Zachęcamy więc do ruchu!

Transkrypt

1 Biorąc pod uwagę, że dziecko w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym wymaga jeszcze opieki rodziców (np. podczas zabawy na placu zabaw), warto poświęcić spędzony razem czas na wspólną aktywność fizyczną (szczególnie na powietrzu). Z pewnością przyniesie to korzyści zdrowotne obu pokoleniom oraz wpłynie na umocnienie rodzinnej więzi emocjonalnej. Zachęcamy więc do ruchu!

2 W pracy przedszkola rozwijanie sprawności ruchowej następuje głównie poprzez: organizację zabaw ruchowych: zabawy orientacyjno-porządkowe, zabawy z elementem równowagi, czworakowania, biegu, rzutu, celowania i toczenia, wspinania się, podskoku i skoku; gry i zabawy na powietrzu; zabawy w terenie; zabawy na śniegu; organizację ćwiczeń porannych dla dzieci; organizację ćwiczeń gimnastycznych: dla dzieci młodszych w formie opowieści ruchowych po min., dla dzieci starszych - zestawów ćwiczeń po min. Oprócz zorganizowanych form ruchu, dzieci mają własne, dowolne zabawy ruchowe. Realizują w nich swoje pomysły, wykorzystują doświadczenia, poszukują sposobów wyrażania emocji i aktywności ruchowej. Podczas zabaw dowolnych mają okazję do sprawdzania swoich możliwości w tym zakresie. Zabawy te dają dzieciom swobodę, zapewniają spontaniczność. Wiek przedszkolny to okres intensywnego rozwoju organizmu dziecka, dlatego u dzieci w tym okresie oraz w pierwszych latach szkolnych obserwuje się: 1. wielką potrzebę ruchu i nieraz mówi się o nadruchliwości a także o konieczności zaspokojenia głodu ruchu dziecka, (przyjmuje się, że do zaspokojenia potrzeb dziecka niezbędne jest zapewnienie mu około trzech godzin ruchu dziennie) 2. korzystne zmiany w sprawności i koordynacji ruchowej (koniec przedszkola, pierwsze lata szkolne) i dlatego okres ten nazywa się złotym wiekiem motoryczności dziecka. Aby skutecznie wspierać rozwój psychofizyczny dzieci niezbędna jest stała współpraca z rodzicami. Nie wszyscy rodzice zdają sobie sprawę z wielkiego zapotrzebowania dzieci na ruch i często nie wiążą nadruchliwości dziecka w domu z brakiem okazji do wyżycia się ruchowego w ciągu dnia.

3 Porcja ruchu organizowana dziecku w przedszkolu oraz spacer do i z przedszkola nie wystarczają do zapewnienia prawidłowego rozwoju. Należy zachęcać rodziców do organizowania wspólnych zabaw ruchowych z dziećmi, do planowania im aktywności ruchowych, np. na rowerze, wrotkach, na basenie, do wyposażenia dziecka we własną piłkę i stworzenie okazji do posługiwania się nią itp. Szczególną troską należy otoczyć dzieci niechętnie ruszające się, stroniące od zabaw, ze znacznie obniżonym poziomem rozwoju cech motorycznych i w razie potrzeby wspólnie planować działania zmierzające do uzyskania poprawy w tym względzie. Ważne jest także uświadamianie rodzicom potrzeby hartowania dzieci przez przebywanie na powietrzu w każdej porze roku, zapewnienie odpowiedniego, przewiewnego i niekrępującego ubrania i stosownego obuwia.

4 W wieku przedszkolnym ogromną rolę odgrywają zabawy ruchowe,przyczyniające się do rozwoju ogólnej sprawności ruchowej dziecka. Dostosowane do fizycznych możliwości dziecka wyrabiają w nim zaradność, wytrwałość, uczą pokonywać strach i wiarę we własne siły. Dzięki nim kształtowana jest spostrzegawczość, koncentracja i szybka reakcja na sygnały.

