PLATELIA CANDIDA Ab Plus 96 TESTÓW 62785

PLATELIA CANDIDA Ab Plus 96 TESTÓW 62785 TEST IMMUNOENZYMATYCZNY DO WYKRYWANIA PRZECIWCIAŁ ANTY- MANNANOWYCH CANDIDA W LUDZKIEJ SUROWICY LUB OSOCZU 1- PRZEZNACZENIE TESTU Platelia Candida Ab Plus jest mikropłytkowym, pośrednim testem immunoenzymatycznym do ilościowego oznaczania przeciwciał anty-mannanowych Candida w ludzkiej surowicy lub osoczu. 2- ZALECENIA DO STOSOWANIA TESTU Rozpoznanie inwazyjnej kandydozy musi być oparte na łącznej detekcji przeciwciał i krążącego antygenu 13. Test Platelia Candida Plus Ab nr kat. 62785 stosowany razem z testem Platelia Candida Ag Plus, nr kat. 62784, pozwala na wcześniejsze diagnozowanie 11 i podnosi czułość procedury rozpoznania inwazyjnej kandydozy w procesie pełnego podejścia diagnostycznego, łączącego dane kliniczne z mykologicznymi oraz ewaluację endogennych i jatrogennych czynników ryzyka 10,13,14. Badanie serologiczne jest integralnym elementem klinicznego i laboratoryjnego monitorowania pacjentów, jako pomoc w podjęciu decyzji o przebiegu leczenia 8. 3- WARTOŚĆ KLINICZNA Zakażenia wywołane przez Candida są najczęstszą formą zakażeń szpitalnych wywoływanych przez grzyby; kandydemie są czwartym, co do częstości czynnikiem etiologicznym szpitalnych zakażeń krwi 12, 15,16. Zakażenia układowe stanowią najcięższą postać infekcji Candida, z 30-70% śmiertelnością u pacjentów w immunosupresji. Diagnostykę tych zakażeń utrudnia brak swoistych dla zakażenia grzybiczego objawów oraz niska czułość wykrywania metodą hodowli krwi, mimo postępów poczynionych na tym polu. Inwazyjną kandydozę, w celu wdrożenia leczenia, diagnozuje się przeważnie w oparciu o dane łączone 2. W tym kontekście, diagnostyka kandydoz układowych musi obejmować badania serologiczne, jak też i bezpośrednie badanie mykologiczne. Serologiczne monitorowanie poziomu przeciwciał antymannanowych umożliwia orientację lub wspiera wyniki mykologicznych badań diagnostycznych 10,13,14. Platelia Candida Ab Plus umożliwia wykrywanie przeciwciał skierowanych przeciw antygenowi mannanowemu, który jest głównym składnikiem ściany komórkowej drożdżaków należących do rodzaju Candida. Mannan, marker inwazyjnej kandydozy, jest polisacharydem wysoce immunogennym. Regularne monitorowanie pacjentów z grup ryzyka, łączenie wyników wykrywania krążącego antygenu mannanowego i przeciwciał przeciw-mannanowi, stanowią pomoc w rozpoznaniu inwazyjnej kandydozy 9. 4- ZASADA OZNACZENIA Platelia Candida Ab jest dwustopniowym, pośrednim testem immunoenzymatycznym do ilościowego wykrywania przeciwciał anty-mannanowych w osoczu lub surowicy ludzkiej. Do dołków mikropłytki opłaszczonych oczyszczonym mannanem C.albicans dodawane są rozcieńczone próbki surowicy. Po inkubacji w 37 C paski płucze się, w celu usunięcia niezwiązanego materiału. Następnie do studzienek dodawany jest koniugat (znakowane peroksydazą kozie przeciwciała poliklonalne skierowane przeciw ludzkim IgG/IgA/IgM) i wykonywana jest inkubacja w 37 C. W obecności przeciwciał anty-mannanowych powstaje kompleks: mannan- ludzkie przeciwciało anty-mannanowe kozie przeciwciało anty-igg/iga/igm/peroksydaza. Paski płucze się, w celu usunięcia niezwiązanego materiału. Następnie, dodaje się roztwór substratu chromogennego dla peroksydazy, który podczas inkubacji w temperaturze pokojowej, reaguje z kompleksami związanymi z dołkiem wywołując zabarwienie. Po dodaniu 1N kwasu siarkowego, reakcja enzymatyczna zostaje zatrzymana. Wartości absorbancji próbek (gęstości optycznej) i kontroli określa się spektrofotometrycznie przy długości fali 450 i 620 nm. 5- SKŁAD ZESTAWU Dostarczona ilość odczynników wystarcza do przeprowadzenia 96 testów w maksimum 9 seriach. Zestaw przechowywać w temperaturze 2-8 C. Przed użyciem wszystkie odczynniki przenieść do temperatury pokojowej (18-30 C). Natychmiast po użyciu wszystkie odczynniki powinny być przeniesione do temperatury 2-8 C. Niezużyte paski/płytki włożyć do opakowania, zamknąć szczelnie. Nie usuwać środka pochłaniającego wilgoć. 1

Składnik Zawartość Ilość Mikropłytka R1 Microplate 96 dołków (12 pasków z 8 dołkami każdy) opłaszczonych 1 oczyszczonym antygenem mannanowym C.albicans Stężony bufor do płukania (20x) Concentrated - bufor Tris NaCl (ph 7.4) R2 Washing Solution 1 70 ml - 2% Tween 20 (20x) - konserwant: < 1.5% ProClin 300 Kalibrator 0 AU/ml (gotowy do użycia): R3 Calibrator 0 1 x 2.5 ml - konserwant: metyloizotiazolon (MI) 0.02%, bromonitrodioksan 0.02%, < 1.5% ProClin 300 R4a Calibrator 5 Kalibrator 5 AU/ml (gotowy do użycia): 1 x 2.5 ml - Surowica ludzka zawierająca przeciwciała anty-mannanowe - konserwant: metyloizotiazolon (MI) 0.02%, bromonitrodioksan 0.02%, < 1.5% ProClin 300 R4b Calibrator 10 Kalibrator 10 AU/ml (gotowy do użycia): 1 x 2.5 ml - Surowica ludzka zawierająca przeciwciała anty-mannanowe - konserwant: metyloizotiazolon (MI) 0.02%, bromonitrodioksan 0.02%, < 1.5% ProClin 300 R4c Calibrator 20 Kalibrator 20 AU/ml (gotowy do użycia): 1 x 2.5 ml - Surowica ludzka zawierająca przeciwciała anty-mannanowe - konserwant: metyloizotiazolon (MI) 0.02%, bromonitrodioksan 0.02%, < 1.5% ProClin 300 R4d Calibrator 80 Kalibrator 80 AU/ml (gotowy do użycia): 1 x 2.5 ml - Surowica ludzka zawierająca przeciwciała anty-mannanowe - konserwant: metyloizotiazolon (MI) 0.02%, bromonitrodioksan 0.02%, < 1.5% ProClin 300 Koniugat (gotowy do użycia) - antyludzkie, poliklonalne przeciwciała kozie anty-total Ig znakowane R6 Conjugate peroksydazą. 