1)+ (B1.1.1) + (C). Odpowiednimi substancjami czynnymi (C), które można łączyć z substancjami czynnymi według wynalazku w mieszanych preparatach lub w mieszance zbiornikowej, są np. znane związki czynne, korzystnie herbicydy, opisane np. w Weed Research 26, (1986), lub w The Pesticide Manual, wydanie 12, The British Crop Protection Council and the Royal Soc. of Chemistry, 1997 i cytowanej tam

5 PL B1 5 literaturze. Przykładowo, następujące związki czynne można wymienić jako znane herbicydy lub regulatory wzrostu roślin, które można łączyć ze związkami o wzorze (I); poniższe związki zdefiniowano albo przez podanie nazwy zwyczajowej (najczęściej w wymowie angielskiej) według Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO) albo przez podanie nazwy chemicznej, ewentualnie wraz z odpowiednim numerem kodowym: acetochlor; acifluorofen (sól sodowa); achlonifen; AKH 7088, to jest kwas [[[1-[5-[2-chloro-4- -(trifluorometylo)fenoksy]-2-nitrofenylo]-2-metoksyetylideno]amino]oksy]octowy i jego ester metylowy; alachlor; aloksydym (sól sodowa); ametryna; amikarbazon, amidochlor, amidosulfuron; amitrol; AMS, to jest sulfaminian amonu; anilofos; asulam; atrazyna; azafenidyna, azymsulfuron (DPX-A8947); azyprotryna; barban; BAS 516 H, to jest 5-fluoro-2-fenylo-4H-3,1-benzoksazyn-4-on; beflubutamid, benazolina (ester etylowy); benfluralina; benfuresat; bensulfuron (ester metylowy); bensulid; bentazon; benzobicyklon, benzofenap; benzofluor; benzoiloprop (ester etylowy); benztiazuron; bialafos; bifenoks; bispirybak (sól sodowa), bromacyl; bromobutyd; bromofenoksym; bromoksynil; bromuron; buminafos; busoksynon; butachlor; butafenacyl, butamifos; butenachlor; butidazol; butralina; butroksydym, butylat; kafenstrol (CH-900); karbetamid; karfentrazon (ester etylowy) (ICI-A0051); kaloksydym, CDAA, to jest 2-chloro-N,N-di-2-propenyloacetamid; CDEC, to jest ester 2-chloroallilowy kwasu dietyloditiokarbaminowego; chlometoksyfen; chlorazyfop butylowy, chloromesulon (ICI-A0051); chlorobromuron; chlorobufam; chlorofenak; chloroflurekol metylowy; chloridazon; chlorimuron (ester etylowy); chloronitrofen; chlorotoluron; chloroksuron; chloroprofam; chlorosulfuron; chlorotal dimetylowy; chlorotiamid; chlorotoluron, cynidon (ester metylowy i etylowy), cynmetylina; cynosulfuron; klefoksydym, kletodym; chlodynafop i jego pochodne estrowe (np. chlodynafop propargilowy); chlomazon; chlomeprop; chloproksydym; chlopyralid; chlopyrasulfuron (ester metylowy), chloransulam (ester metylowy), kumyluron (JC 940); cyjanazyna; cykloat; cyklosulfamuron (AC 104); cykloksydym; cykluron; cyhalofop i jego pochodne estrowe (np. ester butylowy, DEH-112); cyperkwat; cyprazyna; cyprazol; dajmuron; 2,4-D, 2,4- -DB; 2,4-DB, dalapon; desmedifam; desmetryna; dialat; dichlobenyl; dichloroprop; dichlofop i jego estry, takie jak dichlofop metylowy; dichlosulam, dietatyl (ester etylowy); difenoksuron; difenzokwat; diflufenikan; diflufenzopir, dimefuron; dimepiperat, dimetachlor; dimetametryna; dimetenamid (SAN- -582H); dimetazon, dimeksyflam, dimetypina; dimetrasulfuron, dinitramina; dinoseb; dinoterb; difenamid; dipropetryna; dikwat; ditiopyr; diuron; DNOC; eglinazyna etylowa; EL 77, to jest 5-cyjano-1-(1,1- -dimetyloetylo)-n-metylo-1h-pirazolo-4-karboksyamid; endotal; epoprodan, EPTC; esprokarb; etalfluralina; etametsulfuron metylowy; etydymuron; etiozyn; etofumesat; etoksyfen i jego estry (np. ester etylowy, HN-252); etoksysulfuron, etobenzanid (HW 52); F5231, to jest N-[2-chloro-4-fluoro-5-[4-(3- -fluoropropylo)-4,5-dihydro-5-okso-1h-tetrazol-1-ilo]fenylo]etanosulfonoamid; fenoprop; fenoksan, fenoksaprop