STRUKTURA DEFEKTÓW I WŁASNOŚCI TRANSPORTOWE ZGORZELIN

Podobne dokumenty
STRUKTURA DEFEKTÓW I WŁASNOŚCI TRANSPORTOWE ZGORZELIN

METODYKA BADAŃ STRUKTURY DEFEKTÓW I WŁASNOŚCI TRANSPORTOWYCH CIAŁ STAŁYCH

WPŁYW RÓŻNOWARTOŚCIOWYCH DOMIESZEK NA SZYBKOŚĆ WZROSTU ZGORZELIN NA METALACH (TEORIA HAUFFEGO-WAGNERA)

KINETYKA UTLENIANIA METALI

Metodyka badań struktury defektów punktowych (I)

SIARKOWANIE MATERIAŁÓW METALICZNYCH

TRANSPORT REAGENTÓW PRZEZ ZWARTĄ WARSTWĘ ZGORZELINY

TRANSPORT REAGENTÓW PRZEZ ZWARTĄ WARSTWĘ ZGORZELINY

TERMODYNAMIKA PROCESÓW KOROZJI WYSOKOTEMPERATUROWEJ

Stabilność związków nieorganicznych - rozwaŝania termodynamiczne.

KOROZJA KATASTROFALNA W ATMOSFERACH NAWĘGLAJĄCYCH

KOROZJA KATASTROFALNA W ATMOSFERACH NAWĘGLAJĄCYCH

DYSOCJACYJNY MECHANIZM NARASTANIA ZGORZELIN NA METALACH

11. Korozja wysokotemperaturowa

Elektrolity wykazują przewodnictwo jonowe Elektrolity ciekłe substancje rozpadające się w roztworze na jony

To jest. Ocena bardzo dobra [ ] energetycznych. s p d f. Ocena dobra [ ] izotopowym. atomowych Z. ,, d oraz f.

DYSOCJACYJNY MECHANIZM NARASTANIA ZGORZELIN NA METALACH

Laboratorium Ochrony przed Korozją. Ćw. 3: MECHANIZMY KOROZJI GAZOWEJ

Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki

WYSOKOTEMPERATUROWE SIARKOWANIE STALI TYPU Fe-Cr-Al: AKTUALNY STAN I PERSPEKTYWY BADAŃ

KOROZJA STALI ZAWOROWYCH WYWOŁANA SPALINAMI BIOPALIW

Elektrolity wykazują przewodnictwo jonowe Elektrolity ciekłe substancje rozpadające się w roztworze na jony

Defekty punktowe II. M. Danielewski

ZACHOWANIE SIĘ STOPÓW NiAl W WARUNKACH WYSOKOTEMPERATUROWEGO UTLENIANIA. HIGH TEMPERATURE OXIDATION OF NiAl ALLOYS

Elektrochemia elektroliza. Wykład z Chemii Fizycznej str. 4.3 / 1

TEORIA WAGNERA UTLENIANIA METALI

Związek rzeczywisty TiO TiO x 0.65<x<1.25 TiO 2 TiO x 1.998<x<2.0 VO VO x 0.79<x<1.29 MnO Mn x O 0.848<x<1.0 NiO Ni x O 0.999<x<1.

Podstawowe pojęcia 1

PIERWIASTKI W UKŁADZIE OKRESOWYM

Korozja stali zaworowych w silnikach samochodowych, wywołana spalinami biopaliw

KLASYFIKACJI I BUDOWY STATKÓW MORSKICH

CHEMIA. Wymagania szczegółowe. Wymagania ogólne

III Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2010/2011. ETAP I r. Godz Zadanie 1

1. Od czego i w jaki sposób zależy szybkość reakcji chemicznej?

Jon w otoczeniu dipoli cząsteczkowych rozpuszczalnika utrzymywanych siłami elektrycznymi solwatacja (hydratacja)

Wysokotemperaturowa korozja zaworów silnikowych

analogicznie: P g, K g, N g i Mg g.

Seria 2, ćwiczenia do wykładu Od eksperymentu do poznania materii

2.4. ZADANIA STECHIOMETRIA. 1. Ile moli stanowi:

Termodynamika i właściwości fizyczne stopów - zastosowanie w przemyśle

Elektrochemia - szereg elektrochemiczny metali. Zadania

Ć W I C Z E N I E 5. Kinetyka cementacji metali

KOROZJA. Korozja kontaktowa z depolaryzacja tlenową 1

MAŁOPOLSKI KONKURS CHEMICZNY dla uczniów dotychczasowych gimnazjów i klas dotychczasowych gimnazjów prowadzonych w szkołach innego typu

MODEL ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ARKUSZA EGZAMINACYJNEGO II

VII Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2014/2015

KINETYKA REAKCJI CO 2 Z WYBRANYMI TYPAMI AMIN W ROZTWORACH WODNYCH

relacje ilościowe ( masowe,objętościowe i molowe ) dotyczące połączeń 1. pierwiastków w związkach chemicznych 2. związków chemicznych w reakcjach

Transport zanieczyszceń. Mykola Shopa

Chemia nieorganiczna. Copyright 2000 by Harcourt, Inc. All rights reserved.

