Akademia Leona Koźmińskiego PRZEWODNIK DO PRZEDMIOTU Ekonomia dla zaawansowanych Studia doktoranckie Rok akademicki 2010/2011 Semestr: zimowy Prowadzący zajęcia: prof. dr hab. Włodzimierz Siwiński Akademia Leona Koźmińskiego 2010 1
1. Wstęp 3 2. Prezentacja osoby prowadzącej oraz dane kontaktowe 4 3. Sylabus przedmiotu..5 4. Obecności...10 5. Zasady przygotowania esejów zaliczeniowych.... 10 6. Przykładowa lista tematów esejów.........................12 7. Polityka wobec plagiatów...12 8. Załączniki.. 13 2
1. Wstęp Niniejszy przewodnik jest opracowaniem podstawowego zbioru materiałów, które pomogą w studiach nad zaawansowaną makroekonomią. Słuchacze powinni zapoznać się z niniejszym dokumentem przed rozpoczęciem zajęć ponieważ przewodnik zawiera szereg istotnych informacji między innymi, dotyczących tematyki zajęć, literatury oraz warunków zaliczenia przedmiotu Poznanie poniższego teksu pozwoli zrozumieć cele jakie będą realizowane w trakcie zajęć, jakie umiejętności studenci pozyskają dzięki realizacji programu oraz jakie wymagania należy spełnić aby zaliczyć przedmiot, a także co bardzo ważne, przygotować się do egzaminu z ekonomii będącego częścią przewodu doktorskiego. Niezbędne jest zapoznanie się z wykazem literatury - w szczególności w zestawieniu tym podane są tytuły podstawowych podręczników do zajęć, które będą wykorzystywane w trakcie całego kursu. 3
2. Prezentacja osoby prowadzącej oraz dane kontaktowe Profesor dr hab. Włodzimierz Siwiński jest kierownikiem Katedry Europeistyki Akademii Leona Koźmińskiego. Zainteresowania naukowe koncentrują się wokół teorii międzynarodowych stosunków gospodarczych, problemów gospodarki światowej, makroekonomii gospodarki otwartej, zwłaszcza problemów równowagi płatniczej, systemów walutowych i międzynarodowych przepływów kapitałowych, a ostatnio teorii wzrostu gospodarczego. Dorobek naukowy to ok. 90 publikacji naukowych, w tym 4 książki Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego w 1961 r., doktorat: Uniwersytet Warszawski w 1968 r., Post graduate diploma on European Integration, Amsterdam University, 1970; r., habilitacja: Uniwersytet Warszawski w 1976 r., profesor nadzwyczajny w 1987 r., profesor zwyczajny od 1992 r. Obecnie emerytowany profesor Uniwersytetu Warszawskiego i od kilku lat profesor Akademii Leona Koźmińskiego. Między innymi, w latach 1993 1999 rektor Uniwersytetu Warszawskiego; 1987 1993 prorektor Uniwersytetu Warszawskiego Doctor Honoris Causa, New York University, Nowy Jork, USA 1999. Wykłady w uniwersytetach zagranicznych: Kent State University, USA(1977/78) Indiana University, USA (1984-19860, Notre Dame University, USA 1992, Ponadto krótkie cykle wykładów lub pojedyncze wykłady: Uniwersytet w Moguncji, RFN, London School of Slavonic and East European Studies, W. Brytania, Uniwersytet w Glasgow, W. Brytania, Uniwersytet w Tubindze, Niemcy, Uniwersytet w Saarbrucken, Niemcy i kilku innych.. Gabinet: A10 Telefon 22 519 2263 E-mail siwinski@alk.edu.pl Dyżury wtorki 15:30 16:30 4