5 Drodzy Rodzice Ruch jest podstawowym bodźcem rozwojowym, stanowi też jeden ze wskaźników rozwoju i zdrowia. Okres przedszkolny jest szczególnie znaczący dla kształtowania motoryki dziecka. Dziecko nabywa wówczas pewnych umiejętności, które w dalszych etapach życia jedynie doskonali. Największy wpływ na prawidłowy rozwój dziecka mają rodzice i nauczyciele. Oni przebywają z dzieckiem najdłużej i są dla niego wzorami, przekazują wiadomości, umiejętności i nawyki. W przedszkolu i w domu uczy się ono nowych ruchów i doskonali zdobyte umiejętności. Nauczyciele i rodzice mogą i powinni- tak kształtować rozwój ruchowy dziecka, aby uzyskać zdrowe, sprawne dziecko o zdrowej sylwetce. Zabawy ruchowe są formą działalności charakterystyczną dla wieku przedszkolnego i wczesnoszkolnego, najbardziej odpowiadają potrzebom dziecka, wynikającym z właściwości rozwoju. Oparte na formach ruchu, jak: chód, skok, rzut, pełzanie itp., przyczyniają się do podnoszenia ogólnej sprawności fizycznej i rozwoju psychomotorycznego dziecka.

6 W pracy przedszkola rozwijanie sprawności ruchowej następuje głównie poprzez: organizację zabaw ruchowych: zabawy orientacyjno-porządkowe, zabawy z elementem równowagi, czworakowania, biegu, rzutu, celowania i toczenia, wspinania się, podskoku i skoku; gry i zabawy na powietrzu; zabawy w terenie; zabawy na śniegu; organizację ćwiczeń porannych dla dzieci; organizację ćwiczeń gimnastycznych: dla dzieci młodszych w formie opowieści ruchowych po min., dla dzieci starszych - zestawów ćwiczeń po min; Oprócz zorganizowanych form ruchu, dzieci mają własne, dowolne zabawy ruchowe. Realizują w nich swoje pomysły, wykorzystują doświadczenia, poszukują sposobów wyrażania emocji i aktywności ruchowej. Podczas zabaw dowolnych mają okazję do sprawdzania swoich możliwości w tym zakresie. Zabawy te dają dzieciom swobodę, zapewniają spontaniczność. Jednak porcja ruchu organizowana w placówce przedszkolnej jest nadal niewystarczająca do zapewnienia prawidłowego rozwoju naszych pociech.

7 Porady i wskazówki dla rodziców ułatwiające wspólne zabawy z dziećmi. Gimnastyka ma być dla dziecka wesołą i radosną zabawą a dorosły powinien ćwiczyć razem z dzieckiem. Nie należy wydawać poleceń, komenderować, pouczać i ciągle upominać. Najlepiej gdy dziecko wraz z dorosłym bawi się w zabawy naśladowcze np. Skaczące piłeczki(podskoki obunóż), Wiatr i liście (skłony na boki i wirowanie dookoła siebie), Zabawy kotków(chodzenie na czworakach za piłką, wykonywanie kociego grzbietu), Zanieś misiowi śniadanie(przenoszenie na tacy drobnych klocków). Tego typu zabawy nie tylko sprzyjają rozwojowi sprawności ruchowej ale także pobudzają wyobraźnię i fantazję a także podsuwają pomysły do różnorodnych zabaw tematycznych. Dzieci bardzo chętnie popisują się swoimi umiejętnościami i dlatego dobrze jest też nadawać ćwiczeniom gimnastycznym charakter nie tylko zabawowy ale także zadaniowy np. Przejdź po pniu drzewa..., Biegnij slalomem pomiędzy drzewami (ustawionymi przeszkodami)..., Idź przed siebiez książką położoną na głowie..., Skacz raz na jednej, raz na drugiej nodze...podczas takich ćwiczeń dzieci wykazują się odwagą, sprytem, wytrwałością a także odczuwają radość z osiągniętego celu. Organizując zabawy ruchowe i ćwiczenia gimnastyczne koniecznie należy zadbać o warunki higieniczne i zdrowotne. Jeżeli nie odbywają się one na powietrzu to należy pamiętać, że pokój musi być odkurzony i przewietrzony a dziecko przebrane w wygodny strój sportowy. Zabawy terenowe z pokonywaniem naturalnych przeszkód, gry zespołowe, zawody sportowe należy prowadzić na powietrzu, gdyż mają ogromny wpływ na zdrowie dziecka i jego odporność. Dlatego należy (bez względu na pogodę) organizować dzieciom zabawy w wodzie (pływanie) i z wodą (np. puszczanie okręcików w basenie, wlewanie lub przelewanie wody), na śniegu (lepienie bałwana, rzucanie śnieżkami, jazda na sankach i nartach) i lodzie (jazda na łyżwach).

