NAUKOWE OSIĄGNIĘCIA MECHANIKI W WALCE 0 POSTĘP W BUDOWNICTWIE

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "NAUKOWE OSIĄGNIĘCIA MECHANIKI W WALCE 0 POSTĘP W BUDOWNICTWIE"

Transkrypt

1 WYDAWNICTWO MINISTERSTWA BUDOWNICTWA Nr 37 NAUKOWE OSIĄGNIĘCIA MECHANIKI W WALCE 0 POSTĘP W BUDOWNICTWIE CZĘŚĆ III, ZESZYT I z materałów nadesłanych na Zjazd Naukowy PZITB w Gdańsku 1 4 grudna 1949 r. WYDANO POD REDAKCJĄ BIURA ZJAZDOWEGO W GDAŃSKU PAŃSTWOWYCH ZAKŁADACH REPRODUKCYJNYCH»P L A N«WE WROCŁAWIU

2 Prof.Dr.Inż.Wtold Nowack, Gdańsk. Zakład Mechank Budowl Poltechnk Gdańskej. Z z a g a d n e ń state c'z n o ś c płyt p r o s t o k ą t n y c h. A). V praktyce nżynerskej spotkać można sę neraz z wypadkam obcążena ścan (tarcz) znacznym słam skuponym. "Wyznaczene sł krytycznych, wywołujących wyboczene płyty dla klku szczególnych wypadków obcążena słam skuponym, to cel nnejszego przyczynku. Ścsłe rozwązane zagadnena wyboezena płyty słą skuponą, przy uwzględnenu rozkładu naprężeń wywołanych w tarczy słą skuponą natrafa na neprzezwycężone dotychczas trudnośc matematyczne. Pomjając wpływ tych naprężeń otrzymamy sły krytyczne mnejsze nż w rzeczywstośc występujące; w wynku wyznaczymy ch dolną grancę. Punktem wyjśca naszych rozważań będze nezmerne proste rozwązane A.Sommerfelda*), otrzymane dla wypadku wytoczena płyty neskończene długej w kerunku y (rys.l.), spowodowanego słą skuponą P. p,_l W rozwązanu tym po- werzchna ugęca płyty dla P > P H przyjmuje postac w(x,y)...(1) ugęca w(o,y) - 0 T y >o Rozwązane to spełna równane różnczkowe powerzchn oraz warunk brzegowej «0 w(x,<~>)~0 «_,... Parametr a n elmnuje A.Sommerfeld z warunku: O wmq *) A.Sommerfeldt " Uber de Knckacherhet der Stege von Ifalz profl«n w. Z.f.Math.u.Phya.l9O6. /// -

3 - 2 - P 2A/. J * d*w(x,o) "Warunk te możnaby nterpretować następująco: Wytnjmy element o szerokośc 2t długośc a tak, aby prosta ymo była osą symetr elementu. Równane różnczkowe odkształconej tego pręta będae: gdze /? Jest gruboścą płyty, p obcążenem w sposób cągły rozłożonym - oraz q(x,0) obcążenem ponowym pręta, równym różncy sł tnących płyty na lewo prawo od- pręta. Przy t - 0 o trzymamy t - 2N dy* Wstawając do równana (2) funkcję (1) otrzymuje A.Sommerfeld słę krytyczną B). Występowane czynnka e~ SL er L w równanu (l) naeuwad mus przypuszczene, że w wypadku neskończonej lośc glł P w jednakowych odstępach b otrzymamy powerzchnę ugęca płyty dla P > P H z sumowana zbeżnych szeregów. Zauważyć należy, że Prof.M.T.Huber perwszy użył tego sposobu do rozwązana szeregu ważnych przypadków zgnana prostokątnych płyt ortotropowych^o. Dla tak określonego wypadku (rys.2.) otrzymamy rozwązane a n..sna.x 22. e " y ~' 3V(1 V. 0,1,2... 1,2,3,. *). M.T.Hubert" Teorya płyt prostokątne-różnokerunkowyćh.» Lwów,1922,str.119 dalsze. /// -29

4 a ~ <x.b. _ r_._r t!_ Wylczamy' kole fao.*./ 7 -ł + 2 p b Zważywszy, że: oraz f' (1-e* 3 ) 2 uzyskamy z warunku brzegowego (2) P* snhacosha snh 2 A *--f Okazuje sę, że najmnejszą wartość P H otrzymamy dla. Dalej z równana (5) wynka, że przy fc»* j A *» ^^ ą 41a j«dnoetajnego obcążena p~lm ~ Tabela J ,60 0,80 e 0,0785 0,157 0,313 0,463 0,602 <?-# ^,2 1,4 1, ,0 0,722 0,815 0,872 0,925 0,955 0,975 W - 3Q

5 - 4 - uzyskuje sę -p K Rysunek 3 podaje wykres zależnośc mędzy welkoścam C). Jeżel równane (4) napszemy w odmennej postac* \fao,,3... v. e~ ( 1 +{3.v + a.y) co odpowada wygęcu płyty przez kolejne sły P naprzeman w dół -w górę, dojdzemy do powerzchn wygęca płyty o zerowych wartoścach ugęca w (oraz aw*o ) w odległoścach "-g- od punktów zaczenpena sł P. Otrzymujemy w ten sposób wygęce płyty prostokątnej o bokach a 6 dookoła swobodne podpartej, obcążonej słam P w środku (rys.4.). Wylczamy kolejno: 1! - -a n.c,*sna.j(.[+f'h) '* v 1.9'* ' nys. 4. Wprowadzając oznaczene *-- oraz korzystając ze zwązkow - tgh wylczamy wartość sły krytycznej P H z równana (2): K " co$ba.s(nha-a Na rys. 5.a,b przedstawono najmnejsze wartośc H< w zależnośc od stosunku 355 ^ oraz podano tabelaryczne zestawene ch wartośc. Zauważymy* że dla j^ $ wybo-

6 - 5 - czene płyty nastąpć może według jednej lub dwóch półfal-, dla $=> 0,212 według dwóch lub trzech td. 5,0 1,0 3,0 2 O e I V y y ( \ N: 1 /» - - > 4N X h n = 1 boku _b o ~ boku b Przy ustalonym a otrzymamy dla. -» wartośd P K ** przy ustalonym dla 0-* P 6N.7t o / D). Jeżel do powerzchn ugęca w * ~. 1,0 -I j 1 wyrażonej równanem (4) dodamy ugęce w : 0 j 1 2 I f I spowodowane obcążenem lnowym p c 0,1 0,3 t 0,4 o.^ 0,6.sna.x dzałającym w połowe A odległośc b mędzy słam P (ale dającym powerzchnę ugęca przecwnego znaku), zrealzować możemy wypadek wyboczena płyty prostokątnej b.a w krawędzach równoległych do kerunku dzałana oły P, utwerdzonej Hys. jr. zupełne (rys.6.) Żądąó jednak musmy, aby wzdłuż ln dzałana obcążena p o.sn<x.x łączne ugęce w (xą) + w 2 (x,ą) «w(x,) ty* 0 równe zeru, Warunek ten pozwol wyznaczyć welkość obcążena f> 4.&nc.x a równane (2) welkość sły krytycznej H<> Zauważmy, że równane (4) możemy,po wykonanu dzałać przepsanych znakem sumy, napsać w postac: w,- a n.sna,x.r(y)... ( /// -

