USTA WY O UŁATWIENIUWARUNKÓW WYKONYWANIA

MINISTERSTWO GOSPODARKI ZAŁĄCZNIK DO PROJEKTU ZAŁOŻEŃ PROJEKTU USTA WY O UŁATWIENIUWARUNKÓW WYKONYWANIA DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ Warszawa, kwiecień 2013 r. Wersja. 7.0

Spis treści l Poprawa płynności finansowej przedsiębiorców oraz wsparcie inwescycji... 5 1.1 Zwolnienie pracowników z podatku dochodowego z tytułu świadczenia dowozu do zakładu pracy na koszt pracodawcy................... 5 1.2 Zniesienie obowiązku obligatoryjnego potwierdzania zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R..................... 5 1.3 Wydłużenie terminu na rozliczenie V A T w imporcie dla AEO... 7 1.4 Zmniejszenie uciążliwości importowych procedur kontrolnych towarów przez polskie porty morskie........... 8 1.5 Uchylenie delegacji ustawowych zobowiązujących do wydania rozporządzeń w sytuacji, gdy realizacja zadań wynikających z systemu nadzoru rynku nie wymaga formy rozporządzenia........... 9 1.6 Przesądzenie, że zwrot podatku akcyzowego dotyczy samochodów osobowych zarówno w procedurze eksportu jak i wewnątrzwspólnotowego wywozu......... l O l. 7 Rozszerzenie kręgu podmiotów mogąc y ch ubiegać się o zwrot zapłaconego podatku akcyzowego............ 11 1.8 Usunięcie wątpliwości interpretacyjnych dotyczących zastosowania ustawy o kredycie konsumenckim do umów leasingu... 11 1.9 Rozszerzenie podmiotowego i przedmiotowego zakresu udzielania poręczeń w zakresie ochrony środowiska i gospodarki wodnej... 12 2 Ograniczenie obowiązków informacyjnych... 13 2.1 Zmniejszenie obciążeń administracyjnych związany ch z obrotem olejami opałowymi oraz odstąpienie od sankcji w przypadku niezłożenia miesięcznego zestawienia o ś wiadczeń............. 13 2.2 Redukcja danych określonych w miesięcznym zestawieniu oświadczeń o przeznaczeniu wyrobów akcyzowych do celów opałowych... 14 2.3 Ograniczenie obowiązków statystycznych dla mikroprzedsiębiorców... 14 2.4 Ujednolicenie terminu powstania obowiązku podatkowego w podatkach dochodowych z podatkiem od towarów i usług dla zaliczek ewidencjonowanych w kasie fiskalnej........... 15 2.5 Zniesienie obowiązku sprawdzenia do 30 kwietnia prawidłowości danych przekazanych do ZUS w miesięcznych raportach imiennych... 16 2.6 Elektronizacja potwierdzeń o zapoznaniu się z informacją o systemie dobrowolnej rejestracji podmiotów kwalifikowanych... 17 2. 7 Ograniczenie wymogu formy pisemnej umowy przy usługach certyfikacyjnych oraz rezygnacja z rygoru nieważności......... 17 2.8 Umożliwienie podmiotom kwalifikowanym złożenia w formie elektronicznej wniosków wraz z załącznikami...... 18 2.9 Wydłużenie terminów na zgłaszanie zmian przez podmiot kwalifikowany... 18 2.1 O U możliwienie wydania znaków akcyzy producentom wina będącym rolnikami... 19 2.11 Odstąpienie od obowiązku powiadamiania naczelnika urzędu celnego o formie prowadzonej ewidencji... 19 2.12 Wprowadzenie wiążącej informacji taryfowej w zakresie podatku akcyzowego... 20 2.13 Uelastycznienie normy dotyczącej umieszczania na produktach adresu dystrybutora z siedzibą w Polsce...... 20 2

2.14 Zastąpienie obecnego systemu rozliczania podatku dochodowego z tytułu użytkowania pojazdu służbowego do celów prywatnych systemem ryczahowym 21 2.15 Umożliwienie zachowania ważności orzeczenia lekarskiego przez nowego pracodawcę... 22 2.16 Wyłączenie obowiązku rejestracyjnego wobec niektórych administratorów danych22 2.17 Rejestracja ABI w GIODO i upoważnienie go do prowadzenia kontroli........ 24 2.18 Umożliwienie administratorom danych przekazywania danych osobowych do państw trzecich bez uzyskiwania każdorazowej zgody GIODO... 24 2.19 Ograniczenie obowiązku wprowadzania przez punkty wwozu importowanych z państw trzecich roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów wyłącznie do tych roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, które podlegają granicznej kontroli fitosanitarnej...... 26 2.20 Ograniczenie obowiązku przechowywania paszportu roślin jedynie do ostatecznego nabywcy, zajmującego się zawodowo lub zarobkowo uprawąroślin lub wytwarzaniem produktów roślinnych lub przedmiotów... 27 2.21 Umożliwienie podmiotom upoważnionym przez wojewódzkiego inspektora ochrony roślin i nasiennictwa samodzielnego wystawiania paszportów roślin...... 27 2.22 Wyłączenie obowiązku uzyskiwania pozwolenia na przechowywanie lub używanie sprzętu strzałowego przez podmiot wykonujący czynności powierzone mu przez przedsiębiorcę... 28 2.23 Wyłączenie obowiązku uzyskiwania pozwolenia na przechowywanie lub używanie sprzętu strzałowego przez przedsiębiorcę... 28 2.24 Uelastycznienie przesłanek dotyczących pozwolenia na przechowywanie lub używanie sprzętu strzałowego... 29 2.25 Uzupełnienie katalogu przypadków, do których ustawa Prawo geologiczne i górnicze nie ma zastosowania........... 29 2.26 Uzupełnienie katalogu przypadków, w których projekt robót geologicznych nie wymaga zatwierdzenia... 30 2.27 Zniesienie, na gruncie ustawy o podatku akcyzowym obowiązku stosowania przy przemieszczaniu poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy win produkowanych przez "małych winiarzy" dokumentów towarzyszących określonych w art. 24 ust. l lit. a (iii) rozporządzenia 436/2009... 30 2.28 Zniesienie obowiązków niektórych osób prawnych w zakresie prowadzonej przez nie działalności poręczeniowo-gwarancyjnej... 31 2.29 Zwolnienie płatników składek, którzy opłacają za ubezpieczonych tylko składkę na ubezpieczenie zdrowotne z obowiązku przekazywania ubezpieczonym informacji z raportów miesięcznych... 32 2.30 Możliwość składania oświadczeń w miejsce dotychczas wymaganych zaświadczeń - ustawa z dnia 9 lipca 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości... 33 2.31 Możliwość składania oświadczeń w miejsce dotychczas wymaganych zaświadczeńustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym 33 2.32 Możliwość składania oświadczeń w miejsce dotychczas wymaganych zaświadczeńustawa z dnia 18 września 200 l r. o podpisie elektronicznym... 3 3 2.33 Możliwość składania oświadczeń w miejsce dotychczas wymaganych zaświadczeńustawa z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku suszu paszowego oraz rynków lnu i konopi uprawianych na włókno... 34 3

