dr Mateusz Hohol Ucieleśnione poznanie zajęcia 7-8: Radykalny enaktywizm Ciało w mózgu
Slinky (Andy Clark) Sprężynka Slinky przejawia zachowanie, wyglądające na inteligentne, pomimo tego, że nie posiada żadnych reprezentacji środowiska (przykład Clarka) proszę obejrzeć: (1) https://www.youtube.com/ watch?v=jipk2nq85fc (2) https://www.youtube.com/ watch?v=711bz_plusq
Alva Noë Kevin O Regan omawiam za powyższą pracą i polecam jej lekturę!
Pamięć zewnętrzna a percepcja Świat jest dla nas pamięcią zewnętrzną, do której dostęp mamy przez aparat sensoryczny. Dysponujemy niejawną wiedzą na temat świata, wiedza to może zostać uświadomiona poprzez przypomnienie sobie interakcji ze środowiskiem. Pamięć zewnętrzna polega na tym, że kierujemy naszą uwagę na coś co jest lub było. Rezultaty takiego procesu nie są reprezentacjami (obrazami mentalnymi) gdyż nie są uprzytomniane, bliższe są one wiedzy proceduralnej ( wiedzy jak ). Rezultatem percepcji jest wiedza senosomotoryczna: spontaniczne rozumienie zależności między wrażeniami zmysłowymi (ich zmianami) a informacjami propriocepcyjnymi. Percepcja jest pewnego rodzaju ciągłą interpretacją rzeczywistości ( ) i ma charakter bezpośredniego ustanawiania treści doświadczenia przez same rzeczy w świecie (Schetz, 2014, 174).
Poza naszymi głowami Powinniśmy odrzucić rozpowszechnioną zarówno w filozofii, jak i w nauce ideę, że percepcja jest procesem zachodzącym w mózgu, w wyniku którego system percepcyjny konstruuje wewnętrzną reprezentację świata. Bez wątpienia percepcja zależy od tego, co ma miejsce w mózgu i prawdopodobnie w mózgu znajdują się wewnętrzne reprezentacje (np. stany wewnętrzne, które są nośnikami treści). To czym jednak jest percepcja, to nie jest proces w mózgu, ale rodzaj sprawnej aktywności zwierzęcia jako pewnej całości (Noe 2004, 2; za Schetz 2014). Nie potrzebujemy reprezentacji. Świat jest tu oto. Po co badać model, podczas gdy można po prostu badać oryginał (Noe 2012, 31; za Schetz 2014)
Poza naszymi głowami W pewnym sensie problem polega na tym, że szukamy świadomości tam, gdzie jej nie ma. Powinniśmy jej poszukać tam, gdzie ona jest. Świadomość nie jest czymś, co dzieje się w nas. Jest czymś, co robimy lub sprawiamy. Lepiej rzec ujmując: jest czymś, co osiągamy. Świadomość jest bardziej jak taniec niż jak trawienie. Ludzkie doświadczenie jest tańcem rozgrywającym się w świecie i z innymi. Nie jesteś swoim mózgiem. Nie jesteśmy zamknięci w więzieniu swoich własnych idei i doznań. Fenomen świadomości, tak jak fenomen samego życia, jest dynamicznym procesem wymagającym świata. Środowisko jest naszym domem. Jesteśmy poza naszymi głowami (Noe 2009, xiii; za Schetz 2014).
Świadomość wirtualna Noë odrzuca metaforę myślenia jako widzenia, woli metaforę percepcji jako sieci internetowej niektóre informacje dostępne są na monitorze użytkownika ale ma on dostęp potencjalnie do wszystkich informacji z całej sieci. Idea świadomości wirtualnej - pole możliwości przerzucenia uwagi z jednego przedmiotu na inny. Świat stanowi dla obserwatora bazę danych wyławianych w akcie percepcji za pomocą świadomości wirtualnej (virtual awareness) (Schetz, 2014, s. 178). Aby mieć wirtualne doświadczenie szczegółu nie trzeba mieć wszystkich szczegółów w swojej głowie. Wszystko, czego potrzeba, to szybki i łatwy dostęp do mającego znaczenie szczegółu wtedy gdy jest to wymagane. Tak jak nie trzeba ściągać z serwera, powiedzmy, całego New York Timesa, aby móc go przeczytać, nie trzeba także konstruować jakiejś detalicznej reprezentacji wszystkich elementów sceny naprzeciw, aby mieć poczucie ich szczegółowej obecności (Noe 2004, 50, za Schetz, 2014).
Czy enaktywizm jest behawioryzmem? Ned Block zarzucił enaktywistom behawiorystyczne podejście do percepcji: na zasadzie bodźca/reakcji To nie prawda choćby dlatego, że: behawiorysta nie traktował by na poważnie terminu doświadczenie dla enaktywisty doświadczenie nie jest dyspozycją do działania, ale czymś co nadaje znaczenie danym percepcyjnym W wyniku percepcji (Noë nawiązuje do Kanta) organizm rozumie swoje własne pobudzenia zmysłowe
Enaktywizm (radykalny): podsumowanie 1. percepcja nie polega na nabywaniu reprezentacji, tylko na nieustannej, aktywnej eksploracji środowiska; możliwa jest dzięki wrażliwości systemu poznawczego na szyk percepcyjny 2. treść i nośnik doświadczenia percepcyjnego nie są tożsame z aktywnością struktur mózgowych ani z żadnym algorytmem umysłowym 3. doświadczenie percepcyjne polega na świadomym interpretowaniu doznań i ujawnia się w zachowaniu 4. świadomość percepcyjna jest wiedzą jak doznania zmieniają się pod wpływem ruchu podmiotu percepcji 5. świadomość percepcyjna ma wirtualny charakter 6. doświadczenia percepcyjne po części formowane są przez wiedzę podmiotu 7. pojęciowy charakter doświadczenia percepcyjnego łączy się z wiedzą sensomotoryczną
a teraz (zupełnie) inny temat
Kończyny fantomowe
Proszę obejrzeć wykład Ramachandrana na TEDzie: http://www.ted.com/talks/vilayanur_ramachandran_on_your_mind
Zespół zaniedbywania stronnego proszę obejrzeć: https://www.youtube.com/watch?v=d4fhzs-m7ha
Anozognozja Niezdolność dostrzegania własnej choroby i/lub zaprzeczanie jej istnieniu Zaburzenia najbardziej nasilone przy lezjach prawego płata ciemieniowego W większości przypadków porażona jest lewa strona ciała Niekiedy występują urojenia ( to nie jest moja kończyna ) Racjonalizacja, kreowanie fałszywych wspomnień Doktor: Czy może Pani chodzić? Pacjent: Tak. (Pacjentka nie chodzi. Jeździ na wózku) D: Czy może Pani poruszać rękoma? P: Tak, oczywiście. D: Czy może Pani poruszyć lewą ręką? P: Oczywiście, ale mam artretyzm, Pan Doktor wie, to bardzo mnie boli.
Syndrom Capgrasa Objawy: przekonanie, że osoby (głównie bliskie) lub miejsca zostały zamienione na inne (dość podobne) Występowanie: przy urazach mózgu oraz w schizofrenii Przyczyny: Uszkodzenie połączenia pomiędzy korą mózgową a układem limbicznym
Zespół obcej ręki Objawy: przekonanie, że jedna z rąk pacjenta nie należy do niego; wyrażanie lekceważenia, niechęci wobec porażonej kończyny; poczucie braku kontroli nad kończyną Występowanie: uszkodzenie obszarów ciemieniowych prawej półkuli, gdzie kodowana jest granica własnego ciała