Zmiana formy opodatkowania oraz zmiany w przepisach na rok 2015r. W niniejszym opracowaniu omawiamy najważniejsze zmiany, które weszły w życie z dniem 1 stycznia 2015 r. Informujemy również, że do 20 stycznia 2015 można zmienić formę opodatkowania. Styczeń jest w firmach czasem sporządzania planów działania na cały rok. Aby były to plany racjonalne, przedsiębiorcy dokonując ich muszą uwzględnić zmiany w podatkach, jakie przewidział dla nich na ten rok ustawodawca. Tak się bowiem składa, że w zasadzie początek każdego roku przynosi im podatkowe modyfikacje. SPIS TREŚCI I. Zmiana formy opodatkowania...2 Formy opodatkowania - skala podatkowa i podatek liniowy...2 Podstawa opodatkowania - zasady ogólne, podatek liniowy...2 Stawki podatku - zasady ogólne, podatek liniowy...3 Ulgi i deklaracje roczne...3 II. Zmiany w podatku dochodowym...3 Dojazdy zorganizowane przez pracodawcę...3 Służbowe auto na prywatnych usługach...4 Sprzedaż majątku używanego na potrzeby firmowe...5 Odsetki od lokat na firmowych rachunkach...5 Kiedy zaliczka jest przychodem?...5 Uregulowanie zobowiązania w formie niepieniężnej...6 Obowiązki przedsiębiorcy - płatnika...6 Podstawa prawna...6 III. Zmiany w podatku VAT... 7 Rejestracja już od października 2014 r...7 IV. Rejestracja na potrzeby małego punktu kompleksowej obsługi (MOSS)...7 Ogólne informacje dotyczące rejestracji...7 Sposób dokonania rejestracji...8 Formularze rejestracyjne w procedurze MOSS...9 Numery identyfikacji podatkowej...10 Podstawa prawna...11 1
I. Zmiana formy opodatkowania Podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą, którzy nie chcą kontynuować dotychczasowej formy opodatkowania mogą dokonać jej zmiany. Zmiana w 2015 roku formy opodatkowania dochodów osiąganych z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej wymaga złożenia na piśmie stosownego wniosku lub oświadczenia. Wniosek (oświadczenie) należy złożyć w urzędzie skarbowym właściwym ze względu na miejsce zamieszkania podatnika w terminie do dnia 20 stycznia 2015 r. Termin ten nie podlega przywróceniu. Jeżeli działalność prowadzona jest w formie spółki wniosek taki (oświadczenie) składają wszyscy wspólnicy. Podatnicy, którzy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek (1/12) są obowiązani do dnia 20 lutego 2015r. zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej formy. Termin ten nie podlega przywróceniu. Nie mają obowiązku składania oświadczenia podatnicy, którzy daną formę opodatkowania wybrali w roku 2013 i nadal zamierzają z niej korzystać. Formy opodatkowania - skala podatkowa i podatek liniowy Formami opodatkowania jest skala podatkowa oraz podatek liniowy. Te dwie formy różnią się stawkami podatku i przysługującymi ulgami, ale sposób dokumentacji jest taki sam. Podatnicy rozliczający się na tych zasadach mają obowiązek prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (KPiR) lub ksiąg rachunkowych (w zależności od wysokości obrotów za poprzedni rok podatkowy). Przedsiębiorcy o małych obrotach mogą prowadzić tak zwaną uproszczoną księgowość, czyli KPiR a firmy, które uzyskały w poprzednim roku podatkowym obrót 1 200 000 Euro (w przeliczeniu na polską walutę limit na 2015 rok wynosi 5 010 600 zł) są zobligowani do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Dodatkowo, każdy z tych podatników jest zobligowany do prowadzenia ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (na ich podstawie obliczana jest wysokość odpisów amortyzacyjnych) i ewidencji wyposażenia. Te formy opodatkowania może wybrać każdy podatnik, bez względu na wielkość przedsiębiorstwa, wysokość obrotów, czy rodzaj prowadzonej działalności. Jedynym ograniczeniem jest to, że przedsiębiorca świadczący w ramach działalności gospodarczej usługi dla byłego lub obecnego pracodawcy, a usługi te pokrywają się z czynnościami wykonywanymi