2.34 Możliwo ś ć składania o świadczeń w miej sce dotychczas wymaganych dokumentówustawa z dnia z 22 września 2006 r. o przejrzystości stosunków finansowych pomiędzy organami publicznymi a przedsiębiorcami publicznymi oraz o przejrzystości finansowej niektórych przedsiębiorców... 35 3 Społeczna odpowiedzialność biznesu oraz sprawna administracja... 37 3.1 Wyłączenie z podatku VAT usług bezpłatnej pomocy prawnej na rzecz osób niezamożnych oraz zwolnienie otrzymującego pomoc z podatku dochodowego z tego tytułu...... 37 3.2 Doprecyzowanie przepisów o informacji publicznej w odniesieniu do orzeczeń sądowych......... 3 8 3.3 Zapewnienie podstaw prawnych dla wystawiania niepreferencyjnych świadectw pochodzenia przez inne (obok organów celnych) podmioty upoważnione na podstawie przepisów odrębnych............ 38 4

1 Poprawa płynności finansowej przedsiębiorców oraz wsparcie inwestycji 1.1 Zwolnienie pracowników z podatku dochodowego z tytułu świadczenia dowozu do zakładu pracy na koszt pracodawcy Propozycja: Zwolnienie z podatku dochodowego świadczenia dowozu do zakładu pracy transportem zbiorowym (autobusem, busem) organizowanym przez pracodawcę - na rzecz pracowników. Wprowadzenie zwolnienia - do art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzasadnienie: Niejednokrotnie w związku z brakami kadrowymi w najbliższym otoczeniu inwestycji przedsiębiorcy decydują się na dowóz pracowników z sąsiednich miejscowości, w których część mieszkających tam osób bezrobotnych gotowa jest podjąć pracę, ale tylko i wyłącznie w sytuacji, gdy pracodawca zapewni im dojazd do pracy. Zapewnienie darmowego transportu przez pracodawcę stanowi jeden z decydujących czynników dla podjęcia pracy w miejscu oddalonym od miejsca zamieszkania, szczególnie w przypadku terenów słabiej skomunikowanych. W celu promocji zatrudnienia osób bezrobotnych zasadne jest zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych dowozu do zakładu pracy poprzez odpowiednie uzupełnienie art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wyraźne wprowadzenie zwolnienia podatkowego w tym zakresie pobudzi aktywność inwestycyjną przedsiębiorców oraz będzie zachęcać do zatrudniania osób bezrobotnych, z miejscowości oddalonych od zakładu pracy. Powyższa propozycja będzie szczególnie korzystna dla pracowników mieszkających na terenie objętym strukturalnym bezrobociem, na terenie gminy o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym albo w gminie zagrożonej recesją i degradacją społeczną. W celu zapewnienia spójności przepisów zasadne byłoby wyłączenie świadczenia również z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. 1.2 Zniesienie obowiązku obligatoryjnego potwierdzania zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R Propozycja: Zniesienie obowiązku automatycznego potwierdzania zgłoszenia rejestracyjnego V AT -R przez naczelnika urzędu skarbowego. Potwierdzenie dokonania rejestracji odbywałoby się wyłącznie na wniosek zainteresowanego. W związku z koniecznością dokonania zmiany wzoru druku VAT-R oraz wprowadzenia nowej funkcjonalności w 5

systemie POL T AX proponuje się odpowiednie vacatio legis - wejście w życie przepisu nastąpiłoby w dniu l stycznia 2014 r. Uzasadnienie: Podatnicy V AT są obowiązani przed dniem wykonania pierwszej czynności złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyj n e V A T-R. Naczelnik urzędu skarbowego, zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie (V AT -5) jako "podatnika V AT czynnego" lub jako "podatnika VAT zwolnionego". Opłacie skarbowej podlega czynność "potwierdzenia rejestracji", nie zaś sama rejestracja, czyli złożenie wniosku VAT-R. Samo potwierdzenie następuje zaś z urzędu. Obowiązek zapłaty 170 zł powstaje z chwilą złożenia zgłoszenia i uiszcza ją sam przedsiębiorca. Opłata jest przychodem właściwej miejscowo gminy. Ponadto, na wniosek zainteresowanego naczelnik urzędu skarbowego jest obowiązany potwierdzić, czy podatnikjest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony (art. 96 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług). Zainteresowanym może być zarówno sam podatnik, jak i osoba trzecia mająca interes prawny w złożeniu wniosku. Z tego tytułu opłata skarbowa wynosi 21 zł. Utrzymywanie dwóch opłat z tytułu potwierdzenia zarejestrowania jako podatnika V A T wydaje się zbędne. Usunięcie opłaty skarbowej dokonywanej przed rejestracją obniży koszty rozpoczynania działalności gospodarczej. Dodatkowym argumentem jest fakt, iż obciążone obowiązkiem tej opłaty "potwierdzenie zarejestrowania podatnika" nie jest żadną odrębną czynnością wymagającą dodatkowego nakładu pracy administracji skarbowej i jest związane z przyjęciem od podatnika zwykłego zgłoszenia, bezwzględnie wymaganego przepisami prawa. Ponadto, w obecnym stanie prawnym składanie zgłoszenia rejestracyjnego lub aktualizacyjnego V A T przez przedsiębiorców - osoby fizyczne jest czynnością automatyczną. Wniosek taki może być złożony elektronicznie, wraz z wnioskiem o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (art. 25 ust. Sa ustawy o swobodzie działalności gospodarczej). W związku z tym jego przyjęcie i przetworzenie przez organ podatkowy nie nakłada na ten organ dodatkowej pracy. Brak jest ekwiwalentności opłaty w stosunku do czynności wykonywanych przez urząd skarbowy. Propozycja spowoduje konieczność zmiany ustawy o podatku od towarów i usług oraz załącznika do ustawy o opłacie skarbowej. 6

