Karta (sylabus) przedmiotu

Transkrypt

1 WM Karta (sylabus) przedmiotu Mechanika i Budowa Maszyn Studia I stopnia o profilu: A P Przedmiot: Drgania Mechaniczne Kod przedmiotu Status przedmiotu: obowiązkowy MBM S _0 Język wykładowy: polski Rok: III Semestr: 5 Nazwa specjalności: Rodzaj zajęć i liczba godzin: Studia stacjonarne Studia niestacjonarne Wykład 30 Ćwiczenia 5 Laboratorium Projekt Liczba punktów ECTS: 4 C C C3 Cel przedmiotu Zapoznanie studentów z podstawowymi prawami i pojęciami stosowanymi w teorii Przygotowanie studenta do praktycznego korzystania z zagadnień drgających Zapoznanie studenta z metodami obliczeń drgających Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji Znajomość praw i twierdzeń matematycznych z algebry i trygonometrii Efekty kształcenia W zakresie wiedzy student: EK Wymienia rodzaje występujących w układach EK Wyjaśnia negatywne skutki występowania EK3 Charakteryzuje podstawowe pojęcia z zakresu EK4 Potrafi przedstawić przybliżone metody badań W zakresie umiejętności student: Wyznacza sztywność i częstość własnych układu na podstawie EK5 równania różniczkowego EK6 Wyprowadza wnioski wynikające z poznanej teorii EK7 Klasyfikuje i opisuje wybrane przykłady W zakresie kompetencji społecznych student: EK8 Dyskutuje o układach drgających w aspektach pracy maszyn i urządzeń EK9 Pracuje samodzielnie i zespołowo posługując się swobodnie językiem przedmiotu Forma zajęć wykłady W Wprowadzenie. Szkodliwe zjawisko drganiowe, wykorzystywanie w technice. Idealizacja rzeczywistych. Układy dyskretne i ciągłe. Klasyfikacja i podział. Charakterystyki sprężystości i tłumienia. W Sztywności zastępcze o więzach połączonych równolegle i szeregowo. Obliczanie częstości własnych o jednym stopniu swobody i sztywnościach zastępczych. W3 Stateczność położenia równowagi układu drgającego. Zastosowanie równań energii do wyznaczania częstości własnych, metoda Rayleigha. Równania różniczkowe wg metody sił. W4 Drgania swobodne z tarciem suchym, wewnętrznym i konstrukcyjnym. W5 Dudnienie. Drgania wymuszone siłami okresowymi i nieharmonicznymi.

2 W6 Wibroizolacja drgających przy wymuszeniu harmonicznym. W7 Drgania swobodne dyskretnych o dowolnej skończonej liczbie stopni swobody. Częstości i postacie. Współrzędne główne. W8 Drgania wymuszone o dwóch stopniach swobody. Dynamiczny eliminator. W9 Drgania ciągłych. Drgania swobodne (wzdłużne, skrętne poprzeczne) prętów pryzmatycznych. W0 Drgania płyt. W Przybliżone metody badania (Ritza i Galerkina). W Drgania parametryczne. Równania Mathie u i Hilla. Przykłady techniczne niestateczności parametrycznej. W3 Drgania nieliniowe autonomicznych i nieautonomicznych. W4 Drgania samowzbudne. Układy niezachowawcze, drgania relaksacyjne. W5 Wybrane przykłady techniczne, flatter skrzydła samolotu, drgania samowzbudne w obróbce skrawaniem. Suma godzin: 30 Forma zajęć ćwiczenia ĆW Obliczanie sztywności zastępczej oraz częstości własnych. ĆW Przykłady obliczeniowe: Zastosowanie równań energii do wyznaczania częstości własnych, metoda Rayleigha. Równania różniczkowe wg metody sił. ĆW3 Przykłady obliczeniowe: Drgania swobodne z tarciem suchym, wewnętrznym i konstrukcyjnym. ĆW4 Przykłady obliczeniowe: Drgania wymuszone siłami okresowymi i nieharmonicznymi. ĆW5 Obliczanie wartości wibroizolacji drgających przy wymuszeniu harmonicznym. ĆW6 Wyznaczanie częstości i postaci swobodnych o skończonej liczbie swobody. ĆW7 Przykłady obliczeniowe: Drgania wymuszone o dwóch stopniach swobody. Dynamiczny eliminator. ĆW8 Kolokwium I. ĆW9 Przykłady obliczeniowe: Drgania ciągłych. Drgania swobodne (wzdłużne, skrętne poprzeczne) prętów pryzmatycznych. Drgania płyt. ĆW0 Przykłady obliczeniowe: Przybliżone metody badania (Ritza i Galerkina). ĆW Przykłady obliczeniowe: Drgania parametryczne. Równania Mathie u i Hilla. ĆW Przykłady obliczeniowe: Drgania nieliniowe autonomicznych i nieautonomicznych. ĆW3 Przykłady obliczeniowe: Drgania samowzbudne. Układy niezachowawcze, drgania relaksacyjne. ĆW4 Przykłady obliczeniowe: Wybrane przykłady techniczne, flatter skrzydła samolotu, drgania samowzbudne w obróbce skrawaniem. ĆW5 Kolokwium II. Suma godzin: 5 Forma zajęć laboratoria Suma godzin: Forma zajęć projekt Suma godzin: Narzędzia dydaktyczne

