KLASYFIKACJA ZWIĄZKÓW NIEORGANICZNYCH

Podobne dokumenty
KLASYFIKACJA ZWIĄZKÓW NIEORGANICZNYCH

WŁAŚCIWOŚCI NIEKTÓRYCH PIERWIASTKÓW I ICH ZWIĄZKÓW NIEORGANICZNYCH

CHEMIA 1. Podział tlenków

Chemia - laboratorium

Wodorotlenki. n to liczba grup wodorotlenowych w cząsteczce wodorotlenku (równa wartościowości M)

KLASYFIKACJA ZWIĄZKÓW NIEORGANICZNYCH TYPY REAKCJI CHEMICZNYCH

KLASYFIKACJA ZWIĄZKÓW NIEORGANICZNYCH

Tlen. Występowanie i odmiany alotropowe Otrzymywanie tlenu Właściwości fizyczne i chemiczne Związki tlenu tlenki, nadtlenki i ponadtlenki

Związki nieorganiczne

PODSTAWOWE TYPY ZWIĄZKÓW NIEORGANICZNYCH

Podział tlenków ze względu na charakter chemiczny

MARATON WIEDZY CHEMIA CZ. II

CHEMIA KLASA II I PÓŁROCZE

Temat 2: Nazewnictwo związków chemicznych. Otrzymywanie i właściwości tlenków

a) Sole kwasu chlorowodorowego (solnego) to... b) Sole kwasu siarkowego (VI) to... c) Sole kwasu azotowego (V) to... d) Sole kwasu węglowego to...

Wymagania programowe na poszczególne oceny. IV. Kwasy. Ocena bardzo dobra. Ocena dostateczna. Ocena dopuszczająca. Ocena dobra [1] [ ]

KWASY I WODOROTLENKI. 1. Poprawne nazwy kwasów H 2 S, H 2 SO 4, HNO 3, to:

Opracowała: mgr inż. Ewelina Nowak

Wymagania z chemii na poszczególne oceny Klasa 2 gimnazjum. Kwasy.

Sole. 2. Zaznacz reszty kwasowe w poniższych solach oraz wartościowości reszt kwasowych: CaBr 2 Na 2 SO 4

CHEMIA - BADANIE WYNIKÓW KLASA II 2010/2011

Rozkład materiału nauczania chemii klasa 2.

Rozkład materiału nauczania chemii klasa 2 gimnazjum.

Litowce i berylowce- lekcja powtórzeniowa, doświadczalna.

Szczegółowe wymagania edukacyjne z przedmiotu chemia dla klasy II gimnazjum, rok szkolny 2015/2016

Chemia Nowej Ery Wymagania programowe na poszczególne oceny dla klasy II

Wymagania programowe na poszczególne oceny. III. Woda i roztwory wodne. Ocena dopuszczająca [1] Uczeń: Ocena dostateczna [1 + 2]

Zasady oceniania z chemii w klasie II w roku szkolnym 2015/2016. Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra

H2S, H2SO4, H2SO3, HNO3, H2CO3,

Kryteria oceniania z chemii dla klasy drugiej DLA UCZNIÓW Z OBOWIĄZKIEM DOSTOSOWANIA WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH

Wymagania programowe na poszczególne oceny CHEMII kl. II 2017/2018. III. Woda i roztwory wodne. Ocena dopuszczająca [1] Uczeń:

BUDOWA ATOMU 1. Wymień 3 korzyści płynące z zastosowania pierwiastków promieniotwórczych. 2. Dokończ reakcję i nazwij powstałe pierwiastki:

Szczegółowy opis treści programowych obowiązujących na etapie szkolnym konkursu przedmiotowego z chemii 2018/2019

WYMAGANIA EDUKACYJNE na poszczególne oceny śródroczne i roczne Z CHEMII W KLASIE II gimnazjum

dr Beata Just-Brochocka dr inż. Witold Bekas Katedra Chemii WNoŻ SGGW ELMENTARZ CHEMICZNY (dla studentów, dla których chemia to czarna magia )