7 - 6 - a.y + snh A.cosh A Snh 2 A. cosh a.y - (1+ a.y. ctgh A), snh a.y (da) n oo 1,0 0,30 0,85 /7- t 1,00 1,041 1,05 1,07 Tabela ][ n» 2 n 17 = 4 Obcążene p a.snot.x dzałające wzdłuż prostej y,mó neskończene długej płyty (rys.7.) wywołuje powerzchnę ugęca *): "w-...(9) 0,80 1,10 0,70 1,15 0,60 0,55 0,50 0,45 0,40 0,35 0,30 0,25 0,20 0,167 0,150 0,10 0,05 1, ,50 1,73 2, 2, 21 as 2, 53 3, Ol 3 4,81,st ,98 37,35 Dla obcążeń lnowych p e.sna.x dzałających w jednakowych odstępach b, otrzymamy przez sumowane powerzchn ugęca (analogczne jak w ustępe B) równane: w a =... (10) albo w układze współrzędnych *.y. (rys.6.)«fcneur p e.slnaj, A -$ ^- Z -"^~- 2 ^«'P Rys. 6. M.T.Huber, "Teoryą płyt prostokątne-rdnokerunkowyc^" Lwów,1922,str.68. ///- 33

8 - 7 - * gdze F m A.ctghA+1 CQh _ y s/oat "'f; - uzyskamy: 8Ł^?, Ojt Przy tak ustalonym p o równane powerzchn ugęca przyjmuje postać: *(x,y) - a n.$n<*.xf!(y)--^-'f(y)i.... (12) Wykonując różnczkowane» - a n.sn a.x[r"'<0) - oraz ~A o.a snna.cosha +A nha.cosha *A snh*a.sna. otrzymamy równane (2) sły krytycznej! sn h A. cos A * fnh* A -A /// - 34

9 * - 8 ł e 4 - * \. V- ;\ ^. o 0 _ 0 y Na rys. 8a,b przedstawono najmnejsze wartośc P* w zależnośc od ^ oraz podano tabelaryczne zestawe- ne ch wartośc. Q 0,90 0,85 0,80 O, 70 0, 65 0, 60 0,55 0, 50 O, 415 0, 10 0, 35 0,30 0,25 0, 20 0,15 0,10 n-1 1,00 1, ,124 1,42,ST 1,74 2,01 Tabelo M. n-2 2,e 2,30 2,50 2,84 3,33 3,93 n«4 5,00 6 t 97 13,83 Przy ustalonym boku or otrzymujemy dla b - oo wartość P H *!., dla o oo przy ustalonym A- E). Rozważmy jeszcze wypadek dzałana dwóch sł P w^odległośc L. (rys.9.) Korzystając ze wzoru (4) napszemy równane powerzchn ugęca płyty dla P > P K w postac: - a. sn a.x.[e~ as ".( nys cr.y, /3)J /// -

10 v 2 - a n. sma.x. "**. (1* a.y 2 ) + e~ ay '~ /3. (* a.y 2 */3)J Łatwo sprawdzć, że w przekroju: y = b; y 2 >o Z Y/arunku brzegowego (2), wypsanego dla przekroju w ' ) 7 "dy...(15) otrzymamy po wykonanu różn czlcowana J n następującą wartość sły krytycznej dla n~ D 4N.n 1 a (<+ > Dla b-**o ; tzn. w wypadku wyboczena płyty słą 2P otrzymamy P Mm -^5 dla ł>-<~ P Kfn, -...(16) w,- o..(1 *a.y t ) - e*"'*.(1*0 -a.y,)] 0 <y f <,ł> l*w. L Rys. 10. dojdzemy do wypadku wyboczena płyty obcążonej?łą P w odległośc od krawędz y 1 * w której znkają ugęca momenty zgnające (patrz rys.10.) Z równana (15) otraymamys ///-

11 p* 1 - e...(17) Welkośc P K,mm ze wzorów (16) (17) nanesono na rya. lla llb. Tabel a r. Q Q 6 0,10 o.zo 0,40 O.S11 0,536 0, ,20 1,40 o,eso 0,910 0,945 0,60 0, ,970 0,30 0,779 1,80 0.S8O TabeLa Y. Q e Q O,1O 0,20 0,30 0,40 o.so 15,17 5,60 3,56 2,79 2,13 0,60 0,70 0,80 0, ,0, 35 1.<O 1, ,16 Wreszce przypadek dzałana sły P w odległośc b od brzegu utwerdzonego zupełne zrealzować możemy przez superpozycję powerzchn ugęca, powstałych wskutek dzałąjaa dwóch sł w odległośc Zb obcążena według rys«l Równane 14a I4b v "" napszemy w postac odmennej, manowce: w 1 - a. slna.x. e~*.[(1+/1). cosh ct.y - - a.y. snha.yj ;...(18o) y< b /// - 37

12 W 2 - o n.sna.x. e~ ay.[( + ay)-coshf- ft.snhp..msb Obcążene p e.s/na.x daje powerzchnę ugęca; p. 5na.x. e Z przyrównana ugęca w~w f +w, w prostej y* o do zera, uzyskujemy* M 3 -. a n.sna.jr.e~n.(4*/3) Stąd równane powerzchn ugęca płyty utwerdzonej zupełne w krawędz y=*o.y - a.y.snhay -( f-/... (19o) w z - a n.sna.x.[e" ouy.... (9b) % warunku brzegowego: do. y-0 uzyskamy po prostych przelczenach: _ 4/V.x.n 1...(20) Q 0,19 0,20 0,30 0,40 0,90 Tabela /. e.oe- 3,40 %JO t,h C 0,60 0,70 o, 60 0,90 1,0 1,0 4,240 f, 137 1,09,053 1.OM 1,001 /// - 38

13 Welkośó^rcnejszej sły krytycznej wylczono zestawono w tabel VI. Zauważymy, że wpływ utwerdzena zupełnego ( w krawędz y-o ) w stosunku do swobodnego podparca płyty w tej samej krawędz jest tym wększy m sła P znajduje sę blżej krawędz; w odległośc > 2b słę krytyczną dla obu wypadków przyjąć można z dostateczną dokładnoścą dla celów praktycznych na P M - ~ 39

Stateczność układów ramowych

Stateczność układów ramowych tateczność układów ramowych PRZYPONIENIE IŁ KRYTYCZN DL POJEDYNCZYCH PRĘTÓW tateczność ustrou tateczność ustrou est to zdoność ustrou do zachowana nezmennego położena (kształtu) ub nacze mówąc układ po

Bardziej szczegółowo

u u u( x) u, x METODA RÓŻNIC SKOŃCZONYCH, METODA ELEMENTÓW BRZEGOWYCH i METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

u u u( x) u, x METODA RÓŻNIC SKOŃCZONYCH, METODA ELEMENTÓW BRZEGOWYCH i METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH METODA RÓŻNIC SKOŃCZONYCH, METODA ELEMENTÓW BRZEGOWYCH METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH Szkc rozwązana równana Possona w przestrzen dwuwymarowe. Równane Possona to równae różnczkowe cząstkowe opsuące wele

Bardziej szczegółowo

Przykład 4.1. Belka dwukrotnie statycznie niewyznaczalna o stałej sztywności zginania

Przykład 4.1. Belka dwukrotnie statycznie niewyznaczalna o stałej sztywności zginania Przykład.. Beka dwukrotne statyczne newyznaczana o stałej sztywnośc zgnana Poecene: korzystając z metody sł sporządzć wykresy sł przekrojowych da ponŝszej bek. Wyznaczyć ugęce oraz wzgędną zmanę kąta w

