www.gabrusewicz.pl tomasz.gabrusewicz@ue.poznan.pl Istota i klasyfikacja inwestycji Inwestycje stanowią niezbędny warunek rozwoju każdej jednostki gospodarczej. Działalność inwestycyjna jest bowiem rozumiana jako nabywanie lub zbywanie składników aktywów trwałych i krótkoterminowych aktywów finansowych w celu pozyskania określonych korzyści, przy czym wspomniane aktywa nie są wykorzystywane w działalności operacyjnej jednostki gospodarczej, lecz znajdują się pod jej kontrolą, w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych wynikających z przyrostu ich wartości bądź uzyskiwania z nich przychodów w postaci odsetek, czynszów, tantiem, udziałów w zyskach itp. Definicja inwestycji: Inwestycje są to aktywa nabyte w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych wynikających z przyrostu wartości tych aktywów, uzyskania z nich przychodów w formie odsetek, dywidend (udziałów w zyskach) lub innych pożytków, w tym również z transakcji handlowej, a w szczególności oraz te nieruchomości i wartości niematerialne i prawne, które nie są użytkowane przez jednostkę, dr Tomasz leczgabrusewicz zostały nabyte w celu osiągnięcia tych korzyści 2 1
Ze względu na przedmiot inwestycji wyróżnia się: - inwestycje w nieruchomości, - inwestycje w wartości niematerialne i prawne, -, - inne inwestycje. Inwestycje w nieruchomości to grunty, prawo wieczystego użytkowania gruntu, budynki i budowle oraz stanowiące odrębną własność jednostki lokale, a także spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, które zostały nabyte w celu osiągania korzyści ekonomicznych (np. wzrost wartości) i nie są wykorzystywane do prowadzenia bieżącej działalności operacyjnej przez jednostkę(właściciela). Inwestycje w wartości niematerialne i prawne są to prawa majątkowe i inne prawa spełniające kryteria wymagane dla tej grupy aktywów trwałych, które nie są wykorzystywane do prowadzenia bieżącej działalności operacyjnej, lecz zostały nabyte w celu uzyskania korzyści ekonomicznych. 3 Aktywa finansowe są to aktywa pieniężne, instrumenty kapitałowe wyemitowane przez inne jednostki, a także wynikające z kontraktu prawo do otrzymania aktywów pieniężnych lub prawo do wymiany instrumentów finansowych z inną jednostką na korzystnych warunkach W ramach aktywów finansowych wyróżnia się: - aktywa pieniężne, - instrumenty kapitałowe wyemitowane przez inne jednostki, -prawo do otrzymania aktywów pieniężnych lub do wymiany instrumentów finansowych z inną jednostką na korzystnych warunkach. Przez aktywa pieniężne rozumie się aktywa w formie krajowych środków płatniczych, walut obcych i dewiz. Do aktywów pieniężnych zalicza się również inne, w tym w szczególności naliczone odsetki od aktywów finansowych 4 2
Instrumenty kapitałowe to kontrakty, z których wynika prawo do majątku jednostki, pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wszystkich wierzycieli, a także zobowiązanie się jednostki do wyemitowania lub dostarczenia własnych instrumentów kapitałowych, a w szczególności udziały, opcje na akcje własne lub warranty Podział inwestycji ze względu na przedmiot INWESTYCJE Inwestycje niefinansowe Inwestycje (aktywa) finansowe 5 aktywów pieniężnych wymiany instrumentów finansowych W rachunkowości istotne znaczenie ma podział inwestycji ze względu na okres inwestowania i ich prezentację w bilansie. Biorąc pod uwagę powyższe kryterium rozróżnia się: - inwestycje długoterminowe, - inwestycje krótkoterminowe. Inwestycje długoterminowe oznaczają zamrożenie aktywów jednostki na okres dłuższy niż rok w zamian za spodziewane korzyści ekonomiczne. W bilansie w ramach inwestycji długoterminowych wyróżnia się: 1. Nieruchomości, 2. Wartości niematerialne i prawne, 3. Długoterminowe w podziale na posiadane w jednostkach powiązanych i pozostałych: - udziały lub akcje, - inne papiery wartościowe, - udzielone pożyczki, - inne długoterminowe, 4. Inne inwestycje długoterminowe. 6 3
