PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Transkrypt

1 Nazwa przedmiotu: Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy na kierunku Mechanika i Budowa Maszyn Rodzaj zajęć: Wykład, Ćwiczenia WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW I Strenght of materials I Forma studiów: stacjonarne Poziom kwalifikacji: I stopnia Liczba godzin/tydzień: W E, C Kod przedmiotu: A3-09 Rok: II Semestr: III Liczba punktów: ECTS I KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE C1. Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą teoretyczną z materiałów C. Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie wyznaczania normalnych i stycznych w elementach konstrukcji (). WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Wiedza z zakresu mechaniki (statyki).. Wiedza z zakresu analizy matematycznej. 3. Umiejętność wykonywania działań matematycznych do postawionych zadań.. Umiejętność korzystania ze źródeł literatury i zasobów internetowych. 5. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie. 6. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań. EFEKTY KSZTAŁCENIA EK 1 posiada podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu materiałów I w ujęciu klasycznym, EK potrafi zadań z materiałów, EK 3 potrafi otrzymane wyniki, EK potrafi bezwładności przekroju płaskiego, EK 5 potrafi, mechanicznie i dobrać TREŚCI PROGRAMOWE Forma zajęć WYKŁADY W 1 Cel i zakres materiałów, modele konstrukcji. Charakterystyka obciążeń mechanicznych. Siły wewnętrzne. Naprężenia. Liczba godzin

2 W,3 Siły prostych. Związki różniczkowe pomiędzy siłami wewnętrznymi i obciążeniami. Funkcje i wykresy sił wewnętrznych w prostych. Metoda dystrybucyjna wyznaczania sił wewnętrznych. W Momenty bezwładności i dewiacji figur płaskich (definicje i pojęcia podstawowe). Twierdzenie Steinera. W 5 Transformacja momentów bezwładności. Osie główne i główne bezwładności. W 6,7 Całkowe warunki równowagi. Analiza. Tensor stanu naprężenia. Różniczkowe warunki równowagi. Warunki brzegowe dla. Aksjator i dewiator naprężenia. W 8 Naprężenia główne. Analiza płaskiego. W 9 Przemieszczenia, odkształcenia ciała. Definicje, pojęcie deformacji ciała, związki różniczkowe przemieszczeń i odkształceń. W 10,11 Związki fizyczne. Podstawowe rezultaty badań doświadczalnych. Prawo Hooke a dla rozciągania i ściskania. Uogólnione prawo Hooke a. W 1, 13 Naprężenia w pryzmatycznych prostych. Naprężenia normalne od obciążeń mechanicznych. Równania różniczkowe przemieszczeń prętów prostych. Analiza, naprężenia dopuszczalne. W 1 Skręcanie prętów o przekroju kołowym. Teoria skręcania, analiza odkształceń i. W 15 Naprężenia styczne przy zginaniu. Wzór Żurawskiego. Forma zajęć ĆWICZENIA Liczba godzin C 1, Siły belkach funkcje i wykresy sił wewnętrznych. C 3, Funkcje i wykresy sił wewnętrznych dla ram płaskich. Układy złożone. C 5,6 Momenty bezwładności i dewiacji figur płaskich. Twierdzenie Steinera. Główne centralne bezwładności i główne centralne osie bezwładności. C 7 Analiza płaskiego. Wartości i kierunki głównych, koło Mohra. C 8 Naprężenia normalne w pryzmatycznych prostych. Rozciąganie (ściskanie) osiowe pręta. Projektowanie prętów rozciąganych (ściskanych) C 9,10 Naprężenia normalne w zginanych. C 11 Projektowanie prętów zginanych, wskaźnik przekroju na zginanie, naprężenia dopuszczalne. C 1,13 Skręcanie prętów o przekroju kołowym. Wykresy momentów skręcających, naprężenia. Projektowanie prętów skręcanych. C 1,15 Naprężenia styczne przy zginaniu. Wzór Żurawskiego. NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE 1. wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych. ćwiczenia, przykłady zadań z materiałów SPOSOBY OCENY ( F FORMUJĄCA, P PODSUMOWUJĄCA) F1. ocena przygotowania do ćwiczeń F. ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy do zadań F3. ocena aktywności podczas zajęć P1. ocena umiejętności postawionych problemów oraz analizy uzyskanych wyników zaliczenie na ocenę P. ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu zaliczenie na ocenę