METODY PRZYGOTOWANIA PRÓBEK DO POMIARU STOSUNKÓW IZOTOPOWYCH PIERWIASTKÓW LEKKICH. Spektrometry IRMS akceptują tylko próbki w postaci gazowej!

7. Defekty samoistne Typy defektów Zdefektowanie samoistne w związkach stechiometrycznych

Chemia nieorganiczna. Pierwiastki. niemetale Be. 27 Co. 28 Ni. 26 Fe. 29 Cu. 45 Rh. 44 Ru. 47 Ag. 46 Pd. 78 Pt. 76 Os.

Chemia fizyczna/ termodynamika, 2015/16, zadania do kol. 2, zadanie nr 1 1

Tematy i zakres treści z chemii - zakres rozszerzony, dla klas 2 LO2 i 3 TZA/archt. kraj.

O C O 1 pkt Wzór elektronowy H 2 O: Np.

II Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2009/10. ETAP II r. Godz Zadanie 1 (10 pkt.)

IX Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2016/2017. ETAP I r. Godz Zadanie 1 (11 pkt)

Wzrost fazy krystalicznej

TERMOCHEMIA. TERMOCHEMIA: dział chemii, który bada efekty cieplne towarzyszące reakcjom chemicznym w oparciu o zasady termodynamiki.

Ćwiczenie 8 Wyznaczanie stałej szybkości reakcji utleniania jonów tiosiarczanowych

PODSTAWY OBLICZEŃ CHEMICZNYCH.. - należy podać schemat obliczeń (skąd się biorą konkretne podstawienia do wzorów?)

c. Oblicz wydajność reakcji rozkładu 200 g nitrogliceryny, jeśli otrzymano w niej 6,55 g tlenu.

Układ okresowy. Przewidywania teorii kwantowej

Fragmenty Działu 7 z Tomu 1 REAKCJE UTLENIANIA I REDUKCJI

Kryteria oceniania z chemii kl VII

PODSTAWY CHEMII INŻYNIERIA BIOMEDYCZNA. Wykład 2

Kinetyka reakcji chemicznych. Dr Mariola Samsonowicz

Termochemia elementy termodynamiki

PODSTAWY KOROZJI ELEKTROCHEMICZNEJ

KI + Pb(NO 3 ) 2 PbI 2 + KNO 3. fermentacja alkoholowa

Reakcje utleniania i redukcji

Materiały Reaktorowe. Fizyczne podstawy uszkodzeń radiacyjnych cz. 1.

Laboratorium Ochrony przed Korozją. Ćw. 2A: MODELOWANIE KOROZJI W WARUNKACH CYKLICZNYCH ZMIAN TEMPERATURY

Inne koncepcje wiązań chemicznych. 1. Jak przewidywac strukturę cząsteczki? 2. Co to jest wiązanie? 3. Jakie są rodzaje wiązań?

Przewodnictwo jonowe w kryształach

Zadanie 2. (1 pkt) Uzupełnij tabelę, wpisując wzory sumaryczne tlenków w odpowiednie kolumny. CrO CO 2 Fe 2 O 3 BaO SO 3 NO Cu 2 O

Kinetyka. energia swobodna, G. postęp reakcji. stan 1 stan 2. kinetyka

Wykład 10 Równowaga chemiczna

ZAKRES AKREDYTACJI LABORATORIUM BADAWCZEGO Nr AB 975

ZMIANY KINETYKI UTLENIANIA STALIWA Cr-Ni MODYFIKOWANEGO TYTANEM I CYRKONEM

KI + Pb(NO 3 ) 2 PbI 2 + KNO 3. fermentacja alkoholowa

WĘDRÓWKI ATOMÓW W KRYSZTAŁACH: SKĄD SIĘ BIORĄ WŁASNOŚCI MATERIAŁÓW. Rafał Kozubski. Instytut Fizyki im. M. Smoluchowskiego Uniwersytet Jagielloński

Zad. 1. Proces przebiega zgodnie z równaniem: CaO + 3 C = CaC 2 + CO. M(CaC 2 ) = 64 g/mol

Ćwiczenie IX KATALITYCZNY ROZKŁAD WODY UTLENIONEJ

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA POZIOM ROZSZERZONY

Temodynamika Roztwór N 2 i Ar (gazów doskonałych) ma wykładnik adiabaty κ = 1.5. Określić molowe udziały składników. 1.7

Ćwiczenia audytoryjne z Chemii fizycznej 1 Zalecane zadania kolokwium 1. (2018/19)

Niektóre zagadnienia inżynierii materiałowej, w których dyfuzja odgrywa podstawową rolę.

Zagadnienia. Budowa atomu a. rozmieszczenie elektronów na orbitalach Z = 1-40; I

Główne zagadnienia: - mol, stechiometria reakcji, pisanie równań reakcji w sposób jonowy - stężenia, przygotowywanie roztworów - ph - reakcje redoks

Elektrochemia - prawa elektrolizy Faraday a. Zadania

MATERIAŁOZNAWSTWO Wydział Mechaniczny, Mechatronika, sem. I. dr inż. Hanna Smoleńska

VIII Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2015/2016

a. Dobierz współczynniki w powyższym schemacie tak, aby stał się równaniem reakcji chemicznej.

