wraz z nowym rokiem postanowiłyśmy o redagowaniu gazetki

Transkrypt

1 "Tym razem witamy na przełomie roku szkolnego 2014/2015" wraz z nowym rokiem postanowiłyśmy o redagowaniu gazetki "Szkolnego Echa" w dwukrotnym wydaniu w danym roku szkolnym, jednakże obfitszym ze względu na kumulację wydarzeń wynikających z harmonogramu i współpracy z różnymi środowiskami, instytucjami. Mamy nadzieję, że w dalszym ciągu zadowalać będzie Państwa przyjęta przez nas forma współpracy, dostarczy wiedzy i ożywi przeżyte już spotkania, wzbudzi miłe wspomnienia odnośnie zdarzeń opisanych na łamach naszej gazetki. A mamy się czym pochwalić - olbrzymi sukces pozyskania sprzętu komputerowego na użytek naszych uczniów pozwoli na poszerzenie pakietu oddziaływań i możliwości rozwoju podczas zajęć edukacyjnych. Z tym tematem powiązany jest artykuł pogłębiający wiedzę na temat wartości jaką niesie komputer w procesie rozwoju i edukacji. Zapraszamy do lektury 1

2 KOMPUTERY DLA DZIECIAKÓW Z GAJU Dzięki aktywności Agnieszki Wojtkowskiej jesienią ubiegłego roku przyłączyliśmy się do udziału w II edycji konkursu grantowego To dla mnie ważne ogłoszonego przez Fundację Aviva. Celem projektu było pozyskanie grantów na zakup sprzętu komputerowego, który właściwie wykorzystywany mógłby przyczynić się do większych sukcesów w nauczaniu i wychowaniu uczniów naszej szkoły. Dotychczas dzieci korzystały z jednego 7- letniego komputera zakupionego ze środków EFS na potrzeby logopedii. Korzystanie z niego było więc dość ograniczone. wspierających naszą inicjatywę. Nie było łatwo o wygraną. Internetowe głosowanie trwało dwa miesiące, o fundusze walczyło 410 zgłoszonych z całego kraju pomysłów. Z pomocą p. Malwiny Ferenz, autorki bloga dzieciowo.pl, która zmobilizowała blogerów do głosowania na nasz pomysł- zrealizowanie marzeń stało się możliwe. 5 grudnia 2014 roku jury konkursu Fundacji Aviva ogłosiło 9 laureatów wśród nich znalazł się projekt z Gaju Mój komputer. Nagrodą w nim była kwota 10 tys. zł od Fundacji Aviva, z przeznaczeniem na zakup 5 laptopów dla dzieciaków z Gaju. Wymarzone komputery wychowankowie otrzymali tuż przed Świętami Bożego Narodzenia- tym większa była radość nas wszystkich. Zadanie konkursowe polegało na zebraniu jak największej ilości głosów internautów 2

3 ROLA KOMPUTERA W EDUKACJI SPECJALNEJ Pedagogika specjalna dąży do stworzenia dla każdej jednostki objętej rewalidacją takich programów, które pozwolą maksymalnie przybliżyć ją do normy. Przedmiotem jej oddziaływań są zdolności człowieka i ich rozwój. Pedagog specjalny zajmuje się odkrywaniem i urzeczywistnianiem takich działań, które nastawione są na podnoszenie tych zdolności. Jest mu do tego potrzebne odpowiednie przygotowanie oraz bogaty repertuar środków dydaktycznych. Jednym z nowszych środków dostępnych edukacji specjalnej jest komputer. Specyfika komputera ze względu na jego techniczne możliwości przetwarzania informacji pozwala wyróżnić następujące sytuacje kształcenia, w których użycie komputera może być celowe i pomocne: Komputer jako źródło informacji. Nie wszystkie dane faktograficzne wymagają zapamiętania, lecz potrzebne są do interpretacji. Ze względu na szybkość wyszukiwania informacji, komputer może stać się narzędziem nieocenionym. Komputer jako środek upoglądowiający. Zasada poglądowości jest warunkiem niezbędnym efektywności procesów edukacyjnych. Komputer daje możliwość szybkiego zestawiania pożądanych kombinacji obrazów, tworzenia obrazów ruchomych, sterowania treściami, obiektami lub jego fragmentami. Komputer jako środek symulacji i modelowania. Użycie komputera daje możliwość m.in. rozpatrywania i prognozowania możliwych wariantów rozwoju procesów i zdarzeń, opartego na racjonalnych i dobrze określonych przesłankach. Komputer jako narzędzie ćwiczenia umiejętności. Zastępuje papier i ołówek. Pozwala na szybsze przeprowadzanie ćwiczeń gramatycznych, stylistycznych, rachunkowych i to w atrakcyjniejszej formie. Komputer jako partner dialogu nie zastąpi on dialogu ucznia z nauczycielem, ale jest pomocny w niektórych sytuacjach, pomaga w rozwiązywaniu zadań, uczy i bawi. Komputer jako narzędzie wypowiedzi. Wykorzystanie w tym zakresie komputera wyraża się głównie w pracach redakcyjnych, korektorskich, a także powielających wypowiedzi pisemne uczniów. Obok ułatwienia realizacji szczegółowych celów dydaktycznych, zastosowanie komputera prowadzi do realizacji ogólniejszych zadań edukacyjnych, z których najważniejsze to: - przygotowanie osób kształconych do cywilizacji, która nadejdzie, 3

4 - przysposabianie młodzieży do wykonywania przyszłych zawodów będącym środkiem do podnoszenia sprawności własnej i działania zbiorowego, - przygotowanie młodzieży do wykorzystania komputera jako środka umożliwiającego przeżycie przygody intelektualnej. Doświadczenie pokazuje, że dzieci niepełnosprawne, w tym także upośledzone umysłowo, którym stworzono możliwość dostępu do komputera, bardzo chętnie z tej możliwości korzystają, szybko opanowują zasady prezentowanych programów komputerowych, które są zazwyczaj dość proste, z dużym zaangażowaniem pokonują kolejne stopnie wtajemniczenia komputerowego. Niewątpliwym walorem komputera jest jego atrakcyjność dla ucznia, który wywołuje pozytywną motywację do uczenia się. Sprzyja zainteresowaniu się nauką, pobudza jego aktywność własną. Na rzecz komputerowego wspomagania procesu kształcenia dzieci specjalnej troski świadczy też fakt, że w specjalnych ośrodkach szkolno-wychowawczych, obok dzieci z ewidentnym niedorozwojem umysłowym, przebywają wychowankowie wywodzący się ze środowisk zaniedbanych. Rewalidacja tych dzieci, wsparta technika komputerową, mogłaby przebiegać szybciej i efektywniej. Sprzęt komputerowy i systemy operacyjne dla edukacji specjalnej Zastosowanie systemu komputerowego w edukacji specjalnej stwarza nie tylko wspaniałą jakość metodyczną, lecz przygotowuje także osobę niepełnosprawną do samodzielnego przełamywania swoich ograniczeń fizycznych i równoprawnego korzystania z dostępu do informacji, teleedukacji, telepracy, a także teleusług dostępnych dziś poprzez sieci komputerowe, w tym Internet. Komputer wraz z programem jest tylko urządzeniem, pomocą dydaktyczną. Nie zastępuje nauczyciela. Program komputerowy potrafi jedynie w skończony sposób reagować na ściśle ograniczoną liczbę sytuacji, nie posiada żadnej inwencji, wyobraźni ani możliwości pełnej oceny kontekstu pracy dziecka. Ze względu na cechy formalne edukacyjne programy komputerowe można podzielić na: - zabawy komputerowe, - ćwiczenia, - gry, - programy użytkowe i informacyjne. Zabawami komputerowymi są programy służące przede wszystkim wprowadzeniu do właściwego procesu edukacji, nie zaś realizujące określone cele i zadania, np.: przyzwyczajają dziecko do używania komputera. 4

