PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI

Podobne dokumenty
Szczegółowe kryteria oceniania z fizyki w gimnazjum kl. I

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI

PLAN REALIZACJI MATERIAŁU NAUCZANIA FIZYKI W GIMNAZJUM WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH

mgr Anna Hulboj Treści nauczania

WYKONUJEMY POMIARY. Ocenę DOSTATECZNĄ otrzymuje uczeń, który :

KRYTERIA OCEN Z FIZYKI DLA KLASY I GIMNAZJUM

SZCZEGÓŁOWE CELE EDUKACYJNE

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA II

DZIAŁ TEMAT NaCoBeZu kryteria sukcesu w języku ucznia

WYMAGANIA EDUKACYJNE z Fizyki klasa I i III Gimnazjum w Zespole Szkół w Rudkach.

Spotkania z fizyka 2. Rozkład materiału nauczania (propozycja)

PLAN REALIZACJI MATERIAŁU NAUCZANIA FIZYKI W GIMNAZJUM WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH

DZIAŁ TEMAT NaCoBeZu kryteria sukcesu w języku ucznia

FIZYKA KLASA 7 Rozkład materiału dla klasy 7 szkoły podstawowej (2 godz. w cyklu nauczania)

Spełnienie wymagań poziomu oznacza, że uczeń ponadto:

PLAN REALIZACJI MATERIAŁU NAUCZANIA FIZYKI W KLASIE PIERWSZEJ GIMNAZJUM WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH

WYMAGANIA EDUKACYJNE I KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI

Klasa VII WYMAGANIA PODSTAWOWE UCZEŃ: wie, że każdy pomiar jest obarczony niepewnością, umie przeliczać jednostki, wykorzystując

Wymagania edukacyjne z fizyki w klasie drugiej gimnazjum rok szkolny 2016/2017

WYMAGANIA EDUKACYJNE I KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI

WYMAGANIA PODSTAWOWE UCZEŃ:

WYMAGANIA NA OCENY DLA KLASY VII

WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA - KLASA VII. OCENA OSIĄGNIĘCIA UCZNIA Uczeń:

WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA ROK SZKOLNY 2017/ ) wyodrębnia z tekstów, tabel, diagramów lub wykresów, rysunków schematycznych

I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ

WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI

Tabela wymagań programowych i kategorii celów poznawczych

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA I

Wymagania na poszczególne oceny z fizyki dla klasy pierwszej gimnazjum na podstawie programu nauczania Świat Fizyki Wyd. WSIP

KOŃCOWOROCZNE KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI DLA KLAS I. przygotowała mgr Magdalena Murawska

Szczegółowe kryteria ocen z fizyki w gimnazjum

Kryteria oceny uczniów

1. Dynamika WYMAGANIA PROGRAMOWE Z FIZYKI W KLASIE II GIMNAZJUM. Ocena dopuszczająca dostateczna dobra bardzo dobra Uczeń:

Świat fizyki Gimnazjum Rozkład materiału - WYMAGANIA KLASA I

Szczegółowe kryteria ocen z fizyki w gimnazjum

WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE ŚRÓDROCZNE I ROCZNE OCENY Z FIZYKI DLA KLASY I GIMNAZJUM

WYMAGANIA EDUKACYJNE I KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI KLASA I

Fizyka i astronomia klasa I Wymagania edukacyjne na oceny śródroczne ( za I półrocze)

Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klas pierwszych

Rozkład materiału nauczania Klasy VII I. Pierwsze spotkanie z fizyką (8 godzin lekcyjnych)

WYMAGANIA EDUKACYJNE - FIZYKA KLASA 7

mgr Ewa Socha Gimnazjum Miejskie w Darłowie

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI ROK SZKOLNY KLASA I D, MGR. MONIKA WRONA

Szczegółowe kryteria ocen z fizyki w gimnazjum. Oddziaływania

FIZYKA klasa VII. Oceny śródroczne:

FIZYKA I GIMNAZJUM WYMAGANIA PODSTAWOWE

Wymagania na poszczególne oceny z fizyki do klasy 2

Szczegółowe kryteria ocen z fizyki w klasie 7 Szkoły Podstawowej

Szczegółowe kryteria ocen z fizyki w klasie 7 Szkoły Podstawowej w Werbkowicach

Wymagania edukacyjne z fizyki dla kl. 1 Gimnazjum Publicznego im. Jana Pawła II w Żarnowcu w roku szkolnym 2016/2017

Kryteria ocen z fizyki klasa II gimnazjum

DOPUSZCZAJĄCY DOSTATECZNY DOBRY BARDZO DOBRY CELUJĄCY

Plan wynikowy dla klasy II do programu i podręcznika To jest fizyka

WYMAGANIA PODSTA- WOWE UCZEŃ: -umie obliczyć pracę w prostych przykładach -potrafi rozpoznać na przykładach układy zdolne do wykonania

KRYTERIA OCEN Z FIZYKI DLA KLASY II GIMNAZJUM. ENERGIA I. NIEDOSTATECZNY - Uczeń nie opanował wiedzy i umiejętności niezbędnych w dalszej nauce.

Wymagania edukacyjne z fizyki klasa II

Wymagania na poszczególne oceny z fizyki, klasa 7

WYMAGANIA EDUKACYJNE

Kategorie celów poznawczych. Wymagania programowe. Uczeń umie: K + P konieczne + podstawowe R rozszerzające D dopełniające

Przedmiotowy system oceniania z fizyki (propozycja)

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DO KLASY 7-ROK SZKOLNY 2017/2018

Przedmiotowy system oceniania z fizyki

Plan wynikowy. Klasa Wykonujemy pomiary

Rozkład materiału nauczania

Wymagania programowe na oceny szkolne z podziałem na treści Fizyka klasa II Gimnazjum

Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy 7

Anna Nagórna Wrocław, r. nauczycielka chemii i fizyki. Plan pracy dydaktycznej na fizyce w klasach drugich w roku szkolnym 2016/2017

FIZYKA klasa VII

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE I GIMNAZJUM 2016/2017

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA VII BARDZO DOBRY DOBRY DOSTATECZNY

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 7

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA VII BARDZO DOBRY DOBRY DOSTATECZNY

WYMAGANIA EDUKACYJNE PRZEDMIOT : FIZYKA ROZSZERZONA

FIZYKA KLASA VII. Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI W KLASIE 7

Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy 7

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny. Klasa 7

Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny)

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI W KLASIE VII

Tabela wymagań programowych i kategorii celów poznawczych do części 1. podręcznika

Wymagania szczegółowe z fizyki klasa VII

Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry. Uczeń:

dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry celujący

Szczegółowe warunki i sposób oceniania wewnątrzszkolnego w klasie I gimnazjum na lekcjach fizyki w roku szkolym 2015/2016

Wymagania z fizyki dla klasy 7 szkoły podstawowej

Przedmiotowy system oceniania z fizyki. Adamczyk Sylwia

Wymagania do działów na poszczególne oceny. Fizyka klasa VII

Przedmiotowy system oceniania (propozycja)

Fizyka Klasa 7 Wymagania na poszczególne stopnie (oceny)

I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ

SPOTKANIA Z FIZYKĄ 7 SP

Przedmiotowy system oceniania dla klasy siódmej z fizyki na rok szkolny 2017/2018

Koło ratunkowe fizyka moduł I - IV I. Oddziaływania II. Właściwości i budowa materii.

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 7

1. Dynamika. R treści nadprogramowe. Ocena

Ogólne wymagania na poszczególne stopnie:

Spotkani z fizyką 1. Rozkład materiału nauczania (propozycja)

Przedmiotowy system wymagań z fizyki klasa 7

Transkrypt:

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI Ogólne kryteria oceniania z fizyki: 1) stopień celujący otrzymuje uczeń, który: - w wysokim stopniu opanował wiedzę i umiejętności z fizyki określone programem nauczania, - potrafi stosować wiadomości w sytuacjach nietypowych (problemowych), - umie formułować problemy i dokonuje analizy lub syntezy nowych zjawisk, - umie rozwiązywać problemy w sposób nietypowy, - uczestniczy i odnosi sukcesy w szkolnych i pozaszkolnych konkursach z fizyki, 2) stopień bardzo dobry otrzymuje uczeń, który: - w pełnym zakresie opanował wiadomości i umiejętności programowe, - zdobytą wiedzę potrafi zastosować w nowych sytuacjach, - jest samodzielny korzysta z różnych źródeł wiedzy, - potrafi zaplanować i przeprowadzić doświadczenia fizyczne, - rozwiązuje samodzielnie zadania rachunkowe i problemowe, 3) stopień doby otrzymuje uczeń, który: - opanował w dużym zakresie wiadomości i umiejętności określone programem nauczania, - poprawnie stosuje wiadomości do rozwiązywania typowych zadań lub problemów, - potrafi wykonać zaplanowane doświadczenie z fizyki, rozwiązać proste zadanie lub problem korzystając przy tym z tablic, wykresów, Internetu, - poprawnie posługuje się językiem fizyki 4) stopień dostateczny otrzymuje uczeń, który: - opanował w podstawowym zakresie wiadomości i umiejętności określone programem nauczania fizyki na poziomie nieprzekraczającym wymagań zawartych w podstawie programowej, - potrafi zastosować wiadomości do rozwiązywania zadań z pomocą nauczyciela, - potrafi wykonać proste doświadczenie fizyczne z pomocą nauczyciela, - zna podstawowe wzory i jednostki wielkości fizycznych, - posiada przeciętny zasób słownictwa fachowego z fizyki ( język zbliżony do potocznego), 5) stopień dopuszczający otrzymuje uczeń, który: - ma niewielkie braki w wiadomościach i umiejętnościach określonych programem nauczania, ale braki te nie przekreślają możliwości dalszego kształcenia, - zna podstawowe prawa i wielkości fizyczne, - potrafi z pomocą nauczyciela wykonać proste doświadczenie fizyczne, - rozwiązuje typowe zadania teoretyczne i praktyczne o niewielkim stopniu trudności, ze znaczna pomocą nauczyciela, - nieporadnie posługuje się językiem fizyki, 6) stopień niedostateczny otrzymuje uczeń, który: - pomimo działań wspomagających i zapobiegawczych ze strony nauczyciela nie opanował tych wiadomości i umiejętności określonych w podstawie programowej fizyki, które są konieczne do dalszego kształcenia, - nie zna podstawowych praw, pojęć i wielkości fizycznych, - nie jest w stanie rozwiązać zadań teoretycznych lub praktycznych o elementarnym stopniu trudności nawet z pomocą nauczyciela.

szczegółowe kryteria ocen z fizyki oddziaływania Wymienia zjawiska przyrodnicze występujące w najbliższym otoczeniu Wie co to jest ciało fizyczne i substancja Podaje przykłady zjawisk fizycznych w przyrodzie Wymienia rodzaje oddziaływań między ciałami Wie jakie są skutki oddziaływań między ciałami Wie co jest miarą oddziaływań Zna symbol i jednostkę siły Zna cechy wektora Wie co to jest siła wypadkowa Wie, że człowiek jest odpowiedzialny za stan przyrody Wie jakie działania człowieka mogą doprowadzić do degradacji środowiska Wie jakie działania człowieka mogą poprawić stan przyrody Wskazuje w terenie ślady działalności człowieka Obserwuje i opisuje zjawiska fizyczne zachodzące w otoczeniu Zna skutki oddziaływania Wie co jest źródłem oddziaływania grawitacyjnego Podaje inne niż Ziemia źródło oddziaływania grawitacyjnego Opisuje cechy wektora jako wielkości wektorowej Opisuje cechy siły Wie co to jest siłomierz i do czego służy Podaje różnicę między wielkością wektorową i liczbową Zna warunek równoważenia się sił Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania na ocenę dostateczną, Posługuje się ze zrozumieniem pojęciami zjawisko fizyczne wielkość fizyczna ciało fizyczne Potrafi wyskalować siłomierz Dokonuje pomiaru siły Porównuje wartości sił Graficznie przedstawia siłę Potrafi graficznie i algebraicznie dodawać wektory wzdłuż prostej o tym samym kierunku Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania na ocenę dobrą, Przewiduje skutki działalności człowieka w przyrodzie Przewiduje skutki oddziaływań Dokonuje graficznego składania sił działających wzdłuż różnych prostych (równoległobok sił) oraz potrafi zmierzyć siły składowe i siłę wypadkową