1 26 ml - Zieleń malachitowa - konserwant: < 1.5% ProClin 300 Roztwór do rozcieńczania próbek 2 (gotowy do użycia) Sample R7a - 0.1% Tween 20 1 28 ml Diluent 1 - Czerwień fenolowa R7b R9 R10 Sample Diluent 2 Chromogen TMB Stopping Solution - Konserwant: < 1.5% ProClin 300 Roztwór do rozcieńczania próbek 2 (gotowy do użycia) - 0.1% Tween 20 - Błękit bromotymolowy - Konserwant: < 1.5% ProClin 300 Chromogen roztwór TMB (gotowy do użycia) -roztwór 3,3 5,5 - tetrametylobenzydyny (< 0.1%), H 2 O 2 (< 1.0%) Roztwór zatrzymujący (gotowy do użycia) -1 N Kwas siarkowy (H 2 SO 4 ) Folia adhezyjna do mikropłytek 1 26 ml 1 28 ml 1 28 ml 4 arkusze 6- HIGIENA I BEZPIECZEŃSTWO PRACY 1. Wyrób do diagnostyki in vitro. 2. Tylko do użytku profesjonalnego. 3. Nie zaleca się stosowania próbek innych niż ludzka surowica lub osocze. 4. Kalibratory R4a, R4b, R4c i R4d są przygotowywane z wykorzystaniem surowicy ludzkiej, która została przebadana z użyciem oznakowanych CE testów i uznana za ujemną w kierunku: przeciwciał anty-hiv -1/2 i anty-hcv, jak również antygenu HBs. Ponieważ żadna ze znanych metod badawczych nie może dać całkowitej pewności, co do nieobecności czynników zakaźnych, z odczynnikami jak i z próbkami pacjentów należy obchodzić się tak jak z materiałem zakaźnym. Oznaczenia należy prowadzić z zastosowaniem środków ochrony właściwych dla patogenów przenoszonych drogą krwi. 5. W trakcie pracy używać odzieży i okularów ochronnych oraz jednorazowych rękawiczek (rekomendowane są nielateksowe rękawiczki syntetyczne), operując odczynnikami i próbkami pacjentów postępować zgodnie z zasadami Dobrej Praktyki Laboratoryjnej. Po wykonaniu testu umyć dokładnie ręce. 6. Nie pipetować ustami. 7. Nie palić, nie pić i nie jeść w miejscu pracy z próbkami i odczynnikami zestawu. 2

8. Unikać rozlania próbek i roztworów zawierających próbki 9. Niezawierające kwasów rozlane płyny zawierające materiały biologiczne, należy wytrzeć dokładnie z stosując środek dezynfekujący. Jako środka dezynfekującego można użyć między innymi: 10% wybielacza (0.5% roztwór podchlorynu sodu), 70% etanolu lub 0.5% Wescodyne. W przypadku rozlania kwaśnych cieczy, należy je dokładnie wytrzeć bibułą lub zobojętnić dwuwęglanem sodu, a następnie przemyć środkiem dezynfekującym. Materiały użyte do wycierania rozlanych cieczy należy wyrzucić do pojemnika na odpady biologiczne. UWAGA: Nie wstawiać roztworów zawierających wybielacz do autoklawu. 10. Rozlane płyny zawierające kwasy należy dokładnie osuszyć (wytrzeć) lub zneutralizować dwuwęglanem sodu, spłukać i wytrzeć. Jeżeli zawierają materiał biologiczny, przetrzeć powierzchnię jednym z dezynfektantów chemicznych. 11. Wszystkie próbki i materiały używane do wykonania testu należy traktować jak materiał potencjalnie zakaźny. Należy przestrzegać wszelkich wymagań odnośnie usuwania odpadów tego rodzaju. 12. UWAGA: Poniżej podano listę potencjalnych zagrożeń chemicznych właściwych dla substancji zawartych w odczynnikach zestawu (patrz rozdział 5 - Odczynniki): Xi - drażniący Niektóre odczynniki zawierają ProClin 300 <1.5% R43: Może powodować uczulenie w kontakcie ze skórą. S23-24-37-60: Nie wdychać oparów/aerozolu. Unikać kontaktu ze skórą. Stosować rękawice ochronne. Ten materiał oraz jego opakowanie muszą być usuwane jako odpady niebezpieczne. 13. Karta charakterystyki substancji niebezpiecznej (MSDS) jest dostępna na żądanie. 7- ZALECENIA DLA UŻYTKOWNIKA 1. ZAMROŻONE PRÓBKI, PRZECHOWYWANE W NIEZNANYCH WARUNKACH MOGĄ DAWAĆ WYNIKI FAŁSZYWE DODATNIE Z POWODU ZANIECZYSZCZENIA GRZYBAMI I/LUB BAKTERIAMI. 2. Nie używać odczynników po upływie terminu ważności. 3. Nie mieszać odczynników z różnych zestawów posiadających odmienny numer serii z, wyjątkiem. UWAGA: Stężony bufor do płukania (R2, na etykiecie opis 20x w kolorze zielonym), chromogen (R9, na etykiecie opis TMB w kolorze turkusowym) oraz roztwór zatrzymujący reakcję (R10, na etykiecie opis 1N w kolorze czerwonym), przy założeniu, iż używane są dokładne ekwiwalenty i ten sam numer partii odczynnika jest używany w serii oznaczeń. UWAGA: Stężony bufor do płukania (R2, na etykiecie opis 20x w kolorze zielonym) nie może być mieszany z roztworem do płukania R2, na etykiecie opis 10x w kolorze niebieskim dostarczanym w innych zestawach firmy Bio-Rad. 4. Przynajmniej 30 minut przed użyciem przenieść wszystkie odczynniki do temperatury pokojowej (+18-30 C). 5. W przypadku stosowania naczyń szklanych, należy dokładnie je umyć, a następnie wypłukać wodą destylowaną, rekomendowana jest praca z naczyniami jednorazowego użytku. 6. Sprawdzać pipety i inny sprzęt laboratoryjny pod kątem dokładności i poprawności działania. 7. Starannie rekonstytuować roztwór R2, unikać zanieczyszczenia. 8. Reakcja enzymatyczna jest bardzo wrażliwa na obecność metali i jonów metali. Konsekwentnie, nie dopuszczać do kontaktu jakichkolwiek elementów metalowych z roztworami zawierającymi koniugat lub substrat. 9. Podczas ręcznego pipetowania kontroli i próbek, w celu uniknięcia zanieczyszczania materiałem pochodzącym z próbek, za każdym razem zmieniać jednorazową końcówkę. 