w ramach umowy o pracę - nie może zastosować podatku liniowego w tym roku podatkowym, w którym wystąpiły obydwa zdarzenia. Podstawa opodatkowania - zasady ogólne, podatek liniowy Podstawę opodatkowania przy tych dwóch formach opodatkowania ustala się identycznie. Mianowicie, od uzyskanych przychodów odejmujemy koszty uzyskania przychodów i kwota, która nam wyjdzie, stanowi dochód, który pomniejsza się dodatkowo o opłacone składki społeczne czy tez straty z lat poprzednich. Problem może pojawić się przy ustalaniu, czy dany wydatek może stanowić koszt uzyskania przychodów, czy też nie. W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest wprost określone, który wydatek może stanowić 2
koszt uzyskania przychodów. Wyszczególniona jest natomiast w art. 23 ustawy o PIT lista wydatków niestanowiących kosztów podatkowych. Obszerność ustawy o PIT powoduje, że nie każdy podatnik sprawnie porusza się wśród tych zasad, a co za tym idzie, ma problem z ustaleniem podstawy opodatkowania. Stawki podatku - zasady ogólne, podatek liniowy Przy podatku progresywnym stawką podatku jest odpowiednio 18 i 32%. Stawkę 18% stosuje się przy dochodach do 85 528 zł rocznie, jednak po przekroczeniu tej kwoty, od nadwyżki odprowadza się 32% podatku. Przy podatku liniowym podatek wynosi 19% niezależnie od wysokości dochodów. Zaliczki na podatek dochodowy można obliczać miesięcznie lub kwartalnie, w zależności od zadeklarowanego przez podatnika sposobu (z kwartalnego rozliczenia mogą korzystać tylko mali podatnicy). Przedsiębiorstwa istniejące od kilku lat mogą skorzystać z tak zwanych zaliczek uproszczonych. Polegają one na tym, że kwotę zaliczki podlegającej wpłacie do urzędu ustala się na podstawie dochodów z poprzednich lat - jest ona niezmienna przez cały rok. Należy jednak pamiętać, że przy zaliczce uproszczonej nie ma możliwości rozliczania zaliczek kwartalnie. Ulgi i deklaracje roczne Jeżeli chodzi o ulgi możliwe do zastosowania przy rozliczeniach rocznych dla podatników stosujących te dwie formy opodatkowania, można stwierdzić, że znacząco się one różnią. Podatnicy, którzy wybrali skalę podatkową, mogą korzystać ze wszystkich dostępnych przywilejów, takich jak: rozliczenie wspólne z małżonkiem lub jako osoba samotnie wychowująca dzieci, ulga na dzieci, internet, rehabilitacyjna, odliczenie strat z lat ubiegłych i wiele innych. Oczywiście podatnicy mogą również odliczyć od dochodu składki zapłacone na ubezpieczenie społeczne oraz od podatku składki na ubezpieczenie zdrowotne (7,75 % od podstawy wymiaru składki). Osoby na tak zwanej liniówce nie mają tylu ulg możliwych do zastosowania - jedynie od dochodu mogą odliczyć stratę z lat ubiegłych, składki na ubezpieczenie społeczne oraz od podatku składki na ubezpieczenie zdrowotne w takiej samej wysokości, co osoby rozliczające się według skali podatkowej. Możliwe jest również odliczenie wpłat dokonanych na IKZE. Podatnicy rozliczający się według skali podatkowej i podatku liniowego, również mają obowiązek do złożenia deklaracji rocznych. Czasu na to mają dużo w porównaniu do ryczałtowców, bo aż do 30 kwietnia. Przedsiębiorcy opodatkowani skalą podatkową powinni złożyć w urzędzie PIT-36, a osoby na podatku liniowym- PIT-36L. II. Zmiany w podatku dochodowym Dojazdy zorganizowane przez pracodawcę Z kolei od 1 stycznia 2015 r. w wyniku dodania do art. 21 ust. 1 ustawy o pdof nowego punktu 14a katalog zwolnień przedmiotowych poszerzony został o zwolnienie dla wartości świadczenia otrzymanego przez pracownika z tytułu organizowanego przez pracodawcę dowozu pracowników autobusem w rozumieniu art. 2 pkt 41 ustawy Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 ze zm.). Dzięki zawartemu w tym przepisie rozwiązaniu uproszczone zostały rozliczenia między pracodawcami a pracownikami. Dotychczas określanie wartości świadczenia przypadającego 3