3. Sylabus przedmiotu. AKADEMIA LEONA KOŹMIŃSKIEGO KOŹMIŃSKI UNIVERSITY SYLABUS PRZEDMIOTU NA ROK AKADEMICKI 2009/2010 SEMESTR zimowy NAZWA PRZEDMIOTU/ Ekonomia zaawansowana NAZWA PRZEDMIOTU W JEZYKU ANGIELSKIM KOD PRZEDMIOTU LICZBA PUNKTÓW ECTS Advanced Economics OSOBA (Y) PROWADZĄCA (E) Stopień naukowy Imię i Nazwisko Katedra / Instytut / Centrum OSOBA ODPOWIEDZIALNA (JEŚLI INNA NIŻ PROWADZĄCA) prof. Włodzimierz Siwiński Europeistyki PREREKWIZYTY * (warunki wstępne) KOREKWIZYTY znajomość ekonomii na poziomie II statystyka CELE KSZTAŁCENIA Celem zajęć jest wprowadzenie tematyki ekonomicznej jako elementu przygotowania uczestników studium doktoranckiego do podjęcia samodzielnych studiów zmierzających do napisania rozprawy doktorskiej. EFEKTY KSZTAŁCENIA: UMIEJĘTNOŚCI I KOMPETENCJE 1. NABYCIE PRZEZ STUDENTÓW WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI ROZUMOWANIA TEORETYCZNEGO 2. NABYCIE PRZEZ STUDENTÓW UMIEJĘTNOŚCI SAMODZIELNEGO KRYTYCZNEGO MYŚLENIA, WNIOSKOWANIA, OCENY I STOSOWANIA TEORII W PRAKTYCE 3. NABYCIE PRZEZ STUDENTÓW UMIEJĘTNOŚCI Zajęcia będą poświęcone dyskusjom nad wybranymi problemami z zakresu makroekonomii, które powinny umożliwić zapoznanie się z metodologią badań nauk ekonomicznych ze szczególnym zwróceniem uwagi na podejścia różnych szkół i teorii. W trakcie zajęć uczestnicy powinni nabyć umiejętności własnej oceny założeń i argumentów charakteryzujących różne teorie i szkoły ekonomiczne. Powinni także wykształcić umiejętności posługiwania się teoretycznymi modelami w celu interpretowania rzeczywistego przebiegu zjawisk gospodarczych w świecie. Ponadto zajęcia powinny ułatwić przygotowanie się do egzaminu doktorskiego z ekonomii W trakcie zajęć uczestnicy powinni nabyć umiejętności samodzielnego przygotowania projektów badawczych, w 5
W ZAKRESIE KOMUNIKACJI, PRACY W ZESPOŁACH, PRZYWÓDZTWA ORGANIZACYJNEGO, WZORÓW ETYCZNYCH, ZACHOWAŃ I POSTAW SPOŁECZNYCH, ŚWIADOMOŚCI TRWAŁEGO ROZWOJU EKOSYSTEMU TREŚCI KSZTAŁCENIA których zweryfikują przyjęte hipotezy badawcze tak na gruncie zaawansowanej teorii ekonomii, jak i analizy empirycznej. LICZBA GODZIN Modele produkcji, alokacji i podziału. czynniki produkcji i funkcja produkcji; równowaga w krótkim i długim okresie; alokacja i podział produktu narodowego; równowaga na rynku dóbr i usług oraz na rynku finansowym. Lit.: podr. r. 1,2. Wzrost gospodarczy: wzrost gospodarczy: obecne tendencje; model wzrostu Solowa; konsumpcja i optymalny poziom akumulacji; modele endogeniczne; badania empiryczne wzrostu. Lit.: podr., r. 4. dod. Romer r. 1 Krótkookresowe wahania produkcji: siły wytrącające gospodarkę z równowagi w krótkim okresie; różne podejścia do równowagi; model klasyczny i keynesowski: Lit.: podr. r. 6, 7 Globalny popyt i podaż: model ogólnej równowagi. właśfunkcja globalnego popytu; problem funkcji globalnej podaży; względna sztywność cen i płac; Keynesowska i klasyczna krzywa podaży; inflacja bezrobocie i krzywa Phillipsa; długo- i krótkookresowa funkcja podaży; niedoskonałość informacji i tzw. krzywa Lucasa; polityka gospodarcza przy różnych założeniach dot. globalnej podaży;. Lit.: podr. r 8,9 Cykl koniunkturalny: mechanizm i teorie wyjaśniające charakterystyka cyklu koniunkturalnego; cykl koniunkturalny w interpretacji szkoły klasycznej: model cyklu realnego, niepełna informacja i model Friedmana, model Lucasa; wyjaśnienie w tradycyjnej teorii Keynesa; wyjaśnienia nowej ekonomii keynesowskiej: nierównowaga i sztywność płac i cen, konkurencja monopolistyczna i koszty zmian cen, długookresowe kontrakty Lit. Romer, r. 4,5 System pieniężny i polityka pieniężna. elementy systemu pieniężnego; komponenty zasobu pieniądza; szybkość obiegu pieniądza; popyt na pieniądz; ilościowa teoria pieniądza; zakłócenia na rynku pieniężnym i problemy polityki pieniężnej; kanały transmisji bodźców pieniężnych; 2 6 2 6 4 4 6
