WYMAGANIA EDUACYJNE ZAJĘCIA TECHNICZNE SP 1. Cele oceniania osiągnięć edukacyjnych uczniów Ważną a zarazem trudną funkcją nauczyciela jest sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów. Ocenianie osiągnięć edukacyjnych ma na celu: 1)poinformowanie ucznia o poziomie jego osiągnięć edukacyjnych; 2)motywowanie ucznia do systematycznej pracy; 3)wdrażanie uczniów do samokontroli i samooceny oraz planowania własnego procesu uczenia się; 4)dostarczanie rodzicom informacji i postępach oraz ewentualnych trudnościach ucznia; 5)dostarczanie nauczycielom informacji o skuteczności procesu nauczania. 2. Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć to systematyczne zbieranie informacji o przebiegu i wynikach nauczania oraz wychowania. Przedmiotem oceny powinny być zarówno wiadomości, umiejętności i postawy ucznia. Program nauczania zajęć technicznych kładzie nacisk na kompetencje uczniów. Istnieje zatem konieczność kontrolowania i oceniania ich działań praktycznych. Dokonując oceny należy wziąć pod uwagę indywidualne uzdolnienia ucznia, jego operatywność oraz sprawność intelektualną. Podczas oceniania działań praktycznych należy zwracać uwagę na: -wysiłek wkładany przez ucznia w wywiązywanie się z obowiązków wynikających ze specyfiki tego przedmiotu; -celowość, dokładność i staranność wykonywanego zadania; -przestrzeganie zasad dobrej organizacji pracy; -właściwe wykorzystanie materiałów, narzędzi i urządzeń technicznych; -rozumienie zjawisk technicznych; -umiejętność wyciągania wniosków; -czytanie ze zrozumieniem wszelkiego rodzaju instrukcji. Obszary aktywności oceniane na lekcjach zajęć technicznych: -aktywność na lekcji -testy, sprawdziany; -odpowiedź ustna; -prace wytwórcze; -zadnia domowe; -przygotowanie do zajęć; -zadania dodatkowe; -udział w konkursach i wystawach. ogólne na poszczególne oceny. Ocenę celującą powinien otrzymać uczeń,który: -zdobył wiadomości i umiejętności wykraczające poza program nauczania ; -biegle posługuje się zdobytą wiedzą i umiejętnościami w nietypowych sytuacjach praktycznych; -racjonalnie wykorzystuje swoje uzdolnienia na każdych zajęciach; -proponuje nowatorskie rozwiązania; -osiąga sukcesy w konkursach technicznych. Ocenę bardzo dobrą powinien otrzymać uczeń, który: -opanował w pełni treści programowe, samodzielnie wyjaśnia zjawiska i procesy, rozumie zależności; -w pełni wykorzystuje wiadomości i umiejętności do rozwiązywania zadań problemowych; -właściwie organizuje stanowisko pracy, przestrzega zasad bhp; -sprawnie posługuje się narzędziami i przyborami, poprawnie wykonuje operacje technologiczne; -potrafi współdziałać w grupie podczas realizacji zadań zespołowych.
Ocenę dobrą powinien otrzymać uczeń, który: -opanował w stopniu zadawalającym wiadomości określone programem nauczania; -umie wykorzystywać wiadomości i umiejętności do rozwiązywania zadań teoretycznych i praktycznych; -stosuje zasady dotyczące organizacji i bezpieczeństwa pracy, racjonalnie wykorzystuje czas pracy; -poprawnie posługuje się narzędziami i przyborami, w stopniu zadawalającym opanował umiejętności technologiczne. Ocenę dostateczną powinien otrzymać uczeń, który: -opanował wiadomości na poziomie podstaw programowych; -umie wykorzystać wiadomości i umiejętności do rozwiązywania zadań teoretycznych i praktycznych o średnim stopniu trudności; -przeważnie stosuje zasady dotyczące organizacji i bezpieczeństwa pracy; -mało efektownie wykorzystuje czas pracy; -popełnia błędy w posługiwaniu się narzędziami i przyborami, w stopniu średnim opanował operacje technologiczne. Ocenę dopuszczającą powinien otrzymać uczeń, który: -ma braki w wiedzy na poziomie podstaw programowych; -rozwiązuje zadania teoretyczne i praktyczne o niewielkim stopniu trudności; -ma trudności z poprawną organizacją pracy, wykazuje brak samodzielności; -posługuje się tylko prostymi narzędziami i przyborami, z pomocą nauczyciela wykonuje proste operacje technologiczne. edukacyjne edukacyjne WYCHOWANIE OMUNIACYJNE LASA 4 1.Przepisy o ruchu pieszych onieczne + P Ocena Dostateczna -wymienia elementy drogi przebiegającej w pobliżu szkoły; -wymienia uczestników ruchu; -omawia,jak bezpiecznie pokonać drogę z domu do szkoły; -opisuje zasady poruszania się pieszych w mieście i poza miastem; -nazywa znaki drogowe pionowe i poziome związane z ruchem pieszych; -wskazuje miejsca, w których piesi mogą przechodzić przez jezdnię; -omawia sposób przechodzenia przez jezdnię w miejscach oznakowanych; -podaje przykłady niewłaściwego zachowania pieszych. -wymienia elementy drogi w mieście i drogi poza miastem; -wymienia obowiązki i prawa pieszego; -wymienia sytuacje, w których pieszy może korzystać z drogi dla rowerów; -omawia zasady korzystania z drogi przez pieszych w strefie zamieszkania; -opisuje elementy odblaskowe i wskazuje miejsca, gdzie powinny być umieszczone; -wymienia zasady przechodzenia przez jezdnię w miejscach oznakowanych i nieoznakowanych; -wymienia zakazy obowiązujące pieszych podczas przechodzenia przez jezdnię; -wymienia zasady obowiązujące kolumnę pieszych.