1.3 Wydłużenie terminu na rozliczenie VAT w imporcie dla AEO Propozycja: Odejście od restrykcyjnego terminu płatności podatku od towarów importowanych w ciągu l O dni od dnia powiadomienia przez organ celny o wysokości należności podatkowych na rzecz rozliczenia wraz ze składaniem deklaracji podatkowej V AT - dla przedsiębiorców posiadających status upoważnionego przedsiębiorcy AEO w zakresie transakcji, w których AEO działają we własnym imieniu i na własną rzecz. Uzasadnienie: Ustawowym terminem zapłaty podatku V AT z tytułu importu towarów jest - zgodnie z art. 33 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług - termin l O dni licząc od dnia powiadomienia przez organ celny o wysokości należności podatkowych. Termin ten jest zbieżny z terminem płatności należności celnych. Zgodnie z obowiązującym przepisem art. 33a ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy korzystający z procedury uproszczonej mogą rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów. Art. 5a Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U.UE.L.92.302.1 z późn. zm.) stanowi, iż organy celne mogą przyznać z uwzględnieniem określonych w ww. przepisie kryteriów przedsiębiorcy mającemu siedzibę na obszarze Unii Europejskiej status upoważnionego przedsiębiorcy. Jest to szczególna grupa przedsiębiorców, spełniających wysokie standardy dotyczące wypłacalności finansowej, prowadzenia ewidencji handlowych, bezpieczeństwa towarów, ewidencji i systemów informatycznych. Upoważniony przedsiębiorca jest podmiotem wiarygodnym dla administracji celnej, który uprawniony jest do realizacji pewnego katalogu korzyści określonych w przepisach prawa unijnego oraz ułatwień w zakresie obsługi wprowadzonych przez Służbę Celną. W chwili obecnej status AEO uzyskało w Polsce 588 przedsiębiorców. We wszystkich państwach Unii Europejskiej jest obecnie ok. 12 tys. upoważnionych przedsiębiorców. Mając powyższe na uwadze zasadnym jest budowanie szczególnej pozycji upoważnionych przedsiębiorców AEO na rynku a co za tym idzie rozszerzanie katalogu ułatwień dla tej grupy przedsiębiorców na płaszczyźnie krajowej. Z szacunkowych danych wynika, że ok. 90% upoważnionych przedsiębiorców AEO korzysta z procedur uproszczonych, tak więc opisane ułatwienie będzie miało znaczenie dla pozostałej liczby ok. l O %przedsiębiorców AEO. 7

Wprowadzenie postulowanej zmrany poprawi konkurencyjność polskiej gospodarki, gdyż zwiększy ilość odpraw dokonywanych w Polsce oraz przyciągnie dodatkowe ilości ładunków przechodzących przez polskie porty morskie. 1.4 Zmniejszenie uciążliwości importowych procedur kontrolnych towarów przez polskie porty morskie Propozycja: Co do zasady przeprowadzanie czynności urzędowych (innych niż rewizja, badania laboratoryjne czy kwarantanna) niezbędnych do dopuszczenia towaru do obrotu, w ciągu 24 godzin od momentu przedstawienia towaru do kontroli granicznej. Ustawowe zobowiązanie, że każda inspekcja (właściwa służba) będzie informowała dyrektora urzędu celnego o terminie i godzinie planowanej kontroli, a dyrektor będzie zobowiązany do niezwłocznego przekazania tej informacji do wszystkich służb, w celu właściwego zaplanowania harmonogramu czynności przez te służby. W szczególnie uzasadnionych przypadkach termin mógłby zostać przedłużony do 48 godzin. Uzasadnienie: W obecnym stanie prawnym importowany do Polski towar podlega kontrolom wielu wyspecjalizowanych służb i instytucji kontrolnych, m.in. kontroli celnej, sanitarnej, jakości handlowej, weterynaryjnej, fitosanitarnej oraz granicznej. Proponowane rozwiązanie sprzyjać będzie znacznemu ograniczeniu czasu przeprowadzania kontroli, a w konsekwencji przyspieszy obrót towarem przez przedsiębiorcę. Informacje uzyskane przez dyrektora urzędu celnego dotyczące terminu odprawy w kraju wywozu, rodzaju towaru, środka transportu oraz warunków frachtu będą przekazywane wszystkim służbom i instytucjom kontrolnym zobowiązanym do dokonania kontroli lub inspekcji towaru. Proponowane rozwiązanie będzie dotyczyć tylko tych towarów, które po przeprowadzeniu dostępnej w chwili kontroli i wymaganej odrębnymi ustawami dokumentacji mogą zostać dopuszczone do dalszego obrotu. W szczególnych sytuacjach (uzasadnionych bezpieczeństwem publicznym, ochroną życia i zdrowia ludzi i zwierząt i ochroną środowiska) termin ulegałby przedłużeniu do 48 godzin. Proponowane rozwiązanie nie będzie miało zastosowania, np. w przypadkach gdy niezbędne będzie dokonanie przez służby i instytucje kontrolne przeglądu towaru, w szczególności polegającego na kontroli tożsamości lub kontroli fizycznej związanej m.in. z pobraniem próbek do badań lub kwarantanną oraz w przypadkach odmiennie uregulowanych prawem międzynarodowym. Skutkiem proponowanych zmian będzie zwiększenie wolumenu odpraw celnych ostatecznych dokonywanych w Polsce, a co za tym idzie - wielkości poboru należności celnych, z których 25% będzie zasilać polski budżet państwa. 8

Należy mieć na uwadze, że art. 26 ust. l Wspólnotowego Kodeksu Celnego stanowi, iż w przypadku gdy kontrola przeprowadzana jest przez organy inne niż organy celne, kontrole takie powinny być wykonywane w ścisłej koordynacji z organami celnymi, a jeśli to możliwe, w tym samym czasie i miejscu. Propozycja MG byłaby wykonaniem powyższego przepisu i umożliwiłaby maksymalizację efektywności kontroli. Propozycja wpisuje się w trwające obecnie działania regulacyjne oparte na koncepcji "Single Window", które mają na celu ułatwienie obrotu gospodarczego, zwiększenie konkurencyjności w zakresie obrotu towarowego z zagranicą oraz lepszą współpracę międzyinstytucj onalną. Powyższa zmiana będzie wymagać dokonania nowelizacji ustaw regulujących działanie wszystkich instytucji kontrolnych, którym podlegają towary importowane. l. 5 U chylenie delegacji ustawowych zobowiązujących do wydania rozporządzeń w sytuacji, gdy realizacja zadań wynikających z systemu nadzoru rynku nie wymaga formy rozporządzenia Propozycja: wykreślenie delegacji ustawowych: art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów, art. 43a ust. 9 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności, art. 68 ust. 6 ustawy z dnia 20 maja 201 O r. o wyrobach medycznych. Uzasadnienie: Rada Ministrów oraz Minister Finansów zostali zobowiązani do wydania rozporządzeń uszczegóławiających zasady postępowania Służby Celnej oraz organów wyspecjalizowanych, określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 76512008 z dnia 9/ipca 2008 r. ustanawiającym wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylającym rozporządzenie (EWG) nr 339/93 (Dz. Urz. UE L 218 z 13.08.2008, str. 30). Ww. rozporządzenie 765/2008 stosowane jest przez Służbę Celną oraz organy nadzoru runku bezpośrednio. Polityka stosowania ww. rozporządzenia 765/2008 wskazuje, że uregulowanie zasad współpracy pomiędzy organami uczestniczącymi w systemie nadzoru rynku powinno nastąpić w formie porozumień wielostronnych lub dwustronnych. Idea uregulowania zasad współpracy pomiędzy organami uczestniczącymi w systemie nadzoru rynku w formie porozumień znajduje również odzwierciedlenie w wytycznych Komisji Europejskiej dotyczących kontroli przywozu w zakresie bezpieczeństwa i zgodności produktów. Ponadto, kompletność systemu stworzonego rozporządzeniem nr 765/2008 i obowiązującymi już 9

