MODELOWANIE KAWITACJI PRZY OPŁYWIE PROFILU Z ZASTOSOWANIEM ZMIENNEJ LICZBY KAWITACJI

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "MODELOWANIE KAWITACJI PRZY OPŁYWIE PROFILU Z ZASTOSOWANIEM ZMIENNEJ LICZBY KAWITACJI"

Transkrypt

1 MODELOWANIE INŻYNIERSKIE nr 55, ISSN X MODELOWANIE KAWITACJI PRZY OPŁYWIE PROFILU Z ZASTOSOWANIEM ZMIENNEJ LICZY KAWITACJI Dorota Homa 1a, Włodzimierz Wróbewski 1b 1 Instytut Maszyn i Urządzeń Energetycznych, Poitechnika Śąska a dorota.homa@pos.p, b wodzimierz.wrobewski@pos.p Streszczenie W artykue przedstawiono modeowanie przepływu z kawitacją w przypadku opływu wokół profiu hydrauicznego. Liczba kawitacja została dobrana w taki sposób, by zaobserwować różne typy struktur kawitacyjnych. Użyto modeu wieofazowego typu one fuid oraz założono izotermiczność przepływu. Do zamodeowania powstawania fazy gazowej użyto modeu Schnerr & Sauer. Ze wzgędu na niestacjonarność zjawiska zastosowano symuacje typu transient. Porównano wyniki symuacji z danymi eksperymentanymi da różnych typów kawitacji. Przeanaizowano rozkłady udziału objętościowego pary w punktach monitorujących wzdłuż profiu oraz okresy zmian struktur kawitacyjnych. Do symuacji użyto profiu CarkY. Obiczenia przeprowadzono z użyciem kodu OpenFoam z wykorzystaniem sovera interphasechangefoam. Słowa kuczowe: przepływ z kawitacją, mode kawitacji, obiczeniowa mechanika płynów, opływ profiu hydrauicznego, przepływ wieofazowy MODELLING CAVITATION FOR DIFFERENT CAVITATION NUMER IN CASE OF FLOW OVER THE FOIL Summary The paper concerns cavitation modeing in case of fow over a hydrofoi. Cavitation number was set to the vaues that enabe to observe different types of cavitation. Mutiphase mode of one-fuid type was used and isotherma fow was assumed. To simuate vapor voume transport the Schnerr & Sauer mode was used. As the investigated phenomenon is unsteady transient type of cacuation was used. The cacuation resuts for different cavitation types were compared with the avaiabe experimenta data. The distribution of vapor voume fraction in monitor points over the foi as we as changes in the frequency of cavitation structures were anaysed. The simuation was run on CarkY foi. The cacuations were performed using OpenFoam open source code with interphasechangefoam sover. Keywords: cavitating fow, cavitation mode, computationa fuid dynamics, fow over a hydrofoi, mutiphase fow 1. WSTĘP Zjawisko kawitacji jest jednym z najważniejszych zjawisk zagadnień procesu projektowania i ekspoatowania pomp i układów pompowych. Dobór parametrów pracy instaacji pompowej oraz projekt układu przepływowego powinien wykuczać pracę w warunkach kawitacyjnych, gdyż rezutatem takiej pracy może być poważne uszkodzenie łopatek wirnika i ścian kanałów międzyłopatkowych. y ograniczyć ryzyko pracy w warunkach kawitacyjnych, warto przeprowadzić symuację przepływu z możiwością tworzenia się struktur kawitacyjnych. Ważne jest, by wybrany mode kawitacji prowadził do wyników jak najbiższych rzeczywistości. Ceem opisanym badań numerycznych było przetestowanie przydatności modeu kawitacji Schnerr & Sauer do obiczeń przepływu z kawitacją da przypadku opływu profiu hydrauicznego. Przeprowadzono symuacje da warun- 42

2 Dorota Homa, Włodzimierz Wróbewski ków pozwaających zaobserwować różne typy kawitacji. Wiekością charakteryzującą przepływ kawitacyjny jest iczba kawitacji σ [11]. Definiowana jest jako: p p s σ = (1) u p ciśnienie absoutne, Pa ps ciśnienie nasycenia da temperatury przepływu, Pa gęstość niezakłóconego przepływu (cieczy), kg/m u prędkość niezakłóconego przepływu, m/s W zaeżności od iczby kawitacji można wyróżnić 4 typy przepływu z kawitacją [11]. Pierwszym z nich jest kawitacja zaczątkowa, którą można zaobserwować przy iczbie kawitacji 1.6 [11]. Cechą charakterystyczną jest krótki okres zmian oraz struktury kawitacyjne zaczepione bisko krawędzi natarcia. Przy iczbie kawitacji 1.4 występuje kawitacja warstwowa [11]. Ten typ przepływu charakteryzuje się dłuższym okresem zmian niż w kawitacji zaczątkowej. Pojawia się większa iość wirów kawitacyjnych oraz zwiększa się iczba pęcherzy pary w wirze. Koejnym stadium jest tzw. kawitacja chmurowa, obserwowana przy iczbie kawitacji 0.8 [11]. Obszar w okoicy krawędzi spływu staje się mocno niestacjonarny, tworzenie się i zanikanie struktur odbywa się w znacznie dłuższym okresie niż w przypadku kawitacji warstwowej. Ostatnim typem kawitacji jest superkawitacja. Gdy iczba kawitacji osiągnie wartość 0.4, struktura kawitacyjna zaczyna obejmować obszar daeko za profiem, jej grubość zmienia się nieznacznie w czasie [11]. Otrzymane wyniki da każdego rodzaju kawitacji porównano z dostępnymi danymi eksperymentanymi. Przeanaizowano wartości udziału objętościowego pary i ciśnienia w punktach monitorujących. Na osi odciętych umieszczono bezwymiarową odegłość x/c, czyi ioraz współrzędnej odciętej i cięciwy profiu. 2. OPIS MODELU MATEMATYCZNEGO adany mode naeży do grupy modei typu onefuid. Charakteryzują się one tym, że płyn jest traktowany jako mieszanina fazy dyspersyjnej (gazowej) i ciągłej. W modeach tego typu rozwiązywane są równania zachowania da mieszaniny (zachowania masy, pędu) oraz równanie zachowana masy da fazy gazowej. W użytych modeach założono brak pośizgu między fazami, co oznacza, że prędkości fazy ciekłej i gazowej są równe. Udział pary wodnej w płynie jest wyznaczany z zaeżności [8]: α v + (α v u ) = R e R c t gdzie: α udział objętościowy pary wodnej, v gęstość pary wodnej, kg/m (2) u prędkość mieszaniny, m/s t czas, s Re, Rc człony źródłowe równania zachowania masy, kg/m s W modeu Schnerr & Sauer człony źródłowe okreśane są na podstawie równania Rayeigha-Pesseta (RP), które opisuje dynamikę wzrostu i zaniku pęcherzy pary wodnej [2]. Używa się uproszczonej formy równania RP z pominięciem napięcia powierzchniowego oraz członów drugiego rzędu. Równanie to w uproszczonej formie ma postać: Dr Dt = 2 p p r promień pęcherza pary wodnej, m p ciśnienie w pęcherzu pary wodnej, Pa gęstość fazy ciekłej, kg/m () Schnerr i Sauer założyi, że człon źródłowy można wyznaczyć z następującej zaeżności [10]: R = v Dα (4) Dt Natomiast zaeżność między udziałem objętościowym pary i promieniem pęcherza opisuje równanie [10]: 4 n πr α = (5) n πr n iczba pęcherzy na jednostkę płynu, - Na podstawie zaeżności (5) okreśany jest promień pęcherza: r = α α π n 1 (6) Ostatecznie człony źródłowe równania zachowania masy da pary przybierają postać [10]: Re v 2 ( p s p) = α ( 1 α ) p s p (7) r v 2 ( p p s ) R c = α ( 1 α ) p s < p (8) r. PRZYGOTOWANIE SYMULACJI Anaizowane zagadnienie dotyczy opływu wody wokół profiu hydrauicznego CarkY. Geometria przyjęta do obiczeń przedstawiona jest na rys.1. 4