Wyznaczanie współczynnika dyfuzji wodoru w stopach wodorochłonnych typu AB5 metodami elektrochemicznymi

ZAKRES AKREDYTACJI LABORATORIUM BADAWCZEGO Nr AB 1357

SZYBKOŚĆ REAKCJI CHEMICZNYCH. RÓWNOWAGA CHEMICZNA

Transkrypt:

STRUKTURA DEFEKTÓW I WŁASNOŚCI TRANSPORTOWE ZGORZELIN

METODYKA BADAŃ STRUKTURY DEFEKTÓW I WŁASNOŚCI TRANSPORTOWYCH ZGORZELIN 1. Określenie rodzaju podsieci krystalicznej związku tworzącego zgorzelinę, w której występuje dominujące zdefektowanie (np. metodą markerów) 2. Określenie odstępstwa od stechiometrii związku tworzącego zgorzelinę 3. Określenie rodzaju i stężenia defektów punktowych w związku tworzącym zgorzelinę (struktura defektów) 4. Określenie ruchliwości defektów tworzących zgorzelinę (własności transportowe)

METODY BADAŃ ODSTĘPSTW OD STECHIOMETRII ZWIĄZKÓW TWORZĄCYCH ZGORZELINY Bezpośrednia metoda grawimetryczna Metoda Rosenburga Metoda volumetryczna lub manometryczna Chemiczna analiza składu zgorzelin Metoda elektrochemiczna Metoda redoksowa Metoda rentgenograficzna

BEZPOŚREDNIA METODA GRAWIMETRYCZNA W BADANIACH ODSTĘPSTW OD STECHIOMETRII Przykład I: MeX, dominujące zdefektowanie występuje w podsieci kationowej Etapy badań: Zważenie próbki metalu: m Me masa początkowa próbki Całkowite utlenienie metalicznej próbki: m X zmiana masy próbki Określenie stosunku molowego metalu do utleniacza w związku tworzącym zgorzelinę: m m Me X / / M M Me X < 1 Me 1-y X = 1 MeX > 1 Me 1+y X M Me i M X masa molowa metalu i utleniacza

BEZPOŚREDNIA METODA GRAWIMETRYCZNA W BADANIACH ODSTĘPSTW OD STECHIOMETRII Przykład II: MeX, dominujące zdefektowanie występuje w podsieci anionowej Etapy badań: Zważenie próbki metalu: m Me masa początkowa próbki Całkowite utlenienie metalicznej próbki: m X zmiana masy próbki Określenie stosunku molowego metalu do utleniacza w związku tworzącym zgorzelinę: m m Me X / / M M Me X < 1 = 1 MeX 1+y MeX > 1 MeX 1-y

BEZPOŚREDNIA METODA GRAWIMETRYCZNA W BADANIACH ODSTĘPSTW OD STECHIOMETRII Przykład III: Me a X b, dominujące zdefektowanie występuje w podsieci kationowej Etapy badań: Zważenie próbki metalu: m Me masa początkowa próbki Całkowite utlenienie metalicznej próbki: m X zmiana masy próbki Określenie stosunku molowego metalu do utleniacza w związku tworzącym zgorzelinę: m m Me X / / M M Me X < a/b Me a-y X b = a/b Me a X b > a/b Me a+y X b

BEZPOŚREDNIA METODA GRAWIMETRYCZNA W BADANIACH ODSTĘPSTW OD STECHIOMETRII Przykład III: Me a X b, dominujące zdefektowanie występuje w podsieci kationowej c.d. m m Me X / / M M Me X a Me b a y X b a b y m m Me X / / M M Me X y a b mme / M m / M X X Me

METODA ROSENBURGA W BADANIACH ODSTĘPSTW OD STECHIOMETRII Metoda ta przedstawiona zostanie w części dotyczącej badań własności transportowych zgorzelin

OKREŚLENIE RODZAJU I STĘŻENIA DEFEKTÓW PUNKTOWYCH W ZWIĄZKU TWORZĄCYM ZGORZELINĘ y Przykład: Mn 1-y S, dominujące zdefektowanie występuje w podsieci kationowej y 1 m m Mn S M M S Mn 10-3 Mn 1-y S y ~ p 1/6 S 2 T = 1273 K T = 1173 K T = 1073 K T = 973 K 10-4 2 1/ 6 410, kj / mol y VMn 4, 4310 ps exp 2 RT 10 1 10 2 10 3 10 4 p(s 2 ) /Pa S. Mrowec and Z. Grzesik, "Nonstoichiometry and self-diffusion in " -MnS", Solid State Phenomena, 72, 69-78 (2000). S. Mrowec, Z. Grzesik, "Defect concentration and their mobility in nonstoichiometric manganous sulphide", Solid State Ionics, 143, 25-29 (2001).