Bardziej szczegółowo

Przykład 5.1. Kratownica dwukrotnie statycznie niewyznaczalna

Przykład 5.1. Kratownica dwukrotnie statycznie niewyznaczalna rzykład.. Kratownca dwukrotne statyczne newyznaczana oecene: korzystaąc z metody sł wyznaczyć sły w prętach ponższe kratowncy. const Rozwązane zadana rozpoczynamy od obczena stopna statyczne newyznaczanośc

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko MECHANIKA Wykład Nr 10 MOMENT BEZWŁADNOŚCI Prowadzący: dr Krzysztof Polko Defncja momentu bezwładnośc Momentem bezwładnośc punktu materalnego względem płaszczyzny, os lub beguna nazywamy loczyn masy punktu

Bardziej szczegółowo

9. STATECZNOŚĆ SPRĘŻYSTA UKŁADÓW PRĘTOWYCH

9. STATECZNOŚĆ SPRĘŻYSTA UKŁADÓW PRĘTOWYCH Część 9. STATECZOŚĆ SPRĘŻYSTA UKŁADÓW PRĘTOWYCH 1 9. 9. STATECZOŚĆ SPRĘŻYSTA UKŁADÓW PRĘTOWYCH 9.1. Wstęp Omówene zagadnena statecznośc sprężystej uładów prętowych naeży rozpocząć od przybżena probemu

Bardziej szczegółowo

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analza zagadneń różnczkowych 1. Układy równań lnowych P. F. Góra http://th-www.f.uj.edu.pl/zfs/gora/ semestr letn 2006/07 Podstawowe fakty Równane Ax = b, x,

Bardziej szczegółowo

MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY Kryteria oceniania odpowiedzi. Arkusz A II. Strona 1 z 5

MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY Kryteria oceniania odpowiedzi. Arkusz A II. Strona 1 z 5 MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY Krytera ocenana odpowedz Arkusz A II Strona 1 z 5 Odpowedz Pytane 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Odpowedź D C C A B 153 135 232 333 Zad. 10. (0-3) Dana jest funkcja postac. Korzystając

Bardziej szczegółowo

Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE Inormatyka Podstawy Programowana 06/07 Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE 6. Równana algebraczne. Poszukujemy rozwązana, czyl chcemy określć perwastk rzeczywste równana:

Bardziej szczegółowo

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego.

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego. RUCH OBROTOWY Można opsać ruch obrotowy ze stałym przyspeszenem ε poprzez analogę do ruchu postępowego jednostajne zmennego. Ruch postępowy a const. v v at s s v t at Ruch obrotowy const. t t t Dla ruchu

Bardziej szczegółowo

Z zastosowań rachunku różnic skończonych w mechanice budowli

Z zastosowań rachunku różnic skończonych w mechanice budowli A R C H I W U M M E C H A N I K I S T O S O W A N E J ARCHIVES DE MÉCANIQUE APPLIQUÉE W. NOWACKI Z zastosowań rachunku różnc skończonych w mechance budowl De l'applcaton du calcul des dfférences fnes aux

Bardziej szczegółowo

Wstępne przyjęcie wymiarów i głębokości posadowienia

Wstępne przyjęcie wymiarów i głębokości posadowienia MARCIN BRAS POSADOWIENIE SŁUPA 1 Dane do projektu: INSTYTUT GEOTECHNIKI Poltechnka Krakowska m. T. Koścuszk w Krakowe Wydzał Inżyner Środowska MECHANIKA GRUNTÓW I FUNDAMENTOWANIE P :=.0MN H := 10kN M :=

Bardziej szczegółowo

Przykład 3.2. Rama wolnopodparta

Przykład 3.2. Rama wolnopodparta rzykład ama wonopodparta oecene: Korzystając ze wzoru axwea-ohra wyznaczyć wektor przemeszczena w punkce w ponższym układze oszukwać będzemy składowych (ponowej pozomej) wektora przemeszczena punktu, poneważ

Bardziej szczegółowo

I. Elementy analizy matematycznej

I. Elementy analizy matematycznej WSTAWKA MATEMATYCZNA I. Elementy analzy matematycznej Pochodna funkcj f(x) Pochodna funkcj podaje nam prędkość zman funkcj: df f (x + x) f (x) f '(x) = = lm x 0 (1) dx x Pochodna funkcj podaje nam zarazem

Bardziej szczegółowo

Przykład 3.1. Wyznaczenie zmiany odległości między punktami ramy trójprzegubowej

Przykład 3.1. Wyznaczenie zmiany odległości między punktami ramy trójprzegubowej Przykład Wyznaczene zmany odegłośc mędzy unktam ramy trójrzegubowej Poecene: Korzystając ze wzoru axwea-ohra wyznaczyć zmanę odegłośc mędzy unktam w onższym układze Przyjąć da wszystkch rętów EI = const

Bardziej szczegółowo

Ż Ę ć Ć ć ć Ą

Ż Ę ć Ć ć ć Ą Ś Ł Ż Ą Ż Ę ć Ć ć ć Ą ŚĘ Ż ź Ś Ż Ś Ś Ń Ę Ą Ś Ł Ś Ł Ż Ż ź ż Ą Ś Ż Ż Ś Ł Ą Ą Ó Ż Ż ż ć Ż ż ć ż Ó Ż ż ć ż ć ż Ą Ę ż Ó Ó ż ż Ó ć Ż ć Ż ć ć ź Ę Ę Ę ć Ż Ź Ż ż ć ż Ź Ę Ż ż ć Ś ć Ż Ę ż Ę ż ż ż Ż ż ż ż ż ĘŁ ż ż

Bardziej szczegółowo

ż ć ż ń Ń Ż ń ń ć ż ż ć Ż

ż ć ż ń Ń Ż ń ń ć ż ż ć Ż Ś Ą Ą Ł Ś Ł ż ć ż ń Ń Ż ń ń ć ż ż ć Ż ń Ż Ł ż ń ń ń Ę Ł Ż Ł Ł ż ż ć ń Ę ń ż Ć ń ŁĄ Ą ń ń Ć ć Ż ż Ń Ż Ż Ł ć Ę ń Ł ż Ś ć Ż ńę ń ż ń Ł Ż Ą ń ż Ź ż ć ż ń ć Ś Ż ń Ą ż Ą ć ć ńż Ś ń Ś Ż Ś ń ń Ł Ż Ł ż ń Ż Ś Ś

Bardziej szczegółowo

Przykład 2.3 Układ belkowo-kratowy.

Przykład 2.3 Układ belkowo-kratowy. rzykład. Układ bekowo-kratowy. Dany jest układ bekowo-kratowy, który składa sę z bek o stałej sztywnośc EJ częśc kratowej złożonej z prętów o stałej sztywnośc, obcążony jak na rysunku. Wyznaczyć przemeszczene

Bardziej szczegółowo

AERODYNAMICS I WYKŁAD 6 AERODYNAMIKA SKRZYDŁA O SKOŃCZONEJ ROZPIĘTOŚCI PODSTAWY TEORII LINII NOŚNEJ

AERODYNAMICS I WYKŁAD 6 AERODYNAMIKA SKRZYDŁA O SKOŃCZONEJ ROZPIĘTOŚCI PODSTAWY TEORII LINII NOŚNEJ WYKŁAD 6 AERODYNAMIKA SKRZYDŁA O SKOŃCZONEJ ROZPIĘTOŚCI PODSTAWY TEORII INII NOŚNEJ Prawo Bota-Savarta Pole prędkośc ndukowanej przez lnę (nć) wrową o cyrkulacj może być wyznaczone przy użycu formuły Bota-Savarta

