PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Transkrypt

1 Nazwa przedmiotu: Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy na specjalności Inżynieria cieplna i samochodowa Rodzaj zajęć: wykład, laboratorium I KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE C1. Zapoznanie studentów z metodami i technikami oraz przykładami zastosowań do wybranych zagadnień cieplno-przepływowych. C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności korzystania z metod w zagadnieniach cieplno-przepływowych. WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Wiedza z zakresu rachunku różniczkowego. 2. Umiejętność programowania w jednym z języków wysokiego poziomu 3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej.. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie. 5. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań. EFEKTY KSZTAŁCENIA Optymalizacja procesów cieplnych Optimization of thermal processes Forma studiów: stacjonarne Poziom studiów I stopnia Liczba godzin/tydzień: 1W, 2L EK 1 posiada wiedzę teoretyczną z zakresu metod Kod przedmiotu: S_3-9 Rok: IV Semestr: VII Liczba punktów: ECTS EK 2 posiada wiedzę teoretyczną i praktyczną dotyczącą zastosowania metod zagadnieniach cieplno-przepływowych EK 3 odpowiednią do EK potrafi komercyjnego i otwartego do zagadnień cieplno-przepływowych 1

2 TREŚCI PROGRAMOWE Forma zajęć WYKŁADY Liczba godzin W 1,2 Podstawowe pojęcia i metod. 2 W 3, Metody rachunku różniczkowego w. Przykłady zastosowań. 2 W 5,6,7,8 Iteracyjne metody poszukiwania punktów ekstremalnych. Zagadnienia bez ograniczeń. W 9 Metody poszukiwania ekstremum funkcji jednomodalnej. 1 W 10,11 Metoda funkcji kary. Metody Kelleya i Carolla. 2 W 12 Nowoczesne metody. Algorytmy genetyczne, sieci neuronowe. 1 W 13,1,15 Zastosowania metod w zagadnieniach cieplnoprzepływowych 3 Forma zajęć LABORATORIUM Liczba godzin L 1,2 Wprowadzenie do jednego z narzędzi programistycznych wspomagających 2 ogólnych zagadnień inżynieryjnych L 3-6 Wykorzystanie do zagadnień ogólnych L 7-10 Wykorzystanie do zagadnień cieplno-przepływowych L Metody iteracyjne. Programowanie i analiza w wybranym środowisku L Metoda funkcji kary. Programowanie i analiza w wybranym środowisku L Algorytmy genetyczne. Programowanie i analiza w wybranym środowisku L Analiza przypadku optymalizacja układu z kolektorami słonecznymi. Formalne sformułowanie zagadnienia, dobór metody i znalezienie rozwiązania L Analiza przypadku optymalizacja niskoemisyjnych urządzeń grzewczych. Formalne sformułowanie zagadnienia, dobór metody i znalezienie rozwiązania NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE 1. wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych 2. ćwiczenia laboratoryjne, opracowanie sprawozdań z realizacji przebiegu ćwiczeń 3. instrukcje do wykonania ćwiczeń laboratoryjnych. stanowiska komputerowe z oprogramowanie wspomagającym zagadnień cieplnoprzepływowych SPOSOBY OCENY ( F FORMUJĄCA, P PODSUMOWUJĄCA) F1. ocena przygotowania do ćwiczeń laboratoryjnych F2. ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas wykonywania ćwiczeń F3. ocena sprawozdań z realizacji ćwiczeń objętych programem nauczania F. ocena aktywności podczas zajęć P1. ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów oraz sposobu prezentacji uzyskanych wyników zaliczenie na ocenę* P2. ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu - kolokwium *) warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, 2

3 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny kontaktowe z prowadzącym Zapoznanie się ze wskazaną literaturą Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych Wykonanie sprawozdań z realizacji ćwiczeń laboratoryjnych Konsultacje z prowadzącym 15W 30L 5h 36 h 9 h 5 h 5 h Suma 100 h SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, w tym zajęć laboratoryjnych i projektowych ECTS 2,0 ECTS 1,76 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA 1. Rao S.: Engineering optimization. A Wiley-Interscience Publication John & Sons, Inc. New York Gill P.E.: Practical optimization. Academic Press, New York, Popov S. O.: Metody numeryczne i optymalizacja. Politechnika Szczecińska, Szczecin, Thevenin D.: Optimization and computational fluid dynamics. Springer-Verlag, Smolec W.: Fototermiczna konwersja energii słonecznej, PWN, Warszawa, Chmielniak T., Technologie energetyczne, WNT, Warszawa, Kusiak J.: Optymalizacja, PWN, Warszawa, 2009 PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES ) 1. dr inż. Maciej Marek, marekm@imc.pcz.czest.pl MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Efekt kształcenia EK1 EK2 Odniesienie danego efektu do efektów zdefiniowanych dla całego programu (PEK) K_W_D01 K_U_D01 K_U_D10 Cele przedmiotu Treści programowe Narzędzia dydaktyczne Sposób oceny C1 W1-12, L1-6 1, 3 F1-, P2 C1 W13-15, L F3, P1-2 EK3 C1,C2 W1-15, L F2-3, P1-2 EK C2 L7-10, L F2-3, P1-2 K_U_D12 3

4 II. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY Efekty kształcenia Na ocenę 2 Na ocenę 3 Na ocenę Na ocenę 5 Uwaga! Ocenie powinny podlegać wszystkie efekty zdefiniowane dla przedmiotu EK1 Student opanował podstawową wiedzę związaną z metodami Student nie zna podstawowych pojęć dotyczących ; nie zna najważniejszych metod Student w wystarczającym stopniu zna ; potrafi krótko opisać najważniejsze metody Student dobrze zna ; potrafi opisać najważniejsze metody Student bardzo dobrze zna ; zna najważniejsze metody w stopniu umożliwiającym implementację komputerową EK2 Student opanował podstawową wiedzę dotyczącą zastosowania metod w zagadnieniach cieplnoprzepływowych sformułować danego zagadnienia cieplnoprzepływowych jako zagadnienia ; nie funkcji celu i ograniczeń potrafi sformułować dane zagadnienie cieplno-przepływowe jako zagadnienie ; potrafi wskazać funkcję celu i ograniczenia potrafi sformułować dane zagadnienie cieplno-przepływowe jako zagadnienie ; funkcję celu i ograniczenia potrafi przedstawić formalne sformułowanie zagadnienia ; funkcję celu i ograniczenia oraz przeprowadzić stosowną dyskusję EK3 Student potrafi dobrać metodę dobrać metody odpowiedniej do oraz przeprowadzić stosowną dyskusję

5 EK Student potrafi potrafi Student potrafi samodzielnie Student potrafi samodzielnie przepływowego oraz wykazuje inicjatywę do poszerzania swojej wiedzy na podstawie dokumentacji programu III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE 1. Wszelkie informacje dla studentów kierunku Mechanika i Budowa Maszyn wraz z: - programem studiów, - prezentacjami do zajęć, - instrukcjami do ćwiczeń laboratoryjnych, - harmonogramem odbywania zajęć dostępne są na tablicy informacyjnej oraz stronie internetowej kierunku Mechanika i Budowa Maszyn: 2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom podczas pierwszych zajęć z danego przedmiotu. 5