4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ"

Transkrypt

1 Część 1 4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ Rozdzał ten pośwęcony et wyprowadzenu twerdzena o pracy wrtuane, edna wywód naeży poprzedzć wyaśnenem dwóch zagadneń: przemezczena wrtuanego (nezbędne w wrtuanym tane przemezczeń) oraz obcążena wrtuanego (nezbędne w wrtuanym tane obcążeń). Przemezczene wrtuane mu pełnać a charaterytycznych, ae bardzo ważnych warunów, mu być: pomyśane, możwe, tzn. nematyczne dopuzczane, nezaeżne od czynnów zewnętrznych (np. obcążeń), bardzo małe w porównanu z wymaram cała, nezaeżne od czau, cągłe (co namne raz różnczowane). Obcążene wrtuane (zewnętrzne ub wewnętrzne) podobne a przemezczene mu być: pomyśane, możwe, tzn. nematyczne dopuzczane, nezaeżne od czynnów zewnętrznych (np. obcążeń), małe w odneenu do wymarów obcążeń zewnętrznych, nezaeżne od czau, ne mu być cągłe (może być puntowe) zaada de Sant-Venanta. Interpretaca: 4.1. Wrtuany tan przemezczeń Przymuemy dowony uład pozotaący w równowadze U(x) Ry Rzeczywty mode uładu prętowego, obcążonego rzeczywtym łam, pod wpływem tórych doznae przemezczeń Dobra D., Jambroże S., Komoa M., Mołacza E., Przybya P., Sya A., Wdowa A. AmaMater

2 Część 1 4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ 2 U(x) H V M Ry Ten am uład ae z wymuzonym przemezczenem wrtuanym U x (nematyczne dopuzczanym) Wyprowadzene: Przymuemy dowony pręt (ry. 4.3) o długośc ończone, ońcach, oraz dowone obcążony łam zewnętrznym. Ry Pręt o długośc Wyobraźmy obe natępne bardzo mały fragment tego pręta o długośc (ry. 4.4). Dzałaą na nego ły uogónone, wewnętrzne przymuące dowoną ombnacę, powtałą od ł normanych, tnących momentów. M(x) M(x)+dM(x) N(x) T(x) N(x)+dN(x) T(x)+dT(x) Ry Fragment pręta W ceu uprozczena obczeń przeanazuemy oeno przypad obcążeń: łą normaną, łą tnącą momentem zgnaącym Przypade I (dzałane ł normanych) Załadamy, że dowone obcążene pręta łą powodue powtane tyo ł bernych pozomych Q Q wobec czego na naz eement będze dzałała tyo uogónona ła normana (podłużna, oowa) N(x) (ry. 4.5). Dobra D., Jambroże S., Komoa M., Mołacza E., Przybya P., Sya A., Wdowa A. AmaMater

3 Część 1 4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ 3 Q Q N(x) dy N(x)+dN(x) Ry Dzałane uogónone ły normane w pręce w eemence Zapuemy równane równowag da eementu (tzn. w ażdym punce tego pręta) otrzymuemy wyrażene: X = N x N x dn x p x = dn x p x =/: dn x p x = (4.1) Natępne nadaemy temu prętow pewne wrtuane przemezczene (ry. 4.6), zgodne z dzałanem uogónonych ł normanych, pełnaące warun podane na początu rozdzału. Przymuemy ego wartość równą u x δu(x) u u Ry Wrtuane przemezczene pręta Mnożymy równane (4.1) obutronne przez przemezczene wrtuane u x a natępne całuemy w grancach od x= do x=,: [ dn x p x ] u x = dn x u x [ p x ] = Dobra D., Jambroże S., Komoa M., Mołacza E., Przybya P., Sya A., Wdowa A. AmaMater

4 Część 1 4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ 4 u x dn x u x p x = (4.2) W ceu obczena cał u x dn x orzytamy z twerdzena o całowanu przez częśc, u x udv=uv vdu dn x u= u x dv= du= d u x dn x v= =N x dn x = u x N x N x d u x Równane (4.2) uzya węc potać: u x N x u N u N u Q u Q N x d u x N x d u x u x p x = u x p x = u x p x = N x d u x (4.3) Zna - przy e Q wyna z tego, że Q et łą ścaącą (z założena dodatn zna maą edyne ły powoduące rozcągane pręta) (ry. 4.7) Q Q Ry Znaowane ł Po uporządowanu otrzymano zaeżność: Q u Q u u x p x = N x d u x (4.4) gdze: Q u Q u u x p x - całowta praca ł zewnętrznych (bernych) na przemezczenach wrtuanych, - całowta praca ł zewnętrznych (czynnych) na przemezczenach wrtuanych, Dobra D., Jambroże S., Komoa M., Mołacza E., Przybya P., Sya A., Wdowa A. AmaMater

5 Część 1 4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ 5 N x d u x - całowta praca ł wewnętrznych (normanych) na wrtuanych przemezczenach wewnętrznych. Wobec oznaczeń: L z =Q u Q u u x p x L w = N x d u x (4.5) mamy: L z = L w (4.6.) L z - praca wzytch rzeczywtych ł czynnych obcążaących uład oraz bernych, pracuących na przemezczenach wrtuanych (wymuzonych nematyczne), L w - praca wzytch ł wewnętrznych rzeczywtych na wrtuanych przemezczenach wewnętrznych. Defnca: Praca rzeczywtych ł zewnętrznych (bernych czynnych) na przemezczenach wrtuanych et równa pracy ł wewnętrznych (wynaących z dzałana obcążeń zewnętrznych) na wewnętrznych przemezczenach wrtuanych. Wnoe: P R p u d= N x x d u x = x (4.7) gdze: P R p N x - ły czynne upone, - ły berne, - obcążene rozłożone na pręce czynne, - ły wewnętrzne. Warto zaznaczyć, że we wzorze nada obowązuą zaeżnośc fzyczne odpowadaące tanow wrtuanemu: x = N x EA Dobra D., Jambroże S., Komoa M., Mołacza E., Przybya P., Sya A., Wdowa A. AmaMater

6 Część 1 4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ Przypade II (dzałane ł tnących) Załadamy, że dowone obcążene pręta łą powodue powtane tyo ł bernych ponowych T T wobec czego na naz eement będze dzałała tyo uogónona ła tnąca (poprzeczna) T(x) (ry. 4.8) T T T(x) T(x)+dT(x) Ry Dzałane ł poprzecznych na pręt na wycne pręta Zapuąc równane równowag da eementu (tzn. w ażdym punce tego pręta) otrzymuemy wyrażene: Z= T x T x dt x p x = dt x p x =/: dt x p x = (4.8) Natępne nadaemy temu prętow pewne wrtuane przemezczene (ry. 4.9), zgodne z dzałanem uogónonych ł poprzecznych (tnących), pełnaące warun podane na początu rozdzału. Przymuemy ego wartość równą: v x v δv(x) v Ry Wrtuane przemezczene pręta Mnożymy równane (4.8) obutronne przez przemezczene wrtuane v x a natępne całuemy w grancach od x= do x= : Dobra D., Jambroże S., Komoa M., Mołacza E., Przybya P., Sya A., Wdowa A. AmaMater