i fenoksaprop-p i ich estry, np. fenoksaprop-p etylowy i fenoksaprop etylowy; fenoksydym; fentrazamid, fenuron; flamprop (metylowy lub izopropylowy lub izopropylowy-l); flazasulfuron; floazulat, florasulam, fluazyfop i fluazyfop-p i ich estry, np. fluazyfop butylowy i fluazyfop-p butylowy; flukarbazon (sól sodowa), fluchloralina; flumetsulam; flumeturon; flumichlorak (ester pentylowy), flumioksazyna (S-482); flumipropyn; fluometuron, fluorochloridon, fluorodifen; fluoroglikofen (ester etylowy); flupoksam (KNW-739); flupropacyl (UBIC-4243); flupirsulfuron (ester metylowy lub sól sodowa), flurenol (ester butylowy), flurydon; flurochloridon; fluroksypyr (meptylowy); flurprimidol, flurtamon; flutiacet (ester metylowy), flutiamid, fomesafen; foramsulfuron, fosamina; furyloksyfen; glufozynat (sól amonowa); glifozat (sól izopropyloamoniowa); halosafen; halosulfuron (metylowy) i jego estry (np. ester metylowy, NC-319); haloksyfop i jego estry; haloksyfop-p (= R-haloksyfop) i jego estry; heksazynon; imazametabenz (ester metylowy); imazapyr; imazachin i sole, takie jak sól amonowa; imazametapyr, imazamoks, imazapik, imazetametapyr; imazetapir; imazosulfuron; indanofan, jodosulfuron (metylowosodowy), joksynil; izokarbamid; izopropalina; izoproturon; izouron; izoksaben; izoksachlortol, izoksaflutol, izoksapiryfop; karbutylat; laktofen; lenacil; linuron; MCPA; MCPB; mekoprop; mefenacet; mefluidyd; mezosulfuron, mezotrion, metamitron; metazachlor; metabenzotiazuron; metam; metazol; metoksyfenon; metyldymron; metabenzuron, metobenzuron; metobromuron; (alfa-)metolachlor; metosulam (XRD 511); metoksuron; metrybuzyna; metsulfuron metylowy; MH; molinat; monalid; diwodorosiarczan monokarbamidu; monolinuron; monuron; MT 128, to jest 6-chloro-N-(3-chloro-2-propenylo)-5- -metylo-n-fenylo-3-pirydazynoamina; MT 5950, to jest N-[3-chloro-4-(1-metyloetylo)fenylo]-2- -metylopentanoamid; naproanilid; napropamid; naptalam; NC 310, to jest 4-(2,4-dichlorobenzoilo)-1- -metylo-5-benzyloksypirazol; neburon; nikosulfuron; nipirachlofen; nitralina; nitrofen; nitrofluorfen; norflurazon; orbenkarb; oryzalina; oksadiargil (RP ); oksadiazon; oksasulfuron, oksazychlomefon, oksyfluorofen; parakwat; pebulat; kwas pelargonowy, pendimetalina; pentoksazon, perfluidon; fenizofam;

6 6 PL B1 fenmedifam; pikloram; pikolinafen, piperofos; pirybutykarb; piryfenop butylowy; pretilachlor; primisulfuron (ester metylowy); prokarbazon (sól sodowa), procyjazyna; prodiamina; profluralina; proglinazyna (ester etylowy); prometon; prometryna; propachlor; propanil; propachizafop i jego estry; propazyna; profam; propizochlor; propyzamid; prosulfalina; prosulfokarb; prosulfuron (CGA ); prynachlor; piraflufen (ester etylowy), pirazolinat; pirazon; pirazosulfuron (etylowy); pirazoksyfen; pirybenzoksym, pirybutikarb, pirydafol, pirydat; pirymidobak (metylowy), pirytiobak (sól sodowa) (KIH-2031); piroksofop i jego estry (np. ester propargilowy); chinochlorak; chinomerak; chinochlamina, chinofop i jego pochodne estrowe, chizalofop i chizalofop-p i ich pochodne estrowe, np. chizalofop etylowy; chizalofop-p tefurylowy i etylowy; renriduron; rimsulfuron (DPX-E 9636); S 275, to jest 2-[4-chloro-2-fluoro-5-(2- -propynyloksy)fenylo]-4,5,6,7-tetrahydro-2h-indazol; sekbumeton; setoksydym; siduron; symazyna; symetryna; SN , to jest kwas 2-[[7-[2-chloro-4-(trifluorometylo)fenoksy]-2-naftalenylo]oksy]- propanowy i jego ester metylowy; sulkotrion, sulfentrazon (FMC-97285, F-6285); sulfazuron; sulfometuron (metylowy); sulfosat (ICI-A0224); sulfosulfuron, TCA; tebutam (GCP-5544); tebutiuron; tepraloksydym, terbacyl; terbukarb; terbuchlor; terbumeton; terbutylazyna; terbutryna; TFH 450, to jest N,N- -dietylo-3-[(2-etylo-6-metylofenylo)sulfonylo]-1h-1,2,4-triazolo-1-karboksyamid; tenylchlor (NSK-850); tiafluamid, tiazafluron; tiazopyr (Mon-13200); tidiazymina (SN-24085); tifensulfuron (metylowy); tiobenkarb; tiokarbazyl; tralkoksydym; trialat; triasulfuron; triazyflam, triazofenamid; tribenuron (metylowy); trichlopyr; tridifan; trietazyna; trifluralina; triflusulfuron i jego estry (np. ester metylowy, DPX ); trimeturon; tritosulfuron, tsitodef; wernolat; WL , to jest 5-fenoksy-1-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1H-tetrazol; BAY MKH 6561, UBH-509; D-489; LS ; KPP-300; NC-324; NC-330; KH-218; DPX-N8189; SC-0774; DOWCO-535; DK-8910; V-53482; PP-600; MBH-001; KIH ; ET-751; KIH-6127 i KIH W przypadku kompozycji ostatnio wymienionego typu, zawierających trzy lub większą liczbę substancji czynnych, odpowiednie są korzystne warunki przedstawione poniżej głównie w odniesieniu do kompozycji herbicyd-środek zabezpieczający według wynalazku, o ile te kompozycje zawierają kompozycje dwóch związków zgodne z wynalazkiem. W poszczególnych przypadkach może być korzystne łączenie jednego ze związków (A) z większą liczbą związków (B). Dawka nanoszenia herbicydów (A) może się zmieniać w szerokich granicach, a optymalna ilość zależy od danego herbicydu, spektrum szkodliwych roślin i roślin użytkowych. Na ogół dawka nanoszenia wynosi od 0,001 g do 12 kg, korzystnie od 10 g do 3 kg, a zwłaszcza od 20 g do 2 kg substancji czynnej (s.c.) na hektar. Związki chwastobójczo czynne i środki zabezpieczające można nanosić razem (jako gotowy preparat lub mieszankę zbiornikową) lub kolejno, w dowolnej kolejności. Stosunek wagowy herbicydu (A) do środka zabezpieczającego (B) może się zmieniać w szerokich granicach i wynosi np. od 1:200 do 200:1, korzystnie od 1:100 do 100:1, w szczególności od 1:20 do 20:1, a najkorzystniej od 1:10 do 10:1. Ilości związku chwastobójczo czynnego i środka zabezpieczającego optymalne dla danego przypadku zależą od danej substancji czynnej (A) i środka zabezpieczającego (B) oraz typu traktowanych roślin użytkowych i w każdym przypadku mogą być określone z użyciem odpowiednich wstępnych doświadczeń. W zależności od ich właściwości środki zabezpieczające można stosować do wstępnego zaprawiania nasion roślin użytkowych (zaprawa do nasion) lub sadzonek albo wprowadzać do bruzd przed siewem. W przypadku wstępnego zabiegu na sadzonkach możliwy jest np. oprysk korzeni lub całej sadzonki roztworem środka zabezpieczającego lub zamoczenie ich w takim roztworze. Nanoszenie jednego lub większej liczby herbicydów można następnie prowadzić przedwschodowo lub powschodowo. Alternatywnie możliwe jest stosowanie środków zabezpieczających razem z herbicydami, przed wzejściem lub po wzejściu roślin. Nanoszenie przedwschodowe obejmuje zarówno nanoszenie na powierzchne uprawną przed siewem, jak i nanoszenie na powierzchnię uprawną, na której rośliny użytkowe zostały już zasiane, lecz jeszcze nie wzeszły. Można także stosować procedurę sekwencyjną, zgodnie z którą najpierw prowadzi się zabieg z użyciem środka zabezpieczającego, a następnie, korzystnie wkrótce po nim, prowadzi się nanoszenie herbicydu. W poszczególnych przypadkach może być również celowe nanoszenie środka zabezpieczającego po naniesieniu herbicydu. Ogólnie korzystne jest jednoczesne nanoszenie środka zabezpieczającego i herbicydu w postaci mieszanek zbiornikowych lub gotowych preparatów.

