1. Dynamika. R treści nadprogramowe. Ocena
|
|
- Agata Matysiak
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Wymagania edukacyjne z fizyki dla uczniów klasy 2 Gimnazjum w Juszczynie, sposoby sprawdzania osiągnięć, warunki uzyskiwania wyższych stopni Pełna wersja przedmiotowego systemu oceniania (propozycja), obejmująca treści nauczania zawarte w podręczniku Spotkania z fizyką" cz. 2 (a także w programie nauczania), jest dostępna na stronie internetowej 1. Dynamika dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza posługuje się symbolem siły i jej jednostką w układzie SI odróżnia statyczne i dynamiczne skutki oddziaływań, podaje przykłady skutków oddziaływań w życiu codziennym bada doświadczalnie dynamiczne skutki oddziaływań ciał posługuje się pojęciami: tarcia, oporu powietrza przelicza wielokrotności i podwielokrotności (przedrostki: mili-, centy-, kilo-, mega-); przelicza jednostki czasu (sekunda, minuta, godzina) rozpoznaje zależność rosnącą i malejącą na podstawie danych z tabeli; wskazuje wielkość maksymalną i minimalną rozróżnia siły akcji i siły reakcji wyjaśnia pojęcie siły wypadkowej, podaje przykłady wyznacza doświadczalnie wypadkową dwóch sił działających wzdłuż tej samej prostej podaje cechy wypadkowej sił działających wzdłuż tej samej prostej posługuje się pojęciem niepewności pomiarowej zapisuje wynik pomiaru jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących) wnioskuje na podstawie obserwacji, że zmiana prędkości ciała może nastąpić wskutek jego oddziaływania z innymi ciałami opisuje przebieg i wynik doświadczenia (badanie dynamicznych skutków oddziaływań, badanie, od czego zależy tarcie, badanie zależności wartości przyspieszenia ruchu ciała pod działaniem niezrównoważonej siły od wartości działającej siły i masy ciała, badanie swobodnego spadania ciał, badanie sił akcji i reakcji), wyciąga wnioski, wyjaśnia rolę użytych przyrządów i wykonuje schematyczny rysunek obrazujący układ opisuje wpływ oporów ruchu na poruszające się ciała wymienia sposoby zmniejszania lub zwiększania tarcia formułuje I zasadę dynamiki Newtona opisuje zachowanie się ciał na podstawie I zasady dynamiki Newtona posługuje się pojęciem przyspieszenia do opisu ruchu prostoliniowego jednostajnie przyspieszonego oraz pojęciami siły ciężkości i przyspieszenia ziemskiego rozpoznaje zależność proporcjonalną na podstawie wyników pomiarów zapisanych w tabeli, posługuje się proporcjonalnością prostą formułuje treść II zasady dynamiki Newtona; definiuje jednostki siły w układzie SI (1 N) rozwiązuje proste zadania obliczeniowe, stosując do szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku pomiaru siły przedstawia graficznie wypadkową sił działających wzdłuż tej samej prostej przewiduje i nazywa skutki opisanych oddziaływań planuje i przeprowadza doświadczenia związane z badaniem, od czego zależy tarcie, i obrazujące sposoby zmniejszania lub zwiększania tarcia rozróżnia tarcie statyczne i kinetyczne, wskazuje odpowiednie przykłady rysuje siły działające na klocek wprawiany w ruch (lub poruszający się) wykazuje doświadczalnie istnienie bezwładności ciała, opisuje przebieg i wynik przeprowadzonego doświadczenia, wyciąga wniosek i wykonuje schematyczny rysunek obrazujący układ przeprowadza doświadczenia związane z badaniem zależności wartości przyspieszenia ruchu ciała pod działaniem niezrównoważonej siły od wartości działającej siły i masy ciała (m.in. wybiera właściwe narzędzia pomiaru; mierzy: czas, długość i siłę grawitacji, zapisuje wyniki pomiarów w formie tabeli, analizuje wyniki, wyciąga wnioski) oraz związane z badaniem swobodnego spadania ciał wskazuje przyczyny niepewności pomiarowych, posługuje się pojęciem niepewności pomiarowej opisuje zachowanie się ciał na podstawie II zasady dynamiki Newtona rozwiązuje umiarkowanie trudne zadania obliczeniowe, stosując do obliczeń związek między masą ciała, przyspieszeniem i siłą oraz posługując się pojęciem przyspieszenia planuje i przeprowadza doświadczenie wykazujące istnienie sił akcji i reakcji; zapisuje wyniki pomiarów, analizuje je i wyciąga wniosek wyznacza kierunek i zwrot wypadkowej sił działających wzdłuż różnych prostych przewiduje i wyjaśnia skutki oddziaływań na przykładach innych niż poznane na lekcji wyjaśnia na przykładach, kiedy tarcie i inne opory ruchu są pożyteczne, a kiedy niepożądane przedstawia i analizuje siły działające na opadającego spadochroniarza planuje doświadczenia związane z badaniem zależności wartości przyspieszenia ruchu ciała pod działaniem niezrównoważonej siły od wartości działającej siły i masy ciała (m.in. formułuje pytania badawcze i przewiduje wyniki doświadczenia, wskazuje czynniki istotne i nieistotne, szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku pomiaru czasu i siły) oraz związane z badaniem swobodnego spadania ciał R wykorzystuje wiedzę naukową do przedstawienia i uzasadnienia różnic ciężaru ciała w różnych punktach kuli ziemskiej rozwiązuje złożone zadania obliczeniowe, stosując do obliczeń związek między masą ciała, przyspieszeniem i siłą oraz wzór na przyspieszenie i odczytuje dane z wykresu prędkości od czasu demonstruje zjawisko odrzutu poszukuje, selekcjonuje i wykorzystuje wiedzę naukową do przedstawienia przykładów wykorzystania zasady odrzutu w przyrodzie i w technice R rozwiązuje zadania obliczeniowe z zastosowaniem zasady zachowania pędu
2 obliczeń związek między masą ciała, przyspieszeniem i siłą; rozróżnia wielkości dane i szukane podaje przykłady sił akcji i sił reakcji formułuje treść III zasady dynamiki Newtona opisuje wzajemne oddziaływanie ciał, posługując się III zasadą dynamiki Newtona opisuje zjawisko odrzutu i jego zastosowanie w technice R posługuje się pojęciem pędu i jego jednostką w układzie SI R formułuje treść zasady zachowania pędu R stosuje zasadę zachowania pędu w prostych przykładach