Inwestycje krótkoterminowe są dokonywane zazwyczaj po to, aby zamrożone" w nich aktywa można było uwolnić w okresie nie przekraczającym roku obrotowego. Struktura bilansowa inwestycji krótkoterminowych przedstawia się następująco: 1. Krótkoterminowe : a) z podziałem na posiadane w jednostkach powiązanych i pozostałych: udziały lub akcje, inne papiery wartościowe, udzielone pożyczki, inne krótkoterminowe, b) środki pieniężne i inne aktywa pieniężne: środki pieniężne w kasie i na rachunkach, inne środki pieniężne, inne aktywa pieniężne. 2. Inne inwestycje krótkoterminowe. 7 Kolejnym kryterium podziału inwestycji jest rodzaj nabytych praw poprzez dokonaną inwestycję. Zgodnie z tym kryterium inwestycje dzieli się na: - inwestycje o charakterze lokat kapitałowych (udziałowe), - inwestycje o charakterze lokat wierzytelności pieniężnych (wierzytelnościowe), - pozostałe inwestycje. Inwestycje udziałowe są aktywami finansowymi reprezentującymi prawo własności inwestora do aktywów netto jednostki, w której dokonano inwestycji. Przykładem inwestycji udziałowych mogą być akcje i udziały w spółkach nieemisyjnych. Inwestycje wierzytelnościowe są to, które reprezentują wierzytelności inwestora wobec drugiej strony kontraktu. Z kolei pozostałe inwestycje mogą ujmować zarówno aktywa pozostałe finansowe (niezaliczone do dwóch poprzednich grup), jak i aktywa inwestycje niefinansowe. 8 4
Istota inwestycji niefinansowych Inwestycje niefinansowe obejmują zarówno nieruchomości inwestycyjne, jak i wartości niematerialne i prawne, utrzymywane w formie inwestycji. Zgodnie z MSR nr 40 Nieruchomości inwestycyjne" nieruchomość inwestycyjna jest to nieruchomość(grunt, budynek, lub część budynku lub też oba te elementy), którą właściciel lub leasingobiorca w leasingu finansowym traktuje jako źródło przychodów z czynszów lub utrzymuje w posiadaniu ze względu na przyrost jej wartości, względnie obie te korzyści, przy czym nieruchomość taka nie jest: a) wykorzystywana przy produkcji, dostawach towarów, świadczeniu usług lub czynnościach administracyjnych, ani też b) przeznaczona na sprzedaż w ramach zwykłej działalności jednostki. 9 Zatem aktywa w postaci nieruchomości, do których zgodnie z przepisami Ustawy zalicza się: grunty, prawo wieczystego użytkowania gruntu, budowle i budynki, a także będące odrębną własnością lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego, są klasyfikowane do inwestycji wówczas, gdy celem ich nabycia było osiągnięcie korzyści ekonomicznych. Nie mogą być więc używane przez jednostkę do prowadzenia bieżącej działalności operacyjnej, muszą natomiast spełniać funkcję lokaty kapitału, która przynosi określoną korzyść ekonomiczną. Taką korzyścią może być: wzrost wartości rynkowej nieruchomości, osiąganie innych pożytków(np. czynsz z tytułu wynajmu). Natomiast, nie zalicza się do inwestycji takich nieruchomości, które: - spełniają warunki przypisane środkom trwałym, - stanowią towary lub produkty będące przedmiotem dalszej sprzedaży, -są w trakcie budowy lub ulepszenia i zaliczane są do środków trwałych w budowie", -częściowo użytkowane są przez jednostkę, częściowo zaś -przy niepełnym wykorzystaniu jako środków trwałych - wynajmowane są innym jednostkom. 10 5
Do inwestycji niefinansowych zalicza się również inwestycje poczynione w wartości niematerialne i prawne. Wartości niematerialne i prawne to nabyte przez jednostkę, zaliczane do aktywów trwałych, prawa majątkowe, a w szczególności: -autorskie prawa majątkowe, prawa pokrewne, licencje, koncesje, prawa do wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych oraz zdobniczych, -know-how. Powyższe wartości mogą być uznane za inwestycje tylko wówczas, gdy nabyto je w celu uzyskania korzyści ekonomicznych wynikających z przyrostu ich wartości. Nie są natomiast inwestycjami prawa nabyte w celu: - wykorzystania ich do prowadzenia bieżącej działalności operacyjnej przez jednostkę gospodarczą, - odsprzedaży w ramach prowadzonej działalności. 