ERASMUS DLA WSZYSTKICH (2014-2020)



Podobne dokumenty
NAUCZANIE NAUCZYCIELI: STAN I PERSPEKTYWY SZKOLENIA NAUCZYCIELI SZKÓŁ PODSTAWOWYCH W EUROPIE

Strategiczna integralność polityki spójności: porównanie okresów programowania i

Rola miast w polityce spójności na lata

Strategia EUROPA 2020 i wyzwania stojące przed edukacją. dr Violetta Florkiewicz

SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

Decyzja ramowa Rady w sprawie zwalczania przestępczości zorganizowanej: Jak można wzmocnić unijne ustawodawstwo w tym zakresie?

Erasmus dla wszystkich : 5 milionów osób skorzysta ze środków UE

DOKUMENT ROBOCZY. PL Zjednoczona w różnorodności PL w sprawie programu Erasmus+

ERASMUS+ 1 stycznia 2014 roku ruszy nowy program Unii Europejskiej ERASMUS+.

Zdania odrębne w praktyce sądów najwyższych państw członkowskich

Erasmus+ Erasmus+ Szkolnictwo wyższe Erasmus

PROGRAM WSPIERAJĄCY EDUKACJĘ, SZKOLENIA, MŁODZIEŻ I SPORT NA LATA

Erasmus+ nowa odsłona ciekawych możliwości współpracy dla szkół wyższych. Beata Skibińska, Warszawa, 26 marca 2014 r.

NOTA Sekretariat Generalny Rady Delegacje Europejski sojusz na rzecz przygotowania zawodowego Oświadczenie Rady

KOMPONENT KULTURA PROGRAMU KREATYWNA EUROPA

ZINTEGROWANY SYSTEM BILETOWY W DALEKOBIEŻNYM TRANSPORCIE PASAŻERSKIM

Erasmus+ Kształcenie i Szkolenia Zawodowe. Oferta programu dla sektora kształcenie i szkolenia zawodowe Konkurs 2015

PARLAMENT EUROPEJSKI

PL Zjednoczona w różnorodności PL A8-0079/160. Poprawka 160 Isabella Adinolfi, Rosa D'Amato w imieniu grupy EFDD

WDRAŻANIE POLITYKI SPÓJNOŚCI W LATACH : PRZYGOTOWANIA I ZDOLNOŚCI ADMINISTRACYJNE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH

PROJEKTY WIELOSTRONNE DLA SZKÓŁ WYŻSZYCH, WSPIERAJĄCE WSPÓŁPRACĘ Z KRAJAMI PARTNERSKIMI. Małgorzata Członkowska-Naumiuk

Erasmus+ Erasmus+ Szkolnictwo wyższe Erasmus

KWALIFIKACJE I EGZAMINY UMOŻLIWIAJĄCE PODJĘCIE NAUKI W SZKOLNICTWIE WYŻSZYM W EUROPIE: PORÓWNANIE

Współpraca celna w zakresie wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości

Erasmus r r. Erasmus+ Szkolnictwo wyższe Erasmus

Luki w europejskim międzynarodowym prawie prywatnym i perspektywy na przyszłość: dążenie do stworzenia kodeksu międzynarodowego prawa prywatnego

PRZEGLĄD PRZYJĘTYCH UMÓW O PARTNERSTWIE

WŁĄCZENIE SPOŁECZNE A TRANSPORT PUBLICZNY W UE

PL Zjednoczona w różnorodności PL A8-0389/2. Poprawka. Dominique Bilde w imieniu grupy ENF

Priorytety Dolnego Śląska w Unii Europejskiej. Piotr Borys Parlament Europejski

EUROPEJSKIE STOLICE KULTURY SKUTKI DŁUGOTERMINOWE

Jaka podstawa prawna dla prawa rodzinnego? Dalsze działania

Erasmus+ Młodzież. Akcja 2. Budowanie potencjału w dziedzinie młodzieży

POLITYKA MŁODZIEŻOWA Rekomendacje dla polityk publicznych

Konwencja haska z dnia 13 stycznia 2000 r. o międzynarodowej ochronie osób pełnoletnich

PO WER. Program Operacyjny Wiedza Edukacja Rozwój. Ponadnarodowa mobilność uczniów.

Jaką strukturę ma program Erasmus+?

Dlaczego nie stosuje się częściej mediacji jako formy alternatywnego rozstrzygania sporów?

