NEWSLETTER Wrzesień 2016 Spis treści TEMATY MIESIĄCA 2 MF wskazuje, które z kosztów poniesionych przez przedsiębiorcę w podróży służbowej można odliczyć 2 Optymalizacja podatkowa poprzez sprzedaż długów 3 Amortyzacja budynku oddanego częściowo do nieodpłatnego używania 5 OSTATNIE ORZECZENIA PODATKOWE 6 Nieprecyzyjna faktura nie wyklucza odliczenia VAT 6 Rekompensata zamiast auta 6 Rozliczenie na podstawie skanu 7 Zastrzeżenia prawne 7
Tematy miesiąca MF wskazuje, które z kosztów poniesionych przez przedsiębiorcę w podróży służbowej można odliczyć W dniu 18 sierpnia 2016 roku Ministerstwo Finansów opublikowało w bazie interpretacji przepisów prawa podatkowego oraz innych informacji podatkowych sip.mf.gov.pl (sygn. 120453/K) wyjaśnienie dotyczące odliczenia kosztów podróży służbowych przedsiębiorców (osób prowadzących działalność gospodarczą) w ramach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z opublikowanym dokumentem, do wydatków, które mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów należą koszty przejazdu: w przypadku podróży publicznym środkiem transportu - w wysokości ceny biletu za przejazd określonym środkiem transportu (pociągiem, autobusem, promem, samolotem); w przypadku podróży samochodem będącym środkiem trwałym - kosztem będą wszelkie wydatki faktycznie poniesione np. zakup paliwa, opłaty za parking, przejazd drogami płatnymi i autostradami, mycie samochodu, naprawa, holowanie. Podstawą rozliczeń są np. faktury, rachunki, dowody opłat. w przypadku podróży środkiem transportu nie będącym środkiem trwałym tj. samochód osobowy używany na podstawie ewidencji przebiegu pojazdu - kosztem będą wydatki, jednak wyłącznie do wysokości wynikającej z kilometrówki (kwoty będącej iloczynem ilości przejechanych kilometrów i obowiązującej stawki za 1 km przebiegu, właściwej dla danego pojazdu). Podatnik obowiązany jest do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W ramach limitu kilometrówki koszty podatkowe stanowią również inne koszty związane z używaniem samochodu, np. koszty opłat parkingowych czy przejazdów płatnymi drogami i autostradami, z wyłączeniem czynszu najmu samochodu - interpretacja ogólna MF z dnia 8.11.2013 r.dd2/033/55/mwj/13/rd-111005. MF zwrócił przedsiębiorcom szczególną uwagę również na wydatki związane z parkowaniem, udokumentowane biletem z parkometru, kuponem lub biletem jednorazowym, które nie 2
zawierają danych przedsiębiorcy. W takiej sytuacji należy sporządzić dowód wewnętrzny i dołączyć do niego posiadany dokument. Wydatki poniesione za granicą na zakup paliwa mogą być dokumentowane paragonami lub dowodami kasowymi. Na ich odwrocie należy wpisać dane przedsiębiorcy oraz rodzaj zakupionego towaru. Ministerstwo Finansów odnosi się również do wydatków związanych z kosztami noclegu. Odliczeniu podlegają też koszty noclegu w wysokości stwierdzonej fakturą lub rachunkiem (przedsiębiorcy nie obowiązują limity dotyczące pracowników). W przypadku kosztów dojazdu środkami komunikacji miejscowej kosztem podatkowym jest wydatek potwierdzony biletem za przejazd lub innym dokumentem z którego wynika kwota poniesionego wydatku na konkretny środek transportu (przedsiębiorcy nie obowiązują ryczałty dotyczące pracowników). Kosztem podatkowym są też inne wydatki, np. zakup biletów na różnego rodzaju targi, wystawy i pokazy czy koszty opłaty za bagaż w wysokości stwierdzonej fakturą lub rachunkiem. Poza faktycznie poniesionymi wydatkami, kosztem działalności są również przysługujące przedsiębiorcy (oraz osobie współpracującej), diety do wysokości diet przysługujących pracownikom. Wydatki na wyżywienie, mimo posiadania rachunków, nie stanowią kosztów podatkowych, z uwagi na to że przedsiębiorcy przysługują diety. Dieta jest przeznaczona na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia. Podstawą do ujęcia takich wydatków w kosztach powinien być dowód wewnętrzny zwany rozliczeniem podróży służbowej. Optymalizacja podatkowa poprzez sprzedaż długów Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 20 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa CIT) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako przedawnione. Innymi słowy firma nie może zwiększyć kosztów uzyskania przychodów o wartość wierzytelności, którą chciałaby spisać jeżeli minął dla tej wierzytelności okres przedawnienia. Warto w tym miejscu pokrótce przypomnieć przepisy regulujące instytucję przedawnienia. Przedawnienie w polskim prawie cywilnym reguluje tytuł VI, księgi pierwszej Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej: k.c.). 3