Tlenki otrzymywanie i reakcje

METALE Zn + 2HCl ZnCl 2 + H 2 Zn + 2H + Zn 2+ + H 2 Zn + 2NaOH + 2H 2 O Na 2 [Zn(OH) 4 ] + H 2

Chemia. Wymagania programowe na poszczególne oceny dla uczniów klas II gimnazjum

Wymagania programowe na poszczególne oceny CHEMIA klasa II. I. Wewnętrzna budowa materii. Ocena bardzo dobra [ ]

Wymagania programowe z chemii w kl.2 na poszczególne oceny ; prowadzący mgr Elżbieta Wnęk. II. Wewnętrzna budowa materii

WYMAGANIA EDUKACYJNE w klasie II

Wymagania programowe na poszczególne oceny KLASA II. II. Wewnętrzna budowa materii

Opracowała: mgr inż. Ewelina Nowak

Problemy do samodzielnego rozwiązania

CHEMIA - wymagania edukacyjne

Chemia nieorganiczna Zadanie Poziom: rozszerzony Punkty

Zagadnienia z chemii na egzamin wstępny kierunek Technik Farmaceutyczny Szkoła Policealna im. J. Romanowskiej

Chemia nieorganiczna Zadanie Poziom: podstawowy

Fragmenty Działu 5 z Tomu 1 REAKCJE W ROZTWORACH WODNYCH

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z chemii dla klasy II gimnazjum oparte na programie nauczania Chemia Nowa Era

Chemia - B udownictwo WS TiP

TYPY REAKCJI CHEMICZNYCH

Reakcje chemiczne. Typ reakcji Schemat Przykłady Reakcja syntezy

wiczenie 1 1. Obliczanie zawartoci składników w postaci pierwiastkowej i tlenkowej w zwizkach chemicznych.

CHEMIA. karty pracy klasa 3 gimnazjum

Związki nieorganiczne. Dorota Lewandowska, Anna Warchoł, Lidia Wasyłyszyn

Kwasy 1. Poznajemy elektrolity i nieelektrolity. Wymagania edukacyjne. Temat lekcji Treści nauczania. Tytuł rozdziału w podręczniku

Opisy ćwiczeń laboratoryjnych z chemii. Semestr I (zimowy) Rok akademicki 2012/13

OBJAWY REAKCJI - OBSERWACJE

WYMAGANIA EDUKACYJNE

Realizacja wymagań szczegółowych podstawy programowej w poszczególnych tematach podręcznika Chemia Nowej Ery dla klasy siódmej szkoły podstawowej

Realizacja wymagań szczegółowych podstawy programowej z chemii dla klasy siódmej szkoły podstawowej

Konkurs przedmiotowy z chemii dla uczniów dotychczasowych gimnazjów. 07 marca 2019 r. zawody III stopnia (wojewódzkie) Schemat punktowania zadań

Drogi uczniu zostań Mistrzem Chemii!

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny w klasie II

RÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW


Główne zagadnienia: - mol, stechiometria reakcji, pisanie równań reakcji w sposób jonowy - stężenia, przygotowywanie roztworów - ph - reakcje redoks

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych. CHEMIA klasa II.

Wymagania programowe na poszczególne oceny. Chemia Kl.2. I. Kwasy

Test kompetencji z chemii do liceum. Grupa A.

KONKURS CHEMICZNY DLA UCZNIÓW GIMNAZJÓW

2.4. ZADANIA STECHIOMETRIA. 1. Ile moli stanowi:

X Konkurs Chemii Nieorganicznej i Ogólnej rok szkolny 2011/12

II. CHEMIA NIEORGANICZNA

Przedmiotowy system oceniania dla uczniów z obowiązkiem dostosowania wymagań edukacyjnych z chemii kl. II

II. CHEMIA NIEORGANICZNA

Chemia klasa II - wymagania programowe. opracowane na podstawie planu wynikowego opublikowanego przez wydawnictwo OPERON

Wymagania edukacyjne z chemii dla klasy 2a. Gimnazjum Publicznego im. Jana Pawła II w Żarnowcu. w roku szkolnym 2015/2016

KWASY. HCN Nazwa kwasu kwas cyjanowodorowy Wzór elektronowy kreskowy:

Zakres problemów związanych z reakcjami jonowymi.