krajowymi przepisami oraz zbyt szeroki zakres wytycznych zawartych w upoważnieniach, powodują, iż dalsze utrzymywanie tych delegacji jest niecelowe. Proponowane rozwiązanie pozytywnie wpłynie na skuteczność wykonywania obowiązków przez organy zawierające porozumienie, zwłaszcza poprzez zapewnienie elastycznego i sprawnego dostosowania zadań określonych w porozumieniu do oczekiwań przedsiębiorców a także, zmieniających się warunków prawnych czy technologicznych. Przyjęcie formy porozumtema w mtejsce rozporządzeń umo ż liwi szybką reakcję i aneksowanie lub zmianę porozumienia w razie zaistnienia takiej konieczności. Ponadto, uproszczeme procedur, które nie mogą zostać wskazane w rozporządzeniu, a zostaną określone w porozumieniu, będzie miało wpływ na ułatwienie obrotu gospodarczego z zagranicą, poprzez sprawne, szybkie i adekwatne do sytuacji reakcje właściwych organów, tym samym na podejmowanie stosownych działań wobec towarów stanowiących zagrożenie dla runku unijnego, z jednoczesnym przyspieszeniem obsługi i wsparciem dla przedsiębiorców prowadzących swoją działalność w sposób zgodny z prawem. Rozwiązanie będzie dotyczyło całości obrotu towarowego z zagranicą, dokonywanego zarówno z wykorzystaniem transportu lądowego, jak i morskiego czy lotniczego. l. 6 Przesądzenie, że zwrot podatku akcyzowego dotyczy samochodów osobowych zarówno w procedurze eksportu jak i wewnątrzwspólnotowego wywozu Propozycja: Przesądzenie zasad zwrotu podatku akcyzowego od wywożonych z kraju samochodów osobowych przez usunięcie wątpliwości czy warunek "niezarejestrowania wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym samochodu osobowego" dotyczy tylko samochodu osobowego eksportowanego czy też wewnątrzwspólnotowo. dostarczanego Uzasadnienie:. Proponowana zmiana polega na doprecyzowaniu przepisu art. l 07 ust. l ustawy o podatku akcyzowym w celu usunięcia wątpliwości, w zakresie nierównego traktowania podmiotów dokonujących eksportu samochodu osobowego, od którego akcyza została zapłacona na terytorium kraju oraz podmiotów dokonujących dostawy wewnątrzwspólnotowej takiego samochodu osobowego. Doprecyzowanie przepisów w tym zakresie byłoby korzystne dla podatników, gdyż zwrot akcyzy zapłaconej od samochodów osobowych, które następnie zostają wywiezione do innego państwa członkowskiego czy też wyeksportowane przysługiwałby zarówno od eksportu (państwa poza UE) jak i od węwnątrzwspólnotowego wywozu (na terenie UE). lo

J. 7 Rozszerzenie kręgu podmiotów mogących ubiegać s tę o zwrot zapłaconego podatku akcyzowego Propozycja: Rozszerzenie kręgu podmiotów mogących się ubiegać o zwrot zapłaconego od wyrobów akcyzowych podatku akcyzowego w związku z ich wywozem z terytorium kraju. Uzasadnienie: Przepisy unijne umożliwiają każdemu z państw członkowskich samodzielnie określić zasadę zwrotu podatku akcyzowego. Mając na uwadze powyższe oraz postulaty podatników proponuje się zmianę umożliwiającą ubieganie się o zwrot każdemu, kto dokonuje dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu oraz spełni wymagane warunki. Aktualnie o zwrot podatku mogą ubiegać się podatnicy, którzy dokonali dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów akcyzowych oraz podmioty, które nabyły te wyroby akcyzowe od podatnika i dokonały ich dostawy wewnątrzwspólnotowej, a także podatnicy, którzy dokonali eksportu wyrobów akcyzowych oraz podmioty, które nabyły te wyroby akcyzowe od podatnika i dokonały ich eksportu. Z literalnej wykładni art. 82 ustawy o podatku akcyzowym wynika, że o zwrot podatku od wyrobów akcyzowych wywiezionych poza terytorium Polski może ubiegać się jedynie podmiot, który jako pierwszy nabył wyrób akcyzowy. Podmiot, który jest drugim lub dalszym nabywcą wyrobów akcyzowych nie otrzyma już zwrotu mimo, że zachował wszystkie przewidziane procedury. Obecna regulacja może powodować podwójne opodatkowanie tych samych wyrobów, co jest sprzeczne z zasadąjednofazowości akcyzy. Zwrot akcyzy w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu uzależniony będzie od udokumentowania zapłaty akcyzy na terytorium kraju od dostarczanych wewnątrzwspólnotowo lub eksportowanych wyrobów akcyzowych. 1.8 Usunięcie wątpliwości interpretacyjnych dotyczących zastosowania ustawy o kredycie konsumenckim do umów leasingu Propozycja: Dokonanie nowelizacji, poprzez zastąpienie w art. 4 ust. l pkt 2 i art. 4 ust. 4, zwrotu "obowiązek przeniesienia własności przedmiotu umowy na konsumenta" zwrotem "obowiązek nabycia przedmiotu umowy przez konsumenta", tak aby usunąć pojawiające się w związku z brzmieniem przepisów wątpliwości interpretacyjne. Uzasadnienie: Art. 4 ust. l pkt 2 i art. 4 ust. 4 ustawy o kredycie konsumenckim implementują przepis art. 2 ust. 2 pkt d dyrektywy 2008/48/WE w sprawie umów o kredyt konsumencki. Zgodnie z powoływanym przepisem dyrektywy, jej przepisy nie mają zastosowania do umów leasingu jeżeli umowa me przewiduje "obowiązku nabycia przedmiotu umowy". Tymczasem w art. 4 ust. l pkt 2 i art. 4 ust. 4 ustawy o kredycie 11

konsumenckim posłużono się sformułowaniem, jeżeli umowa me przewiduje obowiązku przeniesienia własności przedmiotu umowy na konsumenta". Wykorzystanie sformułowania "przeniesienie własności przedmiotu umowy" podyktowane było dążeniem do zapewnienia spójności z terminologią przyjętą w polskim systemie prawnym przy pełnym odzwierciedleniu przepisów dyrektywy, jednak wywołało wątpliwości na której stronie umowy taki obowiązek miałby spoczywać. W celu rozwiania sygnalizowanych przez środowisko leasingodawców wątpliwości proponuje się zmianę przepisów odzwierciedlającą sformułowanie przyjęte w dyrektywie. 1.9 Rozszerzenie podmiotowego i przedmiotowego zakresu udzielania poręczeń w zakresie ochrony środowiska i gospodarki wodnej Propozycja: Poszerzenie przedmiotu działalności Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW) o poręczenia spłaty pożyczek oraz spłaty odsetek od kredytów lub pożyczek, a także uniezależnienie możliwości udzielania poręczeń od tego, czyja wierzytelność miałaby zostać zabezpieczona i jednocześnie wyposażenie w podobne uprawnienia także wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej (wfośigw). Uzasadnienie: Obecny dopuszczalny zakres działalności poręczeniowej NFOŚiGW obejmuje jedynie, udzielanie poręczeń spłaty kredytów oraz zwrotu środków przyznanych przez rządy państw obcych i organizacje międzynarodowe, przeznaczonych na realizację zadań ochrony środowiska i gospodarki wodnej. Zakres tej działalności jest zawężony, więc instrument poręczeń nie jest w praktyce wykorzystywany przez NFOŚiGW. Z tego względu zasadne jest uniezależnienie możliwości udzielania poręczeń od tego, czyja wierzytelność miałaby zostać zabezpieczona, a także rozszerzenie przedmiotu poręczeń o spłaty pożyczek oraz spłaty odsetek od kredytów lub pożyczek Z kolei umożliwienie udzielania poręczeń przez wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej, w analogicznym zakresie jak NFOŚiGW uzasadnione jest potrzebą rozszerzenia dopuszczalnych form działalności tych wfośigw, która będzie mogła być adresowana w szczególności do przedsiębiorców. Rozszerzenie dopuszczalnego zakresu udzielanych przez ww. jednostki poręczeń ułatwi zainteresowanym podmiotom, w tym przedsiębiorcom, dostęp do zewnętrznego finansowania. Jednocześnie zmiany te wyposażą NFOŚiGW oraz wfośigw w dodatkowe narzędzie wykonywania zadań związanych z realizacją programów dofinansowywanych z funduszy UE w perspektywie finansowej 2014-2020. Pośrednio regulacja oddziaływać będzie na 12

