Lp. Data Towar Ilość Cena jednostkowa Wartość

Transkrypt

1 Ćw.4 MS EXCEL (1) 1. Rozpocząć pracę w nowym skoroszycie programu Microsoft Office Ecel, w arkuszu1. 2. Ustawić odpowiednie dla wzroku powiększenie arkusza w menu Widok. 3. Kliknąć myszką dowolną komórkę i wprowadzić dowolny tekst. 4. Wprowadzić dane do kilku komórek w różnych formatach, np.: 5-4,5 20% 2,34E7 (tzw. format naukowy - odpowiada 2, ). Ocenić prawidłowość wpisania liczb dziesiętnych (domyślne wyrównanie do prawej) Uwaga: Jako separator części całkowitej i ułamkowej stosujemy standardowo przecinek, chyba że w systemie Windows ustawiono inny w Panelu sterowania Region i język Ustawienia dodatkowe. 5. Ćwiczyć zaznaczanie prostokątnego wycinka arkusza przez: przeciąganie myszką po arkuszu uzyskując zaciemnienie prostokątnego fragmentu arkusza, poruszanie się po arkuszu przy pomocy klawiszy nawigacyjnych z klawiszem SHIFT, zaznaczanie całych kolumn lub wierszy przez przeciąganie myszką po nagłówkach kolumn lub numerach wierszy. Uwaga: komórka aktywna pozostaje niezaciemniona, lecz również wchodzi w skład wycinka. 6. Po uaktywnieniu komórki z daną liczbową dokonywać zmian postaci wyświetlanej liczby i jej miejsc dziesiętnych, używając odpowiednich przycisków grupy Liczba. 7. Zapisać dokument w pliku. 8. Otworzyć okno drugiego pustego arkusza (zakładki na dole ekranu). W kilku komórkach wpisać tytuły kolumn przykładowego zestawienia: Lp. Data Towar Ilość Cena jednostkowa Wartość 9. Do komórki pod Lp. wpisać liczbę 1. Komórki poniżej wypełnić serią danych jednym ze sposobów: przeciąganie prawego dolnego narożnika komórki początkowej serii (z wpisaną liczbą) z wciśniętym klawiszem CTRL (seria z krokiem 1). przy pomocy operacji: Narzędzia główne/edycja/wypełnienie Seria danych... z opcjami: wypełnianie kolumnami, typ danych arytmetycznych, z krokiem 1, ustalenie wartości końcowej serii, wpisać do sąsiadujących komórek w pionie dwie kolejne dane z serii (np. 1 i 2), zaznaczyć obie komórki i przeciągać w dół za prawy dolny narożnik zaznaczonego obszaru. Niektóre serie wykonywane są przez kopiowanie. Przykładowo wpisać do komórki nazwę miesiąca lub nazwę dnia tygodnia i przeciągać prawy dolny narożnik tej komórki. Podobnie jest z datami. 10. Do pierwszej komórki kolumny z datą wpisać datę dzisiejszego dnia, np (to zależy od formatu daty ustawionego dla Windows) lub 5/03. Do innej komórki daty wpisać tę samą datę, z zastosowaniem funkcji wpisywanej poprzez: menu Formuły/Wstaw Funkcję, kategoria - Daty i czasu, wklejana funkcja DZIŚ (jej wstawienie spowoduje, że arkusz otwarty np. jutro będzie miał uaktualnioną datę w tej komórce). Do kilku kolejnych komórek kolumny wpisać różne daty. Zaznaczyć dowolną komórkę z datą, wykorzystać z menu Narzędzia główne/liczba kliknąć małą ikonkę ze strzałką (lub z menu kontekstowego Formatuj/Komórki) kategoria Niestandardowe zdefiniować własny format daty (np. dd-mm-rrrr dddd). Można również wprowadzać w komórkach liczby reprezentujące czas, w formacie godz:min:sek, np.