OKREŚLENIE RODZAJU I STĘŻENIA DEFEKTÓW PUNKTOWYCH W ZWIĄZKU TWORZĄCYM ZGORZELINĘ Przykład: Mn 1-y S, dominujące zdefektowanie występuje w podsieci kationowej, c.d. 2 1/ 6 y VMn 4, 4310 ps exp 2 410, kj / mol RT 1 x x S 2 2 VMn S S 1 ' x S 2 2 VMn h S S 1 '' x S 2 2 VMn 2h S S K x 1/ 2 V p Mn S2 K V h p Mn 1/ 2 S 2 K V h p Mn 2 1 / 2 S 2 x 1/ 2 V K p S Mn 2 V h V K p Mn Mn 1/ 2 1/ 4 S 2 V h 2 Mn V 063. K p Mn 1/ 3 1/ 6 S 2

OKREŚLENIE RODZAJU I STĘŻENIA DEFEKTÓW PUNKTOWYCH W ZWIĄZKU TWORZĄCYM ZGORZELINĘ Przykład: Mn 1-y S, dominujące zdefektowanie występuje w podsieci kationowej, c.d. 2 1/ 6 410, kj / mol y VMn 4, 4310 ps exp 2 RT 1 '' x S 2 2 VMn 2h S S 2 1/ 2 G S H VMn h ps K exp exp exp 2 RT RT RT f f f 1 2 V h 2 Mn 1/ 6 Sf Hf VMn h 0. 63 ps exp exp 2 3R 3RT S f i H f entropia i entalpia formowania się defektów

WŁASNOŚCI TRANSPORTOWE ZGORZELIN D d ~ D D Me współczynnik dyfuzji defektów [cm 2 s -1 ]; opisuje ruchliwość defektów w warunkach istnienia równowagi termodynamicznej w związku tworzącym zgorzelinę współczynnik dyfuzji chemicznej [cm 2 s -1 ]; opisuje ruchliwość defektów w warunkach istnienia gradientu stężenia defektów, a więc w warunkach nierównowagowych współczynnik dyfuzji własnej [cm 2 s -1 ]; opisuje ruchliwość atomów (jonów) w związku tworzącym zgorzelinę

WŁASNOŚCI TRANSPORTOWE ZGORZELIN Zależności wiążące współczynniki dyfuzji D D N Me d d ~ D D d ln N d 2 d ln p X d 2 D Me DMe CMe Dd Cd CMe Dd C C C Me d Me Cd C CMe Cd DMe Dd Nd d ~ D ( 1 p)d d C d stężenie defektów N d ułamek molowy stężenia defektów p stopień jonizacji defektów

WŁASNOŚCI TRANSPORTOWE ZGORZELIN Dd a 0 2 exp S R m exp H RT m D d Sm a 2 exp 0 R exp H RT m 2 a0 H M m współczynik geometryczny częstość przeskoków a o droga przebywana przez atom podczas przeskoku współczynnik przejścia współczynnik częstości H m entalpia aktywacji dyfuzji defektów M masa molowa metalu

Grawimetria w badaniach struktury defektów i własności transportowych zgorzelin

Schemat aparatury mikrotermograwimetrycznej do badań w atmosferze He-S 2 Przepływomierze Mikrowaga Wylot Sonda ZrO 2 Oczyszczarka Termopara Termopara Bulbutiera Wlot He Termopara 1 Zbiornik z siarką (I) Wymrażarka Piec Zbiornik z siarką (II) Próbka Sonda MnS Pompa Wymrażarka Termopara Z. Grzesik, S. Mrowec, T. Walec and J. Dąbek, "New microthermogravimetric apparatus, kinetics of metal sulphidation and transport properties of transition metal sulphides", Journal of Thermal Analysis and Calorimetry, 59, 985-997 (2000).

GŁÓWNE ZALETY APARATURY czułość: 0,1 μg możliwość dokonywania gwałtownych zmian ciśnienia par siarki możliwość prowadzenia długotrwałych pomiarów

k p / g 2 cm -4 s -1 Mn zależność k p od ciśnienia 10-7 1/n = 1/6 1000 o C 900 o C 10-8 800 o C 10-9 10 0 10 1 10 2 p S2 Danielewski, 1986 Badania wlasne 10 3 / Pa 10 4 10 5 Z. Grzesik, S. Mrowec, T. Walec and J. Dąbek, "New microthermogravimetric apparatus, kinetics of metal sulphidation and transport properties of transition metal sulphides", Journal of Thermal Analysis and Calorimetry, 59, 985-997 (2000).

Mn kinetyka siarkowania przy gwałtownie zmienionym ciśnieniu par siarki 220 210 T = 1000 o C (m/s) 2 / mg 2 cm -4 200 190 180 170 160 150 140 180 p S2 = 30 Pa 210 czas / min p S2 = 200 Pa 240 Z. Grzesik, "Własności transportowe zgorzelin siarczkowych powstających w procesie wysokotemperaturowej korozji metali", Ceramika, 87, 1-124 (2005).