właściwości i budowa materii Zna trzy stany skupienia ciał Podaje przykłady ciał stałych, cieczy i gazów Wymienia właściwości cieczy, gazów i ciał stałych Podaje przykłady ciał plastycznych, sprężystych i kruchych Wie czy ciała stałe, ciecze i gazy przewodzą prąd elektryczny Wymienia przykłady świadczące o tym, że materia ma budowę cząsteczkową Wie, że materię tworzą cząsteczki i atomy Wie, że cząsteczki różnych substancji różnią się od siebie rozmiarami i wielkościami Wie, że cząsteczki zbudowane są z atomów Definiuje zjawisko dyfuzji Wie, że istnieją oddziaływania międzycząsteczkowe Wie co to jest menisk, zna rodzaje menisków Wie co to jest napięcie powierzchniowe cieczy Określa topnienie i krzepnięcie, wrzenie, skraplanie Wie co to jest parowanie Wie co to jest gęstość, zna jednostkę gęstości Zna dwie skale temperatur Wie, że wyższa temperatura oznacza szybszy ruch cząsteczek Wie, że ogrzewane ciała zwiększają swoje wymiary Potrafi zmierzyć i odczytać temperaturę ciała. Zna budowę termometru Wie co to jest masa i jaka jest jej jednostka Wie do czego służy waga i potrafi wyznaczyć masę za pomocą wagi Zna podstawowe jednostki układu SI. Zna podstawowe przedrostki do tworzenia jednostek Potrafi zamieniać elementarne jednostki typu metr na centymetr i odwrotnie Opisuje stany skupienia na przykładzie wody Opisuje właściwości ciał stałych, cieczy i gazów Określa ciała sprężyste, plastyczne i kruche Określa powierzchnię swobodną cieczy Wie co to jest konwekcja, określa znaczenie konwekcji w przyrodzie Podaje określenia przewodnika i izolatora cieplnego Wskazuje przewodniki elektryczne i cieplne oraz izolatory elektryczne i cieplne Rozumie na czym polega zjawisko dyfuzji i podaje przykłady Określa rolę dyfuzji w przyrodzie. Opisuje zjawisko osmozy Wie na czym polegają ruchy Browna Rozróżnia spójność od przylegania Wie co to jest temperatura topnienia (krzepnięcie) Rozróżnia ciała o budowie krystalicznej od ciał bezpostaciowych Rozróżnia monokryształ od polikryształu Posługuje się termometrem i zna jego budowę Opisuje parowanie, wrzenie i skraplanie i rozróżnia te procesy od siebie Wie co to jest temperatura wrzenia Zna przykłady praktycznego wykorzystania zjawiska rozszerzalności cieplnej ciał Potrafi przeliczać jednostki temperatury C, K Wie co to jest ciężar ciał i od czego zależy Określa różnicę między ciężarem a masą ciał Potrafi przekształcać proste wzory Umie zamieniać podstawowe jednostki. Zna podstawowe przedrostki i ich przeliczniki Rozwiązuje prosta zadania- podstawiając od wzoru

Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania na ocenę dostateczną, Posługuje się ze zrozumieniem pojęciami topnienie krzepnięcie wrzenie parowanie Wyjaśnia na przykładach podział na ciała sprężyste, plastyczne i kruche. Określa w jakich warunkach ujawnia się siła sprężysta Określa czynniki obniżające napięcie powierzchniowe wody. Opisuje jego znaczenie w życiu człowieka Rozumie pojęcie elektrolitu Wyróżnia podobieństwa i różnicę we właściwościach ciał stałych, cieczy i gazów Projektuje i prezentuje doświadczenie wykazujące właściwości ciał stałych Potrafi zademonstrować i omówić właściwości ciał stałych, cieczy i gazów na wybranym przykładzie Określa sublimacje i resublimacje Potrafi zademonstrować zjawisko dyfuzji i rozpuszczania Określa własności temperatury wrzenia Rozumie na czym polega sublimacja i resublimacja Wyjaśnia zjawiska na podstawie teorii cząsteczkowej budowy materii Wie, że temperatura wrzenia jest stała dla danej substancji w zależności od ciśnienia Umie rozwiązać proste zadanie związane z gęstością i ciężarem ciał Zamienia jednostki typu kg/m 3 na g/cm 3 Rozumie na czym polega zjawisko anomalnej rozszerzalności wody Rozumie różnicę między masą a ciężarem ciał Tłumaczy różnicę gęstości tej samej substancji w różnych stanach skupienia ciał Rozwiązuje proste zadania z przekształceniem wzoru Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania na ocenę dobrą, Podaje przykłady otrzymywania elektrolitów Przeprowadza doświadczenie potwierdzające przewodnictwo cieplne ciał stałych, cieczy i gazów Oblicza objętość różnych ciał Dokonuje pomiaru objętości ciał stałych za pomocą cylindra miarowego Projektuje demonstrację konwekcji w cieczach Potrafi zaplanować i zademonstrować doświadczenie modelowe przedstawiające zjawisko rozpuszczania się substancji, mieszania się cieczy Umie sporządzić tabelę pomiarów oraz wykres zależności temperatury od czasu ogrzewania dla topnienia i krzepnięcia różnych substancji Potrafi wyjaśnić kinetyczno cząsteczkową interpretację temperatury Rozpoznaje z wykresu tego przemianę fazową Opisuje na podstawie tego wykresu w jakim przedziale temperatur substancja jest w stanie ciekłym i gazowym Oszacuje niepewności pomiaru temperatury i różnicy temperatur Opisuje zmiany temperatur podczas ogrzewania ciała stałego aż do całkowitego stopnienia Opisuje zmiany temperatur podczas oziębiania cieczy aż do przejścia w ciało stałe Opisuje zmiany temperatur podczas ogrzewania cieczy do stanu wrzenia Potrafi zaprojektować i przeprowadzić doświadczenie opisujące zjawisko rozszerzalności temperaturowej ciał Wskazuje różnicę w budowie termometrów Zna i biegle przelicza jednostki z wykorzystaniem podstawowych przedrostków Zamienia jednostki typu g/cm 3 na kg/m 3 Rozwiązuje zadania rachunkowe Biegle posługuje się tabelami wielkości fizycznych

elementy hydrostatyki i aerostatyki Wie co to jest ciśnienie i w jakich jednostkach się je wyraża Potrafi odczytać wartość ciśnienia na barometrze Wie jakie jest w przybliżeniu ciśnienie atmosferyczne Wie co to są naczynia połączone Zna prawo Pascala Wie, że istnieje siła wyporu i jak jest skierowana Wie, że istnieje siła wyporu w gazach Rozumie że ciśnienie cieczy nie zależy od ilości cieczy ale od wysokości słupa cieczy Umie wyjaśnić te zjawisko na przykładzie Wie od czego zależy siła wyporu Zna treść prawa Archimedesa Rozumie prawo naczyń połączonych Wie, że ciśnienie powietrza maleje wraz ze wzrostem wysokości n.p.m. Umie obliczać siłę wyporu Wie, że ciała toną w cieczach o mniejszej gęstości niż gęstość ciał Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania na ocenę dostateczną, Rozumie zasadę działania barometru cieczowego Potrafi obliczyć ciśnienie cieczy na zadanej głębokości Znając wartość ciśnienia wody lub powietrza potrafi obliczyć ich nacisk na zadaną powierzchnię Potrafi wyznaczyć za pomocą siłomierza wartość siły wyporu Rozumie i umie wyjaśnić fakt że wartość siły wyporu jest równa ciężarowi wypartej cieczy (gazu) Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania na ocenę dobrą, Potrafi wyjaśnić warunki pływania ciał Potrafi na podstawie obliczeń przewidzieć zanurzenie ciała w zależności od gęstości cieczy Potrafi wyjaśnić dlaczego ciała toną w cieczach o mniejszej gęstości niż gęstość tych ciał Potrafi wytłumaczyć działanie prostych urządzeń hydraulicznych np. Strzykawki, hamulców, prasa hydrauliczna Rozwiązuje zadania problemowe dotyczące ciśnienia i prawa Archimedesa kinematyka Wie na czym polega ruch ciała i objaśnia na przykładach ruch i spoczynek Umie odczytać wielkości opisujące ruch z tabeli i porównywać je Potrafi odczytać współrzędną położenia ciała na osi liczbowej Zna wielkości opisujące ruch Rozróżnia drogę od toru ruchu Zna układy odniesienia Rozróżnia ruch prostoliniowy i krzywoliniowy na przykładach Wie, że prędkość jest wielkością wektorową, jakie są jej jednostki Potrafi narysować wektor przemieszczenia Wie co to jest przyspieszenie