2 12:34 18:21: Zaznaczyć cały obszar arkusza (przeciągnięcie myszką wzdłuż kolumny numerów wierszy) i zmieniać wysokość i szerokość wszystkich komórek, za pomocą operacji: Format Wysokość wiersza, Format Szerokość Kolumny, ustawiając je na wartości 15 pkt i 10 znaków. Zmieniać niezależnie wysokości niektórych wierszy i szerokości kolumn, za pomocą przeciągania granicy nagłówków kolumn/wierszy. Powrócić do podstawowych wartości wysokości i szerokości wierszy/kolumn (Autodopasowanie). 12. Ćwiczyć sposoby formatowania danych: zaznaczyć dane w kolumnie Lp i zmieniać jej postać z menu podręcznego dla zakresu komórek: Formatuj Komórki.. kategoria Liczbowe, w kolumnie data ustawiać różne postaci daty, w kolumnie cena jednostkowa zmienić postać danych na walutowe (można wykorzystać ikony w grupie Narzędzia główne/liczba). 13. Zapoznać się z parametrami formatowania (narzędzia grupy Czcionka i Wyrównanie), gotowe style formatowania, opcje menu Formatuj komórki (zakładki Wyrównanie, Czcionka, Wypełnienie). Zapoznać się z parametrami operacji ustawiania i modyfikowania krawędzi komórek oraz ich wypełniania kolorami. Dla projektowanej tabeli (uprzednio zaznaczając odpowiednie wycinki) ustawić kroje i rozmiary czcionek, wyrównania, krawędzie pogrubieniem nagłówka tabeli i obramowaniem jej kolumn. Wyrażenia obliczeniowe formuły Formułę (wyrażenie w komórce) zawsze rozpoczynamy znakiem '=' Wyrażenie formuły po znaku '=' zawierać może: adresy innych komórek, nazwy własne komórek lub ich zakresów definiowane przez użytkownika, utworzone np. przez wpisanie w polu adresowym nad kolumną A lub zarządzać nazwami na karcie Formuły w grupie Nazwy zdefiniowane/ Menedżer nazw, funkcje standardowe (ich definiowanie ułatwia kreator funkcji narzędzie f obok pola formuły lub dostępne na karcie Formuły), Postać funkcji: nazwa_funkcji ( argument1; argument2;...) operatory działań na adresach lub funkcjach (według hierarchii kolejności działań): powielenie znaku + i zmiana znaku potęgowanie ^ mnożenie * i dzielenie / (kolejność od lewej) dodawanie + i odejmowanie (kolejność od lewej), nawiasy okrągłe, zmieniające standardową kolejność działań. Niektóre funkcje, np. SUMA, operują na zakresach komórek, używamy wówczas zapisu z dwukropkiem, np. A1:A5. Przykładowa formuła: = A1*B1 + C1^2 D1*SUMA(E1:E5) 14. Uaktywnić pustą komórkę wartości dla pierwszego towaru. Wpisać prostą formułę:

3 =E3*F3 (ENTER) (adresy wg własnego arkusza) gdzie E3 i F3 to adresy komórek Cena jednostkowa i Ilość dla tego towaru. W trakcie wpisywania formuły do komórki można wskazywać myszką argumenty wyrażenia, będą one przepisywane do wyrażenia. Zaobserwować wynik. 15. Uaktywnić komórkę z obliczoną wartością iloczynu. Wskazać myszką prawy dolny narożnik komórki (zmiana wskaźnika na krzyżyk). Przeciągać w dół do komórek dla pozostałych towarów. Obserwować skopiowanie formuły do sąsiednich komórek kolumny. Obejrzeć w polu formuły (lub podwójny klik w komórkę, lub F2) postacie wszystkich kopii formuły i odpowiednie przeadresowanie ich argumentów. 16. Obliczyć sumę wartości wszystkich towarów metodami: a. wpisać formułę: =G2+G3+G4+G5+G6+G7+G8+G9 (ENTER) (dobrać adresy wg własnego arkusza) b. skorzystać z grupy Autosumowanie (Σ), c. wykorzystać funkcję SUMA: =SUMA(G2:G9). Funkcje matematyczne: trygonometryczne. SIN(wyrażenie) sin() (argument w radianach)!!! COS(wyrażenie) TAN(wyrażenie) funkcje trygonometryczne odwrotne ASIN(wyrażenie) ACOS(wyrażenie) zamiana stopni na radiany RADIANY(wyrażenie) zamiana radianów na stopnie STOPNIE(wyrażenie) logarytm o podstawie p LOG(wyrażenie;p) logarytm dziesiętny LOG10(wyrażenie) logarytm naturalny LN (wyrażenie) pierwiastek arytmetyczny PIERWIASTEK(wyrażenie) potęga POTĘGA(wyrażenie;wykładnik) pierwiastek rzędu n POTĘGA(wyrażenie; 1/n) zaokrąglenia z dokładnością do określonej liczby cyfr dziesiętnych ZAOKR(wyrażenie; l_cyfr) ZAOKR.GÓRA(wyrażenie; l_cyfr) ZAOKR.DÓŁ(wyrażenie; l_cyfr) zaokrąglenia do najbliższej wielokrotności n ZAOKR.W.GÓRĘ(wyrażenie; n) ZAOKR.W.DÓŁ(wyrażenie; n) zaokrąglenie do całkowitej ZAOKR.DO.CAŁK(wyrażenie) średnia arytmetyczna ŚREDNIA(zakres) e EXP(wyrażenie) liczba π - funkcja bezargumentowa PI() wartość bezwzględna MODUŁ.LICZBY(wyrażenie) reszta z dzielenia /d MOD(;d) liczba losowa z przedziału 0, 1 LOS () silnia SILNIA(wyrażenie) funkcje czasu = DZIŚ() = TERAZ() = CZAS (gg;mm;ss)