PROGRAM WSPIERAJĄCY EDUKACJĘ, SZKOLENIA, MŁODZIEŻ I SPORT NA LATA

Projekty współpracy ponadnarodowej w perspektywie konkursy organizowane w ramach Działania 4.3 PO WER. Warszawa, 8 czerwca 2016 r.


Procedura organizacji i realizacji współpracy międzynarodowej Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Głogowie z dnia 6 października 2014

(Ogłoszenia) POSTĘPOWANIA ADMINISTRACYJNE KOMISJA EUROPEJSKA

Dzień Informacyjny na temat programu Comenius

POLITYKA SPÓJNOŚCI na lata

PL Zjednoczona w różnorodności PL A8-0048/160

Budowanie potencjału w sektorze szkolnictwa wyższego Capacity building in the field of higher education. Anna Bielecka Erasmus+, Szkolnictwo wyższe

Program Uczenie się przez całe życie

POLITYKA SPÓJNOŚCI na lata

Jaką rolę pełnią organizacje uczestniczące w katedrze Jean Monnet?

Bogusław Kotarba. Współpraca transgraniczna w świetle założeń umowy partnerstwa Polska Unia Europejska

Proces Boloński po polsku od Deklaracji do Ustawy. Jolanta Urbanikowa, pełnomocnik Rektora Uniwersytetu Warszawskiego

Partnerstwa strategiczne w dziedzinie szkolnictwa wyższego ogólna charakterystyka. Małgorzata Członkowska-Naumiuk

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 213/20 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

Nowe wytyczne dla beneficjentów środków unijnych

KSZTAŁCENIE I ROZWÓJ ZAWODOWY MŁODZIEŻY PO WSTĄPIENIU POLSKI DO UNII EUROPEJSKIEJ

PROGRAM WSPIERAJĄCY EDUKACJĘ, SZKOLENIA, MŁODZIEŻ I SPORT NA LATA

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 10 maja 2017 r. (OR. en)

1. Kilka dat 2. Budżet 3. Cele i założenia 4. Priorytety 5. Harmonogram prac 6. Źródła wiedzy PLAN SPOTKANIA

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 8 listopada 2016 r. (OR. en)

15462/08 dh/mo/kd 1 DQPG

Erasmus+ Szkolnictwo wyższe

Erasmus+ Młodzież. Akcja 2. Budowanie potencjału w dziedzinie młodzieży

8944/17 dj/mi/gt 1 DG G 3 C

INFORMOWANIE OBYWATELI O EUROPIE : OBECNA SYTUACJA I PERSPEKTYWY

Obszar 3. Katarzyna Trawińska-Konador. Elżbieta Lechowicz

(Ogłoszenia) POSTĘPOWANIA ADMINISTRACYJNE KOMISJA EUROPEJSKA



Miejski obszar funkcjonalny Puławy. Spotkanie konsultacyjne w ramach opracowania analizy i strategii obszaru

Wspólne studia magisterskie Erasmus Mundus

POSIEDZENIE W PONIEDZIAŁEK 28 LISTOPADA 2011 r. (godz. 9.30)

11294/09 TRANS 257 AVIATION 96 MAR 96 ENV 457 ENER 234 IND 76

Azjatycka przestępczość zorganizowana w Unii Europejskiej

9630/17 ds/bc/mk 1 DGE 1C

7495/17 mo/mf 1 DGG 1A

Przyszłość Eurojustu

Znaczenie programu. w rozwijaniu kompetencji kluczowych

POLITYKA SPÓJNOŚCI NA LATA

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 5 kwietnia 2017 r. (OR. en)

Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY

PROCES BOLOŃSKI OCENA I PERSPEKTYWY

Regulamin funkcjonowania Funduszu Innowacji Dydaktycznych

Miasta w polityce spójności Negocjacje międzyinstytucjonalne. Jan Olbrycht Poseł do Parlamentu Europejskiego

Zalecenie ZALECENIE RADY. w sprawie krajowego programu reform Danii na 2015 r.