7 PL B1 7 Ilość użytego środka zabezpieczającego zmienia się w zależności od szeregu parametrów, w tym od konkretnego użytego środka zabezpieczającego, roślin użytkowych, które mają być chronione, ilości i dawki nanoszenia herbicydu, typu gleby i panujących warunków klimatycznych. Także wyboru określonego środka zabezpieczającego do stosowania w sposobie według wynalazku i sposobu jego użycia oraz określenia działania, które nie będzie fitotoksyczne, lecz odtruwająco skuteczne, można dokonać zgodnie ze standardową praktyką. Dawka nanoszenia środka zabezpieczającego może się zmieniać w szerokich granicach i na ogół wynosi od 0,001 do 5 kg, korzystnie od 0,005 do 0,5 kg środka zabezpieczającego (s.c.) na hektar, a przy zaprawianiu nasion stosuje się np. od 0,01 g do 10 g środka zabezpieczającego (s.c.) na 1 kilogram nasion, korzystnie od 0,05 do 1 g, a zwłaszcza od 0,1 g do 0,5 g środka zabezpieczającego s.c. na 1 kg nasion. Gdy do zaprawiania nasion stosuje się roztwory środków zabezpieczających, w których moczy się nasiona, stężenie środka zabezpieczającego w roztworze wynosi wagowo od 1 do ppm, korzystnie od 100 do 1000 ppm. Kompozycje herbicyd-środek zabezpieczający według wynalazku (to znaczy kompozycje chwastobójcze) mają doskonałe działanie chwastobójcze przeciw szerokiemu spektrum ekonomicznie ważnych szkodliwych roślin mono- i dwuliściennych. Te substancje czynne działają również na trudno zwalczalne, wieloletnie chwasty, odrastające z kłączy, karczów i innych trwałych części roślin. Działanie chwastobójcze kompozycji jest podobne do działania herbicydów (A), gdy stosuje się je same w porównywalnych dawkach nanoszenia. W przypadku stosowania kompozycji według wynalazku na powierzchnię gleby przed kiełkowaniem, wzrost kiełków chwastów zostaje albo całkowicie zahamowany, albo chwasty rosną do stadium liścieni, jednak następnie ich wzrost zostaje zatrzymany i giną całkowicie w przeciągu 3-4 tygodni. Przy stosowaniu kompozycji według wynalazku na zielone części roślin powschodowo, bardzo szybko po naniesieniu następuje drastyczne zahamowanie wzrostu chwastów, które albo pozostają w takim stadium wzrostu jak w chwili naniesienia, albo też zamierają po pewnym czasie, dzięki czemu konkurencja chwastów wobec roślin uprawnych, która jest szkodliwa dla roślin uprawnych, zostaje usunięta trwale i w bardzo wczesnym stadium. Dzięki ich właściwościom chwastobójczym i regulującym wzrost roślin te kompozycje mogą być także stosowane do zwalczania szkodliwych roślin w uprawach roślin zmienionych metodami inżynierii genetycznej, znanych lub jeszcze opracowywanych. Transgeniczne rośliny wyróżniają się ogólnie szczególnie korzystnymi właściwościami, np. obok odporności wobec określonych pestycydów, a przede wszystkim herbicydów, również opornością na choroby roślin lub patogeny chorób roślin, takie jak pewne owady lub mikroorganizmy, takie jak grzyby, bakterie lub wirusy. Inne szczególne właściwości dotyczą np. jakości plonów pod względem ilości, jakości, trwałości przy przechowywaniu, składu i zawartości konkretnych substancji w zebranym produkcie. Tak więc są znane transgeniczne rośliny z podwyższoną zawartością skrobi lub zmienioną jakością skrobi lub z innym zestawem kwasów tłuszczowych w zebranym produkcie. Korzystne jest stosowanie kompozycji według wynalazku w ekonomicznie ważnych transgenicznych roślinach użytkowych i ozdobnych, np. w