11 Wycena inwestycji niefinansowych W momencie wprowadzenia inwestycji niefinansowych do ksiąg rachunkowych ich wartość ustala się w wartości ceny nabycia lub kosztu wytworzenia albo w wartości ceny rynkowej bądź w wartości godziwej. W okresie sprawozdawczym wartość początkowa inwestycji niefinansowych może być powiększona o koszty ich ulepszenia,polegającego na przebudowie, rozbudowie, modernizacji lub rekonstrukcji i powodującego, że wartość użytkowa tej inwestycji po zakończeniu ulepszenia przewyższa dotychczasową jej wartość użytkową mierzoną m.in. okresem używania lub kosztami eksploatacji. Wartość początkową inwestycji niefinansowych zmniejszają odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także odpisy z tytułu trwałej utraty wartości. Jeżeli przedsiębiorstwo określi w swojej polityce rachunkowości, iż stosuje do ewidencji inwestycji w nieruchomościach takie same zasady, jak w odniesieniu do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych 12 6
Wycena wartości początkowej inwestycji niefinansowych WARTOŚĆ POCZĄTKOWA Sposób pozyskania inwestycji odpłatny wytworzone nieodpłatny + wymiana Cena nabycia Koszt wytworzenia Istnieje aktywny rynek dla danej inwestycji Nie istnieje aktywny rynek dla danej inwestycji Cena rynkowa Inaczej ustalona wartość godziwa 13 TRWAŁA UTRATA WARTOŚCI ma miejsce wówczas, gdy istnieje duże prawdopodobieństwo, że kontrolowany przez jednostkę składnik aktywów nie przyniesie w przyszłości w znaczącej części lub w całości, przewidywanych korzyści ekonomicznych. Odpisy z tytułu trwałej utraty wartości inwestycji obciążają pozostałe koszty operacyjne. Jednak istnieje możliwość przywrócenia" części lub całości odpisanej wartości, jeżeli ustały przyczyny dla której dokonano uprzednio takiego odpisu, wówczas uznaje się pozostałe przychody operacyjne. Przepisy ustawy o rachunkowości stanowią, iż koszty lub przychody związane z utrzymaniem lub zbyciem inwestycji niefinansowych zalicza się do pozostałych kosztów lub przychodów operacyjnych. Art. 3 ust. 1 pkt 32b UoR 14 7
Na dzień bilansowy inwestycje niefinansowe wycenia się według zasad stosowanych do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub według ceny rynkowej bądź inaczej określonej wartości godziwej (art. 28 ust 1, pkt 1a UoR). Inwestycje niefinansowe wyceniać można według: - ceny nabycia lub kosztów wytworzenia lub wartości przeszacowanej (po aktualizacji wyceny środków trwałych), pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości, - ceny rynkowej, - wartości godziwej. Jeżeli inwestycje zaliczane do aktywów trwałych są wyceniane według wartości rynkowej i ich wartość na dzień bilansowy ulega zwiększeniu, to skutki tego wzrostu zwiększają kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny. Obniżenie wartości inwestycji uprzednio przeszacowanej do wysokości kwoty, o którą podwyższono z tego tytułu kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny zmniejszaten kapitał (fundusz),w pozostałych przypadkach skutki obniżenia wartości inwestycji zalicza się do pozostałych kosztów operacyjnych. Natomiast wzrost wartości danej inwestycji bezpośrednio wiążący się z uprzednim obniżeniem jej wartości (zaliczonym do pozostałych kosztów operacyjnych), ujmuje się do wysokości tych kosztów jako pozostałe przychody operacyjne. 15 Ewidencja inwestycji niefinansowych Ewidencję inwestycji niefinansowych prowadzi się na koncie bilansowym: - Inwestycje długoterminowe - Nieruchomości, - Inwestycje długoterminowe - Wartości niematerialne i prawne, - Inne inwestycje długoterminowe. Do kont bilansowych Inwestycji prowadzi się również konta korygujące: - Umorzenie długoterminowych inwestycji niefinansowych, - Odpisy aktualizujące wartość inwestycji niefinansowych. -Ewidencja księgowa prowadzona na kontach korygujących przybiera następującą postać: odpisy amortyzacyjne: Dt(Wn) - Amortyzacja Ct(Ma) - Umorzenie długoterminowych inwestycji niefinansowych, odpisy z tytułu trwałej utraty wartości: Dt(Wn) - Pozostałe koszty operacyjne Ct(Ma) - Odpisy aktualizujące wartość inwestycji niefinansowych. 16 8