3 MODELOWANIE KAWITACJI PRZY OPŁYWIE PROFILU Z ZASTOSOWANIEM Rys. 1. Geometria przyjęta do obiczeń Długość kanału wynosi 10c, gdzie c jest długością cięciwy profiu. Początek profiu jest umiejscowiony na długości 4c od wotu. Wysokość kanału wynosi 2.7c, profi znajduje się w połowie wysokości. Długość cięciwy przyjęta do obiczeń wynosi 70 mm. Podczas obiczeń utrzymywana jest stała prędkość na wocie do kanału, natomiast ciśnienie statyczne na wyocie jest obniżane. Do obiczeń został wybrany sover interphasechangefoam []. Ustawienia obiczeń odpowiadają ustawieniom zastosowanych w symuacjach opisanych w [9, 11]. Dzięki temu możiwe jest porównanie wyników z wynikami eksperymentu oraz z wynikami innych symuacji. Zastosowano mode turbuencji k-ω SST wybrany na podstawie iteratury [4-7]. Podstawowe dane opisujące symuację zamieszczono w tabei 1. W modeu Schnerr & Sauer naeży założyć dwa parametry iczbę zarodzi na jednostkę płynu oraz promień początkowy zarodzi. W symuacji założono n=1.6x10 1 oraz r=10-6.[10] Rozważany przypadek został zdefiniowany jako zadanie 2D - anaizowany jest jedynie rozkład wiekości w płaszczyźnie prostopadłej do profiu hydrauicznego. W rzeczywistości występują jednak także zmiany rozkładu parametrów w kierunku prostopadłym do cięciwy profiu. Tabea 1. Ustawienia symuacji Długość cięciwy Kąt natarcia 8 Przepływ ciepła 70 mm Temperatura płynu 20 C Mode turbuencji Przepływ izotermiczny k-ω SST W związku z tym zastosowano siatkę 2D wyciągniętą na 10 warstw komórek o grubości 1 mm. Wokół profiu zastosowano siatkę strukturaną typu C. Przed przystąpieniem do obiczeń przeprowadzono studium niezaeżności wyników od zastosowanej siatki numerycznej. W jego rezutacie wybrano do obiczeń siatkę z eementów. Rozkład eementów wzdłuż profiu dobrano następująco: na górnej krawędzi profiu 100 eementów, na donej 75 eementów, przy krawędzi natarcia 25 eementów. Na rys. 2. przedstawiono widok siatki oraz zagęszczenie eementów wokół profiu. Rys. 2. Siatka numeryczna 4. KAWITACJA ZACZĄTKOWA Gdy iczba kawitacji osiąga wartość ok. 1.6, pojawia się kawitacja zaczątkowa [1, 11]. Odpowiada to ciśnieniu na wyocie Pa. Przy krawędzi natarcia pojawiają się pęcherze pary, tworzące grono rozciągające się do 10% długości x/c. Następnie para tworzy strukturę o kształcie spinki, która rośnie do ok. połowy okresu, następnie zanika i cyk powtarza się. Okres zjawiska wynosi ok.. ms [11]. W przypadku obiczeń numerycznych okres wyniósł około 27.5 ms, czyi znacznie przekracza okres zaobserwowany w trakcie eksperymentu. Na rys.. przedstawiono zmiany zachodzące w trakcie jednego okresu. Odstęp czasowy między koejnymi obrazami wynosi 2.75 ms. Chmura kawitacyjna zaczyna rosnąć od krawędzi natarcia i po czasie 8.25 ms obejmuje całą górną część profiu. Następnie w obszarze krawędzi spływu zaczyna dochodzić do podziału struktury na mniejsze części, które odrywają się i zanikają w obszarze wyższego ciśnienia. Warunek brzegowy ściany boczne Warunek brzegowy ściana górna/dona Warunek brzegowy wyot Warunek brzegowy wot Intensywność turbuencji na wocie Symetria Ściana Ciśnienie statyczne, różne da poszczegónych przypadków Prędkość 10 m/s 5% Liczba Reynodsa

4 Dorota Homa, Włodzimierz Wróbewski Owana chmura staje się poszarpana, a następnie zanika. Rys. 4. Uśrednione w czasie: udział objętościowy pary wodnej i ciśnienie w punktach monitorujących, kawitacja zaczątkowa Rys.. Jeden okres zmian w kawitacji zaczątkowej W 27 ms przy krawędzi górnej profiu występuje jedynie ciecz, cały cyk zaczyna się od nowa. Na rys. 4. przedstawiono rozkład uśrednionego w czasie udziału objętościowego pary wodnej oraz ciśnienia w punktach monitorujących zokaizowanych na krawędzi górnej i donej profiu. Maksymana wartość udziału objętościowego pary wynosi 0.8 i występuje przy x/c ok Po początkowym wzroście udziału pary przy krawędzi natarcia, przy x/c 0.2 występuje spadek tej wiekości. Można to wytłumaczyć na podstawie obserwacji struktur na rys.. W okoicy wartości 0.2 występuje oderwanie chmury parowej. Następnie udział objętościowy pary rośnie do ok przy x/c 0.4. W kierunku krawędzi spływu udział objętościowy pary wodnej maeje. Ciśnienie na górnej krawędzi stopniowo zmniejsza się, natomiast na donej rośnie do ok. 45 kpa. Oderwane obłoki pary przesuwają się w obszar za krawędzią spływu, a następnie zanikają w obszarze wyższego ciśnienia. Na rys. 4. został zamieszczony wykres obrazujący wartości udziału objętościowego pary oraz ciśnienia w punktach monitorujących. Wzrost udziału objętościowego pary następuje bardzo gwałtownie od x/c równego 0 do wartości 0.18, gdzie osiąga maksimum wynoszące 0.8. Następnie aż do x/c wynoszącego 0.9 następuje spadek wartości udziału objętościowego pary. Minimana wartość tej wiekości wynosi W okoicy krawędzi spływu następuje nieznaczny wzrost udziału objętościowego pary. 5. KAWITACJA WARSTWOWA Obniżając ciśnienie na wyocie do wartości Pa odpowiadającej iczbie kawitacji 1.4, można zaobserwować koejny typ kawitacji, zwany kawitacją warstwową. Okres wyznaczony w trakcie badań eksperymentanych wyniósł ok. 5 ms. W przypadku obiczeń numerycznych okres zmian wyniósł ok. 8 ms. Na rys.. przedstawiono jeden okres zmian w przypadku kawitacji warstwowej. Powstawanie pęcherzy pary rozpoczyna się od krawędzi natarcia. Po upływie 24 ms chmura kawitacyjna obejmuje całą górną część profiu. Przez koejne 11 ms następuje rozpad struktury w okoicy krawędzi spływu. 45

5 MODELOWANIE KAWITACJI PRZY OPŁYWIE PROFILU Z ZASTOSOWANIEM 6. KAWITACJA CHMUROWA Rys. 5. Jeden okres zmian kawitacji warstwowej Koejnym typem kawitacji jest tzw. kawitacja chmurowa. Występuje ona przy iczbie kawitacji 0.8 [11], co oznacza, że przy zachowanych warunkach napływu naeży przyjąć ciśnienie na wyocie wynoszące Pa. Po obniżeniu ciśnienia na wyocie obszar w pobiżu krawędzi spływu staje się sinie niestacjonarny. Okres zmian wynosi ok. 50 ms [11]. Chmura kawitacyjna tworzy się na początku cyku w pobiżu krawędzi natarcia profiu. Rośnie oraz przesuwa się w kierunku przepływu z pęcherzami pary poruszającymi się zgodnie z ruchami wskazówek zegara. Od około połowy cyku następuje gwałtowne odrywanie się wirów. W związku z ich dynamiką pojawia się wyższe ciśnienie przy krawędzi górnej profiu, które powoduje oderwanie się struktury kawitacyjnej. Pojawia się przepływ powrotny, który wdziera się wzdłuż górnej krawędzi profiu w kierunku przeciwnym do kierunku przepływu. Gdy przepływ powrotny osiągnie obszar krawędzi natarcia, cały pozostała struktura kawitacyjna zostaje oderwana od krawędzi profiu i zanika w obszarze wyższego ciśnienia. Cyk zaczyna się od nowa. Na rys. 7 przedstawiono jeden okres kawitacji chmurowej. Okres w przypadku obiczeń wyniósł 42 ms, co dobrze koresponduje z okresem podawanym na podstawie badań eksperymentanych. Po 5.5 ms chmura kawitacyjna obejmuje całą górną część profiu. Następnie można zaobserwować odrywanie się struktury kawitacyjnej od krawędzi profiu. Od ok. 11 ms obszar w pobiżu krawędzi spływu staje się bardzo niestabiny. Po 27 ms następuje stopniowe zmniejszanie się chmury kawitacyjnej od strony krawędzi spływu. W 8.5 ms można zaobserwować, że struktura kawitacyjna cofa się, obejmuje już jedynie połowę krawędzi górnej profiu. Ostatecznie cała chmura kawitacyjna znika, cyk zaczyna się od początku. Rys. 6. Uśrednione w czasie: udział objętościowy pary wodnej i ciśnienie w punktach monitorujących, kawitacja warstwowa Jest to związane z zaczepieniem resztek chmury kawitacyjnej na krawędzi spływu, można to zaobserwować w czasie od 0 do 5.5 ms oraz w ok. 41 ms. Wartości ciśnień przebiegają podobnie jak w przypadku kawitacji warstwowej, jednak na górnej krawędzi nie przekraczają 0 kpa. 46