Przedawnienie następuje z mocy prawa. Po okresie przedawnienia nie możemy egzekwować naszej wierzytelności. Zgodnie z art. 118 k.c. ogólne terminy przedawnienia następują w ciągu: - 10 lat lub - 3 lat dla roszczeń okresowych oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Niemniej jednak należy pamiętać, że zgodnie z art. w art. 554 k.c., dla roszczeń z tytułu sprzedaży dokonanej w zakresie przedsiębiorstwa sprzedawcy (czyli np. wierzytelności spółki z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej) przewidziany zostały już tylko dwuletni termin przedawnienia. Liczenie terminu przedawnienia rozpoczyna się od daty wymagalności wierzytelności. Podsumowując trzeba zauważyć, że w przypadku faktury wystawionej przez firmę za wykonaną dostawę towarów lub wyświadczenie usług będziemy mieli do czynienia z wierzytelnością przedawniona już po okresie dwóch lat od upływu terminu płatności takiej faktury. W firmach wystawiających duże ilości faktur łatwo jest więc przeoczyć moment przedawnienia, a nawet, zdając sobie sprawę ze zbliżających się terminów można mieć problemy z podjęciem odpowiednich i skutecznych kroków przed ich przekroczeniem. Zgodnie z powyższym, możemy mieć do czynienia z sytuacją, w której po upływie terminu przedawnienia firma, która zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT wykazała uprzednio w swoich przychodach podatkowych kwoty wynikające z wystawionych faktur nie jest w stanie w żaden sposób skorygować swojego wyniku podatkowego. W konsekwencji okazać się może, że firma poniesie ostatecznie koszt zapłaty podatku od wynagrodzenia, którego spółka nigdy nie otrzymała. Jest jednak rozwiązanie tego problemu a mianowicie sprzedaż takiej przedawnionej wierzytelności. Jak wskazują wyroki II FSK 1958/14, II FSK 1476/15 podatnik ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów strat powstałych z tytułu odpłatnego zbycia własnych wierzytelności przedawnionych, które zostały uprzednio zarachowane jako przychód należny na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o CIT. Co istotne straty należy rozumieć jako różnicę pomiędzy całą nominalną wartością wierzytelności (tj. wartością z podatkiem od towarów i usług), a sumą uzyskaną z jej zbycia (p. uchwała NSA z 11 czerwca 2012 r. sygn. I FPS 3/11). 4
Amortyzacja budynku oddanego częściowo do nieodpłatnego używania Celem zapobieżenia sytuacji, w których podatnik rozpoznaje podatkowe koszty nabycia lub wytworzenia środków trwałych, które z różnych przyczyn nie są przez niego użytkowane, ustawodawca wprowadził kilka zasadniczych uregulowań, które te prawa podatnika ograniczają. Jednym z takich przypadków jest zapis o wyłączeniu z kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanych do nieodpłatnego używania za okres (miesiące), w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania (art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Przyczyny takiego udostępnienia środków trwałych w tym również nieruchomości mogą być różnorakie i wynikać mogą zarówno z przyczyn biznesowych (pomieszczenia udostępnione nieodpłatnie podmiotom powiązanym), społecznych (działalność dobroczynna na rzecz fundacji etc.) lub po prostu są zdarzeniami incydentalnymi. Analiza treści powyższego przepisu budzić może w określonych sytuacjach wątpliwości, czy przepis ten dotyczy tylko tych środków trwałych które w całości są oddanego do nieodpłatnego użytkowania, czy może również takich środków trwałych, które tylko w części są oddane do nieodpłatnego użytkowania. Orzecznictwo w tym zakresie było niejednolite. O konieczności proporcjonalnego wyłączenia kosztów amortyzacyjnych wypowiedział się między innymi Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 czerwca 2010 r. (sygn. II FSK 259/09). Stanowisko to, jak się okazało nie było później podtrzymywane. W latach kolejnych ten sam sąd, lecz w innym składzie sędziowskim (wyrok NSA z dnia 26 stycznia 2012 r., sygn. II FSK 1217/11, sygn. II FSK 1321/10) zauważył, że proporcjonalne wyłączenie odpisów amortyzacyjnych nie zostało przecież wprost wyrażone w ustawie o CIT. A nawet jeśli taki wniosek byłby możliwy do wysunięcia, przepisy nie wskazują jednoznacznej metody ustalenia takiej proporcji. Powyższych wątpliwości nie miał natomiast kolejny skład orzekający NSA, który w niedawnym wyroku (z dnia 15 lipca 2016 r., sygn. II FSK 2735/14) orzekł jasno, iż trudno mówić o związku odpisów amortyzacyjnych od tej części