8 Dziecko 3 letnie W czasie zabaw warto zachęcać do przekraczania niskich przeszkód, chodzenia po obramowaniu piaskownicy, po zboczach pagórka, przechodzenia pod gałęziami drzew. Ciekawą zabawą są dla 3-latków biegi wężykiem, po obwodzie koła, zatrzymywanie się na dany sygnał. Zabawy z piłką powinny uwzględniać rzuty nie tylko oburącz i prawą ręką, lecz także lewą. Toczenie piłki w chodzie i w biegu sprawia maluchowi szczególną przyjemność, a zarazem jest pożytecznym ćwiczeniem. Specjalny urok mają dla dziecka zabawy na śniegu :ciągnięcie i pchanie sanek, siadanie na nich i schodzenie, zjazdy z niewielkiego pagórka i podchodzenie z sankami pod górę. Latem: wchodzenie do wody, brodzenie po brzegu, podskoki, bieganie wśród rozpryskującej się wody i próby leżenia w wodzie z podparciem się rękami, to doskonałe ćwiczenia ruchowe. Dziecko 4 letnie Wykonuje wszystkie opisane ruchy znacznie sprawniej. Stoi na jednej nodze, chodzi np. z podkurczonymi pod spód palcami, również stopa za stopą i po narysowanej linii. Potrafi też chodzić po nierównej powierzchni np. po kłodzie drzewa. Przekracza przeszkody o wysokości sięgającej do kolan i szerokości do 30 cm. Bez trudu chodzi po pochyłych płaszczyznach, umie chodzić na czworakach w przód i w tył. Bardzo lubi biegać, zmieniając kierunek, omijając przeszkody. Piłkę umie rzucać oburącz oraz jedną ręką Zabawę na śniegu i w wodzie fascynują również 4 latka. Swobodnie zmienia pozycje w wodzie i demonstruje jeszcze nieporadne ruchy pływania.

9 Dziecko 5 letnie W tym okresie rozwojowym bardzo ważnym zadaniem rodziców i nauczycieli jest zwracanie uwagi na prawidłową postawę ciała i poprawną pozycję w siadzie, staniu, chodzie i biegu. W tym wieku dziecko wykonuje chętnie wiele ruchów bardziej precyzyjnych angażujących niektóre grupy mięśni, np. ćwiczenia szyi skłony, skręty i krążenie głowy, ćwiczenia tułowia skłony w przód, w tył, w bok, ćwiczenia mięśni brzucha, gdy leży na plecach i wykonuje rowerek, ćwiczenia stóp chodzenie na palcach, piętach, z podwiniętymi palcami stóp, chwyty palcami drobnych przedmiotów. W formie zabawy można sprawdzić, czy potrafi utrzymać stopę przed drugą stopą i w tej pozycji stanąć na palcach. Chodzenie na czworakach, przekraczanie przeszkód, biegi. Zabawy wymagające podskoku, np. ze skakanką, czy przez gumę, zabawy w klasy. W tym wieku dzieci lubią ciągnąć się nawzajem na sankach, nie boją się nauki jazdy na łyżwach. Zdaniem specjalistów medycyny sportowej wiek 5 lat jest tym okresem, w którym należy rozpoczynać naukę pływania.