Bardziej szczegółowo

f(x, y) = arctg x y. f(u) = arctg(u), u(x, y) = x y. x = 1 1 y = y y = 1 1 +

f(x, y) = arctg x y. f(u) = arctg(u), u(x, y) = x y. x = 1 1 y = y y = 1 1 + Różnczkowalność pocodne Ćwczene. Znaleźć pocodne cz astkowe funkcj f(x, y) = arctg x y. Rozw azane: Wdać, że funkcj f można napsać jako f(u(x, y)) gdze f(u) = arctg(u), u(x, y) = x y. Korzystaj ac z reg

Bardziej szczegółowo

Część 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI Twierdzenie Bettiego (o wzajemności prac)

Część 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI Twierdzenie Bettiego (o wzajemności prac) Część 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI 1 7. 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI 7.1. Twerdzene Bettego (o wzajemnośc prac) Nech na dowolny uład ramowy statyczne wyznaczalny lub newyznaczalny, ale o nepodatnych

Bardziej szczegółowo

Funkcja momentu statycznego odciętej części przekroju dla prostokąta wyraża się wzorem. z. Po podstawieniu do definicji otrzymamy

Funkcja momentu statycznego odciętej części przekroju dla prostokąta wyraża się wzorem. z. Po podstawieniu do definicji otrzymamy etoy energetyczne rzykła Wyznaczyć współczynnk z - α z a przekroju prostokątnego który wzłuż os y ma wymar b wzłuż os Funkcja momentu statycznego ocętej częśc przekroju a prostokąta wyraża sę wzorem b

Bardziej szczegółowo

Kwantowa natura promieniowania elektromagnetycznego

Kwantowa natura promieniowania elektromagnetycznego Efekt Comptona. Kwantowa natura promenowana elektromagnetycznego Zadane 1. Foton jest rozpraszany na swobodnym elektrone. Wyznaczyć zmanę długośc fal fotonu w wynku rozproszena. Poneważ układ foton swobodny

Bardziej szczegółowo

Zestaw zadań 4: Przestrzenie wektorowe i podprzestrzenie. Liniowa niezależność. Sumy i sumy proste podprzestrzeni.

Zestaw zadań 4: Przestrzenie wektorowe i podprzestrzenie. Liniowa niezależność. Sumy i sumy proste podprzestrzeni. Zestaw zadań : Przestrzene wektorowe podprzestrzene. Lnowa nezależność. Sumy sumy proste podprzestrzen. () Wykazać, że V = C ze zwykłym dodawanem jako dodawanem wektorów operacją mnożena przez skalar :

Bardziej szczegółowo

ń Ą ń Ę ż ż Ę ż ń ż Ę ż ń ż Ę Ę Ę ń ń ż ż Ę ż Ś ż ź

ń Ą ń Ę ż ż Ę ż ń ż Ę ż ń ż Ę Ę Ę ń ń ż ż Ę ż Ś ż ź ń Ą ń Ę ż ż Ę ż ń ż Ę ż ń ż Ę Ę Ę ń ń ż ż Ę ż Ś ż ź ń ż ż ń ń ń ń Ę ż ż ż ż ż Ę ń Ę ż ż ż ńą ź ż ż ż Ę ń ż Ę ń ż ż ż ń ń ż ż ń Ę ź ż ż ż ż ń Ą ń Ę Ż ż ż ń Ł Ę ń ńń ż Ę ż ż ż ń Ę ż ż ńż ń ż ż Ś ż ń ż ż

Bardziej szczegółowo

ź ń ń

ź ń ń ń ź ń ń Ś Ł ń ń ż ź Ść ż Ść ż ż Ł ż ń ń Ę Ś Ś Ś Ę ń ż Ł Ś Ł ń Ś Ś ń ć Ść ż Ę ż Ć Ę ż ź ń Ł Ę Ę ź ż Ę Ś Ę ż ż ż Ę Ś ż ż ż Ść Ą ż ż ż Ę Ś Ę ż ż Ś ż ż ż Ś Ł ż ż ż Ę ż ż ż Ą Ę Ę ć ż ż ć ń Ą Ą ź Ę ńź ż Ę Ę

Bardziej szczegółowo

ż ż ż ż ż ż ż Ś ż ń ż ż Ę ż ż ż ż ń ż ż Ś ż ż ż ż ń Ł

ż ż ż ż ż ż ż Ś ż ń ż ż Ę ż ż ż ż ń ż ż Ś ż ż ż ż ń Ł Ś ż Ś Ą ż ż Ą ńż ń ż ż ż ż ż ż Ą ż żń ź Ś ż Ę ż ń ź ń ż Ę ź ń ż ż Ś ż ń ż ż ż ż ż ż ż Ś ż ń ż ż Ę ż ż ż ż ń ż ż Ś ż ż ż ż ń Ł Ś ż ż ż ż ż ż ż ń ń żń ż ż Ę ż Ś ż ż ż ż ć ń Ą ż ż ń ż ż ż ń ż ż ż ż ć Ł ż

Bardziej szczegółowo

Ł ń Ż Ł ż Ą Ó Ś Ż ń ż ż ń ż Ń Ł Ą Ł Ą Ą Ą Ą ż

Ł ń Ż Ł ż Ą Ó Ś Ż ń ż ż ń ż Ń Ł Ą Ł Ą Ą Ą Ą ż Ł Ł Ń Ń Ł ń Ż Ł ż Ą Ó Ś Ż ń ż ż ń ż Ń Ł Ą Ł Ą Ą Ą Ą ż Ł ń ż ż ż Ś Ż ŚĆ ż ń ź ż ć ń ż ż ż ć ż Ńż ń ż ć ż ć ż ż ż ć Ż Ś Ó ń ż ź ć ń ż ń ń ź Ą ż ż ń ż ć Ł ż ż ż ć ń ż Ż ż ż ć ń Ł Ś Ś Ł ź ć ż ń ż ż ć ń ń ż

Bardziej szczegółowo

Wykład 1 Zagadnienie brzegowe liniowej teorii sprężystości. Metody rozwiązywania, metody wytrzymałości materiałów. Zestawienie wzorów i określeń.

Wykład 1 Zagadnienie brzegowe liniowej teorii sprężystości. Metody rozwiązywania, metody wytrzymałości materiałów. Zestawienie wzorów i określeń. Wykład Zagadnene brzegowe lnowe teor sprężystośc. Metody rozwązywana, metody wytrzymałośc materałów. Zestawene wzorów określeń. Układ współrzędnych Kartezańsk, prostokątny. Ose x y z oznaczono odpowedno

Bardziej szczegółowo

ę ą ę ó ń ń ń ó ń ó ó ń ź ą ę Ń ą ó ę ą ó ą ą ć ś ą ó ś ó ń ó ą Ń Ą ś ę ńś Ą ń ó ń ó ńś ó ś Ą ś ś ó ó ś ś ó ą ń ó ń Ę ń ć ńś ę ó ś ś Ę ń Ł ó ń ź ń ś ę

ę ą ę ó ń ń ń ó ń ó ó ń ź ą ę Ń ą ó ę ą ó ą ą ć ś ą ó ś ó ń ó ą Ń Ą ś ę ńś Ą ń ó ń ó ńś ó ś Ą ś ś ó ó ś ś ó ą ń ó ń Ę ń ć ńś ę ó ś ś Ę ń Ł ó ń ź ń ś ę ń ę ś Ą Ń ó ę ą ń ą ś Ł ń ń ź ń ś ó ń ę ę ę Ń ą ą ń ą ź ą ź ń ć ę ó ó ę ś ą ść ńś ś ę ź ó ń ó ń ę ń ą ń ś ę ó ó Ę ó ń ę ń ó ń ń ń ą Ę ą ź ą ą ń ó ą ę ó ć ą ś ę ó ą ń ś ę ą ę ó ń ń ń ó ń ó ó ń ź ą ę Ń ą

