I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU

Transkrypt

1 I. KARTA PRZEDMIOTU 1. Nazwa przedmiotu: PODSTAWY KONSTRUKCJI MASZYN 2. Kod przedmiotu: Kxa 3. Jednostka prowadząca: Wydział Mechaniczno-Elektryczny. Kierunek: Mechanika i budowa maszyn 5. Specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych 6. Moduł: treści kierunkowych 7. Poziom studiów: I stopnia 8. Forma studiów: stacjonarne 9. Semestr studiów: IV, V 10. Profil: praktyczny 11. Prowadzący: C1 C2 C3 C C5 C6 CEL PRZEDMIOTU Nauczyć studenta podstaw projektowania i obliczeń wytrzymałościowych elementów maszyn. Zapoznanie studentów z metodami rozwiązywania układów sił będących w równowadze. Zrozumienie natury siły tarcia i oporu toczenia. Zapoznanie studentów z pojęciem środka ciężkości i metodami jego wyznaczania. Zapoznać studenta z podstawami projektowania części maszyn i doborem materiału. Nauczyć studenta obliczeń wybranych połączeń i mechanizmów oraz ich ułożyskowania. Nauczyć studenta podstaw projektowania i obliczeń wytrzymałościowych wybranych elementów maszyn. WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1 Wiadomości z fizyki, matematyki - zakres szkoły średniej. EK1 EK2 EK3 EK EK5 EK6 EK7 EK8 EK9 EFEKTY KSZTAŁCENIA Student zna podstawowe pojęcia mechaniki, prawa dynamiki Newtona. Rozumie pojęcie siły, klasyfikację sił. Zna modele ciał rzeczywistych. Rozumie pojęcie stopni swobody, więzów, podpór, reakcji. Zna zasady statyki. Student potrafi rozwiązać płaskie zbieżne i dowolneukłady sił, będące w równowadze. Praktycznie stosuje pojęcie momentu siły, twierdzenie Varignona i twierdzenie o trzech siłach. Zna metodykę rozwiązywania płaskich układów sił. Student rozumie pojęcie tarcia i potrafi obliczyć siły tarcia ślizgowego, opory toczenia oraz siły tarcia cięgien. Potrafi wyznaczać współczynniki tarcia objętości, powierzchni i linii. Zna pojęcie momenttu statycznego. Potrafi wyznaczać środek ciężkości złożonych elementów maszyn. Student zna metody projektowania elementów maszyn i kryteria oceny konstrukcji elementów maszyn oraz istoty doboru materiału konstrukcyjnego Student posiada wiedzę dotyczącą elementów i zespołów maszyn Student uważnie śledzi treści wykładu, zadaje pytania gdy ma trudności ze zrozumieniem, dyskutuje podczas zajęć, w celu lepszego zrozumienia materiału wyszukuje informacje uzupełniające z innych źródeł. Student przestrzega zasad obwiązujących na wykładach. Dyskutuje o możliwościach modyfikacji zasad w celu podniesienia efektywności odbywania wykładów przez innych studentów. Aktywnie uczestniczy w wykładzie, ćwiczeniu, laboratorium i zgłasza się do odpowiedzi w przypadku gdy wykładowca zadaje pytanie dotyczące ich treści. Zgłasza wykładowcy swoje uwagi lub uzupełnienia odnoszące się do treści wykładów i laboratorium. dostarcza wykładowcy nowe materiały odnoszące się do treści poprzednich wykładów i laboratorium. TREŚCI PROGRAMOWE WYKŁADY Liczba godzin

