Scenariusz zajęć z równości płci. Marzec Temat zajęć: Królewna Karolina odważna dziewczynka.

Transkrypt

1 Małe Przedszkole w Orzeszkowie Grupa Biedroneczki Nauczyciel prowadzący: Aneta Kauf Scenariusz zajęć z równości płci Marzec 2013 Temat zajęć: Królewna Karolina odważna dziewczynka.

2 Cele główne: - budowanie atmosfery tolerancji dla inności i różnorodności, przełamywanie stereotypów płciowych; - przełamywanie stereotypów płciowych dotyczących wykonywania ważnych funkcji społecznych, politycznych; - rozpoznawanie stereotypowych ról płciowych, budowanie solidarności w grupie, wspieranie równości płci. Cele szczegółowe: - kształtowanie umiejętności rozpoznawania i nazywania uczuć własnych i innych; - kształtowanie prawidłowych postaw społecznych; - uważne słuchanie czytanego tekstu i wypowiadanie się na temat jego treści; - rozwijanie zdolności manualnych dzieci; - rozwijanie mowy i logicznego myślenia. Forma zajęć: - grupowa; - indywidualna. Metoda zajęć: - słowna; - pokazowa; - działań praktycznych.

3 Środki dydaktyczne: - arkusz szarego papieru, marker; - wizerunek Królewny Karoliny; - opowiadanie; - ilustracja dziewczynki w spodniach, chłopca w długich włosach; - kredki; - białe kartki Przebieg zajęć: 1. Wspólne z dziećmi określenie cech uważanych za charakterystyczne dla dziewczynek i dla chłopców (np. odważna/y, wrażliwa/y, płaczliwa/y, pracowita/y, hałaśliwa/y, delikatna/y, czuła/y, opiekuńcza/y, agresywna/y, itp.). 2. Zaprezentowanie dzieciom opowiadania o Królewnie Karolinie, która jest odważną dziewczynką i ratuje biedną rodzinę przed złodziejami z ciemnego lasu: Za siedmioma górami, za siedmioma lasami, za siedmioma rzekami, na wysokim wzgórzu wznosiło się Królestwo Lawendowe. W królestwie tym mieszkał Król Maciej ze swoją śliczną żoną Królową Katarzyną. Włodarze tego Królestwa mieli prześliczną córeczkę Karolinkę, która bardzo się od innych królewien różniła. A dlaczego? Królewna Karolina miała osiem lat, była małą dziewczynką o długich żółtych włosach, które wiązała zawsze w dwie kitki. Na samym czubku jej głowy świeciła się przepiękna korona przybrana diamentami i brylantami. Jak na Królewnę przystało podczas różnych przyjęć nosiła długą różową suknie, z bufoniastymi rękawami i wielką kokardą zawiązywaną na plecach. Ale widok tak pięknie ubranej dziewczynki był bardzo rzadki. Z tego