Zadanie: 2 Zbadano odczyn wodnych roztworów następujących soli: I chlorku baru II octanu amonu III siarczku sodu

KONKURS CHEMICZNY DLA UCZNIÓW GIMNAZJÓW

Sprzęt Probówki, stojak na probówki. Sprzęt laboratoryjny: NH 4 Cl (s), 40% NaOH, Kolba destylacyjna 100cm 3, wkraplacz (na korku), wężyk.

WYMAGANIA EDUKACYJNENE Z CHEMII W KLASIE II GIMNAZJUM

Zadanie 1. (0-1) Proces rozpadu kwasów, zasad i soli na jony pod wpływem wody to A. elektroliza. B. dyfuzja. C. dysocjacja. D. dekantacja.

Ćwiczenie 1: Elementy analizy jakościowej

Rozdział 7 Tlenki, wodorotlenki, kwasy, sole

Chemia klasa VII Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny Semestr II

XV Wojewódzki Konkurs z Chemii

KLASA II Dział 6. WODOROTLENKI A ZASADY

CHEMIA BUDOWLANA ĆWICZENIE NR 1

Wymagania programowe na poszczególne oceny chemia kl. II Gimnazjum Rok szkolny 2015/2016 Wewnętrzna budowa materii

Temat: Czy wodne roztwory zasad przewodzą prąd elektryczny?

CHEMIA. Wymagania szczegółowe. Wymagania ogólne

Fluorowce - chlor. -Ogólna charakterystyka fluorowców -Występowanie i właściwości chloru -Ważniejsze związki chloru

Materiał powtórzeniowy do sprawdzianu dla klas I LO: kwasy i sole + zadania

Materiał powtórzeniowy - reakcje utlenienia i redukcji (redox - redoks ) z przykładowymi zadaniami

Nazwy pierwiastków: ...

VI Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2013/2014

Transkrypt:

KLASYFIKACJA ZWIĄZKÓW NIEORGANICZNYCH Opracowanie: dr hab. Barbara Stypuła, dr inż. Krystyna Moskwa, mgr Agnieszka Tąta Związki nieorganiczne dzieli się najczęściej na: - tlenki - wodorki - wodorotlenki - kwasy - sole - związki niemetali innych niż tlen, np. PCl 5, CS 2. 1. Tlenki. Tlenki są to związki pierwiastków z tlenem, o wzorze ogólnym E n O m, gdzie E oznacza dowolny pierwiastek. Otrzymywanie: Do najważniejszych sposobów otrzymywania należą: - bezpośrednia reakcja pierwiastka z tlenem, np. S + O 2 = SO 2 2Mg + O 2 = 2MgO - utlenianie tlenków, np. 2SO 2 + O 2 = 2SO 3 2NO + O 2 = 2NO 2 - redukcja tlenków, np. CO 2 + C = 2CO 2Fe 2 O 3 + 3C = 4Fe + 3CO 2 - spalanie związków organicznych, np. CH 4 + O 2 = CO 2 + H 2 O 2CH 3 OH + O 2 = 2CO 2 + 4H 2 O - rozkład termiczny soli lub wodorotlenków, np. CaCO 3 = CaO + CO 2 Cu(OH) 2 = CuO + H 2 O Właściwości fizyczne: Tlenki metali są zwykle ciałami stałymi, o dość dużej gęstości i o wysokich temperaturach topnienia (500-300 o C). W wodzie większość tlenków metali nie rozpuszcza się. Jedynie tlenki litowców i berylowców reagują chemicznie z wodą. Tlenki niemetali to najczęściej gazy: CO, CO 2, SO 2, SO 3, NO, NO 2, rzadko ciała stałe P 2 O 5 (występujący w postaci bimerycznej P 4 O 10 ). W większości tlenki niemetali są dobrze rozpuszczalne w wodzie, z którą reagują dając kwasy tlenowe. Właściwości chemiczne. Analogicznie do zmian własności pierwiastków w układzie okresowym, zmieniają się również własności chemiczne tlenków. Elektroujemność ta jest względną miarą zdolności przyciągania elektronów, a ściśle mówiąc pary elektronowej w wiązaniu atomowym przez atom pierwiastka. Ze wzrostem elektroujemności wzrasta charakter niemetaliczny pierwiastka. 1