( + P) + R - wyjaśnia określenia:,,uczestnik ruchu drogowego,,,pieszy,,,droga,,,jezdnia -omawia różnicę pomiędzy drogą w mieście i poza miastem -prawidłowo interpretuje treść znaków i sygnałów drogowych dotyczących pieszych; -wymienia niebezpieczeństwa i przewiduje skutki związane z nieprawidłowym sposobem poruszania się pieszych; -dostrzega potrzebę stosowania elementów odblaskowych; -omawia sposoby przejścia na drugą stronę na drogach o dwóch jezdniach; -określa zagrożenia na przejściach dla pieszych na skrzyżowaniach. ( +P +R) +D -analizuje i przewiduje niebezpieczeństwa i ich skutki związane z nieprawidłowy sposobem poruszania się pieszych po drogach; -określa miejsca bezpiecznego przechodzenia przez jezdnię w sytuacjach nietypowych; -uzasadnia konieczność przechodzenia przez jezdnię zgodnie z obowiązującymi przepisami; -uzasadnia konieczność przestrzegania prawa o ruchu drogowym. 2.Zasady bezpiecznego poruszania się po drogach onieczne -wymienia zasady bezpieczeństwa i porządku w ruchu drogowym; -wymienia warunki atmosferyczne, pory dnia których należy + P zachować szczególną ostrożność -objaśnia zasady bezpieczeństwa i porządku w ruchu drogowym; -podaje przykłady zastosowania zasad. (+ P)+ R (+ P+ R)+ D -przedstawia różne sytuacje drogowe, dotyczące pieszych i rowerzystów, w których należy stosować zasady bezpieczeństwa i porządku w ruchu drogowym. -dostrzega zagrożenia wynikające z nieprzestrzegania zasad bezpieczeństwa i porządku na drodze. 3.Znaki i sygnały na drogach onieczne -wymienia główne grupy znaków drogowych; -rozpoznaje znaki pionowe i poziome; -nazywa wybrane znaki pionowe; -poprawnie interpretuje znaczenie linii ciągłej i przerywanej; -wie na czym polega ruch kierowany.
+ P -przedstawia podział znaków i sygnałów drogowych; -opisuje grupy znaków podając ich kształt, kolor, obwódkę i znaczenie; -wymienia znaki wyróżniające się kształtem spośród poszczególnych grup; -podaje przykład znaku pionowego i poziomego o tym samym znaczeniu; -określa kolejność ważności (hierarchię) znaków drogowych, sygnałów i poleceń, przepisów oraz sygnałów świetlnych. (+ P) +R (+ P+ R) +D -rozróżnia grupy znaków pionowych na podstawie ich kształtu i koloru; -poprawnie interpretuje treść znaków pionowych obowiązujących rowerzystę; -prawidłowo interpretuje treść znaków i sygnałów drogowych dotyczących rowerzysty; -przyporządkowuje znaki poziome do odpowiednich znaków pionowych, które stosowane są w celu uzupełnienia ich treści; -wyjaśnia zasady postępowania rowerzysty w odniesieniu do znaków, sygnałów świetlnych oraz sygnałów nadawanych przez osobę kierującą ruchem. -uzasadnia konieczność rozmieszczania znaków w różnych miejscach na drodze; -poprawnie interpretuje treść tabliczek umieszczonych pod znakami ostrzegawczymi i zakazu; -przewiduje skutki nieznajomości hierarchii ważności przepisów, znaków, sygnałów, świetlnych oraz poleceń wydawanych przez osoby kierujące ruchem; -dostrzega wpływ sygnalizacji na ułatwienie przejazdu przez skrzyżowania oraz polepszenia bezpieczeństwa ruchu drogowego. 4.Manewry na drodze oniecznie + P -wymienia podstawowe manewry na drodze; -podaje przykłady sytuacji, w których następuje włączanie się do ruchu; -nazywa manewry powodujące zmianę kierunku jazdy; -opisuje manewry na drodze: wymijanie, omijanie, wyprzedzanie. -definiuje manewry: włączania się do ruchu, zmiana pasa, zmiana kierunku jazdy; -wymienia zasady obowiązujące przy włączaniu się do ruchu; -określa, na czym polega zmiana kierunku jazdy oraz pasa ruchu; -wymienia czynności, które musi wykonywać rowerzysta, aby bezpiecznie zmienić pas ruchu; -na podstawie ilustracji wymienia czynności, które musi