3 2. Praca, moc, energia posługuje się pojęciem energii, podaje przykłady różnych jej form posługuje się pojęciami pracy i mocy oraz ich jednostkami w układzie SI wyjaśnia na przykładach, kiedy mimo działania na ciało siły praca jest równa zeru Rplanuje doświadczenie związane z badaniem zależności wartości siły powodującej odróżnia pracę w sensie fizycznym od pracy w języku potocznym, wskazuje interpretuje moc urządzenia o wartości 1 W Ropisuje przebieg i wynik doświadczenia (wyznaczenie pracy), wyjaśnia rolę użytych przemieszczenie obciążnika na sprężynie od wartości jego przemieszczenia, szacuje w otoczeniu przykłady wykonania pracy mechanicznej Rrozpoznaje zależność proporcjonalną (rosnącą) na podstawie danych z tabeli lub na przyrządów i wykonuje schematyczny rysunek obrazujący układ rząd wielkości spodziewanego wyniku pomiaru siły grawitacji działającej na rozróżnia pojęcia: praca i moc podstawie wykresu, wskazuje wielkość maksymalną i minimalną, posługuje się Rsporządza wykres na podstawie wyników pomiarów zapisanych w tabeli (oznaczenie obciążnik, wybiera właściwe narzędzia pomiaru; mierzy: długość i siłę grawitacji porównuje moc różnych urządzeń proporcjonalnością prostą wielkości i skali na osiach), odczytuje dane z wykresu R rozwiązuje złożone zadania obliczeniowe dotyczące pracy i mocy, wykorzystując posługuje się pojęciem energii mechanicznej, wyjaśnia na przykładach, kiedy ciało ma Rzapisuje wynik pomiaru lub obliczenia jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym geometryczną interpretację pracy energię mechaniczną znaczących), posługuje się pojęciem niepewności pomiarowej popularnonaukowych, z Internetu), dotyczących mocy różnych urządzeń oraz życia i posługuje się pojęciem energii potencjalnej sprężystości posługuje się pojęciem energii potencjalnej grawitacji (ciężkości) rozwiązuje proste zadania obliczeniowe dotyczące pracy mechanicznej i mocy, dorobku Jamesa Prescotta Joule'a wykorzystuje związek między przyrostem energii i pracą oraz zależność opisującą posługuje się pojęciem energii kinetycznej, wskazuje przykłady ciał mających energię rozróżnia wielkości dane i szukane, przelicza wielokrotności i podwielokrotności opisuje związek pracy wykonanej podczas podnoszenia ciała na określoną wysokość energię potencjalną ciężkości i zależność opisującą energię kinetyczną do kinetyczną, odróżnia energię kinetyczną od innych form energii (przedrostki: mili-, centy-, kilo-, mega-), szacuje rząd wielkości spodziewanego (zmiany wysokości) ze zmianą energii potencjalnej ciała rozwiązywania zadań złożonych i nietypowych, szacuje rząd wielkości podaje przykłady przemian energii (przekształcania i przekazywania) wyniku i na tej podstawie ocenia wynik obliczeń stosuje zależność między energią kinetyczną ciała, jego masą i prędkością do spodziewanego wyniku i ocenia na tej podstawie wartości obliczanych wielkości wymienia rodzaje maszyn prostych, wskazuje odpowiednie przykłady planuje i wykonuje doświadczenia związane z badaniem, od czego zależy energia porównania energii kinetycznej ciał fizycznych, zapisuje wynik obliczenia fizycznego jako przybliżony (z dokładnością bada doświadczalnie, kiedy blok nieruchomy jest w równowadze potencjalna ciężkości, przewiduje wyniki i teoretycznie je uzasadnia, wyciąga wnioski opisuje związek pracy wykonanej podczas zmiany prędkości ciała ze zmianą energii do 2 3 cyfr znaczących) opisuje przebieg i wynik przeprowadzonego (prostego) doświadczenia, wyjaśnia rolę z doświadczeń kinetycznej ciała posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym użytych przyrządów i wykonuje schematyczny rysunek obrazujący prosty układ stosuje zależność między energią potencjalną ciężkości, masą i wysokością, na której formułuje zasadę zachowania energii mechanicznej, posługując się pojęciem układu popularnonaukowych, z Internetu), dotyczących praktycznego wykorzystania ciało się znajduje, do porównywania energii potencjalnej ciał izolowanego wzajemnej zamiany energii potencjalnej i kinetycznej wykorzystuje związek między przyrostem energii i pracą i zależnością opisującą wykorzystuje zasadę zachowania energii mechanicznej do rozwiązywania prostych wykorzystuje zasadę zachowania energii mechanicznej do rozwiązywania złożonych energię potencjalną ciężkości oraz związek między przyrostem energii kinetycznej i zadań obliczeniowych, rozróżnia wielkości dane i szukane, przelicza wielokrotności i zadań, np. dotyczących przemian energii ciała rzuconego pionowo pracą do rozwiązywania prostych zadań obliczeniowych podwielokrotności, szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku, zapisuje wynik Rwyjaśnia i demonstruje zasadę działania dźwigni jednostronnej, bloku ruchomego bada doświadczalnie, od czego zależy energia kinetyczna ciała, przewiduje wyniki i obliczenia fizycznego jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących) i równi pochyłej, formułuje warunki równowagi i wskazuje przykłady wykorzystania teoretycznie je uzasadnia, wykonuje pomiary, wyciąga wnioski, wykonuje planuje doświadczenie związane z wyznaczeniem masy ciała za pomocą dźwigni Rprojektuje i wykonuje model maszyny prostej schematyczny rysunek obrazujący układ dwustronnej: wybiera właściwe narzędzia pomiaru, przewiduje wyniki i teoretycznie Rposługuje się pojęciem sprawności urządzeń (maszyn), rozwiązuje zadania opisuje na przykładach przemiany energii, stosując zasadę zachowania energii je uzasadnia, szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku pomiaru masy danego z zastosowaniem wzoru na sprawność posługuje się pojęciem energii mechanicznej jako sumy energii kinetycznej i ciała potencjalnej wyjaśnia zasadę działania bloku nieruchomego i kołowrotu, wykonuje odpowiedni stosuje zasadę zachowania energii mechanicznej do opisu jej przemian, np. analizując schematyczny rysunek przemiany energii podczas swobodnego spadania ciała wykorzystuje warunek równowagi dźwigni dwustronnej do rozwiązywania zadań bada doświadczalnie, kiedy dźwignia dwustronna jest w równowadze: wykonuje złożonych i nietypowych pomiary, wyciąga wniosek, wykonuje schematyczny rysunek obrazujący układ wskazuje maszyny proste w różnych urządzeniach, posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych, formułuje warunek równowagi dźwigni dwustronnej z Internetu), dotyczących praktycznego wykorzystania dźwigni dwustronnych jako wyjaśnia zasadę działania dźwigni dwustronnej, wykonując odpowiedni schematyczny elementów konstrukcyjnych różnych narzędzi i jako części maszyn rysunek wyznacza masę ciała za pomocą dźwigni dwustronnej, innego ciała o znanej masie i linijki: mierzy długość, zapisuje wyniki pomiarów stosuje warunek równowagi dźwigni dwustronnej do bloku nieruchomego i kołowrotu wykorzystuje warunek równowagi dźwigni dwustronnej do rozwiązywania prostych zadań obliczeniowych
