Pojęcia kwasu i zasady

Podobne dokumenty
Pojęcia kwasu i zasady

Pojęcie soli, kwasów i zasad

PODSTAWY CHEMII INŻYNIERIA BIOMEDYCZNA. Wykład 3

Kwas HA i odpowiadająca mu zasada A stanowią sprzężoną parę (podobnie zasada B i kwas BH + ):

WARSZTATY olimpijskie. Co już było: Atomy i elektrony Cząsteczki i wiązania Stechiometria Gazy, termochemia Równowaga chemiczna Kinetyka

Chemia ogólna i nieorganiczna- dwiczenia laboratoryjne 2018/2019

roztwory elektrolitów KWASY i ZASADY

- w nawiasach kwadratowych stężenia molowe.

6. ph i ELEKTROLITY. 6. ph i elektrolity

ph ROZTWORÓW WODNYCH ph + poh = 14

STAłA I STOPIEŃ DYSOCJACJI; ph MIX ZADAŃ Czytaj uważnie polecenia. Powodzenia!

Inżynieria Środowiska

Równowaga kwasowo-zasadowa

PODSTAWY CHEMII INŻYNIERIA BIOMEDYCZNA. Wykład 2

PRZYKŁADOWE ROZWIĄZANIA ZADAŃ

SEMINARIUM Z ZADAŃ ALKACYMETRIA

EGZAMIN DIAGNOZUJĄCY Z CHEMII TEORIE KWASÓW I ZASAD DLA UCZNIÓW KLASY I

W rozdziale tym omówione będą reakcje związków nieorganicznych w których pierwiastki nie zmieniają stopni utlenienia. Do reakcji tego typu należą:

HYDROLIZA SOLI. ROZTWORY BUFOROWE

Równowagi w roztworach wodnych

Wydział Chemii, Zakład Dydaktyki Chemii ul. Ingardena 3, Kraków tel./fax:

RÓWNOWAGI KWASOWO-ZASADOWE W ROZTWORACH WODNYCH


HYDROLIZA SOLI. 1. Hydroliza soli mocnej zasady i słabego kwasu. Przykładem jest octan sodu, dla którego reakcja hydrolizy przebiega następująco:

Spis treści. Wstęp. Roztwory elektrolitów

NaOH HCl H 2 SO 3 K 2 CO 3 H 2 SO 4 NaCl CH 3 COOH

Temat 7. Równowagi jonowe w roztworach słabych elektrolitów, stała dysocjacji, ph

Mieszaniny. Roztwory. rozdzielanie mieszanin

Równowagi jonowe - ph roztworu

Mieszaniny. Roztwory. mieszaniny jednorodne. rozdzielanie mieszanin. mieszaniny niejednorodne

Roztwory buforowe (bufory) (opracowanie: dr Katarzyna Makyła-Juzak)

MIARECZKOWANIE ALKACYMETRYCZNE

Roztwory elektrolitów

STĘŻENIE JONÓW WODOROWYCH. DYSOCJACJA JONOWA. REAKTYWNOŚĆ METALI

Reakcje chemiczne. Typ reakcji Schemat Przykłady Reakcja syntezy

Kwas i zasada dwa pojęcia, wiele znaczeń. dr Paweł Urbaniak ACCH, Łódź,

ANALIZA MIARECZKOWA (dział analizy objętościowej - wolumetrii)

Reakcje utleniania i redukcji Reakcje metali z wodorotlenkiem sodu (6 mol/dm 3 )

Materiały dodatkowe do zajęć z chemii dla studentów

Zad: 5 Oblicz stężenie niezdysocjowanego kwasu octowego w wodnym roztworze o stężeniu 0,1 mol/dm 3, jeśli ph tego roztworu wynosi 3.

Równowagi w roztworach wodnych

SPRAWOZDANIE 2. Data:... Kierunek studiów i nr grupy...

Chemia - laboratorium

Scenariusz lekcji w technikum zakres podstawowy 2 godziny

Wykład 11 Równowaga kwasowo-zasadowa

Roztwory i reakcje w roztworach wodnych

RÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW

Obliczanie stężeń roztworów

HYDROLIZA SOLI. Przykładem jest octan sodu, dla którego reakcja hydrolizy przebiega następująco:

RÓWNOWAGI W ROZTWORACH WODNYCH

OBLICZANIE WYNIKÓW ANALIZ I

RÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW.