zbożach, takich jak pszenica, jęczmień, żyto, owies, proso, ryż, maniok i kukurydza, a także w uprawach buraka cukrowego, bawełny, soi, rzepaku, ziemniaków, pomidorów, grochu i innych warzyw. Wynalazek dotyczy także zastosowania chwastobójczych kompozycji zawierających kombinacje (A)+(B) do zwalczania szkodliwych roślin, korzystnie w roślinach użytkowych. Kompozycje substancji czynnych według wynalazku mogą występować zarówno jako mieszane preparaty tych dwóch składników, ewentualnie wraz z innymi substancjami czynnymi, dodatkami i/lub znanymi środkami pomocniczymi do stosowania przy formułowaniu, które to preparaty mogą być następnie w znany sposób rozcieńczane wodą przed użyciem, jak i w postaci tak zwanych mieszanek zbiornikowych wytwarzanych przez wspólne rozcieńczenie wodą oddzielnie sformułowanych lub częściowo oddzielnie sformułowanych składników. Związki (A) i (B) lub ich kompozycje mogą być formułowane różnymi sposobami, w zależności od tego jakie parametry biologiczne i/lub fizykochemiczne chce się uzyskać. Odpowiednimi preparatami są na ogół proszki do zawiesin (WP), koncentraty do emulgowania (EC), roztwory wodne (SL), emulsje (EW), takie jak olej w wodzie i woda w oleju, roztwory lub emulsje opryskowe, dyspersje na bazie oleju lub wody, suspensjoemulsje, preparaty do opylania (DP), zaprawy, granulaty do nanoszenia na glebę lub roztrząsania, granulaty dyspergowalne w wodzie (WG), ultramałoobjętościowe formy użytkowe (ULV), mikrokapsułki lub woski.

8 8 PL B1 Poszczególne typy preparatów są w zasadzie znane i opisane np. w: Winnacker-Küchler, Chemische Technologie [Chemical Technology], tom 7, C. Hauser Verlag Munich, wyd. 4., 1986; van Valkenburg, Pesticide Formulations, Marcel Dekker N.Y., 1973; K. Martens, Spray Drying Handbook, wyd. 3., 1979, G. Goodwin Ltd., Londyn. Środki pomocnicze stosowane do formułowania, takie jak substancje obojętne, środki powierzchniowo czynne, rozpuszczalniki i inne substancje pomocnicze, są również znane i opisane np. w: Watkins, Handbook of Insecticide Dust Diluents and Carriers, wyd. 2., Darland Books, Caldwell N.J.; H.v. Olphen, Introduction to Clay Colloid Chemistry ; wyd. 2., J. Wiley & Sons, N.Y.; C. Marsden, Solvents Guide, wyd. 2., Interscience, N.Y. 1950; McCutcheon's, Detergents and Emulsifiers Annual, MC Publ. Corp., Ridegewood N.J.; Sisley and Wood, Encyclopedia of Surface Active Agents", Chem. Publ. Co. Inc., N.Y. 1964; Schönfeldt, Grenzflächenaktive Äthylenoxidaddukte [Surface-active ethylene oxide adducts], Wiss. Verlagsgesellschaft, Stuttgart 1976, Winnacker-Küchler, Chemische Technologie [Chemical Technology], tom 7, C. Hauser Verlag Munich, wyd. 4., Na bazie tych preparatów można wytworzyć kompozycje z innymi pestycydowo czynnymi substancjami czynnymi, takimi jak inne herbicydy, fungicydy lub insektycydy, jak również środki zabezpieczające, nawozy i/lub regulatory wzrostu roślin, np. w postaci gotowego preparatu lub mieszanki zbiornikowej. Proszki do zawiesin są preparatami równomiernie dyspergowalnymi w wodzie, które obok substancji czynnej, substancji rozcieńczającej lub obojętnej zawierają jeszcze jonowe i/lub niejonowe środki powierzchniowo czynne (środki zwilżające, środki dyspergujące), np. polioksyetylowane alkilofenole, polioksyetylowane alkohole tłuszczowe, polioksyetylowane aminy tłuszczowe, alkanosulfoniany, alkilobenzenosulfoniany, ligninosulfonian sodu, 