6 Dorota Homa, Włodzimierz Wróbewski w podobny sposób jak w przypadku kawitacji warstwowej. Da przepływu z kawitacja chmurową można stwierdzić, że udział objętościowy pary osiąga niższe wartości niż w kawitacji warstwowej, ae jest bardziej równomierny, wartość minimana jest wyższa. Dzieje się tak datego, że w przypadku kawitacji chmurowej występuje przepływ powrotny fazy ciekłej, przyegającej do krawędzi górnej profiu. Za krawędzią spływu występują sinie niestacjonarne struktury pary wodnej, sięgające daej niż w przypadku kawitacji warstwowej. Anaizując wartości ciśnienia w punktach monitorujących, można zauważyć znacznie niższe wartości na krawędzi górnej profiu, nieprzekraczające 12 kpa. 7. SUPERKAWITACJA Rys. 7. Jeden okres zmian kawitacji chmurowej Ostatnim etapem kawitacji jest superkawitacja. Ten typ charakteryzuje się iczbą kawitacji 0.4 [11], co odpowiada ciśnieniu na wyocie 2200 Pa. W związku z sinie obniżonym ciśnieniem struktura kawitacyjna obejmuje cały profi hydrauiczny. W trakcie eksperymentu zaobserwowano wyraźną granicę między strukturą kawitacyjną a przepływem fazy ciekłej. Prędkość, z jaką poruszają się pęcherze pary, jest taka sama jak da niezakłóconego przepływu fazy ciekłej, w przypadku superkawitacji nie zaobserwowano dużych struktur wirowych fazy dyspersyjnej. Zmiany grubości chmury kawitacyjnej są niewiekie, nie występuje cykiczny charakter zmian [11]. W przypadku obiczeń numerycznych zaobserwowano znaczny wzrost chmury kawitacyjnej, co pokazano na rys 9. Wzrost następuje przez 22 ms, następnie przez koejne 22 ms struktura jest stała. Po tym czasie zaczyna się kurczyć, po koejnych ms struktura zaczyna się rozmywać. Następnie przez 11 ms występuje oderwanie struktury od krawędzi profiu, z jednoczesnym tworzeniem się nowej chmury, począwszy od krawędzi natarcia. Rys. 8. Uśrednione w czasie: udział objętościowy pary wodnej i ciśnienie w punktach monitorujących, kawitacja chmurowa Na rys. 8 przedstawiono uśrednione w czasie wartości udziału objętościowego pary oraz ciśnienia w punktach monitorujących. Podobnie jak w przypadku kawitacji warstwowej, udział objętościowy pary wodnej szybko rośnie do x/c ok Maksymana wartość udziału pary wynosi 0.75, mniej niż w przypadku kawitacji warstwowej. Od x/c równego 0.2 aż do końca krawędzi udział pary systematycznie obniża się, osiągając minimum wynoszące 0.4 przy x/c 0.8. W obszarze krawędzi spływu występuje wzrost udziału objętościowego pary, 47

7 MODELOWANIE KAWITACJI PRZY OPŁYWIE PROFILU Z ZASTOSOWANIEM Na rys. 10. przedstawiono wartości uśrednione w czasie udziału objętościowego pary wodnej i ciśnienia w punktach monitorujących. Przebieg tych wiekości w punktach na górnej krawędzi profiu jest podobny jak w przypadku pozostałych typów kawitacji. Udział objętościowy pary rośnie do x/c ok. 0.2, następnie maeje aż do x/c 0.9, w okoicach krawędzi spływu nieznacznie rośnie. Zmiany jednak są widoczne w obszarze ponad krawędzią górną profiu. W widoczny sposób chmura kawitacyjna obejmuje znacznie większy obszar niż w przypadku pozostałych typów kawitacji. Rozkład ciśnienia na donej krawędzi jest podobny do kawitacji zaczątkowej. 8. PODSUMOWANIE Rys. 9. Jeden okres zmian superkawitacji W wyniku przeprowadzonych obiczeń numerycznych można zauważyć, że w przypadku kawitacji zaczątkowej oraz warstwowej otrzymywany okres zmian struktur kawitacyjnych jest znacznie dłuższy niż ten zaobserwowany w eksperymencie. W przypadku kawitacji chmurowej okres jest biski okresowi uzyskanemu w trakcie eksperymentu. Okres w przypadku superkawitacji był znacznie dłuższy niż w przypadku kawitacji chmurowej, ok. 90 ms, jednak w trakcie przeprowadzania eksperymentu nie zauważono okresowych zmian struktur. Rozkłady uśrednione w jednym okresie udziału objętościowego pary i ciśnienia mają podobny charakter, różnią się jednak uzyskiwanymi wartościami minimanymi i maksymanymi. Stosowanie modeu kawitacji Schnerr & Sauer pozwaa uzyskać symuacje przepływu z kawitacją charakteryzujące się głównymi cechami tego typu przepływu (cykiczność zmian, dynamika struktury kawitacyjnej). Jednakże uzyskany w trakcie obiczeń okres zmian różni się od wartości zaobserwowanych w trakcie eksperymentu. Przyczyny rozbieżności będą przedmiotem przyszłych badań. Do pełnej anaizy naeży także dołączyć anaizę współczynnika siły nośnej i siły oporu da różnych typów kawitacji. Nie mniej jednak dotychczasowe anaizy pozwaają stwierdzić, że mode matematyczny kawitacji Schnerr & Sauer dobrze odwzorowuje przepływy z kawitacją wokół profiu hydrauicznego. Rys. 10. Uśredniony w czasie: udział objętościowy pary wodnej i ciśnienie w punktach monitorujących, superkawitacja Literatura 1. Arndt R.: Some remarks on hydrofoi cavitation. Journa of Hydrodynamics 2012, Vo(24), p rennen C. E.: Cavitation and bubbe dynamics. Oxford University Press Gosset A., Casas V.D. and Pena F.L.: Evauation of the cavitating foam sover for ow Mach number fow around a 2D hydrofoi. In: Fifth OpenFOAM Workshop, 2010, Gothenburg, Sweden. 4. Huang., Wang G.: Partiay averaged Navier-Stokes methods for time-dependent turbuent cavitating fows. Journa of Hydrodynamics 2011, Vo.2(1), p

8 Dorota Homa, Włodzimierz Wróbewski 5. Li D. Q., Grekua M., Linde P.: A modified SST k- turbuence mode to predict the steady and unsteady sheet cavitation on 2D and D hydrofois. In: Proceedings of the 7th Internationa Symposium on Cavitation CAV2009, Ann Arbor, Michigan, USA, 2009, Vo. 1, p Li, D. Q., Grekua, M., Linde P.: Towards numerica prediction of unsteady sheet cavitation on hydrofois. In: 9th Internationa Conference on Hydrodynamics. Shanghai, China, 2010, Journa of Hydrodynamics Vo.22(5), suppement: p Li Z., Pourquie M., Van Terwisga T.: A numerica study of steady and unsteady cavitation on a 2D hydrofoi. In: 9th Internationa Conference on Hydrodynamics. Shanghai, China, 2010, Journa of Hydrodynamics Vo.22(5), suppement: p Puffary.: Numerica modeing of cavitation, design and anaysis of high speed pumps. Educationa Notes RTO-EN-AVT-14, 2006, paper, p Roohi E., Zahiri A. P. and Pasandideh-Fard M.: Numerica simuation of cavitation around a two dimensiona hydrofoi using VOF method and LES turbuence. :Appied Mathematica Modeing 201, Vo. 7 (9), p Yuan W., Schnerr G. H., Sauer J.: Modeing and computation of unsteady cavitating fows in injection nozzes. Mecanique and Industries Journa 2001, Vo. 2, p Wang G., Senocak I., Shyy W., Ikohago T. and Cao S.: Dynamics of attached turbuent cavitating fows. Progress in Aerospace Sciences 2001, 7 p

MODELOWANIE STRUKTUR KAWITACJI PRZY OPŁYWIE PROFILU

MODELOWANIE STRUKTUR KAWITACJI PRZY OPŁYWIE PROFILU MODELOWANIE INŻYNIERSKIE 2017 nr 63, ISSN 1896-771X MODELOWANIE STRUKTUR KAWITACJI PRZY OPŁYWIE PROFILU Dorota Homa 1a, Włodzimierz Wróblewski 1b 1 Instytut Maszyn i Urządzeń Energetycznych, Politechnika

Bardziej szczegółowo

2. Zapoczątkowanie kawitacji. - formy przejściowe. - spadek sprawności maszyn przepływowych

2. Zapoczątkowanie kawitacji. - formy przejściowe. - spadek sprawności maszyn przepływowych J. A. Szantyr Wykład 22: Kawitacja Podstawy fizyczne Konsekwencje hydrodynamiczne 1. Definicja kawitacji 2. Zapoczątkowanie kawitacji 3. Formy kawitacji - kawitacja laminarna - kawitacja pęcherzykowa -

Bardziej szczegółowo

J. Szantyr Wykład nr 19 Warstwy przyścienne i ślady 1

J. Szantyr Wykład nr 19 Warstwy przyścienne i ślady 1 J. Szantyr Wykład nr 19 Warstwy przyścienne i ślady 1 Warstwa przyścienna jest to część obszaru przepływu bezpośrednio sąsiadująca z powierzchnią opływanego ciała. W warstwie przyściennej znaczącą rolę

Bardziej szczegółowo

OPŁYW PROFILU. Ciała opływane. profile lotnicze łopatki. Rys. 1. Podział ciał opływanych pod względem aerodynamicznym

OPŁYW PROFILU. Ciała opływane. profile lotnicze łopatki. Rys. 1. Podział ciał opływanych pod względem aerodynamicznym OPŁYW PROFILU Ciała opływane Nieopływowe Opływowe walec kula profile lotnicze łopatki spoilery sprężarek wentylatorów turbin Rys. 1. Podział ciał opływanych pod względem aerodynamicznym Płaski np. z blachy

Bardziej szczegółowo

Jan A. Szantyr tel

Jan A. Szantyr tel Katedra Energetyki i Aparatury Przemysłowej Zakład Mechaniki Płynów, Turbin Wodnych i Pomp J. Szantyr Wykład 1 Rozrywkowe wprowadzenie do Mechaniki Płynów Jan A. Szantyr jas@pg.gda.pl tel. 58-347-2507

