WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI
|
|
- Janusz Przybysz
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI KLASA VII II SEMESTR: 5. DYNAMIKA Na ocenę dopuszczającą: posługuje się symbolem siły; stosuje pojęcie siły jako działania skierowanego (wektor); wskazuje wartość, kierunek i zwrot wektora siły wyjaśnia pojęcie siły wypadkowej; opisuje i rysuje siły, które się równoważą rozpoznaje i nazywa siły oporów ruchu, podaje ich przykłady w otaczającej rzeczywistości podaje treść pierwszej zasady dynamiki Newtona podaje treść drugiej zasady dynamiki Newtona; definiuje jednostkę siły w układzie SI (1 N) i posługuje się jednostką siły rozpoznaje i nazywa siły działające na spadające ciała (siły ciężkości i oporów ruchu) podaje treść trzeciej zasady dynamiki Newtona posługuje się pojęciem sił oporów ruchu; podaje ich przykłady w różnych sytuacjach praktycznych i opisuje wpływ na poruszające się ciała rozróżnia tarcie statyczne i kinetyczne rozpoznaje zależność rosnącą bądź malejącą oraz proporcjonalność prostą na podstawie danych z tabeli; posługuje się proporcjonalnością prostą przeprowadza doświadczenia: badanie spadania ciał, badanie wzajemnego oddziaływania ciał badanie, od czego zależy tarcie, korzystając z opisów doświadczeń, przestrzegając zasad bezpieczeństwa; zapisuje wyniki i formułuje wnioski przelicza wielokrotności i podwielokrotności (mili-, centy-, kilo-, mega-) wyodrębnia z tekstów i rysunków informacje kluczowe Na ocenę dostateczną: wyznacza i rysuje siłę wypadkową sił o jednakowych kierunkach wyjaśnia, na czym polega bezwładność ciał; wskazuje przykłady bezwładności w otaczającej rzeczywistości posługuje się pojęciem masy jako miary bezwładności ciał analizuje zachowanie się ciał na podstawie pierwszej zasady dynamiki analizuje zachowanie się ciał na podstawie drugiej zasady dynamiki opisuje spadek swobodny jako przykład ruchu jednostajnie przyspieszonego porównuje czas spadania swobodnego i rzeczywistego różnych ciał z danej wysokości opisuje wzajemne oddziaływanie ciał, posługując się trzecią zasadą dynamiki opisuje zjawisko odrzutu i wskazuje jego przykłady w otaczającej rzeczywistości analizuje i wyjaśnia wyniki przeprowadzonego doświadczenia; podaje przyczynę działania siły tarcia i wyjaśnia, od czego zależy jej wartość stosuje pojęcie siły tarcia jako działania skierowanego (wektor); wskazuje wartość, kierunek i zwrot siły tarcia opisuje i rysuje siły działające na ciało wprawiane w ruch (lub poruszające się) oraz wyznacza i rysuje siłę wypadkową
2 opisuje znaczenie tarcia w życiu codziennym; wyjaśnia na przykładach, kiedy tarcie i inne opory ruchu są pożyteczne, a kiedy niepożądane oraz wymienia sposoby zmniejszania lub zwiększania oporów ruchu (tarcia) stosuje do obliczeń: związek między siłą i masą a przyspieszeniem, związek między siłą ciężkości, masą i przyspieszeniem grawitacyjnym; oblicza i zapisuje wynik zgodnie z zasadami zaokrąglania oraz zachowaniem liczby cyfr znaczących wynikającej z danych przeprowadza doświadczenia: badanie bezwładności ciał, badanie ruchu ciała pod wpływem działania sił, które się nie równoważą, demonstracja zjawiska odrzutu, korzystając z opisów doświadczeń i przestrzegając zasad bezpieczeństwa; zapisuje wyniki pomiarów wraz z ich jednostkami oraz z uwzględnieniem informacji o niepewności, analizuje je i formułuje wnioski rozwiązuje proste (typowe) zadania lub problemy dotyczące treści rozdziału: Dynamika (z wykorzystaniem: pierwszej zasady dynamiki Newtona, związku między siłą i masą a przyspieszeniem oraz zadania dotyczące swobodnego spadania ciał, wzajemnego oddziaływania ciał i występowania oporów ruchu Na ocenę dobrą: Rwyznacza i rysuje siłę wypadkową sił o różnych kierunkach Rpodaje wzór na obliczanie siły tarcia analizuje opór powietrza podczas ruchu spadochroniarza planuje i przeprowadza doświadczenia: w celu zilustrowania I zasady dynamiki, w celu zilustrowania II zasady dynamiki, w celu zilustrowania III zasady dynamiki; opisuje ich przebieg, formułuje wnioski analizuje wyniki przeprowadzonych doświadczeń (oblicza przyspieszenia ze wzoru na drogę w ruchu jednostajnie przyspieszonym i zapisuje wyniki zgodnie z zasadami zaokrąglania oraz zachowaniem liczby cyfr znaczących wynikającej z dokładności pomiaru; wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla przebiegu doświadczeń) rozwiązuje bardziej złożone zadania (lub problemy) dotyczące treści rozdziału: Dynamika (z wykorzystaniem: pierwszej zasady dynamiki Newtona, związku między siłą i masą a przyspieszeniem i związku przyspieszenia ze zmianą prędkości i czasem, w którym ta zmiana nastąpiła (ta v = ) oraz dotyczące: swobodnego spadania ciał, wzajemnego oddziaływania ciał, występowania oporów ruchu posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy tekstów (w tym popularnonaukowych) dotyczących: bezwładności ciał, spadania ciał, występowania oporów ruchu), a w szczególności tekstu: Czy opór powietrza zawsze przeszkadza sportowcom Na ocenę bardzo dobrą: rozwiązuje nietypowe złożone zadania, (problemy) dotyczące treści rozdziału: Dynamika (stosując do obliczeń związek między siłą i masą a przyspieszeniem oraz związek: (ta v = ) posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy tekstów (w tym popularnonaukowych) dotyczących przykładów wykorzystania zasady odrzutu w przyrodzie i technice