4 3. Termodynamika dopuszczająca dostateczna dobra Bardzo dobra wykorzystuje pojęcie energii i wymienia różne formy energii wskazuje w otoczeniu przykłady zmiany energii wewnętrznej spowodowane wykonaniem pracy rozróżnia pojęcia: ciepło i temperatura planuje pomiar temperatury, wybiera właściwy termometr, mierzy temperaturę wskazuje w otoczeniu przykłady zmiany energii wewnętrznej spowodowanej przekazaniem (wymianą) ciepła, podaje warunek przepływu ciepła rozróżnia przewodniki ciepła i izolatory, wskazuje przykłady ich wykorzystania w życiu codziennym R odczytuje dane z tabeli porównuje przyrosty długości ciał stałych wykonanych z różnych substancji i przyrosty objętości różnych cieczy przy jednakowym wzroście temperatury R wymienia termometr cieczowy jako przykład praktycznego zastosowania zjawiska rozszerzalności cieplnej cieczy opisuje przebieg i wynik doświadczenia, wyjaśnia rolę użytych przyrządów, posługuje się proporcjonalnością prostą posługuje się tabelami wielkości fizycznych w celu odszukania ciepła właściwego, porównuje wartości ciepła właściwego różnych substancji rozróżnia zjawiska: topnienia, krzepnięcia, parowania, skraplania, wrzenia, sublimacji, resublimacji, wskazuje przykłady tych zjawisk w otoczeniu wyznacza temperaturę topnienia i wrzenia wybranej substancji; mierzy czas, masę i temperaturę, zapisuje wyniki pomiarów w formie tabeli jako przybliżone (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących) analizuje tabele temperatury topnienia i wrzenia substancji, posługuje się tabelami wielkości fizycznych w celu odszukania ciepła topnienia i ciepła parowania, porównuje te wartości dla różnych substancji posługuje się pojęciami pracy, ciepła i energii wewnętrznej, podaje ich jednostki w układzie SI opisuje wyniki obserwacji i doświadczeń związanych ze zmianą energii wewnętrznej spowodowaną wykonaniem pracy lub przekazaniem ciepła, wyciąga wnioski analizuje jakościowo zmiany energii wewnętrznej spowodowane wykonaniem pracy i przepływem ciepła wyjaśnia, czym różnią się ciepło i temperatura wyjaśnia przepływ ciepła w zjawisku przewodnictwa cieplnego oraz rolę izolacji cieplnej formułuje I zasadę termodynamiki wymienia sposoby przekazywania energii wewnętrznej, podaje przykłady R planuje i przeprowadza doświadczenia związane z badaniem zjawiska rozszerzalności cieplnej ciał stałych, cieczy i gazów, opisuje wyniki obserwacji i wyciąga wnioski R na podstawie obserwacji i wyników doświadczeń opisuje zmiany objętości ciał stałych, cieczy i gazów pod wpływem ogrzewania R rozróżnia rozszerzalność liniową ciał stałych i rozszerzalność objętościową R wyjaśnia na przykładach, w jakim celu stosuje się przerwy dylatacyjne R rozróżnia rodzaje termometrów, wskazuje przykłady ich zastosowania przeprowadza doświadczenie związane z badaniem zależności ilości ciepła potrzebnego do ogrzania wody od przyrostu temperatury i masy ogrzewanej wody, wyznacza ciepło właściwe wody za pomocą czajnika elektrycznego lub grzałki o znanej mocy (przy założeniu braku strat), odczytuje moc czajnika lub grzałki, mierzy czas, masę i temperaturę, zapisuje wyniki i dane w formie tabeli zapisuje wynik pomiaru lub obliczenia jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), posługuje się niepewnością pomiarową posługuje się pojęciem ciepła właściwego, interpretuje jego jednostkę w układzie SI posługuje się kalorymetrem, przedstawia jego budowę, wskazuje analogię do termosu i wyjaśnia rolę izolacji cieplnej opisuje na przykładach zjawiska topnienia, krzepnięcia, parowania (wrzenia), skraplania, sublimacji i resublimacji opisuje przebieg i wynik doświadczenia, wyjaśnia wskazuje inne niż poznane na lekcji przykłady z życia codziennego, w których wykonywaniu pracy towarzyszy efekt cieplny planuje i przeprowadza doświadczenie związane z badaniem zmiany energii wewnętrznej spowodowanej wykonaniem pracy lub przepływem ciepła, wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla wyniku doświadczenia wyjaśnia związek między energią kinetyczną cząsteczek a temperaturą odróżnia skale temperatur: Celsjusza i Kelvina, posługuje się nimi wykorzystuje związki ΔE w = W i ΔE w = Q oraz I zasadę termodynamiki do rozwiązywania prostych zadań związanych ze zmianą energii wewnętrznej opisuje ruch cieczy i gazów w zjawisku konwekcji R wyjaśnia, dlaczego ciała zwiększają objętość ze wzrostem temperatury R opisuje znaczenie zjawiska rozszerzalności cieplnej ciał w przyrodzie i technice R przedstawia budowę i zasadę działania różnych rodzajów termometrów planuje doświadczenie związane z badaniem zależności ilości ciepła potrzebnego do ogrzania ciała od przyrostu temperatury i masy ogrzewanego ciała oraz z wyznaczeniem ciepła właściwego wody za pomocą czajnika elektrycznego lub grzałki o znanej mocy (przy założeniu braku strat), wybiera właściwe narzędzia pomiaru, wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla wyniku doświadczenia, szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku analizuje dane w tabeli porównuje wartości ciepła właściwego wybranych substancji, interpretuje te wartości, w szczególności dla wody wykorzystuje zależność