Politechnika Gdańska Wydział Oceanotechniki i Okrętownictwa. Marzec Podstawy teorii optymalizacji Oceanotechnika, II stop., sem.

Podobne dokumenty
Karta (sylabus) przedmiotu

Z-ZIP2-303z Zagadnienia optymalizacji Problems of optimization

Podstawy automatyki. Energetyka Sem. V Wykład 1. Sem /17 Hossein Ghaemi

Zagadnienia optymalizacji Problems of optimization

Sterowanie optymalne

Opis przedmiotu. Karta przedmiotu - Badania operacyjne Katalog ECTS Politechniki Warszawskiej

Opis przedmiotu: Badania operacyjne

Opis przedmiotu. Karta przedmiotu - Badania operacyjne Katalog ECTS Politechniki Warszawskiej

Marzec Politechnika Gdańska Wydział Oceanotechniki i Okrętownictwa St. inż. I stopnia, sem. IV, Oceanotechnika, ZiMwGM

Egzamin / zaliczenie na ocenę*

Politechnika Gdańska Wydział Oceanotechniki i Okrętownictwa St. inż. I stopnia, sem. IV, Transport. Luty Automatyzacja statku 1.

BADANIA OPERACYJNE i teoria optymalizacji. Prowadzący: dr Tomasz Pisula Katedra Metod Ilościowych

maj 2014 Politechnika Gdańska Wydział Oceanotechniki i Okrętownictwa St. II stop., sem. I

Podstawy Automatyzacji Okrętu

Jacek Skorupski pok. 251 tel konsultacje: poniedziałek , sobota zjazdowa

I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU

Metody Ilościowe w Socjologii

Automatyka i Robotyka II Stopień ogólno akademicki studia niestacjonarne wszystkie Katedra Automatyki i Robotyki Prof. dr hab. inż.

Badania operacyjne. Ćwiczenia 1. Wprowadzenie. Filip Tużnik, Warszawa 2017

Metody optymalizacji Optimization methods Forma studiów: stacjonarne Poziom studiów II stopnia. Liczba godzin/tydzień: 1W, 1Ć

Data wydruku: Dla rocznika: 2015/2016. Opis przedmiotu

Plan. Zakres badań teorii optymalizacji. Teoria optymalizacji. Teoria optymalizacji a badania operacyjne. Badania operacyjne i teoria optymalizacji

KARTA PRZEDMIOTU. Badania operacyjne kod: C14. Operational research

Politechniki Warszawskiej Zakład Logistyki i Systemów Transportowych B. Ogólna charakterystyka przedmiotu

Programowanie nieliniowe. Badania operacyjne Wykład 3 Metoda Lagrange a

Spis treści WSTĘP... 9

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Elementy Modelowania Matematycznego Wykład 7 Programowanie nieliniowe i całkowitoliczbowe

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

S Y L A B U S P R Z E D M I O T U

Data wydruku: Dla rocznika: 2015/2016. Opis przedmiotu

Elementy Modelowania Matematycznego

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Zalecana znajomość matematyki odpowiadająca maturze na poziomie podstawowym

KARTA PRZEDMIOTU. 1. Informacje ogólne. 2. Ogólna charakterystyka przedmiotu

Programowanie matematyczne

KARTA PRZEDMIOTU. Techniki przetwarzania sygnałów, D1_3

Sylabus do programu kształcenia obowiązującego od roku akademickiego 2012/13

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

KARTA PRZEDMIOTU. Język polski. Badania operacyjne Nazwa przedmiotu Język angielski operational research USYTUOWANIE PRZEDMIOTU W SYSTEMIE STUDIÓW

SZTUCZNA INTELIGENCJA

OPTYMALIZACJA KONSTRUKCJI

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

Zarzdzanie i Inynieria Produkcji Studia drugiego stopnia o profilu: A P. Wykład 15 wiczenia 30 Laboratorium Projekt

Zarządzenie Rektora Politechniki Gdańskiej nr 11/2017 z 29 czerwca 2017 r.

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA (skrajne daty)

ECTS Razem 30 Godz. 330

Sylabus do programu kształcenia obowiązującego od roku akademickiego 2014/15

Ekonometria_FIRJK Arkusz1

Procesy i systemy dynamiczne Nazwa przedmiotu SYLABUS A. Informacje ogólne

Data wydruku: Dla rocznika: 2015/2016. Opis przedmiotu

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE MATEMATYKA II E. Logistyka (inżynierskie) niestacjonarne. I stopnia. dr inż. Władysław Pękała. ogólnoakademicki.