na poszczególnych pracowników z tytułu zorganizowanego przez pracodawcę bezpłatnego dowozu do zakładu pracy, stanowiącego pracowniczy przychód, było przedmiotem sporu pomiędzy podatnikami a fiskusem. Jego ustalenie zgodnie z oczekiwaniami fiskusa wymagało od pracodawcy prowadzenia bardzo rozbudowanej i szczegółowej ewidencji dla celów ustalenia przychodów. Zapewnienie darmowego transportu przez pracodawcę ustawodawca uznał za jeden z czynników decydujących o podjęciu pracy w miejscu oddalonym od miejsca zamieszkania, szczególnie w przypadku terenów słabiej skomunikowanych. W związku z brakami kadrowymi w najbliższym otoczeniu inwestycji, przedsiębiorcy coraz częściej decydują się na dowóz pracowników z sąsiednich miejscowości, z których osoby bezrobotne gotowe są podjąć pracę. Te czynniki, jak i wskazana wcześniej potrzeba uproszczenia rozliczeń w omawianym zakresie, były przyczyną wprowadzenia wraz z nowym rokiem omawianego zwolnienia do ustawowego katalogu. Służbowe auto na prywatnych usługach W bieżącym roku znika też problem określania wartości przychodu z tytułu udostępnienia pracownikom służbowych aut na cele prywatne. Począwszy od 1 stycznia 2015 r. wartość tę wyznacza kwotowy ryczałt uzależniony od pojemności silnika używanego przez pracownika samochodu. Nowe rozwiązanie zastępuje funkcjonujący dotąd system ustalania przychodu z omawianego tytułu, który budził wiele kontrowersji. Do końca 2014 r. pracodawcy zobowiązani bowiem byli wartość nieodpłatnych świadczeń polegających na udostępnieniu samochodu do celów prywatnych ustalać: jeżeli przedmiotem świadczenia były usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców, jeżeli przedmiotem świadczenia były usługi zakupione - według cen zakupu, w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia. Chociaż zasady te były wprost zapisane w art. 11 ust. 2a ustawy o pdof, pracodawcy wielokrotnie zwracali uwagę na to, że mają problemy z prawidłowym określeniem skutków podatkowych związanych z wykorzystywaniem przez pracowników samochodu służbowego do celów prywatnych. Dodatkowo organy podatkowe uważały, że wartość świadczenia, jakie otrzymuje pracownik z tego tytułu, powinna bazować na koszcie wynajmu takiego samego pojazdu w wypożyczalni samochodów i taka wartość powinna stanowić podstawę opodatkowania. To z kolei powodowało, że kwoty przychodu ustalanego pracownikom z tego tytułu były znaczące. Ponadto wiązało się to z dodatkowymi obowiązkami dla przedsiębiorcy, co w konsekwencji sprzyjało nieujawnianiu do celów podatkowych prywatnego korzystania ze służbowego auta. Obecnie wartość pieniężna nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania do celów prywatnych służbowego samochodu będzie wynosić miesięcznie 250 zł dla samochodów o pojemności silnika do 1.600 cm 3, natomiast dla aut o pojemności większej - 400 zł. W przypadku takiego użytkowania auta tylko przez część miesiąca, wartość świadczenia jest ustalana za każdy dzień użytkowania - w wysokości 1/30 wskazanych kwot (art. 12 ust. 2a-2b ustawy o pdof). Ponadto, gdy omawiane świadczenie jest częściowo odpłatne, wówczas przychodem pracownika jest różnica pomiędzy jedną ze wskazanych powyżej wartości i ponoszoną przez niego odpłatnością. 4
Sprzedaż majątku używanego na potrzeby firmowe Ustawodawca postanowił zmodyfikować przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o pdof dotyczący przyporządkowania przychodu z tytułu zbycia składnika majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej do tego źródła. W tym celu tak go doprecyzował, że od 1 stycznia 2015 r. wynika z niego, iż zbycie takich składników stanowi przychód z działalności gospodarczej. Dotyczy to przede wszystkim zbycia składników, których podatnik - pomimo takiego obowiązku - nie ujął w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Tym