(+ P) + R (+ P+ R) + D wykonywać rowerzysta podczas skrętu w prawo oraz w lewo; -wymienia miejsca, w których zawracanie jest zabronione; -wskazuje różnice pomiędzy omijaniem, wymijaniem i wyprzedzaniem; -na podstawie ilustracji wymienia czynności, które musi wykonywać rowerzysta podczas manewrów: wyprzedzania i omijania; -wymienia miejsca w których przepisy zabraniają wyprzedzania; -czyta znaki dotyczące omawianych manewrów. -omawia zasady wykonywania skrętu(w prawo oraz w lewo) na drodze jednokierunkowej i dwukierunkowej; -dostrzega podobieństwo pomiędzy skrętem w lewo, a zawracaniem; -omawia zasady wykonywania manewrów omijania, wymijania i wyprzedzania; -przewiduje zagrożenia, które mogą wystąpić podczas wykonywania manewrów; -wskazuje manewr wyprzedzania jako niebezpieczny, wymagający zachowania szczególnej ostrożności; -omawia sytuacje, w których rowerzysta może wyprzedzać z prawej strony; -omawia sytuacje, w których zabronione jest wykonywanie manewrów: omijania, wyprzedzania i zawracania. -wyjaśnia kolejne etapy wykonywania skrętu w prawo oraz w lewo na drodze jednokierunkowej i dwukierunkowej; -wyjaśnia zasady wykonywania manewrów: omijania wymijania i wyprzedzania; -uzasadnia konieczność wcześniejszego sygnalizowania zamiaru wykonywania manewru; -uzasadnia decyzję wyboru sposobu wyprzedzania z prawej strony. 5.Zasady pierwszeństwa przejazdu na skrzyżowaniach onieczne + P (+ P) + R -wymienia typy skrzyżowań; -opisuje skrzyżowania dróg występujące w okolicach szkoły i miejsca zamieszkania; -nazywa znaki drogowe, które są umieszczane przed skrzyżowaniem dróg. -wyjaśnia określenie,,skrzyżowanie ; -wymienia i objaśnia znaczenia znaków drogowych obowiązujące na skrzyżowaniach dróg; -określa pierwszeństwo przejazdu pojazdów na nieskomplikowanych skrzyżowaniach; -wymienia zagrożenia podczas przejeżdżania przez skrzyżowania. -omawia typy skrzyżowań i sposoby ich oznakowania; -omawia znaki regulujące pierwszeństwo przejazdu przez skrzyżowanie; -wyjaśnia stosowanie zasady,,prawej strony ;
-określa na podstawie znaków rodzaj skrzyżowania; -określa zasady przejazdu na skrzyżowaniach: równorzędnych, podporządkowanych, z sygnalizacją świetlną oraz na rondzie; -poprawnie interpretuje treść tabliczek wskazujących przebieg drogi z pierwszeństwem przejazdu przez skrzyżowanie. (+ P+ R)+D -prawidłowo ustala kolejność przejazdu na wszystkich typach skrzyżowań; -uzasadnia konieczność stosowania zasady szczególnej ostrożności i ograniczonego zaufania, dojeżdżając do skrzyżowania i będąc na nim; -określa niebezpieczne sytuacje na skrzyżowaniu i wie jak ich unikać. 6.Zasady ruchu drogowego obowiązujące rowerzystów onieczne ocena dopuszczająca +P ( +P)+R -omawia warunki korzystania karty rowerowej; -wymienia główne zasady dotyczące jazdy rowerzystów po drodze; -wymienia warunki, w których rowerzysta może jechać po chodniku; -podaje sposób przekraczania jezdni przez rowerzystę na przejściu dla pieszych; -podaje przykłady niewłaściwego zachowania się rowerzystów. -wymienia zakres umiejętności związanych z techniką jazdy na rowerze; -rozpoznaje na podstawie znaków drogowych, drogi przeznaczona dla rowerów oraz drogi, na których nie wolno poruszać się rowerzyście; -wymienia sytuacje, w których rowerzyści mogą jechać jeden obok drugiego; -określa miejsca na drodze, w których rowerzysta powinien przejeżdżać przez jezdnię; -wymienia korzyści dla rowerzystów wynikające z zaznaczonych śluz na skrzyżowaniach; -określa zachowania rowerzystów, które mogą powodować zagrożenia w ruchu drogowym. -omawia kryteria wymagań na zaliczenie testu teoretycznego i praktycznego; -objaśnia zakazy obowiązujące rowerzystę; -wymienia i omawia prawa i obowiązki rowerzysty wynikające z kodeksu drogowego; -omawia korzyści wynikające z wyznaczenia śluz i specjalnych pasów ruchu dla rowerzystów; -omawia zagrożenia wynikające z niewłaściwego zachowania się rowerzysty na drodze.