3 6. PRACA,MOC,ENERGIA Na ocenę dopuszczającą: posługuje się pojęciem energii, podaje przykłady różnych jej form odróżnia pracę w sensie fizycznym od pracy w języku potocznym, wskazuje przykłady wykonania pracy mechanicznej w otaczającej rzeczywistości podaje wzór na obliczanie pracy, gdy kierunek działającej na ciało siły jest zgodny z kierunkiem jego ruchu rozróżnia pojęcia: praca i moc; odróżnia moc w sensie fizycznym od mocy w języku potocznym; wskazuje odpowiednie przykłady w otaczającej rzeczywistości podaje i opisuje wzór na obliczanie mocy (iloraz pracy i czasu, w którym praca została wykonana) rozróżnia pojęcia: praca i energia; wyjaśnia co rozumiemy przez pojęcie energii oraz kiedy ciało zyskuje energię, a kiedy ją traci, wskazuje odpowiednie przykłady w otaczającej rzeczywistości posługuje się pojęciem energii potencjalnej grawitacji (ciężkości) i potencjalnej sprężystości wraz z ich jednostką w układzie SI posługuje się pojęciami siły ciężkości i siły sprężystości posługuje się pojęciem energii kinetycznej, wskazuje przykłady ciał posiadających energię kinetyczną w otaczającej rzeczywistości wymienia rodzaje energii mechanicznej; wskazuje przykłady przemian energii mechanicznej w otaczającej rzeczywistości posługuje się pojęciem energii mechanicznej jako sumy energii kinetycznej i potencjalnej; podaje zasadę zachowania energii mechanicznej doświadczalnie bada, od czego zależy energia potencjalna ciężkości, korzystając z opisu doświadczenia i przestrzegając zasad bezpieczeństwa; opisuje wyniki i formułuje wnioski przelicza wielokrotności i podwielokrotności oraz jednostki czasu wyodrębnia z prostych tekstów i rysunków informacje kluczowe Na ocenę dostateczną: posługuje się pojęciem pracy mechanicznej wraz z jej jednostką w układzie SI; wyjaśnia, kiedy została wykonana praca 1 J posługuje się pojęciem oporów ruchu posługuje się pojęciem mocy wraz z jej jednostką w układzie SI; wyjaśnia, kiedy urządzenie ma moc 1 W; porównuje moce różnych urządzeń wyjaśnia, kiedy ciało ma energię potencjalną grawitacji, a kiedy ma energię potencjalną sprężystości, opisuje wykonaną pracę jako zmianę energii opisuje przemiany energii ciała podniesionego na pewną wysokość, a następnie upuszczonego wykorzystuje zasadę zachowania energii do opisu zjawisk podaje i opisuje zależność przyrostu energii potencjalnej grawitacji ciała od jego masy i wysokości, na jaką ciało zostało podniesione (hgme=) opisuje i wykorzystuje zależność energii kinetycznej ciała od jego masy i prędkości; podaje wzór na energię kinetyczną i stosuje go do obliczeń opisuje związek pracy wykonanej podczas zmiany prędkości ciała ze zmianą energii kinetycznej ciała (opisuje wykonaną pracę jako zmianę energii); wyznacza zmianę energii kinetycznej wykorzystuje zasadę zachowania energii do opisu zjawisk oraz wskazuje ich przykłady w otaczającej rzeczywistości stosuje do obliczeń: związek pracy z siłą i drogą, na jakiej została wykonana,
4 związek mocy z pracą i czasem, w którym została wykonana, związek wykonanej pracy ze zmianą energii oraz wzory na energię potencjalną grawitacji i energię kinetyczną, zasadę zachowania energii mechanicznej, związek między siłą ciężkości, masą i przyspieszeniem grawitacyjnym; wykonuje obliczenia i zapisuje wynik zgodnie z zasadami zaokrąglania oraz zachowaniem liczby cyfr znaczących wynikającej z danych rozwiązuje proste (typowe) zadania lub problemy dotyczące treści rozdziału: Praca, moc, energia (z wykorzystaniem: związku pracy z siłą i drogą, na jakiej została wykonana, związku mocy z pracą i czasem, w którym została wykonana, związku wykonanej pracy ze zmianą energii, wzorów na energię potencjalną grawitacji i energię kinetyczną oraz zasady zachowania energii mechanicznej) wyodrębnia z tekstów, tabel i rysunków informacje kluczowe dla opisywanego zjawiska bądź problemu Na ocenę dobrą: wyjaśnia kiedy, mimo działającej na ciało siły, praca jest równa zero; wskazuje odpowiednie przykłady w otaczającej rzeczywistości Rwyjaśnia sposób obliczania pracy, gdy kierunek działającej na ciało siły nie jest zgodny z kierunkiem jego ruchu Rwyjaśnia, co to jest koń mechaniczny (1 KM) podaje, opisuje i stosuje wzór na obliczanie mocy chwilowej (vfp=) wyznacza zmianę energii potencjalnej grawitacji ciała podczas zmiany jego wysokości (wyprowadza wzór) wyjaśnia, jaki układ nazywa się układem izolowanym; podaje zasadę zachowania energii planuje i przeprowadza doświadczenia związane z badaniem, od czego zależy energia potencjalna sprężystości i energia kinetyczna; opisuje ich przebieg i wyniki, formułuje wnioski rozwiązuje zadania (lub problemy) bardziej złożone (w tym umiarkowanie trudne zadania obliczeniowe) dotyczące treści rozdziału: Praca, moc, energia (z wykorzystaniem: związku pracy z siłą i drogą, na jakiej została wykonana, związku mocy z pracą i czasem, w którym została wykonana, związku wykonanej pracy ze zmianą energii, zasady zachowania energii mechanicznej oraz wzorów na energię potencjalną grawitacji i energię kinetyczną Posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy tekstów (w tym popularnonaukowych) dotyczących: energii i pracy, mocy różnych urządzeń, energii potencjalnej i kinetycznej oraz zasady zachowania energii mechanicznej Na ocenę bardzo dobrą: Rwykazuje, że praca wykonana podczas zmiany prędkości ciała jest równa zmianie jego energii kinetycznej (wyprowadza wzór) rozwiązuje złożone zadania obliczeniowe: dotyczące energii i pracy (wykorzystuje Rgeometryczną interpretację pracy) oraz mocy; z wykorzystaniem zasady zachowania energii mechanicznej oraz wzorów na energię potencjalną grawitacji i energię kinetyczną; szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku i na tej podstawie ocenia wyniki obliczeń