2,2'-dinaftylometano-6,6'-disulfonian sodu, dibutylonaftalenosulfonian sodu, a także oleoilometylotaurynian sodu. Koncentraty do emulgowania wytwarza się przez rozpuszczenie substancji czynnej w rozpuszczalniku organicznym, np. w butanolu, cykloheksanonie, dimetyloformamidzie, ksylenie lub wyżej wrzących związkach aromatycznych lub węglowodorach, z dodatkiem jednego lub większej liczby jonowych lub niejonowych środków powierzchniowo czynnych (emulgatorów). Jako emulgatory można np. stosować: sole wapniowe kwasów alkiloarylosulfonowych, takie jak dodecylobenzenosulfonian wapnia, lub emulgatory niejonowe, takie jak estry poliglikoli i kwasów tłuszczowych, etery alkiloarylowe poliglikoli, etery poliglikoli i alkoholi tłuszczowych, produkty kondensacji tlenku propylenu i tlenku etylenu, polietery alkilowe, estry sorbitanu i kwasów tłuszczowych, estry polioksyetylenosorbitanu i kwasów tłuszczowych lub estry polioksyetylenosorbitanu. Preparaty do opylania otrzymuje się przez zmielenie substancji czynnej z dobrze rozdrobnionymi substancjami stałymi, np. talkiem, naturalnymi iłami, takimi jak kaolin, bentonit i pirofilit, lub ziemią okrzemkową. Granulaty można wytwarzać albo przez rozpylenie substancji czynnej na chłonnym zgranulowanym materiale obojętnym, albo przez naniesienie koncentratów substancji czynnej wraz ze środkami klejącymi, np. polialkoholem winylowym, poliakrylanem sodu lub olejami mineralnymi, na powierzchnię nośników, takich jak piasek, kaolinity i granulowane materiały obojętne. Odpowiednie aktywne związki można także granulować znanymi sposobami stosowanymi przy wytwarzaniu granulowanych nawozów sztucznych, w razie potrzeby wraz z nawozami. Granulaty dyspergowalne w wodzie wytwarza się zazwyczaj bez użycia stałego materiału obojętnego, takimi sposobami jak suszenie rozpyłowe, granulacja w złożu fluidalnym, granulacja talerzowa, mieszanie w mieszalnikach przy wysokich szybkościach mieszania i wytłaczanie. Preparaty agrochemiczne zwierają na ogół od 0,1 do 99% wag., a zwłaszcza od 2 do 95% wag. substancji czynnych typów A i/lub B, przy czym zazwyczaj stosuje się następujące stężenia, w zależności od typu preparatów. Stężenie substancji czynnej w proszkach do zawiesin wynosi np. około 10-95% wag., a resztę do 100% wag. stanowią zwykłe składniki preparatu. W koncentratach do emulgowania stężenie substancji czynnej wynosi np. od 5 do 80% wag. Preparaty pyłowe zawierają zazwyczaj od 5 do 20% wag. substancji czynnej, a roztwory opryskowe od około 0,2 do 25% wag. substancji czynnej. W przypadku granulatów, takich jak granulaty dyspergowalne, zawartość substancji czynnej zależy częściowo od tego, czy substancja czynna występuje w postaci ciekłej, czy stałej i jakie zastosowano środki pomocnicze i wypełniacze. Na ogół w granulatach dyspergowalnych w wodzie zawartość substancji czynnej wynosi 10-90% wag.

9 PL B1 9 Ponadto wymienione preparaty substancji czynnych ewentualnie zawierają zwykłe środki adhezyjne, zwilżające, dyspergujące, emulgujące, konserwujące i przeciw zamarzaniu oraz rozpuszczalniki, wypełniacze, barwniki i nośniki, środki przeciwpieniące, środki hamujące odparowywanie i środki wpływające na wartość ph lub lepkość, środki zagęszczające i/lub nawozy, w każdym przypadku zwykle stosowane. Przed użyciem preparaty w postaciach handlowych, np. proszki do zawiesin, koncentraty do emulgowania, dyspersje i granulaty dyspergowalne