Przykład praktyczny Wycena według ceny nabycia pomniejszona o odpis z tytułu trwałej utraty wartości Założenie: Jednostka nabyła budynek wartości 635 000 zł, który stanowi dla niej inwestycję długoterminową, - Opłaty związane z nabyciem budynku (notarialne, skarbowe) wyniosły 9 580 zł - Koszty związane z przystosowaniem budynku do roli" inwestycji 27 300 zł -Na dzień pierwszy bilansowy mający miejsce w roku zrealizowania zakupu budynku dokonano odpisu z tytułu trwałej przez niego utraty wartości w wysokości 25 000 zł, - Po dwóch latach jednostka zdecydowała się sprzedać budynek za 690 000 zł. 17 Rozwiązanie: Lp. Treść operacji Wartość Dt Dekretacja 1. Zakup inwestycji 635 000,- Długoterminowe inwestycje niefinansowe Ct Rozliczenie zakupu 2. Opłaty związane z nabyciem inwestycji 9 580- Długoterminowe inwestycje niefinansowe Rachunek bankowy 3. Koszty związane z przystosowaniem nieruchomości do roli" inwestycji 27 300- Długoterminowe inwestycje niefinansowe Rozliczenie zakupu 4. Odpis amortyzacyjny 10 580- Amortyzacja Umorzenie długoterminowych inwestycji niefinansowych 5. Odpis z tytułu trwałej utraty wartości 25 000 - Pozostałe koszty operacyjne Odpisy aktualizujące wartość inwestycji niefinansowych 6. Sprzedaż inwestycji a) rozchód inwestycji 671 880- Umorzenie długoterminowych inwestycji niefinansowych (10 580) Odpisy aktualizujące wartość inwestycji niefinansowych (25 000) Pozostałe koszty operacyjne (636 300) Długoterminowe inwestycje niefinansowe (671 880) 18 7. b) wartość sprzedaży 690 000 - Rozrachunki z odbiorcami Pozostałe przychody operacyjne 9
Przykład praktyczny Wycena według wartości rynkowej Założenie: Jednostka posiada inwestycję w nieruchomości wartości 66 000 zł, W pierwszym roku jej posiadania wartość rynkowa inwestycji wzrosła o 5 000 zł W drugim roku wartość rynkowa inwestycji zmniejsza się o 9 000 zł, W trzecim roku wartość rynkowa wzrosła o 8 000 zł, Na początku czwartego roku jednostka decyduje się sprzedać inwestycję za 80 000 zł. 19 Rozwiązanie: Lp. Treść operacji Wartość 1. Przeszacowanie wartości inwestycji do wartości rynkowej Winien Dekretacja 5 000,- Odpisy aktualizujące wartość inwestycji niefinansowych Ma Kapitał z aktualizacji wyceny 2. Obniżenie wartości rynkowej inwestycji 5 000- Kapitał z aktualizacji wyceny Odpisy aktualizujące wartość inwestycji niefinansowych Pozostałe koszty operacyjne 4 000- Odpisy aktualizujące wartość inwestycji niefinansowych 3. Wzrost wartości rynkowej Odpisy aktualizujące wartość inwestycji inwestycji niefinansowych 4 000 Pozostałe przychody operacyjne 4 000 - Odpisy aktualizujące wartość inwestycji niefinansowych Kapitał z aktualizacji wyceny 4. Sprzedaż inwestycji a) rozchód inwestycji 70 000 - Pozostałe koszty operacyjne Długoterminowe inwestycje nie-finansowe b) wartość sprzedaży 80 000,- Rozrachunki z odbiorcami Pozostałe przychody operacyjne 5. Przeksięgowanie nadwyżki wartości inwestycji w cenie rynkowej nad wartością w cenie nabycia (dot. op.3) 4 000 - Kapitał z aktualizacji wyceny Pozostałe przychody operacyjne 20 10