5 Ćwiczenia komputerowe to programy realizujące wprost określone cele edukacyjne i terapeutyczne. Są najbardziej zbliżone do ćwiczeń wykonywanych metodą tradycyjną, ale mają ciekawszą grafikę, dźwięk. Gry komputerowe są programami, w których cele edukacyjne są realizowane w sposób pośredni. Zadanie postawione przed dzieckiem wynika ze scenariusza (układu) gry, ma znaczenie motywacyjne. Scenariusz gry odwraca uwagę dziecka od właściwych treści kształcenia. Gry często wykorzystują element rywalizacji. Programy użytkowe to przede wszystkim różnego rodzaju edytory (tekstu, grafiki, melodii ). Są to programy narzędzia służące do tworzenia rozmaitych obiektów (pisma, grafiki, tabel, analiz statystycznych ). Programy informacyjne są to formy komputerowej prezentacji wiedzy, np.: multimedialne encyklopedie. Ze względu na cele dydaktyczne wyróżniamy następujące programy komputerowe : - kształcące (rozwijające, korygujące deficyty) sprawności psychomotoryczne, - pomagające w opanowaniu określonych umiejętności, - wspomagające zdobywanie wiedzy. Programy kształcące sprawności psychomotoryczne można podzielić na : - programy kształcące sfery percepcyjne, a w szczególności programy kształcące analizę percepcyjną (np.: analizę słuchową jako wstęp do nauki pisania) syntezę percepcyjną (np.: syntezę słuchową, jako wstęp do nauki czytania) sferę ruchową, koordynację percepcyjno motoryczną ( np.: wzrokowo-ruchową, słuchowo-ruchową). Programy pomagające w opanowaniu wiadomości to: - programy wspomagające naukę czytania różnymi metodami (sylabową, całościową, syntetyczno-głoskową) i w różnych aspektach (proste czytanie, rozumienie tekstu, usprawnianie szybkości czytania) - programy wspomagające naukę pisania, - programy wspomagające naukę matematyki na poziomie elementarnym. Programy wspomagające zdobywanie wiedzy to formy prezentacji komputerowej lub multimedialnej. Program komputerowy, jako jedno z wielu narzędzi dydaktycznych, musi być podporządkowany zaplanowanemu wcześniej przebiegowi kształcenia. Najbardziej pożądany program powinien być: 5

6 dostosowany do wieku i poziomu dziecka, atrakcyjny wizualnie i dźwiękowo, komunikatywny i łatwy w obsłudze, dopasowany do potrzeb konkretnego dziecka oraz do konkretnych wymogów procesu dydaktycznego lub terapii pedagogicznej, efektywny, tzn. angażować, nie nużyć dziecka, wzbudzający pozytywne emocje odbiorcy, dawać poczucie dobrej zabawy, budujący wiarę we własne możliwości, dawać poczucie osiągania sukcesu. Podstawowym rodzajem programów dydaktycznych przeznaczonych dla dzieci powinny być gry komputerowe. Ich najważniejsze zalety to: - motywacja, ukierunkowanie na zainteresowania, możliwość wykreowania świata zgodnego z oczekiwaniami dzieci, - możliwość dowolnego kształtowania jawnych (zgodnych ze scenariuszem gry) i ukrytych (dydaktycznych i terapeutycznych) celów programu, tym samym sprowadzenie pracy dydaktycznej i nauki do zabawy, - wykorzystanie rywalizacji jako ważnego bodźca motywacyjnego. Ogół gier komputerowych można podzielić na gry zręcznościowe, logiczne i strategiczne. Gry zręcznościowe charakteryzują się tym, że osiągnięcie w nich sukcesu zależy głównie od sprawności manualnej, refleksu, zdolności do koncentracji uwagi oraz koordynacji percepcyjno motorycznej. Pomimo na ogół dużej prostoty i daleko posuniętych uproszczeń przedstawionego świata, bywają bardzo wciągające. Mogą mieć charakter korekcyjny i stymulować rozwój opóźnionych funkcji psychomotorycznych dziecka. Gry logiczne charakteryzują się tym, że osiągnięcie w nich sukcesu wymaga umiejętności złożonych operacji logicznych na materiale symbolicznym. Powodzenie w nich zależy także od koncentracji uwagi. Gry strategiczno ekonomiczne (symulacyjne) są przeznaczone na ogół dla dzieci starszych. Charakteryzują się mniej symboliczną i bardziej kompleksową kreacją świata programu. Na ogół są wykorzystywane do nauki podejmowania trafnych decyzji w sytuacjach problemowych. Rola technik informatycznych w procesie integracji osób niepełnosprawnych Techniki informatyczne stwarzają szczególną szansę osobą z niepełnosprawnością sensoryczną oraz poważną niesprawnością narządu ruchu. Komputer może pomóc tym osobom w pełnej integracji ze społeczeństwem. Osobom z dysfunkcją narządu ruchu komputer wraz z 6

7 odpowiednim oprogramowaniem może zastąpić konieczność fizycznej obecności w danym miejscu. Osoby niesłyszące mogą wykorzystać dwie istotne właściwości komputera, które pozwalają na zmniejszenie bariery komunikacyjnej. Pierwszym jest wykorzystanie możliwości wymiany myśli na piśmie. Drugim jest wykorzystanie syntezatora mowy. Dla niewidomych podstawową trudnością w kształceniu i działalności zawodowej jest niemożność korzystania z różnych form słowa pisanego. Komputer będzie dla niewidomego nieocenionym narzędziem pracy po zastosowaniu takich urządzeń jak monitor brajlowski i syntezator mowy bądź programów powiększających znaki na ekranie. Ogromnym przełomem jest dla niewidomych rozpowszechnienie się skanerów i programów rozpoznających pismo. Bibliografia: 1. Komputer w kształceniu specjalnym, Jan Łaszczyk, WSiP, Warszawa "Informatyczne środki w edukacji specjalnej", wyd. Universitas Rediviva, Warszawa "Uwagi wynikające z praktyki stosowania programów komputerowych w terapii dzieci mających trudności w nauce czytania", Modzelewski M., Skrzypek A., Tokarski A.: Radom, 1997 SŁOWO O SZKOLNYCH FORMACH TERAPII Metoda Porannego Kręgu, czyli stymulacja polisensoryczna według pór roku Metoda zwana porannym kręgiem została opracowana przez Hedwig Abel (Niemcy), a zaadoptowana dla dzieci młodszych przez Jacka Kielina. Poranny krąg jest metodą, którą określamy jako stymulację polisensoryczną, czyli wielozmysłową. Obejmuje swym zasięgiem dotyk, wzrok, słuch, węch i smak. Istotą tych zajęć jest spotkanie z drugą osobą oraz budowanie zaufania i poczucia bezpieczeństwa. Tym podstawowym celom służy utworzenie kręgu, ciepły nastrój panujący w pomieszczeniu, zapalona świeca, znajomy zapach. Po prostu spotkanie z drugą osobą, gdzie każdy element zajęć jest dla dziecka przewidywalny, znany a więc bezpieczny. Podstawą tworzenia programu Porannego kręgu jest świat przyrody. Świat, którego jesteśmy częścią, w którym jesteśmy zakorzenieni, od niego uzależnieni i poddani jego rytmowi. Ten 7