Dostęp p do informacji naukowej i jej rozpowszechnianie w kontekście konkurencyjności ci oraz innowacyjności

Wykorzystanie partnerstwa publiczno-prywatnego na poziomie regionalnym i lokalnym w perspektywie finansowej

9635/17 ds/ppa/mak 1 DGE 1C

DLA ORGANIZACJI SPOZA SEKTORA SZKOLNICTWA WYŻSZEGO

Polityka kulturalna Unii Europejskiej

Komisja Transportu i Turystyki. w sprawie budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2016 wszystkie sekcje (2015/XXXX(BUD))

IMIGRACJA STUDENTÓW ZAGRANICZNYCH DO POLSKI - główne wnioski z raportu krajowego

PL Zjednoczona w różnorodności PL A8-0278/2. Poprawka. Christel Schaldemose i inni

ERASMUS+ Erasmus+ Kształcenie i szkolenia zawodowe Leonardo da Vinci

Departament Funduszy Strukturalnych. Edukacja w okresie programowania

Program Erasmus+ będzie wspierał:

Polityka spójności UE na lata

Wspólny wniosek DECYZJA RADY

Transkrypt:

DYREKCJA GENERALNA DS. POLITYK WEWNĘTRZNYCH UNII DEPARTAMENT POLITYCZNY B: POLITYKA STRUKTURALNA I POLITYKA SPÓJNOŚCI KULTURA I EDUKACJA ERASMUS DLA WSZYSTKICH (2014-2020) STRESZCZENIE Abstrakt Proponowany program Erasmus dla wszystkich (2014-2020) przewiduje zintegrowanie szerokiego wachlarza działań UE w zakresie szkolnictwa wyższego, podstawowego i średniego, kształcenia zawodowego i edukacji dorosłych, polityki na rzecz młodzieży oraz lokalnego sportu. W niniejszym opracowaniu przedstawia się i analizuje proponowany kontekst, architekturę, treść oraz strukturę zarządzania. W opracowaniu zawarto ponadto dziesięć zaleceń mających zapewnić, że celem proponowanego programu będzie nie tylko usprawnienie efektywności zarządzania, ale także zwrócenie wystarczającej uwagi na potrzeby poszczególnych sektorów w zakresie jednostkowych rozwiązań politycznych. Dokument kończy się przedstawieniem szczegółowego zarysu planowanych działań i alokacji środków budżetowych. IP/B/CULT/FWC/2010_001/LOT1/C1/SC2 kwiecień 2012 r. PE 474.543 PL

Niniejszy dokument został przygotowany na wniosek Komisji Kultury i Edukacji Parlamentu Europejskiego. AUTORZY Guy Haug Bernd Wächter WŁAŚCIWY ADMINISTRATOR Markus J. Prutsch Departament Tematyczny B, Polityka Strukturalna i Polityka Spójności Parlament Europejski B-1047 Bruksela E-mail: poldep-cohesion@europarl.europa.eu POMOC REDAKCYJNA Lyna Pärt WERSJE JĘZYKOWE Oryginał: EN Tłumaczenie: DE, FR O WYDAWCY Aby skontaktować się z Departamentem Tematycznym lub zamówić jego comiesięczny biuletyn, należy napisać na adres: poldep-cohesion@europarl.europa.eu. Dokument ukończono w kwietniu 2012 r. Bruksela, Unia Europejska, 2012 r. Niniejszy dokument jest dostępny w Internecie na stronie: http://www.europarl.europa.eu/studies. SPROSTOWANIE Opinie wyrażone w niniejszym dokumencie pochodzą od autorów i nie muszą odzwierciedlać oficjalnego stanowiska Parlamentu Europejskiego. Powielanie i tłumaczenie niniejszego dokumentu dla celów niekomercyjnych jest dozwolone pod warunkiem wskazania źródła oraz uprzedniego powiadomienia wydawcy i przesłania mu kopii.

