MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 3-4, 13 (1985) MODELOWANIE MATEMATYCZNE STEROWANEGO RUCHU SAMOLOTU W KORKOCIĄ GU* WOJCIECH BLAJER, (RADOM) WSI Radom JERZY MARYNIAK (WARSZAWA) Politechnika Warszawska Dla samolotu sztywnego zbudowano model matematyczny umoż liwiają y c numeryczną symulację ruchu samolotu w korkocią gu. Przyję to, źe zmiany wychyleń powierzchni sterowych wpływają tylko na wartoś ci sił i momentów aerodynamicznych działają cych na samolot w locie. Model uwzglę dniał sterowanie samolotem poprzez zmiany wychyleń lotek, steru wysokoś ci i kierunku oraz zmiany cią gu i obrotów silnika. Według założ onego programu lotu zamodelowano reakcje pilota sterują cego samolotem w korkocią gu. Zaprezentowano wyniki numerycznej symulacji ruchu samolotu TS- 1 Iskra" począ wszy od przecią gnię ci a statycznego, poprzez fazę wejś cia w korkocią g i fazę korkocią gu rozwinię tego, do wyprowadzenia z korkocią gu. 1. Wstę p Przedstawiono model matematyczny umoż liwiają cy cyfrową symulację sterowanego ruchu samolotu w korkocią gu. Samolot traktowano jako sztywny obiekt latają cy o sześ ciu stopniach swobody, ze sztywnymi układami sterowania. Przyję to, że zmiany wychyleń sterów wpływają jedynie na wartoś ci' sił i momentów aerodynamicznych działają cych na samolot w locie. Róż niczkowe równania ruchu samolotu, wyprowadzone w układzie zwią zanym z samolotem, uzupeł niono zwią zkami kinematycznymi zmian poł oż enia ś rodka masy samolotu i jego konfiguracji w przestrzeni. Uwzglę dniono również zmianę gę stoś i c powietrza w funkcji wysokoś ci lotu. Sterowanie samolotem zamodelowano przy pomocy zmian wychyleń lotek, sterów wysokoś ci i kierunku oraz zmian cią gu i obrotów silnika. Chwilowe wartoś ci parametrów sterowania uzależ niono od,cza'su oraz od stanu lotu samolotu. W tym ostatnim przypadku ł ) Praca przedstawiona na I Ogólnopolskiej Konferencji Mechanika w Lotnictwie Warszawa 19.1.1984 r. '. < ' '
644 W. BLAJER, J. MARYNIAK zamodelowano reakcje pilota podczas wprowadzania i wyprowadzania samolotu z korkocią gu. Model przetestowano dla przypadku samolotu TS- łl Iskra" wedł ug własnych programów napisanych w ję zyku FORTRAN. Wyniki obliczeń przedstawiono w postaci wykresów zmian podstawowych parametrów ruchu samolotu w funkcji czasu. Zaprezentowano wyniki symulacji ruchu samolotu od przecią gnię cia statycznego, w fazie wejś cia w korkocią g i w korkocią gu rozwinię tym, do wyprowadzenia z korkocią gu. Rys. 1. Przyję te układy odniesienia (układ inercjalny Oix x y s z, zwią zany z ziemią, Ox t y,z, ruchomy układ równoległy do inercjalnego, Oxyz ukł ad własny), współrzę dne ką towe (ką ty: tf> przechylenia, 0 pochylenia, W odchylenia), prę dkoś i c liniowe i ką towe w układzie własnym Oxyz 2. Modę ] matematyczny ruchu samolotu w korkocią gu Dynamiczne równania ruchu samolotu wyprowadzono w ukł adzie wł asnym Oxyz [1,2,3, 4, 5, 6], przy założ eniu, że jest to ukł ad centralny oraz że pł aszczyzna Oxz jest płaszczyzną symetrii samolotu. Równania te uzupełniono zwią zkami kinematycznymi uzależ niają cymi prę dkoś i c uogólnione samolotu x lt y 1, z t, &, 6, W od quasi- prę dkośi c U, V, W, P, Q, R [1,2, 5, 6]. Cał ki prę dkoś i c uogólnionych, współ rzę dne uogólnione x l! y u z lt 9.,9, W wyznaczają jednoznacznie położ enie ś rodka masy samolotu oraz jego konfigurację w przestrzeni. Pełny ukł ad równań do całkowania numerycznego przyję to w postaci: mu^ Xa+Tcos6- mgsmo+m(vr- WQ), (1) mv = Y a +mgcos6sm0- m(.ur- WP), ( 2 ) mw= Z tl - Tsmd+mgcosOcos&+m(UQ- VP), (3) J X P~J XS R = L e ~ J o Qo)sm d+j xz PQ- (J z - J y )QR, (4)