budynku, która została (instytucja finansowa udostępniła nieodpłatnie lokal organizacji pożytku publicznego) udostępniona do nieodpłatnego użytkowania, z przychodami podatnika. Za niewystarczające uznał Sąd argumenty podatnika, iż takie udostępnienie lokalu instytucji dobroczynnej ma na celu przede wszystkim stałe budowanie pozycji rynkowej przez działanie na rzecz dobra publicznego w tym promowania celów społecznych w środowisku bankowym i organizacji wolontariatu. Co ciekawe, sąd jednak nie odniósł się do metod, jakie podatnik powinien zastosować przy obliczaniu proporcji dla celów wyliczania odpisów amortyzacyjnych niestanowiących kosztów podatkowych. Wydaje się, że orzeczenie posiada racjonalne podstawy argumentacyjne. Właściciele nieruchomości powinni mieć zatem na uwadze jego tezy, zwłaszcza w sytuacji, kiedy 5
angażują się w działania prospołeczne poprzez wskazane wyżej wsparcie podmiotów dobroczynnych. Wydaje się natomiast, że tezy tego orzeczenia nie powinny być rozumiane rozszerzająco, w tym zwłaszcza w odniesieniu do różnego rodzaju wsparć udzielanych najemcom (np. wakacje czynszowe) przez właścicieli nieruchomości. Wynika to z faktu, iż tego rodzaju wsparcie uwarunkowane jest czynnikami biznesowymi, zaś wynagrodzenie z tytułu umowy najmu jaką zawierają oba podmioty należy rozpatrywać w całym okresie jej obowiązywania (wakacje czynszowe są co najwyżej formą rabatu dla najemcy). Ostatnie orzeczenia podatkowe Nieprecyzyjna faktura nie wyklucza odliczenia VAT Trybunał Sprawiedliwości UE wydał orzeczenie dotyczące stopnia szczegółowości opisu sprzedawanych usług na fakturach. Sprawa dotyczyła portugalskiego hotelu, któremu organy podatkowe zakwestionowały odliczenie VAT ze względu na nieprecyzyjny opis faktur za usługi prawne. Trybunał stwierdził, że to sąd krajowy musi ocenić, czy załączniki przedstawione przez podatnika można uznać za element faktury. Jednak nawet jeśli odpowiedź będzie przecząca, to uchybienia formalne nie przekreślają prawa do odliczenia VAT. Jeżeli organy podatkowe posiadają informacje niezbędne do ustalenia, że spełnione są przesłanki materialne, to nie mogą one wprowadzać dodatkowych warunków w zakresie przysługującego podatnikowi prawa do odliczenia stwierdził Trybunał (C-516/14). Rekompensata zamiast auta Jeśli menedżer nie chce korzystać z firmowego auta, spółka może wypłacić mu rekompensatę i zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów. Potwierdza to interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach (IBPB-1-3/4510-550/16-1/SK). Fiskus zgodził się ze spółką, że wydatki na rekompensaty są poniesione w celu zachowania źródła przychodu. 6
Rozliczenie na podstawie skanu Izba Skarbowa w Bydgoszczy potwierdziła w interpretacji indywidualnej, że przechowywanie dokumentów w formie innej niż oryginalna (skanów faktur papierowych) nie wpływa na prawo do odliczenia VAT (ITPP3/4512-343/16/MD). Zastrzeżenia prawne KR Group zastrzega, że niniejszy Newsletter nie może zostać uznany za usługę doradztwa podatkowego lub prawnego 7
KR Group to niezależna, szybko rozwijająca się grupa księgowo-audytorska o międzynarodowym zasięgu. Nasza główna siedziba mieści się w Warszawie. Od ponad szesnastu lat świadczymy profesjonalne usługi w zakresie obsługi księgowej, podatkowej, audytu, doradztwa prawnego oraz płac i kadr. Obecnie nasz zespół liczy ponad 120 osób. Członkowie kadry zarządzającej zdobywali swoje doświadczenie zawodowe w największych firmach księgowych i konsultingowych. Obecnie współpracujemy z międzynarodowymi klientami będącymi wiodącymi reprezentantami swoich branż, takich jak: nieruchomości, handel detaliczny, produkcja, fundusze inwestycyjne, informatyka, poszukiwanie i wydobywanie gazu, motoryzacja, FMCG, w Polsce i w Europie Środkowo-Wschodniej. Staramy się, by zaufanie, zrozumienie i partnerstwo przyświecały naszym działaniom każdego dnia. Dlatego jeśli planujesz rozpocząć działalność w Polsce lub w którymś z krajów regionu, służymy pomocą w zakresie skomplikowanych procedur rejestracyjnych lub zaproponujemy zakup gotowej Spółki, tak byś Ty od samego początku mógł skupić się na zarządzaniu firmą. Rozumiemy wymogi współczesnego biznesu. Jesteśmy po to, by pomóc. Sprawdź nas! NASZE BIURA BIURO W WARSZAWIE ul. Skaryszewska 7 03-802 Warszawa, Polska Email: office@krgroup.pl Tel.: (+48) 22 262 81 00 Fax: (+48) 22 100 65 14 BIURO W GDAŃSKU Al. Grunwaldzka 82 80-244 Gdańsk, Polska Email: office@krgroup.pl Tel.: (+48) 58 767 77 50 Fax: (+48) 58 767 77 51 8