10. W celu zapewnienia dokładnego przemycia dołków, należy przestrzegać zalecanej ilości cykli płukania oraz zwracać uwagę, czy studzienki są całkowicie napełniane a następnie opróżniane. Płukanie musi być wykonywane z użyciem płuczki mikropłytek. 11. Nie dopuszczać do wysuszenia mikropłytki między etapem płukania a dodawaniem kolejnego odczynnika. 12. Nigdy nie używać tych samych pojemników dla roztworów koniugatu i substratu. 13. Przechowując odczynniki i wykonując oznaczenie, unikać ekspozycji koniugatu i roztworu substrat-chromogen na silne światło. Nie dopuszczać do kontaktu roztworów chromogenu z utleniaczami. 14. Roztwór chromogenu R9 musi być bezbarwny. Pojawienie się niebieskiego zabarwienia, wskazuje na zanieczyszczenie odczynnika i oznacza, iż nie może być on stosowany 15. Unikać kontaktu roztworu zatrzymującego reakcję z czynnikami utleniającymi, metalami lub jonami metali. 16. Nie zlewać niezużytego koniugatu do oryginalnego opakowania. 8- PRZYGOTOWANIE ODCZYNNIKÓW I WARUNKI PRZECHOWYWANIA Mikropłytka (R1) Każda ramka zawierająca dwanaście pasków zapakowana jest w torebkę. Otwórz torebkę używając nożyczek, tnij tuż poniżej zgrzewu. Wyjmij ramkę z torby, niezużyte paski umieść ponownie w torbie. Uważnie zamknij torbę i umieść ją w temp. 2-8 C. Po otwarciu oryginalnego opakowania, studzienki mikropłytek zachowują zdolność reakcyjną przez 8 tygodni, o ile są przechowywane w temp. 2-8 C, w szczelnie zamkniętej torebce, w obecności pochłaniacza wilgoci. Stężony bufor do płukania (R2) Przygotować roboczy bufor do płukania dodając 50 ml R2 do 950 ml wody destylowanej. Na płukanie pełnej płytki 12 pasków potrzeba 650 ml buforu (nie licząc martwej objętości stosownej dla używanego sprzętu). Roboczy bufor do płukania może być przechowywany przez 14 dni w temp. 2-8 C. Stężony odczynnik po otwarciu należy przechowywać w temp. +2-30 C, przy braku zanieczyszczenia, odczynnik jest stabilny do daty ważności podanej na opakowaniu. 3

Kalibrator 0 (R3), Kalibrator 5 (R4a), Kalibrator 10 (R4b), Kalibrator 20 (R4c), Kalibrator 80 (R4d): Kalibratory są gotowe do użycia. Po otwarciu, odczynniki R3, R4a, R4b, R4c, R4d, przechowywane w temp. +2-8 C, przy braku zanieczyszczenia, są stabilne 8 tygodni. Koniugat (R6), roztwór do rozcieńczania próbek 1 (R7a), roztwór do rozcieńczania próbek 2 (R7b), chromogen TMB (R9) Odczynniki gotowe do użycia. Po otwarciu, odczynniki R6, R7 i R9 przechowywane w temp. +2-8 C, przy braku zanieczyszczenia, są stabilne 8 tygodni. Roztwór zatrzymujący (R10) Po otwarciu, odczynnik R10 przechowywany w temp. +2-8 C, przy braku zanieczyszczenia, jest stabilny do daty ważności podanej na opakowaniu. 9- PRÓBKI 1. Oznaczenie należy wykonywać z użyciem surowicy lub osocza pobranego na EDTA, cytrynian lub heparynę. 2. Postępuj zgodnie z poniższymi wytycznymi dotyczącymi ogrzewania, obróbki i przechowywania próbek krwi: - Pobrać krew zgodnie z rutynową procedurą, - Dla próbek surowicy, pozwolić na pełne wykrzepienie przed zwirowaniem, - Probówki przez cały czas przechowywać szczelnie zamknięte, - Po zwirowaniu, oddzielić surowicę lub osocze i przechowywać w szczelnie zamkniętej probówce - Próbki mogą być przechowywane w temp. w temp. 2-8 C, jeżeli oznaczenie będzie wykonane w ciągu 4 dni - Jeżeli oznaczenie będzie wykonane w ciągu 4 dni, próbki należy zamrozić w temp. -20 C (lub -80 C). - Próbki surowicy lub osocza, mogą być zamrażane/rozmrażane najwyżej 3 razy. Rozmrożone próbki przez oznaczeniem należy dokładnie wymieszać 3. Na oznaczenie nie wywiera wpływu obecność w surowicy 60 g/l albuminy lub 120 g/l białka całkowitego, 200 mg/l bilirubiny wolnej lub 200 mg/l bilirubiny związanej, poziom lipemii 30 g/l trioleiny (trójglicerydów), lub 5 g/l cholesterolu, ani hemoliza wynosząca do 2 g/l hemoglobiny. 4. Nie ogrzewać surowicy lub osocza. 10- PROCEDURA Materiały dostarczone Patrz rozdział ODCZYNNIKI. Materiały potrzebne, ale niedostarczone w zestawie 1. Jałowa woda destylowana lub dejonizowana, do rozcieńczania buforu do płukania. 2. Bibuła. 3. Rękawice jednorazowego użytku. 4. Okulary ochronne. 5. Podchloryn sodu (wybielacz) i dwuwęglan sodu. 6. Pipety lub pipety wielokanałowe, nastawne lub stało-objętościowe, pozwalające odmierzać i dozować 10 µl do 1000 µl oraz 1 ml, 2 ml i 10 ml. 7. Cylindry miarowe do odmierzania 25 ml, 50 ml, 100 ml, 1000ml. 8. Pojemnik na odpady zakaźne. 9. Wortex. 10. Inkubator mikropłytek nastawiony na temp. 37 ± 1 C*. 11. Półautomatyczna lub automatyczna płuczka mikropłytek.* 12. Czytnik mikropłytek wyposażony w filtry 450nm i 620 nm.* *W celu uzyskania szczegółowych informacji o polecanym sprzęcie skontaktuj się z serwisem technicznym firmy Bio-Rad. Procedura testu EIA Oznaczenie należy wykonać ściśle wg opisanej procedury. Stosować się do zasad Dobrej Praktyki Laboratoryjnej. Wszystkie odczynniki przenieść do temperatury pokojowej (18-30 C) przynajmniej 30 min. przed użyciem. W celu walidacji każdej serii oznaczeń, należy zawsze stosować wszystkie kalibratory. Oznaczenie: 1. Należy ustalić rozkład używanych dołków dla badanych surowic i kalibratorów. 2. Rozcieńczyć próbki pacjentów w stosunku 1/20, tzn. 10 μl próbki + 190 μl rozcieńczalnika 1 (R7a). Próbki po rozcieńczeniu przyjmą ciemno-czerwone zabarwienie. 3. Wyjąć ramkę i paski (R1) z opakowania. Paski, które nie będą używane schować do opakowania z pochłaniaczem wilgoci i szczelnie zamknąć. 4. Do dołków przeznaczonych do badania próbek pacjentów dodać po 190 μl rozcieńczalnika 2 do próbek (R7b) oraz 10 μl próbek wstępnie rozcieńczonych 1/20, delikatnie wymieszać poprzez 2-3 krotną aspirację zawartości dołków. Uwaga: Na typ etapie procedury możliwa jest kontrola dodawania próbek. Po dodaniu 10 μl wstępnie rozcieńczonych próbek, dołki zawierające próbki przyjmą brązowe zabarwienie. Dołki bez próbek będą miały kolor zielony. 4