Równowagi w roztworach wodnych

Kwas jedno pojęcie, wiele znaczeo, czyli otoczenie ma wpływ. dr Paweł Urbaniak Radomsko

Równowaga kwasowo-zasadowa. Zakład Chemii Medycznej PUM

Roztwory elektrolitów

EDTA (roztwór 0,02 mol/l) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) 1272/2008 związek nie jest. substancją niebezpieczną.

ph ROZTWORÓW WODNYCH

VI Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2013/2014

Zadanie: 2 Zbadano odczyn wodnych roztworów następujących soli: I chlorku baru II octanu amonu III siarczku sodu

ĆWICZENIE 2 WSPÓŁOZNACZANIE WODOROTLENKU I WĘGLANÓW METODĄ WARDERA. DZIAŁ: Alkacymetria

Materiały dodatkowe do zajęć z chemii dla studentów

OZNACZANIE WŁAŚCIWOŚCI BUFOROWYCH WÓD

MIARECZKOWANIE ALKACYMETRYCZNE

Ćwiczenie 5 Alkalimetryczne oznaczanie kwasu solnego.

SPRAWOZDANIE do dwiczenia nr 7 Analiza jakościowa anionów I-VI grupy analitycznej oraz mieszaniny anionów I-VI grupy analitycznej.

Chemia - B udownictwo WS TiP

ANALIZA MIARECZKOWA. ALKACYMERIA

1. OBSERWACJE WSTĘPNE

Konkurs przedmiotowy z chemii dla uczniów dotychczasowych gimnazjów. 07 marca 2019 r. zawody III stopnia (wojewódzkie) Schemat punktowania zadań

Chemia - laboratorium

Roztwory elekreolitów

Repetytorium z wybranych zagadnień z chemii

Spis treści. Wstęp... 9

Chemia Nieorganiczna ćwiczenia CHC012001c Powtórzenie materiału II

1. OBSERWACJE WSTĘPNE

HA H + + A - HCl H + + Cl - MeOH Me + + OH - Svante Arrhenius. NaOH Na + + OH -

Obliczanie stężeń roztworów

Równowagi w roztworach elektrolitów

DYSOCJACJA ELEKTROLITYCZNA, ph ROZTWORU

Równowagi w roztworach wodnych (I) Zakład Chemii Medycznej PUM

Dysocjacja kwasów i zasad. ponieważ stężenie wody w rozcieńczonym roztworze jest stałe to:

ROZTWORY część I ROZPUSZCZALNOŚĆ

WPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW

g % ,3%

VIII Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2015/2016

CHEMIA BUDOWLANA ĆWICZENIE NR 3

Zadania dodatkowe z konwersatorium z podstaw chemii Semestr letni, rok akademicki 2012/2013

Obliczenia rachunkowe z chemii analitycznej

ĆWICZENIE NR 4 PEHAMETRIA. Poznanie metod pomiaru odczynu roztworów wodnych kwasów, zasad i soli.

ZADANIA Z KONKURSU POLITECHNIKI WARSZAWSKIEJ (RÓWNOWAGI W ROZTWORZE) Opracował: Kuba Skrzeczkowski (Liceum Akademickie w ZS UMK w Toruniu)

Chemia Analityczna. Autor: prof. dr hab. inż Marek Biziuk

XXII KONKURS CHEMICZNY DLA GIMNAZJALISTÓW ROK SZKOLNY 2014/2015

Hydroliza i bufory. Hydroliza soli Bufory Krzywe miareczkowania Wskaźniki ph

Arkusz zadań dla I roku Inżynierii Procesowej i Ochrony Środowiska Chemia II (semestr II)

Równowagi w roztworach wodnych. Zakład Chemii Medycznej PAM

AKADEMIA GÓRNICZO-HUTNICZA im. Stanisława Staszica w Krakowie OLIMPIADA O DIAMENTOWY INDEKS AGH 2017/18 CHEMIA - ETAP I

PROTOLIZA W WODNYCH ROZTWORACH SOLI. ph + poh = 14. Reakcje protolityczne - procesy polegające na wymianie protonu pomiędzy kwasem a zasadą.