Zakwalifikowanie składnika majątkowego jako inwestycji może dotyczyć tylko określonego okresu czasu, po upływie którego inwestycja zostaje przekwalifikowana albo do środków trwałych albo do zapasów. Jeżeli inwestycja niefinansowa zostaje przekwalifikowana do środków trwałych, to jej wartość godziwa na dzień przekwalifikowania będzie stanowiła wartość początkową środka trwałego. Zatem w księgach rachunkowych zapis będzie miał postać: Dt(Wn) -Środki trwałe, Ct(Ma) - Długoterminowe inwestycje niefinansowe, Dt(Wn) - Umorzenie długoterminowych inwestycji niefinansowych, Ct(Ma) - Umorzenie środków trwałych, Dt/Ct - Odpisy aktualizujące wartość inwestycji niefinansowych, Ct/Dt - Środki trwałe. 21 22 Zapisy przy przekwalifikowaniu inwestycji niefinansowych do zapasów. Jedyna rozbieżność dotyczy umorzenia, które w tym przypadku skoryguje (zmniejszy) wartość zapasów. Przekwalifikowanie składników majątkowych może nastąpić również w drugą stronę, tzn. aktywo użytkowane jako środek trwały zostaje przekwalifikowany na inwestycję. W takim przypadku należy ustalić różnicę pomiędzy wartością netto środka trwałego a szacowaną wartością godziwą tegoż obiektu. Różnica ta jest traktowana jako przeszacowanie, czyli trwała zmiana wartości, którą interpretuje się następująco: jeżeli wartość godziwa obiektu jest niższa od jego wartości księgowej netto, to różnica miedzy tymi wartościami wpływa na wynik finansowy lub -częściowo -na zmniejszenie stanu kapitału własnego z aktualizacji wyceny; lub jeżeli wartość godziwa obiektu jest wyższa od jego wartości księgowej netto, to różnica między tymi wartościami odwraca" ewentualne poprzednie odpisy aktualizujące z tytułu utraty wartości tego obiektu, a więc wpływa na wynik finansowy w tym okresie, a pozostała część różnicy zwiększa stan kapitału własnego z aktualizacji wyceny. 11
Istota i podział inwestycji finansowych Inwestycje finansowe inaczej dzielą się na: - długoterminowe, - krótkoterminowe. Długoterminowe są to aktywa płatne i wymagalne lub przeznaczone do zbycia w okresie powyżej 12 miesięcy, licząc od dnia bilansowego. W podziale na: - udziały lub akcje - inne papiery wartościowe - udzielone pożyczki - inne długo-/ krótko- terminowe papiery wartościowe 23 Wycena inwestycji finansowych Na dzień nabycia lub powstania, ujmuje się w księgach rachunkowych według ceny nabycia lub ceny zakupu, jeżeli koszty związane z przeprowadzeniem i rozliczeniem transakcji nie są istotne. Natomiast na dzień bilansowy poszczególne pozycje długoterminowych aktywów trwałych wycenia się według: - ceny nabycia pomniejszonej o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości, - wartości godziwej, - ceny rynkowej. W przypadku wyceny według ceny rynkowej skutki przeszacowania -podobnie jak przy inwestycjach niefinansowych -odnosi się na konto Kapitał z aktualizacji wyceny". 24 12
Krótkoterminowe na dzień bilansowy wycenia się według: - ceny rynkowej, - niższej z cen: nabycia lub rynkowej, -wartości godziwej określonej w inny sposób, jeżeli na dany składnik aktywów finansowych nie istnieje aktywny rynek. W przypadku, gdy są wyrażane w walucie obcej, to na dzień bilansowy należy dokonać ich wyceny po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ustalonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski. 25 Ewidencja inwestycji finansowych Do ewidencji obrotu długoterminowymi inwestycjami finansowymi służą konta: bilansowe - Długoterminowe ", Kapitał z aktualizacji wyceny" korygujące - Odpisy aktualizujące długoterminowe, wynikowe - Przychody finansowe", Koszty finansowe". Do konta Długoterminowe "powinna być prowadzona ewidencja analityczna w przekroju poszczególnych rodzajów aktywów finansowych. 26 13
Ewidencja długoterminowych aktywów finansowych Lp. Treść operacji 1. Nabycie składnika długoterminowych aktywów finansowych 2. Nabycie udziałów lub akcji w zamian za wkład rzeczowy 3. Przekwalifikowanie inwestycji krótkoterminowych do długoterminowych Dt Długoterminowe Długoterminowe Długoterminowe Dekretacja Ct Rachunek bankowy lub Pozostałe rozrachunki Pozostałe przychody operacyjne Krótkoterminowe 4. Wycofanie udziałów a) w postaci pieniężnej Rachunek bankowy b) w formie zadeklarowanego zwrotu Rozrachunki z wspólnikami c) w postaci rzeczowej Środki trwałe 5. Sprzedaż aktywów finansowych a) rozchód Koszty finansowe Długoterminowe Długoterminowe b)wartość sprzedaży Rachunek