4 właśnie powodu rodzice dziewczynki często się denerwowali, że ich córka nie zachowuje się jak dziewczynka tylko jak chłopiec. Gdy w zamku kończyły się przyjęcia, a goście szykowali się do wyjścia, Królewna Karolina biegła do swojej komnaty, aby jak najszybciej ściągnąć niewygodną suknię i przebrać się w swoje ulubione ubrania. Spodnie z kieszeniami oraz koszulkę z krótkim rękawem, do tego ubierała buty z sznurówkami i wymykała się z Królestwa Lawendowego. Po cichu, ukradkiem, omijała stróży pilnujących główne wejście do Królestwa. Przekroczywszy mury swojego zamku opuszczała piękny, kolorowy i wesoły świat dobrych ludzi. Po drugiej stronie muru w ciemnym lesie znajdowało się małe miasteczko, w którym codziennie dochodziło do kłótni, kradzieży, a większość mieszkańców siedziała pozamykana w swoich domach ze strachu przed okrutnym złodziejem Igorem. Igor był hersztem bandy małych złodziejaszków z pobliskiego lasu, którzy kradli i niszczyli innym ich dobrodziejstwa. Pewnej nocy gdy Królewna Karolina wymknęła się z zamku napotkała w lesie Igora i jego bandę, którzy ograbiali biedną rodzinę. Kradli im jabłka, ziemniaki i mleko. Królewna Karolina nie mogąc patrzeć na cierpienie biednych ludzi stanęła w ich obronie. Nie myśląc długo, rozejrzała się dookoła, znalazła mały, krótki patyk, który przypominał broń. Wyszła zza krzaków z kapturem na głowie i zawołała: - Macie natychmiast zostawić ich w spokoju! - A kim ty jesteś, aby wydawać mi polecenia? zapytał Igor - Jestem Królewna Karolina i bronię dobrych ludzi przed takimi jak Wy krzyknęła mała Królewna. - Ha, ha, ha roześmiał się Igor Taka mała dziewczynka jak Ty obroni tych starców przed Nami? - Tak. Mimo, iż jestem mała to jestem odważna. Zapadła cisza. Igor spoglądał na swoich złodziejaszków. Karolina stała dzielnie przed tak dużą bandą złodziei. Na ruch głowy Igora ruszyli w kierunku

5 Karoliny. Księżyc, który świecił na niebie rozbłysnął w tym momencie kolorowo, a jego blask spowodował, iż Królewna urosła ponad drzewa. Banda złodziei przez chwilę stanęła ze zdumienia, apotem szybko uciekła w ciemny las. Igor próbował ich zatrzymać, ale na próżno. Oddał wszystko biednym ludziom. Królewna Karolina krzyknęła : - I proszę mi tu więcej nie wracać! Królewna Karolina podążyła za blaskiem księżyca do swojego zamku. Znów przemknęła po cichu obok strażników. Weszła do swojej komnaty. Przebrała się w piżamę i położyła się do swojego wielkiego łóżka. Zasypiając mogła cieszyć się, iż pomogła innym ludziom mimo, że jest małą dziewczynką, a na dodatek jest królewną, której nie wolno wychodzić w nocy z zamku. 3. Omówienie opowiadania wraz z dziećmi i zadawanie im poniższych pytań: - Jak ci się podobała ta bajka? - Czy zauważyłeś/ zauważyłaś coś niezwykłego w tej bajce? Co to było? - Jak zachowywała się dziewczynka w tej bajce? Kto był odważny, mądry, radził sobie w trudnych sytuacjach, kto dbał o wygląd, ładnie się ubierał? - Czy tak się zachowują chłopcy/ dziewczynki, kobiety/ mężczyźni w realnym życiu? - Czy chcielibyście zostać Królewną Karoliną? 4. Wyjaśnienie dzieciom, czym są stereotypy płciowe i zadanie im pytania dlaczego stereotypy mogą być niesprawiedliwe dla mężczyzn i chłopców oraz dla kobiet i dziewczyn?

6 5. Wspólnie z dziećmi należy określić, jakie cechy charakterystyczne posiada Królewna Karolina. Zwrócenie dzieciom uwagi, że dziewczynki i chłopcy mają podobne cechy i nie oznacza to wcale nic złego. 6. Pokolorowanie wizerunku Królewny Karoliny. 7. Pokazanie dzieciom przygotowanych wcześniej ilustracji, na których są kobiety i mężczyźni różnie ubrani. Próba odpowiedzi na pytania, co na nich widzą, jak ubierały się kobiety, a jak mężczyźni? 8. Zwrócenie uwagi na fakt, że dziewczynki mogą chodzić w spodniach, ale chłopcy w spódnicach i sukienkach nie. Czy kiedyś mężczyźni mogli nosić długie włosy a kobiety krótkie? Rozmowa z dziećmi na temat stylów ubierania się chłopców i dziewczynek. 9. Podsumowanie zajęć.