Schemat aparatury mikrotermograwimetrycznej do badań w mieszaninach H 2 -H 2 S Przeplywomierze Manometr Mikrowaga Próbka Pompa Wylot > Piec He H 2 1% H 2 S/H 2 10% H 2 S/H 2 Mieszalnik Bulbutiery Z. Grzesik, "Własności transportowe zgorzelin siarczkowych powstających w procesie wysokotemperaturowej korozji metali", Ceramika, 87, 1-124 (2005).

METODYKA BADAŃ WŁASNOŚCI TRANSPORTOWYCH metoda reekwilibracji (relaksacji) metoda dwuetapowego utleniania (Rosenburga) S. Mrowec and K. Hashimoto, J. Materials Sci., 30, 4801 (1995) Z. Grzesik and S. Mrowec, "Kinetics and thermodynamics of point defects in nonstoichiometric metal oxides and sulphides. Microthermogravimetric study", J. Therm. Anal. Cal., 90, 269-282 (2007). Z. Grzesik, S. Mrowec and T. Walec, J. Phys. Chem. Solids, 61, 809 (2000). Z. Grzesik, "Własności transportowe zgorzelin siarczkowych powstających w procesie wysokotemperaturowej korozji metali", Ceramika, 87, 1-124 (2005). A. J. Rosenburg, J. Electrochem. Soc., 107, 795 (1960).

Rozkład stężenia defektów punktowych podczas reekwilibracji związku typu Me 1-y X Me 1-y X C C d C T = const; p = const

Rozkład stężenia defektów punktowych podczas reekwilibracji związku typu Me 1-y X Me 1-y X C C d C T = const; p = const; p > p

Rozkład stężenia defektów punktowych podczas reekwilibracji związku typu Me 1-y X Me 1-y X C C d C T = const; p = const; p > p

Rozkład stężenia defektów punktowych podczas reekwilibracji związku typu Me 1-y X Me 1-y X C C d C T = const; p = const; p > p

Rozkład stężenia defektów punktowych podczas reekwilibracji związku typu Me 1-y X Me 1-y X C C d C T = const; p = const; p > p

Rozkład stężenia defektów punktowych podczas reekwilibracji związku typu Me 1-y X Me 1-y X C C d C T = const; p = const; p > p

Rozkład stężenia defektów punktowych podczas reekwilibracji związku typu Me 1-y X Me 1-y X C C d C T = const; p = const; p > p

Rozkład stężenia defektów punktowych podczas reekwilibracji związku typu Me 1-y X Me 1-y X C C d C T = const; p = const; p > p

Rozkład stężenia defektów punktowych podczas reekwilibracji związku typu Me 1-y X Me 1-y X C C d C T = const; p = const; p > p

Rozkład stężenia defektów punktowych podczas reekwilibracji związku typu Me 1-y X Me 1-y X C C d C T = const; p = const; p > p

Rozkład stężenia defektów punktowych podczas reekwilibracji związku typu Me 1-y X Me 1-y X C C d C T = const; p = const; p > p

Rozkład stężenia defektów punktowych podczas reekwilibracji związku typu Me 1-y X Me 1-y X C C d C T = const; p = const; p > p

Rozkład stężenia defektów punktowych podczas reekwilibracji związku typu Me 1-y X Me 1-y X C C d C T = const; p = const; p > p

Rozkład stężenia defektów punktowych podczas reekwilibracji związku typu Me 1-y X Me 1-y X C C d C T = const; p = const; p > p

Rozkład stężenia defektów punktowych podczas reekwilibracji związku typu Me 1-y X Me 1-y X C C d C T = const; p = const; p > p

Rozkład stężenia defektów punktowych podczas reekwilibracji związku typu Me 1-y X Me 1-y X C C d C T = const; p = const; p > p

Rozkład stężenia defektów punktowych podczas reekwilibracji związku typu Me 1-y X Me 1-y X C C d C T = const; p = const; p > p

Rozkład stężenia defektów punktowych podczas reekwilibracji związku typu Me 1-y X Me 1-y X C C d C T = const; p = const; p > p

Rozkład stężenia defektów punktowych podczas reekwilibracji związku typu Me 1-y X Me 1-y X C C d C T = const; p = const; p > p

Rozkład stężenia defektów punktowych podczas reekwilibracji związku typu Me 1-y X Me 1-y X C C d C T = const; p = const; p > p

Rozkład stężenia defektów punktowych podczas reekwilibracji związku typu Me 1-y X Me 1-y X C C d C T = const; p = const; p > p

Rozkład stężenia defektów punktowych podczas reekwilibracji związku typu Me 1-y X Me 1-y X C C d C T = const; p = const; p > p

Rozkład stężenia defektów punktowych podczas reekwilibracji związku typu Me 1-y X Me 1-y X C C d C T = const; p = const; p > p