5. Do dołków wg schematu poniżej dodać po 200 μl gotowych do użycia kalibratorów - A1: kalibrator 0 AU/ml (R3) - B1: kalibrator 5 AU/ml (R4a) - C1: kalibrator 10 AU/ml (R4b) - D1: kalibrator 20 AU/ml (R4c) - E1: kalibrator 80 AU/ml (R4d) 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 A R3 S4 S12 B R4a S5 C R4b S6 D R4c S7 E R4d S8 F S1 S9 G S2 S10 H S3 S11 6. Zakryć szczelnie mikropłytkę folią adhezyjną. 7. Natychmiast rozpocząć inkubację w suchym inkubatorze mikropłytek przez 60 ± 5 min. w temp. 37 C (± 1 C). 8. Przygotować bufor do płukania (patrz rozdział 8). 9. Zdjąć folie adhezyjną. Zaaspirować zawartość studzienek do pojemnika na odpady zakaźne (z podchlorynem sodu). 10. Wykonać 4 cykle płukania korzystając z płuczki mikropłytek używając 800 µl rozcieńczonego buforu do płukania. Po ostatnim płukaniu, odwracając i ostukując, osuszyć mikropłytkę z resztek płynu na bibule. 11. Przed użyciem wymieszać zawartość fiolki R6 przez odwracanie. Jeżeli używa się pipety wielokanałowej, należy odmierzyć jedynie objętość konieczną do wykonania serii oznaczeń: na każde 2 paski po 8 studzienek konieczne jest 3.5 ml koniugatu. 12. Dodaj po 200 μl koniugatu R6 do dołków. 13. Zakryć szczelnie mikropłytkę folią adhezyjną. 14. Natychmiast rozpocząć inkubację w suchym inkubatorze mikropłytek przez 60 ± 10 min. w temp. 37 C (± 1 C). 15. Zdjąć przykrycie. Zaaspirować zawartość studzienek do pojemnika na odpady zakaźne (z podchlorynem sodu). 16. Wykonać 4 cykle płukania korzystając z płuczki mikropłytek używając 800 µl rozcieńczonego buforu do płukania. Po ostatnim płukaniu, odwracając i ostukując, osuszyć mikropłytkę z resztek płynu na bibule. 17. Unikając ostrego światła, szybko nanieść do studzienek po 200 ul roztworu chromogenu (R9). 18. Inkubować mikropłytkę w ciemności, przez 30 ± 5 min, w temp. pokojowej (19-25 C). Nie zakrywać folią adhezyjną. 19. Zatrzymać reakcję enzymatyczną przez dodanie do każdej studzienki 100 ul roztworu zatrzymującego (R10). Roztwór ten dodawać w tej samej kolejności i tempie jak roztwór substratu. Wymieszać dokładnie. 20. Wytrzeć starannie spód każdej mikropłytki. 21. Odczytać gęstość optyczną dla każdego dołka przy 450 nm (z filtrem referencyjnym 620 nm). Wyniki odczytać w ciągu 30 minut od zatrzymania reakcji. Przed odczytem paski muszą być trzymane z dala od do światła. 22. Sprawdź zgodność uzyskanego w czytniku odczytu z planem mikropłytki przed przeliczeniem wyników. 11- KONTROLA JAKOŚCI (KRYTERIA WAŻNOŚCI) Podczas każdego testu, dla każdej mikropłytki należy oznaczyć kalibratory. Następujące kryteria musza być spełnione: Wartość gęstości optycznej: OD R4a > 0.160 Proporcje: OD R4a / OD R3 > 6.0 OD R4b / OD R4a > 1.20 OD R4c / OD R4b > 1.20 OD R4d / OD R4c >1.20 12- INTERPRETACJA WYNIKÓW Krzywa wzorcowa Krzywą wzorcową wyznacza 5 punktów, odpowiadających wartościom OD uzyskanym dla kalibratorów 0, 5, 10, 20, i 80 AU/ml. Wykreślić krzywą wzorcową [OD = funkcja AU/ml], na osi X zaznaczając OD kalibratorów R3, R4a, R4b, R4c, R4d a na osi Y odpowiadające im wartości w AU/ml. Należy skorzystać z opcji point-to-point plot curve linking (połącz punkty krzywej) aby uzyskać wykres. Oznaczenie stężenia przeciwciał anty-mannanowych w badanej surowicy (AU/ml) Krzywa wzorcowa może być użyta do odczytania stężenia przeciwciał anty-mannanowych w AU/ml dla każdej z badanych surowic. 5

Interpretacja wyników Próbki surowicy z poziomem przeciwciał poniżej 5 AU/ml (C < 5) są uznawane za ujemne pod względem obecności przeciwciał anty-mannanowych. Próbki surowicy z poziomem przeciwciał pomiędzy 5-10 AU/ml (5 C < 10) są uznawane za pośrednie pod względem obecności przeciwciał anty-mannanowych. Próbki surowicy z poziomem przeciwciał powyżej 10 AU/ml (C 10) są uznawane za dodatnie pod względem obecności przeciwciał anty-mannanowych. Krzywa wzorcowa wykreślona w oparciu o standardy nie pozwala na dokładne określenie poziomu przeciwciał, jeżeli ich stężenie wynosi powyżej 80 AU/ml. W celu uzyskania bardziej pracyzyjnych wyników dla silnie dodatnich surowic, test należy powtórzyć po rozcieńczeniu badanej surowicy 1:10 w roztworze 1 do rozcieńczania próbek (R7a) zanim wykonane zostanie rozcieńczenie opisane w rozdziale 10 (rozcieńczenie wstępne 1/20 w R7a i rozcieńczenie kolejne 1/20 w R7b). Uzyskany wynik OD dla próbek silnie dodatnich pomnożyć przez 10. Wyniki pośrednie mogą być potwierdzone poprzez oznaczenie wykonane na nowych próbkach pobranych kilka tygodni po od daty pierwszego pobrania dla którego uzyskano wynik pośredni. 