1.1. Tlenki zasadowe Tlenki zasadowe są to tlenki metali, które łącząc się bezpośrednio lub pośrednio z wodą tworzą wodorotlenki. Tlenki metali grupy pierwszej i drugiej układu okresowego. Reagują one z wodą tworząc wodorotlenki o charakterze zasadowym, np. Na 2 O + H 2 O = 2NaOH CaO + H 2 O = Ca(OH) 2 Tlenki zasadowe reagują z kwasami i tlenkami kwasowymi dając sole, np. MgO + 2HCl = MgCl 2 + H 2 O MgO + CO 2 = MgCO 3 1.2. Tlenki kwasowe Tlenki kwasowe są to tlenki niemetali lub wyższe tlenki niektórych metali (np. CrO 3 ), zwane bezwodnikami kwasowymi. Reagują one z wodą tworząc kwasy tlenowe, np. SO 2 + H 2 O = H 2 SO 3 CO 2 + H 2 O = H 2 CO 3 N 2 O 5 + H 2 O = 2HNO 3 Tlenki kwasowe reagują z wodorotlenkami i tlenkami zasadowymi dając sole, np. CO 2 + 2NaOH = Na 2 CO 3 + H 2 O SO 3 + MgO = MgSO 4 1.3. Tlenki amfoteryczne Tlenki amfoteryczne są to tlenki reagujące zarówno z kwasami jak i z zasadami. Należą do nich tlenki pierwiastków grup głównych np. tlenek glinu oraz tlenki niektórych pierwiastków grup pobocznych: tlenki cynku, manganu, chromu i innych o średniej wartości elektroujemności. Na przykład: ZnO +H 2 SO 4 = ZnSO 4 + H 2 O lub ZnO + 2H + = Zn 2+ + H 2 O ZnO + 2NaOH = Na 2 ZnO 2 + H 2 O ZnO + 2OH - = ZnO 2-2 + H 2 O W środowisku wodnym reakcję tlenku cynku z zasadą sodową można również zapisać następująco: ZnO + NaOH + H 2 O = Na[Zn(OH) 3 ] trihydroksocynkan sodu lub ZnO +OH - + H 2 O = [Zn(OH) 3 ] - 2. Wodorki. Związki pierwiastków z wodorem o wzorze ogólnym H n E nazywamy wodorkami, gdzie: n - wartościowość pierwiastka E Otrzymywanie. Większość wodorków można otrzymać przez bezpośrednią reakcję pierwiastków z wodorem, np. H 2 + Cl 2 = 2HCl 3H 2 + N 2 = 2NH 3 H 2 + Ca = CaH 2 2