8 świat jest źródłem symboli podstawowych: żywiołów, barw, zapachów, smaków, wrażeń dotykowych i termicznych. Na co dzień, przebywając na dworze, choćby przez chwilę doświadczamy potęgi świata przyrody: ciepła lub zimna, zatykającego dech wiatru lub miłego głaszczącego twarz wietrzyku. Patrzymy na świat pełen zapachów, kolorów: świeżą zieleń wiosny, spalone upalnym słońcem lato, pastelowe ciepłe barwy opadających liści bądź oślepiającą biel śniegu. Organizując Poranny krąg, terapeuta nie zamierza czymkolwiek zastąpić bodźców płynących wprost ze świata natury, lecz są one dla niego źródłem inspiracji do pracy z dzieckiem. Rodzaje bodźców, na których opierają się zajęcia Porannego Kręgu Bodźce wzrokowe Najważniejszym bodźcem wzrokowym jest nauczyciel prowadzący zajęcia: elementem najbardziej oddziałującym na dzieci jesteśmy my sami: nasza postawa, nastrój uwidaczniający się w postawie ciała, twarzy, ruchach pozostałe elementy są tylko narzędziami mającymi stworzyć nastrój, atmosferę, jego oprawę i rytuał. Każda pora roku ma przyporządkowany inny kolor: Do wiosny należy kolor zielony, który kojarzy się z siłą tworzenia, wzrostu, z procesem dorastania i odnowy. Zieleń łagodzi emocje, przynosi zadowolenie, uspokaja i odpręża. Do lata należy kolor czerwony, który bardzo pobudza i wpływa na ożywienie osób powolnych. Do jesieni należy kolor żółty, który kojarzy się z radością życia, rozpoczynającym się dniem. Jest kolorem spadających liści i dojrzałych owoców. Barwa żółta działa łagodząco na nasze emocje. Do zimy należy kolor biały, który jest neutralny, uspokaja i rozjaśnia. Do zimy należy też błękit, kojarzący się z głębią i dalą nieba lub wody. Jest to kolor ciszy i spokoju, przypomina zimowy chłód. Oddziaływanie przez barwę w czasie Porannego kręgu odbywa się poprzez zmianę wystroju całego wnętrza, w którym odbywają się zajęcia. Kolor każdej pory roku decyduje o wystroju ścian i sufitu odpowiednio dobranymi kolorystycznie tkaninami, dekoracjami. W trakcie zajęć dzieci zasłaniane są dużymi kawałkami materiału o odpowiedniej barwie, a w świetle ultrafioletowym przesuwa się przed nimi błyszczące i fosforyzujące wstążki, tak aby te muskały je po twarzy i by 8

9 dzieci mogły je łapać, przesuwać między palcami itp.. Można posłużyć się także fosforyzującymi w tym świetle zabawkami. Ważnym momentem Porannego kręgu jest ciemność, która silnie działa na nasze emocje. Im jest głębsza, tym głębiej do nas dociera. Może budzić niepokój a nawet lęk, ale bardzo ważne jest oswojenie się z ciemnością i opanowanie emocji. Dzięki ciemności wyraźniej dostrzegamy każdy element, który nią nie jest. Dlatego w ciemności tak dużego znaczenia nabiera zapalona świeca pojawiająca się w zasięgu wzroku. Ciepłe, migoczące światło niesie za sobą spokój i poczucie bezpieczeństwa. Bardzo istotnymi elementami tych zajęć są bodźce dotykowe. Szczególną uwagę powinniśmy poświęcić naszym rękom. To, w jaki sposób nimi poruszamy i dotykamy dziecko, ma wielkie znaczenie. Bo nasz dotyk powinien być przekonujący i precyzyjny a nie mechaniczny i bezmyślny. Podając dłonie, powinniśmy przekazywać pozytywny stosunek do dziecka i poczucie bezpieczeństwa. Receptory dotyku znajdują się na powierzchni całej skóry dziecka. Jej powierzchnia rejestruje ucisk, wibracje, temperaturę, ból i inne wrażenia. Podstawową propozycja stymulacji dotykowej jest masaż dłoni na powitanie. Towarzyszy temu piosenka, a olejek używany do masażu ma charakterystyczny dla danej pory roku zapach. Właśnie podczas masażu dłoni możemy spotkać się z dziećmi w sposób najbardziej osobisty, przekazując im ciepło dłoni i budując poczucie bezpieczeństwa. Ta codziennie powtarzająca się czynność staje się rytuałem i rodzi zaufanie. Bodźce zapachowe występują nie tylko podczas masażu dłoni. Do każdej pory roku przyporządkowujemy inny zapach, którym napełniamy pomieszczenie przez wlanie kilku kropel olejku zapachowego do lampki zapachowej. Lampka ta zapalana jest za każdym razem na rozpoczęcie zajęć i zgaszona przez jednego z uczestników na ich zakończenie. do wiosny należy zapach cytrynowy, który działa antyseptycznie, pobudza apetyt i ożywia do lata należy zapach różany, działa on kojąco, uśmierza złość, pomaga rozładować stres do jesieni należy zapach lawendowy, który łagodzi napięcia, uspokaja i wzmacnia do zimy należy zapach mięty, działający uspokajająco, wzmacniająco i rozluźniająco. Kolejną grupą bodźców są wrażenia smakowe. I te zmieniają się cyklicznie z porami roku. Celem dostarczania tych bodźców jest zwiększenie wrażliwości warg i języka, by pomóc w przeżywaniu przyjemności smakowania, delektowania się potrawami przy czym ważny jest nie tylko smak, ale i zapach pokarmu. wiosną podajemy dzieciom cytrynę posypaną cukrem, by dzieci poznały smak słodko kwaśny latem podajemy słodką konfiturę z wiśni jesienią podajemy miód zimą podajemy miętowy smak (pastylki w czekoladzie, herbatę). 9