samym obecnie niewprowadzenie do ewidencji wykorzystywanego na potrzeby firmowe składnika majątku spełniającego kryteria do uznania go za środek trwały nie będzie przedsiębiorcy chroniło przed ustalaniem firmowego przychodu z jego zbycia. Te same uregulowania mają zastosowanie do zbycia składników, które z uwagi na przewidywany okres ich użytkowania, krótszy niż rok, nie zostały zaliczone do składników majątku trwałego. Odsetki od lokat na firmowych rachunkach W wyniku nowelizacji art. 14 ust. 5 ustawy o pdof przychody z odsetek od lokat tworzonych przy rachunkach bankowych utrzymywanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą od 1 stycznia 2015 r. zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej, tak jak odsetki od środków utrzymywanych na tych rachunkach. Przypomnijmy, iż dotychczas fiskus twierdził, że odsetki od lokat terminowych, jak i innych form oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, tworzonych na tych rachunkach, są wyłączone z przychodów z działalności gospodarczej. W wydawanych w tym zakresie interpretacjach uznawał, że odsetki te stanowią przychody z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o pdof, od których bank jako płatnik powinien pobierać zryczałtowany podatek dochodowy według 19% stawki. Niewątpliwie nowe uregulowania przynoszą rozwiązanie, o które walczyli przedsiębiorcy i które znacznie ułatwi rozliczanie podatku od tych lokat - zarówno przez przedsiębiorców, jak i same banki. Kiedy zaliczka jest przychodem? Jedną z najważniejszych modyfikacji w zakresie przychodów podatkowych, jaka zaczęła obowiązywać w ustawie o pdof od 1 stycznia 2015 r., jest zmiana w zakresie ustalania momentu powstania przychodu u przedsiębiorców zobowiązanych do ewidencjonowania przychodów z zastosowaniem kas fiskalnych. Ma ona na celu uproszczenie rozliczeń podatkowych w przypadku przyjmowania zaliczek rejestrowanych w ten właśnie sposób. Według stanu prawnego obowiązującego do końca 2014 r. z art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o pdof wynikało, że przychodów z działalności gospodarczej nie stanowią pobrane wpłaty lub zarachowane należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. Z kolei na potrzeby podatku VAT, co do zasady, otrzymana zaliczka podlega opodatkowaniu w dacie jej otrzymania. W efekcie, najczęściej na przełomie miesiąca, podatnik musiał odrębnie rozliczać obrót kasowy dla celów VAT i podatku dochodowego. Zgodnie z nowym brzmieniem przywołanego przepisu, od 1 stycznia 2015 r., w pewnych okolicznościach, w przypadku pobrania wpłat na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, podlegających ewidencjonowaniu przy zastosowaniu kas rejestrujących zgodnie z przepisami ustawy o VAT, za datę powstania przychodu w podatku dochodowym uważa się dzień pobrania wpłaty. Aby skorzystać z możliwości zawartych w tym przepisie, podatnik, który zdecyduje się na wybór tej formy rozliczenia, zobowiązany będzie do zawiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o jej wyborze, jak i o rezygnacji z tego sposobu ustalania przychodu. Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 14 ust. 1j-1l ustawy o pdof, omawianą formę rozliczania przychodów podatnicy, którzy już rejestrują przychody przy zastosowaniu kasy rejestrującej, 5