Q = c m ΔT do rozwiązywania prostych zadań obliczeniowych, rozróżnia wielkości dane i szukane, przelicza wielokrotności i podwielokrotności wyszukuje informacje dotyczące wykorzystania w przyrodzie dużej wartości ciepła właściwego wody (związek z klimatem) i korzysta z nich planuje doświadczenie związane z badaniem zjawisk topnienia, krzepnięcia, parowania i skraplania, wybiera właściwe narzędzia pomiaru, wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla wyniku doświadczenia, szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku pomiaru R przedstawia zasadę działania silnika wysokoprężnego, demonstruje to na modelu tego silnika, opisuje działanie innych silników cieplnych i podaje przykłady ich zastosowania posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych), dotyczących historii udoskonalania (ewolucji) silników cieplnych i tzw. perpetuum mobile (R) oraz na temat wykorzystania (w przyrodzie i w życiu codziennym) przewodnictwa cieplnego (przewodników i izolatorów ciepła), zjawiska konwekcji (np. prądy konwekcyjne) oraz promieniowania słonecznego (np. kolektory słoneczne) R opisuje zjawisko anomalnej rozszerzalności wody R wyjaśnia znaczenie zjawiska anomalnej rozszerzalności wody w przyrodzie R projektuje i przeprowadza doświadczenia prowadzące do wyznaczenia ciepła właściwego danej substancji, opisuje doświadczenie Joule'a wykorzystuje wzory na ciepło właściwe Q mt c i R bilans cieplny do rozwiązywania złożonych zadań obliczeniowych wyjaśnia, co dzieje się z energią pobieraną (lub oddawaną) przez mieszaninę substancji w stanie stałym i ciekłym (np. wody i lodu) podczas topnienia (lub krzepnięcia) w stałej temperaturze, analizuje zmiany energii wewnętrznej R wykorzystuje wzór na ciepło przemiany fazowej Q Q ct i c p m m do rozwiązywania zadań obliczeniowych wymagających zastosowania bilansu cieplnego
5 dopuszczająca dostateczna dobra Bardzo dobra rolę użytych przyrządów, posługuje się pojęciem niepewności pomiarowej posługuje się pojęciami: ciepło topnienia i ciepło krzepnięcia oraz ciepło parowania i ciepło skraplania, interpretuje ich jednostki w układzie SI rozwiązuje proste zadania obliczeniowe związane ze zmianami stanu skupienia ciał, rozróżnia wielkości dane i szukane, przelicza wielokrotności i podwielokrotności, podaje wynik obliczenia jako przybliżony sporządza wykres zależności temperatury od czasu ogrzewania (oziębiania) dla zjawisk: topnienia, krzepnięcia, na podstawie danych z tabeli (oznaczenie wielkości i skali na osiach); odczytuje dane z wykresu posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych), dotyczących zmian stanu skupienia wody w przyrodzie (związek z klimatem)
Wymagania na poszczególne oceny z fizyki do klasy 2
1. Dynamika Wymagania na poszczególne oceny z fizyki do klasy 2 Ocena dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza posługuje się symbolem siły i jej jednostką w układzie SI odróżnia statyczne i dynamiczne
Kryteria ocen z fizyki klasa II gimnazjum
Kryteria ocen z fizyki klasa II gimnazjum Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który a) posiadł wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania, będące efektem samodzielnej pracy, wynikające
1. Dynamika WYMAGANIA PROGRAMOWE Z FIZYKI W KLASIE II GIMNAZJUM. Ocena dopuszczająca dostateczna dobra bardzo dobra Uczeń:
WYMAGANIA PROGRAMOWE Z FIZYKI W KLASIE II GIMNAZJUM 1. Dynamika Ocena posługuje się symbolem siły i jej jednostką w układzie SI odróżnia statyczne i dynamiczne skutki oddziaływań, podaje przykłady skutków
WYMAGANIA EDUKACYJNE
Gimnazjum nr 2 w Ryczowie WYMAGANIA EDUKACYJNE niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z FIZYKI w klasie II gimnazjum str. 1 Dynamika Wymagania z fizyki Klasa
Plan wynikowy. 1. Dynamika (8 godz. + 2 godz. (łącznie) na powtórzenie materiału (podsumowanie działu) i sprawdzian)
Plan wynikowy Plan wynikowy (propozycja), obejmujący treści nauczania zawarte w podręczniku Spotkania z fizyką, część 2" (a także w programie nauczania), jest dostępny na stronie internetowej www.nowaera.pl
Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy I (II półrocze) Ocena niedostateczna:
Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy I (II półrocze) Ocena niedostateczna: uczeń nie opanował podstawowych wiadomości i umiejętności na ocenę dopuszczającą nie skorzystał z możliwości poprawy ocen niedostatecznych
Zasady oceniania. Ocena dopuszczająca dostateczna dobra bardzo dobra
I Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe - na stopień dostateczny, i bardzo łatwe - na stopień dopuszczający); niektóre czynności ucznia mogą
Przedmiotowy system oceniania z fizyki
Przedmiotowy system oceniania z fizyki Klasa II semestr I Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) 1. Kinematyka wskazuje w otaczającej rzeczywistości przykłady ruchu odróżnia pojęcia: tor,
WYMAGANIA EDUKACYJNE KLASA II
WYMAGANIA EDUKACYJNE KLASA II Dynamika R treści nadprogramowe Ocena dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza posługuje się symbolem siły i jej jednostką w układzie SI odróżnia statyczne i dynamiczne
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Fizyka klasa 2
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Fizyka klasa 2 1. Oceny ustalane są według statutu i PSO. 2. Ocenie podlegają: - odpowiedzi ustne waga 2 - odpowiedzi pisemne: sprawdziany z działu waga 3, kartkówki waga
Wymagania edukacyjne z fizyki w klasie drugiej gimnazjum rok szkolny 2016/2017
Wymagania edukacyjne z fizyki w klasie drugiej gimnazjum rok szkolny 2016/2017 Siła wypadkowa siła wypadkowa, składanie sił o tym samym kierunku, siły równoważące się. Dział V. Dynamika (10 godzin lekcyjnych)
Spotkania z fizyka 2. Rozkład materiału nauczania (propozycja)
Spotkania z fizyka 2. Rozkład materiału nauczania (propozycja) Temat lekcji Siła wypadkowa siła wypadkowa, składanie sił o tym samym kierunku, R składanie sił o różnych kierunkach, siły równoważące się.