Bardziej szczegółowo

OPORY PRZEPŁYWU TRANSPORTU PNEUMATYCZNEGO MATERIAŁÓW WILGOTNYCH

OPORY PRZEPŁYWU TRANSPORTU PNEUMATYCZNEGO MATERIAŁÓW WILGOTNYCH /39 Soidification of Metas and Aoys, Year 999, Voume, Book No. 39 Krzepnięcie Metai i Stopów, Rok 999, Rocznik, Nr 39 PAN Katowice PL ISSN 008-9386 OPORY PRZEPŁYWU TRANSPORTU PNEUMATYCZNEGO MATERIAŁÓW

Bardziej szczegółowo

DETEKCJA FAL UDERZENIOWYCH W UKŁADACH ŁOPATKOWYCH CZĘŚCI NISKOPRĘŻNYCH TURBIN PAROWYCH

DETEKCJA FAL UDERZENIOWYCH W UKŁADACH ŁOPATKOWYCH CZĘŚCI NISKOPRĘŻNYCH TURBIN PAROWYCH Mgr inż. Anna GRZYMKOWSKA Politechnika Gdańska Wydział Oceanotechniki i Okrętownictwa DOI: 10.17814/mechanik.2015.7.236 DETEKCJA FAL UDERZENIOWYCH W UKŁADACH ŁOPATKOWYCH CZĘŚCI NISKOPRĘŻNYCH TURBIN PAROWYCH

Bardziej szczegółowo

Laboratorium komputerowe z wybranych zagadnień mechaniki płynów

Laboratorium komputerowe z wybranych zagadnień mechaniki płynów FORMOWANIE SIĘ PROFILU PRĘDKOŚCI W NIEŚCIŚLIWYM, LEPKIM PRZEPŁYWIE PRZEZ PRZEWÓD ZAMKNIĘTY Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia będzie analiza formowanie się profilu prędkości w trakcie przepływu płynu przez

Bardziej szczegółowo

J. Szantyr - Wykład 12 Podstawy teoretyczne kawitacji

J. Szantyr - Wykład 12 Podstawy teoretyczne kawitacji J. Szantyr - Wykład 12 Podstawy teoretyczne kawitacji Definicja kawitacji Kawitacja jest to zjawisko powstawania, dynamicznego rozwoju i zaniku pęcherzy parowo-gazowych w cieczach, wywołane lokalnymi zmianami

Bardziej szczegółowo

Numeryczna symulacja opływu wokół płata o zmodyfikowanej krawędzi natarcia. Michał Durka

Numeryczna symulacja opływu wokół płata o zmodyfikowanej krawędzi natarcia. Michał Durka Numeryczna symulacja opływu wokół płata o zmodyfikowanej krawędzi natarcia Michał Durka Politechnika Poznańska Inspiracja Inspiracją mojej pracy był artykuł w Świecie Nauki opisujący znakomite charakterystyki

Bardziej szczegółowo

m Jeżeli do końca naciągniętej (ściśniętej) sprężyny przymocujemy ciało o masie m., to będzie na nie działała siła (III zasada dynamiki):

m Jeżeli do końca naciągniętej (ściśniętej) sprężyny przymocujemy ciało o masie m., to będzie na nie działała siła (III zasada dynamiki): Ruch drgający -. Ruch drgający Ciało jest sprężyste, jeżei odzyskuje pierwotny kształt po ustaniu działania siły, która ten kształt zmieniła. Właściwość sprężystości jest ograniczona, to znaczy, że przy

Bardziej szczegółowo

Projekt Metoda Elementów Skończonych. COMSOL Multiphysics 3.4

Projekt Metoda Elementów Skończonych. COMSOL Multiphysics 3.4 Projekt Metoda Elementów Skończonych w programie COMSOL Multiphysics 3.4 Wykonali: Dawid Trawiński Wojciech Sochalski Wydział: BMiZ Kierunek: MiBM Semestr: V Rok: 2015/2016 Prowadzący: dr hab. inż. Tomasz

Bardziej szczegółowo

MODELOWANIE NUMERYCZNE POLA PRZEPŁYWU WOKÓŁ BUDYNKÓW

MODELOWANIE NUMERYCZNE POLA PRZEPŁYWU WOKÓŁ BUDYNKÓW 1. WSTĘP MODELOWANIE NUMERYCZNE POLA PRZEPŁYWU WOKÓŁ BUDYNKÓW mgr inż. Michał FOLUSIAK Instytut Lotnictwa W artykule przedstawiono wyniki dwu- i trójwymiarowych symulacji numerycznych opływu budynków wykonanych

Bardziej szczegółowo

Laboratorium komputerowe z wybranych zagadnień mechaniki płynów

Laboratorium komputerowe z wybranych zagadnień mechaniki płynów ANALIZA PRZEKAZYWANIA CIEPŁA I FORMOWANIA SIĘ PROFILU TEMPERATURY DLA NIEŚCIŚLIWEGO, LEPKIEGO PRZEPŁYWU LAMINARNEGO W PRZEWODZIE ZAMKNIĘTYM Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia będzie obserwacja procesu formowania

Bardziej szczegółowo

Automatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych. Instrukcja do ćwiczenia III. Pomiar natężenia przepływu za pomocą sondy poboru ciśnienia

Automatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych. Instrukcja do ćwiczenia III. Pomiar natężenia przepływu za pomocą sondy poboru ciśnienia Automatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych Instrukcja do ćwiczenia III Pomiar natężenia przepływu za pomocą sondy poboru ciśnienia Sonda poboru ciśnienia Sonda poboru ciśnienia (Rys. ) jest to urządzenie

Bardziej szczegółowo

Modelowanie i symulacja zagadnień biomedycznych PROJEKT BARTŁOMIEJ GRZEBYTA, JAKUB OTWOROWSKI

Modelowanie i symulacja zagadnień biomedycznych PROJEKT BARTŁOMIEJ GRZEBYTA, JAKUB OTWOROWSKI Modelowanie i symulacja zagadnień biomedycznych PROJEKT BARTŁOMIEJ GRZEBYTA, JAKUB OTWOROWSKI Spis treści Wstęp... 2 Opis problemu... 3 Metoda... 3 Opis modelu... 4 Warunki brzegowe... 5 Wyniki symulacji...

Bardziej szczegółowo

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH.

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH. METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH. W programie COMSOL multiphisics 3.4 Wykonali: Łatas Szymon Łakomy Piotr Wydzał, Kierunek, Specjalizacja, Semestr, Rok BMiZ, MiBM, TPM, VII, 2011 / 2012 Prowadzący: Dr hab.inż.

Bardziej szczegółowo

Przepływy laminarne - zadania

Przepływy laminarne - zadania Zadanie 1 Warstwa cieczy o wysokości = 3mm i lepkości v = 1,5 10 m /s płynie równomiernie pod działaniem siły ciężkości po płaszczyźnie nachylonej do poziomu pod kątem α = 15. Wyznaczyć: a) Rozkład prędkości.

Bardziej szczegółowo

11. WŁASNOŚCI SPRĘŻYSTE CIAŁ

11. WŁASNOŚCI SPRĘŻYSTE CIAŁ 11. WŁANOŚCI PRĘŻYTE CIAŁ Efektem działania siły może być przyspieszanie ciała, ae może być także jego deformacja. Przykładami tego ostatniego są np.: rozciąganie gumy a także zginanie ub rozciąganie pręta.

Bardziej szczegółowo

Laboratorium Dynamiki Maszyn

Laboratorium Dynamiki Maszyn Laboratorium Dynamiki Maszyn Laboratorium nr 5 Temat: Badania eksperymentane drgań wzdłużnych i giętnych układów mechanicznych Ce ćwiczenia:. Zbudować mode o jednym stopniu swobody da zadanego układu mechanicznego.

Bardziej szczegółowo

TEORETYCZNY MODEL PANEWKI POPRZECZNEGO ŁOśYSKA ŚLIZGOWEGO. CZĘŚĆ 3. WPŁYW ZUśYCIA PANEWKI NA ROZKŁAD CIŚNIENIA I GRUBOŚĆ FILMU OLEJOWEGO

TEORETYCZNY MODEL PANEWKI POPRZECZNEGO ŁOśYSKA ŚLIZGOWEGO. CZĘŚĆ 3. WPŁYW ZUśYCIA PANEWKI NA ROZKŁAD CIŚNIENIA I GRUBOŚĆ FILMU OLEJOWEGO Paweł PŁUCIENNIK, Andrzej MACIEJCZYK TEORETYCZNY MODEL PANEWKI POPRZECZNEGO ŁOśYSKA ŚLIZGOWEGO. CZĘŚĆ 3. WPŁYW ZUśYCIA PANEWKI NA ROZKŁAD CIŚNIENIA I GRUBOŚĆ FILMU OLEJOWEGO Streszczenie W artykule przedstawiono

Bardziej szczegółowo

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska Politechnika Poznańska Metoda Elementów Skończonych Mechanika i Budowa Maszyn Prowadzący: dr hab. Tomasz Stręk, prof. nadzw. Wykonali: Maria Kubacka Paweł Jakim Patryk Mójta 1 Spis treści: 1. Symulacja

Bardziej szczegółowo

Numeryczna symulacja rozpływu płynu w węźle

Numeryczna symulacja rozpływu płynu w węźle 231 Prace Instytutu Mechaniki Górotworu PAN Tom 7, nr 3-4, (2005), s. 231-236 Instytut Mechaniki Górotworu PAN Numeryczna symulacja rozpływu płynu w węźle JERZY CYGAN Instytut Mechaniki Górotworu PAN,

