ubarwienie bardzo zróżnicowane od białego, przez żółto-pomarańczowe, brązowe, szare do czarnego puszysty ogon stanowi prawie 1/3 długości ciała (pełni istotną rolę w komunikacji i utrzymaniu równowagi) rys. M. Kołodziejczyk Pakiet edukacyjny - W słowach kilku o wydrze, bobrze i wilku Wilk - opis długie włosy porastające boki głowy uszy sterczące i zaokrąglone duża głowa z szerokim czołem barwa oczu od żółtej do brązowej czarna obwódka wokół oczu długi pysk ciemne wargi klatka piersiowa wysoka i wąska długie kończyny i palcochodność umożliwiają sprawne i wytrwałe przemieszczanie się
Psowate Lis (Vulpes vulpes) Trop lisa 5 cm Jenot (Nyctereutes procyonoides) Trop jenota 4 cm Pies (Canis lupus familiaris) Trop psa rys. M. Kołodziejczyk, T. Zając
Zachowania społeczne Mimika pyska wyrażająca: wzrastający strach neutralny nastrój wzrastającą agresję Położenie ogona wyrażające: pokorę strach neutralny nastrój zastraszanie innego osobnika atak rys. T. Zając
Siedliska wilka fot. A. Tabor fot. A. Tabor fot. A. Tabor
Ślady wilka 5 cm Trop Liniowy układ tropów 3 cm fot. R. Mysłajek Znakowanie moczem Odchody
Tropy wilka Trop wilka Trop dużego psa 1 : 1 5 cm układ tropów w galopie układ tropów w kłusie rys. T. Zając
Schronienia wilka Na gniazdo wilki wybierają miejsca ustronne i niedostępne. W Polsce są to najczęściej wykroty pod zwalonymi drzewami, nory i legowiska wykopane przez wilki lub zajęte przez nie nory innych zwierząt (np. jenotów, borsuków, lisów). fot. R. Mysłajek Młode wilki Przeciętnie miot wilków liczy od 2 do 6 szczeniąt, ale wielkość miotu może wahać się od 1 do 11 młodych. Nowonarodzone wilczki mają ciemne, delikatne futerko i ważą około 0,5 kg.
Pokarm wilka Wilki żywią się głównie średniej i dużej wielkości ssakami kopytnymi (jelenie, dziki, sarny). Czasami polują na mniejsze zwierzęta (np. zające, bobry, małe gryzonie), żywią się też jajami ptaków, padliną i odpadkami. fot. A. Tabor jeleń zając szarak łoś mysz zaroślowa fot. T. Zając sarna jaja żurawia dzik
Rok z życia wilka - tablica 1 Na WIOSNĘ w norze lub innym schronieniu przychodzą na świat młode wilki. Życie watahy koncentruje się wokół nory. Członkowie grupy codziennie wracają do samicy opiekującej się młodymi z upolowaną przez siebie zdobyczą. rys. W. Tabak LATEM szczeniaki są bardzo ruchliwe i często bawią się przy wejściu do nory ucząc się zachowań socjalnych. Matka szczeniąt coraz częściej zaczyna uczestniczyć w polowaniach, pozostawiając wilczki pod opieką innego członka watahy. W tym czasie wilki korzystają z obfitości pokarmu polując głównie na młode ssaki kopytne. rys. W. Tabak
Rok z życia wilka - tablica 2 JESIENIĄ młode wilki są na tyle duże i wytrzymałe, że mogą towarzyszyć rodzicom w dłuższych wędrówkach i szkolić się w polowaniu. Wataha przemieszcza się w tym czasie w obrębie całego terytorium. rys. W. Tabak ZIMĄ wataha trzyma się razem co ułatwia jej polowanie na większe ofiary. Para rodzicielska intensywnie znakuje moczem swoje terytorium. Natomiast cała wataha oznajmia swoją bytność częstym wyciem. rys. W. Tabak