Bardziej szczegółowo

XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadanie teoretyczne

XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadanie teoretyczne XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadane teoretyczne Rozwąż dowolne rzez sebe wybrane dwa sośród odanych nże zadań: ZADANIE T Nazwa zadana: Protony antyrotony A. Cząstk o mase równe mase rotonu, ale

Bardziej szczegółowo

Egzamin poprawkowy z Analizy II 11 września 2013

Egzamin poprawkowy z Analizy II 11 września 2013 Egzamn poprawkowy z nalzy II 11 wrześna 13 Uwag organzacyjne: każde zadane rozwązujemy na osobnej kartce Każde zadane należy podpsać menem nazwskem własnym oraz prowadzącego ćwczena Na wszelk wypadek prosmy

Bardziej szczegółowo

Optymalizacja belki wspornikowej

Optymalizacja belki wspornikowej Leszek MIKULSKI Katedra Podstaw Mechank Ośrodków Cągłych, Instytut Mechank Budowl, Poltechnka Krakowska e mal: ps@pk.edu.pl Optymalzacja belk wspornkowej 1. Wprowadzene RozwaŜamy zadane optymalnego kształtowana

Bardziej szczegółowo

ż ć Ę ż ż ż Ń Ł ż ż ż ż ż ż ż ż

ż ć Ę ż ż ż Ń Ł ż ż ż ż ż ż ż ż ż ć Ę ż ż ż Ń Ł ż ż ż ż ż ż ż ż ż ż Ń ż ż Ń Ń Ń ż ć ż ż ć ż ż ż ć Ą Ń ż ć ć ż ż ż ż ć ćż ż Ń Ń Ł ż Ń Ń Ń ć Ń ć ć Ń ż Ń Ń ż ż ż ć Ń ć ż ć ć ć ć Ń ż Ń Ń ć Ń Ę ż Ń ż ż ż Ł ż ć ż ć ż ż ż ż ć ć ż ż ć ź ż ż

Bardziej szczegółowo

Ó Ś

Ó Ś Ł ć ć Ż Ó Ś Ł Ż Ż ć Ż ć Ż Ż Ą Ż ć Ż ć ć Ż ć ć Ł Ź Ź ć Ż Ż Ż Ż Ż Ż Ż Ż Ź Ł Ł Ż ć Ą ć ć Ź Ż Ź Ż Ś Ł Ą Ą Ą Ł Ą Ś ć Ł Ż Ż ć Ż ć Ń Ś Ż ć ź ć Ą Ł ź Ż ć ź Ł ć Ż ć ć ć Ą Ś Ł Ń Ć Ł ŚĆ Ś Ó Ż Ą ź Ą Ą Ą ź Ś Ś Ł Ź

Bardziej szczegółowo

INDUKCJA ELEKTROMAGNETYCZNA. - Prąd powstający w wyniku indukcji elektro-magnetycznej.

INDUKCJA ELEKTROMAGNETYCZNA. - Prąd powstający w wyniku indukcji elektro-magnetycznej. INDUKCJA ELEKTROMAGNETYCZNA Indukcja - elektromagnetyczna Powstawane prądu elektrycznego w zamknętym, przewodzącym obwodze na skutek zmany strumena ndukcj magnetycznej przez powerzchnę ogranczoną tym obwodem.

Bardziej szczegółowo

Pracownia Automatyki i Elektrotechniki Katedry Tworzyw Drzewnych Ćwiczenie 3. Analiza obwodów RLC przy wymuszeniach sinusoidalnych w stanie ustalonym

Pracownia Automatyki i Elektrotechniki Katedry Tworzyw Drzewnych Ćwiczenie 3. Analiza obwodów RLC przy wymuszeniach sinusoidalnych w stanie ustalonym ĆWCZENE 3 Analza obwodów C przy wymszenach snsodalnych w stane stalonym 1. CE ĆWCZENA Celem ćwczena jest praktyczno-analtyczna ocena obwodów elektrycznych przy wymszenach snsodalne zmennych.. PODSAWY EOEYCZNE

Bardziej szczegółowo

Ćw. 5. Wyznaczanie współczynnika sprężystości przy pomocy wahadła sprężynowego

Ćw. 5. Wyznaczanie współczynnika sprężystości przy pomocy wahadła sprężynowego 5 KATEDRA FIZYKI STOSOWANEJ PRACOWNIA FIZYKI Ćw. 5. Wyznaczane współczynna sprężystośc przy pomocy wahadła sprężynowego Wprowadzene Ruch drgający należy do najbardzej rozpowszechnonych ruchów w przyrodze.

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 410. Wyznaczanie modułu Younga metodą zginania pręta. Długość* Szerokość Grubość C l, [m] a. , [mm] [m -1 ] Strzałka ugięcia,

Ćwiczenie 410. Wyznaczanie modułu Younga metodą zginania pręta. Długość* Szerokość Grubość C l, [m] a. , [mm] [m -1 ] Strzałka ugięcia, Katedra Fzyk SGGW Nazwsko... Data... Nr na śce... Imę... Wydzał... Dzeń tyg.... Godzna... Ćwczene 410 Wyznaczane modułu ounga metodą zgnana pręta Pomary rozmarów pręta Rodzaj pręta Długość* Szerokość Grubość

Bardziej szczegółowo

Ą ź Ż Ź Ź Ż Ż Ż Ż Ż Ź Ż Ź

Ą ź Ż Ź Ź Ż Ż Ż Ż Ż Ź Ż Ź Ź Ą ź Ż Ź Ź Ż Ż Ż Ż Ż Ź Ż Ź Ź Ż ź ź ź Ż Ż Ż Ą Ź Ź Ź ź Ź Ż Ź ź ź Ź Ź Ź Ż Ź Ź Ż Ź Ą Ź Ż ź Ź Ż Ł Ź Ł Ź Ł Ł Ą Ą Ł Ą ź Ż Ą Ń Ń Ń Ą Ń Ń Ą Ń Ą Ł Ł Ł Ż Ź ź Ź Ą Ż Ą Ą Ą Ź Ź Ź Ź Ź ź ź Ż Ą Ź Ł Ł ź Ż ź Ł Ż Ż Ł Ł

Bardziej szczegółowo

Energia potencjalna jest energią zgromadzoną w układzie. Energia potencjalna może być zmieniona w inną formę energii (na przykład energię kinetyczną)

Energia potencjalna jest energią zgromadzoną w układzie. Energia potencjalna może być zmieniona w inną formę energii (na przykład energię kinetyczną) 1 Enega potencjalna jest enegą zgomadzoną w układze. Enega potencjalna może być zmenona w nną omę eneg (na pzykład enegę knetyczną) może być wykozystana do wykonana pacy. Sumę eneg potencjalnej knetycznej

Bardziej szczegółowo

Rozwiązywanie zadań optymalizacji w środowisku programu MATLAB

Rozwiązywanie zadań optymalizacji w środowisku programu MATLAB Rozwązywane zadań optymalzacj w środowsku programu MATLAB Zagadnene optymalzacj polega na znajdowanu najlepszego, względem ustalonego kryterum, rozwązana należącego do zboru rozwązań dopuszczalnych. Standardowe