Wymagania na poszczególne oceny z fizyki w Zespole Szkół im. Jana Pawła II w Suchej Beskidzkiej.
na poszczególne oceny z fizyki w Zespole Szkół im. Jana Pawła II w Suchej Beskidzkiej. Klasa II na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Spotkania z fizyką, Nowa Era. Uczeń, który spełnia
* 1 godzina tygodniowo
* 1 godzina tygodniowo 2 Dział I Dynamika Nr lekcji Temat Nr podstawy programo wej Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry 34. 35. 36. 37. 38. 39. 40. 41. 42. Siła
WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI
WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI KLASA VII II SEMESTR: 5. DYNAMIKA Na ocenę dopuszczającą: posługuje się symbolem siły; stosuje pojęcie siły jako działania skierowanego (wektor); wskazuje
WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI
WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI KLASA VII II SEMESTR: 5. DYNAMIKA Na ocenę dopuszczającą: posługuje się symbolem siły; stosuje pojęcie siły jako działania skierowanego (wektor); wskazuje
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI ROK SZKOLNY KLASY II A i II B MGR. MONIKA WRONA
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI ROK SZKOLNY 2016-2017 KLASY II A i II B MGR. MONIKA WRONA IV. Kinematyka Ocena dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry wskazuje w otaczającej rzeczywistości przykłady
WYMAGANIA EDUKACYJNE KLASA II
WYMAGANIA EDUKACYJNE KLASA II Kinematyka dział realizowany częściowo w klasie I Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry Uczeo: Uczeo: Uczeo: Uczeo: wskazuje w otaczającej
Przedmiotowy system oceniania,fizyka klasa 2 Przedmiotowy system oceniania z fizyki w gimnazjum sporządzono w oparciu o : -Wewnątrzszkolny system
Przedmiotowy system oceniania,fizyka klasa 2 Przedmiotowy system oceniania z fizyki w gimnazjum sporządzono w oparciu o : -Wewnątrzszkolny system oceniania. -Podstawę programową. 1. Każdy uczeń jest oceniany
Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klas drugich
Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klas drugich Szczegółowe wymagania na poszczególne oceny 1.Kinematyka R treści nadprogramowe wskazuje w otaczającej rzeczywistości przykłady ruchu odróżnia pojęcia:
Plan wynikowy zajęcia edukacyjne z fizyki III etap edukacyjny klasa II
Plan wynikowy zajęcia edukacyjne z fizyki III etap edukacyjny klasa II Oprac. dr I.Flajszok 1 Temat zajęć podstawowe pojęcia fizyczne 1. Lekcja organizacyjna. 2,3. Powtórzenie i utwalenie wiadomosci z
FIZYKA Gimnazjum klasa II wymagania edukacyjne
FIZYKA Gimnazjum klasa II wymagania edukacyjne I. Praca mechaniczna, energia i moc Wymagania na ocenę DOPUSZCZAJĄCĄ posługuje się pojęciem energii, podaje przykłady różnych jej form odróżnia pracę w sensie
KRYTERIA WYMAGAŃ NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE II
1. Dynamika KRYTERIA WYMAGAŃ NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE II Ocena dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza posługuje się symbolem siły i jej jednostką w układzie SI odróżnia statyczne i dynamiczne
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI DLA KLASY II GIMNAZJUM ROK SZKOLNY 2016/2017
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI DLA KLASY II GIMNAZJUM ROK SZKOLNY 2016/2017 Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) 1. Dynamika R treści nadprogramowe dokonuje pomiaru siły za pomocą
Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy Dynamika. Ocena. dopuszczająca dostateczna dobra bardzo dobra Uczeń:
Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy 2 Szczegółowe wymagania na poszczególne oceny 1. Dynamika R treści nadprogramowe dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza posługuje się symbolem siły i jej jednostką
Ocena. dopuszczająca dostateczna dobra bardzo dobra Uczeń:
Wymagania na poszczególne oceny z fizyki w kasie drugiej Wymagania ogólne - uczeń: wykorzystuje wielkości fizyczne do opisu poznanych zjawisk lub rozwiązania prostych zadań obliczeniowych, przeprowadza
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DLA II KLASY GIMNAZJUM. Praca, moc, energia
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DLA II KLASY GIMNAZJUM R treści nadprogramowe Praca, moc, energia posługuje się pojęciem energii, podaje przykłady różnych jej form odróżnia pracę w sensie fizycznym od pracy
Zakres wymagań ma charakter kaskadowy to znaczy że uczeń chcąc uzyskać ocenę wyższą musi spełnić wymagania na oceny niższe.
Rozkład materiału nauczania z fizyki do klasy II gimnazjum na rok szkolny 2014/2015 opracowany w oparciu o program nauczania fizyki w gimnazjum Spotkania z fizyką, autorstwa Grażyny Francuz-Ornat, Teresy
Zakres wymagań ma charakter kaskadowy to znaczy że uczeń chcąc uzyskać ocenę wyższą musi spełnić wymagania na oceny niższe.
Rozkład materiału nauczania z fizyki do klasy II gimnazjum na rok szkolny 2015/2016 opracowany w oparciu o program nauczania fizyki w gimnazjum Spotkania z fizyką, autorstwa Grażyny Francuz-Ornat, Teresy
Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy VII
Ocena niedostateczna: Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy VII uczeń nie opanował podstawowych wiadomości i umiejętności na ocenę dopuszczającą nie skorzystał z możliwości poprawy ocen niedostatecznych
FIZYKA KLASA 7 Rozkład materiału dla klasy 7 szkoły podstawowej (2 godz. w cyklu nauczania)
FIZYKA KLASA 7 Rozkład materiału dla klasy 7 szkoły podstawowej (2 godz. w cyklu nauczania) Temat Proponowana liczba godzin POMIARY I RUCH 12 Wymagania szczegółowe, przekrojowe i doświadczalne z podstawy
FIZYKA II GIMNAZJUM WYMAGANIA PODSTAWOWE
FIZYKA II GIMNAZJUM WYMAGANIA PODSTAWOWE Kinematyka wskazuje w otaczającej rzeczywistości przykłady ruchu odróżnia pojęcia: tor, droga i wykorzystuje je do opisu ruchu odróżnia ruch prostoliniowy od ruchu
Kryteria wymagań z fizyki w klasie I gimnazjum na poszczególne oceny
1. Dział: Oddziaływania Kryteria wymagań z fizyki w klasie I gimnazjum na poszczególne oceny odróżnia pojęcia: ciało fizyczne i substancja oraz podaje odpowiednie przykłady odróżnia pojęcia wielkość fizyczna
Szczegółowe wymagania edukacyjne na poszczególne stopnie klasa druga gimnazjum
Szczegółowe wymagania edukacyjne na poszczególne stopnie klasa druga gimnazjum Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe - na stopień dostateczny,
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA II
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA II Energia mechaniczna Wymagania na stopień dopuszczający obejmują treści niezbędne dla dalszego kształcenia oraz użyteczne w pozaszkolnej działalności ucznia.
WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA - KLASA VII. OCENA OSIĄGNIĘCIA UCZNIA Uczeń:
WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA - KLASA VII OCENA TEMAT OSIĄGNIĘCIA UCZNIA Czym zajmuje się fizyka? fizyka jako nauka doświadczalna procesy fizyczne, zjawisko fizyczne ciało fizyczne a substancja pracownia
Kryteria osiągnięć na poszczególne oceny z fizyki w klasie 2 gimnazjum. Nauczyciel prowadzący: mgr Andrzej Pruchnik
Kryteria osiągnięć na poszczególne oceny z fizyki w klasie 2 gimnazjum Termodynamika Nauczyciel prowadzący: mgr Andrzej Pruchnik dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry celujący wykorzystuje pojęcie
Spełnienie wymagań poziomu oznacza, że uczeń ponadto:
Fizyka SP-7 R - treści nadobowiązkowe. Wymagania podstawowe odpowiadają ocenom dopuszczającej i dostatecznej, ponadpodstawowe dobrej i bardzo dobrej Wymagania podstawowe Spełnienie wymagań poziomu oznacza,
WYMAGANIA Z FIZYKI. Klasa II
WYMAGANIA Z FIZYKI Klasa II DYNAMIKA dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza posługuje się symbolem siły i jej jednostką w układzie SI odróżnia statyczne
Wymagania programowe na poszczególne oceny z fizyki dla klasy 2 gimnazjum
Wymagania programowe na poszczególne oceny z fizyki dla klasy 2 gimnazjum 1 Oddziaływania Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry (np. do pomiaru długości, czasu, siły)
Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klasy II gimnazjum
Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klasy II gimnazjum Szczegółowe wymagania na poszczególne oceny 1 Elektrostatyka R treści nadprogramowe wskazuje w otaczającej rzeczywistości planuje doświadczenie
Przedmiotowy system oceniania z fizyki rok szkolny 2017/18. Klasa 7. Czym jest fizyka?
Przedmiotowy system oceniania z fizyki rok szkolny 2017/18 I Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe - na stopień dostateczny, i bardzo łatwe
Szczegółowe wymagania na poszczególne oceny z fizyki w klasach siódmych w roku szkolnym 2017/2018 Prowadzący: Ewa Cieśla - Gancarz
I Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe - na stopień dostateczny, i bardzo łatwe - na stopień dopuszczający); niektóre czynności ucznia mogą
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA KLASA DRUGA GIMNAZJUM Rok szkolny 2015/2016
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA KLASA DRUGA GIMNAZJUM Rok szkolny 2015/2016 Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) 1. Dynamika R treści nadprogramowe dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza
Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klasy 2
Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klasy 2 Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie oceny 1. Dynamika R treści nadprogramowe dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza posługuje się symbolem
Przedmiotowy system oceniania z fizyki kl 2
Przedmiotowy system oceniania z fizyki kl 2 Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) 1. Dynamika R treści nadprogramowe dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza posługuje się symbolem siły
Plan wynikowy z podziałem na działy dla fizyki w roku szkolnym 2011/2012 Gimnazjum Nr 3 w Grodzisku Mazowieckim
Plan wynikowy z podziałem na działy dla fizyki w roku szkolnym 2011/2012 Gimnazjum Nr 3 w Grodzisku Mazowieckim I. Oddziaływania SZCZEGÓŁOWE CELE EDUKACYJNE WYMAGANIA KONIECZNE (na ocenę dopuszczający)
WYMAGANIA EDUKACYJNE I KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA
WYMAGANIA EDUKACYJNE I KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA KLASA I 1. Oddziaływania Ocena dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry odróżnia pojęcia: ciało fizyczne i substancja
Wymagania na poszczególne oceny Fizyka, kl. II, Podręcznik Spotkania z fizyką cz. 2 i 3, Nowa Era
Wymagania na poszczególne oceny Fizyka, kl. II, Podręcznik Spotkania z fizyką cz. 2 i 3, Nowa Era Tematy lekcji Uczeń: Siła wypadkowa. Dynamiczne skutki oddziaływań Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna
Szczegółowe kryteria ocen z fizyki w klasie 7 Szkoły Podstawowej
Szczegółowe kryteria ocen z fizyki w klasie 7 Szkoły Podstawowej Cele operacyjne Uczeń: Wymagania K P R D I - PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ określa, czym zajmuje się fizyka podaje przykłady powiązań fizyki
Szczegółowe kryteria ocen z fizyki w klasie 7 Szkoły Podstawowej w Werbkowicach
Szczegółowe kryteria ocen z fizyki w klasie 7 Szkoły Podstawowej w Werbkowicach Cele operacyjne I - PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ określa, czym zajmuje się fizyka podaje przykłady powiązań fizyki z życiem
selekcjonuje informacje uzyskane z różnych źródeł, np. na lekcji, z podręcznika, z literatury popularnonaukowej, opisuje różne rodzaje oddziaływań
WYMAGANIA EDUKACYJNE - FIZYKA KLASA 1 - szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) 1. Oddziaływania dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry celujący odróżnia pojęcia: ciało fizyczne i substancja
Wymagania na poszczególne oceny z fizyki, klasa 7
1 Wymagania na poszczególne oceny z fizyki, klasa 7 określa, czym zajmuje się fizyka Na ocenę dopuszczającą uczeń: wymienia podstawowe metody badań stosowane w fizyce rozróżnia pojęcia: ciało fizyczne
5. Dynamika. Uczeń: dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza
5. Dynamika dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza posługuje się symbolem siły i jej jednostką odróżnia statyczne i dynamiczne skutki oddziaływań, podaje przykłady skutków oddziaływań w życiu codziennym
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA II GIMNAZJUM
Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA II GIMNAZJUM 1. Dynamika Ocena R treści nadprogramowe dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza posługuje się
Wymagania edukacyjne z fizyki w gimnazjum
Wymagania edukacyjne z fizyki w gimnazjum Informacje wstępne 1. Obowiązują stopnie: 1, 2, 3, 4, 5, 6. 2. W ciągu semestru ocenia się: a. kartkówki, sprawdziany po zakończonym dziale, b. odpowiedzi ustne
WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA ROK SZKOLNY 2017/ ) wyodrębnia z tekstów, tabel, diagramów lub wykresów, rysunków schematycznych
WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA ROK SZKOLNY 2017/2018 I. Wymagania przekrojowe. Uczeń: 1) wyodrębnia z tekstów, tabel, diagramów lub wykresów, rysunków schematycznych lub blokowych informacje kluczowe dla
Koło ratunkowe fizyka moduł I - IV I. Oddziaływania II. Właściwości i budowa materii.