Zagadnienia z chemii na egzamin wstępny kierunek Technik Farmaceutyczny Szkoła Policealna im. J. Romanowskiej

Transkrypt:

ALACYMETRIA

Pojęia kwasu i zasady I. TEORIA ARRHENIUSA kwas - dysojuje worzą jon H + zasada - dysojuje worzą jon OH - reakja hydrolizy : sól + woda = kwas + zasada reakja zobojęniania : kwas + zasada = woda + sól

Pojęia kwasu i zasady 2. TEORIA RÖNSTEDA-LOWRY'EGO (proonowa) kwas - subsanja zdolna do oddawania proonów zasada - subsanja zdolna do przyjmowania proonów kwas1 zasada1 +[H + ] CH COOH + H 2 O CH COO - + H O + kwas1 zasada2 zasada1 kwas2

Pojęia kwasu i zasady Jony również mają właśiwośi kwasowo-zasadowe 1. Reakja proolizy - reakja wymiany proonu między kwasem oddająym proon a zasadą przyjmująą proon, przebiega zawsze w kierunku słabszego kwasu i słabszej zasady (reakja zobojęniania i hydrolizy). 2. Reakja auoproolizy -jak wyżej z ym, że a sama subsanja spełnia rolę zarówno kwasu jak i zasady, np. woda, kwas oowy

Pojęia kwasu i zasady Sehiomeryzna sała równowagi reakji dysojaji kwasu jednoproonowego: Sała dysojaji kwasu jednoproonowego (pamięają, że [H 2 O] = 55,4 mol/dm = ons) Sopień dysojaji: ' H O A 2 H O A H O A A

Pojęia kwasu i zasady. Teoria Lewisa (elekronowa eoria wiązań) WASY -związki o nie zapełnionej powłoe elekronowej, kóre mogą przyjąć jedną lub więej par elekronowyh) akepory ZASADY - dysponują wolną parą elekronów, kóre mogą przekazać innemu aomowi (wiązanie koordynayjne) donory

Pojęia kwasu i zasady ALACYMETRIA Aydymeria (oznazanie zawaryh w badanym rozworze zasad za pomoą miarezkowania mianowanym rozworem kwasu) Alkalimeria (oznazanie w rozworze zawarośi kwasów za pomoą miarezkowania mianowanym rozworem zasady)

Subsanje podsawowe Alkalimeria kwas szzawiowy, kwas benzoesowy, wodorofalan poasu Aydymeria Na 2 CO boraks Na 2 4 O 7 1 H 2 O

Równania krzywyh miarezkowania alkaymeryznego H O F( ) G( ) ph lg f ph lg ah lg( f ) lg f lg p ah lg f H H H H H -lg (,9) =,5 ph -lg,8 =,1 p a H > ph Dla sężenia 1 mol/dm f H+ >,8 Hydraaja proonu jon hydroniowy jes najmoniejszym w wodzie kwasem

Oblizanie krzywyh miarezkowania alkalimeryznego 1. Alkalimeria Zgodnie z eorią rönsed'a-lowry'ego (192). oznazany kwas: + H 2 O H O + + A - iran: OH + OH - osaeznie: H O + +OH - H 2 O + H 2 O Reakja zobojęniania - odwróenie reakji auoproolizy wody.

Oblizanie krzywyh miarezkowania alkalimeryznego W rozworze mamy zery jony: H O + + A - + + + OH - Musi być spełniony warunek, że H O + + + = OH - + A - (1) Miarezkujemy moną zasadą (2)

Oblizanie krzywyh miarezkowania alkalimeryznego Jeśli mamy kwas nieałkowiie zdysojowany: ilans masy: a A H O () A [ A ] [ H a [ A ] [ A ] a O ] [ H a O ] (4) [] z () do (4) A a H O a (5)

Oblizanie krzywyh miarezkowania alkalimeryznego OH w H O (6) f (7)

Oblizanie krzywyh miarezkowania alkalimeryznego Podsawiamy: (2), (5), (6) i (7) do (1), o daje: f H O H O a a w H O (8) Ogólne równanie krzywej miarezkowania alkalimeryznego (Uwikłana posać dwuparameryznego równania III sopnia względem [H O + ]) Równanie (8) wyraża zależność [H O + ] = f() = G(f) i jes słuszne zarówno dla monyh i słabyh kwasów, jak i dla rozworów rozieńzonyh ( <1-6 mol/l)

Oblizanie krzywyh miarezkowania alkalimeryznego Założenia upraszzająe: a H O A A A A a H a a A H O f w H O H O