10 Każdej porze roku przypisany jest instrument będący źródłem bodźców słuchowych (dźwiękowo wibracyjnych): Wiosną gramy na bębnie. Latem używamy gongu (typu kościelnego) i grzechotki z piaskiem Jesienią gramy wiatrem na dzwonach rurowych Zimą posługujemy się dzwonami i trójkątem Instrumenty wywołują silne wibracje, które mogą być odczuwane przez dzieci. Najpierw gra się na instrumentach blisko ciała uczniów, tak by mogli czuć wibracje, a potem źródło dźwięku oddala się w celu wytworzenia odruchu orientacyjnego i uczenia dziecka rozpoznawania kierunku z którego dochodzi dźwięk. W każdej porze roku możemy uczyć dziecko innej samogłoski, której wypowiedzenie będzie stanowić reakcję dziecka na wywołanie jego imienia. Gdy uczeń odpowie, mówimy do niego kilka serdecznych, podtrzymujących dialog słów. Wiosną jest to głoska o, nią też odpowiadają. Latem i Jesienią e Zimą a Każdą porę roku charakteryzuje inny żywioł, który jest cennym elementem zajęć gdyż poszczególny żywioł sam w sobie ma charakter polisensoryczny. Ziemia to żywioł wiosny, stanowi bodziec wzrokowy i zapachowy. Ogień to żywioł lata, jest to bodziec wzrokowy, ale też dotykowy dający ciepło. Wiatr to żywioł jesieni, czujemy go na skórze, jego działanie możemy też zobaczyć i usłyszeć. Woda to żywioł zimy, możemy usłyszeć jej plusk, poczuć jej krople i doświadczyć zimna lodu, możemy ją oglądać. Głównym celem Porannego kręgu jest budowanie u uczniów poczucia radości, bezpieczeństwa, a co za tym idzie wzajemnego zaufania i komunikacji poprzez dostarczanie im określonej ilości i jakości bodźców sensorycznych pobudzających zmysły do działania. W czasie porannego kręgu chciejmy spotkać się z dziećmi jak najpełniej, przynosząc im poczucie bezpieczeństwa, ofiarowując przyjemność i zadowolenie. Temu właśnie służy utworzenie kręgu, 10

11 ciepły nastrój panujący w pomieszczeniu, zapalona świeca, znajomy zapach czyli rytuał, którego reguły są dobrze znane. Każdy element porannego kręgu powinien być dla dziecka przewidywalny, a więc bezpieczny. Podstawowe zasady prowadzonych zajęć Aby prowadzone zajęcia przynosiły oczekiwane rezultaty należy kierować się podstawowymi zasadami: - stworzenie miłej i przyjemnej atmosfery - obdarzanie dziecka akceptacją i zrozumieniem (indywidualizacja) - zajęcia muszą być dokładnie zaplanowane i przemyślane (planowość) - przestrzeganie określonych rytuałów (rytualizacja) - przestrzeganie zasad bezpieczeństwa, zapewnianie uczniowi poczucia bezpieczeństwa - optymalna aktywizacja poszczególnych zmysłów - nastawienie przede wszystkim na komunikację (szczególnie pozawerbalną dotyk, kontakt wzrokowy) - podstawowe znaczenie ma rytualizacja czynności, stymulowanie bez rytualizacji wprowadzi chaos, co pociągnie za sobą zamknięcie się dzieci na kontakt, - konieczne jest uświadomienie sobie przez nauczyciela własnej ekspresji mimicznej, ruchowej, głosowej oraz kształtowanie pozytywnego nastawienia do dzieci i motywacji do działania. Spotkania Porannego Kręgu dostarczają dzieciom niepełnosprawnym intelektualnie w stopniu głębokim środków, które pozwalają uporządkować, zrozumieć i wyrazić swoje emocje oraz odzwierciedlić dominujący nastrój eliminując niepożądane agresywne, autoagresywne zachowania. Zajęcia porannego kręgu są bardzo cenne, gdyż mogą w nich uczestniczyć dzieci najmniej sprawne, ze sprzężeniami, te które często nie mogą brać udziału w innych zajęciach grupowych. Konspekt Porannego Kręgu 1. Zapalenie lampki zapachowej (jesień lawendowy, zima miętowy, wiosna cytrynowy, lato zapach różany) 2. Obejście z lampką kręgu dzieci, wymienienie imion, zwrócenie uwagi na cechy ognia ciepły, jasny 3. Śpiewanie powitalnej piosenki, w której wymienia się imię każdego dziecka, i jednoczesne masowanie dłoni oliwką zapachową (zapach oliwki powinien być taki sam jak lampki 11

12 zapachowej, piosenką mogą być np. dwukrotnie powtarzające się słowa Witaj... (imię dziecka), jak się masz. Wszyscy cię witamy. Wszyscy cię kochamy, bądź wśród nas. 4. Krótkie opowiadanie o danej porze roku, w którym możemy pokazać różne ciekawostki przyrodnicze z nią związane (wiosna podlewanie rzeżuchy, zboża w doniczkach, lato zwrócenie uwagi na wysoką temperaturę; przy demonstracji możemy otwierać okna, jesień oglądanie liści i kasztanów, zima obserwowanie śniegu, zwrócenie uwagi na niską temperaturę) 5. Spotkanie z żywiołem wiosna rozcieramy dzieciom glinę na dłoniach, najpierw jest mokra, śliska i zimna, a później ciepła, szorstka i krucha; lato zapalamy świece lub lampion, opowiadamy o ogniu i pokazujemy jego właściwości, na koniec zdmuchujemy lub zalewamy ogień wodą; jesień rozwiewamy suche liście, poruszamy tkaninami na ścianach, rozwiewamy włosy dzieciom suszarkami; zima demonstrujemy wodę w stanie ciekłym i stałym, dzieci dotykają lodu, który jest zimny, śliski, i mokry. 6. Demonstracja instrumentu muzycznego - gra nauczyciel i jeśli to możliwe, dzieci; wiosną na bębnie latem na gongu jesienią na dzwonach rurowych zimą na dzwonkach i trójkącie. 7. Zakładanie na głowy dzieci kolorowych chust - kolor chusty zgodny z barwą pory roku, następnie dziecko samo (lub z pomocą) ściąga chustę z głowy 8. Zaciemnienie sali - szukanie z lampką dzieci, wymawianie ich imion, dziecko w miarę możliwości odpowiada odpowiednią głoską; wiosną o ; latem i ; jesienią e ; a zimą a, albo inaczej daje znak, gdzie się znajduje, na przykład przez podniesienie ręki albo nogi). 9. Zapalenie lampy nadfioletowej - w ciemnościach i w świetle nadfioletowym pokazujemy fosforyzujące zabawki, zimą możemy rozdmuchiwać kawałki białego papieru jako płatki śniegu). 10. Zastosowanie bodźców smakowych - podajemy dzieciom jedzenie o odpowiednim smaku: 12

13 latem słodką wiśniową konfiturę, jesienią miód lub krem orzechowy, zimą miętowe pastylki, wiosną cytrynę z cukrem. 11. Gaszenie lampki zapachowej. Zajęcia prowadzone tą metodą dają uczestnikom wiele radości i zadowolenia z bycia zauważonym, zaakceptowanym i aktywnym w poznawaniu otaczającego nas świata. Bibliografia: 1. Rozwój daje radość pod red. J. Kielina, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2000r. 2. Uczenie przez zmysły wprowadzenie do teorii integracji sensorycznej, Mass. Violeta WSiP, Warszawa Jak to pachnie i smakuje, Frochlich A. Wydawnictwo Jedność, Kielce IMPREZY Z KALENDARZA "Uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego 2014/2015" Uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego 2014/2015 odbyło się 2 września 2014 r. jak zawsze Mszą Świętą. Część oficjalna została poprowadzona przez kierownik Szkoły, która powitała zgromadzonych nauczycieli i uczniów. W miłym nastroju, pełni optymizmu i wiary we własne możliwości przywitaliśmy nowy rok szkolny. Uroczystość ta została poprzedzona powiatową inauguracją roku szkolonego, która miała miejsce dzień wcześniej, tj. 1 września 2014 r. na terenie Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Wyszkowie, której byliśmy uczestnikami. Podczas inauguracji nastąpiło uroczyste oddanie do użytku nowego budynku szkoły. Na sali zgromadziło się wielu gości. Nasi najmłodsi uczniowie: Patryś, Kubuś, Jacuś i Adaś wcielając się w role postaci z bajki o Kubusiu 13