Własności fizyczne i chemiczne. Wodorki metali są ciałami stałymi, a wodorki niemetali występują przeważnie w postaci gazowej. Wodorki metali charakteryzuje wielka różnorodność własności chemicznych. Wodorki niektórych metali reagują gwałtownie z wodą, tworząc zasady i wydzielając wodór: CaH 2 + H 2 O = Ca(OH) 2 + H 2 AlH 3 + 3H 2 O = Al(OH) 3 + 3H 2 Wśród wodorków niemetali można wyróżnić trzy grupy w zależności od zachowania się względem wody: 2.1. Wodorki tlenowców i fluorowców rozpuszczają się w wodzie, tworząc kwasy beztlenowe, na przykład: HCl - kwas chlorowodorowy (kwas solny) HF - kwas fluorowodorowy H 2 S - kwas siarkowodorowy 2.2. amoniak - jest on jedynym wodorkiem niemetalu, który reagując z wodą tworzy nietrwały związek o charakterze zasadowym - wodorotlenek amonu. NH 3 + H 2 O = HN 4 OH NH 4 OH = NH 4 + + OH - 2.3. pozostałe wodorki niemetali nie reagują z wodą. Ich niewielka rozpuszczalność w wodzie polega na rozpuszczeniu fizycznym (mieszaniu). 3. Wodorotlenki. Wodorotlenki są to związki o ogólnym wzorze M(OH) n, gdzie: M - metal OH - grupa wodorotlenowa n - liczba grup wodorotlenowych równa wartościowości metalu Wg. teorii Arrheniusa, wodorotlenki są to związki, które w roztworze wodnym ulegają dysocjacji elektrolitycznej z utworzeniem jonów wodorotlenkowych M(OH) n = M n+ + n np. NaOH = Na + + OH - Ca(OH) 2 = Ca 2+ + 2 Fe(OH) 3 = Fe 3+ + 3 Otrzymywanie. Wodorotlenki metali I i II grupy głównej układu okresowego otrzymuje się dwoma metodami: w reakcji tlenku metalu z wodą, np. Na 2 O + H 2 O = 2NaOH oraz w reakcji metalu z wodą, np. 2Na + 2H 2 O = 2NaOH + H 2 Inne metale i ich tlenki w większości przypadków nie reagują z wodą, a ich wodorotlenki można otrzymać w reakcji roztworu wodnego soli danego metalu i wodorotlenku o silnych właściwościach zasadowych (NaOH, KOH), np. CuSO 4 + 2NaOH = Cu(OH) 2 + Na 2 SO 4 FeCl 3 + 3KOH = Fe(OH) 3 + 3KCl Właściwości fizyczne i chemiczne. Wodorotlenki są na ogół ciałami stałymi. Niektóre wodorotlenki rozpuszczają się w wodzie, np. wodorotlenki metali I i II grupy głównej układu okresowego z wyjątkiem Be(OH) 2 i Mg(OH) 2, które są trudno rozpuszczalne. Wodorotlenki o silnych własnościach zasadowych głównie NaOH i KOH nazywa się alkaliami, a ich wodne roztwory ługami (żrące!). Wodorotlenki można podzielić na dwie grupy: - wodorotlenki zasadowe - wodorotlenki amfoteryczne 3

3.1. Wodorotlenki zasadowe Wodorotlenki zasadowe są to głównie wodorotlenki metali I i II grupy układu okresowego (z wyjątkiem Be(OH) 2, który ma własności amfoteryczne) oraz większość wodorotlenków metali pozostałych grup na niższych stopniach utlenienia np. Cr(OH) 2, Mn(OH) 2, Ni(OH) 2, Fe(OH) 2. Wodorotlenki zasadowe reagują z kwasami dając sole np. NaOH + HCl = NaCl + H 2 O Mg(OH) 2 + H 2 CO 3 = MgCO 3 + 2H 2 O Fe(OH) 2 + H 2 SO 4 = FeSO 4 + 2H 2 O Szczególnym przypadkiem są wodorotlenki amonowy NH 4 OH i fosfonowy PH 4 OH, w których zamiast kationów metali występują kationy, amonowy NH 4 + i fosfonowy PH4 +. 3.2. Wodorotlenki amfoteryczne Wodorotlenki amfoteryczne reagują zarówno z kwasami jak i mocnymi zasadami, ale nie ulegają reakcji z wodą np. 2Al(OH) 3 + 3H 2 SO 4 = Al 2 (SO 4 ) 3 + 6H 2 O Al(OH) 3 + KOH = K[Al(OH) 4 ] tetrahydroksoglinian potasu Wodorotlenki amfoteryczne w większości są trudno rozpuszczalne w wodzie. 4. Kwasy. Kwasy są to związki o wzorze ogólnym H n R gdzie: R - reszta kwasowa: prosta beztlenowa np. lub tlenowa np., Według teorii Arrheniusa, kwasy są to substancje, które w roztworze wodnym dysocjując odszczepiają jon wodorowy. Sumarycznie reakcję dysocjacji elektrolitycznej kwasów można zapisać: H n R = nh + + R n- np. HBr = H + + Br - H 2 S = 2H + + S 2- H 2 SO 3 = 2H + + SO 3 2- Otrzymywanie Większość kwasów tlenowych można otrzymać w reakcji odpowiedniego tlenku niemetalu, zwanego bezwodnikiem kwasowym z wodą, np. SO 2 + H 2 O = H 2 SO 3 SO 3 + H 2 O = H 2 SO 4 N 2 O 3 + H 2 O = 2HNO 2 N 2 O 5 + H 2 O = 2HNO 3 P 2 O 5 + 3H 2 O = 2H 3 PO 4 Jeżeli bezwodnik nie reaguje z wodą, np. SiO 2, to odpowiedni kwas można otrzymać w reakcji rozpuszczalnej w wodzie soli tego kwasu i innego kwasu, np. Na 2 SiO 3 + 2HCl = H 2 SiO 3 + 2NaCl Kwasy beztlenowe otrzymuje się przez rozpuszczenie w wodzie odpowiedniego wodorku. Właściwości fizyczne i chemiczne. Kwasy są przeważnie cieczami (żrące!). Podstawową cechą kwasów jest zdolność do reagowania z zasadami z utworzeniem soli, na przykład: H 2 SO 4 + Cu(OH) 2 = CuSO 4 + 2H 2 O Większość kwasów reaguje z metalami o ujemnej wartości potencjału normalnego na przykład: 2HCl + Zn = ZnCl 2 + H 2 2HCl + Fe = FeCl 2 + H 2 4