(+ P + R)+ D -ocenia poziom własnych umiejętności w zakresie jazdy rowerem; -dostrzega zagrożenia oraz przewiduje skutki wynikające z niewłaściwego zachowania się rowerzysty; -uzasadnia zakazy wynikające z kodeksu drogowego dotyczące rowerzystów; -określa niebezpieczne sytuacje drogowe i wie jak ich uniknąć; -uzasadnia konieczność budowania śluz i specjalnych pasów ruchu dla rowerzystów. 7.Budowa i konserwacja roweru onieczne + P (+ P) + R (+ P + R)+ D -podaje przykłady pojazdów uważanych zgodnie z kodeksem za rower; -wskazuje główne części roweru; -Omawia obowiązkowe wyposażenie roweru; -dostosowuje rower do potrzeb swojej sylwetki; -przygotowuje rower do jazdy; -przeprowadza podstawową konserwację- czyszczenie, oliwienie. -wyjaśnia pojęcia : rower, pojazd jednośladowy, wielośladowy; -wymienia główne mechanizmy roweru i wskazuje, w którym miejscu się znajdują; -wymienia dodatkowe wyposażenie, które może posiadać rower; -wymienia zakres czynności wchodzących w skład konserwacji bieżącej i okresowej; -wymienia środki do konserwacji. -wyjaśnia zasadę działania układów rowerowego; -wymienia i przeprowadza podstawowe regulacje, wg zaleceń zawartych w instrukcji obsługi roweru. -wskazuje główne części roweru mające wpływ na bezpieczną jazdę; -uzasadnia wpływ konserwacji roweru na bezpieczeństwo jazdy; -określa sposoby zapobiegania awariom, które powstają w wyniku eksploatacji roweru. 8.Wypadek na drodze onieczne + P -wymienia przyczyny wypadków drogowych; -wymienia czynności,które uczeń może wykonać w razie wypadku; -zna numery telefonu do służb ratunkowych. -umie powiadomić służby ratunkowe o wypadku drogowym; -podaje sposoby zabezpieczenia miejsca wypadku, pamiętając o
(+ P) + R (+ P + R)+ D własnym bezpieczeństwie; -wymienia informacje, które należy podać w sytuacji telefonicznego zgłoszenia wypadku. -wyjaśnia różnicę pomiędzy wypadkiem a kolizją; -podaje przyczyny wypadków z udziałem pieszych i rowerzystów oraz określa sposoby ich zapobiegania; -omawia skutki lekkomyślnego zachowania się uczestników ruchu; -wymienia podstawowe środki opatrunkowe oraz podaje ich zastosowanie. -bezbłędnie powiadamia odpowiednie służby o wypadku na drodze; -uzasadnia obowiązek podjęcia działań w razie wypadku; -bezbłędnie wykonuje proste opatrunki, dobierając odpowiedni środek opatrunkowy.
