Karta (sylabus) przedmiotu MECHANIKA I BUDOWA MASZYN

Transkrypt

1 WM Karta (sylabus) przedmiotu MECHANIKA I BUDOWA MASZYN Studia I stopnia o profilu: A P Przedmiot: Nośność i wytrzymałość lekkich Kod przedmiotu Status przedmiotu: obieralny MBM S _0 Język wykładowy: polski Rok: III Semestr: 7 Nazwa specjalności: blok samochodowo-lotniczy Rodzaj zajęć i liczba godzin: Studia stacjonarne Studia niestacjonarne Wykład 0 godz. Ćwiczenia 5 godz. Laboratorium - Projekt - Liczba punktów ECTS: 5 C C C C4 Cel przedmiotu Zapoznanie studentów z wybranymi typami lekkich Zapoznanie studentów z procedurami obliczeniowymi stosowanymi przy obliczeniach lekkich. Przekazanie pogłębionej wiedzy z zakresu zastosowania metod energetycznych w konstrukcjach lekkich. Zapoznanie studentów z w stanie sprężysto-plastycznym. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji Potrafi uwalniać od więzów oraz formułować i rozwiązywać warunki równowagi dla płaskiego i przestrzennego stanu obciążenia. Potrafi wyznaczać siły wewnętrzne oraz określić wytrzymałości prostych elementów pracujących w prostym i złożonym stanów obciążeń. Potrafi posługiwać się wiedzą w zakresie matematyki, w szczególności zna algebrę, geometrię oraz rachunek różniczkowy. Efekty kształcenia W zakresie wiedzy student: EK Opisuje metody obliczeń stosowanych dla lekkich. EK Opisuje w stanie sprężysto-plastycznym. W zakresie umiejętności student: EK Rozwiązuje metodami energetycznymi konstrukcje lekkie i określa ich ugięcia. EK 4 Analizuje w stanie sprężysto-plastycznym. EK 5 Pracuje samodzielnie rozwiązują zadane problemy W zakresie kompetencji społecznych student: EK 6 Dyskutuje nad sposobem rozwiązania.

2 Treści programowe przedmiotu Forma zajęć wykłady Treści programowe Liczba godzin W Wstęp do wytrzymałości. Postulat lekkości. Wskaźnik wytrzymałości właściwej. W Kratownice statycznie wyznaczalne i niewyznaczalne - metody rozwiązywania. W Przemieszczenia w konstrukcjach kratowych. W4 Ramy statycznie wyznaczalne. W5 Ramy statycznie niewyznaczalne W6 Przemieszczenia w konstrukcjach ramowych. W7 Praca prętowych w zakresie Schematyzacja wykresów rozciągania. Obciążenie graniczne. W8 Nośność graniczna prętowej. W9 Metoda naprężeń dopuszczalnych. Siły szczątkowe. Metoda analizy statycznej. Metoda tworzenia mechanizmu. W Statyka cienkościennych prętów. Geometryczne charakterystyki przekrojów prętów cienkościennych. W Skręcanie prętów cienkościennych. W Pręty cienkościenne obciążone siłami poprzecznymi. W4 Przenoszenie sił wzdłużnych i momentów gnących przez konstrukcje cienkościenne. W5 Przykłady obliczeń cienkościennych. Kolokwium. Suma godzin: 0 Forma zajęć ćwiczenia Treści programowe Liczba godzin ĆW Zajęcia organizacyjne. Postulat lekkości i przykłady. ĆW Postulat lekkości dobór materiałów i elementów konstrukcyjnych. ĆW Kratownice statycznie wyznaczalne - zadania. ĆW4 Rozwiązywanie kratownic statycznie niewyznaczalne. ĆW5 Wyznaczanie przemieszczeń w konstrukcjach kratowych. ĆW6 Ramy statycznie wyznaczalne - zadania. ĆW7 Ramy statycznie niewyznaczalne przykłady. ĆW8 Kolokwium ĆW9 Wyznaczanie przemieszczeń w konstrukcjach ramowych. ĆW0 Przemieszczenia w konstrukcjach ramowych przykłady. ĆW Wyznaczanie obciążeń granicznych. ĆW Określanie nośności granicznej prętowej. ĆW Skręcanie prętów cienkościennych zadania. ĆW4 Pręty cienkościenne obciążone siłami poprzecznymi przykłady. ĆW5 Kolokwium Suma godzin: 5 Narzędzia dydaktyczne Wykład problemowy z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Wybrane wykłady z prezentacją multimedialną Ćwiczenia rachunkowe: rozwiązywanie zadań przez studentów pod kontrolą prowadzącego, które prezentują praktyczne zastosowanie omawianych treści wykładowych oraz konwersacja na temat omawianych problemów.