3 Wykład prowadzony klasyczną metodą na tablicy Ćwiczenia prowadzone klasyczną metodą, zadania rozwiązywane na tablicy F F P Sposoby oceny Ocena formująca Oceny zdobywane na ćwiczeniach podczas odpowiedzi ustnej, rozwiązywania zadań na tablicy Oceny zdobywane na pisemnych kolokwiach Ocena podsumowująca Ocena podsumowująca jest oceną średnią z ocen F i F Forma aktywności Godziny kontaktowe z wykładowcą, realizowane w formie zajęć dydaktycznych łączna liczba godzin w semestrze Godziny kontaktowe z wykładowcą, realizowane w formie konsultacji w odniesieniu łączna liczba godzin w semestrze Przygotowanie się do laboratorium łączna liczba godzin w semestrze Przygotowanie się do zajęć, indywidualna praca studenta łączna liczba godzin w semestrze Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Suma 00 Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 4 Literatura podstawowa i uzupełniająca Z. Osiński - Teoria, PWN K. Piszczek, J. Walczak - Drgania w budowie maszyn, PWN 3 J. Giergiel, Drgania mechaniczne, Uczelniane Wyd. Naukowo-Dydaktyczne AGH 4 R. Gutowski - Równania różniczkowe 5 I.V. Den Hartog - Drgania mechaniczne, PWN 6 S. P. Timoszenko - Kolebanija w inżyniernom diele (w jęz. rosyjskim) Laboratorium dynamiki maszyn - Praca zbiorowa pod red. K. Szabelskiego i J. Warmińskiego. 7 Wyd. PL 8 Giergiel J., Uhl T.: Zbiór zadań z mechaniki ogólnej. PWN, Warszawa 980 Efekt kształcenia Odniesienie danego efektu kształcenia do efektów zdefiniowanych dla całego programu (PEK) Macierz efektów kształcenia Cele przedmiotu Treści programowe Narzędzia dydaktyczne Sposób oceny EK MBMA_W04 C, C, C3 W, ĆW, F, F, P EK MBMA_W04 C, C, C3 W,, F, F, P ĆW EK 3 MBMA_W04 C, C, C3 W5 W6, F, F, P ĆW5 ĆW6 EK 4 MBMA_W04 C, C, C3 W, ĆW, F, F, P EK 5 MBMA_U08 C, C, C3 W W4, F, F, P ĆW ĆW4 EK 6 MBMA_U08 C, C, C3 W W5, F, F, P ĆW ĆW5

4 EK EK EK 3 EK 4 EK 5 EK 6 EK 7 EK 7 MBMA_U08 C, C, C3 W4, ĆW4, F, F, P EK 8 MBMA_K0 C, C, C3 W W5, F, F, P ĆW ĆW5 EK 9 MBMA_K0 C, C, C3 W W5, F, F, P ĆW ĆW5 Formy oceny szczegóły Na ocenę (ndst) Na ocenę 3 (dst) Na ocenę 4 (db) Na ocenę 5 (bdb) wszystkie wszystkie przytoczone na Nie potrafi podać kilka przytoczone na zajęciach rodzaje rodzajów rodzajów zajęciach rodzaje występujących występujących występujących w w układach w układach układach występujących w oraz układach rozumie różnice występujące między nimi Nie potrafi podać negatywnych skutków Nie potrafi zdefiniować pojęcia z zakresu Nie umie podać i nie zna przybliżonych metod analizy Nie umie wyznaczyć sztywność i częstość własnych układu Nie potrafi wyciągać wniosków na teorii Nie potrafi sklasyfikować i opisać przykładów W ograniczonym zakresie potrafi podać negatywne skutki W ograniczonym zakresie potrafi zdefiniować pojęcia z zakresu Umie podać przybliżone metody analizy Z trudem potrafi wyznaczyć sztywność i częstość własnych układu Potrafi wyciągać nieliczne wnioski na teorii Potrafi sklasyfikować przykłady negatywne skutki Potrafi zdefiniować pojęcia z zakresu Umie podać i zna przybliżone metody analizy Potrafi wyznaczyć sztywność i częstość własnych układu Potrafi wyciągać liczne wnioski na teorii Potrafi sklasyfikować i opisać przykłady Potrafi używać i opisać prosty i złożony problem techniczny negatywne skutki oraz rozumie potrzebę ich eliminacji Biegle posługuje się pojęciami z zakresu Umie podać i biegle zna przybliżone metody analizy Potrafi wyznaczyć sztywność i częstość własnych układu posługując się biegle poznanymi zależnościami matematycznymi Potrafi biegle wyciągać szczegółowe wnioski na podstawie poznanej teorii Potrafi sklasyfikować i opisać szczegółowo przykłady Nie potrafi używać Potrafi używać Potrafi używać języka technicznego, opisać EK 8 i opisać problem i opisać prosty prosty i złożony techniczny problem techniczny problem techniczny oraz zaproponować jego rozwiązanie EK 9 Nie potrafi używać Potrafi używać Potrafi używać Potrafi używać języka

5 i samodzielnie opracowywać problemy techniczne i samodzielnie pracować nad problemem języka technicznego, pracować samodzielnie i w zespole nad problemem technicznego, pracować samodzielnie i w zespole nad złożonym problemem Autor programu: Adres Jednostka organizacyjna: Osoba, osoby prowadzące: Dr hab. inż. Jerzy Warmiński, prof. nadzw. PL j.warmiński@pollub.pl Katedra Mechaniki Stosowanej dr hab. inż. J. Warmiński prof. PL, dr hab. G. Litak prof. PL, dr hab. inż. A. Teter prof. PL, dr inż. R. Rusinek, dr inż. J. Latalski, dr inż. S. Samborski, dr inż. K. Kęcik, dr inż. M. Borowiec, dr inż. A. Mitura, mgr inż. M. Bocheński, mgr inż. A. Weremczuk, inż. A. Królicki, inż. A. Piekarczyk, dr inż. T. Kaźmir