5 rozwiązuje nietypowe zadania (problemy) dotyczące treści rozdziału: Praca, moc, energia realizuje projekt: Statek parowy (lub inny związany z treściami rozdziału: Praca, moc, energia) 7.TERMODYNAMIKA Na ocenę dopuszczającą: posługuje się pojęciem energii kinetycznej; opisuje wykonaną pracę jako zmianę energii posługuje się pojęciem temperatury podaje przykłady zmiany energii wewnętrznej spowodowanej wykonaniem pracy lub przepływem ciepła w otaczającej rzeczywistości podaje warunek i kierunek przepływu ciepła; stwierdza, że ciała o równej temperaturze pozostają w stanie równowagi termicznej rozróżnia materiały o różnym przewodnictwie; wskazuje przykłady w otaczającej rzeczywistości wymienia sposoby przekazywania energii w postaci ciepła; wskazuje odpowiednie przykłady w otaczającej rzeczywistości informuje o przekazywaniu ciepła przez promieniowanie; wykonuje i opisuje doświadczenie ilustrujące ten sposób przekazywania ciepła posługuje się tabelami wielkości fizycznych w celu odszukania ciepła właściwego, porównuje wartości ciepła właściwego różnych substancji rozróżnia i nazywa zmiany stanów skupienia: topnienie, krzepnięcie, parowanie, skraplanie, sublimację, resublimację oraz wskazuje przykłady tych zjawisk w otaczającej rzeczywistości posługuje się tabelami wielkości fizycznych w celu odszukania temperatury topnienia i temperatury wrzenia oraz Rciepła topnienia i Rciepła parowania; porównuje te wartości dla różnych substancji doświadczalnie demonstruje zjawisko topnienia wyjaśnia, od czego zależy szybkość parowania posługuje się pojęciem temperatury wrzenia przeprowadza doświadczenia: obserwacja zmian temperatury ciał w wyniku wykonania nad nimi pracy lub ogrzania, badanie zjawiska przewodnictwa cieplnego, obserwacja zjawiska konwekcji, obserwacja zmian stanu skupienia wody, obserwacja topnienia substancji, korzystając z opisów doświadczeń i przestrzegając zasad bezpieczeństwa; zapisuje wyniki obserwacji i formułuje wnioski rozwiązuje proste, nieobliczeniowe zadania dotyczące treści rozdziału: Termodynamika związane z energią wewnętrzną i zmianami stanów skupienia ciał: topnieniem lub krzepnięciem, parowaniem (wrzeniem) lub skraplaniem przelicza wielokrotności i podwielokrotności oraz jednostki czasu wyodrębnia z tekstów i rysunków informacje kluczowe Na ocenę dostateczną:
6 wykonuje doświadczenie modelowe (ilustracja zmiany zachowania się cząsteczek ciała stałego w wyniku wykonania nad nim pracy), korzystając z jego opisu, opisuje wyniki doświadczenia posługuje się pojęciem energii wewnętrznej, określa jej związek z liczbą cząsteczek, z których zbudowane jest ciało, podaje jednostkę energii wewnętrznej w układzie SI wykazuje, że energię układu (energię wewnętrzną) można zmienić, wykonując nad nim pracę określa temperaturę ciała jako miarę średniej energii kinetycznej cząsteczek, z których ciało jest zbudowane analizuje jakościowo związek między temperaturą a średnią energią kinetyczną (ruchu chaotycznego) cząsteczek posługuje się skalami temperatur (Celsjusza, Kelvina, Fahrenheita); wskazuje jednostkę temperatury w układzie SI; podaje temperaturę zera bezwzględnego przelicza temperaturę w skali Celsjusza na temperaturę w skali Kelvina i odwrotnie posługuje się pojęciem przepływu ciepła jako przekazywaniem energii w postaci ciepła oraz jednostką ciepła w układzie SI wykazuje, że nie następuje przekazywanie energii w postaci ciepła (wymiana ciepła) między ciałami o tej samej temperaturze wykazuje, że energię układu (energię wewnętrzną) można zmienić, wykonując nad nim pracę lub przekazując energię w postaci ciepła analizuje jakościowo zmiany energii wewnętrznej spowodowane wykonaniem pracy i przepływem ciepła podaje treść pierwszej zasady termodynamiki ( Q W E w + = ) doświadczalnie bada zjawisko przewodnictwa cieplnego i określa, który z badanych materiałów jest lepszym przewodnikiem ciepła (planuje, przeprowadza i opisuje doświadczenie) opisuje zjawisko przewodnictwa cieplnego oraz rolę izolacji cieplnej opisuje ruch cieczy i gazów w zjawisku konwekcji stwierdza, że przyrost temperatury ciała jest wprost proporcjonalny do ilości pobranego przez ciało ciepła oraz, że ilość pobranego przez ciało ciepła do uzyskania danego przyrostu temperatury jest wprost proporcjonalna do masy ciała wyjaśnia, co określa ciepło właściwe; posługuje się pojęciem ciepła właściwego wraz z jego jednostką w układzie SI podaje i opisuje wzór na obliczanie ciepła właściwego ( T m Qc = ) wyjaśnia, jak obliczyć ilość ciepła pobranego (oddanego) przez ciało podczas ogrzewania (oziębiania); podaje wzór (Tmc Q = ) doświadczalnie wyznacza ciepło właściwe wody z użyciem czajnika elektrycznego lub grzałki o znanej mocy, termometru, cylindra miarowego lub wagi (zapisuje wyniki pomiarów wraz z ich jednostkami oraz z uwzględnieniem informacji o niepewności, oblicza i zapisuje wynik zgodnie z zasadami zaokrąglania oraz zachowaniem liczby cyfr znaczących wynikającej z dokładności pomiarów, ocenia wynik) opisuje jakościowo zmiany stanów skupienia: topnienie, krzepnięcie, parowanie, skraplanie, sublimację, resublimację analizuje zjawiska: topnienia i krzepnięcia, sublimacji i resublimacji, wrzenia i skraplania jako procesy, w których dostarczanie energii w postaci ciepła nie powoduje zmiany temperatury wyznacza temperaturę: topnienia wybranej substancji (mierzy czas i temperaturę, zapisuje wyniki pomiarów wraz z ich jednostkami i z uwzględnieniem informacji o niepewności), wrzenia wybranej substancji, np. wody porównuje topnienie kryształów i ciał bezpostaciowych na schematycznym rysunku (wykresie) ilustruje zmiany temperatury w procesie topnienia dla ciał krystalicznych i bezpostaciowych doświadczalnie demonstruje zjawiska wrzenia i skraplania