MODELOWANIE MATEMATYCZNE STEROWANEGO... 645 J y Q = M a +T e +J 0 w(rcosd+psm $)- J xz (P 2 - R 2 )+(J z - J x )PR, (5) J 2 R- J XZ P m N a - J Q QoiCosd- J xz QR- (J y - J x )PQ, (6) * = P+ (j2sin0+ J?cos*)tge, (7) 6 m gcos0- sin#, (8) ^ ^ (9) Xi = Ł fcos0cosy+ F(sin<3Psin0cosy- cos<ż >siny) + + ff(cos0sinecosy+ sin<ssiny), y t Ucos 6 siny+ F(sin(P sin 6 siny+ cos 0cosy)+ gdzie: m masa samolotu, X a, Y a,z a sił y aerodynamiczne: podł uż na, boczna i pionowa, L a, M, N a momenty aerodynamiczne: przechylają cy, pochylają cy i odchylają cy, g przyspieszenie ziemskie, T cią g silnika, J o moment bezwł adnoś i c czę śi cwiru- ją cych silnika, ó kąt dział ania linii cią gu wzglę dem osi Ox w pł aszczyź ni e Oxz, to prę dkość ką towa obrotów zespoł u turbina- sprę ż arka silnika, e odległ ość linii dział ania cią gu od ś rodka masy, s, y, i, J X x momenty bezwł adnośi c i dewiacyjny samolotu w ukł adzie Oxyz. Dodatkowo uwzglę dniono zmianę gę stośi cpowietrza w funkcji wysokoś ci lotu. Przyję to nastę pująą c zależ noś: ć 4,256 (10) (11) (12) gdzie: Q Q gę stość powietrza na wysokoś ci i? = 0 od której liczone jest z x (H 0 oraz Zi w metrach). H o począ tkowa wysokość lotu, Rys. 2. Siły i momenty dział ają e c na samolot, współ rzę dne w ukł adzie wł asnym Oxyz: X,Y,Z siły wzdł uż na, boczna i pionowa, L, M, N momenty przechylają cy, pochylają cy i odchylają cy
646 W. BLAJER, J. MARYNIAK Wystę pują ce w równaniach (1 + 6) siły i momenty aerodynamiczne X a, Y*, Z u, L a, M, N a wyznaczono w zależ nośi cod aktualnych parametrów lotu U, V, W, P, Q, R, aktualnych wartoś ci wychyleń sterów d L, d H, ó v oraz aktualnej wysokoś ci lotu, czyli od aktualnej gę stoś i c powietrza. Przyję ta metoda, opisana bliż ej w pracy [1], polegała na sumowaniu oddział ywań aerodynamicznych od poszczególnych czę śi c samolotu, to jest od usterzeń pionowego i poziomego, kadłuba i skrzydła podzielonego na N = 20 pasków, odniesionych do ś rodka masy samolotu. Lokalne oddziaływania aerodynamiczne liczono przy uwzglę d- nieniu lokalnych warunków opł ywu danej czę ś ci. Opierają c się gł ównie na pracy [4], uwzglę dniono też szacunkowo wpływ poszczególnych czę ś i c samolotu na siebie. Opisana metoda pozwolił a na przybliż one uwzglę dnienie wpł ywu prę dkoś i c ką towych samolotu na wartoś ci sił i momentów aerodynamicznych. Model sterowania samolotem uwzglę dniał moż liwość zmian wychyleń lotek d L, steru wysokoś ci d It i kierunku d v, cią gu T obrotów co silnika. Sposób sterowania samolotem podczas manewrów wprowadzenia i wyprowadzenia z korkocią gu przyję to zgodnie z ogólnie przyję tymi instrukcjami pilotaż u, zawartymi mię dzy innymi w pracy [7]. ciąg biegu jatowego S H,6 V przecią gnię e ci statyczne wprowadzenie w korkociqg