14 Puchatku pięknie zaprezentowali sie w aranżacji do piosenki Kilku kumpli weź, natomiast starsi wychowankowie zagrali i zaśpiewali w zespole muzycznym. Wszyscy otrzymali gromkie brawa. " VIII Mazowiecki Dzień Treningowy Programu Aktywności Motorycznej" swoich możliwości, uczestniczyli w różnorodnych konkurencjach sportowych: rzucali piłeczką palantową, przechodzili przez tunel, pokonywali tor przeszkód, toczyli i przekopywali piłkę nad przeszkodą, itp. Każdy start wzbudzał silne emocje i wolę zwycięstwa. Dzięki wsparciu ze strony wielu instytucji i osób prywatnych, zawsze chętnych do pracy W tym roku po raz kolejny stworzyliśmy okazję do spotkania i radości ze wspólnych sukcesów sportowych. W dniu r. w sali sportowej nowego budynku Specjalnego Ośrodka Szkolno Wychowawczego, nasza sportowa sekcja Fiszor zorganizowała Trening Aktywności Motorycznej, który dał szansę startującym w konkurencjach do wykazania się siłą woli i dążeniem do sukcesu. Uczniowie, na miarę jak wolontariusze, impreza była pozytywnie postrzegana i na długo zapisała się w pamięci uczestników, jak i dopingujących. 14

15 "Dzień Edukacji Narodowej" Jak zwykle w październiku odbyła się uroczystość z okazji Dnia Edukacji Narodowej. Udział w niej wzięli uczniowie i nauczyciele szkoły, dyrekcja i pracownicy DPS "Fiszor". Występ przygotowały nasze koleżanki z terapii zajęciowej wykazujących talent kabaretowy. Scenki z życia nauczyciela przedstawiono w Dzienniku Telewizyjnym, który wzbudził podziw i radość do łez. Stworzona tym samym atmosfera podkreśliła ważność integracji naszych środowisk. Występ wprawiły wszystkich zebranych w dobry nastrój, a po jego zakończeniu aktorzy zostali nagrodzeni gromkimi brawami. "Dzień Pracownika Socjalnego" Z okazji Dnia Pracownika Socjalnego w dniu r. odbyło się uroczyste spotkanie, w którym wzięli udział pracownicy Domu Pomocy Społecznej. Zgromadzenie było doskonałą okazją do wyrażenia wdzięczności za trud włożony w ich pracę i złożenia podziękowań, wręczenia drobnych upominków. Sposób świętowania tego dnia był tradycyjny spotkanie przy kawie, ciastku i poruszającym filmie w przyjemnej atmosferze. " Zabawa andrzejkowa" Dnia 27 października 2014 r. w sali widowiskowej DPS Fiszor w Gaju odbyła się dyskoteka andrzejkowa. Wzięli w niej udział uczniowie i mieszkańcy DPS-u. Zabawa przebiegała w atmosferze wróżb i magii. Przyczynili się do tego uczniowie Technikum Poligraficzno Usługowego w Wyszkowie, którzy przygotowali różnorodne wróżby. Jak już nie raz mogliśmy się przekonać, andrzejki są wspaniałą okazją do dobrej zabawy, a jednocześnie źródłem szacunku dla tradycji i obrzędów ludowych. Wspólnie z 15

16 zaproszonymi gośćmi zatańczono Makarenę. Mimo, iż tańce i zabawa trwały kilka godzin, po uczestnikach zabawy nie było widać zmęczenia. Cała imprezę uświetniła muzyka nad która czuwali didżeje puszczając hity sprzed wielu lat jak i te najnowsze. Impreza przebiegła bez żadnych komplikacji, dzięki czemu wielu z nas nie może się doczekać kolejnej zabawy. "Mikołaj i Spotkanie Opłatkowe dla uczniów Szkoły Filialnej" Spotkania opłatkowe stają się okazją do wspólnego przeżywania wyjątkowego nastroju Świąt Bożego Narodzenia, i tak również było w naszej szkole. Zgodnie z tradycją uczniowie z nauczycielami sprawili, że zwykłe drzewko zamieniło się w kolorową choinkę. Dekorując ją własnoręcznie wykonanymi ozdobami i świecidełkami. Śpiewano kolędy w celu wprowadzenia w świąteczny nastrój i umilenia czasu. Dopełnieniem tradycji była wizyta św. Mikołaja, na którą czekano z niecierpliwością już od samego rana. Pomimo braku białego puchu, spotkanie z Mikołajem minęło w miłej atmosferze, każdy z uczniów był bardzo zadowolony z otrzymanego prezentu. Uczniowie długo wspominali ten dzień, dzielili się wrażeniami, ponownie oglądali prezenty, zerkali przez okno z nadzieją, że jeszcze raz zobaczą naszego gościa i pomachają mu na pożegnanie. 16

17 "Jasełka Bożonarodzeniowe" Święta Bożego Narodzenia to najuroczyściej obchodzone święto. Zgodnie z tradycją jaka jest praktykowana w naszym DPS-ie, każdego roku są przygotowywane i przedstawiane Jasełka Bożonarodzeniowe. Nie inaczej było i w tym roku r. o godzinie w pięknie udekorowanej sali widowiskowej zebrano się w celu obejrzenia jasełek. Piękna scenografia nadała uroczystości wyjątkowy klimat i wprowadziła zgromadzoną publiczność w świąteczny nastrój. O dobrą zabawę i miłe doznania słuchowe zadbali zaś zdolni aktorzy. Publiczność po raz kolejny mogła przeżyć historię Marii i Józefa szukających miejsca do schronienia na noc, którzy po bezowocnych poszukiwaniach zdecydowali się przenocować w stajni. Jednak to do nich i małego Jezuska przybyli tak honorowi goście jak trzej mędrcy i złożyli dzieciątku pokłon. Całość przedstawienia pokazująca scenki z życia nowonarodzonego dzieciątka, pasterzy, mędrców, dzieci oraz aniołów przeplatana była kolędami. Następnie nadszedł moment dzielenia się opłatkiem podczas którego panowała bardzo miła i rodzinna atmosfera. "Kolęda 2015" W dniu r. DPS Fiszor w Gaju odbyła się ważna uroczystość integrującą środowisko mieszkańców DPS i społeczność szkolną, mowa o wizycie duszpasterskiej. Z radością wszyscy odwiedzaliśmy poszczególne rodzinki głośno śpiewając 17

