Studencka Konferencja Naukowa Wydziału Wychowania Fizycznego i Sportu. Biała Podlaska, 12 czerwca 2018 rok

Transkrypt

1 Studencka Konferencja Naukowa Wydziału Wychowania Fizycznego i Sportu Biała Podlaska, 12 czerwca 2018 rok

2 Logo Studenckiej Konferencji Naukowej

3 KONFERENCJA POD PATRONATEM DZIEKANA WWFiS dr hab. prof. AWF Huberta Makaruka

4 Sekcje konferencji: KATEDRA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO (KWF) KATEDRA TEORII I PRAKTYKI SPORTU (KTiPS) KATEDRA NAUK PRZYRODNICZYCH (KNP)

5 Przewodnicząca sekcji KWF: dr hab. prof. AWF Krystyna Górniak dr hab. prof. AWF Elżbieta Huk-Wieliczuk dr Artur Litwiniuk

6 Przewodniczący sekcji KTiPS: prof. dr hab. Jerzy Sadowski dr hab. prof. AWF Tomasz Niźnikowski doc. dr Zbigniew Bujak

7 Przewodniczący sekcji KNP: dr hab. prof. AWF Adam Czaplicki dr hab. prof. AWF Helena Popławska dr Jerzy Saczuk

8 Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego: prodziekan ds. Studiów o Profilu Ogólnoakademickim dr hab. prof. AWF Tomasz Niźnikowski Samorząd studencki WWFiS Studenci II roku WF II Prowadzący seminarium magisterskie: dr hab. prof. AWF Elżbieta Huk-Wieliczuk dr hab. prof. AWF Helena Popławska doc. dr Zbigniew Bujak dr Artur Litwiniuk dr Jerzy Saczuk

9 Nagroda dla najlepszego studenta w danej SEKCJI

10 Kryteria oceny prezentacji studentów Imię i nazwisko Merytoryczna Forma prezentacji Autoprezentacja Suma pkt

11 Dziękuję za uwagę!

12 Przykładowa prezentacja

13 Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie Wydział Wychowania Fizycznego i Sportu Efektywność nauczania czynności ruchowych w zależności od częstotliwości przekazywania informacji werbalnej Mateusz Nowak opiekun: dr hab. prof AWF Tomasz Niźnikowski Katedra Teorii i Praktyki Sportu STUDENCKA KONFERENCJA NAUKOWA Biała Podlaska 12 czerwca 2018

14 Przegląd literatury Behawiorystycznym modelem sterowania ruchami jest teoria opracowana przez Nikołaja A. Bernsztejna w 1947 roku. W przedstawionym modelu pojedyncze bodźce uruchamiają pojedyncze działania i jest wykorzystane sprzężenie zwrotne. Model ekologiczny Gibsona (1979) zakłada bezpośrednie sprzężenie postrzegania i działania, czyli bodźca i odpowiedzi, z pominięciem wszelkich ogniw pośrednich, na przykład programów ruchowych. Kognitywistyczna teoria nauczania rola instruktażu i krytycznej oceny bezpośrednio po wykonaniu jest kluczowym wskaźnikiem uczenia się (Wulf, Shea 2004).

15 Przegląd literatury Wielu badaczy próbowało znaleźć najskuteczniejsze metody przekazu informacji zwrotnej w celu poprawy i doskonalenia umiejętności ruchowych (Salmoni, Schmidt, Walter, 1984). Należy podkreślić, że informacja zwrotna może być dostarczona różnymi sposobami, od których zależy efektywność nauczania (Amorose, Weiss 1998, Williams, Hodges 2005). Dotychczas nie ustalono jak wykorzystywać różne rodzaje informacji zwrotnych i ich częstotliwość przekazu w nauczaniu ćwiczeń o różnej złożoności i stopniu trudności wykonania (More, Franks 1996, Hughes, Franks 1997).

16 Celem pracy była ocena efektywności nauczania czynności ruchowych w zależności od częstotliwości przekazywania informacji werbalnej

17 Materiał badań W badaniach wzięło 19 studentów Badani losowo byli podzieleni na trzy grupy: Pierwsza grupa (177 cm ± 5.0 cm, 81,2 kg ± 3,8 kg, 20,3 ± 1,3 r) otrzymywała werbalną informację zwrotną po 2 powtórzeniach Druga grupa (178 cm ± 4,0 cm, 79,4 kg ± 3,6 kg, 20,4 ± 1,2 r) otrzymywała werbalną informację zwrotną po 5 powtórzeniach Trzecia grupa (181 cm ± 3,9 cm, 83,4 kg ± 3,8 kg, 20,2 ± 1,1 r) otrzymywała werbalną informację zwrotną po 8 powtórzeniach

18 Metody badań Opis zadania Zadanie polegało na wykonaniu wyskoku obunóż z jednoczesnym wymachem ramion przodem w górę i przyciągnięciem kolan do klatki piersiowej oraz chwytem rękoma za podudzia, a następnie lądowaniu do pozycji półprzysiadu z ramionami w bok Eksperyment Ocena ekspertów Zadania nauczono przez 4 tygodnie. 3 razy w tygodniu każdy z badanych wykonywał 15 min rozgrzewkę a następnie indywidualnie nauczano go zadania ruchowego. Na jednych zajęciach badani wykonywali 20 powtórzeń. Sposób wykonania zadania oceniał ekspert w każdej z grup indywidualnie w czasie zajęć, po zakończeniu nauczania oraz tydzień po zakończeniu eksperymentu. Informacja zwrotna Grupa I (G I) otrzymywała werbalną informację zwrotną po 2 powtórzeniach. Grupa II (G II) otrzymywała werbalną informację zwrotną po 5 powtórzeniach. Grupa III (G III) otrzymywała werbalną informację zwrotną po 8 powtórzeniach. Statystyka Test ANOVA użyto do oszacowania różnic istotnych statystycznie między pomiarami. Normalność rozkładu i jednorodność wariancji badano za pomocą testu Shapiro-Wilka. Do oceny istotności różnic między średnimi użyto test Fishera post hoc.

19 Wyniki badań p<0.05 p<0.05 G II G I G III Rycina 1. Przyrosty średnich wyników [%] za technikę wykonania pionowego wyskoku w górę

20 Wnioski Częstotliwość przekazywania informacji werbalnej nie jest podstawą uczenia się złożonych umiejętności motorycznych. Zbyt mała i duża częstotliwość przekazywania informacji okazały się mniej skuteczne w nauczaniu pionowego wyskoku z jednoczesnym przyciągnięciem kolan do klatki piersiowej i chwytem za podudzia. Zrozumienie tych typów zmiennych może prowadzić do lepszego zrozumienia roli informacji zwrotnej i procesu uczenia się czynności ruchowych. Wyzwaniem dla przyszłych badań jest ustalenie, czy wyniki naszego eksperymentu mogą być stosowane w nauczaniu innych bardziej złożonych czynności ruchowych.

21 Dziękuję za uwagę!