2 W1 W2 W3 Pojęcia podstawowe mechaniki, prawa dynamiki Newtona, pojęcie siły, klasyfikacja sił, modele ciał rzeczywistych, stopnie swobody, więzy, podpory, reakcje, zasady statyki. Układy sił na jednej prostej. Zbieżny płaski układ sił. Równowaga zbieżnego płaskiego układu sił, twierdzenie o trzech siłach, metodyka rozwiązywania płaskich zbieżnych układów sił. Dowolny płaski układ sił. Pojęcie momentu siły, twierdzenie Varignona, para sił, dodawanie siły do pary sił. Równowaga dowolnego płaskiego układu sił. Tarcie ślizgowe i opory toczenia. Siła tarcia, tarcie ślizgowe, opór toczenia, tarcie cięgna o krążek. W Zbieżne i dowolne przestrzenne układy sił. Warunki równowagi przestrzennych układów sił. W5 Środki ciężkości. Środek sił równoległych, środek ciężkości, masy, objętości, powierzchni i linii. Pojęcie momentu statycznego. W6 Podstawy teorii konstrukcji maszyn - materiały konstrukcyjne. W7 Dokładność elementów maszyn W8 Połączenia rozłączne i nierozłączne. 2 W9 Wały i ich ułożyskowanie 2 W10 Sprzęgła i hamulce. 2 W11 Przekładnie. 2 ĆWICZENIA Razem 36 Ć1 Obliczanie równowagi sił działających na jednej prostej. 3 Ć2 Obliczanie równowagi zbieżnych i dowolnych płaskich układów sił. 3 Ć3 Wyznaczanie współczynnika tarcia. 3 Ć Wyznaczanie warunków równowagi przestrzennych układów sił. 6 Ć5 Wyznaczanie środka sił równoległych, ciężkości, masy, objętości, powierzchni i linii. 6 Ć6 Wyznaczanie parametrów pasowania elementów maszyn. 3 Ć7 Dobór materiałów na konstrukcje okrętowe. 3 Ć8 Obliczanie połączenia śrubowego i wciskowego. 3 Ć9 Obliczanie i dobór ułożyskowania wału. 3 Ć10 Obliczanie sprzęgła. 3 Razem 36 NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE 1 Notebook z projektorem. 2 Ołówki techniczne, karton techniczny, leksykon materiałoznawstwa - program 3 katalogi, poradnik mechanika, normy rysunku technicznego, instrukcje ćwiczeń CAD SPOSOBY OCENY P2 P3 Ćwiczenia praktyczne Kolokwium PODSUMOWUJĄCA OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA

3 Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności semestr IV V razem Godziny kontaktowe z nauczycielem Przygotowanie się do wykładów i ćwiczeń Samodzielne opracowanie ćwiczeń SUMA GODZIN W SEMESTRZE PUNKTY ECTS W SEMESTRZE 6 10 LITERATURA PODSTAWOWA 1 Dobrzański. Rysunek Techniczny Maszynowy. WNT J. Misiak. Mechanika Techniczna. WNT L. Kyzioł: Podstawy konstrukcji maszyn cz.1-3. AMW 2008 Mazanek E. Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn. WNT, Tom I, II F. Stasiak: Inventor: ćwiczenia praktyczne. HELION PROWADZĄCY PRZEDMIOT

4 Formy oceny Efekt Na ocenę 2 Na ocenę 3 Na ocenę Na ocenę 5 EK1 EK2 EK3 EK Student zna podstawowe pojęcia mechaniki, prawa dynamiki Newtona. Rozumie pojęcie siły, klasyfikację sił. Zna modele ciał rzeczywistych. Rozumie pojęcie stopni swobody, więzów, podpór, reakcji. Zna zasady statyki. Student nie zna podstawowych pojęć mechaniki, praw dynamiki Newtona. Nie rozumie pojęcia siły. Nie zna modeli ciał rzeczywistych. Nie rozumie pojęcia stopni swobody, więzów, podpór, reakcji. Student zna podstawowe pojęcia mechaniki lecz nie rozumie ich treści, prawa dynamiki Newtona. Zna pojęcie siły, klasyfikację sił. Zna pojęcie stopni swobody, więzów, podpór, reakcji - lecz nie potrafi ich omówić. Student zna podstawowe pojęcia mechaniki, prawa dynamiki Newtona. Rozumie pojęcie siły, klasyfikację sił. Zna modele ciał rzeczywistych. Rozumie pojęcie stopni swobody, więzów, podpór, reakcji. Zna zasady statyki. Student zna pojęcia mechaniki, prawa dynamiki Newtona. Rozumie pojęcie siły, klasyfikację sił. Zna modele ciał rzeczywistych. Rozumie pojęcie stopni swobody, więzów, podpór, reakcji. Zna zasady statyki i potrafi się biegle nimi posługiwać. Student potrafi rozwiązać płaskie zbieżne i dowolneukłady sił, będące w równowadze. Praktycznie stosuje pojęcie momentu siły, twierdzenie Varignona i twierdzenie o trzech siłach. Zna metodykę rozwiązywania płaskich układów sił. Student nie potrafi rozwiązać układów sił, będących w równowadze. Zna pojęcie momentu siły i twierdzenie o trzech siłach lecz nie rozumie ich treści. Student potrafi rozwiązać płaskie i zbieżne układy sił, będące w równowadze. Praktycznie stosuje pojęcie momentu siły, twierdzenie Varignona i twierdzenie o trzech siłach. Zna metodykę rozwiązywania płaskich układów sił lecz nie potrafi jej stosować. Student potrafi rozwiązać płaskie zbieżne i dowolneukłady sił, będące w równowadze. Praktycznie stosuje pojęcie momentu siły, twierdzenie Varignona i twierdzenie o trzech siłach. Zna metodykę rozwiązywania płaskich układów sił. Student potrafi rozwiązać dowolne układy sił będące w równowadze. Praktycznie stosuje pojęcie momentu siły, twierdzenie Varignona i twierdzenie o trzech siłach. Biegle rozwiązuje płaskie układu sił zgodnie z metodyką. Student rozumie pojęcie tarcia i potrafi obliczyć siły tarcia ślizgowego, opory toczenia oraz siły tarcia cięgien. Potrafi wyznaczać współczynniki tarcia ślizgowego statycznego. Student nie rozumie pojęcia tarcia i nie potrafi obliczyć siły tarcia ślizgowego, oporów toczenia oraz siły tarcia cięgien. Nie potrafi wyznaczać współczynników tarcia Student rozumie pojęcie tarcia lecz nie potrafi obliczyć siły tarcia ślizgowego, oporów toczenia oraz siły tarcia cięgien. Potrafi wyznaczać współczynniki tarcia Student rozumie pojęcie tarcia i potrafi obliczyć siły tarcia ślizgowego, opory toczenia oraz siły tarcia cięgien. Potrafi wyznaczać współczynniki tarcia Student doskonale rozumie pojęcie tarcia i potrafi obliczyć siły tarcia ślizgowego, opory toczenia oraz siły tarcia cięgien. Potrafi bez problemu wyznaczać współczynniki tarcia objętości, powierzchni i linii. Zna pojęcie momenttu statycznego. Potrafi wyznaczać środek ciężkości złożonych elementów maszyn. objętości, powierzchni i linii lecz nie rozumie ich treści. Nie zna pojęcia momenttu statycznego. Nie potrafi wyznaczyć środka ciężkości prostych elementów maszyn. objętości, powierzchni i linii lecz nie rozumie ich treści. Zna pojęcie momenttu statycznego. Nie potrafi wyznaczyć środka ciężkości złożonych elementów maszyn. objętości, powierzchni i linii. Zna pojęcie momenttu statycznego. Potrafi wyznaczać środek ciężkości złożonych elementów maszyn. objętości, powierzchni i linii oraz potrafi je obliczać. Zna pojęcie momenttu statycznego. Potrafi wyznaczać środek ciężkości złożonych elementów maszyn stosując różne metody rozwiązywania.