Makroekonomia gospodarki otwartej równowaga w gospodarce otwartej i czynniki ją determinujące; bilans płatniczy i teorie wyjaśniające równowagę; kurs walutowy modele wyjaśniające; teoretyczne podstawy polityki gospodarczej w gospodarce otwartej; Lit. podr. r.: 12, 19. Krugman t. 2 r. 12,13,14 RAZEM LICZBA GODZIN: 30 SUGEROWANA LICZBA GODZIN PRACY WŁASNEJ STUDENTA *** 60 6 CAŁKOWITA LICZBA GODZIN PRZEZNACZONA NA STUDIOWANIE PRZEDMIOTU 90 DESCRIPTION OF THE MODULE IN ENGLISH (MAX 300 SYMBOLS 1.Economic Models of Production, Distribution and Allocation of National Income; 2. Economic Growth; 3. Introductiom to Economic Flustuations; 4. Aggregate Demand and Supply: Model of General Equilibrium; 5. Business Cycle Analysis; 6. Macroeconomic Policy: Monetary System and Policy; 7. Macroeconomics of Open Economy. UMIĘDZYNARODOWIENIE KSZTAŁCENIA ASPEKTY ODPOWIEDZIALOŚCI SPOŁECZNEJ I ETYCZNEJ Wszystkie omawiane modele i mechanizmy wyjaśniane są w odniesieniu do gospodarki otwartej. W trakcie zajęć zwraca się szczególną uwagę na stosowanie omawianych modeli i teorii do wyjaśniania przebiegu zjawisk gospodarczych w poszczególnych krajach i grupach krajów oraz w skali rynku międzynarodowego. Osobny temat dot. gospodarki otwartej dotyczy specyficznych problemów instytucjonalnych gospodarki międzynarodowej. W trakcie zajęć prezentowane teorie dotyczą nie tylko ekonomii pozytywnej ale także i normatywnej, a więc próbują odpowiedzieć nie tylko jak jest ale także jak powinno być. W tym przypadku wprowadza się kryteria wartościujące, a więc uwzględniające elementy odpowiedzialności społecznej. LEKTURY OBOWIĄZKOWE DO ZAJĘĆ (zaleca się podawanie do trzech pozycji) LP. AUTOR, TYTUŁ, MIEJSCE I ROK WYDANIA, WYDAWNICTWO, STRONY 1. N. Gregory Mankiw, Mark P. Taylor, Makroekonomia, PWE, Warszawa 2009, rozdz. 1 13. 2. David Romer, Makroekonomia dla zaawansowanych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, (rozdziały podane przy poszczególnych tematach, oznaczenie: Romer), r. 1, 4,5; 3. Paul Krugman, Maurice Obsfeld, Międzynarodowe stosunki gospodarcze, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994, t. 2, r. 12,13,14. 7
LEKTURY UZUPEŁNIAJĄCE DO ZAJĘĆ (zaleca się podawanie do pięciu pozycji) LP. AUTOR, TYTUŁ, MIEJSCE I ROK WYDANIA, WYDAWNICTWO, STRONY 1. A.B. Abel, B.S. Bernanke, Macroeconomics, Addison Wesley, 2001, part 2 and 3. 2. M. Gartner, Macroeconomics, Prentice Hall, 2003, ch. 2 9, 12, 15. 3. R. J. Barro, X. Sal-I-Martin, Economic Growth, MIT Press, Cambridge, Massachusetts, 2004, ch.1,2 4. 5. BIBLIOGRAFIA PRZEDMIOTU (można podać dowolną liczbę pozycji) LP. AUTOR, TYTUŁ, MIEJSCE I ROK WYDANIA, WYDAWNICTWO, STRONY 1. Robert Hall, John Taylor, Makroekonomia. Teoria funkcjonowania I polityka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000 lub następne, r. 1,2,6,7, 13, 15. 2. Robert Gordon, Macroeconomics, Addison Westley, 2005, part 1 6; 3. Maurice Obsfeld, Kenneth Rogof, Foundation of International Macroeconomics, The MIT Press, 1999, ch.1; 4. Bogusłąw Czarny, Ryszard Rapacki, Podstawy Ekonomii, PWE, Warszawa 2002; r. 10 16; 5. Andrzej Wojtyna, Szkice o polityce pieniężnej, PWE, Warszawa 2004, r. 3 5. RODZAJ SPRAWDZANYCH KOMPETENCJI SPRAWDZANIE NABYTEJ WIEDZY I ROZUMOWANIA TEORETYCZNEGO FORMA SPRAWDZIANU Podstawą zaliczenie zajęć będzie projektu badawczego i napisanie eseju na uzgodniony z wykładowcą temat. Tekst nie powinien przekraczać 10 stron standardowo