Oblizanie krzywyh miarezkowania alkalimeryznego Alkalimeria monyh kwasów zał. α = 1 lub a f 1 w H O H O (Równanie II sopnia względem [H O + ] z jednym paramerem ( ) Przed PR (nadmiar kwasu) zał. upraszzająe: 1 ph lg f H O HO lg H O OH w H O f

Oblizanie krzywyh miarezkowania alkalimeryznego W PR (f=1) H H O w O ph lg w 7 Po PR (nadmiar zasady: f>1) zał. upraszzająe: OH H O w H O Z równania f 1 w H O Podsawiamy f WNIOSE: ph = f ( ) ph lg H O pw lg

Oblizanie krzywyh miarezkowania alkalimeryznego Przebieg krzywyh miarezkowania: ph = f() = G(f) 1. Położenie PR - ph = 7 2. ph dla =,1 mol/dm i =1 m f=,999 ph lg 1 1 1 H O lg ( f 1) lg 1 4, 4, 2 dla f=,9999 lub =,1 mol/dm ph = 5,

Oblizanie krzywyh miarezkowania alkalimeryznego f=1,1 ph p w lg 1 1 (1 f ) 14 lg 1 2 9,7 dla f=1,1 lub =,1 mol/dm ph = 8,7 dla =,1 mol/dm ph = 9,7-4, = 5,4 dla =,1 mol/dm ph = 8,7-5, =,4. Wpływ sężenia miarezkowanego kwasu na przebieg krzywej miarezkowania.

rzywe miarezkowania alkalimeryznego monego kwasu w zależnośi od sężenia A >

WNIOSI ANALITYCZNE Miarezkowanie alkalimeryzne 1. PR = 7 niezależnie od 2. rzywe nie są w pełni symeryzne ze względu na efek rozieńzenia. W miarę zmniejszania się skok krzywej maleje 4. W miarę zmniejszania się maleje preyzja miarezkowania 5. Mone sężone kwasy można miarezkować zarówno wobe fenolofaleiny ( ph: 8,-1), jak i oranżu meylowego ( ph:,1-4,4) dla =1 mol/dm ph = 7,4, a dla =,1 mol/dm ph = 5,4 6. Rozieńzone kwasy,1 mol/dm należy miarezkować wobe błękiu bromoymolowego ( ph = 6,2-7,6), ph 1,4 dla =,1 mol/dm 7. wasów o sężeniu <,1 mol/dm prakyznie nie miarezkuje się.

Oblizanie krzywyh miarezkowania alkalimeryznego Alkalimeria słabyh kwasów f a w H O H O a H O zał. upraszzająe: =,f= Sąd: H O H O OH w H O a a H O H O ] [ a gdy a (b. słaby kwas) [H O + ] >> a H O a ph 1/ 2( p a lg )

Oblizanie krzywyh miarezkowania alkalimeryznego Przed PR ( < f < 1) OH H O f H O H O a f a w a H O a H O H O a 1 a gdy = ph p a lg pa lg pa lg (1 f ) WNIOSE: ph nie zależy od

Oblizanie krzywyh miarezkowania alkalimeryznego W PR (f=1) dla słabego kwasu w PR ph > 7 1 H w O a w H O H O a OH H O H O HO a a >>[H O + ] ph 1 2 p a p w lg dla = ph 1 2 p p lg a w lg 2

Oblizanie krzywyh miarezkowania alkalimeryznego WNIOSI: 1. w PR ph zawsze większe od 7 2. ym większe od 7 im większe jes i p a. PR przy ph > 1/2 p a

Oblizanie krzywyh miarezkowania alkalimeryznego Po PR ( > f >1) zał. upraszzająe: dla = = O H a O H OH O H w H O f w 1 H O w w p ph lg 1) ( lg lg f p p ph w w

rzywe miarezkowania kwasu oowego za pomoą NaOH w zależnośi od sężenia A >

rzywe miarezkowania alkalimeryznego w zależnośi od moy kwasu

Przebieg krzywyh miarezkowania alkalimeryznego w zależnośi od moy kwasu WNIOSI: 1. Przy ym samym sężeniu poząkowym kwasów, ph w punkie poząkowym zależy od moy kwasu ( a ) i przesuwa się w kierunku większyh warośi ph w miarę zmniejszania się moy kwasu. 2. W przedziale < f < 1 przebieg krzywej miarezkowania nie zależy od sężenia kwasu. Dla monego kwasu krzywa jes bardziej płaska, dla słabego ( a < 1 - ) ph zmienia się nieznaznie ze wzrosem f, gdyż mamy wówzas rozwór buforowy: mieszaninę słabego kwasu z jego solą z moną zasadą.. ph w PR w przypadku alkalimerii słabyh kwasów leży zawsze powyżej 7 i jes ym wyższe im wyższe jes sężenie miarezkowanego kwasu oraz im słabszy jes kwas. 4. Odpowiednim wskaźnikiem wizualnym jes w ym przypadku fenolofaleina ( ph: 1-8,).