Reakcji tego typu, prowadzącej do wyparcia wodoru z kwasu, nie ulegają metale szlachetne (Au, Pt), półszlachetne (Ag, Cu) - ogólnie metale o dodatniej wartości potencjału normalnego. Metale te rozpuszczają się w kwasach utleniających (stężony HNO 3, H 2 SO 4 ) według innego schematu (reakcje redoks), na przykład: Cu + 2H 2 SO 4 = CuSO 4 + SO 2 + 2H 2 O 3Ag + 4HNO 3 = 3AgNO 3 + NO + H 2 O Trzecią charakterystyczną reakcją kwasów jest reakcja z tlenkami metali, przebiegająca z utworzeniem soli, na przykład CuO + H 2 SO 4 = CuSO 4 + H 2 O CaO + H 2 CO 3 = CaCO 3 + H 2 O Jednak nie każdy tlenek metalu reaguje z każdym kwasem - niektóre są odporne (termodynamicznie trwałe) na przykład Fe 3 O 4, Al 2 O 3, Cr 2 O 3 - tzw. tlenki pasywne. W zależności od liczby atomów wodoru zdolnych do oddziaływania, rozróżnia się kwasy : - jednoprotonowe np. HNO 3, HCl - wieloprotonowe np. H 2 SO 4, H 3 PO 4 Kwasy wieloprotonowe dysocjują wieloetapowo, np. H 3 PO 4 = H + + H 2 PO 4 - H 2 PO 4 - = H + + HPO 4 2- HPO 4 2- = H + + PO 4 3-5. Sole Sole są to związki o ogólnym wzorze M n R m gdzie: R - oznacza resztę kwasową, M - metal (kation metalu). Sole mogą zawierać również kationy złożone np. amonowy, fosfonowy. Rozróżniamy sole obojętne, kwaśne (wodorosole) i zasadowe (hydroksosole). Sole w roztworze wodnym ulegają dysocjacji elektrolitycznej: M n R m = nm m+ + mr n- np. FeCl 3 = Fe 3+ + 3Cl - (NH 4 ) 2 SO 4 = 2 + Ca 3 (PO 4 ) 2 = 3Ca 2+ + 2PO 4 3- Otrzymywanie: Sole można otrzymać wieloma sposobami wśród których najważniejsze są: a) zasada + kwas = sól + woda NaOH + HCl = NaCl + H 2 O Ca(OH) 2 + H 2 SO 4 = CaSO 4 + H 2 O b) metal + kwas = sól + wodór Zn + 2HCl = ZnCl 2 + H 2 Ca + H 2 SO 4 = CaSO 4 + H 2 c) tlenek metalu + kwas = sól + woda Na 2 O + 2HCl = 2NaCl + H 2 O CuO + H 2 SO 4 = CuSO 4 + H 2 O 5