Zna jednostki czasu Wie z jakim przyspieszeniem ciała spadają na ziemię Rozumie na czym polega względność ruchu i potrafi wyjaśnić to zjawisko na przykładach Wie jak obliczać wartość prędkość w ruchu jednostajnym Rozumie różnicę między prędkością średnią a chwilową Rozumie czym jest przyspieszenie Wie jak obliczać przyspieszenie w ruchu jednostajnie przyspieszonym Potrafi podać przykłady jednostek przyspieszenia Rozumie co oznaczają wartości dodatnie i ujemne przyspieszenia Zna przebieg wykresów v(t) i s(t) dla ruchu jednostajnego i jednostajnie przyspieszonego Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania na ocenę dostateczną, Rozumie i potrafi wyjaśnić co to znaczy że droga jest proporcjonalna do czasu trwania ruchu Wie jaki jest sens fizyczny wartości przyspieszenia Umie przeliczać jednostki prędkości i przyspieszenia Rozumie co oznacza zerowa wartość przyspieszenia Potrafi skojarzyć wartość przyspieszenia z rodzajem ruchu Wie jak zmienia się prędkość w różnych rodzajach ruchu Potrafi opisać ruchy: jednostajny, jednostajnie przyspieszony i opóźniony Potrafi interpretować proste wykresy Rozwiązuje zadania o średnim stopniu trudności Umie sporządzić wykres V(t) i S(t) dla ruchu jednostajnego i jednostajnie przyspieszonego na podstawie wartości z tabelki Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania na ocenę dobrą, Potrafi swobodnie przekształcać jednostki i wykonywać działania Umie obliczyć wartość przemieszczenia na podstawie podanych współrzędnych Potrafi interpretować złożone wykresy Rozróżnia ruch jednostajnie zmienny i niejednostajnie zmienny Rozumie czym jest proporcjonalność dwóch wielkości Potrafi wskazać przykłady zależności proporcjonalnych i nieproporcjonalnych w różnych rodzajach ruchu Potrafi swobodnie korzystać z poznanych wzorów i przekształcając je obliczać każdą z szukanych wielkości Potrafi sporządzić wykresy, odczytać dane z wykresów i dokonywać obliczeń korzystając z odczytanych danych Rozwiązuje zadania problemowe dynamika Wie że bezwładność ciała to cecha która wiąże się z jego masą Rozpoznaje na przykładach zjawisko bezwładności Zna treść zasad dynamiki Umie obliczać ciężar znając masę przedmiotu Wie co to jest pęd i jaka jest jego jednostka Umie podać przykłady siły oporu Wie od czego zależy a od czego nie zależy wartość siły tarcia Wie że przyciąganie grawitacyjne jest wzajemne i powszechne Podaje przykłady szkodliwego wykorzystania tarcia oraz jego negatywnego działania