7 przeprowadza doświadczenia: badanie, od czego zależy szybkość parowania, obserwacja wrzenia; korzystając z opisów doświadczeń i przestrzegając zasad bezpieczeństwa; zapisuje wyniki i formułuje wnioski rozwiązuje proste zadania (w tym obliczeniowe) lub problemy dotyczące treści rozdziału: Termodynamika (związane z energią wewnętrzną i temperaturą, przepływem ciepła oraz z wykorzystaniem: związków W E w = i Q E w =, zależności T mc Q = oraz wzorów na Rciepło topnienia i Rciepło parowania); wykonuje obliczenia i zapisuje wynik zgodnie z zasadami zaokrąglania oraz zachowaniem liczby cyfr znaczących wynikającej z dokładności danych wyodrębnia z tekstów, tabel i rysunków informacje kluczowe dla opisywanego zjawiska bądź problemu Na ocenę dobrą: wyjaśnia wyniki doświadczenia modelowego (ilustracja zmiany zachowania się cząsteczek ciała stałego w wyniku wykonania nad nim pracy) wyjaśnia związek między energią kinetyczną cząsteczek i temperaturą Ropisuje możliwość wykonania pracy kosztem energii wewnętrznej; podaje przykłady praktycznego wykorzystania tego procesu wyjaśnia przepływ ciepła w zjawisku przewodnictwa cieplnego oraz rolę izolacji cieplnej uzasadnia, odwołując się do wyników doświadczenia, że przyrost temperatury ciała jest wprost proporcjonalny do ilości pobranego przez ciało ciepła oraz, że ilość pobranego przez ciało ciepła do uzyskania danego przyrostu temperatury jest wprost proporcjonalna do masy ciała wyprowadza wzór potrzebny do wyznaczenia ciepła właściwego wody z użyciem czajnika elektrycznego lub grzałki o znanej mocy Rrysuje wykres zależności temperatury od czasu ogrzewania lub oziębiania odpowiednio dla zjawiska topnienia lub krzepnięcia na podstawie danych Rposługuje się pojęciem ciepła topnienia wraz z jednostką w układzie SI; podaje wzór na ciepło topnienia wyjaśnia, co dzieje się z energią pobieraną (lub oddawaną) przez mieszaninę substancji w stanie stałym i ciekłym (np. wody i lodu) podczas topnienia (lub krzepnięcia) w stałej temperaturze Rposługuje się pojęciem ciepła parowania wraz z jednostką w układzie SI; podaje wzór na ciepło parowania Rwyjaśnia zależność temperatury wrzenia od ciśnienia przeprowadza doświadczenie ilustrujące wykonanie pracy przez rozprężający się gaz, korzystając z opisu doświadczenia i przestrzegając zasad bezpieczeństwa; analizuje wyniki doświadczenia i formułuje wnioski planuje i przeprowadza doświadczenie w celu wykazania, że do uzyskania jednakowego przyrostu temperatury różnych substancji o tej samej masie potrzebna jest inna ilość ciepła; opisuje przebieg doświadczenia i ocenia je rozwiązuje bardziej złożone zadania lub problemy (w tym umiarkowanie trudne zadania obliczeniowe) dotyczące treści rozdziału: Termodynamika (związane z energią wewnętrzną i temperaturą, zmianami stanu skupienia ciał, wykorzystaniem pojęcia ciepła właściwego i zależności T mc Q = oraz wzorów na Rciepło topnienia i Rciepło parowania)
8 posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy tekstów (w tym popularnonaukowych) dotyczących: energii wewnętrznej i temperatury, wykorzystania (w przyrodzie i w życiu codziennym) przewodnictwa cieplnego (przewodników i izolatorów ciepła), zjawiska konwekcji (np. prądy konwekcyjne), promieniowania słonecznego (np. kolektory słoneczne), pojęcia ciepła właściwego (np. znaczenia dużej wartości ciepła właściwego wody i jego związku z klimatem), zmian stanu skupienia ciał, a w szczególności tekstu: Dom pasywny, czyli jak zaoszczędzić na ogrzewaniu i klimatyzacji (lub innego tekstu związanego z treściami rozdziału: Termodynamika Na ocenę bardzo dobrą: projektuje i przeprowadza doświadczenie w celu wyznaczenia ciepła właściwego dowolnego ciała; opisuje je i ocenia Rsporządza i analizuje wykres zależności temperatury od czasu ogrzewania lub oziębiania dla zjawiska topnienia lub krzepnięcia na podstawie danych (opisuje osie układu współrzędnych, uwzględnia niepewności pomiarów) rozwiązuje złożone zadania obliczeniowe związane ze zmianą energii wewnętrznej oraz z wykorzystaniem pojęcia ciepła właściwego; szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku i na tej podstawie ocenia wyniki obliczeń rozwiązuje nietypowe zadania (problemy) dotyczące treści rozdziału: Termodynamika
WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI
WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI KLASA VII II SEMESTR: 5. DYNAMIKA Na ocenę dopuszczającą: posługuje się symbolem siły; stosuje pojęcie siły jako działania skierowanego (wektor); wskazuje
Wymagania na poszczególne oceny z fizyki do klasy 2
1. Dynamika Wymagania na poszczególne oceny z fizyki do klasy 2 Ocena dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza posługuje się symbolem siły i jej jednostką w układzie SI odróżnia statyczne i dynamiczne
1. Dynamika. R treści nadprogramowe. Ocena
Wymagania edukacyjne z fizyki dla uczniów klasy 2 Gimnazjum w Juszczynie, sposoby sprawdzania osiągnięć, warunki uzyskiwania wyższych stopni Pełna wersja przedmiotowego systemu oceniania (propozycja),
FIZYKA KLASA 7 Rozkład materiału dla klasy 7 szkoły podstawowej (2 godz. w cyklu nauczania)