beneficjentów wsparcia udzielanego przez NFOŚiGW i wfośigw w formie poręczeń, wśród których, jako potencjalnych, wskazać można m.in.: przedsiębiorców, w szczególności MŚP, realizujących przedsięwzięcia z zakresu ochrony środowiska lub gospodarki wodnej, w tym m.in. inwestycje w sektorze odnawialnych źródeł energii (OZE), inwestycje zmierzające do zwiększenia efektywności wykorzystania energii czy poprawy innowacyjności, spółki komunalne, których istotni dotychczasowi poręczyciele, tj. jednostki samorządu terytorialnego, mają ograniczone możliwości budżetowe, 2 Ograniczenie obowiązków informacyjnych 2.1 Zmniejszenie obciążeń administracyjnych związanych z obrotem olejami opałowymi oraz odstąpienie od sankcji w przypadku niezłożenia miesięcznego zestawienia oświadczeń Propozycja: Rozszerzenie na wszystkie podmioty zajmujące się obrotem paliwami opałowymi, możliwości zastępowania dotychczasowych oświadczeń dotyczących przeznaczenia paliw opałowych oświadczeniami między sprzedawcą a nabywcą oraz odstąpienie składanymi w okresowej umowie zawartej od stosowania sankcyjnej stawki akcyzy w przypadku niezłożenia przez dany podmiot miesięcznego zestawienia oświadczeń dotyczących przeznaczenia paliw opałowych. Uzasadnienie: Celem proponowanej zmiany jest zmniejszenie obciążeń administracyjnych związanych z obrotem olejami opałowymi poprzez umożliwienie wszystkim podmiotom zastępowania dotychczasowych oświadczeń dotyczących przeznaczenia oleju opałowego oświadczeniami składanymi w okresowej umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ustawie. Obecnie taką możliwość przepisy dają tylko nielicznym podmiotom takim jak np. organy administracji publicznej, jednostki sił zbrojnych czy szkoły. Niezależnie od oświadczenia złożonego na okresowej umowie, każdorazowa sprzedaż oleju opałowego będzie musiała być udokumentowana fakturą. Ponadto proponowana zmiana ma na celu odstąpienie od stosowania konsekwencji w postaci sankcyjnej stawki akcyzy w przypadku, gdy dany podmiot nie złoży w terminie lub nie złoży wcale miesięcznego zestawienia 13

oświadczeń dotyczących przeznaczenia paliw płynnych. Rozwiązanie to nie osłabi systemu kontroli faktycznego wykorzystywania przez podmioty paliw opałowych i nie zwiększy poziomu niebezpieczeństwa dokonywania nadużyć w tym obszarze. Podmioty nadal będą miały obowiązek składania w terminie miesięcznych zestawień oświadczeń o przeznaczeniu paliw opałowych do celów opałowych. Niedotrzymanie tego terminu będzie rodziło podobne konsekwencje jak niezłożenie w terminie deklaracji podatkowej czy też wymaganej przepisami prawa podatkowego informacji podatkowej. 2.2 Redukcja danych określonych w miesięcznym zestawieniu oświadczeń o przeznaczeniu wyrobów akcyzowych do celów opałowych. Propozycja: Redukcja danych określonych w miesięcznym zestawieniu oświadczeń o przeznaczeniu wyrobów akcyzowych do celów opałowych, o którym mowa w art. 89 ust. 15 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626 z późn. zm.). Uzasadnienie: Celem proponowanej zmiany jest zmniejszenie obciążeń administracyjnych związanych z obrotem paliwami opałowymi poprzez odstąpienie od podania w miesięcznym zestawieniu oświadczeń następując ych danych: - daty złożenia oświadczenia, - określenia liczby urządzeń grzewczych posiadanych przez nabywców, wynikającej ze złożonych przez nich oświadczeń, - miejsca (adresu), gdzie znajdują się urządzenia grzewcze wskazane w oświadczeniach. 2.3 Ograniczenie obowiązków statystycznych dla mikroprzedsiębiorców Propozycja: Zwolnienie mikroprzedsiębiorców z obowiązku przekazywania przez pierwszy rok kalendarzowy danych statystycznych, z wyłączeniem informacji statystycznych, które są wymagane prawem unijnym lub na podstawie innych zobowiązań międzynarodowych. Przedsiębiorcy w tym okresie będą mogli brać udział w badaniach statystycznych dobrowolnie. Uzasadnienie: Obowiązek przekazywania danych statystycznych stanowi obciążenie szczególnie dla małych przedsiębiorstw dysponujących ograniczoną liczbą pracowników. Propozycja będzie dotyczyła roku kalendarzowego, w którym dany podmiot zarejestrował swoją działalność. Przykładowo panelowe badanie nowych przedsiębiorstw prowadzone jest we wrześniu, z kolei sprawozdanie SP-3 przedsiębiorca składa za rok kalendarzowy, w 14