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

LABORATORIUM METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH LABORATORIUM METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH Projekt z wykorzystaniem programu COMSOL Multiphysics Prowadzący: dr hab. Tomasz Stręk, prof. PP Wykonali: Aleksandra Oźminkowska, Marta Woźniak Wydział: Elektryczny

Bardziej szczegółowo

Mgr inż. Wojciech Chajec Pracownia Kompozytów, CNT Mgr inż. Adam Dziubiński Pracownia Aerodynamiki Numerycznej i Mechaniki Lotu, CNT SMIL

Mgr inż. Wojciech Chajec Pracownia Kompozytów, CNT Mgr inż. Adam Dziubiński Pracownia Aerodynamiki Numerycznej i Mechaniki Lotu, CNT SMIL Mgr inż. Wojciech Chajec Pracownia Kompozytów, CNT Mgr inż. Adam Dziubiński Pracownia Aerodynamiki Numerycznej i Mechaniki Lotu, CNT SMIL We wstępnej analizie przyjęto następujące założenia: Dwuwymiarowość

Bardziej szczegółowo

ANALIZA PRZEPŁYWU W TUNELU AERODYNAMICZNYM PO MODERNIZACJI

ANALIZA PRZEPŁYWU W TUNELU AERODYNAMICZNYM PO MODERNIZACJI Dr inż. Waldemar DUDDA Dr inż. Jerzy DOMAŃSKI Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie ANALIZA PRZEPŁYWU W TUNELU AERODYNAMICZNYM PO MODERNIZACJI Streszczenie: W opracowaniu przedstawiono wyniki symulacji

Bardziej szczegółowo

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej. Metoda Elementów Skończonych Lab. Wykonali: Marta Majcher. Mateusz Manikowski.

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej. Metoda Elementów Skończonych Lab. Wykonali: Marta Majcher. Mateusz Manikowski. Politechnika Poznańska Zakład Mechaniki Technicznej Metoda Elementów Skończonych Lab. Wykonali: Marta Majcher Mateusz Manikowski MiBM KMU 2012 / 2013 Ocena.. str. 0 Spis treści Projekt 1. Analiza porównawcza

Bardziej szczegółowo

. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest porównanie na drodze obserwacji wizualnej przepływu laminarnego i turbulentnego, oraz wyznaczenie krytycznej licz

. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest porównanie na drodze obserwacji wizualnej przepływu laminarnego i turbulentnego, oraz wyznaczenie krytycznej licz ZAKŁAD MECHANIKI PŁYNÓW I AERODYNAMIKI ABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW ĆWICZENIE NR DOŚWIADCZENIE REYNODSA: WYZNACZANIE KRYTYCZNEJ ICZBY REYNODSA opracował: Piotr Strzelczyk Rzeszów 997 . Cel ćwiczenia Celem

Bardziej szczegółowo

Aerodynamika I Efekty lepkie w przepływach ściśliwych.

Aerodynamika I Efekty lepkie w przepływach ściśliwych. Aerodynamika I Efekty lepkie w przepływach ściśliwych. przepłw wokół profilu RAE-2822 (M = 0.85, Re = 6.5 10 6, α = 2 ) Efekty lepkie w przepływach ściśliwych Równania ruchu lepkiego płynu ściśliwego Całkowe

Bardziej szczegółowo

J. Szantyr Wykład nr 27 Przepływy w kanałach otwartych I

J. Szantyr Wykład nr 27 Przepływy w kanałach otwartych I J. Szantyr Wykład nr 7 Przepływy w kanałach otwartych Przepływy w kanałach otwartych najczęściej wymuszane są działaniem siły grawitacji. Jako wstępny uproszczony przypadek przeanalizujemy spływ warstwy

Bardziej szczegółowo

J. Szantyr Wykład nr 18 Podstawy teorii płatów nośnych Płaty nośne są ważnymi elementami wielu wytworów współczesnej techniki.

J. Szantyr Wykład nr 18 Podstawy teorii płatów nośnych Płaty nośne są ważnymi elementami wielu wytworów współczesnej techniki. J. Szantyr Wykład nr 18 Podstawy teorii płatów nośnych Płaty nośne są ważnymi elementami wielu wytworów współczesnej techniki. < Helikoptery Samoloty Lotnie Żagle > < Kile i stery Wodoloty Śruby okrętowe

Bardziej szczegółowo

Metoda Elementów Skończonych

Metoda Elementów Skończonych Projekt Metoda Elementów Skończonych w programie COMSOL Multiphysics 3.4 Wykonali: Helak Bartłomiej Kruszewski Jacek Wydział, kierunek, specjalizacja, semestr, rok: BMiZ, MiBM, KMU, VII, 2011-2012 Prowadzący:

Bardziej szczegółowo

Mgr inż. Marta DROSIŃSKA Politechnika Gdańska, Wydział Oceanotechniki i Okrętownictwa

Mgr inż. Marta DROSIŃSKA Politechnika Gdańska, Wydział Oceanotechniki i Okrętownictwa MECHANIK 7/2014 Mgr inż. Marta DROSIŃSKA Politechnika Gdańska, Wydział Oceanotechniki i Okrętownictwa WYZNACZENIE CHARAKTERYSTYK EKSPLOATACYJNYCH SIŁOWNI TURBINOWEJ Z REAKTOREM WYSOKOTEMPERATUROWYM W ZMIENNYCH

Bardziej szczegółowo

Nowoczesne narzędzia obliczeniowe do projektowania i optymalizacji kotłów

Nowoczesne narzędzia obliczeniowe do projektowania i optymalizacji kotłów Nowoczesne narzędzia obliczeniowe do projektowania i optymalizacji kotłów Mateusz Szubel, Mariusz Filipowicz Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie AGH University of Science and

Bardziej szczegółowo

powierzchnia rozdziału - dwie fazy ciekłe - jedna faza gazowa - dwa składniki

powierzchnia rozdziału - dwie fazy ciekłe - jedna faza gazowa - dwa składniki Przejścia fazowe. powierzchnia rozdziału - skokowa zmiana niektórych parametrów na granicy faz. kropeki wody w atmosferze - dwie fazy ciekłe - jedna faza gazowa - dwa składniki Przykłady przejść fazowych:

Bardziej szczegółowo

Projekt z przedmiotu Metoda Elementów Skończonych

Projekt z przedmiotu Metoda Elementów Skończonych Projekt z przedmiotu Metoda Elementów Skończonych Prowadzący: dr hab. inż., prof. nadzw. Tomasz Stręk Autorzy: Marcel Pilarski Krzysztof Rosiński IME, MiBM, WBMiZ semestr VII, rok akademicki 2013/2014

Bardziej szczegółowo

BADANIA SYMULACYJNE PROCESU HAMOWANIA SAMOCHODU OSOBOWEGO W PROGRAMIE PC-CRASH

BADANIA SYMULACYJNE PROCESU HAMOWANIA SAMOCHODU OSOBOWEGO W PROGRAMIE PC-CRASH BADANIA SYMULACYJNE PROCESU HAMOWANIA SAMOCHODU OSOBOWEGO W PROGRAMIE PC-CRASH Dr inż. Artur JAWORSKI, Dr inż. Hubert KUSZEWSKI, Dr inż. Adam USTRZYCKI W artykule przedstawiono wyniki analizy symulacyjnej

Bardziej szczegółowo

LINIOWA MECHANIKA PĘKANIA

LINIOWA MECHANIKA PĘKANIA Podstawowe informacje nt. LNOWA MECHANKA PĘKANA Wytrzymałość materiałów J. German PRZYKŁADY Przykład Przeanaizować szczeinę o długości, która tworzy kąt α z kierunkiem x, znajdującą się w nieograniczonym

Bardziej szczegółowo

J. Szantyr Wyklad nr 6 Przepływy laminarne i turbulentne

J. Szantyr Wyklad nr 6 Przepływy laminarne i turbulentne J. Szantyr Wyklad nr 6 Przepływy laminarne i turbulentne Zjawisko występowania dwóch różnych rodzajów przepływów, czyli laminarnego i turbulentnego, odkrył Osborne Reynolds (1842 1912) w swoim znanym eksperymencie

Bardziej szczegółowo

SYMULACJA OBROTU ŚMiGŁOWCA WOKÓŁ OSi PiONOWEJ W WARUNKACH WYSTĘPOWANiA LTE

SYMULACJA OBROTU ŚMiGŁOWCA WOKÓŁ OSi PiONOWEJ W WARUNKACH WYSTĘPOWANiA LTE PRACE instytutu LOTNiCTWA 219, s. 182-188, Warszawa 2011 SYMULACJA OBROTU ŚMiGŁOWCA WOKÓŁ OSi PiONOWEJ W WARUNKACH WYSTĘPOWANiA LTE KatarzyNa GrzeGorczyK Instytut Lotnictwa Streszczenie W artykule przedstawiono

Bardziej szczegółowo

J. Szantyr Wykład 4 Podstawy teorii przepływów turbulentnych Zjawisko występowania dwóch różnych rodzajów przepływów, czyli laminarnego i

J. Szantyr Wykład 4 Podstawy teorii przepływów turbulentnych Zjawisko występowania dwóch różnych rodzajów przepływów, czyli laminarnego i J. Szantyr Wykład 4 Podstawy teorii przepływów turbulentnych Zjawisko występowania dwóch różnych rodzajów przepływów, czyli laminarnego i turbulentnego, odkrył Osborne Reynolds (1842 1912) w swoim znanym

Bardziej szczegółowo

Metoda Elementów Skończonych

Metoda Elementów Skończonych Projekt Metoda Elementów Skończonych w programie COMSOL Multiphysics 3.4 Wykonali: Dziamski Dawid Krajcarz Jan BMiZ, MiBM, TPM, VII, 2012-2013 Prowadzący: dr hab. inż. Tomasz Stręk Spis treści 1. Analiza

Bardziej szczegółowo

METODA ELEMENTÓW SKOŃOCZNYCH Projekt

METODA ELEMENTÓW SKOŃOCZNYCH Projekt METODA ELEMENTÓW SKOŃOCZNYCH Projekt Wykonali: Maciej Sobkowiak Tomasz Pilarski Profil: Technologia przetwarzania materiałów Semestr 7, rok IV Prowadzący: Dr hab. Tomasz STRĘK 1. Analiza przepływu ciepła.

