S Y L A B U S P R Z E D M I O T U

Transkrypt

1 "Z A T W I E R D Z A M" Dziekan Wydziału Mechatroniki i Lotnictwa prof. dr hab. inż. Radosław TRĘBIŃSKI Warszawa, dnia... S Y L A B U S P R Z E D M I O T U NAZWA PRZEDMIOTU: KOMPUTEROWA ANALIZA KONSTRUKCJI Wersja anglojęzyczna: COMPUTER ANALYSIS OF CONSTRUCTION Kod przedmiotu: WMLAWCSM-KAK, WMLAWCNM-KAK Podstawowa jednostka organizacyjna (PJO): WYDZIAŁ MECHATRONIKI I LOTNICTWA (prowadząca kierunek studiów) Kierunek studiów: MECHATRONIKA Specjalność: TECHNIKI KOMPUTEROWE W MECHATRONICE Poziom studiów: STUDIA DRUGIEGO STOPNIA Forma studiów: STUDIA STACJONARNE I NIESTACJONARNE Język prowadzenia: POLSKI Sylabus ważny dla naborów od roku akademickiego: 2012 / REALIZACJA PRZEDMIOTU Osoba(-y) prowadząca(-e) zajęcia (koordynatorzy): ppłk dr inż. Jacek KIJEWSKI, kpt. mgr inż. Grzegorz LEŚNIK PJO/instytut/katedra/zakład: Wydział Mechatroniki i Lotnictwa / Instytut Techniki Uzbrojenia / Zakład Konstrukcji Specjalnych 2a. ROZLICZENIE GODZINOWE studia stacjonarne semestr forma zajęć, liczba godzin/rygor (x egzamin, + zaliczenie, # projekt) punkty ECTS razem wykłady ćwiczenia laboratoria projekt seminarium II 60x razem 60x b. ROZLICZENIE GODZINOWE studia niestacjonarne semestr forma zajęć, liczba godzin/rygor (x egzamin, + zaliczenie, # projekt) punkty ECTS razem wykłady ćwiczenia laboratoria projekt seminarium II 36x razem 36x PRZEDMIOTY WPROWADZAJĄCE WRAZ Z WYMAGANIAMI WSTĘPNYMI nazwa przedmiotu Numeryczne metody obliczeniowe ; Wymagania wstępne: znajomość numerycznych metod obliczeniowych i ich zastosowania;

2 nazwa przedmiotu Projektowanie i badanie maszyn i mechanizmów ; Wymagania wstępne: znajomość projektowania i badania maszyn i mechanizmów; 4. ZAKŁADANE EFEKTY KSZTAŁCENIA Symbol W1 W2 U1 U2 U3 U4 Efekty kształcenia ma poszerzoną i pogłębioną wiedzę w zakresie niektórych działów matematyki przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z analizy i projektowania systemów mechatronicznych zna podstawowe metody, techniki i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich z zakresu mechatroniki potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i zrealizować proces samokształcenia potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne, w razie potrzeby odpowiednio je modyfikując, do analizy i projektowania elementów, układów mechatronicznych lub procesów zachodzących z ich udziałem potrafi, przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań związanych z modelowaniem, projektowaniem, wytwarzaniem i eksploatacją elementów, układów i systemów mechatronicznych integrować wiedzę z dziedziny mechaniki, budowy maszyn, elektroniki, automatyki, robotyki, teorii sterowania i innych dziedzin stosując podejście systemowe, z uwzględnieniem aspektów pozatechnicznych potrafi wykorzystać możliwości sprzętu i oprogramowania do rozwiązywania złożonych problemów numerycznych do symulacji komputerowej i wizualizacji odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku K_W01 K_W0 K_U0 K_U07 K_U16 K_U20 K1 potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny K_K01 Nauczyć podstaw metody elementów skończonych jako narzędzia inżynierskiego pozwalającego na analizę konstrukcji w zakresie wyznaczania naprężeń, odkształceń, sił uogólnionych i przemieszczeń. Nauczyć rozwiązywania typowych problemów inżynierskich z wykorzystaniem narzędzi służących do symulacji i analiz. Zapoznać z zaawansowanymi technikami symulacji i analiz wytrzymałościowych.. METODY DYDAKTYCZNE wykłady prowadzone głównie w formie audiowizualnej; seminarium; ćwiczenia laboratoryjne komputerowe z wykorzystaniem programu ANSYS WORKBENCH.