Koło ratunkowe fizyka moduł I - IV Opanowanie zawartych poniżej wiadomości i umiejętności umożliwia otrzymanie oceny dopuszczającej jako poprawy oceny niedostatecznej. I. Oddziaływania odróżnia pojęcia:
1 Oddziaływania. Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry
Przedmiotowy system oceniania I Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe - na stopień dostateczny, i bardzo łatwe - na stopień dopuszczający);
Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry
Przedmiotowy system oceniania I Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe - na stopień dostateczny, i bardzo łatwe - na stopień dopuszczający);
Przedmiotowy system oceniania z Fizyki w klasie 2 gimnazjum Rok szkolny 2017/2018
Przedmiotowy system oceniania z Fizyki w klasie 2 gimnazjum Rok szkolny 2017/2018 OPRACOWANO NA PODSTAWIE PROGRAMU Spotkania z fizyką Wydawnictwo Nowa Era oraz PODSTAWY PROGRAMOWEJ Zasady ogólne: 1. Na
Ogólne wymagania na poszczególne stopnie:
Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy 2 gimnazjum oparte na Programie nauczania fizyki w gimnazjum Spotkania z fizyką autorstwa Grażyny Francuz Ornat i Teresy Kulawik Ogólne wymagania na poszczególne
WYMAGANIA EDUKACYJNE I KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI
WYMAGANIA EDUKACYJNE I KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI KLASA II Kinematyka Ocena dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry wskazuje w otaczającej rzeczywistości przykłady ruchu odróżnia pojęcia: tor, droga
FIZYKA klasa VII
2017-09-01 FIZYKA klasa VII Podstawa programowa przedmiotu SZKOŁY BENEDYKTA Cele kształcenia wymagania ogólne I. Wykorzystanie pojęć i wielkości fizycznych do opisu zjawisk oraz wskazywanie ich przykładów
Wymagania edukacyjne na stopnie szkolne z fizyki w gimnazjum w klasie II I PÓŁROCZE. opracował mgr inż. Grzegorz Krystian Bogusz
Wymagania edukacyjne na stopnie szkolne z fizyki w gimnazjum w klasie II I PÓŁROCZE Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) 1. Dynamika opracował mgr inż. Grzegorz Krystian Bogusz Ocena dokonuje
Wymagania programowe na poszczególne oceny z fizyki w klasie pierwszej gimnazjum
Wymagania programowe na poszczególne oceny z fizyki w klasie pierwszej gimnazjum I. ODDZIAŁYWANIA Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra odróżnia pojęcia: ciało fizyczne i
WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY DLA KLASY DRUGIEJ GIMNAZJUM. KINEMATYKA dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry
WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY DLA KLASY DRUGIEJ GIMNAZJUM KINEMATYKA dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry wskazuje w otaczającej rzeczywistości przykłady ruchu odróżnia pojęcia: tor, droga i
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KL. I GIMNAZJUM
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KL. I GIMNAZJUM ROK SZKOLNY 2015/2016 Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe - na stopień
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI Małgorzata Kosińska Mariusz Gawrysiuk Zdania podkreślone jedną linią nie dotyczą uczniów z niesprawnością intelektualną w stopniu lekkim. Zdania podkreślone dwiema
Szczegółowe wymagania na poszczególne oceny klasa I
Szczegółowe wymagania na poszczególne oceny klasa I Ocena dopuszczająca [1] odróżnia pojęcia: ciało fizyczne i substancja oraz podaje odpowiednie przykłady odróżnia pojęcia wielkość fizyczna i jednostka
mgr Anna Hulboj Treści nauczania
mgr Anna Hulboj Realizacja treści nauczania wraz z wymaganiami szczegółowymi podstawy programowej z fizyki dla klas 7 szkoły podstawowej do serii Spotkania z fizyką w roku szkolnym 2017/2018 (na podstawie
Wymagania edukacyjne z fizyki. Klasa I
Wymagania edukacyjne z fizyki Klasa I Ocena Ocena śródroczna Ocena roczna (z uwzględnieniem wymagań na ocenę śródroczną) Celujący ocenę bardzo dobrą) Bardzo dobry ocenę dobrą) jest twórczy, rozwiązuje
Wymagania programowe na oceny szkolne z podziałem na treści Fizyka klasa II Gimnazjum
Wymagania programowe na oceny szkolne z podziałem na treści Fizyka klasa II Gimnazjum 5. Siły w przyrodzie Temat według 5.1. Rodzaje i skutki oddziaływań rozpoznaje na przykładach oddziaływania bezpośrednie
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI W GIMNAZJUM nr 1 w Bydgoszczy
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI W GIMNAZJUM nr 1 w Bydgoszczy I. Sposoby sprawdzania osiągnięć uczniów: 1. Ocenie podlegają: 1. sprawdzian z części działu, może być jeden w ciągu dnia, maksymalnie
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI. rok szkolny 2014/2015
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI rok szkolny 2014/2015 w Gimnazjum im. Wandy Rutkiewicz w Rząsce 1. Oddziaływania ocena dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry odróżnia pojęcia: ciało fizyczne i substancja
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI W SZKOLE PODSTAWOWEJ nr 27 w Bydgoszczy
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI W SZKOLE PODSTAWOWEJ nr 27 w Bydgoszczy I. Sposoby sprawdzania osiągnięć uczniów: 1. Ocenie podlegają: 1. sprawdzian z części działu, może być jeden w ciągu dnia,
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI Podręcznik: Spotkania z fizyką. Cześć 1,2,3,4 Grażyna Francuz-Ornat, Teresa Kulawik, Maria Nowotny-Różańska Wydawnictwo NOWA ERA nr dopuszczenia 93/1/2009 Zasady
Szczegółowe wymagania na poszczególne oceny: I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ:
Przedmiotowy system oceniania z Fizyki dla klasy 7 opracowany na spotkaniu zespołu przedmiotów przyrodniczych na podstawie przedmiotowego systemu oceniania wydawnictwa Nowa Era. Szczegółowe wymagania na
Fizyka i astronomia klasa II Wymagania edukacyjne na oceny śródroczne ( za I półrocze)
Fizyka i astronomia klasa II Wymagania edukacyjne na oceny śródroczne ( za I półrocze) Dział I Dynamika Wymagania konieczne ocena dopuszczająca. Uczeń: dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza posługuje
Publiczne Gimnazjum im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Miastkowie Fizyka klasa I-III Wymagania edukacyjne
Publiczne Gimnazjum im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Miastkowie Fizyka klasa I-III Wymagania edukacyjne R treści nadprogramowe Dopuszczający Dostateczny Dobry Bardzo dobry Oddziaływania odróżnia pojęcia:
Cele kształcenia wymagania ogólne. 1) Wykorzystanie wielkości fizycznych do opisu poznanych zjawisk lub rozwiązania prostych zadań obliczeniowych.