10 Ruch może być lekarstwem na wiele kłopotów zdrowotnych, jak np. płaskostopie. Od 2 roku życia zapobieganie płaskostopiu polega na zachęcaniu dziecka do chodzenia boso na trawie, piasku, żwirze. Aż do 8 roku życia nie powinno chodzić boso po domowej podłodze! Ćwiczenia ruchowe na zniwelowanie płaskostopia to np. chodzenie po kamyczkach rozrzuconych na podłodze, chodzenie ze ściśniętymi palcami stóp, ściąganie palcami stopy kocyka. Ruch jest także potrzebny przy otyłości, zaleca się więc szybki marsz, przebywanie jak najwięcej na świeżym powietrzu oraz specjalne ćwiczenia odchudzające. Nadwaga wpływa źle na samopoczucie dziecka wśród rówieśników, a pozbycie się nadmiaru kilogramów znacznie poprawia jego stan psychiczny.

11 Mamo, Tato baw się ze mną! Za oknem już prawdziwa jesień. Wieczory są już długie nasze pociechy często nudzą się i proszą o wspólna zabawę. Oto kilka wybranych przykładów zabaw: - w domu : popychanie kółka patykiem po równej powierzchni - tor przeszkód - zabawy z cieniem - przenoszenie piłki od rodzica do dziecka - zabawa 2 piłkami: naprzemienne rzuty i chwyty, dziecko rodzic - rzuty zwiniętą kulką gazety do celu - zawody: kto rzuci dalej, wyżej, rodzic czy dziecko - Zwierzyniec zabawa naśladująca wybrane zwierzę jego sposób poruszania się, zachowania. - na powietrzu:- rzuty piłki do bramki z kamyków - przerzucanie piłki nad gałęzią - wrzucanie piłki do koszyka zawieszonego na gałęzi - bieg slalomem między drzewami

12 Masażyki W trakcie codziennych zabaw rodziców z przedszkolakiem, warto znaleźć stałe miejsce dla zabaw opartych na dotyku, które nazywane są masażykami. O tego rodzaju masażu mówi się obrazowo jako o sercu na dłoni, gdyż jest on formą okazywania dziecku przez rodzica miłości poprzez dotyk. Masażyki także uczą dziecko: orientacji we własnym ciele, pomagają poznać kierunki (góra-dół, lewo-prawo) i pozwalają mu doznawać różnego rodzaju bodźców dotykowych. Dzieci z natury są bardzo ruchliwe i pobudliwe, mają trudności ze skupieniem uwagi i zrelaksowaniem się. Masażyki pomagają dziecku skoncentrować się na sobie, swoim ciele, dzięki czemu uspokaja się ono i odpręża.

13 Wierszyki na dziecięce masażyki opracowała między innymi Marta Bogdanowicz np.: Bocian i szpak A było to tak: Bociana drapał szpak, A potem była zmiana I szpak drapał bociana. Co wynika z tej zmiany? Kto był bardziej podrapany? A było też i tak: Bociana dziobał szpak, A potem była zmiana Dziecko leży na brzuchu Lub siedzi zwrócone do nas plecami. Lekko drapiemy je po łopatce, Mocniej drapiemy je po łopatce, Prosimy, by pokazało lub nazwało tę stronę, Po której silniej odczuwa drapanie. Lekko stukamy w plecy dziecko, Stukamy w plecy w innym miejscu, Stukamy w plecy w trzech dowolnych miejscach. I szpak dziobał bociana. Potem były jeszcze trzy zmiany. Ile razy szpak był dziobany? Idzie myszka

14 Idzie myszka do braciszka, Tu zajrzała, tu wskoczyła, A na koniec tam się skryła. Dziecko zwrócone do nas plecami. Wykonujemy na jego plecach szybkie posuwiste ruchy opuszkami złączonych palców. Lekko drapiemy dziecko za jednym uchem, następnie za drugim, Wsuwamy palec za kołnierz. Rzeczka Julian Tuwim Płynie, wije się rzeczka jak błyszcząca wstążeczka. Tu się srebrzy, tam ginie, a tam znowu wypłynie. Dziecko zwrócone do nas plecami Rysujemy na plecach dziecka linię falistą, Delikatnie drapiemy je po plecach, wsuwamy palec za kołnierz, Przenosimy dłoń pod pachę dziecka i szybko ją wyjmujemy. Wierszyk może być wykorzystany podczas zabawy w kąpieli, naśladujemy ręką wijącą się rzeczkę to w wodzie to na plecach dziecka, chowamy rękę pod wodę i nagle wynurzamy ją.

15