edukacyjne ZAJĘCIA TECHNICZNE część 1 LASA 5 1.Zasady sporządzania dokumentacji technicznej onieczne + P -posługuje się elementarnymi przyborami kreślarskimi; -odwzorowuje wielkie litery pisma technicznego; -czyta proste rysunki techniczne. -określa funkcję i przeznaczenie podstawowych przyborów do rysowania; -rysuje wybrane figury płaskie i rzuty prostokątne mało skomplikowanych figur przestrzennych. -wymienia nazwy formatów arkuszy papieru; -nazywa rodzaje linii rysunkowych; -nazywa trzy rzuty prostokątne. -zna wymiary arkuszy o formatach zasadniczych; -wyjaśnia znaczenie znaków wymiarowych; -omawia zastosowanie najczęściej używanych linii rysunkowych; -objaśnia zasady tworzenia rzutów prostokątnych. (+ P) + R (+ P + R)+ D Ponadprogramowe (+ -sprawnie posługuje się przyborami do rysowania; -posługuje się pismem technicznym(wielkie litery i cyfry); -rysuje wymiaruje wybrane figury płaskie i rzuty prostokątne prostych figur przestrzennych. -sporządza rysunki techniczne z wymiarami stosując podziałki; -uzasadnia potrzebę stosowania rysunku technicznego, jako środka przekazu informacji między projektantem, a wykonawcą. -dostrzega i uzasadnia potrzebę porozumiewania się w środowisku technicznym za pomocą znormalizowanych znaków i rysunków. -zna zasadę tworzenia formatów zasadniczych; -objaśnia zasady wymiarowania; -wyjaśnia pojęcia związane z rzutowaniem prostokątnym. -wyjaśnia terminologię stosowaną w rysunku technicznym. -posiada szeroki zakres wiedzy z rysunku technicznego i posługuje się nią. 2.Papier i wyroby papiernicze onieczne -posługuje się narzędziami do obróbki papieru; -wykonuje proste operacje technologiczne: przenosi wymiar -wymienia surowce, z których wytwarza się papier; -podaje przykłady rodzajów papieru;
+ P (+ P) + R (+ P + R)+ D Ponadprogramowe (+ na materiał, zagina dzieli i łączy materiał. -określa obszary zastosowań papieru; -dobiera narzędzia do obrabianego materiału; -z pomocą nauczyciela wykonuje prace wytwórcze. -porównuje właściwości papieru różnych klas; -dobiera narzędzia do operacji technologicznych; -samodzielnie wykonuje prace wytwórcze. -dobiera sposób łączenia do materiału; -planuje pracę wytwórczą, uwzględniając kolejność wykonywania operacji technologicznych i czas ich trwania; -wykonuje prace starannie i estetycznie. -uzasadnia potrzebę oszczędzania papieru i celowość stosowania recyklingu; -podczas realizacji zadań technicznych stosuje nowatorskie rozwiązania. -nazywa narzędzia stosowane do obróbki papieru. -nazywa wyroby papiernicze i zna ich zastosowanie; -rozróżnia narzędzia stosowane do obróbki papieru; -nazywa operacje technologiczne. -rozróżnia papier ze względu na jego przeznaczenie; -wskazuje różnicę między klasami papieru; -zna właściwości papieru. -definiuje pojęcia,,pergamin,,,papirus ; -definiuje jednostkę gramatury; -dokonuje podziału papieru ze względu na gramaturę. -posiada wykraczający poza program zakres wiedzy, np. prezentuje nietypowe zastosowanie wyrobów papierniczych. 3.Drewno i materiały drewnopochodne onieczne + P -posługuje się narzędziami do obróbki drewna; -wykonuje proste operacje technologiczne: przenosi wymiar dzieli materiał, wyrównuje krawędzie posługując się tarnikiem i papierem ściernym. -określa obszary zastosowań drewna i materiałów drewnopochodnych; -dobiera narzędzia do obrabianego materiału; -charakteryzuje zawody związane z -wymienia podstawowe gatunki drewna; -wylicza materiały drewnopochodne; -nazywa narzędzia stosowane do obróbki drewna i materiałów drewnopochodnych. -omawia właściwości fizyczne różnych gatunków drewna; -wymienia asortyment drewna; -rozpoznaje materiały
(+ P) + R (+ P + R)+ D Ponadprogramowe (+ 4.Obwody elektryczne onieczne + P przemysłem drzewnym. -określa możliwość zastąpienia drewna materiałami drewnopochodnymi; -porównuje właściwości drewna z właściwościami materiałów drewnopochodnych; -dobiera narzędzia do operacji technologicznych. -dobiera sposób łączenia elementów drewnianych i drewnopochodnych; -dobiera materiał (gatunek drewna) do wytworu; -planuje pracę wytwórczą, uwzględniając kolejność wykonywania operacji technologicznych i czas ich trwania. -uzasadnia potrzebę przeprowadzania badań właściwości fizycznych drewna; -podczas realizacji zadań technicznych stosuje nowatorskie rozwiązania. -montuje proste