18 kolędy, przygrywając jak kto umie i na czym potrafi. Coroczne kolędowanie tworzy niepowtarzalną atmosferę przyjaźni i jedności między wszystkimi uczestnikami. Warto więc pamiętać o tej tradycji. "Świąteczne spotkanie z Uczniami Gimnazjum Nr 1 w Wyszkowie" Kolejny raz w dniu r. uczniowie naszej szkoły mieli przyjemność spotkać się z uczniami Gimnazjum Nr 1 w Wyszkowie, którzy z okazji Świąt Bożego Narodzenia zechcieli nas odwiedzić. Przygotowany program artystyczny związany z tematyką świąteczną podobał sie publiczności, która nagrodziła gości gromkimi brawami. "Kolędowanie z uczniami Zespołu Szkół w Rybnie" Niezwykłą atmosferę podtrzymującą świąteczny nastrój stworzyli nam uczniowie Zespołu Szkół w Rybnie. W dniu r. zaszczycili nas swoją obecnością przynosząc w podarku przepiękny koncert kolęd i pastorałek. Bogaty program artystyczny przedstawiony przez bardzo młodziutkich wykonawców pozwolił na przeniesienie się w niesamowity świąteczny czar Bożego Narodzenia. 18

19 Nie sposób było pozostać nie wzruszonym zarówno wykonaniem, jak i urokiem uczniów szkoły w Rybnie. Koncert długi, ale jakże krótki dla jego odbiorców, którzy oklaskami dziękowali za możliwość jego wysłuchania. Podziękowaniom nie było końca, a drzwi nasze pozostają otwarte dla tak niezwykłych talentów. DZIAŁALNOŚĆ DYDAKTYCZNO - KULTURALANA WYCIECZKI "Szlakami historii Wyszkowa" 19 września uczniowie naszej szkoły ruszyli śladami wyszkowskich Żydów. Podróż w czasie zaczęliśmy od miejsca narodzin Mordechaja Anielewicza przywódcy powstania w getcie warszawskim, gdzie znaleźliśmy motto naszej wycieczki: Współcześni powinni przywracać naszej pamięci tych, których już nie ma. Następnie nadbużańkimi łęgami doszliśmy na Kirchut cmentarz żydowski ozdobiony macewami, którymi wybrukowane była ulica Zakolejowa i podwórze starej willi, gdzie mieściła się siedziba niemieckiej żandarmerii i która stanowiła następny przystanek w naszej wędrówce. Po drodze uczniowie mogli porównywać obecny wygląd miasta ze zdjęciami z okresu przedwojennego stanąć w miejscu, gdzie mieściły się synagogi, poszukać 19

20 śladów wojny na kościele św. Idziego oraz zapoznać się z przykrą historią licznych egzekucji Żydów na terenie miasta. "V Piknik Militarny w Różanie" miłośnicy militariów mogli zwiedzić fronty oraz stoisko WKU Ostrołęka promujące służbę wojskową i służbę w Narodowych Siłach Rezerwowych. Nie zabrakło kiermaszu wydawnictw historycznych i sklepów militarnych oraz oczywiście kuchni polowej z GROCHÓWKĄ. Uczniowie naszej szkoły po raz kolejny uczestniczyli w Pikniku Militarnym organizowanym przez Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Różańskiej i Burmistrza Gminy Różan, 7 września 2014r. Jak co roku mogli obejrzeć scenę batalistyczną z okresu powstania styczniowego. Poza tym nasi 20

21 "Dzień otwarty w Miejskiej Oczyszczalni Ścieków" i technologią wykorzystywaną w oczyszczalni. Oprócz ciekawie zorganizowanej wycieczki, na przybyłych gości czekała loteria, w której do wygrania były m.in. kalendarze. Dla każdego zwiedzającego przygotowano również upominki. To była ciekawa i pouczająca wyprawa w niecodzienne, a jakże interesujące miejsce. W dniu r. oczyszczalnia ścieków w Wyszkowie została udostępniona zwiedzającym. Chętnych nie zabrakło. Wśród wycieczkowiczów znaleźli się także uczniowie naszej szkoły. O procesach, jakie zachodzą w przedsiębiorstwie uczniowie usłyszeli od przewodnika, który był do dyspozycji osób odwiedzających. Zapoznał on uczniów z procesem oczyszczania ścieków, "Muzeum Techniki w Warszawie" W październiku, pod czujnym okiem opiekunów uczniowie naszej szkoły mogli doskonalić umiejętność korzystania ze środków transportu miejskiego w drodze do Muzeum Techniki w Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie. Jak na płeć męską przystało największe zainteresowanie wzbudziły w chłopcach wszelkie pojazdy jeżdżące i latające 21

22 oraz czasowa ekspozycja Policji dotycząca ruchu drogowego. Wiele ciekawych doznań dostarczyły również eksponaty dające możliwość praktycznego zastosowania praw fizyki, zaś wyobraźnię i dyskusje trwające całą drogę powrotną pobudziła wystawa dotycząca lotów w kosmos i domów przyszłości. "XVIII Rally Wyszków" organizatorów i partnerów zawodów. Można było, m.in.: podziwiać pojazdy zabytkowych aut, doskonalić wiedzę dotyczącą ruchu drogowego w organizowanych przez policję zajęciach edukacyjnych. Interesujące pokazy zapewnili również przedstawiciele straży pożarnej. Tym razem w sercach naszych chłopców obudziła się pasja do motoryzacji. Poprzez uczestnictwo w Rally Wyszków mieli okazję oglądać jazdę na naprawdę wysokim poziomie. Obok emocji na trasie mogli liczyć również na wiele atrakcji zapewnionych przez 22

23 Konkursy szkolne i pozaszkolne "Las pełen tajemnic" Michał Kubik - uczeń naszej szkoły został wyróżniony w konkursie plastycznym pt. Las pełen tajemnic organizowanym przez Nadleśnictwo Wyszków. Wpłynęło w nim 140 prac konkursowych z 27 placówek oświatowych. Rozstrzygnięcie i ogłoszenie wyników nastąpiło 19 września 2014 r. na skwerze przy fontannie, przy ul. Gen. J. Sowińskiego i połączone było z otwarciem wystawy pt. Historia wyszkowskich lasów w fotografii. Tesco dla szkół -,,Kulinarni odkrywcy" W ramach zajęć kółka kulinarnego uczniowie naszej szkoły zaprezentowali swoje umiejętności w konkursie edukacyjnym Tesco dla szkół -,,Kulinarni odkrywcy". Tematyka tegorocznej edycji to edukacja w zakresie zdrowego odżywiania oraz rozbudzanie pasji do gotowania. Zadaniem konkursowym było nakręcenie dwuminutowego filmiku przekonującego, że gotowanie może być kreatywną i ciekawą zabawą. W czasie zajęć przygotowaliśmy sałatkę jarzynową, a uczniowie dumnie prezentowali swoje umiejętności. Młodzi Kulinarni Odkrywcy zmierzyli się z kilkuset szkołami zajmując 19 miejsce w województwie mazowieckim i 245 w rankingu ogólnopolskim. Filmik uzyskał prawie 800 głosów, niestety nie udało nam się wygrać. Nie poddajemy się i będziemy próbować sił w następnych edycjach. Oto link do filmiku: 23