WNIOSI:.d. 5. Skok krzywej miarezkowania jes ym większy im większe jes sężenie poząkowe analiu. 6. Skok krzywej miarezkowania maleje w miarę zmniejszania się moy miarezkowanego kwasu. 7. Preyzja miarezkowania maleje ze zmniejszaniem się moy i sężenia miarezkowanego kwasu. 8. wasów bardzo słabyh ( a < 1-7 ) nie można prakyznie miarezkować ze względu na mały skok krzywej miarezkowania. 9. Do miarezkowania bardzo słabyh kwasów (w środowisku wodnym) należy sosować inny, odpowiedni rozpuszzalnik, w kórym mo kwasu wzrośnie rozpuszzalnik proofilny o większym harakerze zasadowym niż woda, np. amoniak, aminy organizne.

Oblizanie krzywej miarezkowania dla kwasu oowego a = 1-5 = 1-1 mol/dm ; = I. f = ph1/2( p a lg ) 1/2(5 1) II. f =,999 ph p a lg p a 1 lg f f 5lg1 58 III. f = 1 ph 1 2 p a p w lg 1 2,5 7,5 lg 2 2 8,85 IV. f = 1,1 ph p w lg 1 1 ( f 1) 14 lg( 1 ) 9,7 2 ph = 9,7-8, = 1,7

Oblizanie krzywyh miarezkowania aydymeryznego Aydymeria W rozworze mamy zery jony: H O + + A - + + + OH - Musi być spełniony warunek, że H O + + + = OH - + A - (1) Miarezkujemy monym kwasem A (2) Jeśli mamy zasadę nieałkowiie zdysojowaną: b OH OH ()

Oblizanie krzywyh miarezkowania aydymeryznego ilans masy: (4) [OH] z () do (4) (5) Podsawiamy: (2), (5) do (1) b b b b OH OH OH ] [ ] [ ] [ ] [ ] [ b b b OH b b b OH OH H O

Oblizanie krzywyh miarezkowania aydymeryznego OH b b f OH H O (6) Ogólne równanie miarezkowania aydymeryznego (Uwikłana posać dwuparameryznego równania III sopnia względem [H O + ]) Równanie (6) wyraża zależność [H O + ] = f() = G(f) i jes słuszne zarówno dla monyh i słabyh zasad, jak i dla rozworów rozieńzonyh ( b >1-6 ).

Oblizanie krzywyh miarezkowania aydymeryznego zał. upraszzająe: b OH OH OH b [ OH ] [ OH ] b [ OH ] [ OH ] [ OH ] i sąd b OH b f OH H O

Oblizanie krzywyh miarezkowania aydymeryznego Aydymeria monyh zasad zał. α = 1 lub b f= p w ph p w OH Przed PR (nadmiar zasady) lg zał. upraszzająe: OH H O 1 f OH ph lg w [ H O ] w OH H O p lg p lg (1 ) w w f

Oblizanie krzywyh miarezkowania aydymeryznego W PR (f=1) ph lg 7 Po PR (nadmiar kwasu: f>1) zał. upraszzająe: 1 H OH Z ogólnego równania podsawiamy f w f H O ph lg

rzywe miarezkowania aydymeryznego monej zasady w zależnośi od sężenia A > PR=7

1. PR w ph = 7 niezależnie od. WNIOSI ANALITYCZNE 2. rzywe nie są w pełni symeryzne ze względu na efek rozieńzenia.. W miarę zmniejszania się skok krzywej maleje. 4. W miarę zmniejszania się maleje preyzja miarezkowania. 5. Mone sężone zasady można miarezkować wobe fenolofaleiny ( ph: 8,-1), jak i oranżu meylowego ( ph:,1-4,4) dla = 1 i,1 mol/dm 6. Rozieńzone zasady <,1 mol/dm należy miarezkować wobe błękiu bromoymolowego ( ph: 6,2-7,6). 7. Zasad o sężeniu <,1 mol/dm prakyznie nie miarezkuje się.