Rozkład stężenia defektów punktowych podczas reekwilibracji związku typu Me 1-y X Me 1-y X C C d C T = const; p = const; p > p

gdzie: m t zmiana masy próbki po czasie t m k całkowita zmiana masy próbki a połowa grubości próbki współczynnik dyfuzji chemicznej. 1 8 4 2 2 2 m m D t a t k exp ~ ln ln ~ 1 8 4 2 2 2 m m D t a t k METODA REEKWILIBRACJI ~ D t/a 2 > 0,2: ~ D m m n n Dt a t k n 1 8 1 2 1 2 1 4 2 2 0 2 2 2 exp ~

- log (1 - m t / m k ) Teoretyczny przebieg reekwilibracji 0,5 0,4 2a = 1 mm ~ D = 10-5 cm 2 s -1 0,3 0,2 0,1 rozwiązanie uproszczone (n = 0) rozwiązanie pełne (n = 20) 0 0 20 40 60 80 100 Czas / s

m/s Metoda dwuetapowego utleniania (Rosenburga) I etap siarkowania II etap siarkowania czas

Metoda dwuetapowego utleniania rozkład stężenia defektów punktowych w zgorzelinie typu Me 1-y X I etap siarkowania T = const; p = const Metal Zgorzelina C C d C

Metoda dwuetapowego utleniania rozkład stężenia defektów punktowych w zgorzelinie typu Me 1-y X Stan równowagi termodynamicznej T = const; p = const Metal Zgorzelina C C d C

Metoda dwuetapowego utleniania rozkład stężenia defektów punktowych w zgorzelinie typu Me 1-y X II etap siarkowania T = const; p = const Metal Zgorzelina C C d C

Metoda dwuetapowego utleniania rozkład stężenia defektów punktowych w zgorzelinie typu Me 1-y X II etap siarkowania T = const; p = const Metal Zgorzelina C C d C

Metoda dwuetapowego utleniania rozkład stężenia defektów punktowych w zgorzelinie typu Me 1-y X II etap siarkowania T = const; p = const Metal Zgorzelina C C d C

Metoda dwuetapowego utleniania rozkład stężenia defektów punktowych w zgorzelinie typu Me 1-y X II etap siarkowania T = const; p = const Metal Zgorzelina C C d C

Metoda dwuetapowego utleniania rozkład stężenia defektów punktowych w zgorzelinie typu Me 1-y X II etap siarkowania T = const; p = const Metal Zgorzelina C C d C

Metoda dwuetapowego utleniania rozkład stężenia defektów punktowych w zgorzelinie typu Me 1-y X II etap siarkowania T = const; p = const Metal Zgorzelina C C d C

Metoda dwuetapowego utleniania rozkład stężenia defektów punktowych w zgorzelinie typu Me 1-y X II etap siarkowania T = const; p = const Metal Zgorzelina C C d C

Metoda dwuetapowego utleniania rozkład stężenia defektów punktowych w zgorzelinie typu Me 1-y X II etap siarkowania T = const; p = const Metal Zgorzelina C C d C

Metoda dwuetapowego utleniania rozkład stężenia defektów punktowych w zgorzelinie typu Me 1-y X II etap siarkowania T = const; p = const Metal Zgorzelina C C d C

Metoda dwuetapowego utleniania rozkład stężenia defektów punktowych w zgorzelinie typu Me 1-y X II etap siarkowania T = const; p = const Metal Zgorzelina C C d C

Metoda dwuetapowego utleniania rozkład stężenia defektów punktowych w zgorzelinie typu Me 1-y X II etap siarkowania T = const; p = const Metal Zgorzelina C C d C

Metoda dwuetapowego utleniania rozkład stężenia defektów punktowych w zgorzelinie typu Me 1-y X II etap siarkowania T = const; p = const Metal Zgorzelina C C d C

Metoda dwuetapowego utleniania rozkład stężenia defektów punktowych w zgorzelinie typu Me 1-y X II etap siarkowania T = const; p = const Metal Zgorzelina C C d C

Metoda dwuetapowego utleniania rozkład stężenia defektów punktowych w zgorzelinie typu Me 1-y X II etap siarkowania T = const; p = const Metal Zgorzelina C C d C

Metoda dwuetapowego utleniania rozkład stężenia defektów punktowych w zgorzelinie typu Me 1-y X II etap siarkowania T = const; p = const Metal Zgorzelina C C d C

Metoda dwuetapowego utleniania rozkład stężenia defektów punktowych w zgorzelinie typu Me 1-y X II etap siarkowania T = const; p = const Metal Zgorzelina C C d C

Metoda dwuetapowego utleniania rozkład stężenia defektów punktowych w zgorzelinie typu Me 1-y X II etap siarkowania T = const; p = const Metal Zgorzelina C C d C

Metoda dwuetapowego utleniania rozkład stężenia defektów punktowych w zgorzelinie typu Me 1-y X II etap siarkowania T = const; p = const Metal Zgorzelina C C d C

Metoda dwuetapowego utleniania rozkład stężenia defektów punktowych w zgorzelinie typu Me 1-y X II etap siarkowania T = const; p = const Metal Zgorzelina C C d C

Metoda dwuetapowego utleniania rozkład stężenia defektów punktowych w zgorzelinie typu Me 1-y X II etap siarkowania T = const; p = const Metal Zgorzelina C C d C