Bardziej szczegółowo

Ł ź ś ń ść ść ś ć ć ś ć ź ź ć ć ń ć ść ć ć ś

Ł ź ś ń ść ść ś ć ć ś ć ź ź ć ć ń ć ść ć ć ś Ł ń ść ś Ż ś ś ć ś ś Ż ż ś ś ść ś śń ż Ż ć ś ń Ś ż ć ż ść Ł ź ś ń ść ść ś ć ć ś ć ź ź ć ć ń ć ść ć ć ś Ą Ż Ą ś ż ż ż ż ż ż ż ż ć ż ż ś ć ż ż ź ź ń ś ć ż ć ć ż ż ć ż ż ż ś ć ż ż źć ż ż ż ż Ż ż ń ż ż

Bardziej szczegółowo

ść ś ń ś ś ź ś ć Ą ś Ą ś ń ś ń ń ń ń Ń ć ź ń ś ń ń Ń ć ń ś ś

ść ś ń ś ś ź ś ć Ą ś Ą ś ń ś ń ń ń ń Ń ć ź ń ś ń ń Ń ć ń ś ś Ł Ś ś Ą ś ć Ń ść ź ń ś ś ń Ę ńź ź ś ść ś ń ś ś ź ś ć Ą ś Ą ś ń ś ń ń ń ń Ń ć ź ń ś ń ń Ń ć ń ś ś ś ń ś Ń ź ź ś ć ź Ę ś ść ś ść ś Ń ń ń ś ść ć ś ń Ę ś Ń ś ść ś ś ś ś ś ś ń ś ć ś ś Ń ń ś ń Ą ń ś ń Ń Ę ś

Bardziej szczegółowo

ń Ł ń ź ń ć Ż Ż ć Ż Ż ć Ą Ź ń Ś ń Ż ź ć Ż ź Ż Ż ć Ż Ź Ś Ż Ł Ź Ż ć Ś ń Ż ń Ść ń Ż Ś Ż Ś ć Ź ń Ł Ż ć Ż Ż Ś ć Ł ń Ż ć Ś ń Ł ć Ż Ż ć ć ć Ż ć ń ź Ż Ż Ż ń Ż Ż ń Ć Ź ń Ź ć Ż ć ć ć Ń ć Ł Ż Ż ć Ż Ż Ż ć Ż ć Ś ć

Bardziej szczegółowo

(M2) Dynamika 1. ŚRODEK MASY. T. Środek ciężkości i środek masy

(M2) Dynamika 1. ŚRODEK MASY. T. Środek ciężkości i środek masy (MD) MECHANIKA - Dynamka T. Środek cężkośc środek masy (M) Dynamka T: Środek cężkośc środek masy robert.szczotka(at)gmal.com Fzyka astronoma, Lceum 01/014 1 (MD) MECHANIKA - Dynamka T. Środek cężkośc środek

Bardziej szczegółowo

Pokazać, że wyżej zdefiniowana struktura algebraiczna jest przestrzenią wektorową nad ciałem

Pokazać, że wyżej zdefiniowana struktura algebraiczna jest przestrzenią wektorową nad ciałem Zestaw zadań : Przestrzene wektorowe. () Wykazać, że V = C ze zwykłym dodawanem jako dodawanem wektorów operacją mnożena przez skalar : C C C, (z, v) z v := z v jest przestrzeną lnową nad całem lczb zespolonych

Bardziej szczegółowo

Ó Ą Ł Ń ń ć ń ń ć Ń Ń ń Ń ń Ń ć ć ć Ń ź ź

Ó Ą Ł Ń ń ć ń ń ć Ń Ń ń Ń ń Ń ć ć ć Ń ź ź Ł Ą ń ń Ń ź Ą Ń Ń ź ń ń ń ń ź Ń ń Ń Ó Ą Ł Ń ń ć ń ń ć Ń Ń ń Ń ń Ń ć ć ć Ń ź ź ń ć ń Ń Ń ń ź ć ń Ń Ę ń Ń Ż Ń ń Ń ń Ń Ą Ń ć Ń Ń ź Ę ź ź ć ź ć ń ń ń ń ć ć ć Ń Ą ć Ą Ż Ó ć ń ć ń ć ć ź ź ć ć Ń Ń ć ń ń Ę ń ń

Bardziej szczegółowo

Ż ż ż ź ś ż ś ż ż ż ż ż ś ż ź ś ś ż ść ż ś ż ż ż Ż ż ż ż ż ć ś ż ż ż ć ż ż ż ś Ż ć ś ż ś ż ż ż ś ż ś ż ś ś ż ż ś ś ść ż ść ść ś ś ś ś ś ś ż ć ż Ł ż Ń ź ź ś ś ś ż ć ś Ź ść ść ż ż ć ż ż Ą Ż ś Ń Ł ż ś ż ż

Bardziej szczegółowo

ń ń Ź ź ń ć Ó ć ń ć ć ź ń Ź Ś ń ź Ć Ć ć ń Ć Ź ć ć ń

ń ń Ź ź ń ć Ó ć ń ć ć ź ń Ź Ś ń ź Ć Ć ć ń Ć Ź ć ć ń Ą Ł Ś ń ć ń ń ń ń Ź ź ń ć Ó ć ń ć ć ź ń Ź Ś ń ź Ć Ć ć ń Ć Ź ć ć ń ń ć Ś ń ć ć Ź ć ć Ź ć ź Ź ć ć ć ć ź Ą ć Ź Ą Ą ć ń Ź ń ć Ć Ź Ź Ź Ź Ź ć Ź ć ć ń ń ć ń ć ć ń ź ć ń ć ć ć ń Ą ć ć ć ć ć Ó ń Ś ź ź Ź ń Ć Ź Ź

Bardziej szczegółowo

Ś ś ś ś ś ż Ł ń ń ń Ł ś ń Ś ś ć ś

Ś ś ś ś ś ż Ł ń ń ń Ł ś ń Ś ś ć ś ń ń ś Ł ś Ą Ś ń ś ś ś ś ś ś Ś ś ś ś ś ż Ł ń ń ń Ł ś ń Ś ś ć ś ż ń ś ż ż Ś ś ś ś ś ż Ś ś ś Ś ś Ł Ł Ł ś ś ń ń Ś ś ń ś ń ś Ą ś ź Ń ń ń Ł ś ż Ł Ł ń ś Ś Ś ń ś ś ś ś ś ś ś ś ż ś ś Ń Ł ś ś ś Ł ść Ł ć ś ć ś ć

Bardziej szczegółowo

Płyny nienewtonowskie i zjawisko tiksotropii

Płyny nienewtonowskie i zjawisko tiksotropii Płyny nenewtonowske zjawsko tksotrop ) Krzywa newtonowska, lnowa proporcjonalność pomędzy szybkoścą ścnana a naprężenem 2) Płyny zagęszczane ścnanem, naprężene wzrasta bardzej nż proporcjonalne do wzrostu

Bardziej szczegółowo

Dokument pochodzi z cyfrowego archiwum PTN, Odział we Wrocławiu. Wszelkie prawa zastrzeżone - wykorzystanie bez zgody Właściciela zabronione.