Oblizanie krzywyh miarezkowania aydymeryznego Aydymeria słabyh zasad b OH b f OH H O zał. upraszzająe: =, f= OH b b OH OH H O gdy b (b. słaba zasada) OH >> b OH 2 b w H O 2 ph p 1 2lg 1 2 p w b

Oblizanie krzywyh miarezkowania aydymeryznego Przed PR ( < f < 1) zał. upraszzająe: OH H O b f OH b f b OH b OH b ph = p w poh = p w p b - lg gdy = ph p w p b lg p w p b f lg 1 f

Oblizanie krzywyh miarezkowania aydymeryznego W PR (f=1) dla słabej zasady w PR ph < 7 b >>[OH - ] WNIOSI: 1. w PR ph zawsze mniejsze od 7, ph <1/2 p w 2. ym mniejsze od 7 im większe jes i p b OH H O OH H O OH w b b 1 b w p p ph lg 2 1 ] [ ) ( H O OH w b w

Oblizanie krzywyh miarezkowania aydymeryznego Po PR ( > f >1) zał. upraszzająe: b H OH H O w O 1 f H O OH ph lg[ ( f 1)] lg

rzywe miarezkowania alkaymeryznego w zależnośi od moy zasady

WNIOSI: Oblizanie krzywyh miarezkowania aydymeryznego 1. Przy ym samym sężeniu poząkowym zasad, ph w punkie poząkowym zależy od moy zasady ( b ) i przesuwa się w kierunku mniejszyh warośi ph w miarę zmniejszania się moy zasady. 2. W przedziale < f < 1 przebieg krzywej miarezkowania nie zależy od sężenia zasady. Dla monej zasady krzywa jes bardziej płaska, dla słabej ( b < 1 - ) ph zmienia się nieznaznie ze wzrosem f, gdyż mamy wówzas rozwór buforowy: mieszaninę słabej zasady z jej solą z monym kwasem.. ph w PR w przypadku aydymerii słabyh zasad leży zawsze poniżej 7 i jes ym niższe im wyższe jes sężenie miarezkowanej zasady oraz im słabsza jes zasada. 4. Odpowiednim wskaźnikiem wizualnym jes w ym przypadku oranż meylowy ( ph:,1-4,4) lub zerwień meylowa ( ph: 4,4-6,).

Wnioski.d. 5. Skok krzywej miarezkowania jes ym większy im większe jes sężenie poząkowe analiu. 6. Skok krzywej miarezkowania maleje w miarę zmniejszania się moy miarezkowanej zasady. 7. Preyzja miarezkowania maleje ze zmniejszaniem się moy i sężenia miarezkowanej zasady. 8. Zasad bardzo słabyh ( b < 1-7 ) nie można prakyznie miarezkować ze względu na mały skok krzywej miarezkowania. 9. Do miarezkowania bardzo słabyh zasad (w środowisku wodnym) należy sosować inny, odpowiedni rozpuszzalnik, w kórym mo zasady wzrośnie rozpuszzalnik proogenny o większym harakerze kwasowym niż woda, np. kwas oowy, kwas mrówkowy.

Oblizanie krzywyh miarezkowania aydymeryznego Aydymeria węglanów H 2 CO +H 2 O HCO - +H O + 1 =1-7 HCO - +H 2 O CO 2- +H O + 2 =1-11 Miarezkowanie węglanu sodu CO 2- +H O + HCO - +H 2 O p 1 =,7 (średnio mona zasada anionowa) HCO - +H O + H 2 CO +H 2 O p 2 =7,6 (słaba zasada anionowa) Dla f = i =,1 mol/dm ph p w 1 2 p 1 1 2lg 14 1,8,5 11,7 Dla < f <,5 ph p w p1 lg 1

Oblizanie krzywyh miarezkowania aydymeryznego Dla f =,5 PR 1 ph p w Dla f = 1 (słaby kwas H 2 CO ) p p 14 5,6 8, 4 1 2 2 H a 2 2 1 ph p p lg lg 2 7,8,5,2, 9 1 2 1 w Dla f = 2 ph 1 (bez uwzględnienia rozieńzenia)