Erasmus dla wszystkich (2014-2020) STRESZCZENIE W listopadzie 2011 r. Komisja Europejska przedstawiła projekt rozporządzenia w sprawie nowego ambitnego programu Erasmus dla wszystkich na lata 2014-2020, w ramy którego wejdzie cały szereg odrębnych dotychczas programów w dziedzinie szkolnictwa wyższego (Erasmus, Erasmus Mundus, Tempus, dwustronne programy z innymi krajami lub kontynentami), szkolnictwa podstawowego i średniego (Comenius), kształcenia i szkolenia zawodowego (Leonardo da Vinci), kształcenia dorosłych (Grundtvig) i młodzieży ( Młodzież w działaniu ), studiów nad integracją europejską (Jean Monnet), a nowym elementem programu będzie sport lokalny. Niniejszy dokument został przygotowany na potrzeby Parlamentu Europejskiego, jako wkład do zbliżającej się debaty nad projektem programu Erasmus dla wszystkich. W dokumencie zawarto streszczenie proponowanego rozporządzenia (a także dokumenty uzupełniające służące jego lepszemu zrozumieniu), analizę kontekstu i głównych cech rozporządzania oraz dziesięć zaleceń. Przedstawienie i analiza proponowanego programu Proponowane rozporządzenie ma złożony charakter, ale nie wyjaśnia się w nim w wystarczającym stopniu jego założeń i celów. W związku z tym konieczne jest odniesienie się do dokumentów przygotowawczych, takich jak ocena skutków zawarta w towarzyszącym wnioskowi dokumencie roboczym służb Komisji, oraz do szeregu odnośnych komunikatów Komisji, aby w większym stopniu zrozumieć implikacje przedmiotowego programu dla rozwoju polityki (w odnośnych dziedzinach) i alokacji środków budżetowych w ramach wieloletnich ram finansowych. Analiza proponowanego programu w pierwszej kolejności dotyczy kontekstu europejskiej polityki. Mówiąc konkretniej, nowy program opiera się wprawdzie na całym szeregu poprzednich programów, które okazały się dużym sukcesem, ale jednocześnie wskazuje rozwiązania dotyczące słabości i ograniczeń poprzednich programów, zwłaszcza w odniesieniu do niemożności zaspokojenia przez te programy dużego popytu na stypendia, rozdrobnienia i złożoności programów oraz ich niewystarczającego dostosowania do unijnych strategii. Celem proponowanego zintegrowanego programu jest również zwiększenie jego wkładu na rzecz unijnej makrostrategii Europa 2020 na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającemu włączeniu społecznemu, a także na rzecz unijnych polityk sektorowych w dziedzinie kształcenia i szkolenia (ET 2020) oraz młodzieży (strategia na rzecz młodzieży). W ramach analizy bada się następnie proponowaną treść programu, zwłaszcza planowane działania i środki budżetowe (o ile kwestie te są w wystarczająco szczegółowym stopniu omówione w planowanym rozporządzeniu lub w innych odnośnych dokumentach Komisji) oraz proponowany model wdrożenia programu na szczeblu UE i państw członkowskich. W analizie proponowanego programu zwraca się uwagę przede wszystkim na następujące punkty: Możliwości i zagrożenia związane z ogólnym zakresem i architekturą programu. Celem projektu jest znaczące zwiększenie liczby działań i przeznaczonych na nie środków budżetowych oraz konsolidacja różnych aktywności instytucji UE w obszarach kształcenia i szkolenia (w perspektywie uczenia się przez całe życie), młodzieży (kształcenie nieformalne) oraz sportu lokalnego (nowe działanie na 3