Rozumie na czym polega bezwładność ciał Wie że siła jest potrzebna do zmiany wartości prędkości lub kierunku ruchu Umie stosować drugą zasadę dynamiki w prostych przykładach Wie, że pęd jest wielkością wektorową Rozumie różnicę pomiędzy tarciem statycznym a kinetycznym Rozumie, że swobodny spadek ciał na ziemi to efekt przyciągania ziemskiego Rozumie dlaczego planety nie spadają na Słońce a satelity na Ziemię Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania na ocenę dostateczną, Potrafi podać przykłady par sił akcji i reakcji Umie opisać ruch ciała w zależności od wartości i kierunku działania wypadkowej siły Potrafi rozwiązywać typowe zadania z przekształcaniem wzorów z dynamiki Umie powiązać jednostkę siły z innymi jednostkami układu SI Potrafi wyjaśnić od czego zależy tarcie Przekształca jednostki Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania na ocenę dobrą, Potrafi swobodnie korzystać ze znanych wzorów i przekształcając ich obliczać każdą z szukanych wielkości w tym działania na jednostkach w układzie SI Umie wyjaśnić z punktu widzenia zasad dynamiki zachowanie się ciał w różnych sytuacjach Potrafi jakościowo w oparciu o poznane prawa rozwiązywać zadania problemowe Umie obliczać wielkości fizyczne posługując się wykresami praca, moc, energia Rozpoznaje przykłady wykonania pracy w sensie fizycznym Zna pojęcia pracy i mocy Zna pojęcia energii potencjalnej i kinetycznej Zna jednostki pracy, energii i mocy Zna pojęcie energii mechanicznej Zna zasadę zachowania energii Wie od czego zależy wartość energii kinetycznej i potencjalnej Potrafi w podanym prostym przykładzie opisać przemianę energii mechanicznej Umie obliczać pracę, moc i energię w prostych zadaniach Rozumie związek między pracą a energią Rozumie treść zasady zachowania energii Potrafi podać przykłady zastosowania maszyn prostych Rozumie pojęcie mocy Przekształca jednostki Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania na ocenę dostateczną, Zna warunek równowagi dla maszyn prostych Potrafi wyjaśnić przemianę energii w różnych sytuacjach Umie obliczać wartość energii potencjalnej Potrafi obliczać energię kinetyczną korzystając z zasady zachowania energii Wie jak obliczać sprawność urządzeń Rozwiązuje zadania o średnim stopniu trudności Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania na ocenę dobrą,

Potrafi wyjaśnić przemianę energii w nietypowych sytuacjach Rozwiązuje zadania z przemianami energii, mocą i sprawnością urządzeń Rozwiązuje zadania problemowe o większym stopniu trudności Sprawnie posługuje się jednostkami energia cieplna Rozumie związek energii wewnętrznej ciała z jego temperaturą Potrafi rozpoznać przykłady zmiany energii wewnętrznej przez wymiany ciepła z otoczeniem Wie, że ciepło może przechodzić z ciała o temperaturze wyższej do ciała o temperaturze niższej Zna sposoby przepływu ciepła Wie, że temperatura w czasie topnienia i wrzenia ciał krystalicznych się nie zmienia Wie co to jest topnienie, krzepnięcie, parowanie, wrzenie, skraplanie Rozumie na czym polega różnica między wrzeniem a parowaniem Potrafi podać przykłady przewodnictwa cieplnego, konwekcji i promieniowania Wie kiedy ciepło podczas danej przemiany jest oddawane otoczeniu, a kiedy pobierane z otoczenia Rozumie jak zmienia się energia wewnętrzna przy zmianach stanu skupienia Opisuje czynniki przyspieszające parowanie Wie że w silniku cieplnym zachodzi zamiana energii wewnętrznej na mechaniczną Wie co to jest energia wewnętrzna Potrafi rozpoznać na przykładach przypadki w których na skutek wykonanej pracy wzrasta energia mechaniczna ciała a w których energia wewnętrzna Wie co to jest ciepło Wie co to jest ciepło topnienia i parowania i zna ich jednostki Zna pierwszą zasadę termodynamiki Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania na ocenę dostateczną, Zna znaczenie wielkości fizycznych którymi posługujemy się przy opisie zjawisk cieplnych Ze zrozumieniem posługuje się pierwszą zasadą termodynamiki w prostych przykładach ilościowych Rozwiązuje proste zadania związane ze zmianą energii mechanicznej w wewnętrzną Potrafi interpretować wykresy Umie obliczyć ilość ciepła potrzebną do stopienia lub odparowania określonej ilości danej substancji Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania na ocenę dobrą, Potrafi rozwiązywać zadania z zastosowaniem pierwszej zasady termodynamiki Umie ułożyć i rozwiązać równanie bilansu cieplnego Potrafi rozwiązywać zadania problemowe Umie obliczyć wartość energii koniecznej do ogrzania masy danej substancji o zadany przyrost temperatury