w wodzie, rozcieńcza się ewentualnie wodą znanym sposobem. Preparaty pyliste, granulaty doglebowe, jak również roztwory opryskowe zazwyczaj nie są przed stosowaniem rozcieńczane obojętnymi substancjami. Chwastobójcze związki można nanosić na rośliny, części tych roślin, nasiona tych roślin lub powierzchnię uprawną (glebę orną), korzystnie na zielone rośliny lub części tych roślin i, w razie takiej potrzeby, na glebę orną. Możliwym zastosowaniem jest wspólne nanoszenie substancji czynnych jako mieszanek zbiornikowych, w którym to przypadku stężone preparaty poszczególnych substancji czynnych w postaci ich optymalnych preparatów miesza się wraz z wodą w zbiorniku i powstałą mieszankę opryskową nanosi się. Łączny preparat chwastobójczy zawierający kompozycję substancji czynnych (A) i (B) według wynalazku ma tę zaletę, że łatwiej się go stosuje, ponieważ zawiera już składniki we właściwym stosunku. Ponadto poszczególne środki pomocnicze zawarte w preparacie są dobrane optymalnie, podczas gdy mieszanka zbiornikowa z różnych preparatów może zawierać niekorzystne kompozycje dodatków. A. Ogólne przykłady preparatów a) Preparat do opylania otrzymuje się przez zmieszanie 10 części wagowych substancji czynnej/mieszaniny substancji czynnych i 90 części wagowych talku jako substancji obojętnej oraz ich rozdrobnienie w młynie udarowym. b) Łatwo dyspergowalne w wodzie zwilżalne proszki otrzymuje się przez zmieszanie 25 części wagowych substancji czynnej/mieszaniny substancji czynnych, 64 części wagowych zawierającego kaolin kwarcu jako substancji obojętnej, 10 części wagowych lignosulfonianu potasu i 1 części wagowej oleoilometylotaurynianu sodu jako zwilżacza i dyspergatora oraz zmielenie całości w młynie palcowym. c) Łatwo dyspergowalny w wodzie koncentrat zawiesinowy otrzymuje się przez zmieszanie 20 części wagowych substancji czynnej/mieszaniny substancji czynnych z 6 częściami wagowymi eteru alkilofenolu i poliglikolu ( Triton X 207), 3 częściami wagowymi eteru izotridekanolu i poliglikolu (8 EO) i 71 częściami wagowymi parafinowego oleju mineralnego (zakres wrzenia np. około 255 C do 277 C) i zmielenie całości w młynie kulowym do uzyskania uziarnienia poniżej 5 mikronów. d) Koncentrat do emulgowania otrzymuje się z 15 części wagowych substancji czynnej/mieszaniny substancji czynnych, 75 części wagowych cykloheksanonu jako rozpuszczalnika i 10 części wagowych oksyetylenowanego nonylofenolu jako emulgatora. e) Granulat dyspergowalny w wodzie otrzymuje się przez zmieszanie 75 części wagowych substancji czynnej/mieszaniny substancji czynnych, 10 części wagowych lignosulfonianu wapnia, 5 części wagowych laurylosiarczanu sodu, 3 części wagowych polialkoholu winylowego, i 7 części wagowych kaolinu, zmielenie całości w młynie palcowym i granulację proszku w złożu fluidalnym przez natryskiwanie wody jako cieczy granulującej. f) Granulat dyspergowalny w wodzie można także otrzymać gdy 25 części wagowych substancji czynnej/mieszaniny substancji czynnych, 5 części wagowych 2,2'-dinaftylometano-6,6'-disulfonianu sodu, 2 części wagowe oleoilometylotaurynianu sodu, 1 część wagową polialkoholu winylowego, 17 części wagowych węglanu wapnia, i 50 części wagowych wody podda się homogenizacji i rozdrobnieniu w młynie koloidalnym, a następnie mieszaninę zmieli się w młynie perełkowym i otrzymaną zawiesinę rozpyli się przez dyszę i wysuszy w wieży rozpyłowej.