Departament Tematyczny B: Polityka Strukturalna i Polityka Spójności szczeblu UE), a także ostateczne usprawnienie większości tych działań za sprawą trzech kluczowych działań (mobilności, projektów współpracy i wsparcia politycznego). Niepewność wynikająca z raczej ogólnych i skrótowych definicji (lub ich braku) kwalifikujących się grup i osób, proponowane stare i nowe kierunki działania oraz planowana alokacja środków budżetowych. Odpowiedź na niektóre z tych wątpliwości można znaleźć w ograniczonej mierze nie w przedstawionym rozporządzeniu, ale w towarzyszącym mu (tj. niemających charakteru zobowiązania) dokumentach i innych informacjach opublikowanych przez Komisję Europejską. Sytuacja ta tworzy jednak znaczący poziom niepewności w odniesieniu do rzeczywistej treści i priorytetów programu w (planowanym) siedmioletnim okresie jego trwania. Możliwości i zagrożenia związane z proponowanym usprawnieniem większości obecnych działań za sprawą trzech rodzajów działań kluczowych : 1) mobilność pojedynczych osób; 2) różne rodzaje wspólnych przedsięwzięć mających na celu zacieśnienie/poprawę współpracy pomiędzy instytucjami edukacyjnymi a ich otoczeniem gospodarczo-społecznym, wraz z rozwojem zdolności w krajach sąsiednich; oraz 3) bardziej ukierunkowane wykorzystanie programu do wspierania rozwoju polityki w dziedzinie kształcenia wyższego, podstawowego i średniego, zawodowego i edukacji dorosłych, a także młodzieży i sportu. Zalety i wady proponowanego modelu wdrażania i zarządzania, zwłaszcza w odniesieniu do ograniczeń planowanego usprawnienia, stosowania zryczałtowanych stypendiów, opierania się na jednostkach pośredniczących, takich jak uniwersytety, szkoły lub organizacje młodzieżowe, w zakresie przyznawania stypendiów pojedynczym osobom, oraz planowanej roli państw członkowskich w modelu zarządzania dzielonego pomiędzy Komisję, agencję wykonawczą, (koordynujące) agencje krajowe oraz komisję programową. Zalecenia Notatka zawiera listę dziesięciu zaleceń dla Parlamentu Europejskiego. Główny nacisk jest w nich położony na dopilnowanie, aby proponowane zintegrowanie i usprawnienie działań UE w różnych sektorach edukacji, młodzieży i sportu były połączone z uwzględnieniem w wystarczającym stopniu odmiennych potrzeb każdego z tych sektorów. W notatce podkreśla się także znaczenie zagwarantowania, że dobrze znana i powszechnie szanowana marka Erasmus bedzie odpowiednio stosowana, oraz że treść programu i alokacja środków budżetowych będą określone w wystarczająco szczegółowym stopniu, aby umożliwić dotarcie do różnych grup beneficjentów w ciągu siedmiu lat realizacji programu. Mówiąc konkretniej, w dziesięciu zaleceniach proponuje się, aby Parlament Europejski: 1. Uznał, że w projekcie Komisji słusznie podkreśla się potrzebę większego niż dotychczas inwestowania przez UE w edukację, szkolenie i młodzież, a zmiana ta rzeczywiście wymagać będzie lepszego dostosowania programu do unijnych strategii na rzecz wzrostu i zatrudnienia, oraz konieczność uwzględnienia wystarczającego poziomu zintegrowania i usprawnienia programów w obszarach polityk, takich jak szkolnictwo wyższe, gdzie takie programy są obecnie zbyt liczne i rozdrobnione. 4

Erasmus dla wszystkich (2014-2020) 2. Zakwestionował ogólną strategię usprawniania w sektorach polityki zaproponowanych dla zintegrowanego programu oraz proponowane wykorzystanie nazwy Erasmus (zwłaszcza Erasmus dla wszystkich ) w odniesieniu do szerokiego wachlarza działań daleko wykraczających poza obecne stosowanie tej nazwy w szkolnictwie wyższym. Zaleca się wprawdzie, aby pojedyncze sektory programu zachowały swoją tożsamość, ale nie powinno się w odniesieniu do nich stosować nazw typu Erasmus szkoła, Erasmus młodzież itp. 3. Zbadał możliwość przekształcenia zintegrowanego programu w taki sposób, aby podkreślał on usprawnienia w ramach różnych obszarów polityki, a nie pomiędzy nimi. Umieszczenie różnych obszarów pod wspólnym i globalnym szyldem oraz ich usprawnienie, o czym mowa w proponowanych trzech działaniach kluczowych (mobilność, projekty, wsparcie polityczne), nie powinno powodować, że odrębne sektory szkolnictwa wyższego, szkolnictwa podstawowego i średniego, kształcenia i szkolenia zawodowego, edukacji dorosłych, młodzieży (sportu, o ile pozostanie on w rozporządzeniu) stracą swoją tożsamość oraz niezbędne dla nich konkretne rozwiązania w zakresie polityki, w tym potrzebę budowania silniejszych powiązań pomiędzy niektórymi z tych sektorów. Proponowany program na rzecz sportu lokalnego, który wciąż jest działaniem w początkowej fazie rozwoju, mógłby być prowadzony oddzielnie w stosunku do proponowanego zintegrowanego programu, lub mógłby zostać zintegrowany jako jedno z wielu zagadnień przyczyniających się do tworzenia polityki (działanie kluczowe nr 3). 4. Podkreślił znaczenie przegrupowania i połączenia różnych polityk, narzędzi i działań w sektorze szkolnictwa wyższego w ramach dobrze znanej, posiadającej pewną tradycję oraz odpowiedniej nazwy Erasmus. Wszystkie działania zewnętrzne w sektorze szkolnictwa wyższego (mobilność, współpraca, budowanie zdolności, dialog w zakresie polityki z krajami spoza UE) mogłyby zostać zintegrowane, połączone i umieszczone pod wspólnym szyldem Erasmus Mundus, który jest już dobrze znaną marką wśród społeczności akademickiej na całym świecie. 5. Zapewnił stabilność i ciągłość dla różnych kategorii wnioskodawców i decydentów politycznych. Wymaga to wprowadzenia bardziej szczegółowych zasad dotyczących kwalifikujących się stypendystów (w tym nowych absolwentów uczelni wyższych i osób, które już podjęły aktywność na rynku pracy), przyszłego zakresu geograficznego programu Erasmus Mundus, rodzajów środków w zakresie wsparcia politycznego, które mogą uzyskać finansowanie, oraz stałej alokacji 80-85% środków finansowych pomiędzy różne sektory. 6. Zażądał szczegółowej analizy stopnia i zakresu, w jakim redukcja alokacji środków budżetowych zaproponowanych we wniosku wpłynęłaby na ogólną równowagę pomiędzy działaniami i sektorami w ramach programu. Oznacza to wskazanie z wyprzedzeniem tych działań i środków budżetowych, które zostałaby zlikwidowane lub ograniczone w przypadku zredukowanego budżetu. 7. Wyraził sprzeciw wobec proponowanego przeniesienia wspólnych programów doktoranckich z programu Erasmus Mundus do programu Marie Curie. Takie rozwiązanie osłabiłoby atrakcyjność europejskich uniwersytetów, utrudniłoby rozwój studiów doktoranckich wysokiego szczebla w Europie oraz stałoby w sprzeczności z reformami procesu bolońskiego opartymi na trzech (a nie dwóch) poziomach stopni naukowych. 5