Dokument pochodzi z cyfrowego archiwum PTN, Odział we Wrocławiu. Wszelkie prawa zastrzeżone - wykorzystanie bez zgody Właściciela zabronione. ń ń Dokument pochodzi z cyfrowego archiwum PTN, Odzia we Wrocawiu. Wszelkie prawa zastrzeone - wykorzystanie bez zgody Waściciela zabronione. ń Ą Ł Ś ń ń ó ń ńę Dokument pochodzi z cyfrowego archiwum PTN,

Bardziej szczegółowo

Zaawansowane metody numeryczne

Zaawansowane metody numeryczne Wykład 9. jej modyfkacje. Oznaczena Będzemy rozpatrywać zagadnene rozwązana następującego układu n równań lnowych z n newadomym x 1... x n : a 11 x 1 + a 12 x 2 +... + a 1n x n = b 1 a 21 x 1 + a 22 x

Bardziej szczegółowo

Natalia Nehrebecka. Zajęcia 4

Natalia Nehrebecka. Zajęcia 4 St ł Cchock Stansław C h k Natala Nehrebecka Zajęca 4 1. Interpretacja parametrów przy zmennych zerojedynkowych Zmenne 0 1 Interpretacja przy zmennej 0 1 w modelu lnowym względem zmennych objaśnających

Bardziej szczegółowo

Przykład 4.4. Belka ze skratowaniem

Przykład 4.4. Belka ze skratowaniem rzykład.. eka ze skratowane oecene: korzystając z etody sł sporządzć wykresy sł przekrojowych w ponŝszej konstrukcj staowej. yznaczyć ugęce w punkce (w połowe rozpętośc bek). orównać wyznaczone ugęce ze

Bardziej szczegółowo

Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie

Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie Rozciąganie lub ściskanie Zginanie Skręcanie Ścinanie 1. Pręt rozciągany lub ściskany

Bardziej szczegółowo

Wstęp do metod numerycznych Faktoryzacja SVD Metody iteracyjne. P. F. Góra

Wstęp do metod numerycznych Faktoryzacja SVD Metody iteracyjne. P. F. Góra Wstęp do metod numerycznych Faktoryzacja SVD Metody teracyjne P. F. Góra http://th-www.f.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2013 Sngular Value Decomposton Twerdzene 1. Dla każdej macerzy A R M N, M N, stneje rozkład

Bardziej szczegółowo

Ś Ą Ą

Ś Ą Ą Ś Ą Ł Ś Ś Ą Ą Ś Ś Ć Ś Ś Ł Ó Ź ź ź ź Ł Ą Ł Ą Ą Ą Ź Ó Ł Ó Ą Ó Ł Ś ŚÓ Ł Ł Ó Ó Ź Ł ź Ó Ó Ó Ó Ń Ó Ś Ó Ś Ą Ó Ś Ó Ą Ą Ś Ą Ą Ś Ś Ó Ó Ą Ą Ś Ó Ó Ą Ś Ą Ą Ć Ó Ó Ą Ą Ó ź Ś ŚÓ Ś Ó Ł Ó Ł Ó Ź Ź Ą Ź Ą Ź Ą Ź Ą ź Ś Ś Ś

Bardziej szczegółowo

KORZYŚCI PŁYNĄCE ZE STOSOWANIA ZASADY PRAC WIRTUALNYCH NA PRZYKŁADZIE MECHANIKI OGÓLNEJ. 1. Wprowadzenie. 2. Więzy układu materialnego.

KORZYŚCI PŁYNĄCE ZE STOSOWANIA ZASADY PRAC WIRTUALNYCH NA PRZYKŁADZIE MECHANIKI OGÓLNEJ. 1. Wprowadzenie. 2. Więzy układu materialnego. Górnctwo Geonżynera Rok 33 Zeszyt 3/ 2009 Maran Paluch* KORZYŚCI PŁYNĄCE ZE STOSOWNI ZSDY PRC WIRTULNYCH N PRZYKŁDZIE MECHNIKI OGÓLNEJ. Wprowadzene W pracy kerując sę dewzą Johna Zmana: Celem nauk jest

Bardziej szczegółowo

Ę ż Ł ś ą ł ść ó ą ż ę ł Ł ś ą ś Ż ż ż ń ż ł ś ń ż żę Ł ż ó ń ę ż ł ńó ó ł ń ą ż ę ż ą ą ż Ń ż ż ż óź ź ź ż Ę ż ś ż ł ó ń ż ć óź ż ę ż ż ńś ś ó ń ó ś

Ę ż Ł ś ą ł ść ó ą ż ę ł Ł ś ą ś Ż ż ż ń ż ł ś ń ż żę Ł ż ó ń ę ż ł ńó ó ł ń ą ż ę ż ą ą ż Ń ż ż ż óź ź ź ż Ę ż ś ż ł ó ń ż ć óź ż ę ż ż ńś ś ó ń ó ś Ę Ł ś ą ł ść ą ę ł Ł ś ą ś Ż ł ś ę Ł ę ł ł ą ę ą ą Ń ź ź ź Ę ś ł ć Ź ę ś ś ś Ę ł ś ć Ę ś ł ś ą ź ą ą ą ą ą ą ą ą ś ą ęń ś ł ą ś Ł ś ś ź Ą ł ć ą ą Ę ą ś ź Ł ź ć ś ę ę ź ą Ż ć ć Ą ć ć ł ł ś ł ś ę ą łą ć

Bardziej szczegółowo

STATECZNOŚĆ SKARP. α - kąt nachylenia skarpy [ o ], φ - kąt tarcia wewnętrznego gruntu [ o ],

STATECZNOŚĆ SKARP. α - kąt nachylenia skarpy [ o ], φ - kąt tarcia wewnętrznego gruntu [ o ], STATECZNOŚĆ SKARP W przypadku obektu wykonanego z gruntów nespostych zaprojektowane bezpecznego nachylena skarp sprowadza sę do przekształcena wzoru na współczynnk statecznośc do postac: tgφ tgα = n gdze:

Bardziej szczegółowo

Ó ć ź ź ę ń ę ź ń ę ć ź ć ę ę ć ń ć

Ó ć ź ź ę ń ę ź ń ę ć ź ć ę ę ć ń ć Ą ę Ą Ó ÓŁ Ę ę ęć ń ę Ą ń Ł ć Ó ć ź ź ę ń ę ź ń ę ć ź ć ę ę ć ń ć ę Ę ń ęć ń ęć ęć ęć ć ć ć ć ć Ę ę ę ć ć ę ń ęć ń ęć ęć ęć ń ć ć ę ń ę ń ę ę ź ć ć ź ę ź ć ę ę ć ę ć ę ń ę ń ź ź ć ę ę ć ć ć ę ć ę ę ę ń

Bardziej szczegółowo

WikiWS For Business Sharks

WikiWS For Business Sharks WkWS For Busness Sharks Ops zadana konkursowego Zadane Opracowane algorytmu automatyczne przetwarzającego zdjęce odręczne narysowanego dagramu na tablcy lub kartce do postac wektorowej zapsanej w formace

Bardziej szczegółowo

f 4,3 m l 20 m 4 f l x x 2 y x l 2 4 4,3 20 x x ,86 x 0,043 x 2 y x 4 f l 2 x l 2 4 4, x dy dx tg y x ,86 0,086 x

f 4,3 m l 20 m 4 f l x x 2 y x l 2 4 4,3 20 x x ,86 x 0,043 x 2 y x 4 f l 2 x l 2 4 4, x dy dx tg y x ,86 0,086 x f l Ry. 3. Rozpatrywany łuk parabolczny 4 f l x x 2 y x l 2 f m l 2 m y x 4 2 x x 2 2 2,86 x,43 x 2 tg y x dy 4 f l 2 x l 2 4 2 2 x 2 2,86,86 x Mechanka Budowl Projekty Zgodne ze poobem rozwązywana układów

