Badanie mutacji kinazy tyrozynowej BCR-ABL w przewlekłej białaczce szpikowej
|
|
- Kazimierz Michałowski
- 6 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 PRACA POGLĄDOWA Review Article Acta Haematologica Polonica 2009, 40, Nr 2, str KRZYSZTOF LEWANDOWSKI Badanie mutacji kinazy tyrozynowej BCR-ABL w przewlekłej białaczce szpikowej Mutation study of BCR-ABL tyrosine kinase in patients with chronic myeloid leukemia Katedra i Klinika Hematologii i Chorób Rozrostowych Układu Krwiotwórczego w Poznaniu Kierownik: Prof. dr hab. med. Mieczysław Komarnicki STRESZCZENIE Mutacje onkogenu BCR-ABL u chorych na przewlekłą białaczkę szpikową mogą prowadzić do oporności na leczenie inhibitorami kinazy tyrozynowej BCR-ABL. Określenie rodzaju mutacji onkogenu BCR-ABL daje moŝliwość modyfikacji strategii klinicznej (np. zwiększenie dawki, zmiana rodzaju stosowanego IKT, podjęcie decyzji odnośnie przeszczepienia allogenicznych komórek krwiotwórczych), a takŝe pełniejszej oceny związku pomiędzy obecnością defektu z odpowiedzią kliniczną. Aktualnie stosuje się wiele technik laboratoryjnych pozwalających na wykrywanie mutacji onkogenu BCR-ABL. NaleŜą do nich bezpośrednie sekwencjonowanie, subklonowanie z następowym sekwencjonowaniem, wysokosprawna chromatografia cieczowa w warunkach denaturacyjnych (d-hplc), fluoroscencyjny PCR z PNA clamping, PCR z uŝyciem allelospecyficznych oligonukleotydów, SEQUENOM Mass Array, elektroforeza na podwójnym gradiencie gęstości i denaturacyjnym (DG-DGGE) i ostatnio wprowadzona wysokorozdzielcza analiza krzywych topnienia amplikonów (HRM). Niestety, jak dotąd nie osiągnięto konsensusu co do metody referencyjnej wykonywania analizy i raportowania uzyskanych wyników. W praktyce jako test skryningowy zaleca się wykonywanie d-hplc lub DG-DGGE, a w przypadku podejrzenia mutacji onkogenu BCR-ABL test potwierdzenia techniką sekwencjonowania. SŁOWA KLUCZOWE: Przewlekła białaczka szpikowa Mutacje onkogenu BCR-ABL Techniki laboratoryjne SUMMARY Mutations of BCR-ABL oncogene in patients with chronic myeloid leukemia may lead to BCR- ABL tyrosine kinase inhibitors treatment failure. Knowledge about the type of mutations present allow to modify the treatment strategy (drug dose increase or change, decision about stem cell transplantation) and to better understand the relation between mutation presence and response to treatment. Recently, numerous different laboratory techniques are used to detect BCR-ABL oncogene mutations: direct sequencing, subcloning and sequencing, denaturing high-performance liquid chromatography (d-hplc), PNA-based PCR clamping, allele-specific oligonucleoitide PCR, SEQUENOM Mass Array, double gradient-denaturing gradient gel electrophoresis (DG-DGGE) and high resolution genotyping by amplicon melting analysis (HRM). Unfortunately, there is no consensus about the reference method of mutation detection, screening and data reporting. In
2 200 K. LEWANDOWSKI practice, d-hplc or DG-DGGE as a screening method is used, and when mutation presence is suspected direct sequencing as a confirmatory test is performed. KEY WORDS: Chronic myeloid leukemia BCR-ABL gen mutations Laboratory techniques Przewlekłą białaczkę szpikową (PBSz) charakteryzuje obecność specyficznej aberracji genetycznej t(9;22)(q34;q11). Jej obecność skutkuje utworzeniem genu fuzyjnego BCR-ABL i wysoką komórkową ekspresją kinazy BCR-ABL. Konsekwencją biologiczną wymienionych zaburzeń jest niekontrolowana proliferacja komórek macierzystych szpiku Ph(+) i rozwój objawów chorobowych. Postęp objawów choroby często jest powiązany z ewolucją klonalną komórek Ph(+), a takŝe z nabywaniem przez klon(y) białaczkowy(e) dodatkowych aberracji cytogenetycznych. Zjawiska