wypraw, wyprowadzanie 2 kork. z lotu nurkowego Rys. 3. Zamodelowane manewrny wprowadzenia i wyprowadzenia samolotu z korkocią gu Manewr wprowadzenia w korkocią g poprzedzony został przecią gnię ciem statycznym. W tej fazie lotu cią g silnika zredukowany został do cią gu biegu jałowego, a nastę pnie w miarę wytracania prę dkoś ci, samolot utrzymywany był w locie prostym poziomym poprzez stopniowy wzrost wychylenia steru wysokoś ci. Po przekroczeniu krytycznego ką ta natarcia na płatach, nastę powały typowe manewry sterem kierunku i wysokoś ci. Manewr wyprowadzenia z korkocią gu polegał na peł nym przeciwnym wychyleniu steru kierunku w celu zatrzymania obrotu samolotu oraz jednoczesnym oddaniu drą ż ak sterowego", czyli zmniejszeniu wychylenia steru wysokoś ci. Po zatrzymaniu wirowania samolotu ster kierunku wycofywany jest do położ enia neutralnego i rozpoczyna się faza lotu nurkowego. Wyprowadzenie z lotu nurkowego polega na stopniowym wzroś cie wychylenia steru wysokoś ci. W przyję tym modelu sterowania nie przewidziano manewrów lotkami w ż adnej z faz korkocią gu. Podobnie nie zamodelowano wzrostu cią gu silnika przy wyprowadzeniu
MODELOWANIE MATEMATYCZNE STEROWANEGO... 647 z korkocią gu. Zbudowany model matematyczny dopuszcza jednak każ dy inny model sterowania w zakresie zmian f5 Ł, d H, d v, T,co. Model sterowania ingeruje w równania ruchu samolotu (ł - f-, 6) poś rednio wpł ywając poprzez wartoś ci d L, 6 H, 6 r na wielkoś ci sił i momentów aerodynamicznych oraz bezpoś rednio poprzez wartoś ci Tito. Aktualne wartoś ci parametrów sterowania zmieniają się w funkcji czasu oraz w zależ nośi cod stanu lotu. Ta ostatnia zależ ność oznacza, że zamodelowano reakcje pilota na aktualny stan lotu. Podczas przecią gnię a cistatycznego jest to zwię kszanie wychylenia steru wysokoś ci dla podtrzymania lotu prostego- poziomego, nastę pnie reakcja na przekroczenie krytycznego ką ta natarcia na pł atach, co zapoczą tkowuje manewry wprowadzenia w korkocią g. Zamodelowano też reakcję na zaprzestanie wirowania samolotu podczas wyprowadzania z korkocią gu oraz rozpoczę cie wyprowadzania samolotu z lotu nurkowego. tooo 2003 0 u U 20 "5 10 s => 0 LO cf - 10 Xl - 20 50 e 0 B - 25 180 90 j? 0 es.- 30-180 45 _ 0 JT- 45 w - 90 _ """ ^ _S 6 V fl J 7~, r»w V w A ""- ^ *. * s,.., - - Aj 180 "5 90 Cl - 90-180 1i E 1i > ' i i TT 10 15 20 2,_ 5 3 1 tls] Rys. 4. Przebiegi czasowe parametrów sterowania oraz podstawowych parametrów ruchu samolotu w korkocią gu
648 W. BLAJER, J. MARYNIAK Uwzglę dniając powyż sze uwagi oraz fakt, że gę stość powietrze Q jest funkcją zależ ną od z ls otrzymujemy równania (l- rl2), które są wię c równaniami w postaci wektorowej: X= F(X, 0. (14) gdzie: X = col[u, V, W,P,Q,R,0,0, W,x x,y t,z,] wektor stanu, F wektor prawych stron, t czas. 3. Przykład obliczeniowy Obliczenia przykładowe, prezentują ce moż liwośi czbudowanego modelu, przeprowadzono dla samolotu TS- 1 Iskra", wykorzystują c zbiór wł asnych programów napisanych w ję zyku FORTRAN. Symulują c ruch samolotu w korkocią gu postawiono sobie nastę pują ce zadania: wprowadzenie w korkocią g z przecią gnię ci a statycznego, do którego stanem lotu począ tkowego jest lot prosty, poziomy, ustalony na wysokoś ci #= 1500 m. Po przekroczeniu krytycznego ką ta natarcia na płatach zamodelowano manewry sterami wysokoś ci i kierunku j J en CL" A R 0 v 120 'in I 80 40 Vc_. r I y 10 ffy, Q 400 800 1200 400 15' 800 1200 z. Im) Rys. 5. Przebiegi czasowe podstawowych parametrów ruchu samolotu w korkocią gu