Bardziej szczegółowo

Ś ń Ó Ł Ą Ę Ą Ń Ó Ś Ż Ę ń ń Ń Ł Ą ń

Ś ń Ó Ł Ą Ę Ą Ń Ó Ś Ż Ę ń ń Ń Ł Ą ń Ł Ł Ń Ń Ś ń Ó Ł Ą Ę Ą Ń Ó Ś Ż Ę ń ń Ń Ł Ą ń Ą Ł ń Ś Ś ć ń ć ć ń ć ć ć ŚĆ Ż ć ć ń ń ć ń Ż Ć ń ć ć ć ń ć ć ć ć ć ń ć ć Ż ć ń ć ć Ę ć ć ć ń ć ń Ą ć Ą Ó ć ć Ą ć ć ć ń Ł ć ć ń ć ć Ś Ć Ć Ć Ć Ć Ć ć Ć Ć Ć Ż ć

Bardziej szczegółowo

ó ń ó

ó ń ó Ł ź ó ń ó ó ń ó ó ń ż ó ó Ł ń ó ó ń Ą ó ń ó ó ź Ł ó ó ó Ż ż Ł ó Ż ó ó ż Ś ż ó Ś ż Ż Ą Ź Ę Ó ó ó ó ń Ć ó ó ż ż Ż ó ó ń ó ż ż ó Ł ó Ż ó ż ŚÓ ż Ś ń ń Ś ż Ż ó ó Ę ó Ł ó ó ó Ą ż Ż Ó ó Ł ó Ę Ż ó ó ń ó Ż Ż ń

Bardziej szczegółowo

Ł Ł ć

Ł Ł ć Ą Ł Ł Ł Ś Ł Ś Ć Ł Ł ć ź ć ż ć ź ź Ą Ś ż ć Ż ż Ą Ż Ś ćż Ą ż Ż ć Ś ć ć ć Ł Ą ź ź Ł Ż Ź ć ć ć Ż Ś ż ż ć Ł ć ź ż ż ż ć Ą ź ż ć ż ż ż ź ż Ą Ż Ż ż Ż Ą ż ć ź ż ź ć Ż Ł ż Ś ć Ż ć ć ż ć Ć ć ć ć ć ż ć Ż Ł Ł Ż Ź

Bardziej szczegółowo

ś ć ś ś ś ć Ź ń ś ś ń ść ń ś ś

ś ć ś ś ś ć Ź ń ś ś ń ść ń ś ś ń ść ś Ź ć ź ś Ę ń ś Ę ś ń ś ś ź ś ć ś ś ś ć Ź ń ś ś ń ść ń ś ś ń ń ń ń ś ć ń ć Ą Ó Ó ń Ś ń ś Ę ć ś ś ć ś ć ń ń ś ś ń Ó ń ć ć ć Ź ś ć ć Ś ś ć ć ć ść ś ń ś ś ń ć ź ń ć Ó ś ś ś ś ń ś ść ść ć ś śó ść ć ń

Bardziej szczegółowo

ROZKŁAD OBCIĄŻEŃ ŚRODOWISKOWYCH W WIELOKOMOROWEJ SZYBIE ZESPOLONEJ

ROZKŁAD OBCIĄŻEŃ ŚRODOWISKOWYCH W WIELOKOMOROWEJ SZYBIE ZESPOLONEJ Budownctwo o Zoptymalzowanym Potencjale Energetycznym 1(19) 17, s. 15-11 DOI: 1.1751/bozpe.17.1.15 Zbgnew RESPONDEK Poltechnka Częstochowska, Wydzał Budownctwa ROZKŁAD OBCIĄŻEŃ ŚRODOWISKOWYCH W WIELOKOMOROWEJ

Bardziej szczegółowo

Stanisław Cichocki Natalia Nehrebecka. Zajęcia 4

Stanisław Cichocki Natalia Nehrebecka. Zajęcia 4 Stansław Cchock Natala Nehrebecka Zajęca 4 1. Interpretacja parametrów przy zmennych zerojedynkowych Zmenne 0-1 Interpretacja przy zmennej 0 1 w modelu lnowym względem zmennych objaśnających Interpretacja

Bardziej szczegółowo

Ł ć ć ż ć Ś Ś Ł Ś Ł Ł Ź

Ł ć ć ż ć Ś Ś Ł Ś Ł Ł Ź Ł Ś ĘĄ Ś Ł ż Ą ż ń ć ż ć Ś Ł Ł Ź Ł ć ć ż ć Ś Ś Ł Ś Ł Ł Ź Ł ż ć ż ć ń Ł ć Ó ć ć ć ż ć ć ć ć ć ż ć ż Ó ć ź ć Ś Ł Ł Ź Ś ć ć Ą ć Ó ż ć ż ż ć ć ż ć ń ż Ł ć ń ć ć ć ż ć ć Ś Ł Ł ż Ł ć Ę ż ć Ł ż Ń Ó ż ż ć ż ć

Bardziej szczegółowo

XXX OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

XXX OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne XXX OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadane dośwadczalne ZADANIE D Nazwa zadana: Maszyna analogowa. Dane są:. doda półprzewodnkowa (krzemowa) 2. opornk dekadowy (- 5 Ω ), 3. woltomerz cyfrowy, 4. źródło napęca

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA BUDOWLI 13

MECHANIKA BUDOWLI 13 1 Oga Kopacz, Adam Łodygos, Krzysztof ymper, chał Płotoa, Wocech Pałos Konsutace nauoe: prof. dr hab. JERZY RAKOWSKI Poznań 00/00 ECHANIKA BUDOWLI 1 Ugęca bee drgaących. Wzory transformacyne bee o cągłym

Bardziej szczegółowo

Ż Ś Ń Ą Ą ć

Ż Ś Ń Ą Ą ć Ż Ś Ń Ą Ą ć Ń ź Ż Ń Ą Ń Ń ć Ń ć ź Ń ć ć ć Ł Ń Ń ć ć Ą Ą ć ć Ń ź Ą ć ć ć ć ć ć ć ć Ż źć ć ć Ą ć ć ć ź Ą ć ź ź ź ź Ź ć ć Ż ć Ą ć ź Ą Ą ź Ń ź ź ź Ś ź Ż Ń ć ź Ń Ł ć ć ć ć ć Ą Ń Ń ć Ń źć Ż Ń ć ć Ą ć ć Ń ć Ń

Bardziej szczegółowo

ż ż ż ń ń Ł ń ń ż Ż ń ż ń Ż Ż

ż ż ż ń ń Ł ń ń ż Ż ń ż ń Ż Ż Ó Ń ń ż Ń ż ż ż ń ń Ł ń ń ż Ż ń ż ń Ż Ż ń ć ż ń ż ń ż Ą Ż ć ż ć ć ź ć ć ń Ż Ż ć Ż Ą Ż ć ń ć ć ż ć ć ć ć ć ć ż ć ć ż ć ń ć ć ż ć ć ż ż ć ż ć Ż ż ć Ż Ż Ż ż ż ć Ą ń Ż Ń ń Ą Ą ż Ż ż ż ż ż ż ż ż ż ż ż ż ż ż

Bardziej szczegółowo

Różniczkowalność, pochodne, ekstremum funkcji. x 2 1 x x 2 k

Różniczkowalność, pochodne, ekstremum funkcji. x 2 1 x x 2 k Różnczkowalność, pochodne, ekstremum funkcj Ćwczene 1 Polczyć pochodn a kerunkow a funkcj: 1 1 1 x 1 x 2 x k ϕ(x 1,, x k ) x 2 1 x 2 2 x 2 k x k 1 1 x k 1 2 x k 1 w dowolnym punkce p [x 1, x 2,, x k T

Bardziej szczegółowo