bankowy Przychody finansowe 6. Przekwalifikowanie inwestycji długoterminowych do Krótkoterminowe Długoterminowe krótkoterminowych 27 Dokonując wyceny bilansowej długoterminowych aktywów finansowych niejednokrotnie wykorzystuje się konto Odpisy aktualizujące wartość aktywów finansowych". Saldo tego konta koryguje wartość bilansową inwestycji. L p. Treść operacji Dt Dekretacja Ct 1 Wzrost ceny rynkowej długoterminowych aktywów finansowych Odpisy aktualizujące wartość długoterminowych aktywów finansowych Kapitał z aktualizacji wyceny 2 Zmniejszenie wartości długoterminowych aktywów finansowych do wysokości uprzednio podwyższonej wartości Kapitał z aktualizacji wyceny Odpisy aktualizujące wartość długoterminowych aktywów finansowych 3 Zmniejszenie wartości długoterminowych aktywów finansowych z tytułu trwałej utraty wartości lub różnica pomiędzy zmniejszeniem wartości a zmniejszeniem wartości odniesionym na kapitał z aktualizacji wyceny Koszty finansowe Odpisy aktualizujące wartość długoterminowych aktywów finansowych 4. Przywrócenie całości lub części uprzednio utraconej wartości długoterminowych aktywów finansowych Odpisy aktualizujące wartość długoterminowych aktywów finansowych Przychody finansowe 5. Korekta ceny nabycia długoterminowych aktywów finansowych w przypadku ich sprzedaży lub innej formy zmian własności o uprzednio dokonany odpis z tytułu trwałej utraty wartości Odpisy aktualizujące wartość długoterminowych aktywów finansowych Długoterminowe aktywa finansowe 28 14
Do ewidencji aktywów finansowych, których upłynnienie" nastąpi w ciągu 12 miesięcy służy konto Krótkoterminowe ". Podobnie jak w przypadku długoterminowych aktywów finansowych, jednostki gospodarcze powinny w stosunku do krótkoterminowych aktywów finansowych prowadzić ewidencję analityczną, która uwzględniałaby podział tych aktywów na poszczególne rodzaje. W przypadku, gdy wyrażone są w walucie obcej, to różnice kursowe powstałe na tych aktywach odnosi się na konta Koszty finansowe" lub Przychody finansowe", w zależności od charakteru ekonomicznego tych różnic. Wszelkie koszty związane z obrotem krótkoterminowych aktywów finansowych odnosi się na konto Koszty finansowe", natomiast korzyści wynikające z tego obrotu na konto Przychody finansowe". 29 Obrót krótkoterminowymi aktywami finansowymi Lp. Treść operacji 1. Nabycie krótkoterminowych aktywów finansowych w cenie nabycia Dt Krótkoterminowe Dekretacja Ct Rachunek bieżący 2. Skapitalizowane oprocentowanie (odsetki) Krótkoterminowe Przychody finansowe 3. Otrzymane odsetki Rachunek bieżący Przychody finansowe Sprzedaż krótkoterminowych aktywów finansowych a) wartość Rachunek bieżący lub sprzedaży Pozostałe rozrachunki Przychody finansowe 4. Krótkoterminowe b) rozchód aktywów w cenie sprzedaży Koszty finansowe c) prowizja maklerska Koszty finansowe Rachunek bieżący 5. Umorzenie własnych udziałów lub akcji w ciężar kapitału zapasowego Kapitał zapasowy Krótkoterminowe 6. Umorzenie własnych udziałów lub akcji w ciężar zysku Dodatnie różnice kursowe krótkoterminowych aktywów finansowych 7. wyrażonych w walucie obcej Rozliczenie wyniku finansowego Krótkoterminowe Krótkoterminowe Przychody finansowe Ujemne różnice kursowe krótkoterminowych aktywów finansowych 8. wyrażonych w walucie obcej Przekwalifikowanie aktywów finansowych 9. a) długoterminowych na krótkoterminowe b) krótkoterminowych na długoterminowe Koszty finansowe Krótkoterminowe Długoterminowe Krótkoterminowe Długoterminowe Krótkoterminowe 30 15