MODELOWANIE MATEMATYCZNE STEROWANEGO... 649 wprowadzają ce samolot w korkocią g. Po wejś ciu samolotu w korkocią g postawiono wymóg wykonania dwóch zwitek korkocią gu rozwinię tego (dwa pełne obroty odchylają ce zmiany ką ta yi). Nastę pnie zaprogramowano manewry wyprowadzenia samolotu z korkocią gu (przeciwne wychylenie steru kierunku i zmniejszenie wychylenia steru wysokoś ci, a po zaprzestaniu wirowania samolotu, powrót steru kierunku do położ enia neutralnego) i manewry wyprowadzenia z lotu nurkowego. Przebiegi podstawowych parametrów lotu samolotu w funkcji czasu, na tle zmian parametrów sterowania, prezentuje rys. 4. Literatura 1. W. BLAJER, Badanie dynamiki samolotu w korkocią gu, praca doktorska, Politechnika Warszawska, Warszawa 1982. 2. W. BLAJER, J. MARYNIAK, Modelowanie matematyczne autowtacji samolotu w korkocią gu, XXII Symp. PTMTiS Modelowanie w mechanice", Gliwice Wisła 1983. 3. B. ETKIN, Dynamics of atmospherics flight, John Wiley, New York 1972. 4. W. FISZDON, Mechanika lotu, PWN, Warszawa 1961. 5. J. MARYNIAK, Dynamiczna teoria obiektów ruchomych, prace naukowe Politechniki Warszawskiej, Mechanika nr. 32, Wyd. PW, Warszawa 1975. 6. J. MARYNIAK, M. ZŁOCKA, Statecznoś ćboczna samolotu i drgania lotek z uwzglę dnieniem odksztalcalnoś c gię tnejskrzydeł i sprę ż ystoś układu ci sterowania, Mechanika Teoretyczna i Stosowana, tom 14, zeszyt 1, Warszawa 1976. 7. T. PIĘ TAK, Eksploatacja samolotu TS- 11 Iskra" w szczególnych przypadkach lotu, Cykl Techni ki Lot niczej, WOSL- 106 74, Dę blin 1974. P e 3 IO M e A4ATEMATIWECKOE MQUJBJIHPOBAHHE yitpabjwemoro CAMOJIETA BO BPEMJI HITOnOPA cassojier nphhjito KSK jkecikyio MexamrqecKyio CHCreMy c IIKCTŁIO creuekhmn CBO-. IlpHHJiTo, m o otknohemie pyjieb BJIHHCT TOJIŁKO Ha H3MeHeHHe aapowmamimceiaix CHJI H aspo- MOMCHTOB AeftcTByioiUHX Ha camonet BO BpeMH noneta. ypabhehhh pjsametmsi BMBefleHo nphhhiwah ypabhchna BojifcHAiaima- ramejih B KBa3H- KoopflHHaTax CHweMbi CBH3aHHoii c caiwonexom. IIpnMepHOj Cflejiano BŁi^HCJieinw nnn camonera icnacca TS 11 I skra" Summary MATHEMATICAL MODELLING OF AIRCRAFT CONTROLLED MOTION IN SPIN For a rigid plane, a mathematical model for computer digital simulation of airplane motion in spin is presented. Deflections of control surfaces have been assumed to have an influence only on aerodynamic forces and moments acting on the plane in flight. The model have considered aircraft controlling by changes of ailerons, horizontal and vertical tails, jet thrust and angular velocity of jet rotation. Accordingly to a programmed flight mode, reactions of the pilot controlling an aircraft in spin have been modelled. Test results of digital computer simulation carried out for TS- 1 Iskra" aircraft motion in spin entry, developed spin and spin departure are presented. Praca została złoż onaw Redakcji dnia 25 gri.dnia 1984 roku