FIZYKA KLASA 7 Rozkład materiału dla klasy 7 szkoły podstawowej (2 godz. w cyklu nauczania) Temat Proponowana liczba godzin POMIARY I RUCH 12 Wymagania szczegółowe, przekrojowe i doświadczalne z podstawy
Wymagania edukacyjne z fizyki w klasie drugiej gimnazjum rok szkolny 2016/2017
Wymagania edukacyjne z fizyki w klasie drugiej gimnazjum rok szkolny 2016/2017 Siła wypadkowa siła wypadkowa, składanie sił o tym samym kierunku, siły równoważące się. Dział V. Dynamika (10 godzin lekcyjnych)
WYMAGANIA EDUKACYJNE
Gimnazjum nr 2 w Ryczowie WYMAGANIA EDUKACYJNE niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z FIZYKI w klasie II gimnazjum str. 1 Dynamika Wymagania z fizyki Klasa
Kryteria ocen z fizyki klasa II gimnazjum
Kryteria ocen z fizyki klasa II gimnazjum Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który a) posiadł wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania, będące efektem samodzielnej pracy, wynikające
1. Dynamika WYMAGANIA PROGRAMOWE Z FIZYKI W KLASIE II GIMNAZJUM. Ocena dopuszczająca dostateczna dobra bardzo dobra Uczeń:
WYMAGANIA PROGRAMOWE Z FIZYKI W KLASIE II GIMNAZJUM 1. Dynamika Ocena posługuje się symbolem siły i jej jednostką w układzie SI odróżnia statyczne i dynamiczne skutki oddziaływań, podaje przykłady skutków
Wymagania na poszczególne oceny z fizyki, klasa 7
1 Wymagania na poszczególne oceny z fizyki, klasa 7 określa, czym zajmuje się fizyka Na ocenę dopuszczającą uczeń: wymienia podstawowe metody badań stosowane w fizyce rozróżnia pojęcia: ciało fizyczne
Szczegółowe kryteria ocen z fizyki w klasie 7 Szkoły Podstawowej
Szczegółowe kryteria ocen z fizyki w klasie 7 Szkoły Podstawowej Cele operacyjne Uczeń: Wymagania K P R D I - PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ określa, czym zajmuje się fizyka podaje przykłady powiązań fizyki
Szczegółowe kryteria ocen z fizyki w klasie 7 Szkoły Podstawowej w Werbkowicach
Szczegółowe kryteria ocen z fizyki w klasie 7 Szkoły Podstawowej w Werbkowicach Cele operacyjne I - PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ określa, czym zajmuje się fizyka podaje przykłady powiązań fizyki z życiem
Plan wynikowy. 1. Dynamika (8 godz. + 2 godz. (łącznie) na powtórzenie materiału (podsumowanie działu) i sprawdzian)
Plan wynikowy Plan wynikowy (propozycja), obejmujący treści nauczania zawarte w podręczniku Spotkania z fizyką, część 2" (a także w programie nauczania), jest dostępny na stronie internetowej www.nowaera.pl
Szczegółowe wymagania na poszczególne oceny: I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ:
Przedmiotowy system oceniania z Fizyki dla klasy 7 opracowany na spotkaniu zespołu przedmiotów przyrodniczych na podstawie przedmiotowego systemu oceniania wydawnictwa Nowa Era. Szczegółowe wymagania na
WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA ROK SZKOLNY 2017/ ) wyodrębnia z tekstów, tabel, diagramów lub wykresów, rysunków schematycznych
WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA ROK SZKOLNY 2017/2018 I. Wymagania przekrojowe. Uczeń: 1) wyodrębnia z tekstów, tabel, diagramów lub wykresów, rysunków schematycznych lub blokowych informacje kluczowe dla
Spotkania z fizyka 2. Rozkład materiału nauczania (propozycja)
Spotkania z fizyka 2. Rozkład materiału nauczania (propozycja) Temat lekcji Siła wypadkowa siła wypadkowa, składanie sił o tym samym kierunku, R składanie sił o różnych kierunkach, siły równoważące się.
Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy 7
Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy 7 konieczne (ocena dopuszczająca) określa, czym zajmuje się fizyka wymienia podstawowe metody badań stosowane w fizyce rozróżnia pojęcia: ciało fizyczne i substancja
Przedmiotowy system oceniania z fizyki
Przedmiotowy system oceniania z fizyki Klasa II semestr I Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) 1. Kinematyka wskazuje w otaczającej rzeczywistości przykłady ruchu odróżnia pojęcia: tor,
wymagania na poszczególne stopnie:
WYMAGANIA EDUKACYJNE Fizyka Klasa 7 Arkadiusz Kucharski ZASADY OCENIANIA wymagania na poszczególne stopnie: Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: posiada wiadomości i umiejętności wykraczające poza program
mgr Anna Hulboj Treści nauczania
mgr Anna Hulboj Realizacja treści nauczania wraz z wymaganiami szczegółowymi podstawy programowej z fizyki dla klas 7 szkoły podstawowej do serii Spotkania z fizyką w roku szkolnym 2017/2018 (na podstawie
Wymagania edukacyjne na poszczególne śródroczne i roczne oceny klasyfikacyjne z przedmiotu fizyka dla uczniów z klasy VIIa. na rok szkolny 2017/2018.
Wymagania edukacyjne na poszczególne śródroczne i roczne oceny klasyfikacyjne z przedmiotu fizyka dla uczniów z klasy VIIa SEMESTR I na rok szkolny 2017/2018. Temat według programu I. PIERWSZE SPOTKANIE
Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny)
Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) Symbolem R oznaczono treści spoza podstawy programowej Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry I. PIERWSZE SPOTKANIE
FIZYKA KLASA VII. Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ
Wymagania na poszczególne oceny FIZYKA KLASA VII Symbolem R oznaczono treści spoza podstawy programowej I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ określa, czym zajmuje się fizyka wymienia podstawowe metody badań
Wymagania edukacyjne na poszczególne śródroczne i roczne oceny klasyfikacyjne z przedmiotu fizyka dla uczniów z klasy VIIb. na rok szkolny 2017/2018.