Oblizanie krzywyh miarezkowania aydymeryznego WNIOSI: 1. miarezkować powoli (lokalne przesyenia) 2. inensywnie mieszać. ohłodzić 4. możliwe zaniezyszzenia CO 2

Oblizanie wyników w meodzie Wardera I eap miarezkowania, wobe fenolofaleiny ałość NaOH i połowa Na 2 CO a ml HCl II eap miarezkowania, wobe oranżu meylowego druga połowa Na 2 CO b ml HCl m NaOH =f NaOH (a-b) m Na2CO =f Na2CO 2 b gdzie: sężenie iranu (HCl) w molah/dm f NaOH =,4 [g], mnożnik analiyzny dla NaOH ilość NaOH odpowiadająa 1 m HCl o =1 mol/dm f Na2CO =,5 [g]

Wskaźniki w alkaymerii 1 Wskaźniki wizualne jednobarwne, dwubarwne, mieszane papierki wskaźnikowe (wg. eorii Oswalda słabe kwasy i zasady) InH + H 2 O In - + H O + Absorpja świała przez daną srukurę hemizną wskaźnika przesuwa się zgodnie z ogólna regułą Hanzsha ym bardziej w kierunku dłuższyh fal, im bardziej zwiększa się lizba sprzężonyh liniowo wiązań podwójnyh.

Wskaźniki dwubarwne oranż meylowy (amfoli) CH I H + N N N CH SO - + H 2 O CH II N N N SO - + H O + CH I auomeria II układ liniowo sprzężonyh wiązań podwójnyh barwa zerwona posać kwasowa, zdolna do odzepiania jonu H O + wiązania podwójne nie sprzężone liniowo barwa żóła posać zasadowa, zdolna do przyłązania jonu H O + ph < ph > 4,4

Wskaźniki w alkaymerii I n In H O InH ph p In lg H InH WNIOSI: 1. arwa przejśiowa (ebulkowa), gdy [InH] = [In - ] 2. Oszaowanie błędu (sosunek [InH] do [In - ] jak 1:1 ph = p InH ±1, zyli ph=±1. zy zależy od sężenia wskaźnika ph f lg nie zależy od sężenia wskaźnika (dla wskaźników dwubarwnyh) Ale: -efek solny - efek emperaurowy InH In In

Wskaźniki jednobarwne fenolofaleina (barwna posać ylko zasadowa) HO OH O O - ph > 1 C OH COO - ph < 8, C COO - + H O + I II brak sprzężonyh liniowo wiązań podwójnyh bezbarwna posać kwasowa układ liniowo sprzężonyh wiązań podwójnyh barwa zerwona posać zasadowa ph <8, ph > 1

Wskaźniki w alkaymerii ph pin lg [InH] = InH -[In - ], ale dla słabyh kwasów lub zasad InH >>[In - ], wię InH In ph p In In lg In lg WNIOSI: 1. p zależy od In 2. łąd wskaźnika można skorygować wykonują ślepą próbę dla In. In powinno być możliwie małe, aby mó ylko zaobserwować zmianę barwy

Alkaymeria w środowisku niewodnym IV. Alkaymeria w środowisku niewodnym 1. gdy oznazane kwasy lub zasady nie są rozpuszzalne w wodzie 2. w elu zwiększenia względnej moy oznazanyh kwasów lub zasad. w elu zróżniowania względnej moy kwasów lub zasad przy ih jednozesnym oznazaniu 4. gdy w wodzie anali wykazuje haraker obojęny

Alkaymeria w środowisku niewodnym Teoria Arheniusa (jedynie rozwory wodne) moznik : -obojęny w wodzie - kwas w iekłym amoniaku - zasada w bezwodnym kwasie oowym NH 4 Cl : -obojęny w wodzie (ypowa sól) -w iekłym amoniaku kwas HNO : -w iekłym HF zahowuje się jak zasada

Alkaymeria w środowisku niewodnym Teoria rönseda: (kwas - subsanja oddająa proony, zasada - subsanja przyjmująa proony) Reakje proolizy (wymiany proonów): WAS1 ZASADA2 ZASADA1 WAS2 AH + A - + H + CH COOH + H 2 O CH COO - + H O + CH COOH + NH CH COO - + NH 4 + HClO 4 + CH COOH ClO 4 - + CH COOH 2 + H 2 O + NH OH - + NH 4 + wasy i zasady są subsanjami przehodząymi wzajemnie w siebie. Mogą o być ząsezki obojęne lub jony