13- OGRANICZENIA TESTU 1. Wynik ujemny nie wyklucza rozpoznania inwazyjnej kandydozy. Trudno jest interpretować brak przeciwciał u pacjentów z upośledzonym układem odpornościowym. Rozpoznanie inwazyjnej kandydozy jest możliwe jedynie w oparciu o łączną analizę danych klinicznych, terapeutycznych, radiologicznych, cytologicznych, bezpośredniego badania mykologicznego i danych serologicznych, z uważna interpretacją każdego z badań. 2. Ujemny wynik testu wykrywającego przeciwciała anty-mannanowe należy interpretować jednocześnie z wynikiem testu wykrywającego antygen: nawet w przypadkach inwazyjnej kandydozy, u pacjentów dodatnich w kierunku przeciwciał antymannanowych trudniej jest wykryć antygen mannanowy (patrz p. 15 Charakterystyka testu). 3. Wykrycie przeciwciał anty-mannanowych jest powiązane z częstością wykonywania oznaczeń dla danego pacjenta. Regularne monitorowanie pacjentów wysokiego ryzyka oraz wykonywanie testu na obecność antygenu podnosi czułość procedury i pozwala uchwycić wczesną konwersję na wynik dodatni. 4. Wykonując oznaczenie na obecność przeciwciał anty-mannanowych należy przestrzegać procedury wykonania testu oraz zasad interpretacji wyników testu Platelia Candida Ab Plus. Przed przystąpieniem do wykonania testu użytkownik powinien dokładnie zapoznać się z instrukcją obsługi. W szczególności dokładnie przestrzegana musi być procedura pipetowania próbek i odczynników, płukania płytki oraz czasy inkubacji. 5. Dodanie próbki lub odczynnika niezgodnie z procedurą może prowadzić do uzyskania wyników fałszywie ujemnych. Należy rozważyć powtórzenie badania dla kolejnej próbki w przypadku podejrzenia inwazyjnej kandydozy w oparciu o dane kliniczne lub wystąpienia błędu proceduralnego. 6. W przypadku nieostrożnego obchodzenia się z mikropłytkami lub technicznie nieprawidłowego pipetowania odczynników, możliwe jest zanieczyszczenie dołków z ujemną próbką pacjenta na skutek przelania się do nich zawartości dołka z kontrolą lub próbką dodatnią. 7. Nie wykonano ewaluacji testu Platelia Candida Ab Plus dla próbek osocza/surowicy neonatologicznych i pediatrycznych. 8. Nie wykonano ewaluacji testu Platelia Candida Ab Plus dla odczytu manualnego i/lub manualnej interpretacji wyniku. 9. Fałszywie dodatnie reakcje uzyskano dla próbek zawierających 60g/l ludzkich gammaglobulin oraz dla niektórych próbek dodatnich w kierunku RF i przeciwciał anty-dsdna oraz anty-aspergillus IgG. 14- WARTOŚCI OCZEKIWANE Prewalencję przeciwciał anty-mannanowych Candida oznaczanego z użyciem Platelia Candia Ab Plus ewaluowano na panelu 613 próbek od 51 pacjentów holenderskich (Miejsce 1 Holandia) hospitalizowanych w celu leczenia raka (49 pacjentów onkohematologicznych i 2 nie-hematologicznych) metodą intensywnej chemioterapii. Spośród 613 próbek, 114 było potwierdzonych pozytywnie, a 136 dało wynik pośredni z prewalencją 114/613 = 18,6% [95% Przedział ufności: 15.6-21.9%] z wynikami pośrednimi uznanymi za ujemne oraz prewalencją 250/613 = 40.8% [95% Przedział ufności: 36.9-44.8%] z wynikami pośrednimi uznanymi za dodatnie. W odniesieniu do pacjentów, z 51 przebadanych, dla 14 uzyskano przynajmniej jeden wynik dodatni a dla 20 przynajmniej jeden wynik pośredni bez żadnego wyniku dodatniego, prewalencja 14/51 = 45.1% [95% przedział ufności 15.9-41.7%] z wynikami pośrednimi uznanymi za ujemne oraz prewalencją 34/51 = 66.7% [95% Przedział ufności: 52.1-79.2%] z wynikami pośrednimi uznanymi za dodatnie. Spośród 51 pacjentów, u 30 (388 próbek) nie stwierdzono obecności udokumentowanej inwazyjnej kandydozy. Pacjenci pozostali: 20 było skolonizowanych przez drożdże (12 przez Candida albicans, 7 przez Candida albicans w połączeniu z innym gatunkiem Candida, i 1 skolonizowanych przynajmniej jednym gatunkiem Candida nie-albicans. Czterech spośród tych pacjentów prezentowało objawy kliniczne i uzyskano dla nich mikrobiologiczne potwierdzenie powierzchownej infekcji o etiologii Candida. Ciężkie uszkodzenie bariery śluzówkowej stwierdzono u 24 z tych pacjentów. Z korespondujących 388 próbek, dodatnich było 53 i 95 pośrednie, z prewalencją 53/388 = 13.7% [95% przedział ufności 10.4-17.5%] przy uznaniu wyników pośrednich za ujemne oraz prewalencją 148/388 = 38.1% [95% przedział ufności 33.3-43.2%]. przy uznaniu wyników pośrednich za dodatnie. W odniesieniu do pacjentów, spośród 30 przebadanych, dla 7 uzyskano przynajmniej jeden wynik dodatni, a dla 12 przynajmniej jeden wynik pośredni bez żadnego wyniku dodatniego, prewalencja 7/30 = 23.3% [95% przedział ufności 9.9-42.3%] z wynikami pośrednimi uznanymi za ujemne oraz prewalencją 19/30 = 63.3% [95% Przedział ufności: 43.9-80.1%] z wynikami pośrednimi uznanymi za dodatnie 6