3 6a. TREŚCI PROGRAMOWE studia stacjonarne lp temat/tematyka zajęć liczba godzin wykł. ćwicz. lab. proj. semin. 1. Wprowadzenie do komputerowej analizy konstrukcji Algorytmy MES Technika MES na przykładzie analizy konstrukcji ramowych. Zapoznanie z możliwościami i funkcjami programu ANSYS WORKBENCH Analiza statyczna MES Analiza dynamiczna MES Analiza nieliniowa MES Analiza MES pola temperatury i przepływ ciepła Problemy komputerowej implementacji MES Optymalizacja konstrukcji Zaliczenie ćwiczeń Analiza MES Razem b. TREŚCI PROGRAMOWE studia niestacjonarne lp temat/tematyka zajęć liczba godzin wykł. ćwicz. lab. proj. semin. 1. Wprowadzenie do komputerowej analizy konstrukcji Algorytmy MES Technika MES na przykładzie analizy konstrukcji ramowych. Zapoznanie z możliwościami i funkcjami programu ANSYS WORKBENCH Analiza statyczna MES Analiza dynamiczna MES Analiza nieliniowa MES Analiza MES pola temperatury i przepływ ciepła Problemy komputerowej implementacji MES Optymalizacja konstrukcji Zaliczenie ćwiczeń Analiza MES Razem

4 7. LITERATURA podstawowa: G. Rakowski, Z. Kacprzyk Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 200 r., sygn ; T. Łodygowski, W. Kąkol Metoda elementów skończonych w wybranych zagadnieniach mechaniki konstrukcji inżynierskich, Politechnika Poznańska, Poznań 2003 (wersja elektroniczna). M. Dacko i inni Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Arkady, Warszawa 1994 r., sygn. 1621; uzupełniająca: A. Morecki, J. Oderfeld Teoria maszyn i mechanizmów, PWN, Warszawa 1997 r., sygn ; II II-7337; A. Olędzki Podstawy Teorii Maszyn i mechanizmów, WNT, Warszawa 1987 r., sygn ; 8. SPOSOBY WERYFIKACJI ZAKŁADANYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Przedmiot zaliczany jest na podstawie: egzaminu w formie testu pisemnego wielokrotnego wyboru, w którym student musi udzielić min. 60% poprawnych odpowiedzi. Warunek konieczny do uzyskania zaliczenia: zaliczenie (obecność) wszystkich ćwiczeń oraz wykonanie zadania kontrolnego. efekt W1, W2 sprawdzany jest: na teście pisemnym: ocena 2 poniżej 60% poprawnych odpowiedzi; ocena % poprawnych odpowiedzi; ocena 3, 71 80% poprawnych odpowiedzi; ocena % poprawnych odpowiedzi; ocena 4, 91 9% poprawnych odpowiedzi; ocena powyżej 96% poprawnych odpowiedzi. efekt U1, U2, U3, U4, K1 sprawdzany jest: praktycznie podczas ćwiczeń laboratoryjnych komputerowych z programem ANSYS oraz seminarium. Efekt U1 potrafi określić kierunki dalszego uczenia się potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i zrealizować proces samokształcenia pod kierunkiem wykładowcy,0 (bdb) potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i zrealizować proces samokształcenia samodzielnie Efekt U2,0 (bdb) Efekt U3 potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne, bez zmian i modyfikacji, do analizy i projektowania elementów, układów mechatronicznych lub procesów zachodzących z ich udziałem potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne, w razie potrzeby odpowiednio je modyfikując z pomocą wykładowcy, do analizy i projektowania elementów, układów mechatronicznych lub procesów zachodzących z ich udziałem potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne, w razie potrzeby samodzielnie odpowiednio je modyfikując, do analizy i projektowania elementów, układów mechatronicznych lub procesów zachodzących z ich udziałem integrować wiedzę z dziedziny mechaniki i budowy maszyn integrować wiedzę z dziedziny mechaniki, budowy maszyn, elektroniki, automatyki, robotyki, teorii sterowania i innych dziedzin bez podejścia systemowego, z uwzględnieniem aspektów pozatechnicznych

5 ,0 (bdb) Efekt U4,0 (bdb) integrować wiedzę z dziedziny mechaniki, budowy maszyn, elektroniki, automatyki, robotyki, teorii sterowania i innych dziedzin stosując podejście systemowe, z uwzględnieniem aspektów pozatechnicznych potrafi wykorzystać możliwości sprzętu i oprogramowania do rozwiązywania prostych problemów numerycznych do symulacji komputerowej i wizualizacji potrafi wykorzystać możliwości sprzętu i oprogramowania do rozwiązywania złożonych problemów numerycznych do symulacji komputerowej potrafi wykorzystać możliwości sprzętu i oprogramowania do rozwiązywania złożonych problemów numerycznych do symulacji komputerowej i wizualizacji Efekt K1 potrafi myśleć potrafi myśleć i działać,0 (bdb) potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny autor(rzy) sylabusa ppłk dr inż. Jacek KIJEWSKI kierownik jednostki organizacyjnej odpowiedzialnej za przedmiot... kpt. mgr inż. Grzegorz LEŚNIK