Departament Tematyczny B: Polityka Strukturalna i Polityka Spójności 8. Wyraził poparcie dla propozycji, aby zagwarantować europejskim studentom instrumenty pożyczkowe na rzecz dziennych studiów dyplomowych i studiów podyplomowych zagranicą, pod warunkiem, że Unia będzie występować tylko i wyłącznie w charakterze gwaranta w imieniu studentów oraz o ile będzie jasne, że jest to tylko jedna z szeregu opcji dostępnych dla studentów studiów magisterskich. 9. Zwrócił się z wnioskiem o szeroką debatę na temat potrzeby bliższego kontaktu pomiędzy Unią a osobami, które rzeczywiście korzystają ze stypendiów, tworzą i wdrażają projekty w terenie lub w nich uczestniczą. Przewidywalnym skutkiem proponowanej strategii wdrażania nowego programu (mniej liczne ale większe umowy oraz przyznawanie stypendiów przy udziale jednostek pośredniczących) jest dodatkowe oddalenie programu od jego indywidualnych użytkowników i beneficjentów. 10. Zagwarantował, aby państwa członkowskie miały możliwość wdrożenia programu w najbardziej skuteczny sposób zgodny z ich własną strukturą ministerialną i administracyjną (tj. poprzez jedną lub większą liczbę agencji krajowych) oraz aby umożliwić im nie tylko administrowanie, ale także dyskusję nad procedurami i kwestiami związanymi z zarządzaniem finansowym, a także zagadnieniami dotyczącymi polityki i treści. Uwagi końcowe W uwagach końcowych podkreśla się, że wprawdzie ogólne cele i założenia wniosku są zgodne z kluczową potrzebą Europy większego i bardziej racjonalnego inwestowania w edukację, szkolenie i młodzież, ale może nie udać się zrealizować planowanych celów i założeń, ponieważ w propozycji wyraźnie przeważają rozważania dotyczące zarządzania nad rzeczywistymi potrzebami w zakresie tworzenia polityki. Parlament Europejski może wykorzystać przedstawione zalecenia, aby zająć się słabymi punktami wniosku, zakwestionować niektóre z proponowanych opcji i zasugerować alternatywne i bardziej właściwe rozwiązania. Parlament może także skorzystać ze sposobności zainicjowania bardziej fundamentalnej debaty na temat obywatelskiego wymiaru działań Unii i spróbować uniknąć proponowanego modelu zarządzania opartego na opiewających na ogromne kwoty umowach przyznawanych jednostkom pośredniczącym, który faworyzuje duże organizacje i instytucje konsultingowe oraz dodatkowo zwiększa dystans pomiędzy instytucjami UE z jednej strony a pojedynczymi osobami i mniejszymi organizacjami z drugiej strony. 6