te mogą prowadzić do zmniejszenia efektywności leczenia PBSz za pomocą specyficznych inhibitorów kinazy tyrozynowej BCR-ABL (IKT, m.in. imatynib, nilotynib, dasatynib), w tym m.in. do zmniejszenia odsetka uzyskiwanych odpowiedzi hematologicznych, cytogenetycznych, molekularnych, a takŝe skrócenia całkowitego przeŝycia pacjentów [1, 2, 3]. Mechanizm działania poszczególnych IKT róŝni się, co powiązane jest z róŝną ich skutecznością w poszczególnych sytuacjach klinicznych. I tak, imatynib, lek 1-rzutu w leczeniu chorych z PBSz, przyłącza się w sposób kompetytywny do miejsca wiązania ATP na cząsteczce kinazy tyrozynowej BCR-ABL, uniemoŝliwiając przenoszenie grupy fosforanowej z ATP na tyrozynę białka substratowego. Przyłączenie imatynibu prowadzi do blokady przekazywania sygnału proliferacyjnego do jądra komórkowego i apoptozy komórek białaczkowych. Wykazano, Ŝe imatynib łączy się jedynie z nieaktywną, zdefosforylowaną formą kinazy. Nilotynib, lek strukturalnie bardzo podobny do imatynibu, wiąŝe się swoiście z kieszenią ATP kinazy BCR-ABL w konformacji nieaktywnej i efektywniej niŝ imatynib hamuje jej aktywność biologiczną (IC 50 odpowiednio nm i nm) (4). Badania krystalograficzne kompleksu Nilotynib-Abl wykazały, Ŝe związek ten jest lepiej dopasowany do struktury przestrzennej kinazy. Dzięki temu jest razy silniejszym inhibitorem proliferacji komórek BaF3 w porównaniu do imatynibu. Okazał się teŝ być skuteczny w przypadku niektórych mutacji opornych na imatynib [5]. Trzeci dostępny na polskim rynku IKT dasatynib naleŝy do grupy tzw. podwójnych inhibitorów, czyli inhibitorów rodziny kinaz Src. Pomimo słabszych oddziaływań z kieszenią katalityczną kinazy BCR-ABL, dasatynib w porównaniu do imatynibu hamuje jej aktywność juŝ przy stukrotnie niŝszym stęŝeniu w osoczu. Związek ten wykazuje powinowactwo zarówno do aktywnej jak i nieaktywnej postaci kinazy. Z wymienionych powodów jest skuteczny u większości chorych z opornością na inne IKT. NiemoŜność uzyskania odpowiedzi na leczenie IKT jest określana mianem oporności pierwotnej. W przypadku chorych którzy uzyskali odpowiedź po zastosowaniu IKT (hematologiczną, cytogenetyczną, molekularną) a następnie ją utracili mówimy o oporności nabytej. Oporność pierwotna występuje niezwykle rzadko przed rozpoczęciem terapii IKT i moŝe mieć zarówno charakter mutacyjny jak i nie mutacyjny. W przypadku oporności nabytej w około 50% przypadków powodem oporności jest obecność
3 Badanie mutacji kinazy tyrozynowej BCR-ABL w PBSz 201 mutacji onkogenu BCR-ABL. W pozostałych 40 50% przypadków ze zmniejszoną wraŝliwością na IKT nie stwierdza się obecności mutacji onkogenu BCR-ABL. Przyczyna oporności w tych przypadkach nie jest w pełni poznana. MoŜliwe, Ŝe u podłoŝa oporności w tych przypadkach leŝą m.in. nadekspresja COX-2 i MDR-1 [6], niezaleŝna od BCR-ABL aktywacja Lyn [7] lub aktywacja szlaków sygnałowych poprzez kinazy SRC [8]. W badaniu GIMEMA Co-operative Group oceniającym 297 chorych z PBSz opornością stwierdzoną w trakcie leczenia IKT ogólną częstość mutacji określono na 43%. Częstość mutacji onkogenu BCR-ABL była róŝna w zaleŝności od fazy choroby. I tak, obecność mutacji wykazano u 14% chorych we wczesnej fazie przewlekłej otrzymujących imatynib w 1-linii leczenia oraz aŝ u 83% u chorych z PBSz w okresie przełomu limfoblastycznego. Mutacje genu BCR-ABL dotyczyły częściej chorych z opornością wtórną niŝ pierwotną (57 vs 30%). W badaniu przesiewowym metodą chromatografii cieczowej wysokiej sprawności w warunkach denaturujących przeprowadzonym przez Soverini i wsp. mutacje domen kinazy tyrozynowej obecne były u 23% chorych z PBSz z utratą odpowiedzi cytogenetycznej w trakcie leczenia IKT [9]. W innym badaniu grupy niemieckiej częstość mutacji BCR-ABL u chorych leczonych imatynibem ze wznową hematologiczną lub cytogenetyczną oceniono odpowiednio na 58 i 44%. Co ciekawe, u Ŝadnego z przedstawianych chorych w tym badaniu nie wykazano obecności mutacji przed rozpoczęciem terapii [10]. Lokalizacja mutacji onkogenu BCR-ABL u chorych z PBSz Konsekwencje biologiczne substytucji aminokwasowych w obrębie domen kinazy tyrozynowej są róŝnorodne. Mutacje punktowe w domenie odpowiedzialnej za wiązanie imatynibu, zmieniają jej konformację przestrzenną, utrudniając dostęp i przyłączenie leku [11]. Zmutowana domena kinazy tyrozynowej najczęściej nie traci zdolności do wiązania cząsteczki ATP. Prowadzi to do zachowania funkcji biologicznych kinazy, niewygaszania sygnału proliferacyjnego i selekcji klonalnej zmutowanych komórek Ph(+). Część substytucji aminokwasowych będących wynikiem mutacji punktowych onkogenu BCR-ABL, zlokalizowana jest poza centrum aktywnym. W celu zrozumienia ich wpływu na rozwój oporności na imatynib konieczna jest dokładna analiza przestrzennej struktury białka BCR-ABL, procesu autoinhibicji kinazy oraz mechanizmów prowadzących do jej aktywacji. Strukturę domen kinazy c-abl w konformacji nieaktywnej i po aktywacji przedstawia Rycina 1. Dla celów klasyfikacyjnych i lepszego zrozumienia konsekwencji biologicznych obecności poszczególnych mutacji wyodrębniono 5 grup mutacji onkogenu BCR-ABL [12]. Do grupy pierwszej naleŝą mutacje genu w obrębie sekwencji kodującej pętlę P (między 244 i 255 aminokwasem). Region ten jest wysoce konserwatywny i odpowiada za wiązanie cząsteczki ATP. Do najczęstszych substytucji aminokwasowych w tym obszarze naleŝą: Y253F, G250E, E255K oraz Q252H. Mutacje onkogenu BCR-ABL prowadzące do substytucji w/w aminokwasów powodują około 100-krotne obniŝenie wraŝliwości na imatynib i 10-krotne obniŝenie wydajności hamowania proliferacji komórek in vitro. Obecność wymienionych substytucji aminokwasowych moŝe wywo-
4 202 K. LEWANDOWSKI ływać takŝe zmiany konformacyjne w cząsteczce białka, prowadzące do przesunięcia równowagi w kierunku dominacji postaci aktywnej, która nie jest wiązana przez imatynib. A N-lobe B Miejsce wiązania imatynibu Pętla aktywacyjna C-lobe Ryc. 1. Struktura domen kinazy c-abl: A konformacja nieaktywna, B konformacja po aktywacji Druga grupa obejmuje substytucje w regionie, nie mającym wpływu na wiązanie ATP, ale istotnym dla powstawania wiązań stabilizujących pomiędzy kinazą tyrozynową BCR-ABL a cząsteczką imatynibu. Do tej grupy naleŝą substytucje aminokwasowe T315I i F317L. Tyrozyna w pozycji 315 tworzy wiązanie wodorowe z imatynibem. Zastąpienie tyrozyny izoleucyną, która ma rodnik polarny, uniemoŝliwia powstanie wiązania stabilizującego, co w konsekwencji obniŝa wraŝliwość na lek. Substytucja F317L powoduje utratę oddziaływania hydrofobowego pomiędzy imatynibem i kinazą. Z obserwacji klinicznych wynika, Ŝe obecność mutacji T315I oraz mutacji w obrębie p-loop powiązana jest z szybką progresją objawów choroby. Trzecia grupa mutacji dotyczy regionu genu kodującego centrum katalityczne kinazy (aminokwasy ). Do najczęstszych substytucji aminokwasowych w tym regionie naleŝą m.in. M351T, E355G i F359V. M351 uczestniczy w powstawaniu interakcji stabilizującej autoinhibicję kinazy. Czwartą grupę stanowią substytucje nukleotydowe w obszarze kodującym sekwencję pętli aktywacyjnej (A-loop, activation loop) pomiędzy 381 i 402 aminokwasem. TakŜe one mogą mieć wpływ na rozwój oporności na imatynib. Są one odpowiedzialne za rozwinięcie pętli aktywacyjnej i przejście enzymu w konformację otwartą, czyli niewraŝliwą na imatynib. NaleŜą do nich zmiany aminokwasowe: H396R, V379I oraz L387M.