Cele kształcenia wymagania ogólne 1) Wykorzystanie wielkości fizycznych do opisu poznanych zjawisk lub rozwiązania prostych zadań obliczeniowych. 2) Przeprowadzanie doświadczeń i wyciąganie wniosków z
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI W GIMNAZJUM nr 1 w Bydgoszczy
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI W GIMNAZJUM nr 1 w Bydgoszczy I. Sposoby sprawdzania osiągnięć uczniów: 1. Ocenie podlegają: 1. sprawdzian z części działu, może być jeden w ciągu dnia, maksymalnie
Anna Nagórna Wrocław, r. nauczycielka chemii i fizyki
Anna Nagórna Wrocław, 1.09.2015 r. nauczycielka chemii i fizyki Plan pracy dydaktycznej na fizyce wraz z wymaganiami edukacyjnymi na poszczególne oceny w klasach pierwszych w roku szkolnym 2015/2016 na
Przedmiotowy system oceniania - Fizyka 2
Przedmiotowy system oceniania - Fizyka 2 Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe - na stopień dostateczny, i bardzo łatwe - na stopień dopuszczający);
- podaje warunki konieczne do tego, by w sensie fizycznym była wykonywana praca
Fizyka, klasa II Podręcznik: Świat fizyki, cz.2 pod red. Barbary Sagnowskiej 6. Praca. Moc. Energia. Lp. Temat lekcji Wymagania konieczne i podstawowe 1 Praca mechaniczna - podaje przykłady wykonania pracy
wymagania na poszczególne stopnie:
WYMAGANIA EDUKACYJNE Fizyka Klasa 7 Arkadiusz Kucharski ZASADY OCENIANIA wymagania na poszczególne stopnie: Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: posiada wiadomości i umiejętności wykraczające poza program
PZO Fizyka 2. ZSM nr 4 w Kędzierzynie- Koźlu 2016/2017. Monika Potter
PZO Fizyka 2 ZSM nr 4 w Kędzierzynie- Koźlu 2016/2017 Monika Potter I Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe - na stopień dostateczny, i bardzo
Wymagania edukacyjne. Wymagania przekładają się na ocenę w następujący sposób: 1. K konieczne ocena dopuszczająca. 2. P podstawowe ocena dostateczna
WYMAGANIA Z FIZYKI OK SZKOLNY 2011/2012 załącznik do Przedmiotowego Systemu Oceniania z Fizyki (zamieszczonego na www.zespolszkolcybinka.cba.pl) KLASA PIEWSZA: Wymagania edukacyjne Wymagania przekładają
WYMAGANIA NA POSZCZEGOLNE OCENY Z FIZYKI DLA KLASY II
WYMAGANIA NA POSZCZEGOLNE OCENY Z FIZYKI DLA KLASY II II semestr NA OCENĘ DOPUSZCZAJĄCĄ UCZEŃ : posługuje się pojęciem energii mechanicznej, posługuje się pojęciem energii potencjalnej grawitacji (ciężkości)
Przedmiotowy System Oceniania z fizyki obowiązujący od roku szkolnego 2009/2010 (nowa podstawa programowa)
Przedmiotowy System Oceniania z fizyki obowiązujący od roku szkolnego 2009/2010 (nowa podstawa programowa) W nauczaniu fizyki taksonomie celów nauczania przedstawia tabela: Ocena osiągnięć ucznia i opis
Wymagania edukacyjne z fizyki
Wymagania edukacyjne z fizyki niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych Na stopień niedostateczny wymagań nie ustala się. Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który:
Przedmiotowy system oceniania z fizyki (propozycja)
Przedmiotowy system oceniania z fizyki (propozycja) Uwaga: szczegółowe warunki i sposób oceniania określa statut szkoły Zasady ogólne: 1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania
Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny)
Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) Symbolem R oznaczono treści spoza podstawy programowej Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry I. PIERWSZE SPOTKANIE
Przedmiotowy System Oceniania z fizyki w klasach I- III
Przedmiotowy System Oceniania z fizyki w klasach I- III Przedmiot : Fizyka Typ szkoły: Gimnazjum nr 9 w Nowym Sączu Nauczyciel: mgr inż. Jadwiga Kopeć, mgr Sylwia Michalik Rok szkolny: 2015/2016 I. Obszar
SPOTKANIA Z FIZYKĄ 7 SP
SPOTKANIA Z FIZYKĄ klasa 7 SP Przedmiotowy system oceniania Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) 1. Pierwsze spotkanie z fizyką R treści nadprogramowe określa, czym zajmuje się fizyka
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DO KLASY 7-ROK SZKOLNY 2017/2018
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DO KLASY 7-ROK SZKOLNY 2017/2018 określa, czym zajmuje się fizyka wymienia podstawowe metody badań stosowane w fizyce rozróżnia pojęcia: ciało fizyczne i substancja oraz podaje
FIZYKA KLASA VII. Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ
Wymagania na poszczególne oceny FIZYKA KLASA VII Symbolem R oznaczono treści spoza podstawy programowej I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ określa, czym zajmuje się fizyka wymienia podstawowe metody badań
I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ
Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) Symbolem R oznaczono treści spoza podstawy programowej I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ określa, czym zajmuje się fizyka wymienia podstawowe metody badań
Załącznik do Przedmiotowego Systemu Oceniania z Fizyki - szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny)
Oddziaływania Załącznik do Przedmiotowego Systemu Oceniania z Fizyki - szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry
Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) z fizyki w klasie siódmej szkoły podstawowej (Program nauczania fizyki Spotkanie z fizyką)
Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) z fizyki w klasie siódmej szkoły podstawowej (Program nauczania fizyki Spotkanie z fizyką) Symbolem R oznaczono treści spoza podstawy programowej I.