którym rozpoczął działalność gospodarczą, do 15 marca następnego roku. Przedsiębiorcy są zobowiązani do składania również innych sprawozdań statystycznych za pierwszy rok działalności, w okresach kwartalnych lub miesięcznych. Jednocześnie propozycja MG nie ogranicza możliwości dobrowolnego udziału przedsiębiorców w badaniach statystycznych. Ponadto należy mieć na uwadze, że część danych gromadzona jest przez administrację np. w ramach CEIDG. Propozycja nie będzie dotyczyła tych informacji statystycznych, które są wymagane prawem unijnym lub na podstawie innych zobowiązań międzynarodowych. 2.4 Ujednolicenie terminu powstania obowiązku podatkowego w podatkach dochodowych z podatkiem od towarów i usług dla zaliczek ewidencjonowanych w kasie fiskalnej Propozycja: W celu uproszczenia rozliczeń podatkowych, jeśli obrót rejestrowany jest za pośrednictwem kasy fiskalnej, w przypadku przyjmowanych zaliczek proponuje s1ę ujednolicenie momentu powstania obowiązku podatkowego w obydwu podatkach (w miesiącu pobrania zaliczki). Uzasadnienie: Obecnie, zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. Pobrane zaliczki nie stanowią zatem przychodu w podatku dochodowym w danym okresie sprawozdawczym. Natomiast dla podatku od towarów i usług każda zaliczka stanowi podstawę opodatkowania, w ciągu 7 dni od daty jej pobrania. Przedsiębiorcy ewidencjonujący obrót za pomocą kas fiskalnych z jednej strony mają obowiązek zaewidencjonować pobraną zaliczkę na poczet wykonania usługi czy sprzedaży towaru, jednocześnie zaliczka ta nie stanowi przychodu w podatku dochodowym. Problem jest szczególnie kłopotliwy dla firm wykonujących usługi o stosunkowo niewielkiej wartości, przy których zwyczajowo pobiera się zaliczki, np. usługi optyczne, remontowo-budowlane, fotograficzne, motoryzacyjne, pralnicze i wiele innych naprawczych. Sytuacja ta powoduje, że często, zwłaszcza na przełomie miesiąca, podatnik musi odrębnie rozliczać obrót kasowy dla celów V AT i podatku dochodowego. Wymaga to prowadzenia odrębnej ewidencji przyjętych zaliczek, o które należy pomniejszać obrót kasowy. Przepisy tego nie regu l ują. W kolejnym miesiącu, jeśli usługa zostanie wykonana, prowadzone ewidencje dla podatku dochodowego powinna zostać skorygowane o zrealizowane zaliczki. Rodzi to wiele problemów, z ryzykiem pomyłek, tym bardziej, że w przypadku większości działalności usługowych chodzi o niewielkie kwoty. W celu uproszczenia rozliczeń podatkowych w 15

sytuacji, gdy obrót rejestrowany jest za pośrednictwem kasy fiskalnej w przypadku przyjmowanych zaliczek proponuje się ujednolicenie powstania obowiązku podatkowego w obydwu podatkach, tj. do miesiąca pobrania zaliczki. Zmiana przepisów uprości przedsiębiorcom prowadzenie ewidencji niezbędnych dla rozliczeń podatkowych. Ponadto, propozycja nie powinna powodować negatywnych skutków dla budżetu państwa. 2.5 Zniesienie obowiązku sprawdzenia do 30 kwietnia prawidłowości danych przekazanych do ZUS w miesięcznych raportach imiennych. Propozycja: Zniesienie obowiązku wynikającego z art. 41 ust 7 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (płatnik składek jest zobowiązany dokonać sprawdzenia prawidłowości danych przekazanych do ZUS w imiennym raporcie miesięcznym dotyczącym danego roku kalendarzowego nie później niż do dnia 30 kwietnia następnego roku kalendarzowego). Uzasadnienie: Obowiązek wynikający z art. 41 ust. 7 ustawy o sus stanowi dodatkowe i zbędne obciążenie dla przedsiębiorców. Płatnik składek przekazując do ZUS dane jest zobowiązany do złożenia oświadczenia, że zawarte w nich informacje są zgodne ze stanem prawnym i faktycznym oraz, że płatnik składek jest świadomy odpowiedzialności karnej z tytułu przekazania nieprawdziwych danych lub ich zatajenia. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w przekazanych raportach płatnik składek we własnym zakresie jest zobowiązany, na podstawie art. 41 ust 6 ustawy o sus, do złożenia raportów korygujących. Taki sam obowiązek powstaje w wyniku stwierdzenia nieprawidłowości przez ZUS lub w wyniku reklamacji ubezpieczonego, który otrzymał informację o stanie indywidualnego konta w ZUS. Dokonanie korekty przekazanych raportów wymaga od płatnika składek uprzedniego szczegółowego sprawdzenia dotychczasowych rozliczeń związanych ze stanem konta ubezpieczonego, u którego wystąpiła nieprawidłowość. Przepis art. 41 ust. 7 jest zaostrzeniem normy wyrażonej w art. 41 ust. 6 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Zarówno dochowanie jak i nie dochowanie terminu, o którym mowa w art. 41 ust. 7 ustawy o sus nie wpływa na możliwość złożenia kolejnej korekty. W związku z powyższym, przewidziana w art. 98 ust. l pkt 6a) ustawy o sus sankcja dla płatnika składek za nie stwierdzenie nieprawidłowości w imiennym raporcie miesięcznym w terminie określonym w art. 41 ust. 7 (kara grzywny do 5 000 zł) jest nieadekwatna w stosunku do zaniechanego obowiązku, zwłaszcza jeżeli jego spełnienie nie wpływa na ostateczne rozliczenie konta ubezpieczonego. 16

2. 6 Elektronizacja potwierdzeń o zapoznaniu się z informacją o systemie dobrowolnej rejestracji podmiotów kwalifikowanych Propozycja: Umo ż liwienie złożenia potwierdzenia zapoznania się z warunkami korzystania z certyfikatu w formie dokumentu elektronicznego poprzez nadanie nowego brzmienie art. 14 ust. 5 ustawy o podpisie elektronicznym: Uzasadnienie: Zmiana wart. 14 ust. 5 ustawy o podpisie elektronicznym umożliwi złożenie potwierdzenia zapoznania się z warunkami korzystania z certyfikatu w formie dokumentu elektronicznego. Przepis w obecnym brzmieniu w sposób nadmiarowy nakłada obowiązki zarówno na wystawców certyfikatów kwalifikowanych, jak i niekwalifikowanych. Zawarcie umowy w odniesieniu do certyfikatów niekwalifikowanych powinno być realizowane na zasadzie dobrowolności. Certyfikaty zwykłe mogą być świadczone jako usługa komercyjna z wyraźnym określeniem wzajemnych praw i obowiązków stron, chociaż częstokroć są wydawane jako usługa gratisowa. Obowiązek zawarcia w takim przypadku umowy wydaje się nadmiarowy. Powyższa propozycja usuwa anachroniczne przepisy, które powodowały dotychczas stosowanie pisemnych potwierdzeń w obszarze usług certyfikacyjnych, czyli technik, które same miały posłużyć zastąpieniu komunikacji przy użyciu pisma. 2. 7 Ograniczenie wymogu formy pisemnej umowy przy usługach certyfikacyjnych oraz rezygnacja z rygoru nieważności Propozycja: Wprowadzenie ograniczenia wymogu formy pisemnej umowy tylko do tych usług certyfikacyjnych, które polegają na wydawaniu certyfikatów poprzez nadanie nowego brzmienia art. 16 ust. l i 2 ustawy o podpisie elektronicznym oraz rezygnacja z rygoru nieważności umowy. Uzasadnienie: Wymóg formy pisemnej pod rygorem nieważności dla zawierania umów o wszelkie usługi certyfikacyjne jest zbyt szeroki. Oznacza w szczególności, że dla zakupu usługi znakowania czasem konieczne jest pod rygorem nieważności zawarcie umowy w formie pisemnej. Forma pisemna musi być zachowana także przy użyciu kwalifikowanego podpisu elektronicznego. Przepis ogranicza możliwość zakupu online tego rodzaju usług przez osoby nieposiadające bezpiecznego podpisu elektronicznego, a przecież także osoby nieposiadające własnego podpisu elektronicznego powinny mieć łatwość w skorzystaniu ze znakowania czasem, np. dla potrzeb konserwacji mocy dowodowej dokumentów podpisanych przez posiadające podpis osoby trzecie. Nakładanie wymogu formy pisemnej na zakup usługi znakowania czasem czy usługi wydawania certyfikatów innych niż kwalifikowane może 17