mają obowiązek zgłosić właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie do 20 stycznia roku podatkowego. Tym samym ci, którzy zamierzają z niej skorzystać w 2015 r., powinni zgłosić to fiskusowi do 20 stycznia 2015 r. Natomiast dla podatników rozpoczynających ewidencjonowanie obrotów przy zastosowaniu kasy rejestrującej - ostatecznym terminem zgłoszenia tej formy rozliczania jest 20. dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczęli rejestrację obrotów na kasie fiskalnej. Uregulowanie zobowiązania w formie niepieniężnej Z dniem 1 stycznia 2015 r. w ustawie o pdof do art. 14 zostały dodane nowe ustępy 2e i 2f precyzujące skutki uregulowania przez dłużnika zobowiązania w formie niepieniężnej. Zgodnie z nowymi przepisami przychodem podatnika regulującego w ten sposób swoje zobowiązania jest wysokość zobowiązania uregulowana w następstwie takiego świadczenia. Wartość tak określonego przychodu nie powinna być jednak niższa niż wartość rynkowa zrealizowanego świadczenia niepieniężnego. Obowiązki przedsiębiorcy - płatnika Od 1 stycznia 2015 r. płatnicy podatku dochodowego, w tym m.in. będący przedsiębiorcami, mają obowiązek składania określonych w ustawie o pdof deklaracji, informacji oraz rocznego obliczenia podatku za pomocą środków komunikacji elektronicznej. W podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek ten dotyczy składania PIT-40, PIT-11, PIT-8C, PIT-R, PIT-4R, PIT-8AR oraz IFT-1/IFT-1R. Jednocześnie jednak prawo do składania deklaracji w formie papierowej od nowego roku zachowały w pewnych okolicznościach podmioty wymienione w art. 35 ust. 10, art. 37 ust. 1, art. 39 ust. 1 i 3, art. 42 ust. 2, art. 42a oraz art. 42e ust. 6 ustawy o pdof. Z prawa tego mogą jednak skorzystać jedynie wówczas, gdy mają obowiązek przekazania informacji lub rocznego obliczenia podatku za rok podatkowy w stosunku do nie więcej niż pięciu podatników. Ustawodawca zastrzegł jednak, że prawo to nie ma zastosowania w przypadku biur rachunkowych sporządzających omawiane dokumenty. Biura rachunkowe będą je składały wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Termin składania PIT-40, PIT-11, PIT-8C, PIT-R, PIT-4R, PIT-8AR oraz IFT-1/IFT-1R został uzależniony od formy przekazywania omawianych dokumentów (papierowa, elektroniczna). W odniesieniu do dokumentów przekazywanych w formie elektronicznej zachowany został dotychczasowy termin. W konsekwencji podmioty składające omawiane dokumenty za dany rok podatkowy przez internet, będą miały na to czas do końca lutego roku następującego po roku podatkowym. Skróceniu uległ natomiast termin przekazywania przedmiotowych dokumentów sporządzanych w formie papierowej - upływa on z końcem stycznia roku następującego po roku podatkowym. Co prawda omawiane przepisy weszły w życie 1 stycznia 2015 r., jednak mają zastosowanie do dochodów (poniesionych strat) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r. Tym samym podatnicy uprawnieni do składania przewidzianych w nich dokumentów w formie papierowej mają na to czas do 2 lutego 2015 r., gdyż 31 stycznia przypada w 2015 r. w sobotę. Podstawa prawna Ustawa z dnia 26.07.1991 r. o pdof (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) 6
III. Zmiany w podatku VAT Rejestracja już od października 2014 r. Rejestracji w systemie MOSS będzie można dokonywać od 1 października 2014 r. Nie muszą jej dokonywać podatnicy spoza UE, którzy świadczą usługi elektroniczne dla konsumentów unijnych, jeśli są zarejestrowani dla potrzeb rozliczania podatku VAT na mocy art. 132 ust. 5 ustawy o VAT. Zgłoszenia będzie się dokonywać na specjalnych drukach. Państwo członkowskie, w którym podatnik złoży zgłoszenie rejestracyjne, uznaje się za państwo członkowskie identyfikacji. W przypadku gdy państwem identyfikacji będzie Polska, zgłoszenia dokonywać się będzie za pomocą środków komunikacji elektronicznej do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście. Słowniczek pojęć Usługi telekomunikacyjne - to usługi dotyczące transmisji, emisji i odbioru sygnałów, tekstów, obrazów i dźwięków lub wszelkiego rodzaju informacji drogą kablową, radiową, optyczną lub za pośrednictwem innych systemów elektromagnetycznych, w tym związane z nimi przeniesienie lub cesję praw do użytkowania środków dla zapewniania takiej transmisji, emisji i odbioru, wraz z zapewnieniem dostępu do ogólnoświatowych sieci