24 ZAJĘCIA OTWARTE " Z naturą na co dzień" własnej dziecka. Zajęcia odbywają się dwa razy w miesiącu po dwie godziny lekcyjne. Materiał przyrodniczy wykorzystany podczas zajęć jest dużym bogactwem bodźców kierowanych do każdego człowieka, ale szczególnie wrażliwymi odbiorcami są osoby niepełnosprawne intelektualne, gdyż proces ich uczenia się i nabywania wszelkich umiejętności jest niezwykle utrudniony. Z naturą na co dzień to program zajęć otwartych przeznaczony dla uczniów niepełnosprawnych intelektualnie, którzy są uczestnikami grupowych zajęć rewalidacyjnowychowawczych. Głównym celem programu jest stymulacja rozwoju sprawności manualnej i ruchowej oraz wyzwalanie aktywności 24

25 Zdrowie na talerzu Podstawowym celem programu Dbam o swoje zdrowie realizowanego w ramach Programu Profilaktyki Szkoły Filialnej w Gaju jest skuteczne i efektowne kształtowanie postaw, umiejętności praktycznych dzieci zgodnych z zasadamizdrowego trybu życia ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowego i racjonalnego odżywiania się, pogłębiania związanej z tym wiedzy oraz pobudzaniu do aktywnego spędzania wolnego czasu, dbania o higienę i czystość. Formą realizacji powyższych założeń są cyklicznie organizowane zajęcia otwarte. "Zdrowie na talerzu" to kolejne z tych zajęć. Odbyły się 29 października 2014r. Udział w nich wzięli uczniowie z umiarkowaną i znaczną niepełnosprawnością intelektualną. Poznali i utrwalili znajomość właściwej diety poprzez odpowiednie skomponowanie produktów spożywczych w codziennych posiłkach, rolę witamin zawartą w owocach i warzywach, a także samodzielnie przygotowali smaczną i aromatyczna sałatkę. Dzięki temu mogli nabywać umiejętności w zakresie posługiwania się przyborami kuchennymi, poznać kolejność etapów pracy i jej planowania. 25

26 "Szkolny konkurs dogoterapii" części ciała. Uczestnicy mogli również doskonalić spostrzegawczość i wrażliwość słuchową poprzez wykonywanie różnych zadań typu: znajdź i dopasuj, ułóż według wzoru, wymień cechy miłego i groźnego psa. Uczniowie aktywnie uczestniczyli w proponowanych zabawach. Konkurs odbył się w listopadzie uczestniczyli w nim uczniowie klas szkoły podstawowej. Celem konkursu było rozwijanie umiejętności wypowiedzi na podany temat, utrwalenie wyglądu psa, jego W CO SIE BAWIMY? Proponujemy proste zabawy, które pozwolą dzieciom wypełnić przyjemnie i aktywnie zimowe popołudnie. Zapraszamy do pierwszej z nich. Zobaczymy, czy uda Ci się pomóc Jelonkowi znaleźć właściwą drogę 26

27 27

28 Pomoce: kapsle, tasiemka, wstążka, taśma dwustronna,pisak. Kapsle należy przymocować taśmą dwustronną do wstążki, narysować pisakami buźkę, ozdobić szalikiem i bałwanek gotowy. Zabawa nimi zależy od nasze kreatywności, np. możemy je animować zakładając pętelkę na palec i dać sie ponieść zimowym przygodom. Kapslowy bałwanek Zabawa paluszkowa 28 MIŁEJ ZABAWY!

29 "NA DOBRANOC, DOBRY WIECZÓR" - bajka terapeutyczna "Bajka o słoniku Bartusiu i jego krótszej nóżce" Oddziaływanie: niwelowanie lęków wywołanych niepełnosprawnością ruchową, lęku przed odrzuceniem i nieakceptacją przez grupę rówieśniczą. Celem poniższej bajki jest: budowanie pozytywnego obrazu samego siebie, wskazanie na sposób rozwiązywania trudnej sytuacji, nabycie innego myślenia o sobie. Słonik Bartuś miał 6 lat. Razem ze swoimi ukochanymi rodzicami tatą Stefanem, mamą Leokadią i młodszą siostrą Justynką mieszkał w dalekiej i bardzo ciepłej Afryce, wśród gęstych zarośli. Ponieważ był bardzo roztropnym i wesołym słoniątkiem, szybko zaprzyjaźnił się ze słoneczkiem, które codziennie o poranku witało go ciepłym uśmiechem. Bardzo lubił zabawy z siostrą i kolegą Trąbikiem, który był najlepszym przyjacielem Bartusia. Uwielbiali bawić się razem w berka i chowanego. Na wspólnej wesołej zabawie spędzali prawie każdą wolną chwilę. A kiedy czasem było smutno, Bartuś i Trąbik siadali razem w ich ulubionym miejscu w cieniu rozłożystej palmy i o tym rozmawiali. A kiedy skończyli na serduszkach było im dużo, dużo lżej. Oprócz wspólnych zabaw całej trójki i rozmów z przyjacielem, Bartuś uwielbiał także spacery z całą rodziną. Przechadzali się pośród wysokich, kokosowych palm, na których rosło mnóstwo wielkich orzechów pełnych kokosowego mleka, które Bartuś uwielbiał pić na deser. Podczas przechadzek z rodziną, czuł, że jest najszczęśliwszym słoniątkiem w całej Afryce. Czuł się tak pomimo, że szło mu się troszkę trudniej niż jego siostrze i rodzicom poruszał się wolniej i szybciej męczył, a bolała go przy tym nóżka, ponieważ była krótsza niż jego pozostałe trzy nóżki. Z powodu krótszej nóżki Bartusia cierpiał także jego kręgosłup, który się wykrzywiał i też dość mocno bolał, kiedy słonik kuśtykał podczas spacerów. Jednak Bartuś nie zwracał na to zbytniej uwagi, najważniejsze było dla niego to, że może wspólnie z najbliższymi cieszyć się i śmiać. Wtedy czuł i wiedział, że jest dla nich ważny i kochają go takim, jakim jest jego i jego krótszą nóżkę 29