obwody elektryczne; -czyta i odwzorowuje proste schematy elektryczne. -czyta i rysuje proste schematy elektryczne; -określa zastosowanie obwodów szeregowych i równoległych. drewnopochodne; -rozróżnia narzędzia stosowane do obróbki drewna; -nazywa rodzaje połączeń elementów drewnianych; -nazywa operacje technologiczne stosowane przy obróbce drewna. -wylicza wady i zalety drewna oraz materiałów drewnopochodnych; -wyjaśnia, w jaki sposób otrzymuje się materiały drewnopochodne; -wskazuje różnice między połączeniem rozłącznym, a nierozłącznym. -wyjaśnia różnicę między właściwościami fizycznymi różnych gatunków drewna; -omawia rodzaje połączeń elementów drewnianych i drewnopochodnych; -wyjaśnia wpływ właściwości gatunku drewna na wartość i zastosowanie wyprodukowanych wyrobów. -posiada wykraczający poza program zakres wiedzy, np. prezentuje nietypowe zastosowania drewna i materiałów drewnopochodnych. -definiuje pojęcie,,obwód elektryczny ; -nazywa źródła i odbiorniki energii elektrycznej; -zna symbole graficzne wybranych elementów elektrycznych. -omawia sposoby łączenia źródeł oraz odbiorników energii elektrycznej; -rozróżnia symbole graficzne wybranych elementów
(+ P) + R (+ P + R)+ D Ponadprogramowe (+ -montuje obwody elektryczne szeregowe i równoległe; -dobiera napięcie źródła do napięcia odbiornika prądu. -porównuje obwody szeregowe i równoległe; -buduje obwody elektryczne według schematu. -projektuje oraz buduje złożone obwody elektryczne; -diagnozuje obwody elektryczne, wykorzystując przyrządy pomiarowe. elektrycznych. -przedstawia wady i zalety szeregowych oraz równoległych obwodów; -rozróżnia obwody elektryczne. -wyjaśnia różnice między obwodem szeregowym a równoległym. -posiada wykraczający poza program zakres wiedzy; -zna przyrządy pomiarowe. edukacyjne ZAJĘCIA TECHNICZNE część 2 LASA 6 1.Rysunek techniczny onieczne + P (+ P) + R (+ P + R)+ D -posługuje się przyborami kreślarskimi; -czyta proste rysunki techniczne. -określa funkcję i przeznaczenie podstawowych przyborów do rysowania; -odróżnia izometrię od dimetrii ukośnej i prostokątnej. -na podstawie rzutów aksonometrycznych rysuje przedmioty w rzutach prostokątnych. -sprawnie posługuje się przyborami kreślarskimi; -rysuje przedmioty w izometrii oraz dimetrii ukośnej i prostokątnej na podstawie rzutów prostokątnych. -zna pojęcie aksonometrii; -nazywa trzy rodzaje rzutów aksonometrycznych. - zna układ osi w poszczególnych rodzajach aksonometrii; -zna zależność wymiarów: grubość, szerokość i wysokości w różnych rodzajach aksonometrii; -objaśnia zasady tworzenia rysunku w izometrii. -wskazuje różnicę pomiędzy izometrią, a dimetrią ukośną i prostokątną; -omawia kolejne etapy rysowania w aksonometrii. -wyjaśnia terminologię stosowaną w rysunku technicznym; -uzasadnia potrzebę stosowania rysunku technicznego, jako środka przekazu informacji technicznej między projektantem, a wykonawcą.
Ponadprogramowe (+ -wykonuje zrzuty aksonometryczne złożonych przedmiotów. -posiada szeroki zakres wiedzy z rysunku technicznego i posługuje się nią. 2.Materiały włókiennicze i ich obróbka onieczne -wykonuje wybrane ściegi szycia ręcznego; -dzieli materiał włókienniczy oraz łączy przez zszywanie; -posługuje się podstawowymi narzędziami do ręcznej obróbki materiałów włókienniczych. -nazywa włókna naturalne i chemiczne oraz podaje źródła ich pochodzenia; -nazywa wyroby włókiennicze; -rozpoznaje i nazywa ściegi podstawowe i ozdobne; -nazywa narzędzia stosowane do ręcznej obróbki materiałów włókienniczych. + P -wykonuje ręczne ściegi podstawowe i ozdobne; -czyta informacje zawarte na metkach wyrobów odzieżowych dotyczące składu zastosowanych surowców; -czyta symbole graficzne określające sposób konserwacji odzieży. -omawia wybrane właściwości włókien; -rozróżnia i nazywa wyroby włókiennicze; -podaje obszary zastosowań włókien naturalnych i chemicznych; -wyjaśnia znaczenie pojęcia,,konserwacja odzieży ; -wymienia podstawowe wymiary niezbędne przy zakupie odzieży. (+ P) + R -określa wady i zalety włókien naturalnych oraz chemicznych; -odróżnia włókna naturalne od włókien chemicznych na podstawie próby spalania oraz poprzez badanie organoleptyczne; -porównuje właściwości izolacyjne, higroskopijne, sprężyste tkanin wykonanych z różnych włókien. -wyjaśnia zasadę powstania tkaniny i dzianiny; -wyjaśnia, z jakiego surowca powinny być wykonane określone wyroby odzieżowe; -wyjaśnia od czego zależy sposób konserwacji odzieży. (+ P + R)+ D -klasyfikuje włókna; -dobiera surowiec do wyrobu odzieżowego; -planuje i wykonuje pracę wytwórczą, uwzględniając -wyjaśnia, od czego zależą właściwości użytkowe tkaniny i dzianiny; -identyfikuje tkaninę po kodzie barwnych nitek;