15- CHARAKTERYSTYKA TESTU A. Powtarzalność Powtarzalność wewnątrz-testowa (powtarzalność): W celu oznaczenia powtarzalności dla uzyskiwanych wyników, 1 ujemną oraz 5 dodatnich surowic oznaczono w 32 replikatach w tej samej serii oznaczeń. Dla każdej próbki wyznaczono stężenie W AU/ml. Średnie stężenie, odchylenie standardowe (SD) i współczynnik zmienności (CV) dla każdej próbki pokazano w tabeli poniżej: Powtarzalność wewnątrz-testowa (powtarzalność) N=32 Średnie stężenie (UA/ml) Próbka ujemna Nr 1 Nr 2 Nr 3 Próbka średnio Próbka silnie 3,14 7,91 10,17 10,06 38,42 67,62 SD 0,123 0,547 0,424 0,464 3,836 4,070 CV% 3,9% 6,9% 4,2% 4,6% 10,0% 6,0% Powtarzalność pomiędzy-testowa (odtwarzalność): W celu oznaczenia odtwarzalności dla uzyskiwanych wyników, 6 surowic (1 ujemna i 5 dodatnich) oznaczano w duplikacie, w dwóch seriach na dzień, przez 20 dni. Dla każdej próbki wyznaczono stężenie w AU/ml. Średnie stężenie, odchylenie standardowe (SD) i współczynnik zmienności (CV) dla każdej próbki pokazano w tabeli poniżej: Powtarzalność pomiędzy-testowa (odtwarzalność) N=80 Średnie stężenie (UA/ml) Próbka ujemna Nr 1 Nr 2 Nr 3 Próbka średnio Próbka silnie 3,54 8,16 11,51 11,42 31,54 62,58 SD 0,332 0,814 1,481 1,452 6,55 7,162 CV% 9,4% 10,0% 12,9% 12,7% 20,8% 11,4% B. Reaktywność krzyżowa Patologia Liczba przebadanych próbek Liczba próbek dodatnich Liczba próbek pośrednich Ilość próbek dodatnich potwierdzonych testem komercyjnym Ilość próbek pośrednich potwierdzonych testem komercyjnym Aspergillus 110 12 30 9/12 12/30 Przeciwciała anty-dsdna 10 2 2 0/2 0/2 Dodatnie przeciwciała ANA 10 0 1 NA 0/1 Szpiczak (IgG i IgM) 20 0 0 NA NA Anty-T. gondii IgG 10 1 1 0/1 1/1 Ludzkie przeciwciała antymysie 12 1 1 0/1 0/1 Czynnik reumatoidalny 31 5 4 4/5 1/4 Próbki, które uzyskały dodatni lub pośredni wynik dla testu Platelia Candida Ab Plus zostały następnie przebadane z użyciem konkurencyjnego testu handlowego do wykrywania przeciwciał anty-candida (zawierającego test do wykrywania IgG anty-candida oraz test do wykrywania IgM anty-candida). C. Liniowość Zakres liniowości testu Platelia Candida Ab Plus ustalono na 2-78 AU/ml w oparciu o badania rozcieńczeń seryjnych dla 5 próbek dodatnich. D. Oznaczenia kliniczne Własności testu Platelia Candida Ab Plus ewaluowano w 3 miejscach, z użyciem w sumie 836 próbek, od 489 pacjentów. CZUŁOŚĆ W celu oceny czułości testu Platelia Candida Ab Plus przeprowadzono badania z użyciem 436 próbek od 89 pacjentów hospitalizowanych w 2 miejscach (w Holandii i we Francji). Rozkład próbek: Miejsce 1 (Holandia): 225 próbek od 21 pacjentów holenderskich przyjętych do oddziału hematologii onkologicznej w celu leczenia złośliwych nowotworów krwi (19 przypadków) oraz nowotworów nie-hematologicznych (2 przypadki) metodą intensywnej chemioterapii, po której stosownie do potrzeb, wykonano przeszczep komórek hematopoetycznych szpiku kostnego. U wszystkich pacjentów stwierdzono inwazyjną kandydozę potwierdzoną mikrobiologicznie wyhodowaniem przynajmniej jednokrotnie Candida (hodowla krwi lub hodowla z fizjologicznie jałowej tkanki). 17 7

Miejsce 2 (Francja): 21 próbek od 68 pacjentów francuskich, hospitalizowanych na różnych oddziałach intensywnej terapii lub hematologii onkologicznej, z inwazyjną kandydozą potwierdzoną mikrobiologicznie uzyskaniem przynajmniej jednokrotnie dodatniej hodowli krwi z wyhodowaniem Candida spp. Uwaga: panele próbek używanych w tych badaniach pochodziły od pacjentów, których próbki zebrano w latach 1999-2007. Relatywna stabilność antygenu mannanowego i przeciwciał anty-mannanowych w okresie zamrożenia, oraz po każdym cyklu zamrażania i rozmrażania, wpływa na zależność uzyskiwanych wyników od warunków przechowywania danego panelu. Wyniki czułości testu uzyskane dla badań retrospektywnych mogą być w związku z tym niższe, niż wyniki uzyskiwane dla próbek zebranych ostatnio. Wyniki dla miejsca 1 21 pacjentów holenderskich przyjęto do szpitala w celu terapii złośliwego raka krwi (ostra białaczka szpikowa, ostra białaczka limfatyczna, przewlekła białaczka limfatyczna, szpiczak, zespół mielodysplastyczny, anemia aplastyczna, oraz złośliwy chłoniak nieziarniczy) lub nowotworów niehematologicznych metoda intensywnej chemioterapii, po której stosownie do potrzeb, wykonano przeszczep komórek hematopoetycznych szpiku kostnego 17. U tych 21 pacjentów wystąpiła inwazyjna kandydoza, potwierdzona mikrobiologicznie wyhodowaniem przynajmniej jednokrotnie Candida (hodowla krwi lub hodowla z fizjologicznie jałowej tkanki). Status pacjentów w kierunku obecności przeciwciał anty-mannanowych, wykrywanych z użyciem testu Platelia Candida Ab Plus, był uznany za dodatni jeżeli przynajmniej jedna z próbek pacjentów była. W przypadku braku wyniku dodatniego, status pacjenta był uznany za pośredni jeżeli dla przynajmniej jednej próbki uzyskano wynik pośredni i za ujemny jeżeli wszystkie próbki dały wynik ujemny. Kategoria pacjentów 21 pacjentów (225 próbek) z przynajmniej jednym wyhodowaniem Candida spp. Wyniki dla testu Platelia Candida Ab Plus Liczba pacjentów (liczba próbek) Czułość (próbki pośrednie uznane za dodatnie pośrednie ujemne dodatnie) 7 (61) 8 (41) 6 (123) 33,3% 95% CI [14,6-57,0%] Czułość (próbki pośrednie uznane za ujemne) 71,4% 95% CI [47,8-88,7%] Niezależnie od badania z użyciem testu Platelia Candida Ab Plus, te same próbki były badane w kierunku obecności antygenu mannanowego z użyciem testu Platelia Candida Ag Plus 9. Status pacjentów w kierunku obecności antygenu lub przeciwciał anty-mannanowych, był uznany za dodatni, jeżeli przynajmniej jedno z tych dwóch badań dało wynik dodatni. W przypadku braku wyniku dodatniego, status pacjenta był uznany za pośredni jeżeli dla przynajmniej jednej z dwóch próbek uzyskano wynik pośredni i za ujemny jeżeli obie