30 Kiedy pewnego dnia cała słoniowa rodzina wróciła już ze spaceru mama, jak co dzień upiekła pyszne, cieplutkie bambusowe ciasteczka, podała kokosowe mleko, które Bartuś tak bardzo uwielbiał i powiedziała do niego: Cieszysz się na swój pierwszy dzień w przedszkolu, synku? To już jutro pamiętasz? Tak, tak mamusiu, pamiętam odpowiedział z niepewną minką słonik i dodał: Wiesz, mamusiu, pamiętam, jak mówiłaś mi o tym, że to bardzo przyjazne i radosne miejsce, w którym poznam wielu kolegów i będę się z nimi bawił. Troszkę boję się tam pójść Przecież nie będzie tam ani ciebie, ani tatusia, no i Justynki też nie będzie W tym momencie Bartuś ściszył głos, a jego oczy zalśniły łzami Mama natychmiast to zauważyła i ciepłym głosem, przytulając synka mocno do siebie odpowiedziała: Syneczku, rozumiem, że się boisz, to dla Ciebie coś nowego, ale wiesz, wielu z Twoich kolegów też tam jutro pójdzie pierwszy raz. Myślę, że ich serduszka też będą pełne obaw, ale jestem pewna tego, że pani przedszkolanka wszystkie wasze obawy przegoni daleko za góry, za lasy, a wy o nich zapomnicie i będziecie się radośnie bawić, aż do chwili, kiedy po każde z was przyjdą rodzice, by razem wrócić do domu. Jeśli tak mówisz, mamusiu, to nie będę się bał! - powiedział już troszkę uspokojony Bartuś. Już po chwili z rozradowaną miną i wypiekami na policzkach wypił swój przysmak zajadając przy tym pyszne ciasteczkowe łakocie. Nadszedł pierwszy dzień wizyty Bartusia w przedszkolu Niby wszystko było tak, jak mówiła mu mamusia, niby wszystko się zgadzało, koledzy, zabawki, pani przedszkolanka Jednak w pewnym momencie Bartuś zauważył, że wokół niego dzieje się coś dziwnego i po cichutku, pytał sam siebie: - Dlaczego nikt nie chce się ze mną bawić? Czemu wszyscy tak dziwnie na mnie patrzą? Bartuś długo, długo nad tym myślał, cichutko stojąc pod ścianą i nic z tego nie rozumiał Tego dnia, wrócił do domu bardzo smutny, opowiedział o wszystkim mamie i rozżalony krzyknął: Więcej nie pójdę do przedszkola! - po czym odwrócił się na pięcie i pobiegł do swojego pokoju. Po chwili weszła tam mama i ujrzawszy szlochającego synka, powiedziała: - Wiesz, kochanie, mi też byłoby bardzo smutno, gdyby nikt nie chciał się ze mną bawić. Na to Bartuś zaszlochał najgłośniej, jak umiał i z żalem zapytał: - Ale dlaczego mamusiu? Przecież byłem grzeczny i miły dla wszystkich. Na to mama po chwili odrzekła z troską w głosie: - A pamiętasz, syneczku, jak bałeś się pójść do przedszkola i tego, co się tam wydarzy? - No tak, mamusiu. odpowiedział zdziwiony Bartuś, a mama dodała: 30

31 - Wiesz, dlaczego się tak bardzo bałeś, prawda? No bo, bo nie wiedziałem, jak tam będzie odpowiedział. A mama na to, mocno go przytulając rzekła: - Wiesz Bartusiu, że jedna z twoich nóżek jest troszkę inna, niż pozostałe, prawda? No tak, ale przecież ty też o tym wiesz, mamusiu i tatuś wie, i Justynka i się ze mną bawicie Tak, kochanie - odpowiedziała mama bo bardzo cię kochamy i wiemy, że jesteś bardzo wesołym, rezolutnym i mądrym słonikiem. Wiemy też, że twoja krótsza nóżka nie przeszkadza ci w zabawie, i, że nie zrobimy ci krzywdy baraszkując razem. Ale myślę, kochanie, że Twoi koledzy mogli się dziś troszkę twojej nóżki przestraszyć. Może wcześniej nie widzieli nikogo z krótszą nóżką i bardzo się temu dziwili? Może bali się, że w zabawie mogą zrobić ci krzywdę i będzie cię bolało? A może nie wiedzieli, jak się z tobą bawić? Bartuś zamyślił się mocno, słuchając słów mamy i dodał z przejęciem: - Wiesz mamuś, jeden kolega chyba chciał się ze mną pobawić, bo podszedł do mnie, ale po chwili uciekł No widzisz syneczku rzekła mama Jak myślisz, dlaczego tak zrobił? - Hmm zastanowił się Bartuś pewnie dlatego, że nigdy nie widział takiej nóżki, jak moja i się jej przestraszył, a przecież ona nie gryzie Ha! Ha! roześmiał się Bartuś i z uśmiechem krzyknął Mam pomysł! Mam pomysł! - Jaki, syneczku? - zapytała zaciekawiona mama, a Bartuś z dumą w głosie rzekł: - Pani przedszkolanka powiedziała nam, że jutro opowie nam o tym, dlaczego jest tyle różnych zwierzątek na świecie i dlaczego każde jest ważne. A ja i moi koledzy: lwiątko, żyrafiątko, strusiątko i tygrysek, będziemy opowiadać czym różnimy się od siebie. Pójdę do przedszkola i opowiem wszystkim o mojej nóżce, bo przecież nikt z moich kolegów takiej nie ma i opowiem też o tym, że ona wcale nie jest straszna, że nie trzeba się jej bać i że mogę się bawić, bawić i bawić, tak jak wszyscy! - Brawo! Świetny pomysł! - zawołała mama, a po chwili namysłu, dodała: - Dziś wieczorem tatuś odbierze od doktora twoje nowe ortopedyczne buciki. Kiedy pójdziesz w nich jutro do przedszkola, możesz opowiedzieć kolegom o tym, że twoje buciki są bardzo wyjątkowe, z magiczną wkładką, która sprawia, że twoje nóżki są równe, nie utykasz i nie boli cię kręgosłup, no i chodzi ci się dużo wygodniej. - Tak, mamusiu! Właśnie tak zrobię! zawołał Bartuś i rozradowany pobiegł bawić się w berka z Justynką i Trąbikiem. Kiedy na drugi dzień Bartuś przyszedł do przedszkola, bardzo cieszył się na to, że będzie mógł wszystkim opowiedzieć o swojej nóżce. Z radością poszedł na zajęcia, grzecznie siadając w kółeczku i tak jak jego koledzy z zaciekawieniem słuchał o tym, że na świecie mieszka bardzo dużo zwierzątek, że wszystkie są tak samo ważne. I chociaż różnią się od siebie są sobie wzajemnie potrzebne A 31

32 potem w klasie zrobiło się bardzo głośno, bo każdy chciał opowiedzieć coś o sobie. Kiedy Bartuś zaczął opowiadać o swojej nóżce, zwierzątka otworzyły pyszczki z ciekawości i bardzo się dziwiły słysząc, że urodził się z krótszą nóżką i ucieszyły się, kiedy powiedział, że wcale mu ona nie przeszkadza w zabawie. Słonik czuł się dumny z tego, że wszyscy słuchają go z uwagą i pozwolił nawet, by koledzy mogli dotknąć jego nóżki i przekonać się, że wcale nie jest taka straszna A ortopedycznych bucików, które nosił, każdy mu zazdrościł, bo nikt nie miał w swoich magicznej wkładki. Od tamtego dnia nikt z kolegów nie bał się już krótszej nóżki Bartusia i wspólnym zabawom nie było końca. Informacje szkolne Przypominamy, że w Szkole Filialnej w Gaju zajęcia odbywają się w godzinach 8:00 16:00 Organizacja zajęć dla uczniów szkoły podstawowej, gimnazjum oraz szkoły przysposabiającej do pracy odbywa się według tygodniowego rozkładu zajęć w godz. 8:00 12:05 oraz 12:45 15:10 Podobnie zajęcia w zespołach rewalidacyjno wychowawczych odbywają się od 8:00 do 12:00 oraz od 12:00 do 16:00, w trakcie przerwy obiadowej nauczyciele uczestniczą w doskonaleniu samoobsługi uczniów w rodzinkach O wszelkich zmianach w organizacji zajęć wynikających z organizacji różnych imprez szkolnych oraz pozaszkolnych, udziału nauczycieli w szkoleniach bądź w radach pedagogicznych informujemy na bieżąco. Nauczyciele redagujący gazetkę: Edyta Walaszek, Katarzyna Skoczeń, Hanna Cichocka 32