Alkaymeria w środowisku niewodnym Przykłady jonowyh kwasów i zasad WAS ATIONOWY ANIONOWY ZASADA ATIONOWA ANIONOWA NH 4 + H O + HSO - 4 H 2 PO - 4 HPO - 4 HCO - [Al(H 2 O) 5 OH] 2+ [Fe(H 2 O) 5 OH] 2+ OH - Wszyskie aniony kwasowe Mo kwasów i zasad zależy od ławośi do przyłązania lub oddawania proonów (poenjału wymiany proonu wyrażanego w wolah + lub -) HClO 4 > HF > H 2 SO 4 > HCl > CH COOH > H 2 O > NH > NaOH

Alkaymeria w środowisku niewodnym Właśiwośi rozpuszzalnika wpływająe na wzajemne oddziaływanie z analiem: sała dielekryzna momen dipolowy zdolność do solwaaji zdolność do asojaji ząsezek i jonów generalnie: powinowawo rozpuszzalnika do proonu

Alkaymeria w środowisku niewodnym Podział rozpuszzalników sosowanyh w alkaymerii 1. aprooliyzne (aproyzne) 2. prooliyzne - proonodonorowe (proonogenne) - proonoakeporowe (proonofilne). amfiprooliyzne (amfoeryzne) H 2 O + H + H O + H 2 O OH - +H + C 2 H 5 OH + H + C 2 H 5 OH 2 + C 2 H 5 OH C 2 H 5 O - + H + 4. różniująe

Rozpuszzalniki aprooliyzne - nie biorą udziału w reakji, ponieważ nie worzą jonów (nie ulegają auoproolizie) - rozpuszzone w nih związki nie ulegają dysojaji - nie podwyższają kwasowośi lub zasadowośi -nie hamują wędrówki proonu, bo brak powinowawa, a wię mogą ujawniać nawe słabe właśiwośi ) wady: sosunkowo słaba rozpuszzalność związków organiznyh przykłady: n-heksan, n-hepan, ykloheksan, rihloromean, erahloromean, benzen, hlorobenzen

Rozpuszzalniki prooliyzne (biorą udział w wędrówe proonów) PROTONOGENNE (kwasowe, małe powinowawo do proonu) bezwodne kwasy, ławo oddają proon zwiększają haraker zasadowy a zmniejszają kwasowy subsanji w nim rozpuszzonyh kwas oowy RNH 2 + CH COOH RNH + + CH COO - Mo słabyh zasad zosaje nie ylko zwiększona, ale akże różnie w moy są niwelowane.

Alkaymeria w środowisku niewodnym Trzy ypy działań: - bardzo słabe zasady nie worzą oanów - średniej moy zasady worzą zęśiowo oany (indywidualne różnie moy rozpuszzonyh zasad) - sosunkowo mone zasady worzą oany, ih mo jes jednakowa

Alkaymeria w środowisku niewodnym RNH + + CH COO - + CH COOH 2+ ClO 4- RNH + ClO 4- + 2CH COOH Reakja przebiega do końa jeśli oznazana zasada jes proonoakeporem silniejszym od rozpuszzalnika i sprzężonej zasady użyego kwasu R-NH 2 >> CH COOH > ClO 4 - inne: kwas mrówkowy jon HCOOH 2+, bezwodnik kwasu oowego, kwas propionowy

Alkaymeria w środowisku niewodnym PROTONOFILOWE (zasadowe, duże powinowawo do proonu) przykłady: aminy, DMF, iekły amoniak, hydrazyna Im większe jes powinowawo rozpuszzalnika do proonu, ym silniej zaznazają się właśiwośi kwasowe rozpuszzonyh w nim związków, a słabiej właśiwośi zasadowe. W iekłym NH bardzo słabe zasady (aeamid, moznik, anilina) sają się słabymi kwasami mo kwasów zosaje zwiększona (i zniwelowana) przez powsanie kwasu kaionowego NH 4+ ; AH + NH NH 4+ + A -

Alkaymeria w środowisku niewodnym Rozpuszzalniki różniująe Organizne związki lenowe (wolne pary elekronów przy aomie lenu nasępuje obniżenie moy rozpuszzonyh w nih kwasów i zasad). przykłady: eery, keony, esry, alkohole