3 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA Forma aktywności Godziny kontaktowe z prowadzącym Zapoznanie się ze wskazaną literaturą Przygotowanie do ćwiczeń Przygotowanie do zaliczenia wykładu Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności 30W 30C 60h 15 h 15 h 15 h Suma 105 h SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału prowadzącego Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, w tym zajęć laboratoryjnych projektowych ECTS ECTS - LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA 1. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z.: Wytrzymałość materiałów t. 1 i. WNT, Warszawa, Rżysko J.: Statyka i wytrzymałość materiałów. PWN, Warszawa, Magnucki K., Szyc W.: Wytrzymałość materiałów w zadaniach. PWN, Warszawa-Poznań, Niezgodziński M., Niezgodziński T,: Wytrzymałość materiałów. PWN, Warszawa, Willems N.,Easley J. Rolfe,:Strenght of matrials. McGraw-Hill Comp Bijak-Żochowski M., Jaworski A.,Krzesiński G., Zagrajek T.: Mechanika materiałów i konstrukcji. Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa, Banasiak M., Grossman K., Trombski M.: Zbiór zadań z materiałów. PWN, Warszawa, Rajfert T.,Rżysko J.: Zbiór zadań ze statyki i materiałów. PWN, Warszawa, Grabowski J., Iwanczewska A.: Zbiór zadań z materiałów. Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa, 006. PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES ) 1. dr hab. inż. Wiesława Piekarska, Prof. PCz. piekarska@imipkm.pcz.czest.pl. dr inż. Jadwiga Kidawa-Kukla jk@imipkm.pcz.czest.pl 3. dr inż. Tomasz Domański domanski@imipkm.pcz.czest.pl MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Efekt kształcenia Odniesienie danego efektu do efektów zdefiniowanych dla całego programu (PEK) Cele przedmiotu Treści programowe Narzędzia dydaktyczne Sposób oceny 3

4 EK1 EK EK3 EK EK5 K_W0 K_U0 K_W0 K_U0 K_W0 K_U0 K_W0 K_U0 K_W0 K_U0 C1 W P C ĆW C1,C,C3 C1,C,C3 C1,C,C3 W-3, ĆW1- W-5 ĆW5-6 W6-15 ĆW7-15 1, 1, 1, P1 P1, P1, P1,

5 II. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY Efekty EK1 Student nie Student posiada posiada podstawową podstawowej wiedzę teoretyczną wiedzy z zakresu teoretycznej z zakresu materiałów w ujęciu klasycznym materiałów w ujęciu klasycznym EK zadań materiałów EK3 EK bezwładności przekroju płaskiego Na ocenę Na ocenę 3 Na ocenę Na ocenę 5 zastosować wiedzy zadań z materiałów sił wewnętrznych w otrzymanych wyników momentów bezwładności przekroju płaskiego, nie umie zastosować twierdzenia Steinera Student posiada częściową wiedzę teoretyczną z zakresu materiałów w ujęciu klasycznym prostych zadań z materiałów dla prostych obciążenia bezwładności przekroju płaskiego, umie zastosować twierdzenie Steinera, ma trudności z wyznaczeniem momentu dewiacji Student dobrze opanował wiedzę teoretyczną z zakresu materiałów w ujęciu klasycznym zadań o złożonym stopniu trudności dla różnych obciążenia i bezwładności i moment dewiacji złożonego przekroju płaskiego umie zastosować twierdzenie Steinera Student bardzo dobrze opanował wiedzę teoretyczną z zakresu materiałów w ujęciu klasycznym, samodzielnie poszerza wiedzę przy użyciu różnych źródeł zadań o złożonym stopniu trudności, umie dla różnych obciążenia. bezwładności i moment dewiacji złożonego przekroju płaskiego, umie zastosować twierdzenie Steinera i potrafi 5

6 EK5 potrafi, analizy płaskiego dla prostych obciążenia, umie Dopuszcza się wystawienie oceny połówkowej o ile student spełniający wszystkie efekty kształcenia wymagane do oceny pełnej spełnia niektóre efekty kształcenia odpowiadające ocenie wyższej. III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE 1. Wszelkie informacje dla studentów kierunku Mechatronika wraz z: - programem studiów, - harmonogramem odbywania zajęć znajdują się na stronie internetowej Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Informatyki: Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom podczas pierwszych zajęć danego z przedmiotu oraz na tabliczce przy pokoju prowadzącego zajęcia. 6