Wymagania edukacyjne na poszczególne śródroczne i roczne oceny klasyfikacyjne z przedmiotu fizyka dla uczniów z klasy VIIb SEMESTR I na rok szkolny 2017/2018. Temat według programu I. PIERWSZE SPOTKANIE
Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy I (II półrocze) Ocena niedostateczna:
Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy I (II półrocze) Ocena niedostateczna: uczeń nie opanował podstawowych wiadomości i umiejętności na ocenę dopuszczającą nie skorzystał z możliwości poprawy ocen niedostatecznych
I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ
Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) Symbolem R oznaczono treści spoza podstawy programowej I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ określa, czym zajmuje się fizyka wymienia podstawowe metody badań
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI W KLASIE VII
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI W KLASIE VII Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ określa, czym zajmuje się fizyka wymienia
w Szkole Podstawowej w Grojcu w roku szkolnym 2018/2019
1 Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) z fizyki w klasie 7 w Szkole Podstawowej w Grojcu w roku szkolnym 2018/2019 Wymagania zostały opracowane na podstawie,,przedmiotowego SYSTEMU OCENIANIA
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DO KLASY 7-ROK SZKOLNY 2017/2018
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DO KLASY 7-ROK SZKOLNY 2017/2018 określa, czym zajmuje się fizyka wymienia podstawowe metody badań stosowane w fizyce rozróżnia pojęcia: ciało fizyczne i substancja oraz podaje
Ogólne wymagania na poszczególne oceny z fizyki - klasa VII
Ogólne wymagania na poszczególne oceny z fizyki - klasa VII Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który: nie opanował wiadomości i umiejętności, które są konieczne do dalszego kształcenia; nie potrafi
Wymagania szczegółowe z fizyki klasa VII
1 Wymagania szczegółowe z fizyki klasa VII I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ określa, czym zajmuje się fizyka wymienia podstawowe metody badań stosowane w fizyce rozróżnia pojęcia: ciało fizyczne i substancja
Wymagania do działów na poszczególne oceny. Fizyka klasa VII
Załącznik nr 1. Wymagania do działów na poszczególne oceny Fizyka klasa VII Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry Stopień celujący I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ
SPOTKANIA Z FIZYKĄ 7 SP
SPOTKANIA Z FIZYKĄ klasa 7 SP Przedmiotowy system oceniania Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) 1. Pierwsze spotkanie z fizyką R treści nadprogramowe określa, czym zajmuje się fizyka
Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry. Uczeń:
1 Przedmiotowy system oceniania Przedmiotowy system oceniania z fizyki I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ określa, czym zajmuje się fizyka wymienia podstawowe metody badań stosowane w fizyce rozróżnia pojęcia:
dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry celujący
Wymagania programowe na poszczególne oceny przygotowane na podstawie treści zawartych w podstawie programowej, programie nauczania oraz podręczniku dla klasy siódmej szkoły podstawowej Spotkania z fizyką
Wymagania edukacyjne z fizyki w klasie 7 szkoły podstawowej
Wymagania edukacyjne z fizyki w klasie 7 szkoły podstawowej Realizowane wg. programu "Spotkania z fizyką", wyd. Nowa Era, autorzy: G. Francuz-Ornat, T. Kulawik I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ określa, czym
Wymagania z fizyki dla klasy 7 szkoły podstawowej
Wymagania z fizyki dla klasy 7 szkoły podstawowej Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry I. PIERWSZE SPOTKANIE
OGÓLNE I SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI DLA KLASY VII
OGÓLNE I SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI DLA KLASY VII Zasady ogólne: 1) Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe na ocenę dostateczną i bardzo łatwe na
Przedmiotowy system oceniania z fizyki (propozycja)
Przedmiotowy system oceniania z fizyki (propozycja) Uwaga: szczegółowe warunki i sposób oceniania określa statut szkoły Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI W KLASIE 7
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI W KLASIE 7 Zasady ogólne 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe na stopień dostateczny i bardzo łatwe na stopień
Fizyka Klasa 7 Wymagania na poszczególne stopnie (oceny)
Fizyka Klasa 7 Wymagania na poszczególne stopnie (oceny) Symbolem R oznaczono treści spoza podstawy programowej Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry I. PIERWSZE
Przedmiotowy system wymagań z fizyki klasa 7
Przedmiotowy system wymagań z fizyki klasa 7 Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe na stopień dostateczny i bardzo łatwe na stopień dopuszczający);
Przedmiotowy system oceniania
Przedmiotowy system oceniania Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe na stopień dostateczny i bardzo łatwe na stopień dopuszczający); niektóre
WYMAGANIA EDUKACYJNE - FIZYKA KLASA 7
WYMAGANIA EDUKACYJNE - FIZYKA KLASA 7 Dział: Pierwsze spotkanie z fizyką Uczeń: określa, czym zajmuje się fizyka, podaje przykłady powiązań fizyki z życiem codziennym oraz innymi dziedzinami wiedzy rozróżnia
I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ
Szczegółowe wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy 7 szkoły podstawowej oparte na Programie nauczania fizyki w szkole podstawowej Spotkania z fizyką wydawnictwa Nowa Era Autorstwa Grażyny Francuz-Ornat
FIZYKA klasa VII
2017-09-01 FIZYKA klasa VII Podstawa programowa przedmiotu SZKOŁY BENEDYKTA Cele kształcenia wymagania ogólne I. Wykorzystanie pojęć i wielkości fizycznych do opisu zjawisk oraz wskazywanie ich przykładów
Przedmiotowy system oceniania - FIZYKA KLASA 7
Przedmiotowy system oceniania - FIZYKA KLASA 7 Uwaga: szczegółowe warunki i sposób oceniania określa statut szkoły Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe
Ogólne wymagania na poszczególne stopnie:
Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy 7 szkoły podstawowej oparte na Programie nauczania fizyki w szkole podstawowej Spotkania z fizyką autorstwa Grażyny Francuz Ornat i Teresy Kulawik Ogólne wymagania
Przedmiotowy system oceniania z fizyki. w roku szkolnym 2018/2019
Przedmiotowy system oceniania z fizyki. w roku szkolnym 2018/2019 klasy: 7a, 7b nauczyciel: Tadeusz Suszyło Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA VII BARDZO DOBRY DOBRY DOSTATECZNY