5 Badanie mutacji kinazy tyrozynowej BCR-ABL w PBSz 203 Ostatnią grupę defektów kinazy BCR-ABL stanowią substytucje aminokwasowe rozproszone w całej cząsteczce białka. Mechanizm rozwoju oporności w tych przypadkach nie jest do końca poznany. Ich obecność nie ma bezpośredniego wpływu na proces przyłączania cząsteczki leku do kinazy BCR-ABL. Mogą one być jednak przyczyną zmniejszonej wraŝliwości na imatynib. Zwiększenie dawki leku w tych przypadkach zwykle doprowadza do przełamania lekooporności. Uproszczony podział lokalizacji defektów onkogenu BCR-ABL uwzględnia jedynie 3 grupy: mutacje p-loop (aminokwas ), domeny katalitycznej (aminokwas ) oraz pętli aktywacyjnej (aminokwas ). Jak dotąd u pacjentów z PBSz zidentyfikowano ponad 70 róŝnych mutacji punktowych onkogenu BCR-ABL prowadzących do 50 substytucji aminokwasowych. Osiemdziesiąt pięć procent dotychczas opisanych mutacji prowadzi jedynie do piętnastu substytucji aminokwasowych, a aŝ w 66% przypadków mamy do czynienia z obecnością mutacji jedynie w 7 lokalizacjach (G250, Y253, E255, T315, M351, F359, H396). W tej samej lokalizacji moŝe dochodzić do róŝnych substytucji aminokwasowych (np. F317C, F317L, czy teŝ F317V). Zjawisko to ma waŝne konsekwencje biologiczne bo prowadzi do powstania mutantów o róŝnej wraŝliwości na imatynib. Wydaje się, Ŝe obecność niektórych z mutacji częściej stwierdza się w określonych fazach choroby. I tak, substytucje w pozycjach M244, L248, F317, H396 i S417 zwykle obecne są w fazie przewlekłej, a Q252, Y253, E255, T315, E459 i F486 w bardziej zaawansowanych postaciach schorzenia [13]. Podobnie, niektóre z defektów wydają się występować częściej u pacjentów z opornością pierwotną (M244V, Y253 F/H), M351T/V), a inne u pacjentów z opornością nabytą (np. G250E, E255K/V, T315I, F359V/I) [9]. NaleŜy takŝe jednak podkreślić, Ŝe metodą random mutagenezy in vitro u chorych z PBSz opornych na imatynib zidentyfikowano około 90 moŝliwych miejsc mutacji onkogenu BCR-ABL [14, 15]. Metody wykrywania mutacji onkogenu BCR-ABL Ocena obecności mutacji domen kinazy tyrozynowej BCR-ABL u chorych opornych lub odpowiadających suboptymalnie na leczenie inhibitorami kinaz tyrozynowych jest niezbędna dla prawidłowej oceny skuteczności prowadzonej terapii. W 2006 roku opracowano wskazania do wykonywania badania u chorych z PBSz (Tabela 1) [16]. Wskazówki dotyczące wykonywania badania opublikowano takŝe w języku polskim [17]. Aktualnie stosuje się wiele technik laboratoryjnych pozwalających na wykrywanie mutacji onkogenu BCR-ABL. NaleŜą do nich bezpośrednie sekwencjonowanie [18], subklonowanie z następowym sekwencjonowaniem [19], wysokosprawna chromatografia cieczowa w warunkach denaturacyjnych [20], pyrosekwencjonowanie [21], fluoroscencyjny PCR z PNA clamping [22], PCR z uŝyciem allelospecyficznych oligonukleotydów [23, 24], SEQUENOM Mass Array [25] i ostatnio wprowadzona wysokorozdzielcza analiza krzywych topnienia amplikonów (HRM) [26]. Niestety, jak
