Kary i nagrody w wychowaniu dziecka W dzisiejszych czasach, w których wszystko jest tak względne, trudne i skomplikowane, co może być oparciem dla dzieci? Pozostali jedynie rodzice. W żadnej innej epoce nie potrzebowano tak bardzo rodziców jak obecnie. Bruno Ferrero
Co to jest wychowanie? - to proces wzrastania jednostki w społeczna świadomość gatunku. (J.DEWEY) - to świadomie organizowana działalność ludzka której celem jest wywoływanie zamierzonych zmian w osobowości człowieka.(w. Okoń) -rzeczą najważniejsza w wychowaniu współczesnym jest kształtować ludzi tak, aby umieli żyć w warunkach współczesnej cywilizacji ab y potrafili podołać zadaniom które otrzymają. Aby korzystali z możliwości kulturalnego rozwoju,aby wiedzieli ku czemu i jak dążyć i z jakich źródeł czerpać radość życia. (B. Suchodolski)
Wychowanie to: Przewidywanie Lepiej jest zapobiegać niż leczyć. Dopingowanie Najlepsza rzeczą, którą możemy uczynić, to uświadomić dziecku drzemiące w nim bogactwa Wymaganie Dziecko musi słyszeć również słowa nie, musi uczyć się radzić z trudami, ograniczeniami, nie zezwalajmy dzieciom na wszystko.
Prawdziwy rodzic musi Wiedzieć, dlaczego nie można wychowywać na intuicję, bez rozwagi. Umieć nagradzać i karać. Umieć się zmieniać, rosnąć ze swoimi dziećmi, dostosowywać do ich wieku swoje oczekiwania i wymagania. Żyć w zgodzie z głoszonymi przekonaniami.
Duży wpływ na dziecko w procesie wychowania odgrywają stosowane nagrody i kary.
Po co nagradzamy? zachęcać dzieci do utrwalenia określonych zachowań, zachęcać dziecko do dalszego wysiłku w realizowaniu wytrwale obowiązków i zadań, przekazać uznanie za właściwe postepowanie, zachęcać dziecko do podejmowania trudniejszych zadań i obowiązków, dostarczać dobrego samopoczucia, wzmacniać więzi uczuciowe z osobami nagradzającymi.
Kryteria stosowania nagród Za co? Dlaczego? Nagroda powinna być adekwatna do włożonego wysiłku. Wówczas wzmacnia zachowania, za które została przyznana.
Rodzaje nagród: pochwała i uznaniem, sprawianie przyjemności, darzenie zaufaniem, wspólne atrakcyjne spędzanie wolnego czasu, nagrody rzeczowe, kieszonkowe pod warunkiem, że dziecko samodzielnie decyduje o jego przeznaczeniu pod nadzorem rodziców.
Co to jest kara? W potocznym odczuciu karą jest przeżycie czegoś przykrego. Karzemy po to, aby dziecko poprawiło swe zachowanie. Karzemy także po to, aby dziecko, wiedząc o przykrości, na jaką się naraża z powodu kary, nie dokonywało niewłaściwych czynów. Zastanówmy się, czy te zamierzenia są osiągalne, możliwe, a jeżeli tak, to jakie powinny być spełnione warunki, aby kara mogła spełnić nasze oczekiwania.
Kary pedagogiczne 1. kara naturalna 2. ukazywanie konsekwencji niewłaściwego zachowania, 3. oficjalna dezaprobata wyrażona w postaci ostrzeżenia lub nagany, 4. pozbawienie przywilejów, funkcji, 5. zakaz używania pewnych przedmiotów, 6. pozbawianie prawa udziału w życiu grupy 7. nakładanie obowiązku rekompensaty wyrządzonego zła, 8. wyrażanie smutku, 9. milczenie.
Kary szkodliwe powodują urazy psychiczne kara fizyczna, straszenie, wyzwiska, krzyk, izolacja.
ZASADY STOSOWANIA KARY: może być wymierzana tylko za takie czyny i zachowania, które są zawsze uważane za naganne bez względu na to, gdzie i w jakich warunkach zostały dokonane, nie można jej wymierzać w gniewie, w przypływie złego humoru i samopoczucia, powinna być sprawiedliwa i adekwatna do negatywnego czynu popełnionego przez dziecko,
ZASADY STOSOWANIA KARY przed wymierzeniem kary zawsze wysłuchać wyjaśnień dziecka, nie powinna poniżać dziecka, ani godzić w jego godność osobistą, musi być wymierzona w odpowiednim czasie, jej skuteczność zależy od autorytetu osoby karzącej ( jeśli osoba karząca ma autorytet u dziecka, uzna ono je za sprawiedliwą, będzie żałowało swojego zachowania),
ZASADY STOSOWANIA KARY jej celem jest poprawa winnego, szkodliwości popełnionego czynu, należy unikać wciąż tych samych kar, a zarazem zbyt surowych, bezwartościowe są również łagodne kary często stosowane. przed jej wymierzeniem dziecko powinno spotkać się z wyjaśnieniem
Statystyka dotycząca komunikatów w rodzinie Wg naukowców podczas pierwszych 15 lat życia w przeciętnej rodzinie dziecko słyszy 150 tysięcy razy słyszy komunikaty blokujące jego aktywność np.: - Nie rób tego - Przestań - Tak nie można - Nie odzywaj się nie pytany - Nie hałasuj - Ty tego nie potrafisz
Statystyka dotycząca komunikatów w rodzinie Średnio 22 razy dziennie otrzymuje informacje - Nie obchodzi mnie to, czego Ty chcesz. - Daj mi spokój, nie mam teraz czasu. - Nie jesteś dobry. - Nie dasz sobie rady.
Zastanówmy się, ile razy dziecko słyszy: Świetnie ci to wychodzi. Robisz to bardzo dobrze. Jesteś wspaniały. Jestem z ciebie dumny.
"...Dziecko chce być dobre. Jeśli nie umie - naucz, Nie wie - wytłumacz, Jeśli nie może - pomóż!" Jeśli przy największym wysiłku dozna porażek, należy tak pobłażać, jak pobłażliwie godzimy się z naszymi własnymi wadami i nałogami" Janusz Korczak