5 EK5 EK6 EK7 EK8 EK9 Student zna metody projektowania elementów maszyn i kryteria oceny konstrukcji elementów maszyn oraz istoty doboru materiału konstrukcyjnego Student nie posiada wiedzy dotyczącej elementów i zespołów maszyn Student posiada ogólną wiedzę dotyczącą normalizacji w projektowaniu i unifikacji elementów i zespołów maszyn Student posiada wiedzę dotyczącą elementów i zespołów maszyn Student posiada wiedzę dotyczącą elementów i zespołów maszyn Nie słucha uważnie treści wykładu, nie zadaje pytania gdy ma trudności ze zrozumieniem Słucha uważnie treści wykładu, zadaje pytania gdy ma trudności ze zrozumieniem dyskutuje trudniejsze fragmenty zajęć w celu lepszego zrozumienia Student posiada wiedzę dotyczącą elementów i zespołów maszyn, którą stosuje w praktyce wyszukuje informacje uzupełniające z innych źródeł Student uważnie śledzi treści wykładu, zadaje pytania gdy ma trudności ze zrozumieniem, dyskutuje podczas zajęć, w celu lepszego zrozumienia materiału wyszukuje informacje uzupełniające z innych źródeł. Student nie przestrzega zasad obwiązujących na wykładach Student przestrzega zasad obwiązujących na wykładach student dba o przestrzeganie zasad obwiązujących na wykładach przez innych studentów student wskazuje możliwe modyfikacje zasad w celu podniesienia efektywności odbywania wykładów przez innych studentów Student przestrzega zasad obwiązujących na wykładach. Dyskutuje o możliwościach modyfikacji zasad w celu podniesienia efektywności odbywania wykładów przez innych studentów. Biernie uczestniczy w wykładzie, laboratorium i nie zgłasza się do odpowiedzi w przypadku gdy wykładowca zadaje pytanie dotyczące ich treści Aktywnie uczestniczy w wykładzie, laboratorium i zgłasza się do odpowiedzi w przypadku gdy wykładowca zadaje pytanie dotyczące ich treści zgłasza wykładowcy swoje uwagi lub uzupełnienia odnoszące się do treści wykładów i laboratorium dostarcza wykładowcy nowe materiały odnoszące się do treści poprzednich wykładów i laboratorium Aktywnie uczestniczy w wykładzie, ćwiczeniu, laboratorium i zgłasza się do odpowiedzi w przypadku gdy wykładowca zadaje pytanie dotyczące ich treści. Zgłasza wykładowcy swoje uwagi lub uzupełnienia odnoszące się do treści wykładów i laboratorium. dostarcza wykładowcy nowe materiały odnoszące się do treści poprzednich wykładów i laboratorium.