próbki dały wynik ujemny Kategoria pacjentów 21 pacjentów (225 próbek) z przynajmniej jednym wyhodowaniem Candida spp. Wyniki łączne dla testu Platelia Candida Ag Plus i Platelia Candida Ab Plus Liczba pacjentów (liczba próbek) Czułość (próbki Czułość (próbki pośrednie uznane za pośrednie uznane za dodatnie pośrednie ujemne dodatnie) ujemne) 15 (98) 4 (34) 2 (93) 71.4% 95% IC [47.8-88.7%] 90.5% 95% IC [69.6-98.8%] Wyniki dla miejsca 2 68 pacjentów francuskich hospitalizowano na różnych oddziałach intensywnej terapii (chirurgia, transplantologia, oparzeniowy, urazowy, płucny, itd.) lub hematologii onkologicznej (nowotwory złośliwe). U wszystkich stwierdzono z inwazyjną kandydozę potwierdzoną mikrobiologicznie, uzyskaniem przynajmniej jednokrotnie dodatniej hodowli krwi z wyhodowaniem Candida (albicans, parapsilosis, norvegensis, glabrata, krusei lub tropicalis) 6, 7, 14 w dniach bezpośrednio poprzedzających lub następujących po pobraniu próbki do badań. Próbki krwi pobierano 6 dni (średnio) po uzyskaniu pierwszej dodatniej w kierunku Candida hodowli krwi (minimum 61 dni przed, maksimum 67 dni po). Status pacjentów w kierunku obecności antygenu mannanowego, wykrywanego z użyciem testu Platelia Candida Ab Plus, był uznany za dodatni jeżeli przynajmniej jedna z próbek pacjentów była. W przypadku braku wyniku dodatniego, status pacjenta był uznany za pośredni jeżeli dla przynajmniej jednej próbki uzyskano wynik pośredni i za ujemny jeżeli wszystkie próbki dały wynik ujemny 8

Kategoria pacjentów 68 pacjentów (211 próbek) z przynajmniej jednym wyhodowaniem Candida spp. C. albicans (113 próbek) C.parapsilosis (37 próbek) C. glabrata (32 próbki) C.tropicalis (19 próbek) C.krusei (8 próbek) C.norvegensis (2 próbki) Wyniki łączne dla testu Platelia Candida Ab Plus Liczba pacjentów (liczba próbek) Czułość (próbki Czułość (próbki pośrednie uznane pośrednie uznane za dodatnie pośrednie ujemne za dodatnie) ujemne) 30 (71) 13 (51) 25 (89) 44,1% 95% CI [32,1-56,7%] 17 (45) 6 (31) 11 (37) 50,0% 95% CI [32,4-67,6%] 4 (5) 6 (15) 5 (17) 26,7% 95% CI [7,8-55,1%] 7 (15) 1 (4) 4 (13) 58,3% 95% CI [27,7-84,8%] * 95% przedział ufności nie został wyliczony z uwagi na zbyt małą liczbę próbek 63,2% 95% CI [50,7-74,6%] 67,6% 95% CI [49,5-82,6%] 66,7% 95% CI [38,4-88,2%] 66,7% 95% CI [34,9-90,1%] 2 (6) 0 (1) 2 (12) 50,0% * 50,0% * 0 (0) 0 (0) 2 (8) 0,0% * 0,0% * 0 (0) 0 (0) 1 (2) 0,0% * 0,0% * Niezależnie od badania z użyciem testu Platelia Candida Ab Plus, te same próbki były badane w kierunku obecności antygenu mannanowego z użyciem testu Platelia Candida Ag Plus 9. Status pacjentów w kierunku obecności antygenu lub przeciwciał anty-mannanowych, był uznany za dodatni, jeżeli przynajmniej jedno z tych dwóch badań dało wynik dodatni. W przypadku braku wyniku dodatniego, status pacjenta był uznany za pośredni jeżeli dla przynajmniej jednej z dwóch próbek uzyskano wynik pośredni i za ujemny jeżeli obie próbki dały wynik ujemny. Kategoria pacjentów 68 pacjentów (211 próbek) z przynajmniej jednym wyhodowaniem Candida spp. C. albicans (113 próbek) C.parapsilosis (37 próbek) C. glabrata (32 próbki) C.tropicalis (19 próbek) C.krusei (8 próbek) C.norvegensis (2 próbki) Wyniki łączne dla testu Platelia Candida Ag Plus i Platelia Candida Ab Plus Liczba pacjentów (liczba próbek) Czułość (próbki Czułość (próbki pośrednie uznane pośrednie uznane za dodatnie pośrednie ujemne za dodatnie) ujemne) 48 (122) 8 (40) 12 (49) 70,6% 95% CI [58,3-81,0%] 28 (74) 2 (22) 4 (17) 82,4% 95% CI [65,5-93,2%] 5 (7) 6 (15) 4 (15) 33,3% 95% CI [11,8-61,6%] 11 (24) 0 (3) 1 (5) 91,7% 95% CI [61,5-99,8%] * 95% przedział ufności nie został wyliczony z uwagi na zbyt małą liczbę próbek 82,4% 95% CI [71,2-90,5%] 88,2% 95% CI [72,6-96,7%] 73,3% 95% CI [44,9-92,2%] 91,7% 95% CI [61,5-99,8%] 4 (17) 0 (0) 0 (2) 100,0% * 100,0% * 0 (0) 0 (0) 2 (8) 0,0% * 0,0% * 0 (0) 0 (0) 1 (2) 0,0% * 0,0% * SWOISTOŚĆ Swoistość testu określono z użyciem panelu 400 próbek z dwóch miejsc we Francji, rozkład próbek: Miejsce 1: 200 próbek od 200 kobiet francuskich monitorowanych w kierunku obecności serologicznych markerów zakażenia Toxoplasma gondii w czasie ciąży, bez objawów klinicznych zakażenia Candida. Miejsce 2: 200 próbek od 200 francuskich krwiodawców. 9

Kategoria pacjentów 200 ciężarnych (200 próbek) monitorowanych w kierunku toksoplazmozy 200 krwiodawców (200 próbek) Wyniki dla testu Platelia Candida Ab Plus Liczba pacjentów (liczba próbek) Czułość (próbki pośrednie uznane za dodatnie pośrednie ujemne dodatnie) 9 35 156 8 28 164 78,0% 95% CI [71,6-83,5%] 82,0% 95% CI [76,0-87,1%] Czułość (próbki pośrednie uznane za ujemne) 95,5% 95% CI [91,6-97,9%] 96,0% 95% CI [92,3-98,3%] 16- KONTROLA JAKOŚCI PRODUCENTA Wszystkie produkty Bio-Rad są przygotowane zgodnie z naszym systemem jakości, poczynając od materiałów wyjściowych, aż do ostatecznego produktu komercyjnego. Każda seria ostatecznego produktu podlega oznaczeniu kontrolnemu i jest dopuszczona do użytku, jeśli spełnia wymagane kryteria. Bio-Rad posiada protokoły produkcji i kontroli jakości każdej serii. 17- BIBLIOGRAFIA 1- Alam, F.F., Mustafa, A.S., Khan, Z.U. 2007. Comparative evaluation of (1,3)- beta-d-glucan, mannan and anti-mannan antibodies, and Candida species specific snpcr in patients with candidemia. BMC Infectious Diseases 7(103): p. 1-9. 