Ponadprogramowe (+ kolejność operacji technologicznych i czas ich trwania. -uzasadnia potrzebę przeprowadzania badań oceniających właściwości fizyczne i chemiczne włókien; -podczas realizacji zadań technicznych stosuje nowatorskie rozwiązania. -identyfikuje wymiary sylwetki z wielkościami katalogowymi. -posiada wykraczający poza program zakres wiedzy, np. prezentuje nietypowe zastosowania materiałów włókienniczych, prezentuje rys historyczny rozwoju konstrukcji żelazka, krosna, maszyny dziewiarskiej; -wyjaśnia zasady konstruowania form odzieżowych. 3.Tworzywa sztuczne onieczne + P (+ P) + R (+ P + R)+ D -posługuje się podstawowymi narzędziami do ręcznej obróbki tworzyw sztucznych; -wykonuje proste operacje technologiczne, np. przenosi wymiar na materiał, dzieli tworzywa, wyrównuje krawędzie, wierci otwory. -klasyfikuje tworzywa sztuczne według ich właściwości; -określa obszary zastosowań tworzyw sztucznych; -dobiera narzędzia do operacji technologicznych. -porównuje właściwości różnych tworzyw sztucznych; -określa najbardziej ekologiczny sposób przetwarzania odpadów z tworzyw; -uzasadnia potrzebę segregacji śmieci w gospodarstwach domowych; -dobiera narzędzia do obrabianego tworzywa. -dobiera tworzywo sztuczne do -wymienia nazwy niektórych tworzyw sztucznych i przykłady ich zastosowania; -wymienia wady i zalety tworzyw sztucznych; -nazywa podstawowe operacje technologiczne; -nazywa narzędzia stosowane do ręcznej obróbki tworzyw sztucznych. -omawia właściwości tworzyw na podstawie dotyku i wyglądu zewnętrznego; -wymienia tworzywa termoplastyczne i ich oznaczenia literowe; -wyjaśnia znaczenie pojęć: utylizacja, recykling, biodegradacja. -omawia zachowanie się tworzywa termoplastycznego pod wpływem temperatury; -omawia metody przetwarzania tworzyw sztucznych na wyroby użytkowe; -wyjaśnia znaczenie symboli stosowanych na opakowaniach z tworzyw sztucznych. -wyjaśnia jakie wiadomości
Ponadprogramowe (+ określonego wyrobu użytkowego; -określa metodę, jaką został wytworzony wybrany przedmiot użytkowy; -planuje i wykonuje pracę wytwórczą, uwzględniając kolejność operacji technologicznych i czas ich trwania. -ocenia i uzasadnia potrzebę wykorzystania surowców wtórnych; -proponuje nowatorskie rozwiązania techniczne i stosuje je przy wykonywaniu zadań. tworzyw sztucznych zadecydowały o ich szerokim zastosowaniu; -wyjaśnia aspekt ekonomiczny powszechnego stosowania tworzyw sztucznych; -omawia uboczne skutki produkcji tworzyw sztucznych. -posiada wykraczający poza program zakres wiedzy, np. przedstawia nietypowe zastosowania tworzyw sztucznych, prezentuje rys historyczny rozwoju tworzyw. 4.Metale onieczne + P (+ P) + R (+ P + R)+ D Ponadprogramowe (+ -określa wiadomości fizyczne metali; -rozpoznaje narzędzia do ręcznej obróbki metali. -posługuje się podstawowymi narzędziami do ręcznej obróbki metali; -określa podstawowe operacje technologiczne występujące przy obróbce metali. -porównuje właściwości różnych metali oraz ich stopów; -dobiera narzędzia do operacji technologicznych; -określa skutki korozji. -bada przewodnictwo oraz właściwości magnetyczne metali; -posługuje się suwmiarką. -uzasadnia potrzebę wykorzystania surowców wtórnych; -proponuje nowatorskie rozwiązania techniczne; -dobiera materiał do wytworu uwzględniając wymagania użytkowe, ekonomiczne i konstrukcyjne. -wymienia nazwy metali i ich zastosowanie; -nazywa narzędzia stosowane do obróbki metalu. -wymienia zastosowanie stali; -omawia właściwości metali; -charakteryzuje właściwości stopów żelaza. -omawia sposób pozyskiwania żelaza z rudy; -omawia zastosowanie metali kolorowych oraz ich stopów; -wyjaśnia zjawisko korozji. -wyjaśnia, jakie właściwości metali zadecydowały o ich zastosowaniu; -omawia metody zabezpieczenia przed korozją. -posiada wykraczający poza program zakres wiedzy, np. przedstawia nietypowe zastosowania metali, prezentuje sposoby uzyskiwania metali z rud, nazywa rudy.