Cx C C C x 0 k 0 X N d 4C0 1 sin m 2m 1 0 2 n 2m 1 x 2m 1 X 0 0 Ck cos n C0 nx n sin exp n X X exp 1 0 X 0 2 2 2 ~ Dt 2 2 0 2 ~ Dt t ~ 2 2 ~ c( x) 2C k X0 1 D n t D dt exp x 2 2 xx n X 0 0 n 1 0 2 1 ~ ~ 2 2 DC t C X k 4 k 0 1 exp D 2m 1 t X 2 2 0 m 0 m X0 2 1 2 1 ~ DCkt X0Ck ~ Nd dla t X0 2 / 2D X0 3 ~ 2Ck Dt Nd dla t X0 2 / D ~

Metoda Rosenburga gdzie: ~ D ~, kl X D 1128 0 k C d p kp 1128, k X l współczynnik dyfuzji chemicznej, C d stężenie defektów, X 0 grubość zgorzeliny w I etapie utleniania, k p (gcm -2 s -0,5 ) i k l (gcm -2 s -1 ) współczynniki kierunkowe prostych wykreślonych odpowiednio w układzie parabolicznym i liniowym. 0 2 2

Przykłady badań struktury defektów i własności transportowych zgorzelin

Mn 1-y S pomiar odstępstwa od stechiometrii Rau, 1978 metoda pośrednia 2 1/ 6 415, kj / mol y VMn 4, 7710 ps exp 2 RT H. Rau, J. Phys. Chem. Solids, 39, 339 (1978). Badania własne metoda bezpośrednia I. Mikrotermograwimetria mmnms y 1 ms MMn 2 1/ 6 410, kj / mol y VMn 4, 4310 ps exp 2 RT II. Dwuetapowe siarkowanie 2 1/ 6 42, 0 kj / mol y VMn 5, 4110 ps exp 2 RT Z. Grzesik and S. Mrowec, "Kinetics and thermodynamics of point defects in nonstoichiometric metal oxides and sulphides. Microthermogravimetric study", J. Therm. Anal. Cal., 90, 269-282 (2007).

Zależność współczynnika dyfuzji własnej od temperatury D Me / cm 2 s -1 10-6 10-8 10-10 10-12 10-14 10-16 T / K 18731473 1073 673 Fe 1-y O (12) Cu 2-y O (20) Mn 1-y O (19) Cr 2+y S 3 (8) Co 1-y O (13, 14) MoS 2+y (10) Ni 1-y O (15, 16, 17) Cr 2+y O 3 (18) Ni 1-y S, c (5) Ni 1-y S, a (5) Fe 1-y S (3) Nb 1+y S 2 (11) Mn 1-y S (9) Co 1-y S (4) Ni 1-y S (7) Fe 1-y S (2) Ni 1-y S (6) Fe 1-y S (1) Fe 1-y S Co 1-y S Ni 1-y S Cr 2+y S 3 Mn 1-y S MoS 2+y Nb 1+y S 2 Fe 1-y O Co 1-y O Ni 1-y O Cr 2+y O 3 Mn 1-y O Cu 2-y O Siarczki 1 Condit i wsp., 1974 2 Smeltzer i wsp., 1979 3 Mrowec i wsp., 1982 4 Mrowec i wsp., 1998 5 Klotsman i wsp., 1963 6 Fueki i wsp., 1968 7 Bastow, Wood, 1975 8 Mrowec i wsp., 1985 9 Mrowec i wsp., 1999 10 Rau, 1980 11 Gesmundo i wsp., 1992 Tlenki 12 Desmarescaux i wsp., 1965 13 Mrowec, Grzesik, 2003 14 Mrowec, Przybylski, 1977 15 Haugsrud, Norby, 1998 16 Mrowec, Grzesik, 2004 17 Volpe, Reddy, 1970 18 Lillerud, Kofstad, 1982 19 Peterson, Chen, 1982 20 Haugsrud, Norby, 1999 5 10 15 20 T -1. 10 4 / K -1 Z. Grzesik, "Własności transportowe zgorzelin siarczkowych powstających w procesie wysokotemperaturowej korozji metali", Ceramika, 87, 1-124 (2005).

Mn 1-y S kinetyka reekwilibracji 50 50 Przyrost masy / g 40 30 20 10 T = 1000 o C T = 900 o C utlenianie (10-2 Pa 10 3 Pa) redukcja (10 3 Pa 10-2 Pa) 0 0 100 200 300 0 400 Czas / s 40 30 20 10 Ubytek masy / g

Mn 1-y S zależność ~ D od ciśnienia T = 1000 o C ~ D / cm 2 s -1 10-5 T = 900 o C T = 800 o C T = 700 o C 10-6 10 1 10 2 10 3 10 4 / Pa p S2

Porównanie eksperymentalnych i obliczonych wartości k p k p ~ D y I. Kinetyka siarkowania Mn (eksperyment) k p k p / 127, 0 kj / mol 3, 49 10 ps exp 2 RT cm s 3 1 6 2 1 II. Reekwilibracja i odstępstwo od stechiometrii (obliczenia) / 2, 09 10 ps exp 2 123, 5 kj / mol RT cm s 3 1 6 2 1 III. Dwuetapowe siarkowanie (obliczenia) k p / 124, 4 kj / mol 2, 62 10 ps exp 2 RT cm s 3 1 6 2 1

Zgorzelina siarczkowa na Mn (1000 o C, p(s 2 ) = 10 3 Pa, 240 h) powierzchnia przełam Z. Grzesik, "Własności transportowe zgorzelin siarczkowych powstających w procesie wysokotemperaturowej korozji metali", Ceramika, 87, 1-124 (2005).