7 Część 1 4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ 7 [ dt v x x p x ] v x = dt x v x [ p x ] = dt x v x p x = (4.9) W ceu obczena cał v x dt x orzytamy z twerdzena o całowanu przez częśc, v x udv=uv vdu dt x u= v x dv= du= d v x dt x v= =T x dt x = v x T x T x d v x Równane (4.9) uzya węc potać: v x T x v T v T v T v T T x d v x T x d v x v x p x = v x p x = v x p x = T x d v x (4.1) Znaowane: Przyęto zaadę zgodnośc zwrotów ł T T oraz przemezczeń m odpowadaącym V V (ry. 4.1). T T Ry Dodatne zwroty ł poprzecznych Zna w wyrażenu (4.1) wynaą z fatu, że zna dodatn ły T() et przecwny do założonego zwrotu ły T, a zna dodatn ły T() et zgodny z założonym zwrotem ły T. T v T v v x p x = T x d v x (4.11) Dobra D., Jambroże S., Komoa M., Mołacza E., Przybya P., Sya A., Wdowa A. AmaMater

8 Część 1 4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ 8 W równanu (4.11) pozczegóne człony oznaczaą: T v T v v x p x - całowta praca ł zewnętrznych (bernych) na przemezczenach wrtuanych, - całowta praca ł zewnętrznych (czynnych) na przemezczenach wrtuanych, T x d v x - całowta praca ł wewnętrznych (tnących) na wrtuanych przemezczenach wewnętrznych. Wobec oznaczeń: L z =T v T v v x p x L w = T x d v x (4.12) mamy: L z = L w (4.13) L z - praca wzytch rzeczywtych ł czynnych obcążaących uład oraz bernych pracuących na przemezczenach wrtuanych (wymuzonych nematyczne), L w - praca wzytch ł wewnętrznych rzeczywtych na wrtuanych przemezczenach wewnętrznych Defnca: Praca rzeczywtych ł zewnętrznych (bernych R czynnych P, p()) na przemezczenach wrtuanych et równa pracy ł wewnętrznych T(x) (wynaących z dzałana obcążeń zewnętrznych) na wewnętrznych przemezczenach wrtuanych. Wnoe: P R p v d= T x śr x d v x = śr x (4.14) gdze: śr = Warto zaznaczyć, że we wzorze nada obowązuą zaeżnośc fzyczne odpowadaące tanow wrtuanemu. x = T x GA Dobra D., Jambroże S., Komoa M., Mołacza E., Przybya P., Sya A., Wdowa A. AmaMater

9 Część 1 4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ Przypade III (dzałane momentów zgnaących) Załadamy czyte zgnane tzn. dowone obcążene pręta m(x) powodue powtane tyo ł bernych w potac momentów zgnaących M M, tąd na naz myśowo wycęty eement będze dzałał tyo uogónony moment zgnaący M(x) (ry. 4.11) m(x) M M M(x) m(x) M(x)+dM(x) Ry Dzałane momentów zgnaących na pręt na eement Zapuąc równane równowag da eementu (tzn. w ażdym punce tego pręta) otrzymuemy wyrażene: M = M x M x dm x m x = dm x m x =/: dm x m x = (4.15) Natępne (anaogczne a w poprzednm przypadu) nadaemy temu prętow pewne wrtuane przemezczene (ry. 4.12), zgodne z dzałanem uogónonych momentów zgnaących, o wartośc równe x φ δφ(x) φ Ry Wrtuane przemezczene Mnożymy równane (4.15) obutronne przez przemezczene wrtuane x a natępne całuemy w grancach od x= do x= : Dobra D., Jambroże S., Komoa M., Mołacza E., Przybya P., Sya A., Wdowa A. AmaMater

10 Część 1 4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ 1 [ dm x x x [ dm x m x ] x = dm x m x ] = x m x = (4.16) W ceu obczena cał x dm x orzytamy z twerdzena o całowanu przez częśc, x udv=uv vdu dm x u= x dv= d x dm x du= v= =M x dm x = x M x M x d x Równane (4.16) uzya węc potać: x M x M x d x M M M x M M x m x = d x x m x M x x m x = d x = (4.17) Zna w wyrażenu (4.17) wynaą z fatu, że dodatn moment M() et zgodny z założonym dodatnm momentem M,, a dodatn moment M() et przecwny do założonego dodatnego M (przyęto zaadę zgodnośc dodatnch zwrotów M M oraz przemezczeń m odpowadaących, ) (ry. 4.13). M M Ry Znaowane ł Po uwzgędnenu znaów otrzymano wyrażene: M M x m x = M x d x (4.18) Dobra D., Jambroże S., Komoa M., Mołacza E., Przybya P., Sya A., Wdowa A. AmaMater

11 Część 1 4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ 11 gdze: M M x m x - całowta praca ł zewnętrznych (bernych) na przemezczenach wrtuanych, - całowta praca ł zewnętrznych (czynnych) na przemezczenach wrtuanych, d x M x - całowta praca ł wewnętrznych (momentów) na wrtuanych przemezczenach wewnętrznych. Wobec oznaczeń: L z =M M x m x L w = M x d x (4.19) mamy: L z = L w (4.2) L z - praca wzytch rzeczywtych ł czynnych obcążaących uład oraz bernych, pracuących na przemezczenach wrtuanych (wymuzonych nematyczne), L w - praca wzytch ł wewnętrznych rzeczywtych na wrtuanych przemezczenach wewnętrznych. Defnca: Praca rzeczywtych ł zewnętrznych (bernych R czynnych P, p()) na przemezczenach wrtuanych et równa pracy ł wewnętrznych M(x) (wynaących z dzałana obcążeń zewnętrznych) na wewnętrznych przemezczenach wrtuanych. Wnoe: P R p d= M x x d x = x (4.21) Warto zaznaczyć, że we wzorze nada obowązuą zaeżnośc fzyczne odpowadaące tanow wrtuanemu. x = M x EJ Dobra D., Jambroże S., Komoa M., Mołacza E., Przybya P., Sya A., Wdowa A. AmaMater

12 Część 1 4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ Przypade IV (wzyte ły) Załadamy, że dowone obcążene pręta powodue powtane dowonych ł bernych w potac uogónonych ł pozomych, ponowych momentów zgnaących (ry. 4.14). Q Q M T T M M(x) M(x)+dM(x) N(x) N(x)+dN(x) T(x) T(x)+dT(x) Ry Dzałane uogónonych ł Zapuąc równana równowag, da eementu (tzn. w ażdym punce pręta) otrzymuemy: X = Z= M = dn x p x x = dt x p z x = dm x m x = (4.22) Moment od ł tnących pomamy, gdyż ramę dzałana tych ł et be zeru Podumowane Korzytaąc z zaady uperpozyc doonuemy umowana powyżzych rozwązań: P R p u d= { gdze: N x x T x x M x x } (4.23) Dobra D., Jambroże S., Komoa M., Mołacza E., Przybya P., Sya A., Wdowa A. AmaMater

13 Część 1 4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ 13 P R - całowta praca ł czynnych (uponych) na przemezczenach wrtuanych, - całowta praca ł bernych (reac) na przemezczenach wrtuanych (oadanach), p u d - całowta praca obcążeń cągłych na przemezczenach wrtuanych. Warto zaznaczyć, że we wzorze tym nada obowązuą zaeżnośc fzyczne odpowadaące tanow wrtuanemu: x = N x EA x = T x GA x = M x EJ Praca ł zewnętrznych na przemezczenach wrtuanych równa ę pracy ł wewnętrznych na odztałcenach wrtuanych. Twerdzene: Jeże na uład dzała obcążene zewnętrzne pełnaące warun równowag, to obcążene zewnętrzne wyonue na przemezczenach wrtuanych pracę równą pracy uogónonych ł przeroowych na wrtuanych odztałcenach (na wrtuanych przemezczenach wewnętrznych) Wrtuany tan obcążeń (naprężeń) Dotychcza orzytaśmy z twerdzena, że ły zewnętrzne wyonywały pracę na wrtuanych przemezczenach równą pracy ł wewnętrznych na wewnętrznych przemezczenach wrtuanych. Ponżzy wywód et dentyczny a w aapce poprzednm, przy czym natępue zamana weośc. Przemezczena, odztałcena ą rzeczywte (ymboa bez nadreśeń) natomat obcążena zewnętrzne wewnętrzne ą wrtuane (ry. 4.15). Mumy przy tym zaznaczyć, że wrtuane obcążene pełna warun tatyczne dopuzczanośc (et możwe), nezaeżne od obcążeń zewnętrznych, czau. Jet małe w odneenu do wymarów uładu. F F+dF du Ry Obcążena przemezczene eementu Twerdzene: Jeże na uład dzała zewnętrzne obcążene wrtuane, pełnaące warun równowag, to wyonue ono Dobra D., Jambroże S., Komoa M., Mołacza E., Przybya P., Sya A., Wdowa A. AmaMater

14 Część 1 4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ 14 pracę na rzeczywtych przemezczenach (wywołanych przez rzeczywte obcążena zewnętrzne) równą pracy wrtuanych ł przeroowych na rzeczywtych odztałcenach (na rzeczywtych przemezczenach wewnętrznych). L w = L z (4.24) L z - praca ł wrtuanych pracuących na rzeczywtych przemezczenach (wytworzonych przez rzeczywte przemezczena) L w - praca wzytch wrtuanych ł wewnętrznych pracuących na rzeczywtych odztałcenach (przemezczenach wewnętrznych) Ponże zotał tworzony rzeczywty mode uładu (ry. 4.16), obcążony łam, pod wpływem tórych doznae przemezczeń U(x). U(x) Ry Mode rzeczywty Koeny ryune (ry. 4.17) przedtawa ten am uład ae obcążony łam wrtuanym P x, pod wpływem tórych doznae przemezczeń wrtuanych u x. P U(x) Ry Obcążena wrtuane Pracę ł wrtuanych na rzeczywtych przemezczenach opuemy wzorem: P R p u d= { N x x T x x M x x } (4.25) Po uwzgędnenu zwązów fzycznych na rzeczywte odztałcena: Dobra D., Jambroże S., Komoa M., Mołacza E., Przybya P., Sya A., Wdowa A. AmaMater

15 Część 1 4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ 15 x = N x EA = N P EA x = T x GA = T P GA x = M x EJ = M P EJ Możemy otateczne zapać wzór na pracę ł wrtuanych: P R p u d= { N x N P EA T x T P GA M x M P (4.26) EJ } gdze: P R - całowta praca wrtuanych ł zewnętrznych (bernych R czynnych P ) na przemezczenach rzeczywtych (np. oadane podpór), p u d przemezczenach, - całowta praca wrtuanych ł zewnętrznych (czynnych) na rzeczywtych { N x N P T x T P EA GA rzeczywtych odztałcenach (przemezczenach wewnętrznych). M x M P - praca wzytch wrtuanych ł wewnętrznych na EJ } N x - funca ł normanych wywołana od obcążena zewnętrznego (rzeczywtego), N x - funca ł normanych wywołana od obcążena wrtuanego, T x - funca ł poprzecznych wywołana od obcążena zewnętrznego (rzeczywtego), T x - funca ł poprzecznych wywołana od obcążena wrtuanego, M x - funca momentów wywołana od obcążena zewnętrznego (rzeczywtego), M x - funca momentów wywołana od obcążena wrtuanego. Dobra D., Jambroże S., Komoa M., Mołacza E., Przybya P., Sya A., Wdowa A. AmaMater

MECHANIKA BUDOWLI 4. Słowa kluczowe: praca wirtualna, przemieszczenie wirtualne

MECHANIKA BUDOWLI 4. Słowa kluczowe: praca wirtualna, przemieszczenie wirtualne Oga Kopacz, Aa Łoygows, Wocech Pawłows, Mchał Płotowa, Krzysztof Tyber Konsutace nauowe: prof. r hab. JERZY RAKOWSKI Poznań / MECHANIKA BUDOWI 4 Rozzał ten pośwęcony est wyprowazenu twerzena o pracy wrtuane,

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA BUDOWLI 2 1. UKŁADY PRZESTRZENNE

MECHANIKA BUDOWLI 2 1. UKŁADY PRZESTRZENNE Oga Kopacz, Adam Łodygows, Krzysztof Tymper, chał łotowa, Wojcech awłows Konsutacje nauowe: prof. dr hab. JERZY RAKOWSKI oznań / ECHANIKA BUDOWLI. UKŁADY RZESTRZENNE O przestrzennośc ne śwadczy tyo geometra

Bardziej szczegółowo

5. MES w mechanice ośrodka ciągłego

5. MES w mechanice ośrodka ciągłego . MES w mechance ośroda cągłego P.Pucńs. MES w mechance ośroda cągłego.. Stan równowag t S P x z y n ρb(x, y, z) u(x, y, z) P Wetor gęstośc sł masowych N/m 3 ρb ρ g Wetor gęstośc sł powerzchnowych N/m

Bardziej szczegółowo

f 4,3 m l 20 m 4 f l x x 2 y x l 2 4 4,3 20 x x ,86 x 0,043 x 2 y x 4 f l 2 x l 2 4 4, x dy dx tg y x ,86 0,086 x

f 4,3 m l 20 m 4 f l x x 2 y x l 2 4 4,3 20 x x ,86 x 0,043 x 2 y x 4 f l 2 x l 2 4 4, x dy dx tg y x ,86 0,086 x f l Ry. 3. Rozpatrywany łuk parabolczny 4 f l x x 2 y x l 2 f m l 2 m y x 4 2 x x 2 2 2,86 x,43 x 2 tg y x dy 4 f l 2 x l 2 4 2 2 x 2 2,86,86 x Mechanka Budowl Projekty Zgodne ze poobem rozwązywana układów

Bardziej szczegółowo

1. WZORY TRANSFORMACYJNE METODY PRZEMIESZCZEŃ

1. WZORY TRANSFORMACYJNE METODY PRZEMIESZCZEŃ Część. WZORY TRANSFORMACYJNE METODY PRZEMIESZCZEŃ.. WZORY TRANSFORMACYJNE METODY PRZEMIESZCZEŃ.. Wstęp Podstawowym narzędzem służącym do rozwązywana zadań metodą przemeszczeń są wzory transformacyjne.

Bardziej szczegółowo

Część 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI Twierdzenie Bettiego (o wzajemności prac)

Część 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI Twierdzenie Bettiego (o wzajemności prac) Część 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI 1 7. 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI 7.1. Twerdzene Bettego (o wzajemnośc prac) Nech na dowolny uład ramowy statyczne wyznaczalny lub newyznaczalny, ale o nepodatnych

Bardziej szczegółowo

Stateczność układów ramowych

Stateczność układów ramowych tateczność układów ramowych PRZYPONIENIE IŁ KRYTYCZN DL POJEDYNCZYCH PRĘTÓW tateczność ustrou tateczność ustrou est to zdoność ustrou do zachowana nezmennego położena (kształtu) ub nacze mówąc układ po

Bardziej szczegółowo

Przykład 2.3 Układ belkowo-kratowy.

Przykład 2.3 Układ belkowo-kratowy. rzykład. Układ bekowo-kratowy. Dany jest układ bekowo-kratowy, który składa sę z bek o stałej sztywnośc EJ częśc kratowej złożonej z prętów o stałej sztywnośc, obcążony jak na rysunku. Wyznaczyć przemeszczene

Bardziej szczegółowo

9. STATECZNOŚĆ SPRĘŻYSTA UKŁADÓW PRĘTOWYCH

9. STATECZNOŚĆ SPRĘŻYSTA UKŁADÓW PRĘTOWYCH Część 9. STATECZOŚĆ SPRĘŻYSTA UKŁADÓW PRĘTOWYCH 1 9. 9. STATECZOŚĆ SPRĘŻYSTA UKŁADÓW PRĘTOWYCH 9.1. Wstęp Omówene zagadnena statecznośc sprężystej uładów prętowych naeży rozpocząć od przybżena probemu

Bardziej szczegółowo

Przykład 5.1. Kratownica dwukrotnie statycznie niewyznaczalna

Przykład 5.1. Kratownica dwukrotnie statycznie niewyznaczalna rzykład.. Kratownca dwukrotne statyczne newyznaczana oecene: korzystaąc z metody sł wyznaczyć sły w prętach ponższe kratowncy. const Rozwązane zadana rozpoczynamy od obczena stopna statyczne newyznaczanośc

Bardziej szczegółowo

Małe drgania wokół położenia równowagi.

Małe drgania wokół położenia równowagi. ałe rgana woół położena równowag. ałe rgana Anazuemy ułay a tórych potencał Vqq,q,..,q posaa mnmum a oreśonych wartośc współrzęnych uogónonych q,, -czba stopn swoboy. ożemy ta przesaować te współrzęne

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA BUDOWLI 13

MECHANIKA BUDOWLI 13 1 Oga Kopacz, Adam Łodygos, Krzysztof ymper, chał Płotoa, Wocech Pałos Konsutace nauoe: prof. dr hab. JERZY RAKOWSKI Poznań 00/00 ECHANIKA BUDOWLI 1 Ugęca bee drgaących. Wzory transformacyne bee o cągłym

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA BUDOWLI 6 CIĘŻARY SPRĘŻYSTE

MECHANIKA BUDOWLI 6 CIĘŻARY SPRĘŻYSTE Oga Koacz, Adam Łodygows, Wocech Pawłows, chał Płoowa, Krzyszof Tymer Konsuace nauowe: rof. dr hab. JERZY RAKOWSKI Poznań 00/003 ECHAIKA BUDOWLI 6 CIĘŻARY SPRĘŻYSTE Wyznaczane rzemeszczeń z zasosowanem

Bardziej szczegółowo

I..ROZWIĄZANIE DANEGO RUSZTU BELKOWEGO OD DANEGO OBCIĄŻENIA

I..ROZWIĄZANIE DANEGO RUSZTU BELKOWEGO OD DANEGO OBCIĄŻENIA TO SIŁ układ przetrzenny przykład ruzt belkowy OZWIĄZNI USZTU LKOWO TOĄ SIŁ I OLIZNI PZISZZNI any jet ruzt belkowy jak na ryunku obok ozwązać go etodą ł porządzć wykrey ł przekrojowych dokonać kontrol

Bardziej szczegółowo

Sił Si y y w ewnętrzne (1)(1 Mamy my bry r łę y łę mate t r e iralną obc ob iążon ż ą u kła k de d m e si m ł si ł

Sił Si y y w ewnętrzne (1)(1 Mamy my bry r łę y łę mate t r e iralną obc ob iążon ż ą u kła k de d m e si m ł si ł echanika ogóna Wykład nr 5 Statyczna wyznaczaność układu. Siły wewnętrzne. 1 Stopień statycznej wyznaczaności Stopień zewnętrznej statycznej wyznaczaności n: Beka: n=rgrs; Rama: n=r3ogrs; rs; Kratownica:

Bardziej szczegółowo

Blok 7: Zasada zachowania energii mechanicznej. Zderzenia

Blok 7: Zasada zachowania energii mechanicznej. Zderzenia Blok 7 Zaada zachowana energ echancznej. Zderzena I. Sły zachowawcze nezachowawcze Słą zachowawczą nazyway łę która wzdłuż dowolnego zaknętego toru wykonuje pracę równą zeru. Słą zachowawczą nazyway łę

Bardziej szczegółowo

Ą Ł Ą Ę Ą Ę Ą Ą Ń Ń Ą Ł Ł ŁĄ Ą

Ą Ł Ą Ę Ą Ę Ą Ą Ń Ń Ą Ł Ł ŁĄ Ą Ą Ą Ł Ł Ń Ą Ą Ł Ą Ę Ą Ę Ą Ą Ń Ń Ą Ł Ł ŁĄ Ą Ó Ą Ą Ą Ą Ę Ł Ą Ą Ę Ę Ą Ł Ą Ą Ę Ą Ę Ę Ę Ł Ę Ę Ą Ą Ł Ą Ą Ą Ę ĄĘ Ł Ą Ą Ą Ą Ą Ą Ę Ł Ą Ę Ó Ł Ą Ę Ą Ł Ę Ę Ą Ą Ź Ł Ń Ń Ą Ó Ż Ą ĄĘ Ę Ą Ą Ą Ę Ą Ł Ą Ą Ę Ł Ę Ó Ł Ł Ł Ę

Bardziej szczegółowo

Przykład 3.1. Wyznaczenie zmiany odległości między punktami ramy trójprzegubowej

Przykład 3.1. Wyznaczenie zmiany odległości między punktami ramy trójprzegubowej Przykład Wyznaczene zmany odegłośc mędzy unktam ramy trójrzegubowej Poecene: Korzystając ze wzoru axwea-ohra wyznaczyć zmanę odegłośc mędzy unktam w onższym układze Przyjąć da wszystkch rętów EI = const

Bardziej szczegółowo

Przykład 4.1. Belka dwukrotnie statycznie niewyznaczalna o stałej sztywności zginania

Przykład 4.1. Belka dwukrotnie statycznie niewyznaczalna o stałej sztywności zginania Przykład.. Beka dwukrotne statyczne newyznaczana o stałej sztywnośc zgnana Poecene: korzystając z metody sł sporządzć wykresy sł przekrojowych da ponŝszej bek. Wyznaczyć ugęce oraz wzgędną zmanę kąta w

Bardziej szczegółowo

Obliczanie naprężeń stycznych wywołanych momentem skręcającym w przekrojach: kołowym, pierścieniowym, prostokątnym 7

Obliczanie naprężeń stycznych wywołanych momentem skręcającym w przekrojach: kołowym, pierścieniowym, prostokątnym 7 Obiczanie naprężeń tycznych wywołanych momentem kręcającym w przekrojach: kołowym, pierścieniowym, protokątnym 7 Wprowadzenie Do obiczenia naprężeń tycznych wywołanych momentem kręcającym w przekrojach

Bardziej szczegółowo

Ćw. 5. Wyznaczanie współczynnika sprężystości przy pomocy wahadła sprężynowego

Ćw. 5. Wyznaczanie współczynnika sprężystości przy pomocy wahadła sprężynowego 5 KATEDRA FIZYKI STOSOWANEJ PRACOWNIA FIZYKI Ćw. 5. Wyznaczane współczynna sprężystośc przy pomocy wahadła sprężynowego Wprowadzene Ruch drgający należy do najbardzej rozpowszechnonych ruchów w przyrodze.

Bardziej szczegółowo

Reprezentacje grup symetrii. g s

Reprezentacje grup symetrii. g s erezentace ru ymetr Teora rerezentac dea: oeracom ymetr rzyać oeratory dzałaące w rzetrzen func zwązać z nm funce, tóre oeratory te rzerowadzaą w ebe odobne a zb. untów odcza oerac ymetr rozważmy rzeztałcene

Bardziej szczegółowo

Praca siły wewnętrznej - normalnej

Praca siły wewnętrznej - normalnej Praca siły wewnętrznej - normanej Uzyskujemy ostatecznie: L L 1 1 1 N N s N EA N EA Gzie ostatni wzór pokazuje pracę sił normanych w całym pręcie (przypomnienie z poprzeniego wykłau) Ważna ygresja Współczynnik

Bardziej szczegółowo

Przykład 7.3. Belka jednoprzęsłowa z dwoma wspornikami

Przykład 7.3. Belka jednoprzęsłowa z dwoma wspornikami Przykład.. eka jednoprzęsłowa z dwoma wspornikami Narysować wykresy sił przekrojowych da poniższej beki. α Rozwiązanie Rozwiązywanie zadania rozpocząć naeży od oznaczenia punktów charakterystycznych, składowych

Bardziej szczegółowo

Z1/1. ANALIZA BELEK ZADANIE 1

Z1/1. ANALIZA BELEK ZADANIE 1 05/06 Z1/1. NLIZ LK ZNI 1 1 Z1/1. NLIZ LK ZNI 1 Z1/1.1 Zadanie 1 Udowodnić geometryczną niezmienność belki złożonej na rysunku Z1/1.1 a następnie wyznaczyć reakcje podporowe oraz wykresy siły poprzecznej

Bardziej szczegółowo

1.7. PROSTE ROZCIĄGANIE

1.7. PROSTE ROZCIĄGANIE .7. ROST ROZCIĄGI.7.. Hpoteza płakch przekrojów (BROULLI GO) Do wyznaczana odkztałceń w prętach będzemy częto wykorzytywać założene prazczające, zwane hpotezą płakch przekrojów (hpotezą BROULLI GO). Zgodne

Bardziej szczegółowo

Część 2 4. RAMY OBCIĄŻONE TERMICZNIE, OSIADANIEM PODPÓR ORAZ PRZYPADKI RAMY OBCIĄŻONE TERMICZNIE, OSIADANIEM PODPÓR ORAZ PRZYPADKI SZCZEGÓLNE

Część 2 4. RAMY OBCIĄŻONE TERMICZNIE, OSIADANIEM PODPÓR ORAZ PRZYPADKI RAMY OBCIĄŻONE TERMICZNIE, OSIADANIEM PODPÓR ORAZ PRZYPADKI SZCZEGÓLNE Część 4. RAY OBCIĄŻONE TERICZNIE, OSIADANIE ODÓR ORAZ RZYADKI... 4. 4. RAY OBCIĄŻONE TERICZNIE, OSIADANIE ODÓR ORAZ RZYADKI SZCZEGÓLNE 4.. Wpływ temperatury rzy obczanu uładów statyczne newyznaczanyc naeży

Bardziej szczegółowo

Rozwiązywanie ram płaskich wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 7

Rozwiązywanie ram płaskich wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 7 ozwiązwanie ram płaskich wznaczanie reakcji i wkresów sił przekrojowch 7 Obciążenie ram płaskiej, podobnie jak w przpadku beek rozdział 6, mogą stanowić sił skupione, moment skupione oraz obciążenia ciągłe

Bardziej szczegółowo

ź ź ŁĄ ź Ę Ę Ę Ę ź ź Ę Ę Ł ź

ź ź ŁĄ ź Ę Ę Ę Ę ź ź Ę Ę Ł ź Ł Ę Ę Ć ź ź ŁĄ ź Ę Ę Ę Ę ź ź Ę Ę Ł ź ź ź ź ź Ę Ę Ł Ń Ł ź Ź ź ź ź Ą ź ź Ę Ę Ł Ę ź Ę Ę Ł Ę ź Ę Ą ź ź ź Ć ź ź Ę ź Ę ź Ę Ą Ę Ę Ę Ą ź Ą Ę Ę Ł ź Ć ź ź Ć ź Ę Ę Ł ź Ć ź Ą Ł Ć Ć Ę Ę Ę Ć Ł Ń ź ź Ę Ę Ł Ż ź Ć Ć Ż

Bardziej szczegółowo

ź ć

ź ć Ę Ą Ą Ł Ł Ą ź ć ć Ę Ź Ź Ź Ą Ę Ń Ł Ą Ć ŁĄ ŁĄ Ł Ę Ę Ć ć Ź Ź Ć Ć ć ć ć Ź ć ć ć Ź Ź Ć Ć Ź Ć Ą ć ć Ź ć Ć Ź Ć Ź Ź ć Ć Ć Ź Ł Ć Ź ć Ć Ć ć Ź ć Ę ć Ć Ć Ć Ć Ź Ć Ć Ź ć Ć Ć ć Ć Ł ć Ć Ć ć Ć Ć Ź ć ć Ć ć ć Ć Ą Ń ź Ć Ć

Bardziej szczegółowo

ż ć ż ń Ń Ż ń ń ć ż ż ć Ż

ż ć ż ń Ń Ż ń ń ć ż ż ć Ż Ś Ą Ą Ł Ś Ł ż ć ż ń Ń Ż ń ń ć ż ż ć Ż ń Ż Ł ż ń ń ń Ę Ł Ż Ł Ł ż ż ć ń Ę ń ż Ć ń ŁĄ Ą ń ń Ć ć Ż ż Ń Ż Ż Ł ć Ę ń Ł ż Ś ć Ż ńę ń ż ń Ł Ż Ą ń ż Ź ż ć ż ń ć Ś Ż ń Ą ż Ą ć ć ńż Ś ń Ś Ż Ś ń ń Ł Ż Ł ż ń Ż Ś Ś

Bardziej szczegółowo

Przykład 3.2. Rama wolnopodparta

Przykład 3.2. Rama wolnopodparta rzykład ama wonopodparta oecene: Korzystając ze wzoru axwea-ohra wyznaczyć wektor przemeszczena w punkce w ponższym układze oszukwać będzemy składowych (ponowej pozomej) wektora przemeszczena punktu, poneważ

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie przemieszczeń

Wyznaczanie przemieszczeń ór Maxwea-Mora δ ynacane premesceń ór Maxwea-Mora: Bea recywsym obcążenem δ MM JE NN E ( ) M d g N o P q P TT κ G ór służy do wynacena premescena od obcążena recywsego. równanu wysępuą weośc, wywołane

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko MECHANIKA Wykład Nr 10 MOMENT BEZWŁADNOŚCI Prowadzący: dr Krzysztof Polko Defncja momentu bezwładnośc Momentem bezwładnośc punktu materalnego względem płaszczyzny, os lub beguna nazywamy loczyn masy punktu

Bardziej szczegółowo

Skręcanie prętów naprężenia styczne, kąty obrotu 4

Skręcanie prętów naprężenia styczne, kąty obrotu 4 Skręcanie prętów naprężenia tyczne, kąty obrotu W przypadku kręcania pręta jego obciążenie tanowią momenty kręcające i. Na ry..1a przedtawiono przykład pręta ztywno zamocowanego na ewym końcu (punkt ),

Bardziej szczegółowo

Ę ż ć ŁĄ

Ę ż ć ŁĄ Ł Ł Ę ć ż Ś ć ć Ę Ę ż ć ŁĄ Ą Ł ć ć ć Ę ż ć Ą ć ć ż ć ć ż Ę ż ć ć ć ć ż Ę Ą ż ć Ś ż ć ż ż Ę ć ż Ł ć Ą Ę Ł ć ć ć Ś ć Ł ć ć Ą Ł ć ć ć ć ó Ę Ł ć ć Ą Ł ć ć ć Ł Ść ć ó ć ć ć ć ż Ł ć ć ć Ł Ą Ś Ł Ą ż Ę Ą ć ć ć

Bardziej szczegółowo

Ó Ó ć Ę Ę Ę Ę Ę Ę ć ć ć Ę ź ć ć Ń ć ć Ę ć Ę ć ć Ą Ą ć ć ć ć ć ć Ł Ś Ś Ż ź Ą Ę ć ź ć ć ć ź ć ć ć ć ć ć ć Ę ź ć ć ć ć ć Ł ć ć Ś ć Ś ź Ę ź ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ź ź ć ć ć ć Ą Ę Ó Ę ć ć ć ć ć Ę ć ć ć ć ć ć ć

Bardziej szczegółowo

ź Ą Ę ź Ć

ź Ą Ę ź Ć Ę Ą Ą ź ó ź Ą Ę ź Ć ź ź ĄĘ ź ź Ą ó Ę Ą ź ź ź Ą ź Ę ó Ł Ś ó ó Ą ź ź ź Ą ź Ę ź ź Ą ź ź ź Ą Ł ź Ę Ę Ę ź Ą Ę ź Ą Ę Ą Ę Ę Ą ź ź Ą ó ź ó ź ź ź ź ź ź Ś ź ź Ą ź ź ź Ą ź ź ź Ź ź ó ź Ę ź Ą ó ź Ą Ż ź ź Ę ź Ź ź ź

Bardziej szczegółowo

Ł Ć Ć Ę ŁĄ Ł ż ż ż ż ż ć ż Ż ż Ć ż ż ż ż Ą Ć Ć Ą Ć Ż ć ż Ć Ź Ć Ą ż Ł ŁĄ Ę ż ż Ż Ą ż ż Ł ż Ż ż Ć Ć Ć Ć Ą Ą Ą ż ż Ą Ź ż ż ż Ź Ą ż ć Ż ż ż Ć ż ż ż Ę Ź Ć Ą Ń ż Ć Ć Ź ć ż Ż ż ć Ą ż ć Ź ż ż Ź ż ż ż ż Ź ż Ć ż

Bardziej szczegółowo

ż ć ć ć ż ń ć ż ć ż Ę ć ż

ż ć ć ć ż ń ć ż ć ż Ę ć ż Ł Ł ŁĄ Ł ż ż ź ż Ą ż ć ć ć ż ń ć ż ć ż Ę ć ż ń ń ż ć ć ż ć ć Ź ż ń ń ć Ę ż Ą Ę ż ń ć Ą Ą ż Ź ż ć ć ż ć ć ż ż ż ć ń ż ć ż ż ż Ę ć Ę Ł Ł ź ń Ź Ę ż ć Ą ń ć ż ź ż Ą Ź ń ż Ź Ą Ą ż ć ż ć ć Ą ż ć ć ż Ł ż ć ż

Bardziej szczegółowo

Wykład 4. Skręcanie nieskrępowane prętów o przekroju cienkościennym otwartym i zamkniętym. Pręt o przekroju cienkościennym otwartym

Wykład 4. Skręcanie nieskrępowane prętów o przekroju cienkościennym otwartym i zamkniętym. Pręt o przekroju cienkościennym otwartym Wykład 4. Skręane nekrępowane prętów o przekroju enkośennym otwartym zamknętym. Pręt o przekroju enkośennym otwartym la przekroju pręta pokazanego na ryunku przyjmjmy funkje naprężeń Prandtla, która tylko

Bardziej szczegółowo

ŁĄ Ł

ŁĄ Ł Ł Ę Ś ŁĄ Ł Ś Ś Ś Ą Ś Ó Ę Ś Ą Ś Ę Ą Ą Ś Ą Ó Ó Ś Ś Ą Ą Ę ć ć ć ć Ó Ó ż ć ć ć ż ć ż ć Ł Ś Ś Ś Ą Ś Ę Ś Ś Ś Ś Ś ż Ś ć ż ć ż ć Ś Ś ż Ó ć ż ć Ó Ó ć ż Ó ć Ś ć Ź ć ż ż ć ć Ó ć ż ć ć Ó ć Ó ż ż ć Ó ż ć Ó ć ć ż Ó

Bardziej szczegółowo

1.7 Zagadnienia szczegółowe związane z równaniem ruchu Moment bezwładności i moment zamachowy

1.7 Zagadnienia szczegółowe związane z równaniem ruchu Moment bezwładności i moment zamachowy .7 Zagadnna zczgółow zwązan z równan ruchu.7. ont bzwładnośc ont zaachowy Równan równowag ł dzałających na lnt ay d poazany na ry..8 będz ało potać: df a tąd lntarny ont dynaczny: d d ϑ d r * d d ϑ r d

Bardziej szczegółowo

Doświadczenie Atwood a

Doświadczenie Atwood a Doświadczenie Atwood a Dwa kocki o maach m 1 i m 2 = m 1 wiza na inie przewiezonej przez boczek. Oś boczka podwiezona jet do ufitu. Trzeci kocek o maie m 3 zota po ożony na pierwzym kocku tak że oba poruzaja

Bardziej szczegółowo

Ę Ł ź ź ć ź ć Ń ć ź ź Ł

Ę Ł ź ź ć ź ć Ń ć ź ź Ł Ł Ą Ą Ą ź Ł Ę Ń ź ć ć ź ź Ę Ę Ł ź ź ć ź ć Ń ć ź ź Ł ź ć Ń ź Ą Ó Ę Ę ź ć ź ć Ę ć Ż ć Ę Ę ć Ą ć Ą Ł ć Ą ć ć Ń Ń Ń ź ć Ń Ł Ń Ń ź ć ć ć Ę ć Ń ć Ł ć Ń ć ź ź Ę ć Ś ź ć Ą Ę ć Ą ć Ź Ń ź ć ź Ż ć Ł ć Ń ć ź Ą ź Ł

Bardziej szczegółowo

I..ROZWIĄZANIE DŹWIGARA DANEGO OD DANEGO OBCIĄŻENIA

I..ROZWIĄZANIE DŹWIGARA DANEGO OD DANEGO OBCIĄŻENIA METO IŁ uład przetrzenn przład dźwgar załaan w plane OZWIĄZNIE ŹWIG ZŁMNEGO W PLNIE METOĄ IŁ I OLIZENIE PZEMIEZZENI an jet dźwgar załaan w plane. ozwązać go etodą ł porządzć wre ł przerojowch doonać ontrol

Bardziej szczegółowo

13. 13. BELKI CIĄGŁE STATYCZNIE NIEWYZNACZALNE

13. 13. BELKI CIĄGŁE STATYCZNIE NIEWYZNACZALNE Część 3. BELKI CIĄGŁE STATYCZNIE NIEWYZNACZALNE 3. 3. BELKI CIĄGŁE STATYCZNIE NIEWYZNACZALNE 3.. Metoda trzech momentów Rozwiązanie wieloprzęsłowych bele statycznie niewyznaczalnych można ułatwić w znaczącym

Bardziej szczegółowo

Ę Ę Ę Ś Ł Ł Ł Ś

Ę Ę Ę Ś Ł Ł Ł Ś Ł Ł Ś Ś Ś Ę ĘĄ Ę Ę Ę Ś Ł Ł Ł Ś Ł Ł Ł Ś Ś Ł Ś Ę ź Ź Ż Ę Ś ć Ł Ę Ł Ś Ł Ł ź Ś Ś Ń Ł Ś Ą Ś Ł Ł Ż ć ć Ż Ś Ś Ł Ś Ś Ż Ż Ż Ż Ł Ż Ś ć ć Ż Ż Ż Ż ć Ś Ż ć Ż Ż Ł Ą Ł Ń ź Ń Ń Ę Ń Ą Ń Ż Ż Ó Ż Ż ź ź Ź Ż Ż Ż Ś Ś Ż Ż ź

Bardziej szczegółowo

Ż ń Ż

Ż ń Ż Ó Ł Ż ń Ż Ę ć Ź Ę ź ć ć ć ć Ł ć ć ć Ż ć ć ć ć ć Ę ź Ż Ż ć ć ć Ą Ł ć Ż ć ć Ę ć ć ć ć ź Ę ć Ę Ę ć ć ć ć Ę ć ć Ż Ę Ę ć Ż ć Ę ć Ę Ż ć ń ć ć Ż Ż ć Ż ć ń ć ć Ż ń ń ź ć ń ń ć Ę ć ć ć ń ć ć ć Ę ń Ę ć ć ć ź Ę ń

Bardziej szczegółowo

4. Zjawisko przepływu ciepła

4. Zjawisko przepływu ciepła . Zawso przepływu cepła P.Plucńs. Zawso przepływu cepła wymana cepła przez promenowane wymana cepła przez unoszene wymana cepła przez przewodzene + generowane cepła znane wartośc temperatury zolowany brzeg

Bardziej szczegółowo

ń

ń Ą ń Ą ż ń Ł ć ń ć ż ć ż Ą ć ń ź ż Ę ż ż ć ń ć ż ć ż ć ż ń ż ć ż ń ń ń ż ń ń ż Ł ń ż ń ć ń ż Ń ć ż ń ń ń ń ń ż ż Ą ć ż ć ż ć ż ć Ń ć ć ń ć ć ń ć ć ż ń ń Ń ń ż ć ź ń ż ż ŁĄ ż ń ż ż ż Ą ż ć ń ż ć ż Ń ż Ń

Bardziej szczegółowo

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego.

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego. RUCH OBROTOWY Można opsać ruch obrotowy ze stałym przyspeszenem ε poprzez analogę do ruchu postępowego jednostajne zmennego. Ruch postępowy a const. v v at s s v t at Ruch obrotowy const. t t t Dla ruchu

Bardziej szczegółowo

Ł Ą Ó Ł ć Ą ć ć

Ł Ą Ó Ł ć Ą ć ć Ą Ł Ż Ż Ą Ń Ą Ś ź Ść ć Ł Ą Ó Ł ć Ą ć ć Ó ć Ż ż ż ż ć ć ż ć ż Ść Ż ć Ó ź Ł ć Ą ż ż ć ć Ś Ą ż ć Ę Ś Ś Ł ć ć ż ć ź Ż Ę Ó Ś ć ć Ś ż ż ć ć Ż Ó Ń ć Ó Ż Ść Ś ć ć Ż ć Ę ć Ł Ź ŁĄ ż Ó ć ć Ę Ż Ę Ł Ś Ł Ł Ż Ż Ż Ż ć

Bardziej szczegółowo

Ó Ż ż Ć ż ż ż Ó Ę Ę Ó Ó ż Ó Ł ż Ł

Ó Ż ż Ć ż ż ż Ó Ę Ę Ó Ó ż Ó Ł ż Ł ż Ó Ż Ż ż ź ż ż Ź Ż ż Ę Ą Ó Ż ż Ć ż ż ż Ó Ę Ę Ó Ó ż Ó Ł ż Ł Ń Ę ż ż Ź ż Ę Ż Ż ż ż ż ż ż ż ż ż ż ż ż Ź ż ż ż Ź Ó Ś Ó ż Ś Ą Ą ż ż Ł Ą Ń Ą Ą Ł ż Ź ż ż ż ż ż ż ŁĄ Ł Ś ż Ż ż Ś ż ż ż Ż ż Ż Ż ż Ż Ż Ż ż ż Ń ź

Bardziej szczegółowo

Część 1 9. METODA SIŁ 1 9. METODA SIŁ

Część 1 9. METODA SIŁ 1 9. METODA SIŁ Część 1 9. METOD SIŁ 1 9. 9. METOD SIŁ Metoda ił jet poobem rozwiązywania układów tatycznie niewyznaczalnych, czyli układów o nadliczbowych więzach (zewnętrznych i wewnętrznych). Sprowadza ię ona do rozwiązania

Bardziej szczegółowo

UTRATA STATECZNOŚCI. O charakterze układu decyduje wielkośćobciążenia. powrót do pierwotnego położenia. stabilnego do stanu niestabilnego.

UTRATA STATECZNOŚCI. O charakterze układu decyduje wielkośćobciążenia. powrót do pierwotnego położenia. stabilnego do stanu niestabilnego. Metody obiczeniowe w biomechanice UTRATA STATECZNOŚCI STATECZNOŚĆ odpornośćna małe zaburzenia. Układ stabiny po małym odchyeniu od stanu równowagi powrót do pierwotnego położenia. Układ niestabiny po małym

Bardziej szczegółowo

Ł Ń ś ń ć Ź ś ń

Ł Ń ś ń ć Ź ś ń Ł Ł Ł Ń ś ń ć Ź ś ń ŁĄ Ę Ą Ą Ź ć ś ś Ź ć ć ć ć Ą ń ść ść ń Ź ń ś ś ń ń ń ń ń ś ń ś ść ś Ą ź Ź ś ś ń ć ń ń Ą ń ś ś ś ś Ź ś Ź ś ś Ź ś Ł Ś Ó Ą Ź Ą Ą Ó Ó ń ś ć ć ś ń ń Ść ń Ź ść ść ść ś ś ń ść ś ść ć ś Ń ć

Bardziej szczegółowo

1. Wstępna geometria skrzyżowania (wariant 1a)

1. Wstępna geometria skrzyżowania (wariant 1a) . Wtępna geometra rzyżowana (warant a) 2. Strutura erunowa ruchu 3. Warun geometryczne Srzyżowane et zloalzowane w śródmeścu o newelm ruchu pezych. Pochylene podłużne na wlotach nr 3 ne przeracza 0,5%,

Bardziej szczegółowo

Należy zwrócić uwagę, względem której zmiennej wykonujemy różniczkowanie. Zgodnie z przyjętymi oznaczeniami: pochodne po czasie t,

Należy zwrócić uwagę, względem której zmiennej wykonujemy różniczkowanie. Zgodnie z przyjętymi oznaczeniami: pochodne po czasie t, Część 2 14. DRGANIA PRĘTÓW PROSTYCH O CIĄGŁYM ROZKŁADZIE MASY 1 14. 14. DRGANIA PRĘTÓW PROSTYCH O CIĄGŁYM ROZKŁADZIE MASY 14.1. Drgania poprzeczne pręta pryzmatycznego pręta. Drgania poprzeczne są to takie

Bardziej szczegółowo

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH Zadanie 1. (Charaterytyi czętotliwościowe) Problem: Wyznaczyć charaterytyi czętotliwościowe (amplitudową i fazową) członu całującego rzeczywitego

Bardziej szczegółowo

TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCIACH

TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCIACH 1 Olga Kopac, Adam Łodygows, Wojcech Pawłows, Mchał Płotowa, Krystof Tymber Konsultacje nauowe: prof. dr hab. JERZY RAKOWSKI Ponań 2002/2003 MECHANIKA BUDOWI 7 ACH TWIERDZENIE BETTIEGO (o wajemnośc prac)

Bardziej szczegółowo

Ł ć ć ż ć Ś Ś Ł Ś Ł Ł Ź

Ł ć ć ż ć Ś Ś Ł Ś Ł Ł Ź Ł Ś ĘĄ Ś Ł ż Ą ż ń ć ż ć Ś Ł Ł Ź Ł ć ć ż ć Ś Ś Ł Ś Ł Ł Ź Ł ż ć ż ć ń Ł ć Ó ć ć ć ż ć ć ć ć ć ż ć ż Ó ć ź ć Ś Ł Ł Ź Ś ć ć Ą ć Ó ż ć ż ż ć ć ż ć ń ż Ł ć ń ć ć ć ż ć ć Ś Ł Ł ż Ł ć Ę ż ć Ł ż Ń Ó ż ż ć ż ć

Bardziej szczegółowo

Ń Ą Ń Ń Ń

Ń Ą Ń Ń Ń ŁĄ Ń Ł ć ć ć Ę Ę Ą Ą Ę Ń Ą Ń Ń Ń Ń ć Ą Ź ć Ź ć Ź ć ź ź Ł Ą Ę ć ć Ę Ć Ć Ą ć Ć Ć Ł Ć Ź Ć Ą Ą Ą Ą ĄĄ Ć Ą Ą Ą ć Ć Ł Ć Ę Ć Ć Ę Ę Ć Ć Ę Ą Ć Ć Ń Ń Ć Ę Ć Ł Ć Ł Ą Ę Ź Ć Ł Ę Ł Ł Ł Ę Ę Ł Ę Ł Ć Ć Ą Ę Ł Ą Ć Ą Ź Ą Ę

Bardziej szczegółowo

ć ć Ł

ć ć Ł Ł Ą Ę Ó Ą Ę Ż Ę Ś ć ć Ł Ą ĘŚĆ ć Ś ć ć ć ć ć Ś ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć Ć ć ć ć ć Ł Ś ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć Ł Ś ć ć ć ć ć Ć ć ć ć Ć ć ć ć ć ć ć Ć Ś Ł ć Ę ć Ł Ź ź ź ć Ł Ę Ę Ł ŁĄ Ż ć ć ć Ś ŚÓ Ś ć ć Ś

Bardziej szczegółowo

ą ą ę ó ó ń ó ż ę ó ń ą ć Ę ą ę ż ó ą ą ę ó Ń Ó ć ę Ł ą ą ę ó ę ó ą ć Ę ą ę Ź ą ą ę ó ż ć Ę ę

ą ą ę ó ó ń ó ż ę ó ń ą ć Ę ą ę ż ó ą ą ę ó Ń Ó ć ę Ł ą ą ę ó ę ó ą ć Ę ą ę Ź ą ą ę ó ż ć Ę ę ą Ś ą ą ą ż ź Ź ó ż ą ń Ś ź ć ą ą ć ź ć ó ó ą ó ż ą ń ą Ę ą ę ż ń ą ó ą ą ą ą ą ą ą ó ź ń ęż ć ą ę ą ą Ń ó ż Ęć ę ą ż ż ń ż Ó ą ż ń ń ą ą ó ą Ę ęż ęż ęź Ś ą ą ę ó ó ń ó ż ę ó ń ą ć Ę ą ę ż ó ą ą ę ó Ń

Bardziej szczegółowo

ć Ę Ż ć ć ć Ż Ź

ć Ę Ż ć ć ć Ż Ź Ł ć ć Ź Ź Ą ź Ż ć Ę Ż ć ć ć Ż Ź Ź Ź Ż Ż Ń ć ć Ń Ż Ź Ż Ź Ż ć Ó Ń Ż ć Ż ć Ę ć ć Ę Ż Ź Ż Ź Ź ć Ż Ź Ź Ź Ż ć Ź Ź Ź Ź Ź Ż Ż Ę Ż ć Ę Ę Ź ć Ż Ż ĘĄ Ź Ź ć Ż Ź Ą Ż Ść Ż Ę Ź Ż Ż Ż Ź Ż Ż ć ć ć ŻŻ ć ć ć ć Ę Ż ć ć Ż

Bardziej szczegółowo

Ę Ć Ś Ż ź Ż ć ć ć ć Ś ć ć ż ż Ź ć Ż ć

Ę Ć Ś Ż ź Ż ć ć ć ć Ś ć ć ż ż Ź ć Ż ć Ł Ę Ć Ś Ż ź Ż ć ć ć ć Ś ć ć ż ż Ź ć Ż ć Ś ć ż ć Ś ć ż ż ć Ść ć ć ć ć Ś Ś ż Ę Ś Ń ć ć Ś ć ć Ż ż ź ź ć ć ź Ż Ą Ś ź ż ż Ż Ż ż Ż ż Ż Ż ć ż Ż Ż ż ć ć Ż ć ć Ż Ą ć ć ż ź Ł Ł Ś Ą Ń Ż Ż Ż ć ć ż Ż ć Ż Ę ć Ż Ż ć

Bardziej szczegółowo

ą ą Ź Ą Ó Ó Ó ż ą Ź Ó Ę ą

ą ą Ź Ą Ó Ó Ó ż ą Ź Ó Ę ą ÓŚ ż Ć ą ą ą Ź Ą Ó Ó Ó ż ą Ź Ó Ę ą ą Ę ŁĄ ż ą ą ą Ś ą Ś ą ą ą ż ć Ź ą ć Ó Ą Ę ą ś ą Ę ż ą ś Ź ą Ś ą Ą ŁĄ ś Ź Ś Ł Ź Ż ą Ć ś ś ć ś ą Ź ą ą ć Ź ś ą ą ą Ż Ó ś ś ś ś Ą Ś Ś ą Ź ą Ź ż ś ż Ę ć ś ą Ó ż ż Ą Ź Ż

Bardziej szczegółowo

Ś Ó Ą Ó Ó Ż ć Ó Ż Ó Ą Ź Ź Ó Ó Ó Ź Ó Ź Ó

Ś Ó Ą Ó Ó Ż ć Ó Ż Ó Ą Ź Ź Ó Ó Ó Ź Ó Ź Ó Ś Ó Ą Ó Ó Ż ć Ó Ż Ó Ą Ź Ź Ó Ó Ó Ź Ó Ź Ó Ź Ż Ż Ć ć Ź Ź Ż Ó Ó Ź ć ć Ż Ź Ó Ą Ó ć ć Ż ć Ó ć ć Ź ć ć ć Ż Ś Ć Ę Ć ć Ę Ó ć Ż Ż Ę Ż Ę Ź ć Ó Ó Ś ć Ł Ś Ó ć Ż Ś Ó Ó Ś Ż ć ć Ó Ó ć Ś Ó Ś Ć ć Ó Ó Ó Ą Ą Ą Ą Ą Ą Ą Ą ź

Bardziej szczegółowo