SEKCJONOWANIE I IZOLATORY SEKCYJNE SIECI TRAKCYJNEJ
Sekcjonowanie jest to elektryczny podział sieci na odcinki. Taki podział daje możliwość wyłączenia spod napięcia danego odcinka nie powodując wyłączenia spod napięcia całej grupy torów, dzięki temu możliwe jest prowadzenie ruchu na sąsiednich torach. Odcinki te można wyłączać w celu naprawy uszkodzonego odcinka, prac konserwacyjnych, prac przeładunkowych na stacji towarowej lub też prac prowadzonych na dachu pojazdu znajdującego się pod siecią. Zazwyczaj odcinki są dzielone przy dużych stacjach, w miejscach zasilania. Na szlakach także stosuje się sekcjonowanie i niekiedy montuje się tory umożliwiające przejazd z jednego toru na tor drugi w przypadku, gdy sieć nad jednym torem jest wyłączona spod napięcia. Daje to możliwość wyłączenia spod napięcia uszkodzonego odcinka, a pociągi kieruje się przez dodatkowy tor na sąsiedni.
Sekcjonowanie sieci nad jednym torem nazywa się sekcjonowaniem podłużnym, natomiast rozdzielanie sieci jezdnej nad torami równoległymi nazywa się sekcjonowaniem poprzecznym. Sekcjonowanie podłużne jest powszechnie stosowane. Dzięki temu można odłączyć napięcie na danym odcinku np. w celu naprawy uszkodzenia. Sekcjonowanie poprzeczne poprzez odłącznik w sieci kolejowej nie powinno być stosowane, ze względu na kłopoty podczas zwarć. W razie zwarcia nad jednym torem podstacja musiałaby wyłączyć napięcie nad dwoma torami gdyby odłącznik sekcjonowania poprzecznego był zamknięty. Z tego powodu do sekcjonowania poprzecznego stosuje się wyłączniki szybkie. Sekcjonowanie poprzeczne za pomocą odłącznika natomiast jest stosowane niekiedy w sieciach tramwajowych.
1) Sekcjonowanie podłużne: Ten typ sekcjonowania pozwala dzielić sieć na odcinki zasilania w wyniku czego możliwe jest utrzymanie mniej więcej równomiernego obciążenia sieci, jak również wyłączanie zasilania tylko na uszkodzonym odcinku sieci. Na PKP można się spotkać z dwoma rodzajami izolatorów sekcyjnych. Starsze i obecnie wycofywane z eksploatacji są izolatory sekcyjne ceramiczne. Ich wadą jest duży ciężar - waga około 27kg oraz trudność z regulacją prawidłowej współpracy z odbierakiem prądu, co wymusiło ograniczenie prędkości przejazdu pociągów pod izolatorem do 45 km/h.
1-izolator sekcyjny, 2-izolator dzielczy, 3-prowadnice izolatora sekcyjnego, 4-uchwyt końcowy przewodu jezdnego, 5-uchwyt potrójny, 6-wieszak, 7-uchwyt krańcowy, 8- łącznik płaski
Najnowszym rozwiązaniem podłużnego sekcjonowania sieci jezdnej stosowanym na PKP są izolatory sekcyjne z tworzyw sztucznych. Część izolująca odcinki wykonana jest z żywicy epoksydowej - materiał ten nie przewodzi energii elektrycznej. Zaletą tego typu izolatorów jest ich lekkość - waga około 17 kg, a dopuszczalna prędkość przejazdu pociągów pod izolatorem wynosi 100 km/h.
1-izolator cięgnowy, 2-uchwyt krańcowy przewodu jezdnego, 3-prowadnica, 4-rożek wydmuchowy, 5-uchwyt, 6-podwieszak, 7-uchwyt
Do przeprowadzenia ślizgacza pantografu pod częścią izolującą izolatora (łagodne przejście pantografu z jednego odcinka zasilania na drugi) służą prowadnice - stabilizują one ślizgacz pantografu podczas prześlizgu i zabezpieczają przed zahaczeniem ślizgu o konstrukcję izolatora.
W izolatorach sekcyjnych z tworzyw sztucznych prowadnice zakończone są rożkami wydmuchowymi, na których gaszony jest samoczynnie łuk elektryczny, który może powstać podczas przesuwu ślizgacza pomiędzy odcinkami zasilania, gdy przejazd pojazdu trakcyjnego odbywa się z poborem prądu. Bez zastosowania rożków wydmuchowych łuk nie jest odpowiednio gaszony, a jego powstanie może doprowadzić do uszkodzenia izolatora sekcyjnego. W związku z tym przejazd pod izolatorem sekcyjnym ceramicznym musi odbywać się bez poboru prądu (nastawnik jazdy na pozycji "0").
Izolator sekcyjny (zarówno ceramiczny jaki z tworzywa sztucznego) wyposażony jest w 2 poprzeczki, które umożliwiają jego podwieszenie do liny nośnej za pomocą wieszaków w postaci odwróconej litery "V". Zarówno lina nośna jak i przewód jezdny są pod napięciem, aby sekcjonowanie podłużne było kompletne, konieczne jest zastosowanie na obydwu tych elementach izolatorów. W przewód jezdny wpina się izolator sekcyjny ceramiczny lub z tworzywa sztucznego, natomiast w linę nośną izolator cięgnowy lub ceramiczny kotwowy.
Aby nie uszkodzić izolatora sekcyjnego przy obowiązku wyłączania poboru energii podczas przejazdu pociągu tylko pod niektórymi izolatorami sekcyjnymi, co doprowadzałoby do popełniania częstych pomyłek w przepisach stosowanych na PKP nakazane jest przejeżdżanie pod każdym sekcjonowaniem podłużnym bez poboru energii (jazda z rozpędu). Miejsce, po którym należy sprowadzić nastawnik jazdy do pozycji "0" w celu przejechania pod sekcjonowaniem bez poboru prądu oznacza się wskaźnikami We8a, We8b lub We8c.
Wskaźniki We8a, We8b, We8c Oznaczają miejsce, przez które elektryczny pojazd trakcyjny powinien przejeżdżać bez pobierania prądu z sieci trakcyjnej: przy jeździe po torze, przy którym jest ustawiony wskaźnik (We8a), przy jeździe na tor odgałęziający się w prawo od toru, przy którym ustawiony jest wskaźnik (We8b) oraz przy jeździe na tor odgałęziający się w lewo od toru, przy którym ustawiony jest wskaźnik (We8c). Wskaźniki We8a, We8b i We8c ustawia się w odległości 30 m przed miejscem, pod którym należy przejeżdżać bez pobierania prądu.
Odpowiednie wskaźniki (We9a i We9b) umieszcza się również za miejscem, przez które należy przyjechać bez pobierania prądu z sieci. Informują one maszynistę kiedy może rozpocząć ponowną jazdę z poborem prądu. Wskaźniki We9a, We9b Oznaczają miejsce, od którego elektryczny zespół trakcyjny (We9a) lub lokomotywa elektryczna (We9b) mogą jechać pobierając prąd z sieci trakcyjnej. Wskaźnik We9a ustawia się w odległości 200 m, a wskaźnik We9b w odległości 30 m za miejscem, przez które należy przyjeżdżać bez pobierania prądu z sieci.