3 F F F P P P Sposoby oceny Ocena formująca Aktywne uczestnictwo w zajęciach. Jedno kolokwium na wykładzie teoria. Dwa kolokwia na ćwiczeniach - zadania. Ocena podsumowująca Zaliczenie ćwiczeń uzyskuje student, który zaliczy oba kolokwia na ocenę co najmniej dostateczną. Do kolokwium są wliczane oceny uzyskane podczas ćwiczeń. Ocena końcowa z ćwiczeń jest średnią arytmetyczną z ocen uzyskanych na kolokwiach. Zaliczenie wykładu uzyskuje student, który zaliczy kolokwium na ocenę co najmniej dostateczną. Ocena końcowa przedmiotu to średnia arytmetyczna z ocen uzyskanych na zaliczeniu ćwiczeń i wykładu. Forma aktywności Obciążenie pracą studenta Godziny kontaktowe z wykładowcą, realizowane w formie zajęć dydaktycznych łączna liczba godzin w semestrze Godziny kontaktowe z wykładowcą, realizowane w formie np. konsultacji w odniesieniu łączna liczba godzin w semestrze Przygotowanie się do zajęć łączna liczba godzin Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności w semestrze Suma 5 Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 5 Literatura podstawowa i uzupełniająca Brzoska Z.: Statyka i stateczność prętowych i cienkościennych. PWN, Warszawa 965. Rutecki J.: Wytrzymałość cienkościennych. Obliczenia wytrzymałościowe. PWN, Warszawa 966. Walczak W.: Podstawy obliczeń prętów cienkościennych. Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź,99. Gawęcki A.: Mechanika materiałów i Tom i. Wydawnictwo Politechniki 4 Poznańskiej Poznań, Peery D.J., Azar J.J.: Aircraft structures. Mc Graw-Hill Inc., New York 98 6 Sun C.T.: Mechanics of aircraft structures. John Wiley & Sons, Inc., New York Romanów F.: Wytrzymałość ram i nadwozi pojazdów. WKŁ, Warszawa 988. Borusiewicz W.: Naukowe podstawy projektowania układów konstrukcyjnych. PWN Warszawa- 8 Kraków 989. Efekt kształcenia Odniesienie danego efektu kształcenia do efektów zdefiniowanych dla całego programu (PEK) Macierz efektów kształcenia Cele przedmiotu EK MBMA_W05++ C, C Treści programowe W- W6, W-W5, ĆW-ĆW7, ĆW9-ĆW0, ĆW-ĆW4 W7-W9, ĆW-ĆW Narzędzia dydaktyczne, Sposób oceny F, F, F, P, P, P EK MBMA_W05++ C4, F, F, F, P, P, P EK MBMA_U++ C, C ĆW4-ĆW7 F, F, P,

4 P, P EK 4 MBMA_U++ C, C4 W7-W9, F, F, P,, ĆW-ĆW P, P EK 5 MBMA_U04++ C W5, ĆW8, ĆW5 F, F, P EK 6 MBMA_K0++ W5, C, C, C, ĆW-ĆW7, C4 ĆW9- ĆW4 F Formy oceny szczegóły Na ocenę (ndst) Na ocenę (dst) Na ocenę 4 (db) Na ocenę 5 (bdb) EK Nie opisuje żadnych metod obliczeń Opisuje podstawowe metody obliczeń Opisuje metody obliczeń Dogłębnie opisuje metody obliczeń EK EK EK 4 EK 5 EK 6 Nie potrafi rozróżnić zachowania w stanie Nie podaje metod energetycznych Nie odróżnia zachowania w stanie sprężysto-plastycznym Nie potrafi pracować Nie potrafi pracować Rozróżnia i elementarnie potrafi opisać w stanie Opisuje metody energetyczne stosowane do obliczeń prętowych i potrafi je zastosować w wybranych przypadkach. Potrafi opisać w stanie sprężystoplastycznym po ukierunkowaniu przez prowadzącego po ukierunkowaniu przez prowadzącego lub członka zespołu Opisuje w stanie Rozwiązuje metodami energetycznymi konstrukcje prętowe i określa ich ugięcia. Potrafi opisać w stanie sprężystoplastycznym Wyczerpująco opisuje w stanie. Dogłębnie charakteryzuje metody energetyczne stosowane do obliczeń prętowych i określa ich ugięcia. Analizuje w stanie i klasy zagadnień podobnych stosując różne metody rozwiązań i klasy zagadnień podobnych, potrafi motywować do pracy innych członków zespołu. Czuje odpowiedzialność za pracę członków zespołu.

5 Autor programu: Adres Jednostka organizacyjna: Osoba, osoby prowadzące: Dr hab. inż. Andrzej Teter, prof. nadzw. PL Katedra Mechaniki Stosowanej, Wydział Mechaniczny PL Dr hab. inż. Andrzej Teter, prof. nadzw. PL, dr inż. Jarosław Latalski, dr inż. Tomasz Kaźmir, dr inż. Sylwester Samborski