Dokonując bilansowej wyceny krótkoterminowych aktywów finansowych, efekt tej wyceny odnosi się w ciężar kosztów finansowych lub na dobro przychodów finansowych w korespondencji z kontem: - Krótkoterminowe " - w przypadku, gdy wyceny dokonuje się według wartości rynkowej, - Odpisy aktualizujące krótkoterminowe " - gdy wyceny dokonuje się według cen nabycia, nie wyższych jednak od cen rynkowych. W drugim przypadku podwyższenie wartości rynkowej aktywów finansowych jest możliwe po ich wcześniejszym obniżeniu i to tylko do wartości uprzedniej obniżki. 31 Przykład praktyczny Założenia: Jednostka gospodarcza ART-Bis posiada długoterminowe w postaci akcji spółki TRZOS S.A. w cenie nabycia 357 500,-zł. Na dzień bilansowy dokonano odpisu z tytułu trwałej utraty wartości w wysokości 31 400- zł. Jednostka podjęła decyzję o sprzedaży akcji w najbliższym czasie, a zatem dokonała przekwalifikowania akcji spółki TRZOS S.A. do pozycji krótkoterminowych aktywów finansowych. Wartość rynkowa akcji spółki TRZOS S.A. na dzień przekwalifikowania wynosi: -I przypadek -332 700, - II przypadek- 317 600,- Wycena krótkoterminowych aktywów netto odbywa się według ceny nabycia nie wyższej od ceny rynkowej. 32 16
Rozwiązanie Lp. Treść operacji Wartość I przypadek 1. Przekwalifikowanie długoterminowych aktywów finansowych na krótkoterminowe a) korekta z tytułu trwałej utraty wartości 31 400 Odpisy aktualizujące długoterminowe b) przeniesienie składnika aktywów 326 100 Krótkoterminowe II przypadek 1. Przekwalifikowanie długoterminowych aktywów finansowych na krótkoterminowe a) korekta z tytułu trwałej utraty wartości 31 400 Dt Odpisy aktualizujące długoterminowe Dekretacja Ct Długoterminowe Długoterminowe Długoterminowe b) przeniesienie wartości aktywa finansowego w cenie rynkowej 317 600 Krótkoterminowe Długoterminowe c) przeniesienie nadwyżki wartości w cenie nabycia nad wartością rynkową 8500 Koszty finansowy Długoterminowe 33 Aktywa pieniężne Istota i struktura aktywów pieniężnych Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości aktywa pieniężne to aktywa w formie krajowych środków płatniczych, walut obcych i dewiz. Do aktywów pieniężnych zalicza się również inne, w tym w szczególności naliczone odsetki od aktywów finansowych. W ramach aktywów pieniężnych wyróżnia się: - środki pieniężne w kasie i na rachunkach, - inne środki pieniężne, - inne aktywa pieniężne. 34 17
Inne środki pieniężne Weksle obce Pojęcie weksla Weksel jest dokumentem o charakterze papieru wartościowego stanowiący bezwarunkowe zobowiązanie do zapłaty określonej osobie, w określonym terminie i miejscu, przez wystawcę weksla lub osobę przez niego wskazaną, określonej na wekslu sumy pieniężnej. Zobowiązanie wekslowe ma charakter: - bezwarunkowy -oznaczający, iż każdy weksel powinien zawierać bezwarunkowe polecenie zapłaty lub przyrzeczenie zapłaty, - pieniężny - przez który należy rozumieć, że przedmiotem zobowiązania może być wyłącznie świadczenie pieniężne, - abstrakcyjny - gdyż podpisanie weksla zobowiązuje osobę podpisującą niezależnie od przyczyn wystawienia weksla, - solidarny -oznaczający, iż zarówno ta osoba która weksel wystawiła jak i ta która go przyjęła, indosowała lub poręczyła, odpowiada wobec posiadacza weksla solidarnie. 35 Prawo wekslowe wyróżnia następujące rodzaje weksli: - weksel trasowany, zwany również ciągnionym, obcym lub tratą, - weksel własny, zwany prostym, solo lub suchym, - weksel niezupełny - in blanco". Weksel trasowany jest papierem wartościowym zawierającym polecenie bezwarunkowe zapłacenia określonej sumy pieniężnej skierowane przez wystawcę do trasata na rzecz lub na zlecenie wskazanej osoby (remitenta). W wekslu trasowanym występują: - trasant - wystawca weksla, - trasat - osoba, która ma dokonać zapłaty, - remitent - osoba na rzecz której wystawiany jest weksel. Weksel własny jest pisemnym, bezwarunkowym przyrzeczeniem zapłaty określonej sumy pieniężnej przez wystawcę na rzecz osoby, która weksel posiada. 36 18