Bardziej szczegółowo

OKREŚLENIE MAKSYMALNEJ WYSOKOŚCI SSANIA POMPY,

OKREŚLENIE MAKSYMALNEJ WYSOKOŚCI SSANIA POMPY, OKREŚLENIE MAKSYMALNEJ WYSOKOŚCI SSANIA POMPY, ZJAWISKO KAWITACJI. Kawitacja jest to proces tworzenia się pęcherzyków parowo-gazowych nasyconej cieczy, w skutek miejscowego spadku ciśnienia poniżej wartości

Bardziej szczegółowo

Pomiar rozkładu ciśnień na modelu samochodu

Pomiar rozkładu ciśnień na modelu samochodu Miernictwo C-P 1 Pomiar rozkładu ciśnień na modelu samochodu Polonez (Część instrukcji dotyczącą aerodynamiki samochodu opracowano na podstawie książki J. Piechny Podstawy aerodynamiki pojazdów, Wyd. Komunikacji

Bardziej szczegółowo

33/28 BADANIA MODELOWE CERAMICZNYCH FILTRÓW PIANKOWYCH. PIECH Krystyna ST ACHAŃCZYK Jerzy Instytut Odlewnictwa Kraków, ul.

33/28 BADANIA MODELOWE CERAMICZNYCH FILTRÓW PIANKOWYCH. PIECH Krystyna ST ACHAŃCZYK Jerzy Instytut Odlewnictwa Kraków, ul. 33/28 Soidifikation or Metais and Aoys, No. 33, 1997 Krzcrmięcic Metai i Stopów, Nr 33, 1997 PAN- Oddział Katowice PL ISSN 020!1-9386 BADANIA MODELOWE CERAMICZNYCH FILTRÓW PIANKOWYCH PIECH Krystyna ST

Bardziej szczegółowo

prędkości przy przepływie przez kanał

prędkości przy przepływie przez kanał Ćwiczenie numer 5 Wyznaczanie rozkładu prędkości przy przepływie przez kanał 1. Wprowadzenie Stanowisko umożliwia w eksperymentalny sposób zademonstrowanie prawa Bernoulliego. Układ wyposażony jest w dyszę

Bardziej szczegółowo

Przykłady (twierdzenie A. Castigliano)

Przykłady (twierdzenie A. Castigliano) 23 Przykłady (twierdzenie A. Castigiano) Zadanie 8.4.1 Obiczyć maksymane ugięcie beki przedstawionej na rysunku (8.2). Do obiczeń przyjąć następujące dane: q = 1 kn m, = 1 [m], E = 2 17 [Pa], d = 4 [cm],

Bardziej szczegółowo

Zastosowania Równania Bernoullego - zadania

Zastosowania Równania Bernoullego - zadania Zadanie 1 Przez zwężkę o średnicy D = 0,2 m, d = 0,05 m przepływa woda o temperaturze t = 50 C. Obliczyć jakie ciśnienie musi panować w przekroju 1-1, aby w przekroju 2-2 nie wystąpiło zjawisko kawitacji,

Bardziej szczegółowo

Termodynamika. Część 12. Procesy transportu. Janusz Brzychczyk, Instytut Fizyki UJ

Termodynamika. Część 12. Procesy transportu. Janusz Brzychczyk, Instytut Fizyki UJ Termodynamika Część 12 Procesy transportu Janusz Brzychczyk, Instytut Fizyki UJ Zjawiska transportu Zjawiska transportu są typowymi procesami nieodwracalnymi zachodzącymi w przyrodzie. Zjawiska te polegają

Bardziej szczegółowo

POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA. Poszukiwanie optymalnej średnicy rurociągu oraz grubości izolacji

POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA. Poszukiwanie optymalnej średnicy rurociągu oraz grubości izolacji POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA Instytut Maszyn Cieplnych Optymalizacja Procesów Cieplnych Ćwiczenie nr 3 Poszukiwanie optymalnej średnicy rurociągu oraz grubości izolacji Częstochowa 2002 Wstęp. Ze względu

Bardziej szczegółowo

Wykład 1. Anna Ptaszek. 5 października Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego. Chemia fizyczna - wykład 1. Anna Ptaszek 1 / 36

Wykład 1. Anna Ptaszek. 5 października Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego. Chemia fizyczna - wykład 1. Anna Ptaszek 1 / 36 Wykład 1 Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego 5 października 2015 1 / 36 Podstawowe pojęcia Układ termodynamiczny To zbiór niezależnych elementów, które oddziałują ze sobą tworząc integralną

Bardziej szczegółowo

Aerodynamika i mechanika lotu

Aerodynamika i mechanika lotu Prędkość określana względem najbliższej ścianki nazywana jest prędkością względną (płynu) w. Jeśli najbliższa ścianka porusza się względem ciał bardziej oddalonych, to prędkość tego ruchu nazywana jest

Bardziej szczegółowo

PROFIL PRĘDKOŚCI W RURZE PROSTOLINIOWEJ

PROFIL PRĘDKOŚCI W RURZE PROSTOLINIOWEJ LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW Ćwiczenie N 7 PROFIL PRĘDKOŚCI W RURZE PROSTOLINIOWEJ . Cel ćwiczenia Doświadczalne i teoretyczne wyznaczenie profilu prędkości w rurze prostoosiowej 2. Podstawy teoretyczne:

Bardziej szczegółowo

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania. Projekt: Metoda Elementów Skończonych Program: COMSOL Multiphysics 3.4

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania. Projekt: Metoda Elementów Skończonych Program: COMSOL Multiphysics 3.4 Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania Projekt: Metoda Elementów Skończonych Program: COMSOL Multiphysics 3.4 Prowadzący: prof. nadzw. Tomasz Stręk Spis treści: 1.Analiza przepływu

Bardziej szczegółowo

Drgania w obwodzie LC. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński

Drgania w obwodzie LC. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński Drgania w obwodzie L Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński 016 Drgania w obwodzie L Autorzy: Zbigniew Kąkol, Kamil Kutorasiński Rozpatrzmy obwód złożony z szeregowo połączonych indukcyjności L (cewki)

Bardziej szczegółowo

WYDZIAŁ LABORATORIUM FIZYCZNE

WYDZIAŁ LABORATORIUM FIZYCZNE 1 W S E i Z W WARSZAWIE WYDZIAŁ LABORATORIUM FIZYCZNE Ćwiczenie Nr 3 Temat: WYZNACZNIE WSPÓŁCZYNNIKA LEPKOŚCI METODĄ STOKESA Warszawa 2009 2 1. Podstawy fizyczne Zarówno przy przepływach płynów (ciecze

Bardziej szczegółowo

Zasada działania maszyny przepływowej.

Zasada działania maszyny przepływowej. Zasada działania maszyny przepływowej. Przyrost ciśnienia statycznego. Rys. 1. Izotermiczny schemat wirnika maszyny przepływowej z kanałem miedzy łopatkowym. Na rys.1. pokazano schemat wirnika maszyny

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA PŁYNÓW LABORATORIUM

MECHANIKA PŁYNÓW LABORATORIUM MECANIKA PŁYNÓW LABORATORIUM Ćwiczenie nr 4 Współpraca pompy z układem przewodów. Celem ćwiczenia jest sporządzenie charakterystyki pojedynczej pompy wirowej współpracującej z układem przewodów, przy różnych

Bardziej szczegółowo

ANALIZA ROZKŁADU CIŚNIEŃ I PRĘDKOŚCI W PRZEWODZIE O ZMIENNYM PRZEKROJU

ANALIZA ROZKŁADU CIŚNIEŃ I PRĘDKOŚCI W PRZEWODZIE O ZMIENNYM PRZEKROJU Dr inż. Paweł PIETKIEWICZ Dr inż. Wojciech MIĄSKOWSKI Dr inż. Krzysztof NALEPA Piotr LESZCZYŃSKI Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie DOI: 10.17814/mechanik.2015.7.283 ANALIZA ROZKŁADU CIŚNIEŃ I

Bardziej szczegółowo

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania Mechanika i Budowa Maszyn Projekt: Metoda elementów skończonych Prowadzący: dr hab. Tomasz STRĘK prof. nadzw. Autorzy: Rafał Jancy Mikołaj Malicki

Bardziej szczegółowo

MODEL DWUWYMIAROWY PRZEPŁYWU PRZEZ STOPIEŃ MODELOWEJ TURBINY WODNEJ ORAZ JEGO EKSPERYMENTALNA WERYFIKACJA

MODEL DWUWYMIAROWY PRZEPŁYWU PRZEZ STOPIEŃ MODELOWEJ TURBINY WODNEJ ORAZ JEGO EKSPERYMENTALNA WERYFIKACJA Międzynarodowa konferencja naukowo-techniczna Hydrauliczne maszyny wirnikowe w energetyce wodnej i innych działach gospodarki Kliczków, 7-9 grudnia 005 MODEL DWUWYMIAROWY PRZEPŁYWU PRZEZ STOPIEŃ MODELOWEJ