informacyjnych, z uwzględnieniem art. 6a rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011. Usługi nadawcze - to usługi nadawcze, o których mowa w art. 6b rozporządzenia 282/2011. Usługi elektroniczne - to usługi świadczone za pomocą środków komunikacji elektronicznej, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011. IV. Rejestracja na potrzeby małego punktu kompleksowej obsługi (MOSS) Od 1 stycznia 2015 r. świadczenie usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych będzie podlegać opodatkowaniu VAT w miejscu, w którym usługobiorca ma siedzibę. Z tym dniem wejdą w życie także przepisy dotyczące małego punktu kompleksowej obsługi (MOSS). Umożliwi on podatnikom świadczącym te usługi na rzecz osób niebędących podatnikami w państwach UE, w których nie mają oni siedziby, rozliczanie VAT z tytułu świadczenia tych usług, za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej w państwie członkowskim, w którym posiadają numer identyfikacyjny. Wszyscy podatnicy, którzy zdecydują się korzystać z małego punktu kompleksowej obsługi, są obowiązani do dokonania rejestracji w państwie członkowskim identyfikacji. Rejestracji w systemie MOSS można dokonywać już od 1 października 2014 r. Ogólne informacje dotyczące rejestracji Z uwagi na zmiany, które wprowadziła dyrektywa Rady 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. w odniesieniu do miejsca świadczenia usług (Dz. Urz. UE L nr 44/11) w zakresie świadczenia m.in. usług telekomunikacyjnych, nadawczych radiowych i telewizyjnych, konieczne było wprowadzenie od 1 stycznia 2015 r. zmian do ustawy o VAT. 7
Od 1 stycznia 2015 r., zgodnie z nowym brzmieniem art. 28k ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami będzie miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. Z uwagi na te zmiany konieczne stało się stworzenie systemu informatycznego, za pomocą którego podatnicy świadczący usługi elektroniczne, nadawcze i telekomunikacyjne będą rozliczać podatek VAT (tzw. systemu Mini One Stop Shop - MOSS, czyli małego punktu kompleksowej obsługi). System małego punktu kompleksowej obsługi umożliwi podatnikom świadczącym wymienione usługi na rzecz osób niebędących podatnikami w państwach członkowskich, w których nie mają oni siedziby, rozliczanie VAT za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej w państwie członkowskim, w którym posiadają numer identyfikacyjny. Dzięki temu systemowi podatnicy będą mogli uniknąć rejestracji w każdym państwie członkowskim, w którym usługi te podlegają opodatkowaniu. Jest to rozwiązanie podobne do tego, które obowiązuje obecnie w odniesieniu do usług elektronicznych świadczonych przez usługodawców niemających siedziby działalności gospodarczej w UE na rzecz niepodatników (art. 131-134 ustawy o VAT). System MOSS będzie dla podatników fakultatywny. Decydując się na korzystanie z niego, podatnik będzie musiał jednak stosować go w odniesieniu do wszystkich państw członkowskich konsumpcji. Podatnik, który zdecyduje się korzystać z małego punktu kompleksowej obsługi, jest zobowiązany do zarejestrowania się w państwie członkowskim identyfikacji. W przypadku procedury unijnej tym państwem będzie państwo UE, w którym podatnik posiada siedzibę działalności gospodarczej. Jeżeli jednak podatnik nie posiada siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia tej działalności w UE, wówczas może wybrać dowolne państwo członkowskie jako państwo członkowskie identyfikacji. Sposób dokonania rejestracji Podatnik może rejestrować się do MOSS już od dnia 1 października 2014 r. W małym punkcie kompleksowej obsługi rejestracji może dokonać każdy podatnik, który świadczy usługi telekomunikacyjne, nadawcze lub elektroniczne na rzecz osób niebędących podatnikami w państwie UE, w którym podatnik ten nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia tej