Opis modułu kształcenia Programowanie liniowe

Definicja problemu programowania matematycznego

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Planowanie i organizacja robót inżynieryjnych WF-ST1-GI--12/13Z-PANO. Liczba godzin stacjonarne: Wykłady: 15 Zajęcia projektowe: 30

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Ćwiczenia laboratoryjne - Dobór optymalnego asortymentu produkcji programowanie liniowe. Logistyka w Hutnictwie Ćw. L.

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE. stacjonarne. II stopnia. ogólnoakademicki. podstawowy WYKŁAD ĆWICZENIA LABORATORIUM PROJEKT SEMINARIUM

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCHY KOMPETENCJI EFEKTY KSZTAŁCENIA

WYDZIAŁ ***** KARTA PRZEDMIOTU

1 z , 12:01

Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć

Elektrotechnika I stopień ogólnoakademicki. niestacjonarne. przedmiot kierunkowy. obieralny polski semestr VIII semestr letni. nie. Laborat. 16 g.

Poziom przedmiotu: II stopnia. Liczba godzin/tydzień: 2W, 2L, 1C PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

I. OGÓLNE INFORMACJE PODSTAWOWE O PRZEDMIOCIE. Nie dotyczy. podstawowy i kierunkowy

WYDZIAŁ PODSTAWOWYCH PROBLEMÓW TECHNIKI KARTA PRZEDMIOTU

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Teoria maszyn i mechanizmów Kod przedmiotu

Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium Liczba godzin zajęć zorganizowanych w Uczelni 30 30

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Uniwersytet Warszawski Wydział Zarządzania Sylabus

KARTA PRZEDMIOTU. 1. Informacje ogólne. 2. Ogólna charakterystyka przedmiotu. Algorytmy i struktury danych, C3

Zasady wystawiania oceny z przedmiotu Zarządzanie jakością studia stacjonarne

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2016/2017

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

WYDZIAŁ PODSTAWOWYCH PROBLEMÓW TECHNIKI KARTA PRZEDMIOTU

Metody Optymalizacji: Przeszukiwanie z listą tabu

Programowanie liniowe

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Tomasz M. Gwizdałła 2012/13

Semestr zimowy dla studentów ostatniego semestru studiów (I stopień), trwać będzie: od 2 października 2017 r. do 15 stycznia 2018 r.

Schemat programowania dynamicznego (ang. dynamic programming)

METODY OPTYMALIZACJI. Tomasz M. Gwizdałła 2018/19

PLAN STUDIÓW. efekty kształcenia K6_W02 K6_U02 K6_W01 K6_U02 K6_W04 K6_U01 K6_W03 K6_U05 K6_K02 K6_W07 K6_U07

Uniwersytet w Białymstoku Wydział Ekonomiczno-Informatyczny w Wilnie SYLLABUS na rok akademicki 2012/2013

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Zalecana znajomość matematyki odpowiadająca maturze na poziomie podstawowym

Równania nieliniowe, nieliniowe układy równań, optymalizacja

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

RAMOWY PROGRAM. Łączne obciążenie zajęciami w II roku na studiach niestacjonarnych. Egzamin doktorski z języka obcego nowożytnego Egzamin 3

Transkrypt:

Politechnika Gdańska Wydział Oceanotechniki i Okrętownictwa St. II stop., sem. I, Kierunek Oceanotechnika, Spec. Okrętowe Podstawy teorii optymalizacji Wykład 1 M. H. Ghaemi Marzec 2016 Podstawy teorii optymalizacji Oceanotechnika, II stop., sem. I 1

Semestr 2-2015/1616 Literatura: 1. Podstawy optymalizacji, F. Milkiewicz, Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, 1995. 2. Podstawy metod optymalizacji, K. Amborski, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, ISBN 978-83-7207-794-3, 2009 3. Podstawy optymalizacji, A. Stachurski, A. Wierzbicki, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, ISBN: 83-7207-247-7, 2001 4. Optimal control and estimation, R. F. stengel, Dover Publ. Inc., 1994. Zasady zaliczenia: Ocena z ćw:50% ćw.: - zaliczenie ćw. jest wymagane Ocena z egzaminu: 50% Obecność: 5 pkt. Maks.: 105 pkt. Min. wymagane: 56 pkt. (przy czym wymagane jest zaliczenie ćw.) Podstawy teorii optymalizacji Oceanotechnika, II stop., sem. I 2