Weksel trasowany a własny Weksel trasowany Weksel własny Zawiera polecenie bezwarunkowego zapłacenia oznaczonej sumy pieniężnej skierowane przez Zawiera bezwarunkowe przyrzeczenie przez wystawce do trasata na rzecz lub na zlecenie wystawcę zapłacenia oznaczonej sumy pieniężnej na wskazanej osoby (remitenta) lub innej osoby rzecz lub na zlecenie remitenta Dłużnikiem głównym jest akceptant, którym staje się trasat w momencie złożenia podpisu na wekslu Dłużnikiem głównym jest wystawca weksla Wystawca może być remitentem lub tra-satem Wystawca nie może być remitentem, trasat przy wekslu własnym nie występuje 37 Weksel niezupełny zawiera upoważnienie dla odbiorcy do jego wypełnienia przez wpisanie w nim kwoty na którą opiewa zabezpieczona wierzytelność jako sumy wekslowej i dnia wymagalności -jako termin płatności weksla. Posiadacz weksla (remitent) w każdej chwili może przenieść weksel na inną osobę. Wówczas to on staje się dłużnikiem wobec nowego posiadacza weksla. Takie przeniesie weksla na inną osobę nazywa się indosem. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego indos jest pisemnym oświadczeniem umieszczonym na papierze wartościowym na zlecenie i zawierającym co najmniej podpis zbywcy, oznaczającym przeniesienie praw na inną osobę. Osobą, która przenosi swoje prawa z weksla na inną osobę nazywa się indosantem, natomiast osobą, na którą przeniesiono prawa z weksla poprzez indos- indosatariuszem lub indosatem. 38 19
Jeżeli weksel nie został wykupiony przez jego wystawcę w terminie wskazanym na wekslu, to posiadacz weksla może go oprotestować. Protest weksla sporządza notariusz, który - pobiera opłatę, stanowiącą dla składającego protest koszt. W zależności od sytuacji, w której weksel jest wykorzystywany, może on spełniać w obrocie gospodarczym następujące funkcje: - kredytową, oznaczającą, iż przyjmujący weksel (a nie gotówkę) jako formę regulowania płatności w rzeczywistości kredytuje wystawcę weksla, - płatniczą, oznaczającą, że weksel jest formą regulowania płatności, - obiegową, gdyż uprawnienia z weksla mogą być przenoszone na inne osoby, - gwarancyjną, przez którą należy rozumieć, że weksel jest zabezpieczeniem otrzymania należności, - refinansową polegającą na złożeniu weksla w banku do dyskonta. 39 Złożenie weksla do dyskonta w banku umożliwia uzyskanie środków pieniężnych przez posiadacza weksla przed upływem płatności. Bank wypłaca posiadaczowi sumę weksla pomniejszoną o dyskonto, tzn. odsetki naliczone od daty skupu weksla do dnia płatności obliczone według stopy dyskontowej jaką stosuje się w dniu przyjęcia weksla do dyskonta. Bank, który przyjął weksel do dyskonta może z kolei złożyć go do redyskonta w NBP. gdzie: D - kwota dyskonta S w - suma weksla d - stopa dyskontowa t liczba dni dyskonta 40 Dyskonto sposób obliczania D = [(Sw*d)/365]*t 20
Na dzień bilansowy weksle obce powinny być wykazane w bilansie jako: - Inneśrodkipieniężne(Aktywa-póz. B.IIIIc) - jeżelisą płatne wciągu3miesięcy od daty ich wystawienia, - Inne papiery wartościowe (Aktywa - póz. B.III la lub b) - jeżeli są płatne w terminie powyżej 3 miesięcy od daty ich wystawienia), ale nie dłuższym niż 12 miesięcy. 41 42 Czeki obce Czek jest dokumentem zawierającym polecenie wypłaty określonej na czeku kwoty w ciężar rachunku wystawcy czeku. Zasady wystawiania, formy czeku oraz posługiwania się czekiem w obrocie gospodarczym zostały określone w przepisach ustaw: Prawo czekowe oraz Prawo bankowe. Osoba, która jest upoważniona do odbioru środków pieniężnych może być, lecz nie musi byćokreślona na czeku. Zatemwyróżnićmożna czeki imienne i czeki na okaziciela. Ze względu na sposób realizacji czeku można wyróżnić czeki: gotówkowe i rozrachunkowe. Czek gotówkowy jest dyspozycją wystawcy czeku udzielającą bankowi polecenia wypłacenia oznaczonej na czeku kwoty w gotówce osobie uprawnionej, wymienionej na czeku lub okazicielowi przy jednoczesnym obciążeniu rachunku wystawcy czeku. Czek rozrachunkowy jest dokumentem rozliczeń bezgotówkowych, w którym wystawca czeku zleca bankowi obciążenie swojego rachunku kwotą oznaczoną na czeku i uznanie tą kwotą rachunku osoby wskazanej na czeku lub posiadacza czeku. 21