zniechęcać również do świadczenia tego rodzaju usług, gdyby miały mieć charakter nieodpłatny. Umowy tego rodzaju mogą i powinny b yć zawierane na odległość w sposób odformalizowany drogą elektroniczną. Tym bardziej zastrzeżenie rygoru nieważności jest w tym przypadku nadmiarowe. Sankcja nieważności w tych przypadkach, gdy nie dochowano wymogu formy pisemnej wydaje się zbyt dotkliwa i godząca zwłaszcza w odbiorców usług certyfikacyjnych. 2.8 Umożliwienie podmiotom kwalifikowanym złożenia w formie elektronicznej wniosków wraz z załącznikami Propozycja: Złożenie wniosku o wpis do rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne wraz załącznikami powinno być możliwe do realizacji, według wyboru wnioskodawcy, pismem wniesionym do urzędu, w tym przesłanym pocztą lub drogą elektroniczną za pośrednictwem elektronicznej skrzynki podawczej lub pojedynczego punktu kontaktowego. Złożenie wniosku wraz z załącznikami drogą elektroniczną musi zostać dokonane z zapewnieniem integralności i autentyczności pochodzenia. Uzasadnienie: Elektronizacji powinien podlegać opcjonalnie zarówno wniosek, jak i wszelkie jego załączniki, określone w art. 24 ust. 2 ustawy o podpisie elektronicznym Wynika to z art. 8 dyrektywy o usługach na rynku wewnętrznym, który stanowi że: "Państwa członkowskie zapewniają, aby wszelkie procedury i formalności dotyczące podejmowania i prowadzenia działalności usługowej były łatwe do wypełnienia na odległość oraz drogą elektroniczną, poprzez odpowiedni pojedynczy punkt kontaktowy i w odpowiednich właściwych organach." Wszelkie czynności związane z prowadzeniem działalności usługowej w zakresie usług certyfikacyjnych powinny być zatem możliwe do realizacji według wyboru usługodawcy drogą elektroniczną lub w formie tradycyjnej. W odniesieniu do załączników wniosku konieczne będzie zapewnienie niezbędnych wymogów bezpieczeństwa w zakresie zapewnienia poufności ich przekazywania, w szczególności w odniesieniu do żądań wygenerowania zaświadczeń certyfikacyjnych. Rozwiązanie to pozwoli na ograniczenie kosztów związanych ze złożeniem obszernego wniosku o wpis do rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne. 2. 9 Wydłużenie terminów na zgłaszanie zmian przez podmiot kwalifikowany Propozycja: Wydłużenie terminu zgłaszania do rejestru prowadzonego przez Ministra Gospodarki zmian stanu faktycznego lub prawnego z 7 do 14 dni a także dopuszczenie 18

możliwości wcześniejszego zawiadomienia o zmianach, jednak nie wcześniej niż na 14 dni przed ich zaistnieniem (art. 28 ust. l ustawy o podpisie elektronicznym). Uzasadnienie: Wiele zmian wymaga potwierdzenia ich odpowiednim wpisem do Krajowego Rejestru Sądowego, którego uzyskanie w terminie 7 dni nie jest możliwe. Natomiast jednoczesne dopuszczenie możliwości wcześniejszego zawiadomienia o zmianach, jednak nie wcześniej niż na 14 dni przed ich zaistnieniem, daje przedsiębiorcy większą możliwość wyboru terminu. 2.1 O Umożliwienie wydania znaków akcyzy producentom wina będącym rolnikami Propozycja: Umożliwienie wydania znaków akcyzy producentom wina będącym rolnikami niezarejestrowanymi jako podatnicy podatku akcyzowego. Uzasadnienie: Uproszczenie procedury polega na umożliwieniu wydania znaków akcyzy producentom wina będącym rolnikami, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy podatku akcyzowego. Obowiązkowi rejestracji jako podatnicy podatku akcyzowego podlegają podmioty prowadzące działalność gospodarczą. W związku z niedawną zmianą ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, z której wynika, iż nie jest działalnością gospodarczą produkcja wina przez producentów będących rolnikami wyrabiającymi mniej niż l 00 hektolitrów wina w ciągu roku gospodarczego, producenci ci nie muszą rejestrować się jako podatnicy podatku akcyzowego. W związku z powyższym powstała pewna sprzeczność polegająca na tym, że tzw. mali producenci win, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy podatku akcyzowego, nie mogą otrzymać znaków akcyzy, a produkują wyroby, które podlegają obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy. Proponowana zmiana pozwoli małym producentom win na legalne otrzymywanie znaków akcyzy, bez dokonywania rejestracji jako podatnicy akcyzy. 2.11 Odstąpienie od obowiązku powiadamiania naczelnika urzędu celnego o formie prowadzonej ewidencji Propozycja: Odstąpienie od obowiązku powiadamiania naczelnika urzędu celnego przez podatników o formie prowadzonej ewidencji. Uzasadnienie: Celem propozycji jest odformalizowanie w przedmiotowym zakresie działań podatników akcyzy. Przepisy o podatku akcyzowym nakładają na podatników obowiązek prowadzenia różnych ewidencji. Mogą one być prowadzone w formie pisemnej lub elektronicznej i zawsze podatnik jest zobligowany do poinformowania naczelnika urzędu celnego o formie prowadzonej ewidencji. Skutki niedokonania tego powiadomienia mogą być 19