Terminy: Studia stacjonarne Sesja podstawowa: 17.06.2016 r., godz. 14.30 sala 213 Sesja poprawkowa: 15.09.2016 r., godz. 10.0000 sala 213 Studia niestacjonarne Sesja podstawowa: 17.06.2016 r., godz. 16.00 sala 213 Sesja poprawkowa: 16.09.2016 r.,,godz. 16.00 sala 213 Konsultacje: wtorki i piątki: 12:15-13:00 pok. 222A, Wydział Oceanotechniki i Okrętownictwa PG Podstawy teorii optymalizacji Oceanotechnika, II stop., sem. I 3

Zakres tematyczny przedmiotu 1. Wprowadzenie Definicje i podstawowe pojęcia, sformułowanie problemów optymalizacyjnych, klasyfikacja zadań optymalizacyjnych, dobór kryterium optymalności 2. Statyczne problemy optymalizacyjne liniowo-deterministyczne Warunek optymalności, gradient i Hessian, rozwiązanie optymalne, programowanie liniowe, metody optymalizacji ciągłych wielowymiarowych problemów liniowych bez ograniczeń oraz z ograniczeniami m.in. metoda graficzna oraz metoda simplex, przykłady zastosowania 3. Statyczne problemy optymalizacyjne nieliniowo-deterministyczne Programowanie nieliniowe, metody optymalizacji ciągłych wielowymiarowych problemów nieliniowych bez ograniczeń oraz z ograniczeniami m.in. metoda nieoznaczonych mnożników Lagrange a, problem programowania kwadratowego, przykłady zastosowania 4. Optymalizacja dynamiczna Zasada optymalności Bellmana, równanie Hamilton-Jacobi-Bellmann, zasada maksimum, dynamiczne problemy optymalizacyjnych bez ograniczeń oraz z ograniczeniami, metoda LQR, przykłady zastosowania 5. Optymalizacja wielokryterialna Metoda optymalizacji wielokryterialnej, wybór kryteria optymalności dla systemu elektroenergetycznego, przykłady zastosowania 6. Wstęp do metod numerycznych rozwiązania problemów optymalizacyjnych Poszukiwanie opt. w kierunku, metoda złotego podziału, metody bezgradientowe i gradientowe poszukiwania ekstremum funkcji wielu zmiennych 7. Optymalizacja za pomocą algorytmów ewolucyjnych Podstawy teorii optymalizacji Oceanotechnika, II stop., sem. I 4

1. Wprowadzenie Optymalizacja! acja! 1. Wiele skojarzeń znaczeniowych 2. Sformułowanie problemu (często niedokładnego zadania) 3. Zbiór celów (zadań) 4. Zbiórograniczeń (naturalne lub nakładane) 5. Model matematyczny problemu 6. Algorytmy (metody) 7. Rozwiązanie (logiczne, racjonalne, zbieżne, unikalne) 8. Narzędzi obliczeniowe, oprogramowania 9. Interpretacja i weryfikacja Podstawy teorii optymalizacji Oceanotechnika, II stop., sem. I 5

Definicja: Zrealizowanie określonego zadania w sposób najlepszy w sensie zdefiniowanej miary jakości realizacji tego zadania przy uwzględnieniu określonych ograniczeń Cel: Znalezienie pewnej kombinacji zmiennych niezależnych, które minimalizują (lub maksymalizują) daną wielkość przy zachowaniu narzuconych lub istniejących ograniczeń. Elementy: 1. Zadanie, 2. Miara jakości (funkcja kosztu, funkcjonał celu), 3. Zespół ograniczeń Podstawy teorii optymalizacji Oceanotechnika, II stop., sem. I 6

Wstępne przykłady 2D i 3D Metoda eliminacji a/2 1. Okno: min. materiału zużytego stała określona powierzchnia (ze względu na światła) b 2. Puszka: max. Objętości stała określona powierzchnia (ze względu na zużytego materiału) a 2r l Podstawy teorii optymalizacji Oceanotechnika, II stop., sem. I 7

y 3. Ogród: max. powierzchni ogrodu prostokątnego ograniczone pole 1 y = 1 x 2 1 x 4. Restauracja: y najbliższy punkt do miasta 1 y = położona na określonej drogi 2 x restauracja miasto x Podstawy teorii optymalizacji Oceanotechnika, II stop., sem. I 8

5. Akwarium: Min. zużytego materiału Określona stała pojemność różne materiały? różne ceny? różne części? 6. Kula w stożku: min. objętości stożki określona ramiona kuli Podstawy teorii optymalizacji Oceanotechnika, II stop., sem. I 9