4 funkcje statystyczne = DATA(rr; mm ;dd) = SUMA(zakres) = ŚREDNIA(zakres) = ODCH.STANDARDOWE(zakres) = MIN(zakres1;zakres2) = MAX (zakres) Zadanie 1. Do wszystkich komórek zakresu A1:B10 wpisać kilka liczb całkowite, dziesiętne, dodatnie i ujemne. Komórki A1 i A2 nazwać odpowiednio i y. W innych komórkach arkusza wpisać i zrozumieć przykłady obliczeń: = 2,5*A1 =PI()/2 = B10/3 =COS(B2) = A1+B2 =SIN(B2) = B7-A5 =STOPNIE(PI()/2) = B5^4 =RADIANY(30) = B5^(A3*3,23) =SIN(RADIANY(90)) = (A4-B6)/6 =EXP(1) = B3^3 =LOG10(X) = (B7-A5)/(B10+A3) = (B7-A5)*(B10+A3) =LOG(EXP(A1);3) logarytm o podstawie 3 dzielenie i mnożenie wielomianów (ułamek) nawiasy!!! = 2,8E7*E6 =LN(A4) zapis naukowy liczby! = (+B7+A7^3)/(A5-6,5*A7) ułamek! =LOG(;4) = +y =MOD(17;3) operacja na nazwanych komórkach = 1/(A1^2+A1^3) =2* RADIANY(90) =SUMA(B3;B4;B6) =ZAOKR.GÓRA(3,6667; 2) =SUMA(A3:A6;B2:B4) = ZAOKR.DO.CAŁK(-4,567) =ILOCZYN(B3:B4) =ZAOKR.W.GÓRĘ(3,6667; 0,25) =ŚREDNIA(B3:B4) =SILNIA(6) =MODUŁ.LICZBY(A3*PI()-17) =3*EXP(-/2) =PIERWIASTEK(A1); =DZIŚ( ) =POTĘGA(A1;1/3) =TERAZ( ) =LOS() =DATA(2003;11;11) Do tworzenia wyrażeń z użyciem funkcji wykorzystywać kreator f 2. Wykonać przeniesienie komórki z formułą obliczeniową następującymi metodami: a. - przeciągnięcie za krawędzie komórki/wycinka i upuszczanie w nowym miejscu, b. - wycięcie komórki/wycinka do schowka (menu kontekstowe Wytnij lub CTRL+X) i wklejenie w nowym miejscu (menu kontekstowe Wklej lub CTRL+V). Po operacji przeniesienia przyjrzeć się formułom w pasku formuły (lub. dwukrotne kliknięcie w komórkę). Adresy względne i bezwzględne Adres względny : postać przykładowa A3 Adres bezwzględny : postać przykładowa $A$3 (lub nazwana komórka)

5 Adresy bezwzględne stosujemy, gdy nie chcemy by tak adresowany argument wyrażenia modyfikował się w trakcie kopiowania formuły do innych komórek, czyli w formułach-kopiach odwołanie było do komórki o stałym adresie. Można również w wyrażeniach stosować zapis $A3 lub A$3, wówczas blokowana będzie modyfikacja tego adresu w wyrażeniu przy kopiowaniu w kolumnie A ($A3) lub w wierszu 3 (A$3). Przykładowo chcemy zrobić arkusz obliczający liczby dni dzielące kilka dat od dnia dzisiejszego. 1. Do komórki A1 wstawiamy datę dzisiejszą wpisując formułę: =DZIŚ(); 2. W kilku sąsiadujących pionowo komórkach (np. od B3 do B10) arkusza wstawiamy kilka dat z przeszłości. W komórce C3 wpisujemy: =$A$1-B3 a następnie ją formatujemy (Liczby Ogólne), 3. Kopiujemy formułę do pozostałych komórek. Sprawdzić jakie są postaci formuł kopii i czy wyniki są prawidłowe. Można również wkazać i nazwać komórkę A1 np. data_dzis (w okienku nad kolumną A lub z menu Formuły/Menedżer nazw lub Definiuj nazwę) wtedy formuła może wyglądać: =data_dzis B3 Zadanie 1 1. Wpisać do komórek kolumny serię wartości kąta od 0 do 360 stopni z krokiem co 5 stopni. 2. W komórce obok kąta 0 wpisać formułę obliczającą wartość funkcji sin dla tego kąta (uwaga: konieczne przeliczenie kąta w stopniach na radiany). 3. Skopiować formułę do pozostałych komórek, zaobserwować poprawność wyników. Zadanie 2 Obliczyć wartości następujących wyrażeń dla wartości = 4.23 sin 2 ( 3) e , tg 2,5 6, ( ) sgn( π )