różne np. w niektórych sytuacjach jest to warunkiem uzyskania zwolnienia od akcyzy w innych jest to warunek uzyskania określonego zezwolenia. Odstąpienie od obowiązku powiadamiania naczelnika urzędu celnego przez podatników o formie prowadzonej ewidencji pozwoli na uniknięcie negatywnych skutków braku powiadomienia w tych sytuacjach, w których obecne przepisy takie skutki regulują. 2.12 Wprowadzenie wiążącej informacji taryfowej w zakresie podatku akcyzowego Propozycja: Uregulowanie na gruncie podatku akcyzowego wiążącej wzór występujących w prawie celnym WIT -ów. informacji taryfowej na Uzasadnienie: Wprowadzenie na gruncie akcyzy instytucji Akcyzowej Informacji Taryfowej ma na celu umożliwienie podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, uzyskanie na ich wniosek od właściwego organu podatkowego wiążącej organy podatkowe informacji w zakresie klasyfikacji taryfowej tych wyrobów i samochodów. Instytucja ta pozwoli podmiotom gospodarczym uzyskać większą pewność w obrocie gospodarczym oraz ułatwi podmiotom posiadającym Akcyzową Informację Taryfową relacje z organami podatkowymi 2.13 U elastycznienie normy dotyczącej umieszczania na produktach adresu dystrybutora z siedzibą w Polsce. Propozycja: Wyłączenie spod regulacji art. 20 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej tych grup produktów, w stosunku do których odrębne przepisy szczegółowo regulują obowiązki w zakresie oznakowania nie tylko informacją umożliwiającą identyfikację towaru, jak jest obecnie, ale również informacją określającą krajowego dystrybutora. Odesłanie do przepisów odrębnych, które szczegółowo regulują obowiązki w zakresie oznakowania, pozostanie określone na poziomie ogólnym, tak jak w obecnym stanie prawnym. Projektowana zmiana wymaga jednocześnie dokonania doprecyzowania przepisu w zakresie pojęcia "przedsiębiorcy wprowadzającego towar do obrotu na terytorium RP", poprzez odesłanie do oznaczenia producenta w rozumieniu przepisów o ogólnym bezpieczeństwie produktów. Uzasadnienie: Zgodnie z art. 20 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej istnieje obowiązek umieszczania na produktach adresu dystrybutora z siedzibą w Polsce. W przypadku większości grup produktów, które nie są objęte harmonizacją unijną, nie jest to wymagane przepisami prawa UE. Obowiązek ten generuje nieuzasadniony koszt dla przedsiębiorcy wynikający z konieczności zmiany oznakowania produktu lub jego 20

opakowania na potrzeby oferowania produktu na polskim rynku. Odniesienie w nowelizowanym przepisie do definicji producenta zawartej w art. 3 pkt 2 ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów, zapewni oznaczeme produktu firmą prze dsiębiorcy występującego jako wytwórca lub wyznaczony przedstawiciel wytwórcy lub importer lub inny przedsiębiorca uczestniczący w obrocie, jeżeli jego działanie może wpływać na właściwości produktu związane z jego bezpieczeństwem. Propozycja zmiany art. 20 ustawy SDG nie będzie naruszała interesów konsumentów oraz zasad nadzoru rynku w zakresie bezpieczeństwa produktów. Konsument może w zakresie niezgodności towaru z umową dochodzić swych roszczeń od sprzedawcy bądź od gwaranta, zgodnie z ustawą z dnia 27 lipca z 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego. Natomiast w zakresie odszkodowania za wadliwy produkt zastosowanie będzie miał art. 449 5 4 i 5 Kodeksu cywilnego. Propozycja: Zastąpienie 2.14 Zastąpienie obecnego systemu rozliczania podatku dochodowego z tytułu użytkowania pojazdu służbowego do celów prywatnych systemem ryczałtowym użytkowania pojazdu służbowego obecnego systemu rozliczania podatku dochodowego z tytułu do celów prywatnych systemem ryczahowym. Podstawą obliczenia ryczahu od używania pojazdu służbowego byłaby wielokrotność stawki kilometrowej. Ryczałt nie będzie obejmować sytuacji uregulowanych umownie (np. umowa użyczenia bądź najmu pojazdu). Proponuje się uwzględnienie do celów obliczenia ryczahu niskiego przebiegu miesięcznego. Uzasadnienie: Obecnie kwestia wykorzystywania samochodów służbowych do celów prywatnych nie jest precyzyjnie uregulowana, co sprawia, że rozliczenie podatkowe takiego użytkowania nastręcza wielu trudności. Często przyjmuje się, że wartość świadczenia, jakie otrzymuje pracownik z tytułu użytkowania samochodu służbowego w celach prywatnych powinna bazować na koszcie wynajmu takiego samego pojazdu w wypożyczalni samochodów i taka wartość powinna stanowić podstawę do opodatkowania. W wyniku braku precyzyjnych i prostych przepisów w tym zakresie wiele osób nie ujawnia organom podatkowym faktu użytkowania samochodu służbowego do celów prywatnych. Tym samym tworzy się szara strefa, a budżet państwa nie osiąga żadnych korzyści z tego tytułu. Jednocześnie w sposób przystępny uregulowano odwrotną sytuację tj. użytkowanie samochodu prywatnego do celów służbowych (ryczah). Wzorem tego rozwiązania należałoby w formie ryczahu uregulować również kwestię użytkowania samochodu służbowego do celów prywatnych. Ryczah jest rozwiązaniem prostym, co przełożyłoby się z pewnością na 21

większą legalizację takiego użytkowania dla celów podatkowych i zmniejszyłoby obciążenia administracyjne podatników związane z uciążliwym sposobem rozliczania podatku dochodowego z tego tytułu. Korzyści w tym zakresie osiągnęliby zarówno podatnicy, jak i budżet państwa. Wydaje się, że dla celów ustalenia ryczałtu należy przyjąć przebieg, przy którym prywatny charakter przejazdu nie będzie budził wątpliwości (z domu do pracy i z powrotem). 2.15 Umożliwienie zachowania ważności orzeczenia lekarskiego przez nowego pracodawcę Propozycja: Umożliwienie zatrudnienia pracownika przyjmowanego do pracy przez nowego pracodawcę, na podstawie ważnego i aktualnego (od poprzedniego pracodawcy) orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku. Wyjątek powinni stanowić pracownicy zatrudniani w szczególnych gałęziach gospodarki, np. spożywczej, medycznej, ratowniczej oraz transporcie lądowym, morskim i lotniczym. Uzasadnienie: W ostatnim czasie pracownicy bardzo często zmieniają pracodawcę, dlatego tak ważne jest, aby zminimalizować koszty administracyjne, które się z tym wiążą. Aktualnie przy zmianie zatrudnienia pracownik jest zobowiązany do wykonania badań lekarskich przed podjęciem pracy u nowego pracodawcy. Dzieje się tak nawet w sytuacji, kiedy pracownik będzie miał takie same obowiązki, biorąc to pod uwagę nie można tych dodatkowych kosztów usprawiedliwiać profilaktyką zdrowotną pracowników. W związku z powyższym zasadna jest odpowiednia modyfikacja przepisów art. 229 Kodeksu pracy. 2.16 Wyłączenie obowiązku rejestracyjnego wobec niektórych administratorów danych Propozycja: Wyłączenie obowiązku rejestracyjnego wobec administratorów danych, którzy powołali i zgłosili do GIODO administratora bezpieczeństwa informacji oraz wobec przetwarzających informatycznych. dane w zbiorach, które nie są prowadzone z wykorzystaniem systemów Uzasadnienie: W ustawie o ochronie danych osobowych w przepisach dotyczących rejestracji zbiorów danych wyłączony zostanie obowiązek rejestracyjny wobec administratorów danych, którzy powołali i zgłosili do Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych administratora bezpieczeństwa informacji, oraz przetwarzających dane w zbiorach, które nie są prowadzone z wykorzystaniem systemów informatycznych. Obowiązek rejestracyjny nie zostanie natomiast wyłączony w zakresie zbiorów zawierających dane wrażliwe. 22