Zastosowania matematyki w analityce medycznej 1. Metryczka Nazwa Wydziału: Program kształcenia (kierunek studiów, poziom i profil kształcenia, forma studiów, np. Zdrowie publiczne I stopnia profil praktyczny, studia stacjonarne): Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej Analityka Medyczna, jednolite studia magisterskie, profil ogólnoakademicki, studia stacjonarne Rok akademicki: 2016/17 Nazwa modułu/przedmiotu: Zastosowania matematyki w analityce medycznej Kod przedmiotu (z systemu Pensum): 22833 Jednostka/i prowadząca/e kształcenie: Kierownik jednostki/jednostek: Rok studiów (rok, na którym realizowany jest przedmiot): Semestr studiów (semestr, na którym realizowany jest przedmiot): Typ modułu/przedmiotu (podstawowy, kierunkowy, fakultatywny): Osoby prowadzące (imiona, nazwiska oraz stopnie naukowe wszystkich wykładowców prowadzących przedmiot): Erasmus TAK/NIE (czy przedmiot dostępny jest dla studentów w ramach programu Erasmus): Osoba odpowiedzialna za sylabus (osoba, do której należy zgłaszać uwagi dotyczące sylabusa): Zakład Chemii Fizycznej Prof. dr hab. Iwona Wawer I I, II podstawowy Dr Krzysztof Kłaczkow NIE Dr Krzysztof Kłaczkow Liczba punktów ECTS: 2 2. Cele kształcenia CK1: Uzupełnienie materiału dotyczącego funkcji elementarnych i ich własności. CK2: Opanowanie podstawowych pojęć rachunku różniczkowego i całkowego. CK3: Przygotowanie podstaw do przedmiotu Statystyka. Strona 1 z 5
3. Wymagania wstępne WW1: Zna materiał matematyki elementarnej liceum w zakresie profilu podstawowego. WW2: Potrafi rozwiązywać proste równania i nierówności wielomianowe i wymierne. WW3: Potrafi rozwiązywać równania i nierówności z wartością bezwzględną. 4. Przedmiotowe efekty kształcenia Lista efektów kształcenia Symbol przedmiotowego efektu kształcenia W1 U1 Treść przedmiotowego efektu kształcenia Zna funkcje elementarne, elementy rachunku różniczkowego i całkowego oraz wybrane równania różniczkowe. Potrafi zastosować język matematyki do opisu procesów zachodzących w przyrodzie. Odniesienie do efektu kierunkowego (numer) 5. Formy prowadzonych zajęć Forma Liczba godzin Liczba grup Minimalna liczba osób w grupie Wykład Seminarium Ćwiczenia 30 w każdym semestrze 3 6. Tematy zajęć i treści kształcenia I semestr: C1: Funkcja kwadratowa i wielomianowa. C2: Funkcja wymierna i potęgowa. C3: Funkcja wykładnicza i logarytmiczna. C4: Funkcje trygonometryczne. C5: Funkcje cyklometryczne. C6: Ciągi liczbowe i ich granice. C7: Stała Eulera, logarytm naturalny, granice funkcji. C8: Granice funkcji niewłaściwe i w nieskończoności. C9: Asymptoty wykresu funkcji. Ciągłość funkcji. C10: Punkty nieciągłości wykresu funkcji i ich klasyfikacja. C11: Pochodna funkcji, jej własności, obliczanie pochodnej z definicji. C12: Obliczanie pochodnych funkcji, pochodna funkcji złożonej. Strona 2 z 5
C13. Interpretacja geometryczna pochodnej funkcji w punkcie i jej zastosowanie. C14: Pochodne wyższych rzędów. C15: Pochodna funkcji uwikłanej, różniczka funkcji. II semestr: C16: Zastosowania pochodnej funkcji punkty krytyczne, ekstrema lokalne. C17: Zastosowania pochodnych funkcji wypukłość, punkty przegięcia wykresu funkcji. C18: Badanie przebiegu zmienności funkcji. C19: Całka nieoznaczona, jej własności. C20: Podstawowe metody całkowania. C21: Obliczanie całek nieoznaczonych. C22: Całka oznaczona, jej własności i interpretacja geometryczna. C23: Obliczanie całek oznaczonych. C24: Obliczanie pól figur płaskich, pochodna funkcji będącej całką ze zmienną w granicy całkowania. C25: Pochodne cząstkowe funkcji wielu zmiennych. C26: Obliczanie pochodnych cząstkowych I i II rzędu. C27: Różniczka zupełna i jej zastosowania, rachunek błędów. C28: Równania różniczkowe I rzędu pojęcia podstawowe, równania różniczkowe o zmiennych rozdzielonych. C29: Równania różniczkowe jednorodne i liniowe. C30: Zagadnienie początkowe dla równania różniczkowego. 7. Sposoby weryfikacji efektów kształcenia W każdym semestrze: Symbol przedmiotowego efektu kształcenia Symbole form prowadzonych zajęć Sposoby weryfikacji efektu kształcenia W1, U1 C, S Kolokwia, kartkówki 8. Kryteria oceniania Student ma do zdobycia w każdym semestrze 100 punktów: Kolokwium śródsemestralne I - 0-20 pkt. Kolokwium śródsemestralne II - 0-20 pkt. Kartkówki 0-10 pkt. Kolokwium semestralne 0-50 pkt. Kryterium zaliczenia Suma uzyskanych punktów jest wliczana do ogólnej puli możliwych do zdobycia punktów w ciągu semestru. Kolokwia semestralne z materiału całego semestru są zaliczane po uzyskaniu minimum 50% punktów. Warunkiem zaliczenia rocznego jest zaliczenie obu semestrów. Strona 3 z 5
Podstawą do wystawienia oceny jest średnia z liczby punktów uzyskanych w obu semestrach, o ile oba semestry są zaliczone. Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie na ocenę ocena kryteria 2,0 (ndst) 0-49 pkt. 3,0 (dost) 50-59 pkt. 3,5 (ddb) 60-69 pkt. 4,0 (db) 70-79 pkt. 4,5 (pdb) 80-89 pkt. 5,0 (bdb) 90-100 pkt. 9. Literatura Literatura obowiązkowa: 1. Chmaj J.: Rachunek różniczkowy i całkowy. Teoria, przykłady, ćwiczenia. Wyd. II. Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 2000. 2. Chmaj J.: Matematyka ćwiczenia. Materiały przygotowane do druku, zawieszone w Internecie. 3. Kłaczkow K.: Funkcje. Materiały przygotowane do druku, zawieszone w Internecie. Literatura uzupełniająca: 1. Chmaj J.: Matematyka dla studentów. Kolokwia, zadania, rozwiązania, odpowiedzi. Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 2000. 10. Kalkulacja punktów ECTS W każdym semestrze: Forma aktywności Liczba godzin Liczba punktów ECTS Wykład Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: Seminarium 2 Ćwiczenia 30 Samodzielna praca studenta (przykładowe formy pracy): Przygotowanie studenta do zajęć 15 Przygotowanie studenta do zaliczeń 20 Inne (jakie?) 11. Informacje dodatkowe Razem 65 Dr Jerzy Chmaj: tel. (22) 5720963, mail: jerzy.chmaj@wum.edu.pl Dr Krzysztof Kłaczkow: tel. (22) 5720963, mail: krzysztof.klaczkow@wum.edu.pl Strona 4 z 5
Podpis Kierownika Jednostki Podpis osoby odpowiedzialnej za sylabus Strona 5 z 5