d) zasada + bezwodnik kwasowy = sól + woda 2KOH + SO 3 = K 2 SO 4 + H 2 O Ca(OH) 2 + CO 2 = CaCO 3 + H 2 O e) bezwodnik zasadowy + bezwodnik kwasowy = sól MgO + CO 2 = MgCO 3 CaO + SO 2 = CaSO 3 f) metal + niemetal = sól 2Na + Cl 2 = 2NaCl Fe + S = FeS Właściwości fizyczne i chemiczne. Sole są zwykle ciałami stałymi, krystalicznymi, najczęściej białe, chociaż znane są sole o różnych zabarwieniach: PbI 2 - żółty, SnS - czarny. Rozpuszczalność w wodzie jest bardzo zróżnicowana. Sole w roztworach wodnych dysocjują. Reakcje chemiczne soli są reakcjami jonowymi. Liczne sole w roztworach wodnych ulegają hydrolizie (reakcji z wodą). Podział soli: 1. Sole obojętne o wzorze M n R m, np. Al 2 (SO 4 ) 3 - siarczan(vi) glinu, powstają w reakcjach polegających na zastąpieniu wszystkich jonów wodorowych pochodzących z kwasu jonami metalu. 2. Wodorosole o wzorze M n (H k R) m są produktami podstawienia tylko części jonów wodorowych w cząsteczce kwasów wieloprotonowych, na przykład: a. H 2 SO 4 + 2NaOH = Na 2 SO 4 + 2H 2 O sól obojętna - siarczan(vi) sodu b. H 2 SO 4 + NaOH = NaHSO 4 + H 2 O wodorosól - wodorosiarczan(vi) sodu 3. Hydroksosole o wzorze [M(OH) k ]R są produktami niecałkowitego podstawienia grup wodorotlenkowych w cząsteczce wodorotlenku posiadającego więcej niż jedną grupą wodorotlenkową OH -, na przykład: Mg(OH) 2 + 2HCl = MgCl 2 + 2H 2 O sól obojętna - chlorek magnezu Mg(OH) 2 + HCl = [Mg(OH)]Cl + H 2O hydroksosól - chlorek hydroksomagnezu W nomenklaturze hydroksosoli należy uwzględnić liczbę grup wodorotlenkowych, np. 6. Wskaźniki ph Bi(OH) 3 + HNO 3 = Bi(OH) 2 NO 3 + H 2 O azotan(v) dihydroksobizmutu(iii). Wskaźniki ph są to substancje, które pod wpływem zmiany ph środowiska zmieniają swoją barwę. Najczęściej wykorzystywanymi wskaźnikami ph są: fenoloftaleina, błękit bromotymolowy, oranż metylowy. Fenoloftaleina tzw. wskaźnik zasadowy w środowisku kwaśnym i obojętnym jest bezbarwna, a w środowisku zasadowym ma kolor malinowy. Błękit bromotymolowy w środowisku obojętnym i lekko zasadowym ma barwę niebieską, a w środowisku lekko kwaśnym żółtą. Oranż metylowy tzw. wskaźnik kwasowy w środowisku zasadowym i obojętnym ma barwę pomarańczową, a w odczynie kwaśmy ma kolor czerwony. PYTANIA KONTROLNE 1. Jak dzielimy związki nieorganiczne? 2. Charakterystyka tlenków metali i niemetali. 6

3. Charakterystyka wodorotlenków i kwasów. 4. Jaka jest definicja kwasów i zasad wg Arrheniusa? 5. Jakie są sposoby otrzymywania soli? 6. Wymienić 4 sposoby otrzymywania MgCO 3 i CaSO 4. 7. Napisać reakcje powstawania dowolnej wodorosoli i hydroksosoli. 8. Na czym polega amfoteryczność niektórych tlenków i wodorotlenków? 9. Jak reaguje z kwasem i z zasadą Zn(OH) 2, Sn(OH) 4 i Al(OH) 3? Napisz odpowiednie reakcje i nazwi produkty reakcji. 10.Jak zachowuje się miedź w obecności HCl i HNO 3. Napisz odpowiednie reakcje. 11.Które z wymienionych metali rozpuszczą się w kwasie solnym z wydzieleniem wodoru: Zn, Cu, Fe, Al, Ag, Au, Mg, Cr. 7