MnS rzut struktury krystalograficznej w kierunku +100,

Porównanie szybkości siarkowania i utleniania metali k p / g 2 cm -4 s -1 10-4 10-6 10-8 10-10 10-12 10-14 T / o C 1200 1000 800 600 Ni Co Nb 1 kpa 10 kpa Cr 10 kpa 1 kpa Cr 100 kpa Fe Fe Mo 67 kpa 21 kpa 0,1 kpa 6 8 10 12 14 Co Fe Ni Co Cr Nb Mo Fe Ni Co Cr T -1. 10 4 / K -1 1 kpa Ni 100 kpa Siarkowanie Mrowec i wsp., 1980 Mrowec i wsp., 1962 Mrowec i wsp., 1998 Mrowec i wsp., 1987 Danielewski, 1988 Przybylski, Potoczek, 1993 Utlenianie Footner i wsp., 1967 Mrowec, Grzesik, 2004 Mrowec, Grzesik, 2003 Lillerud, Kofstad, 1980

Nb 1+y S 2 ciśnieniowa zależność odstępstwa od stechiometrii 0,4 0,3 y 0,2 1000 o C 900 o C Nb 1+y S 2 800 o C 0,1 10-5 10-4 10-3 10-2 10-1 10 0 10 1 10 2 p S2 / Pa

~ Zależność D od temperatury dla wybranych siarczków i tlenków metali D / cm 2 s -1 ~ 10-4 10-5 10-6 10-7 10-8 T / o C 1400 1000 600 FeO Nb 2 O 5 MnS NiS Fe 3 O 4 Siarczki Tlenki NiO CoO MnO FeS Cr 2 S 3 CoS MoS 2 Ni 3 S 2 6 8 10 12 T -1. 10 4 / K -1

~ Nb 1+y S 2 zależność D od temperatury badania własne 10-4 10-5 T / o C 1400 1000 600 MnS NiS CoO FeO FeS MoS 2 Cr 2 S 3 Fe 3 O 4 ~ D / cm 2 s -1 10-6 10-7 10-8 Nb 2 O 5 MnO NiO FeS CoS Ni 3 S 2 10-9 NbS 2 10-10 6 8 10 12 T -1 10 4 / K -1 Z. Grzesik, S. Mrowec, On the sulphidation mechanism of niobium and some Nb-alloys at high temperatures, Corrosion Science, 50, 605-613 (2008).

Zgorzelina siarczkowa na Nb a (1000 o C, p(s 2 ) = 1 Pa, 120 h) powierzchnia 10 m b przełam 10 m

2H-NbS 2 rzut perspektywiczny struktury krystalograficznej w kierunku +100,

Nb 1+y S 2 rzut perspektywiczny struktury krystalograficznej (dla y = 1/3) w kierunku +100,

~ Zależność D od temperatury dla siarczków niklu i kobaltu badania własne T 10-4 1600 1200 800 Mn 1-y S / o C CoO FeO FeS Cr 2 S 3 10-5 Ni 1-y S D / cm 2 s -1 ~ 10-6 10-7 NiO Co 9-y S 8 Ni 3 S 2 Fe 3 O 4 Nb 2 O 5 MnOCo 1-y S Co 4-y S 3 10-8 6 8 10 12 14 T -1. 10 4 / K -1

Co 4-y S 3 porównanie eksperymentalnych i obliczonych wartości k. p 10-7 T / o C 900 860 820 p S2 (Co 4 S 3 / CoS) k p ' / cm 2 s -1 10-8 k p ' obliczone k' p eksperymentalne 8,5 T -1. 10 4 / K -1 9

Co 9-y S 8 porównanie eksperymentalnych i obliczonych wartości k. p T / o C 800 700 600 p S2 (Co 9 S 8 / CoS) k p ' / cm 2 s -1 10-8 10-9 k p ' obliczone k' p eksperymentalne 10 11 T -1. 10 4 / K -1

Ni 1-y S porównanie eksperymentalnych i obliczonych wartości k. p 800 700 600 10-6 p S2 (NiS / NiS 2 ) T / o C k p ' / cm 2 s -1 10-7 ' k p obliczone k p ' eksperymentalne 10-8 9 10 11 12 T -1. 10 4 / K -1

Co 4 S 3 Co 9 S 8 50 m 50 m NiS 50 m

Co 9 S 8 rzut struktury krystalograficznej w kierunku +100,

NiS rzut struktury krystalograficznej w kierunku +100,

KONIEC