działalności oraz nie jest zarejestrowany ani w inny sposób objęty obowiązkiem rejestracji. Aby dokonać rejestracji w MOSS, podatnik jest zobowiązany do przedstawienia określonych informacji państwu członkowskiemu identyfikacji. Państwa członkowskie mogą swobodnie zadecydować o tym, w jaki sposób będą zbierać te informacje, jednak ich przekazywanie będzie się odbywało drogą elektroniczną poprzez portal internetowy. Informacje te będą się różnić w zależności od tego, czy podatnik jest zarejestrowany do stosowania procedury unijnej, czy procedury nieunijnej. W przypadku procedury unijnej państwo członkowskie identyfikacji może już posiadać wystarczającą ilość wymaganych informacji, ponieważ podatnik jest zarejestrowany do celów VAT w tym państwie. 8
Państwo członkowskie identyfikacji będzie przeprowadzało kontrole danych niezbędnych do rejestracji, aby zapewnić przestrzeganie przez podatnika warunków stosowania procedury. Kontrola będzie polegała głównie na sprawdzeniu, czy podatnik nie jest już zarejestrowany w MOSS w innym państwie członkowskim lub czy obowiązuje go okres kwarantanny (związany z wyrejestrowaniem lub wykluczeniem z procedury). Rejestracja stanie się skuteczna od pierwszego dnia kwartału kalendarzowego po kwartale, w którym podatnik poinformował o chęci korzystania z procedury. Jeśli więc przykładowo podatnik w dniu 1 grudnia 2014 r. poinformuje państwo członkowskie identyfikacji o zamiarze rozpoczęcia korzystania z procedury i przekaże wymagane dane, to będzie mógł korzystać z procedury od 1 stycznia 2015 r. Jeżeli najwcześniej podatnik zacznie świadczyć usługi w ramach omawianej procedury przed pierwszym dniem kwartału następującego po kwartale, w którym poinformował o zamiarze korzystania z tej procedury, wówczas rejestracja staje się skuteczna w dniu pierwszego świadczenia usługi, pod warunkiem, że podatnik poinformował państwo członkowskie identyfikacji o rozpoczęciu działalności w ramach procedury do dziesiątego dnia miesiąca następującego po pierwszym świadczeniu usługi. Przykładowo, zakładając, że podatnik po raz pierwszy świadczy usługę nadawczą na rzecz niepodatnika w dniu 1 marca 2015 r., jeśli państwo członkowskie identyfikacji zostanie o tym poinformowane do dnia 10 kwietnia, podatnik przystąpi do procedury szczególnej z dniem 1 marca, a wszystkie kolejne usługi będą świadczone w ramach procedury szczególnej. W przypadku gdy podatnik nie dotrzyma tego terminu, będzie zobowiązany do zarejestrowania się i rozliczania z podatku VAT w państwie członkowskim, w którym znajdują się jego usługobiorcy. Decyzje w sprawie daty rejestracji przesyłane będą podatnikom drogą elektroniczną. Jeśli podatnik dokona rejestracji w okresie od 1 października 2014 r. do 31 grudnia 2014 r., wówczas będzie mógł korzystać z MOSS od dnia 1 stycznia 2015 r. Formularze rejestracyjne w procedurze MOSS Rejestracji w systemie MOSS dokonuje się za pomocą elektronicznych formularzy VIU-R oraz VIN-R. W przypadku gdy państwem identyfikacji będzie Polska, zgłoszenia dokonywać się będzie za pomocą środków komunikacji elektronicznej do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście. Formularze te są dostępne na stronie Ministerstwa Finansów www.mf.gov.pl - e-deklaracje w zakładce Formularze, w sekcji VAT. VIU-R jest to zgłoszenie informujące w zakresie unijnej procedury szczególnej rozliczania VAT, natomiast VIN-R to zgłoszenie informujące w zakresie nieunijnej procedury szczególnej rozliczania VAT. Formularze te składane są wyłącznie w formie elektronicznej. W części A obu tych formularzy należy wpisać miejsce i cel składania zgłoszenia. Część B obejmuje dane podatnika, czyli m.in.: nazwę podmiotu, adres siedziby, szczegóły dotyczące rachunku bankowego, 9
stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w innych państwach UE, numery identyfikacyjne oraz datę rozpoczęcia korzystania z procedury szczególnej. Część C wypełniana jest w przypadku wyrejestrowania podmiotu z procedury MOSS. Część ta pojawi się tylko w sytuacji, gdy podatnik wybierze w formularzu opcję wyrejestrowania. Część D - ostatnia część formularza - to oświadczenia, które podmiot korzystający z tej procedury musi złożyć. Są to: oświadczenie o zgodności adresu działalności z danymi rejestrowymi VAT-R (formularz VIU-R), oświadczenie o braku rejestracji do celów podatku VAT w Polsce lub na terytorium UE (formularz VIN-R) oraz zgoda na otrzymywanie pism (informacji) drogą elektroniczną na podany w zgłoszeniu adres e-mail. Deklaracje składane drogą elektroniczną mogą być podpisywane również przez pełnomocnika. Pełnomocnik, który ma podpisywać e-deklaracje w imieniu osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, musi posiadać bezpieczny podpis elektroniczny weryfikowany przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu. Ponadto musi legitymować się odpowiednim upoważnieniem sporządzonym w formie papierowej na formularzu UPL-1. Pamiętać należy, że udzielone w ten sposób pełnomocnictwo powinno wpłynąć do urzędu skarbowego co najmniej jeden dzień przed wysłaniem pierwszej e- deklaracji. Pełnomocnictwo jest ważne dla wszystkich rodzajów deklaracji, zeznań i informacji składanych w formie elektronicznej przez cały okres, na jaki zostało ustanowione. Zawiadomienie o odwołaniu pełnomocnictwa składa się na formularzu OPL-1. Numery identyfikacji podatkowej Podatnicy, którzy dokonali rejestracji w ramach procedury unijnej, nie otrzymują nowego numeru identyfikacyjnego. Podmioty te posługują się numerem nadanym przez państwo członkowskie identyfikacji dla potrzeb usług krajowych. Podatnik, który nie posiada takiego numeru, nie może zarejestrować się w procedurze unijnej. Podmioty, które dokonują rejestracji w procedurze nieunijnej, otrzymują indywidualny numer identyfikacyjny VAT nadany w formacie EUxxxyyyyyz, gdzie: "xxx" - oznacza 3-cyfrowy kod numeryczny ISO państwa członkowskiego identyfikacji (w Polsce jest to nr 616), "yyyyy" - oznacza 5-cyfrowy numer nadany przez państwo członkowskie identyfikacji, "z" - jest liczbą kontrolną. Procedury stosowane w MOSS Procedura unijna - podatnik może się zarejestrować, aby korzystać z MOSS, jeżeli posiada w UE siedzibę działalności gospodarczej lub jeżeli nie posiada siedziby działalności 10
gospodarczej w UE, posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w UE. Procedura nieunijna - osoba niebędąca podatnikiem UE może się zarejestrować, aby korzystać z małego punktu kompleksowej obsługi, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w UE oraz nie jest zarejestrowana ani w inny sposób objęta obowiązkiem identyfikacji do celów VAT w UE. Nowe definicje na potrzeby systemu MOSS Państwo członkowskie konsumpcji - to państwo członkowskie, w odniesieniu do którego, zgodnie z art. 28k ustawy o VAT, przyjmuje się, że na jego terytorium ma miejsce świadczenie usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych. Podatnik - to osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej oraz osoba fizyczna, które posiadają siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej. Procedura szczególna rozliczania VAT - to rozliczenie VAT należnego z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych państwu członkowskiemu konsumpcji, w którym podatnik nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Podstawa prawna Ustawa z dnia 11.03.2004 r. o VAT (Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.) W razie pytań i wątpliwości prosimy o zwracanie się do Opiekunów Klienta. DwaPlusJeden sp. z o.o. ul. Matejki 6 80-232 Gdańsk Oddział w Gdyni: ul. Abrahama 26/11 81-366 Gdynia T: +48 58 746 34 13 T: +48 784 955 666 fax +48 58 746 34 12 kontakt@dwaplusjeden.com 11