10 10 PL B1 B. Przykłady biologiczne Wynalazek ilustruje następujący nieograniczający przykład. 1. Działanie powschodowe na chwasty i selektywność wobec roślin użytkowych (próby polowe) Rośliny użytkowe hodowano na zewnątrz na poletkach w naturalnych warunkach, stosując nasiona lub fragmenty kłączy typowych szkodliwych roślin lub wykorzystując naturalny wzrost chwastów. Nanoszenie kompozycji według wynalazku prowadzono po wzejściu szkodliwych roślin, gdy rośliny użytkowe znajdowały się w niżej podanych stadiach wzrostu. Po naniesieniu działanie kompozycji oceniono wizualnie przez porównanie z nietraktowanymi roślinami kontrolnymi. Tabela 1 przedstawia typowe wyniki otrzymane przy powschodowym stosowaniu mieszaniny soli dikamby (140 g s.c./ha) i mefenpiru dietylowego (50 g s.c./ha) w pszenicy w stadium 3 pędów z korzenia, w porównaniu do działania samej soli dikamby. Każde oznaczenie odnosi się do średniej z trzech wyników próby. Ocena w 39 dni po naniesieniu wykazała uzyskanie dobrego działania zabezpieczającego w pszenicy. Nie stwierdzono różnicy w zwalczaniu chwastów, w tym typowych gatunków chwastów występujących w zbożach, w porównaniu do działania samej dikamby. Skróty zastosowane w poniższej tabeli 1: TRZAS = Triticum aestivum (pszenica) (A1) = sól dimetyloamoniowa dikamby (B1.1.1) = mefenpir dietylowy Liczby w kolumnach to uszkodzenie procentowe pszenicy. (A1) (B1.1.1) Związek nr (A1) + (B1.1.1) T a b e l a 1 Dawka nanoszenia (g s.c./ha) Fitotoksyczność (%) w TRZAS Zastrzeżenia patentowe 1. Kompozycja herbicyd-środek zabezpieczający, znamienna tym, że zawiera: (A) jeden lub większą liczbę chwastobójczych aromatycznych kwasów karboksylowych typu auksyn lub ich soli dopuszczalnych w rolnictwie, wybranych z grupy obejmującej (A1) kwas 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesowy (dikambę) lub jego sole, (A2) kwas 3-amino-2,5-dichlorobenzoesowy (chloramben) lub jego sole, i (A3) kwas 2,3,6-trichlorobenzoesowy (2,3,6-TBA) lub jego sole, oraz (B) jeden lub większą liczbę środków zabezpieczających wybranych z grupy obejmującej: (B1.1.1) 1-(2,4-dichlorofenylo)-5-(etoksykarbonylo)-5-metylo-2-pirazolino-3-karboksylan etylu ( mefenpir dietylowy ), i (B3.2.1) 4-(2-metoksybenzoilosulfamoilo)-N-cyklopropylobenzamid, i ich stereoizomery oraz użyteczne w rolnictwie sole. 2. Kompozycja herbicyd-środek zabezpieczający według zastrz. 1, znamienna tym, że jako składnik (A) zawiera (A1) kwas 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesowy (dikambę) lub jego sole. 3. Kompozycja herbicyd-środek zabezpieczający według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że jako składnik (B) zawiera (B.1.1.1) 1-(2,4-dichlorofenylo)-5-(etoksykarbonylo)-5-metylo-2-pirazolino-3- -karboksylan etylu ( mefenpir dietylowy ).

11 PL B Kompozycja herbicyd-środek zabezpieczający według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że jako składnik (B) zawiera (B3.2.1) 4-(2-metoksybenzoilosulfamoilo)-N-cyklopropylobenzamid. 5. Kompozycja herbicyd-środek zabezpieczający według zastrz. 1-4, znamienna tym, że zawiera substancje czynne (A) i (B) w stosunku wagowym od 200:1 do 1: Kompozycja herbicyd-środek zabezpieczający według zastrz. 5, znamienna tym, że zawiera substancje czynne (A) i (B) w stosunku wagowym od 100:1 do 1: Kompozycja herbicyd-środek zabezpieczający według zastrz. 1-6, znamienna tym, że zawiera dodatkowo środki pomocnicze do formułowania. 8. Sposób ochrony roślin użytkowych przed fitotoksycznymi działaniami ubocznymi herbicydu (A), znamienny tym, że stosuje się pewną ilość jednego lub większej liczby środków zabezpieczających (B) działających jako odtrutka, przed zastosowaniem, równocześnie ze stosowaniem lub po zastosowaniu herbicydu (A), na rośliny, części roślin, nasiona roślin lub powierzchnię uprawną, przy czym herbicyd (A) i środek zabezpieczający (B) oraz ich kompozycja są zdefiniowane w zastrz Sposób selektywnego zwalczania chwastów w uprawach roślin użytkowych, znamienny tym, że stosuje się chwastobójczo skuteczną ilość jednego lub większej liczby herbicydów (A) oraz skutecznie zabezpieczającą uprawy ilość jednego lub większej liczby środków zabezpieczających (B), przed zastosowaniem, równocześnie ze stosowaniem lub po zastosowaniu herbicydu (A), na rośliny, części roślin, nasiona roślin lub powierzchnię uprawną, przy czym herbicyd (A) i środek zabezpieczający (B) oraz ich kompozycja są zdefiniowane w zastrz Zastosowanie środków zabezpieczających (B) do ochrony roślin użytkowych przeciw fitotoksycznym działaniom ubocznym herbicydu (A), przy czym herbicyd (A) i środek zabezpieczający (B) oraz ich kompozycja są zdefiniowane w zastrz. 1-7.

12 12 PL B1 Departament Wydawnictw UP RP Cena 4,92 zł (w tym 23% VAT)