5.Urządzenia techniczne onieczne + P (+ P) + R (+ P + R)+ D Ponadprogramowe (+ -rozpoznaje niektóre elementy mechaniczne-przekładnie. -wskazuje urządzenia techniczne, w których występują przekładnie. -określa zastosowanie przekładni. -rozróżnia elementy mechaniczne zastosowane w urządzeniach technicznych. -samodzielnie projektuje oraz buduje układy mechaniczne. -nazywa i rozróżnia przekładnie. -wymienia nazwy urządzeń technicznych wykorzystujących przekładnie. -omawia budowę wybranych przekładni. -wyjaśnia zasadę przenoszenia ruchu w przekładniach. -posiada zakres wiedzy wykraczający poza program, np. prezentuje rys historyczny rozwoju konstrukcji poznanych przekładni. 6.Dom bezpieczny i wygodny onieczne + P (+ P) + R (+ P + R)+ D -charakteryzuje wybraną instalację domową; -czyta i rysuje symbole graficzne stosowane w rysunku budowlanym. -określa podstawowe funkcje instalacji domowych; -projektuje wyposażenie mieszkania z zastosowaniem symboli graficznych. -czyta i rysuje schematy domowej instalacji elektrycznej; -projektuje funkcjonalne i estetyczne urządzenie mieszkania z uwzględnieniem zasad ergonomii. -oblicza koszt zużycia energii elektrycznej, gazu i wody w swoim -wymienia podstawowe instalacje domowe; -nazywa odbiorniki poszczególnych instalacji. -wymienia elementy instalacji domowych; -wymienia rodzaje kosztów związanych z eksploatacją mieszkania. -wyjaśnia funkcję poszczególnych elementów instalacji domowych; -wyjaśnia zasady planowania przestrzeni w mieszkaniu w zależności od potrzeb rodziny. -wskazuje praktyczne sposoby zmniejszające koszt zużycia
Ponadprogramowe (+ domu; -projektuje układy przestrzenne domu z uwzględnieniem potrzeb własnej rodziny. -uzasadnia potrzebę stosowania urządzeń pomiarowych celem zmniejszenia zużycia energii elektrycznej, gazu, wody zimnej i ciepłej. poszczególnych zasobów; -wyróżnia w przestrzeni mieszkania strefy w zależności od ich przeznaczenia ( do nauki, wypoczynku, zabawy). -posiada poza program zakres wiedzy, np. prezentuje niekonwencjonalne źródło energii; -wyjaśnia zasady wykonywania rysunków budowlanych. 7. Żywność i żywienie onieczne + P (+ P) + R (+ P + R)+ D -grupuje produkty spożywcze o zbliżonej wartości odżywczej; -wykonuje podstawowe czynności przy obróbce wstępnej warzyw i owoców; -korzysta z wybranych urządzeń domowych. -określa cele utrwalania żywności; -określa wartość odżywczą wybranych produktów. -ustala, które produkty powinny być podstawą diety; -określa funkcje, jakie pełnią składniki pokarmowe; -sporządza proste potrawy, wykorzystując urządzenia gospodarstwa domowego. -określa znaczenie poszczególnych składników odżywczych dla prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka; -dobiera metodę utrwalania żywności do produktu; -wykonuje czynności związane z obróbką termiczną i wykończającą oraz przygotowuje posiłki zimne i gorące, stosując zasady higieniczne pracy. -wymienia składniki pokarmowe; -wymienia podstawowe grupy produktów spożywczych; -nazywa czynności wykonywane podczas obróbki wstępnej. -wymienia sposoby utrwalania żywności; -zna składniki pokarmowe zawarte w produktach spożywczych. -omawia zawartość piramidy zdrowego żywienia; -wskazuje produkty pochodzenia zwierzęcego i roślinnego pełniące funkcję energetyczną, budulcową, regulującą. -przedstawia zasady właściwego odżywiania wg piramidy zdrowego żywienia; -rozróżnia sposoby konserwacji żywności; -omawia pojęcie żywności ekologicznej; -wyjaśnia rolę witamin i składników mineralnych w żywieniu; -wyjaśnia zasady obróbki wstępnej, termicznej i wykańczającej.
Ponadprogramowe (+ -określa i charakteryzuje niekorzystny wpływ niektórych potraw na zdrowie i samopoczucie człowieka; -określa rolę makro i mikroelementów w żywieniu. -posiada wykraczający poza program zakres wiedzy, np. wyjaśnia znaczenie symboli niektórych środków konserwujących żywność; -omawia zagrożenia związane z chorobami, nadwagą, bulimią, anoreksją.