6 204 K. LEWANDOWSKI dotąd nie osiągnięto konsensusu co do metody referencyjnej wykonywania analizy i raportowania uzyskanych wyników [16]. Rodzaje technik laboratoryjnych stosowanych w diagnostyce obecności mutacji onkogenu BCR-ABL, ich czułość i specyficzność, a takŝe dostępność przedstawiono w Tabeli 2. Tabela 1. Proponowane wskazania do badania w kierunku obecności mutacji domen kinazy tyrozynowej BCR/ABL u chorych na przewlekłą białaczkę szpikową leczonych IKT Chorzy w fazie akceleracji/przełomu Chorzy w fazie przewlekłej w kaŝdym przypadku przy nieoptymalnej odpowiedzi na terapię IKT przy niepowodzeniu terapii IKT a) brak CHR po 3 miesiącach u chorych odpowiadających na IKT, u b) brak mcyr po 6 miesiącach których potwierdzono wzrost ilości kopii c) brak MCyR po 12 miesiącach onkogenu BCR-ABL o 1 log u kaŝdego chorego z utratą odpowiedzi chorych odpowiadających na IKT, u których potwierdzono wzrost ilości kopii onkogenu BCR-ABL o 1 log Skróty: IKT inhibitor kinazy tyrozynowej, CHR całkowita odpowiedź hematologiczna, mcyr mniejsza odpowiedź cytogenetyczna, MCyR większa odpowiedź cytogenetyczna Tabela 2. Techniki laboratoryjne stosowane w diagnostyce mutacji punktowych onkogenu BCR-ABL Technika Czułość % Specyficzność Dostępność Bezpośrednie sekwencjonowanie Subklonowanie i sekwencjonowanie d-hplc, wysokosprawna chromatografia cieczowa 0, w warunkach denaturacyjnych Pirosekwencjonowanie Elektroforeza na podwójnym gradiencie gęstości i denaturacyjnym (double gradient-denaturing gradient gel electrophoresis, DG-DGGE) Fluoroscencyjny PCR i PNA clamping 0, (peptydowe kwasy nukleinowe, peptide nucleic acids, PNA) PCR z zastosowaniem allelo-specyficznych oligonukleotydów (Allele-specific oligonucleotide PCR, ASO-PCR) 0, W procesie podejmowania decyzji terapeutycznych u chorych z PBSz leczonych IKT oprócz oceny ilościowej liczby kopii transkryptu genu BCR-ABL duŝe znaczenie ma informacja dotycząca obecności i rodzaju mutacji onkogenu BCR-ABL. Z pośród wymienionych metod dla celów potwierdzenia obecności defektu(ów) najczęściej stosuje się technikę bezpośredniego sekwencjonowania, której czułość nie jest jednak zbyt duŝa (Rycina 2). Okazało się jednak, Ŝe cecha ta nie jest wadą tej metody ale jej zaletą. Decydujące znaczenie dla przebiegu leczenia ma bowiem obecność mutanta w duŝym mianie. Większość z wymienionych powyŝej technik, z powodu wyŝszej czułości wykrywa
7 Badanie mutacji kinazy tyrozynowej BCR-ABL w PBSz 205 Lokalizacja mutacji Wynik sekwencjonowania Substytucja IC 50 dla imatynibu (nm) aminokwasowa M244V Komórkowe Biochemiczne P-loop Y253H Komórkowe - >10000 Biochemiczne - >5000 F317L Komórkowe- 480 Biochemiczne 775 M351T Komórkowe- 930 Biochemiczne 820 Domena katalityczna F359I Komórkowe- bd Biochemiczne bd V379I Komórkowe Biochemiczne 800 Pętla aktywacyjna E459K Komórkowe- bd Biochemiczne bd Ryc. 2. Przykłady mutacji w poszczególnych domenach kinazy tyrozynowej BCR-ABL u chorych opornych na leczenie imatynibem. Wyniki własne Skróty: IC 50 połowa maksymalnego stęŝenia hamującego, bd brak danych
8 206 K. LEWANDOWSKI defekty, których obecność nie ma znaczenia klinicznego (zwykle niewinny świadek ko-segregowany z nie mutacyjnym mechanizmem oporności). Z tego powodu wynik badania na obecność mutacji ma tylko znaczenie w sytuacji stwierdzenia korespondujących zmian w ocenie hematologicznej (oporność, progresja), cytogenetycznej (oporność, utrata odpowiedzi), molekularnej (nie uzyskanie większej odpowiedzi molekularnej). