(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2010/07 EP B1 (13) T3 (51) Int. Cl. G11B23/28 G11B20/00 G11B19/12 G11B19/04 ( ) ( ) ( ) ( ) (54) Tytuł wynalazku: Wirtualny system ochrony przed zapisem (30) Pierwszeństwo: US P (43) Zgłoszenie ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2008/10 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 08/2010 (73) Uprawniony z patentu: HEWLETT-PACKARD DEVELOPMENT COMPANY, L.P., Houston, US Samsung Electronics Co., Ltd., Suwon-si, KR (72) Twórca (y) wynalazku: PL/EP T3 WEIRAUCH, Charles, R., Fort Collins, US HWANG, Sung-Hee, Seoul, KR LEE, Kyung-geun, Seongnam-si, KR (74) Pełnomocnik: Kulikowska & Kulikowski sp.j. rzecz. pat. Piotrowicz Alicja Warszawa 12 skr. poczt. 130 Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 20191/PE/10 EP B1 Opis TŁO WYNALAZKU [0001] Dziedzina techniki: Wynalazek ogólnie dotyczy nośników optycznych używanych do przechowywania informacji oraz napędów do zapisu nośników optycznych używanych do przechowywania informacji. [0003] Cyfrowe nośniki optyczne używane są w różnorodnych celach i dla różnego rodzaju informacji, na przykład w rozrywce do zapisu danych audio i wideo, czy w informatyce do zapisu plików tekstowych i numerycznych. W wielu przypadkach pożądane jest, aby zapisane dane były chronione przed zamierzonym albo przypadkowym nadpisaniem. Aby temu zapobiec, nośnik optyczny zasadniczo zawiera bit wskazujący, że nośnik chroniony jest przed zapisem, albo w przypadku, gdy dysk znajduje się w kartridżu albo innym nośniku zaopatrzonymi w wyłącznik albo inny mechaniczny przełącznik. W przypadku bitu ochrony przed zapisem na nośniku, stan tego bitu musi być zmieniony zanim można będzie dokonać zapisu. Niestety, niektóre nośniki optyczne pozwalają jedynie na ograniczoną liczbę nadpisań, albo w przypadku nośników jednorazowych, nie pozwalają na nadpisywanie. W przypadku nośników wielokrotnego zapisu z ograniczoną liczbą nadpisów, informacja zapisywana w obszarze, w którym nadpisywanie występowało zbyt wiele razy, staje się niepewna, natomiast nośnik jednokrotnego zapisu wymaga zarezerwowania dużego obszaru dla umieszczania prawdopodobnych wielu zmian bita ochrony przed zapisem. Istnieje stałe zapotrzebowanie na system ochrony przed zapisem, który uwzględnia ograniczenia niektórych nośników, które pozwalają na ograniczoną liczbę nadpisań albo nie

3 2 pozwalają na żadne nadpisanie. [0002] JP ujawnia urządzenie do zapisu optycznego, w którym podczas zapisu może być wprowadzone hasło chroniące przed wykasowaniem zapisywanych danych. [0003] Zgodnie z aspektem wynalazku, dostarczany jest napęd według zastrzeżenia 1. Zgodnie z innym aspektem wynalazku, dostarczany jest nośnik optyczny według zastrzeżenia 4. Zgodnie z innym aspektem wynalazku, dostarczany jest sposób według zastrzeżenia 5. [0004] Fig. 1 przedstawia przykładowy system, w którym można zaimplementować wynalazek. KRÓTKI OPIS RYSUNKÓW [0005] Fig. 2A przedstawia przykładowy system zawierający wiele informacji o ochronie przed zapisem zawartych w pojedynczej strukturze danych obejmujących informację wskazującą dozwolony stan wirtualny, inną informację wskazującą na Włączenie/Wyłączenie ochrony przed zapisem, informację wskazującą obecność hasła oraz hasło zapisane na dysku w systemie na Fig. 1. [0006] Fig. 2B przedstawia przykładowy system obejmujący wiele informacji o ochronie przed zapisem zawartych w wielu strukturach danych obejmujących informację wskazującą dozwolony stan wirtualny, inną informację wskazującą na Włączenie/Wyłączenie ochrony przed zapisem, informację wskazującą obecność hasła oraz hasło zapisane na dysku w systemie na Fig. 1. [0007] Fig. 3A jest schematem blokowym przykładu wykonania sposobu wykorzystywania systemu ochrony przed zapisem z Fig. 2A, w którym występuje tylko informacja o Włączeniu/Wyłączeniu ochrony przed zapisem.

4 3 [0008] Fig. 3B jest schematem blokowym przykładu wykonania sposobu wykorzystywania systemu ochrony przed zapisem z Fig. 2A, w którym występuje informacja o Włączeniu/Wyłączeniu ochrony przed zapisem oraz zawarta jest kontrola hasła. [0009] Fig. 4A jest schematem blokowym drugiego przykładu wykonania sposoby wykorzystywania systemu ochrony przed zapisem z Fig. 2A albo 2B bez wirtualnego Włączenia/Wyłączenia. [0010] Fig. 4B jest schematem blokowym przykładu wykonania sposobu wykorzystywania pełnego systemu ochrony przed zapisem z Fig. 2A albo 2B. [0011] OPIS [0012] W przypadku niektórych cyfrowych nośników optycznych, przykładowo płyt kompaktowych (CD), płyt DVD oraz formatów wykorzystujących niebieski laser (HD-DVD i Blu-ray), każda powierzchnia danych posiada strukturę występów i rowków. Informacje użytkownika (przykładowo dane audio, wideo albo komputerowe) mogą być zapisywane w rowkach, na występach albo na jednych i drugich. Dysk może być podzielony na obszary używane do zapisu danych użytkownika oraz oddzielny obszar do zapisywania innych rodzajów danych nienależących do użytkownika, włącznie z danymi kontrolnymi albo formatowania, itd. Każdy rodzaj danych jest zazwyczaj zapisywany zgodnie z najmniejszą zapisywalną jednostką, która zawiera zarówno normalne dane, jak i informacje o korekcji błędów, informacje o adresowaniu, itd., zazwyczaj określane jako blok ECC, na przykład najmniejszą jednostkę zapisu mają płyty DVD bajtów, z których bajtów to część bloku ECC dla części danych normalnych (albo użytkownika). Ponieważ minimalna jednostka zapisu jest tak duża, zazwyczaj zawiera ona

5 4 dodatkowe i często krytyczne informacje poza informacjami używanymi do wskazywania stanu ochrony przed zapisem na dysku. Nadpisywanie określonego bloku ECC zbyt wiele razy spowoduje, że blok ECC stanie się w końcu trudny do odczytu, przez co krytyczne informacje zostaną utracone. [0013] W przykładzie wykonania wynalazku, cała informacja o ochronie przed zapisem może nie wymagać zmian przed zezwoleniem na zapis w innych obszarach dysku. Zezwolenie udzielane jest po potwierdzeniu przez użytkownika w określonym czasie, co zasadniczo sprawia, że ochrona przed zapisem staje się funkcją wirtualną, która nie wymaga zmiany rzeczywistych bitów na dysku. Posiadanie bitów wirtualnych oznacza, że nie trzeba zmieniać fizycznego bitu ochrony przed zapisem na dysku przed dokonaniem zapisu na dysku. Bez wirtualnego bitu, trzeba zmieniać fizyczny bit ochrony przed zapisem. W pierwszym przykładzie, system ochrony przed zapisem używa pojedynczej jednostki informacji, aby wskazać stan ochrony przed zapisem, tak, że ta pojedyncza jednostka informacji jest nieodłącznie wirtualna. W drugim przykładzie, występuje dodatkowa informacja wskazująca czy informacja o ochronie przed zapisem jest wirtualna czy nie. W trzecim przykładzie zawarta jest funkcja ochrony hasłem kontrolująca zmianę informacji. [0014] Fig. 1 przedstawia przykład wykonania systemu zawierającego napęd 100, dysk optyczny 102, oraz urządzenie wejściowe użytkownika 112. Głowica optyczna 104 odczytuje i zapisuje dane na dysku 102 poprzez system soczewek 106. Kontroler 108 przekształca sygnały z głowicy optycznej 104 na informację cyfrową. Informacja cyfrowa zawiera dane użytkownika i pozostałe dane. Kontroler 108 komunikuje się z

6 5 urządzeniem bazowym 110. Napęd 100 może być częścią urządzenia bazowego 110, albo opcjonalnie może być on urządzeniem peryferyjnym podłączonym do urządzenia bazowego poprzez kabel, jak pokazano, albo opcjonalnie napęd może być urządzeniem peryferyjnym i komunikować się z urządzeniem bazowym bezprzewodowo. Urządzenie bazowe 110 zawierające napęd 100 może być komputerem albo innym urządzeniem zawierającym nagrywarki dysków optycznych, które nagrywają programowanie wideo. Urządzenie wejściowe użytkownika 112 może być klawiaturą albo urządzeniem zdalnego sterowania. [0015] Fig. 2A przedstawia strukturę danych 200 zawierających informację o ochronie przed zapisem na dysku 102. W przykładzie na Fig. 2A, informacja o ochronie przed zapisem składa się z informacji o Włączeniu/Wyłączeniu ochrony przed zapisem 210, informacji o Włączeniu/Wyłączeniu hasła 220, hasła 224 i informacji o wirtualnym Włączeniu/Wyłączeniu 230. W różnych przykładach wykonania niektóre z tych elementów mogą nie występować. Na przykład, system może nie korzystać z hasła, przez co pominięta zostanie informacja o Włączeniu/Wyłączeniu. hasła 220 i hasło 224. Albo Włączenie/Wyłączenie ochrony przed zapisem 210 może być zawsze traktowane jako wirtualne i nie będzie wymagać fizycznej zmiany na nośniku przed rozpoczęciem zapisu na tym dysku. W tym przypadku, nie jest potrzebna informacja o wirtualnym Włączeniu/Wyłączeniu 230. Podczas próby zapisu na dysku przez użytkownika lub po umieszczeniu dysku w napędzie lub urządzeniu, system musi żądać potwierdzenia i dopiero po jego otrzymaniu dysk będzie mógł być zapisany. Potwierdzenia można dokonać przed próbą zapisu lub wcześniej, czyli w momencie pozytywnego określenia stanu wskaźnika ochrony przed

7 6 zapisem 210. [0016] Ponadto, użytkownik może ustawić napęd, oprogramowanie lub urządzenie tak, by nie było wymagane potwierdzenie dla tego czy jakiegokolwiek dysku. Można tego dokonać poprzez zapisanie ustawień na dysku optycznym 102 w napędzie, oprogramowaniu. [0017] Fig. 2B przedstawia wariant Fig. 2A, z informacją o Włączeniu/Wyłączeniu ochrony przed zapisem 210 zawartą w oddzielnej strukturze danych 250. Inne przykłady wykonania mogą posiadać inne informacje zapisane w jednej lub więcej oddzielnych strukturach danych 250. [0018] Fig. 3A jest schematem blokowym przykładu wykonania sposobu wykorzystywania systemu ochrony przed zapisem z Fig. 2A, w którym użyto tylko informacji o Włączeniu/Wyłączeniu ochrony przed zapisem dla reprezentatywnej sytuacji, gdy system otrzymuje prośbę o zapis na nośniku od użytkownika końcowego. Blok 300 rozpoczyna od załadowania nośnika do systemu. Nośnikiem mogą być dowolne cyfrowe nośniki optyczne, takie jak płyty CD, DVD, jeden z formatów niebieskiego lasera (HD-DVD i Blu-ray), albo inne podobne nośniki optyczne. Blok 310 zbiera wskazanie ochrony odczytu/zapisu, które jest przechowywane na nośniku załadowanym w bloku 300. Blok decyzyjny 320 określa czy bit ochrony przed zapisem został ustalony. Jeśli TAK, kontrola przekazana jest do bloku 330, aby umożliwić systemowi otrzymanie od użytkownika sygnału, by zezwolić na zapis, przed przekazaniem kontroli do bloku 340. Jeśli bit ochrony przed zapisem nie został ustalony, blok decyzyjny 320 przekazuje kontrolę do bloku 340 aby wykonać zapis na nośniku. [0019] Fig. 3B jest schematem blokowym przykładu wykonania

8 7 sposobu wykorzystywania systemu ochrony przed zapisem z Fig. 2A, w którym występuje informacja o Włączeniu/Wyłączeniu ochrony przed zapisem oraz zawarta jest kontrola hasła. Blok 300 rozpoczyna od załadowania nośnika do systemu. Blok 310 zbiera wskazanie ochrony odczytu/zapisu, które jest przechowywane na nośniku załadowanym w bloku 300. Blok decyzyjny 320 określa czy bit ochrony przed zapisem został ustalony. Jeśli tak, kontrola przekazana jest do bloku 350, który wymaga dodatkowego kroku, czyli akceptacji hasła podanego przed użytkownika, przed zezwoleniem zapisu na dysku. Blok decyzyjny 360 określa czy hasło wprowadzone przez użytkownika jest prawidłowe. Jeżeli hasło jest prawidłowe, kontrola jest przekazana do bloku 340, aby wykonać zapis na nośniku. Jeśli wprowadzone hasło jest nieprawidłowe, użytkownik zostaje o tym powiadomiony (blok 370). Jeśli bit ochrony przed zapisem nie został ustalony, blok decyzyjny 320 przekazuje kontrolę do bloku 340, aby wykonać zapis na nośniku. [0020] Fig. 4A przedstawia schemat blokowy drugiego przykładu wykonania sposobu wykorzystywania systemu ochrony przed zapisem z Fig. 2A lub 2B bez wirtualnego Włączenia/Wyłączenia. Blok 300 rozpoczyna od załadowania nośnika do systemu. Blok 310 zbiera wskazanie ochrony odczytu/zapisu, które jest przechowywane na nośniku załadowanym w bloku 300. Blok decyzyjny 320 określa czy bit ochrony przed zapisem został ustalony. Jeśli tak, kontrola jest przekazana do bloku decyzyjnego 400, aby określić, czy wirtualny bit ochrony przed zapisem został ustalony. Jeśli tak, kontrola jest przekazana do bloku 420, aby zezwolić systemowi na otrzymanie sygnału od użytkownika pozwalającego na zapis, przed

9 8 przekazaniem kontroli do bloku 340. Jeżeli wirtualny bit ochrony przed zapisem nie jest ustalony, kontrola jest przekazywana do bloku 410, aby wyłączyć bit ochrony przed zapisem. Jeśli bit ochrony przed zapisem nie został ustalony, blok decyzyjny 320 przekazuje kontrolę do bloku 340, aby wykonać zapis na nośniku. [0021] Fig. 4B przedstawia schemat blokowy przykładu wykonania korzystnego sposobu wykorzystywania kompletnego systemu ochrony przed zapisem z Fig. 2A lub 2B. Blok 300 rozpoczyna od załadowania nośnika do systemu. Blok 310 zbiera wskazanie ochrony odczytu/zapisu, które jest przechowywane na nośniku załadowanym w bloku 300. Blok decyzyjny 320 określa czy bit ochrony przed zapisem został ustalony. Jeśli tak, kontrola przekazana jest do bloku 350, który wymaga dodatkowego kroku, czyli akceptacji hasła podanego przed użytkownika, przed zezwoleniem zapisu na dysku. Blok decyzyjny określa czy hasło wprowadzone przez użytkownika jest prawidłowe. Jeśli hasło jest nieprawidłowe, użytkownik zostaje o tym powiadomiony (blok 370). Jeśli hasło jest prawidłowe, kontrola jest przekazana do bloku decyzyjnego 400, aby określić, czy wirtualny bit ochrony przed zapisem został ustalony. Jeśli tak, kontrola przekazana jest do bloku 420, aby umożliwić systemowi otrzymanie od użytkownika sygnału, by zezwolić na zapis, przed przekazaniem kontroli do bloku 340. Jeżeli wirtualny bit ochrony przed zapisem nie jest ustalony, kontrola jest przekazywana do bloku 410, aby wyłączyć bit ochrony przed zapisem. Jeśli bit ochrony przed zapisem nie został ustalony, blok decyzyjny 320 przekazuje kontrolę do bloku 340, aby wykonać zapis na nośniku. [0022] Wynalazek został przedstawiony i opisany w odniesieniu

10 9 do korzystnych przykładów wykonania, i nie jest on ograniczony do określonych ukazanych struktur. Specjaliści w dziedzinie powinni zrozumieć, że możliwe są różne zmiany i modyfikacje w zakresie przytoczonych zastrzeżeń bez konieczności odbiegania od prawdziwych możliwości i charakter tego wynalazku w jego szerszych aspektach.

11 20191/PE/10 EP B1 Zastrzeżenia patentowe 1. Napęd dla nośników optycznych, zawierający: kontroler (108), przy czym kontroler (108) przystosowany jest do otrzymywania informacji o ochronie przed zapisem (210) z zapisanego nośnika (102), znamienny tym, że kontroler (108), jest ponadto przystosowany do otrzymywania informacji o wirtualnej ochronie przed zapisem (230) z zapisanego nośnika (102), określającej czy zapis na nośniku optycznym (102) jest dozwolony bez uprzedniej zmiany informacji o ochronie przed zapisem (210), przy czym kontroler (108) przystosowany jest tak, aby zależał od informacji o wirtualnej ochronie przed zapisem (230), aby pozwalać na zapis na nośniku (102) bez modyfikowania informacji o ochronie przed zapisem (210) na nośniku optycznym (102). 2. System według zastrz. 1, w którym zatwierdzenie przez użytkownika może być ustawione jako domyślne dla kolejnych nośników optycznych (102). 3. System według zastrz. 1, w którym zawarta jest funkcja ochrony danych hasłem. 4. Nośnik optyczny (102), zawierający: informację o ochronie przed zapisem (210) dla nośnika; znamienny poprzez to, że ponadto zawiera informację o wirtualnej ochronie przed zapisem (230) określającą, czy napęd zapisujący nośnik optyczny ma pozwolenie na zapis bez uprzedniej zmiany informacji o ochronie przed zapisem, gdy informacja o ochronie przed zapisem wskazuje, że ochrona przed zapisem jest włączona.

12 11 5. Sposób zapisu na nośniku bez modyfikacji ochrony przed zapisem na dysku obejmujący: pobieranie informacji o ochronie przed zapisem (210) z nośnika (102), który został załadowany do napędu (100); określenia wartości informacji o ochronie przed zapisem (210) na nośniku (102); znamienny poprzez pobieranie informacji o wirtualnej ochronie przed zapisem (230) z nośnika (102); określenie wartości informacji o ochronie przed zapisem (230) na nośniku (102); i określanie, czy zezwolić na zapis na nośniku (102) w zależności od wartości informacji o ochronie przed zapisem (210) i informacji o wirtualnej ochronie przed zapisem (230).

13 1/7

14 2/7

15 3/7

16 4/7

17 5/7

18 6/7

19 7/7