2- Ascioglu, S., Rex, J.H., de Pauw, B., Bennett, J.E., Bille, J., Crokaert, F., Denning, D.W., Donnelly, J.P., Edwards, J.E., Erjavec, Z., Fiere, D., Lortholary, O., Maertens, J., Meis, J.F., Patterson, T.F., Ritter, J., Selleslag, D., Shah, P.M., Stevens, D.A., Walsh,T.J. 2002. Defining opportunistic invasive fungal infections in immunocompromised patients with cancer and hematopoietic stem cell transplants: An international consensus. Clinical Infectious Diseases 34: p. 7 14. 3- Ellepola, A.N.B., Morrison, C.J. 2005. Laboratory Diagnosis of Invasive Candidiasis. Journal of Microbiology 43(No. S): p. 65-84. 4- Ellis, M., Al-Ramadi, B., Bernsen, R., Kristensen, J., Alizadeh, H., Hedstrom, U. 2009. Prospective evaluation of mannan and anti-mannan antibodies for diagnosis of invasive Candida infections in patients with neutropenic fever. Journal of medical microbiology 58(5): p. 606-615. 5- Guery, B.P., Arendrup, M.C., Auzinger, G., Azoulay, E., Borges Sá, M., Johnson, E.M., Müller, E., Putensen, C., Rotstein, C., Sganga, G., Venditti, M., Zaragoza Crespo, R., Kullberg, B.J. 2009. Management of invasive candidiasis and candidemia in adult non-neutropenic intensive care unit patients: Part I. Epidemiology and diagnosis. Intensive Care Med. 35: p. 55 62. 6- Nucci, M.,, Colombo, A.L. 2007. Candidemia due to Candida tropicalis: clinical, epidemiologic, and microbiologic characteristics of 188 episodes occurring in tertiary care hospitals. Diagnostic Microbiology and Infectious Disease 58: p. 77 82. 7- Oliveri, S., Trovato, L., Betta, P., Romeo, M.G., Nicoletti, G. 2008. Experience with the Platelia Candida ELISA for the diagnosis of invasive candidiosis in neonatal patients. Clinical Microbiology and Infection 14 (4): p. 377-397. 8- Pappas, P.G., Kauffman, C.A., Andes, D., Benjamin D.K.Jr., Calandra, T.F., Edwards, J.E.Jr, Filler, S.G., Fisher, J.F., Kullberg, B.J., Ostrosky-Zeichner, L., Reboli, A.C., Rex, J.H., Walsh, T.J., Sobel, J.D. 2009. Clinical Practice Guidelines for the Management of Candidiasis: 2009 Update by the Infectious Diseases Society of America. Clinical Infectious Diseases 48: p. 503 535. 9- Persat, F., Topenot, R., Piens, M.A., Thiebaut, A., Dannaoui, E., Picot, S. 2002. Evaluation of different commercial ELISA methods for the serodiagnosis of systemic candidiosis. Mycoses 45: p. 455 460. 10- Prella, M., Bille, J., Pugnale, M., Duvoisin, B., Cavassini, M., Calandra, T., Marchetti, O. 2005. Early diagnosis of invasive candidiasis with mannan antigenemia and antimannan antibodies. Diagnostic Microbiology and Infectious Disease 51: p. 95 101. 11- Rentz, A.M., Halpern, M.T., Bowden, R. 1998. The Impact of Candidemia on Length of Hospital Stay, Outcome, and Overall Cost of Illness. Clinical Infectious Diseases 27: p. 781 788. 12- Ruan, S.-Y., Hsueh, P.-R. 2009. Invasive Candidiasis: An Overview from Taiwan. J. Formos. Med. Assoc. 108(6): p. 443 451. 13- Sendid, B., Poirot, J.L., Tabouret, M., Bonnin, A., Caillot, D., Camus, D., Poulain, D. 2002. Combined detection of mannanaemia and antimannan antibodies as a strategy for the diagnosis of systemic infection caused by pathogenic Candida species. J. Med. Microbiol. 51: p. 433 442. 14- Sendid, B., Caillot, D., Baccouch-Humbert, B., Klingspor, L., Grandjean, M., Bonnin, A., Poulain, D. 2003. Contribution of the Platelia Candida-specific antibody and antigen tests to early diagnosis of systemic Candida tropicalisinfection in neutropenic adults. Journal of Clinical Microbiology 41(10): p. 4551 4558. 15- Tortorano, A.M., Peman, J., Bernhardt, H., Klingspor, L., Kibbler, C.C., Faure, O., Biraghi, E., Canton, E., Zimmermann, K., Seaton, S., Grillot, R. 2004. Epidemiology of Candidaemia in Europe: Results of 28-Month European Confederation of Medical Mycology (ECMM) Hospital-Based Surveillance Study.Eur. J. Clin. Microbiol. Infect. Dis. 23: p. 317 322. 10

16- Vardakas, K. Z., Michalopoulos, A., Kiriakidou, K. G., Siampli, E. P., Samonis, G., Falagas, M. E. 2009. Candidaemia: incidence, risk factors, characteristics and outcomes in immunocompetent critically ill patients. Clin. Microbiol. Infect. 15: p. 289 292. 17- Verduyn Lunel, F.M., Donnelly, J.P., van der Lee, H. A. L., Blijlevens, N.M. A., Verweij, P. E. 2009. Circulating Candida-specific anti-mannan antibodies precede invasive candidiasis in patients undergoing myelo-ablative chemotherapy. Clin. Microbiol. Infect. 15(4): p. 380-386. CE marking (European directive 98/79/CE on in vitro diagnostic medical devices) Znak CE (Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady nr 98/79/CE o wyrobach diagnozy medycznej in vitro) For in vitro diagnostic use Wyrób do diagnostyki in vitro Manufacturer Wytwórca Catalogue number Numer katalogowy Authorised Representative Autoryzowany przedstawiciel Batch code Kod partii Storage temperature limitation Przestrzegać zakresu temperatur Expiry date YYYY/MM/DD Użyć przed RRRR/MM/DD Consult Instruction for use Sprawdź w instrukcji obsługi Bio-Rad 3, boulevard Raymond Poincaré 92430 Marnes-la-Coquette France Tel. : +33 (0) 1 47 95 60 00 881050 Fax : +33 (0) 1 47 41 91 33 08/2009 11