DOPUSZCZAJĄCY WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA VII BARDZO DOBRY DOBRY DOSTATECZNY DZIAŁ 1. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ- 8 godzin CELUJĄCY określa, czym zajmuje się fizyka wymienia podstawowe metody
Przedmiotowy system oceniania z fizyki klasa VII
Przedmiotowy system oceniania z fizyki klasa VII Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe na stopień dostateczny i bardzo łatwe na stopień dopuszczający);
Przedmiotowy system oceniania Fizyka klasa VII
1 Przedmiotowy system oceniania Przedmiotowy system oceniania Fizyka klasa VII Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe na stopień dostateczny
Przedmiotowy system oceniania z fizyki. Adamczyk Sylwia
1 Przedmiotowy system oceniania Przedmiotowy system oceniania z fizyki. Adamczyk Sylwia Uwaga: szczegółowe warunki i sposób oceniania określa statut szkoły Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA VII BARDZO DOBRY DOBRY DOSTATECZNY
DOPUSZCZAJĄCY WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA VII BARDZO DOBRY DOBRY DOSTATECZNY DZIAŁ 1. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ- 8 godzin CELUJĄCY określa, czym zajmuje się fizyka wymienia podstawowe metody
WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA - KLASA VII. OCENA OSIĄGNIĘCIA UCZNIA Uczeń:
WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA - KLASA VII OCENA TEMAT OSIĄGNIĘCIA UCZNIA Czym zajmuje się fizyka? fizyka jako nauka doświadczalna procesy fizyczne, zjawisko fizyczne ciało fizyczne a substancja pracownia
Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ. Uczeń:
I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ określa, czym zajmuje się fizyka wymienia podstawowe metody badań stosowane w fizyce rozróżnia pojęcia: ciało fizyczne i substancja oraz podaje odpowiednie przykłady podaje
Zasady oceniania. Ocena dopuszczająca dostateczna dobra bardzo dobra
I Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe - na stopień dostateczny, i bardzo łatwe - na stopień dopuszczający); niektóre czynności ucznia mogą
Przedmiotowy system oceniania
Przedmiotowy system oceniania Uwaga: szczegółowe warunki i sposób oceniania określa statut szkoły Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe na
Przedmiotowy system oceniania z fizyki
1 Przedmiotowy system oceniania Przedmiotowy system oceniania z fizyki Uwaga: szczegółowe warunki i sposób oceniania określa statut szkoły Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien
Przedmiotowy system oceniania Spotkania z fizyką klasa 7
1 Przedmiotowy system oceniania Przedmiotowy system oceniania Spotkania z fizyką klasa 7 Uwaga: szczegółowe warunki i sposób oceniania określa statut szkoły Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI -7 Rok szkolny 2017/18 Wymagania ogólne: Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: - posiada wiadomości i umiejętności wykraczające poza program nauczania - potrafi stosować
Przedmiotowy system oceniania - FIZYKA
Uwaga: szczegółowe warunki i sposób oceniania określa statut szkoły Przedmiotowy system oceniania - FIZYKA Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe
Fizyka - przedmiotowy system oceniania
Fizyka - przedmiotowy system oceniania Klasa 7 Szczegółowe wymagania na poszczególne oceny Symbolem oznaczono treści spoza podstawy programowej Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień
WYMAGANIA EDUKACYJNE KLASA II
WYMAGANIA EDUKACYJNE KLASA II Dynamika R treści nadprogramowe Ocena dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza posługuje się symbolem siły i jej jednostką w układzie SI odróżnia statyczne i dynamiczne
Wymagania edukacyjne z fizyki- klasa VII szkoły podstawowej
Wymagania edukacyjne z fizyki- klasa VII szkoły podstawowej Symbolem R oznaczono treści spoza podstawy programowej Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry I. PIERWSZE
Wymagania edukacyjne z przedmiotu fizyka, klasa VII szkoły podstawowej
Wymagania edukacyjne z przedmiotu fizyka, klasa VII szkoły podstawowej Uwaga: szczegółowe warunki i sposób oceniania określa statut szkoły Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien
Wymagania na poszczególne oceny z fizyki w Zespole Szkół im. Jana Pawła II w Suchej Beskidzkiej.
na poszczególne oceny z fizyki w Zespole Szkół im. Jana Pawła II w Suchej Beskidzkiej. Klasa II na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Spotkania z fizyką, Nowa Era. Uczeń, który spełnia
Wymagania edukacyjne z fizyki dla kl. 7
Wymagania edukacyjne z fizyki dla kl. 7 Symbolem R oznaczono treści spoza podstawy programowej Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry określa, czym zajmuje się fizyka
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DLA KLASY VII I VIII
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DLA KLASY VII I VIII 1. Każdy nauczyciel na początku roku szkolnego przedstawia wymagania na poszczególne stopnie oceny szkolnej, sposoby sprawdzania osiągnięć oraz zapoznaje
Przedmiotowy zasady oceniania - fizyka klasa 7
1 Przedmiotowy zasady oceniania - fizyka klasa 7 Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe na stopień dostateczny i bardzo łatwe na stopień dopuszczający);
WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE Z FIZYKI KLAS 7. Cele operacyjne Uczeń: rozróżnia pojęcia: ciało fizyczne i substancja oraz podaje odpowiednie przykłady
Zagadnienie (tematy lekcji) Cele operacyjne Uczeń: Czym zajmuje się fizyka; Wielkości fizyczne, jednostki i pomiary; Jak przeprowadzać doświadczenia (3 godziny) określa, czym zajmuje się fizyka podaje
Przedmiotowy system oceniania z fizyki w klasie 7
Przedmiotowy system oceniania z fizyki w klasie 7 Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe na stopień dostateczny i bardzo łatwe na stopień dopuszczający);
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA FIZYKA KLASA VII
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA FIZYKA KLASA VII 1. Osiągnięcia edukacyjne ucznia są sprawdzane: ustnie, pisemnie, praktycznie, tzn. w trakcie wykonywania doświadczeń. 2. Ocenie podlegają wszystkie wymienione
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DLA KLASY VII
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DLA KLASY VII 1. Każdy nauczyciel na początku roku szkolnego przedstawia wymagania na poszczególne stopnie oceny szkolnej, sposoby sprawdzania osiągnięć oraz zapoznaje uczniów