napisanego tekstu (rozmiar strony A4, z podwójnym odstępem). Esej powinien zawierać wyraźnie sformułowaną tezę (lub tezy) wynikającą z teorii makroekonomii wraz z uzasadnieniem i analizą empiryczną weryfikującą przyjętą tezę. Przy przygotowywaniu eseju należy także zwracać uwagę na stronę warsztatową: powoływanie się na materiały źródłowe, odnośniki do literatury, bibliografia. Tematy esejów w zasadzie powinny dotyczyć problemów teorii i praktyki makroekonomicznej. Szczegółowe zasady przygotowania esejów oraz przykładowe tematy podane są niżej. SPRAWDZANIE NABYTYCH UMIEJĘTNOŚCI (Z ZAKRESU DYSCYPLINY I KOMUNIKACJI ORAZ ZACHOWAŃ I POSTAW SPOŁECZNYCH, WZORÓW ETYCZNYCH) EGZAMIN W TERMINIE POPRAWKOWYM 8
jeśli forma egzaminu będzie inna niż w pierwszym terminie INNE UWAGI WŁASNE KIERUNEK studia doktoranckie ROK STUDIÓW / SEMESTR STUDIÓW 2 SPECJALNOŚĆ TYP PRZEDMIOTU podstawowy P / kierunkowy K / specjalnościowy S POZIOM PRZEDMIOTU ** podstawowy P / średnio zaawansowany Ś / zaawansowany Z RODZAJ ZAJĘĆ I LICZBA GODZIN NAUCZANIA, W TYM: z Wykład wprowadzenie do tematyki zajęć przez prowadzącego Ćwiczenia Konwersatorium z wykładowcą 30 Warsztaty grupowe Spotkania z praktykami Laboratorium Projekty E-learning Seminaria dyplomowe Inne metody Egzamin FORMA STUDIÓW stacjonarne S / niestacjonarne NS POZIOM STUDIÓW pierwszego stopnia I ST / drugiego stopnia II ST / magisterskie jednolite MJ JĘZYK WYKŁADOWY (polski / obcy jaki) polski 9
4. Obecności Zajęcia prowadzone są w formie konwersatorium z wykładowcą, na którym formalnie obecność nie jest obowiązkowa. Jednakże, zachęca się uczestników studiów doktoranckich do obecności na wszystkich zajęciach w ramach całego cyklu. Zachęca się także do aktywnego uczestnictwa w trakcie konwersatorium, a więc do śledzenia toku wywodów, zadawania pytań, zabierania głosu w dyskusyjnej części zajęć. Aktywny udział w zajęciach jest przy tym możliwy po wcześniejszym przygotowaniu się do zajęć, w tym zapoznanie się z zalecaną literaturą. Dużą pomocą zarówno w aktywnym śledzeniu toku zajęć powinny być kopie plansz prezentowanych na zajęciach. Plansze obejmują zagadnienia omawiane na zajęciach oraz prezentacje modelowe. W załączniku podany jest link do witryny internetowej Akademii Leona Koźmińskiego, na której zamieszczone są aktualne plansze. 5. Zasady przygotowania esejów zaliczeniowych. Eseje przygotowywane są wyłącznie indywidualnie i powinny być merytorycznie związaną z tematyką zajęć. Propozycja tematu wraz z krótkim uzasadnieniem jego wyboru oraz wstępnym spisem literatury powinna wpłynąć e-mailowo na adres prowadzącego nie później niż w ciągu pierwszych dwóch miesięcy od rozpoczęcia zajęć. Po uzyskaniu akceptacji, autor przystępuje do przygotowania referatu, który powinien być przedłożony w formie elektronicznej (wysyłka materiału drogą elektroniczną) i papierowej ( złożoną do sekretariatu studiów doktoranckich) nie później niż do końca okresu rozliczeniowego danego semestru. Długość eseju : pomiędzy 2800-3500 słów. Do limitu słów nie wliczają się tabele, wykresy, strona tytułowa, spis treści, przypisy dolne oraz referencje i bibliografia - średnio będzie to ok. 10 stron A4 tekstu, czcionką Times New Roman rozmiaru 12, interlinia 1,5 wiersza, ze standardowymi marginesami. Głównym celem eseju jest weryfikacja przyjętej tezy. Dlatego każdy esej musi zawierać wyraźnie sformułowaną tezę (lub tezy) wraz z uzasadnieniem teoretycznym i ewentualnym udokumentowaniem 10