Bardziej szczegółowo

- spadek sprawności. - erozję elementów maszyn i urządzeń przepływowych. - generację drgań i emisji akustycznej

- spadek sprawności. - erozję elementów maszyn i urządzeń przepływowych. - generację drgań i emisji akustycznej J. Szantyr Wykład 8 Wpływ kawitacji na pracę maszyn przepływowych Kawitacja ma na ogół negatywny wpływ na pracę maszyn i urządzeń przepływowych, powodując następujące niekorzystne zjawiska: - spadek sprawności

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW Ćwiczenie numer 2 Pomiar współczynnika oporu liniowego 1. Wprowadzenie Stanowisko służy do analizy zjawiska liniowych strat energii podczas przepływu laminarnego i turbulentnego przez rurociąg mosiężny

Bardziej szczegółowo

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn Studia stacjonarne I stopnia PROJEKT ZALICZENIOWY METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH Krystian Gralak Jarosław Więckowski

Bardziej szczegółowo

UTRATA STATECZNOŚCI. O charakterze układu decyduje wielkośćobciążenia. powrót do pierwotnego położenia. stabilnego do stanu niestabilnego.

UTRATA STATECZNOŚCI. O charakterze układu decyduje wielkośćobciążenia. powrót do pierwotnego położenia. stabilnego do stanu niestabilnego. Metody obiczeniowe w biomechanice UTRATA STATECZNOŚCI STATECZNOŚĆ odpornośćna małe zaburzenia. Układ stabiny po małym odchyeniu od stanu równowagi powrót do pierwotnego położenia. Układ niestabiny po małym

Bardziej szczegółowo

Badania charakterystyki sprawności cieplnej kolektorów słonecznych płaskich o zmniejszonej średnicy kanałów roboczych

Badania charakterystyki sprawności cieplnej kolektorów słonecznych płaskich o zmniejszonej średnicy kanałów roboczych Badania charakterystyki sprawności cieplnej kolektorów słonecznych płaskich o zmniejszonej średnicy kanałów roboczych Jednym z parametrów istotnie wpływających na proces odprowadzania ciepła z kolektora

Bardziej szczegółowo

Materiały pomocnicze do laboratorium z przedmiotu Metody i Narzędzia Symulacji Komputerowej

Materiały pomocnicze do laboratorium z przedmiotu Metody i Narzędzia Symulacji Komputerowej Materiały pomocnicze do laboratorium z przedmiotu Metody i Narzędzia Symulacji Komputerowej w Systemach Technicznych Symulacja prosta dyszy pomiarowej Bendemanna Opracował: dr inż. Andrzej J. Zmysłowski

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW Ćwiczenie numer Pomiar współczynnika oporu liniowego 1. Wprowadzenie Stanowisko służy do analizy zjawiska liniowych strat energii podczas przepływu laminarnego i turbulentnego przez rurociąg mosiężny o

Bardziej szczegółowo

J. Szantyr Wykład nr 26 Przepływy w przewodach zamkniętych II

J. Szantyr Wykład nr 26 Przepływy w przewodach zamkniętych II J. Szantyr Wykład nr 6 Przepływy w przewodach zamkniętych II W praktyce mamy do czynienia z mniej lub bardziej złożonymi rurociągami. Jeżeli strumień płynu nie ulega rozgałęzieniu, mówimy o rurociągu prostym.

Bardziej szczegółowo

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 7 BADANIE POMPY II

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 7 BADANIE POMPY II INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI Laboratorium z mechaniki płynów ĆWICZENIE NR 7 BADANIE POMPY II 2 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z budową i działaniem

Bardziej szczegółowo

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania Kierunek : Mechanika i Budowa Maszyn Profil dyplomowania : Inżynieria mechaniczna Studia stacjonarne I stopnia PROJEKT ZALICZENIOWY METODA ELEMENTÓW

Bardziej szczegółowo

Modelowanie zjawisk przepływowocieplnych. i wewnętrznie ożebrowanych. Karol Majewski Sławomir Grądziel

Modelowanie zjawisk przepływowocieplnych. i wewnętrznie ożebrowanych. Karol Majewski Sławomir Grądziel Modelowanie zjawisk przepływowocieplnych w rurach gładkich i wewnętrznie ożebrowanych Karol Majewski Sławomir Grądziel Plan prezentacji Wprowadzenie Wstęp do obliczeń Obliczenia numeryczne Modelowanie

Bardziej szczegółowo

Projektowanie Aerodynamiczne Wirnika Autorotacyjnego

Projektowanie Aerodynamiczne Wirnika Autorotacyjnego Obliczeniowa Analiza Własności Aerodynamicznych Profili Łopat Nowoczesnych Wirników Autorotacyjnych Projektowanie Aerodynamiczne Wirnika Autorotacyjnego Wieńczysław Stalewski Adam Dziubiński Działanie

Bardziej szczegółowo

J. Szantyr Wykład 2 - Podstawy teorii wirnikowych maszyn przepływowych

J. Szantyr Wykład 2 - Podstawy teorii wirnikowych maszyn przepływowych J. Szantyr Wykład 2 - Podstawy teorii wirnikowych maszyn przepływowych a) Wentylator lub pompa osiowa b) Wentylator lub pompa diagonalna c) Sprężarka lub pompa odśrodkowa d) Turbina wodna promieniowo-

Bardziej szczegółowo

SYMULACJA NUMERYCZNA KRZEPNIĘCIA Z UWZGLĘDNIENIEM RUCHÓW KONWEKCYJNYCH W STREFIE CIEKŁEJ I STAŁO-CIEKŁEJ

SYMULACJA NUMERYCZNA KRZEPNIĘCIA Z UWZGLĘDNIENIEM RUCHÓW KONWEKCYJNYCH W STREFIE CIEKŁEJ I STAŁO-CIEKŁEJ 73/14 Archive of Foundry, Year 2004, Voume 4, 14 Archiwum O dewnictwa, Rok 2004, Rocznik 4, Nr 14 PAN Katowice PL ISSN 1642-5308 SYMULACJA NUMERYCZNA KRZEPNIĘCIA Z UWZGLĘDNIENIEM RUCHÓW KONWEKCYJNYCH W

Bardziej szczegółowo

J. Szantyr Wykład nr 20 Warstwy przyścienne i ślady 2

J. Szantyr Wykład nr 20 Warstwy przyścienne i ślady 2 J. Szantyr Wykład nr 0 Warstwy przyścienne i ślady W turbulentnej warstwie przyściennej można wydzielić kilka stref różniących się dominującymi mechanizmami kształtującymi przepływ. Ogólnie warstwę można

Bardziej szczegółowo

Dokonano analizy wybranych pędników przy pomocy programu OpenProp v3.3.4.

Dokonano analizy wybranych pędników przy pomocy programu OpenProp v3.3.4. ANALIZA WYBRANYCH PĘDNIKÓW Dokonano analizy wybranych pędników przy pomocy programu OpenProp v3.3.4. W pierwszej kolejności należy ustalić podstawowe parametry śruby za pomocą opcji Parametric Study programu

Bardziej szczegółowo

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Dynamika

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Dynamika Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich Dynamika Prowadzący: Kierunek Wyróżniony przez PKA Mechanika klasyczna Mechanika klasyczna to dział mechaniki w fizyce opisujący : - ruch ciał - kinematyka,

Bardziej szczegółowo

Zastosowanie wybranych metod bezsiatkowych w analizie przepływów w pofalowanych przewodach Streszczenie

Zastosowanie wybranych metod bezsiatkowych w analizie przepływów w pofalowanych przewodach Streszczenie Zastosowanie wybranych metod bezsiatkowych w analizie przepływów w pofalowanych przewodach Streszczenie Jednym z podstawowych zagadnień mechaniki płynów jest analiza przepływu płynu przez przewody o dowolnym

Bardziej szczegółowo

Sonochemia. Schemat 1. Strefy reakcji. Rodzaje efektów sonochemicznych. Oscylujący pęcherzyk gazu. Woda w stanie nadkrytycznym?

Sonochemia. Schemat 1. Strefy reakcji. Rodzaje efektów sonochemicznych. Oscylujący pęcherzyk gazu. Woda w stanie nadkrytycznym? Schemat 1 Strefy reakcji Rodzaje efektów sonochemicznych Oscylujący pęcherzyk gazu Woda w stanie nadkrytycznym? Roztwór Znaczne gradienty ciśnienia Duże siły hydrodynamiczne Efekty mechanochemiczne Reakcje

Bardziej szczegółowo

NATĘŻENIE POLA ELEKTRYCZNEGO PRZEWODU LINII NAPOWIETRZNEJ Z UWZGLĘDNIENIEM ZWISU

NATĘŻENIE POLA ELEKTRYCZNEGO PRZEWODU LINII NAPOWIETRZNEJ Z UWZGLĘDNIENIEM ZWISU POZNAN UNIVE RSITY OF TE CHNOLOGY ACADE MIC JOURNALS No 85 Electrical Engineering 016 Krzysztof KRÓL* NATĘŻENIE POLA ELEKTRYCZNEGO PRZEWODU LINII NAPOWIETRZNEJ Z UWZGLĘDNIENIEM ZWISU W artykule zaprezentowano

Bardziej szczegółowo

Termodynamiczny opis przejść fazowych pierwszego rodzaju

Termodynamiczny opis przejść fazowych pierwszego rodzaju Wykład II Przejścia fazowe 1 Termodynamiczny opis przejść fazowych pierwszego rodzaju Woda występuje w trzech stanach skupienia jako ciecz, jako gaz, czyli para wodna, oraz jako ciało stałe, a więc lód.