2 Kartkówka Kilka w semestrze. Mogą być niezapowiedziane. Materiał maksymalnie z trzech ostatnich lekcji.
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI SZKOŁA PODSTAWOWA, KL.7 Cele nauczania fizyki: Rozbudzanie zainteresowań fizyką oraz zaspokojenie ciekawości poznawczej uczniów. Kształtowanie umiejętności zdobywania
6 Przedmiotowy system oceniania (propozycja)
6 Przedmiotowy system oceniania (propozycja) Uwaga: szczegółowe warunki i sposób oceniania określa statut szkoły JJZasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe
Przedmiotowy system oceniania z Fizyki w klasie 7 Rok szkolny 2017/2018
1 Przedmiotowy system oceniania z Fizyki w klasie 7 Rok szkolny 2017/2018 OPRACOWANO NA PODSTAWIE PROGRAMU Spotkania z fizyką Wydawnictwo Nowa Era oraz PODSTAWY PROGRAMOWEJ Zasady ogólne: 1. Na podstawowym
5 Plan wynikowy (propozycja)
5 Plan wynikowy (propozycja) Pełna wersja planu wynikowego (propozycja), obejmująca treści nauczania zawarte w podręczniku Spotkania z fizyką dla klasy 7 (a także w programie nauczania), jest dostępna
Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny)
Przedmiotowe zasady oceniania z fizyki Klasa 7 Program: Program nauczania fizyki w szkole podstawowej Spotkania z fizyką Numer dopuszczenia: 885/1/2017 Wydawnictwo: Nowa Era Zasady ogólne: 1. Na podstawowym
Wymagania Zagadnienie (tematy lekcji) I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ (6 godzin + 2 godziny łącznie na powtórzenie i sprawdzian)
1 Plan wynikowy I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ (6 godzin + 2 godziny łącznie na powtórzenie i sprawdzian) Czym zajmuje się fizyka; Wielkości określa, czym zajmuje się fizyka podaje przykłady powiązań fizyki
Przedmiotowy system oceniania (propozycja)
1 (propozycja) Uwaga: szczegółowe warunki i sposób oceniania określa statut szkoły Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe na stopień dostateczny
Szkoła Podstawowa nr 3 im. Jana Pawła II w Gdańsku (Gimnazjum nr 3 im. Jana Pawła II) PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA z FIZYKI
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA z FIZYKI Rok szkolny 2017/2018 I. PODSTAWA PRAWNA: Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2007 r w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania
Przedmiotowy system oceniania z fizyki - klasa 7
1 Przedmiotowy system oceniania z fizyki - klasa 7 Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe na stopień dostateczny i bardzo łatwe na stopień dopuszczający);
Szkoła Podstawowa nr 3 im. Jana Pawła II w Gdańsku. PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA z FIZYKI CELE PRZEDMIOTOWEGO SYSTEMU OCENIANIA:
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA z FIZYKI Rok szkolny 2018/2019 I. PODSTAWA PRAWNA: Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2007 r w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania
I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ (6 godzin + 2 godziny łącznie na powtórzenie i sprawdzian)
1 Plan wynikowy ponad konieczne rozszerzające dopełniające I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ (6 godzin + 2 godziny łącznie na powtórzenie i sprawdzian) Czym zajmuje się fizyka; Wielkości fizyczne, jednostki
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA II
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA II Energia mechaniczna Wymagania na stopień dopuszczający obejmują treści niezbędne dla dalszego kształcenia oraz użyteczne w pozaszkolnej działalności ucznia.
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI W KLASIE 7
Zasady ogólne: WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI W KLASIE 7 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe na stopień dostateczny i bardzo łatwe na stopień dopuszczający);
Zasady oceniania - fizyka - klasa 7
Zasady oceniania - fizyka - klasa 7 I. SPOSOBY SPRAWDZANIA I OCENIANIA OSIĄGNIĘĆ EDUKACYJNYCH 1. Ocenie podlegają: a. pisemne prace kontrolne - praca klasowa (sprawdzian), kartkówka b. ustne odpowiedzi
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Fizyka klasa 2
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Fizyka klasa 2 1. Oceny ustalane są według statutu i PSO. 2. Ocenie podlegają: - odpowiedzi ustne waga 2 - odpowiedzi pisemne: sprawdziany z działu waga 3, kartkówki waga
2 Kartkówka Kilka w semestrze. Mogą być niezapowiedziane. Materiał maksymalnie z trzech ostatnich lekcji.
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI SZKOŁA PODSTAWOWA, KL.7 Cele nauczania fizyki: Rozbudzanie zainteresowań fizyką oraz zaspokojenie ciekawości poznawczej uczniów. Kształtowanie umiejętności zdobywania
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI SZKOŁA PODSTAWOWA, KL.7
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI SZKOŁA PODSTAWOWA, KL.7 Cele nauczania fizyki: Rozbudzanie zainteresowań fizyką oraz zaspokojenie ciekawości poznawczej uczniów. Kształtowanie umiejętności zdobywania
Przedmiotowy system oceniania dla klasy siódmej z fizyki na rok szkolny 2017/2018
Przedmiotowy system oceniania dla klasy siódmej z fizyki na rok szkolny 2017/2018 Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ określa, czym
Przedmiotowy system oceniania z fizyki kl. VII
Przedmiotowy system oceniania z fizyki kl. VII Uwaga: szczegółowe warunki i sposób oceniania określa statut szkoły Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe
Wymagania edukacyjne dla klasy VII z fizyki
Wymagania edukacyjne dla klasy VII z fizyki Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe na stopień dostateczny i bardzo łatwe na stopień dopuszczający);
Przedmiotowy system oceniania (propozycja)
1 Przedmiotowy system oceniania Przedmiotowy system oceniania (propozycja) Uwaga: szczegółowe warunki i sposób oceniania określa statut szkoły Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien
Przedmiotowy system oceniania Fizyka klasa 7 nauczyciel uczący Bożena Błażejczyk SP38 w Gliwicach
Przedmiotowy system oceniania Fizyka klasa 7 nauczyciel uczący Bożena Błażejczyk SP38 w Gliwicach Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe na
SZKOŁA PODSTAWOWA NR 2 IM. GEN. TADEUSZA KUTRZEBY W GOSTYNIU PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA FIZYKA
SZKOŁA PODSTAWOWA NR 2 IM. GEN. TADEUSZA KUTRZEBY W GOSTYNIU PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA FIZYKA 1 Spis treści SPOSOBY SPRAWDZANIA OSIĄGNIĘĆ EDUKACYJNYCH UCZNIÓW... 3 Formy sprawdzania wiadomości i umiejętności...
6 Przedmiotowy system oceniania (propozycja)
6 Przedmiotowy system oceniania (propozycja) Uwaga: szczegółowe warunki i sposób oceniania określa statut szkoły JJZasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe
Wymagania edukacyjne niezbędne do otrzymania przez ucznia śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z fizyki w klasie siódmej
1 Przedmiotowy system oceniania Wymagania edukacyjne niezbędne do otrzymania przez ucznia śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z fizyki w klasie siódmej Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie
WYMAGANIA EDUKACYJNE / STATUTORY REQUIREMENTS Fizyka / Physics Klasa 8 / Year 8
1 Przedmiotowy system oceniania WYMAGANIA EDUKACYJNE / STATUTORY REQUIREMENTS Fizyka / Physics Klasa 8 / Year 8 Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe
Plan wynikowy fizyka kl. 7. Spotkania z fizyką kl. 7 nauczyciel: Iwona Prętki
1 ponad konieczne rozszerzające dopełniające Czym zajmuje się fizyka; Wielkości fizyczne, jednostki i pomiary; Jak przeprowadzać doświadczenia (3 godziny) I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ (6 godzin + 2 godziny