empirycznym (statystycznym lub/i omówieniem wybranych przypadków). Teza musi wynikać z teorii ekonomii. Format strony głównej Strona tytułowa pracy powinna zawierać Nazwę kursu Tytuł pracy Imię i nazwisko autora Datę złożenia Przy przygotowywaniu eseju należy także zwracać uwagę na stronę warsztatową: powoływanie się na materiały źródłowe, odnośniki do literatury, bibliografia. Istnieje wiele systemów powoływania się na materiały źródłowe i literaturę. Dozwolone jest przyjęcie wybranego przez siebie sytemu pod warunkiem zachowania spójności i konsekwencji w jego stosowaniu. Minimalnym wymaganiem będzie umieszczenie nazwiska oraz daty publikacji zaraz po zreferowanym tekście w głównej części pracy oraz zamieszczenie listy referencji w ostatniej sekcji pracy. Celem jest umożliwienie czytelnikowi łatwego odnalezienie referowanej publikacji. Wszystkie zamieszczone tabele, wykresy lub dane statystyczne muszą mieć odwołania do źródeł. Preferowany system powoływania się na literaturę i źródła - przykłady: W tekście powołując się na literaturę podajemy nazwisko, rok publikacji i ewentualnie stronę (w przypadku cytowania fragmentu tekstu lub powoływania się na źródła danych statystycznych podanie stron jest konieczne) np. (Romer 2000, s. ). Na końcu eseju konieczne jest zamieszczenie spisu przywołanej literatury a także wszystkich wykorzystanych przy pisaniu źródeł. Spis sporządzony jest alfabetycznie według nazwisk autorów. Np.: Mishkin F.S., 2009, Why We Shouldn t Turns Our Backs On Financial Globalization, IMF Staff Papers, vol 56, nr 1; Romer D., 2000, Makroekonomia dla zaawansowanych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000; W przypadku źródeł internetowych, np.: 11
IMF, 2009, World Economic Outlook Database, October, dostęp internetowy: (www.imf,org/external/pubs/ft/weo/2009/02/weodata ); 6. Przykładowe tematy esejów 1. Czym można wytłumaczyć bardzo duże różnice w poziomie produktu krajowego na mieszkańca w skali międzynarodowej według współczesnych teorii wzrostu gospodarczego. 2. Konwergencja dochodowa w Unii Europejskiej. 3. Przyczyny wahań koniunkturalnych według teorii klasycznych i teorii keynesowskich oraz jak interpretują one przebieg wybranych kryzysów gospodarczych.. 4. Jak można przeciwdziałać załamaniom gospodarczym i jakie są dylematy takiej polityki stabilizującej (w odniesieniu do wybranych przykładów rzeczywistych). 5. Kryzysy walutowe w gospodarce światowej: przyczyny i skutki (w odniesieniu do wybranych kryzysów). Powyższa lista zawiera jedynie przykłady kilku tematów i nie należy ich traktować jako szczególnie zalecanych. Możliwe jest wybranie innych tematów, które powinny być uzgodnione z prowadzącym zajęcia. 7. Polityka wobec plagiatów Plagiatem jest przywłaszczenie sobie autorstwa cudzego utworu lub jego fragmentu (cudzych elementów twórczych), to znaczy ukrycia źródła ich pochodzenia. Plagiat oznacza w języku potocznym kradzież utworu lub pomysłu. Praca, która będzie nosiła znamiona plagiatu, nie będzie podlegać ocenie. Nie będzie możliwości poprawy pracy mającej znamiona plagiatu. W przypadku plagiatu odpowiedzialnością zostaje obarczona osoba widniejąca jako autor eseju. 12
8. Załączniki: Plansze prezentowane na zajęciach dostępne są na stronie web: http://www.kozminski.edu.pl/index.php/pl/prof_wlodzimierz_siwinski kie/ materialy_dla_studentow/ w Materiałach dla studentów pod nazwą Ekonomia dla zaawansowanych. 13