Bardziej szczegółowo

POLITECHNIKA POZNAŃSKA

POLITECHNIKA POZNAŃSKA POLITECHNIKA POZNAŃSKA WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA Metoda Elementów Skończonych PROJEKT COMSOL Multiphysics 3.4 Prowadzący: dr hab. inż. Tomasz Stręk prof. PP Wykonali: Maciej Bogusławski Mateusz

Bardziej szczegółowo

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania Mechanika i Budowa Maszyn Grupa M3 Metoda Elementów Skończonych Prowadzący: dr hab. Tomasz Stręk, prof. nadzw. Wykonał: Miłek Mateusz 1 2 Spis

Bardziej szczegółowo

Studentom zostaną dostarczone wzory lub materiały opisujące. Zachęcamy do wykonania projektów programistycznych w postaci apletów.

Studentom zostaną dostarczone wzory lub materiały opisujące. Zachęcamy do wykonania projektów programistycznych w postaci apletów. W niniejszym dokumencie znajdują się propozycje projektów na rok 2008. Tematy sformułowane są ogólnie, po wyborze tematu i skontaktowaniu z prowadzącym zostaną określone szczegółowe wymagania co do projektu.

Bardziej szczegółowo

Skraplanie czynnika chłodniczego R404A w obecności gazu inertnego. Autor: Tadeusz BOHDAL, Henryk CHARUN, Robert MATYSKO Środa, 06 Czerwiec :42

Skraplanie czynnika chłodniczego R404A w obecności gazu inertnego. Autor: Tadeusz BOHDAL, Henryk CHARUN, Robert MATYSKO Środa, 06 Czerwiec :42 Przeprowadzono badania eksperymentalne procesu skraplania czynnika chłodniczego R404A w kanale rurowym w obecności gazu inertnego powietrza. Wykazano negatywny wpływ zawartości powietrza w skraplaczu na

Bardziej szczegółowo

Termodynamika Część 7 Trzecia zasada termodynamiki Metody otrzymywania niskich temperatur Zjawisko Joule'a Thomsona Chłodzenie magnetyczne

Termodynamika Część 7 Trzecia zasada termodynamiki Metody otrzymywania niskich temperatur Zjawisko Joule'a Thomsona Chłodzenie magnetyczne Termodynamika Część 7 Trzecia zasada termodynamiki Metody otrzymywania niskich temperatur Zjawisko Joule'a Thomsona Chłodzenie magnetyczne Janusz Brzychczyk, Instytut Fizyki UJ Postulat Nernsta (1906):

Bardziej szczegółowo

POLITECHNIKA POZNAŃSKA. Metoda Elementów Skończonych

POLITECHNIKA POZNAŃSKA. Metoda Elementów Skończonych POLITECHNIKA POZNAŃSKA Metoda Elementów Skończonych Prowadzący: dr hab. Tomasz Stręk, prof. nadzw. Wykonali: Łukasz Żurowski Michał Dolata Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania Mechanika i Budowa Maszyn

Bardziej szczegółowo

dr inż. Cezary Żrodowski Wizualizacja Informacji WETI PG, sem. V, 2015/16 b) Operacja wyciągnięcia obrotowego z dodaniem materiału - uchwyt (1pkt)

dr inż. Cezary Żrodowski Wizualizacja Informacji WETI PG, sem. V, 2015/16 b) Operacja wyciągnięcia obrotowego z dodaniem materiału - uchwyt (1pkt) Zadanie 5 - Jacht 1. Budowa geometrii koła sterowego a) Szkic (1pkt) b) Operacja wyciągnięcia obrotowego z dodaniem materiału - uchwyt (1pkt) 1 c) Operacja wyciagnięcia liniowego z dodaniem materiału obręcze

Bardziej szczegółowo

( ) Płaskie ramy i łuki paraboliczne. η =. Rozważania ograniczymy do łuków o osi parabolicznej, opisanej funkcją

( ) Płaskie ramy i łuki paraboliczne. η =. Rozważania ograniczymy do łuków o osi parabolicznej, opisanej funkcją ..7. Płaskie ramy i łuki paraboiczne Wstęp W bieżącym podpunkcie omówimy kika przykładów zastosowania metody sił do obiczeń sił wewnętrznych w płaskich ramach i łukach paraboicznych statycznie niewyznaczanych,

Bardziej szczegółowo

Aerodynamika I. wykład 3: Ściśliwy opływ profilu. POLITECHNIKA WARSZAWSKA - wydz. Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa A E R O D Y N A M I K A I

Aerodynamika I. wykład 3: Ściśliwy opływ profilu. POLITECHNIKA WARSZAWSKA - wydz. Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa A E R O D Y N A M I K A I Aerodynamika I Ściśliwy opływ profilu transoniczny przepływ wokół RAE-8 M = 0.73, Re = 6.5 10 6, α = 3.19 Ściśliwe przepływy potencjalne Teoria pełnego potencjału Wprowadźmy potencjał prędkości (zakładamy

Bardziej szczegółowo

Numeryczne modelowanie mikrozwężkowego czujnika przepływu

Numeryczne modelowanie mikrozwężkowego czujnika przepływu Numeryczne modelowanie mikrozwężkowego czujnika przepływu Antoni Gondek Tadeusz Filiciak Przedstawiono wybrane wyniki modelowania numerycznego podwójnej mikrozwężki stosowanej jako czujnik przepływu, dla

Bardziej szczegółowo

wrzenie - np.: kotły parowe, wytwornice pary, chłodziarki parowe, chłodzenie (np. reaktory jądrowe, silniki rakietowe, magnesy nadprzewodzące)

wrzenie - np.: kotły parowe, wytwornice pary, chłodziarki parowe, chłodzenie (np. reaktory jądrowe, silniki rakietowe, magnesy nadprzewodzące) Wymiana ciepła podczas wrzenia 1. Wstęp wrzenie - np.: kotły parowe, wytwornice pary, chłodziarki parowe, chłodzenie (np. reaktory jądrowe, silniki rakietowe, magnesy nadprzewodzące) współczynnik wnikania

Bardziej szczegółowo

Metoda Elementów Skończonych

Metoda Elementów Skończonych Metoda Elementów Skończonych 2013/2014 Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania Mechanika i Budowa Maszyn Rok III, Semestr V, Grupa M-3 Michał Kąkalec Hubert Pucała Dominik Kurczewski Prowadzący: prof. dr hab.

Bardziej szczegółowo

Nasyp przyrost osiadania w czasie (konsolidacja)

Nasyp przyrost osiadania w czasie (konsolidacja) Nasyp przyrost osiadania w czasie (konsolidacja) Poradnik Inżyniera Nr 37 Aktualizacja: 10/2017 Program: Plik powiązany: MES Konsolidacja Demo_manual_37.gmk Wprowadzenie Niniejszy przykład ilustruje zastosowanie

Bardziej szczegółowo

Metoda Elementów Skończonych. Projekt: COMSOL Multiphysics 3.4.

Metoda Elementów Skończonych. Projekt: COMSOL Multiphysics 3.4. Politechnika Poznańska Metoda Elementów Skończonych Projekt: COMSOL Multiphysics 3.4. Prowadzący: dr hab. Tomasz Stręk Wykonali: Piotr Figas Łukaszewski Marek Wydział: Budowa Maszyn i Zarządzania Kierunek:

Bardziej szczegółowo

1. BADANIE POWSTAWANIA WIÓRA. 1.1 Cel ćwiczenia. 1.2 Wprowadzenie

1. BADANIE POWSTAWANIA WIÓRA. 1.1 Cel ćwiczenia. 1.2 Wprowadzenie 1. BAANIE POWSTAWANIA WIÓRA 1.1 Ce ćwiczenia Ceem ćwiczenia jest praktyczna obserwacja procesu powstawania wióra oraz zbadanie wpływu wybrany parametrów skrawania na przebieg tego procesu. 1. Wprowadzenie

Bardziej szczegółowo

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH INŻYNIERIA MECHANICZNA MECHANIKA I BUDOWA MASZYN WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA POLITECHNIKA POZNAŃSKA METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH Projekt Wykonawca: Jakub Spychała Nr indeksu 96052 Prowadzący: prof.

Bardziej szczegółowo

Sprawozdanie z zad. nr 4 Wahadło Matematyczne z Fizyki Komputerowej. Szymon Wawrzyniak / Artur Angiel / Gr. 5 / Poniedziałek 12:15

Sprawozdanie z zad. nr 4 Wahadło Matematyczne z Fizyki Komputerowej. Szymon Wawrzyniak / Artur Angiel / Gr. 5 / Poniedziałek 12:15 Sprawozdanie z zad. nr 4 Wahadło Matematyczne z Fizyki Komputerowej Szymon Wawrzyniak / Artur Angiel / Gr. 5 / Poniedziałek 12:15 =============================================== =========================

Bardziej szczegółowo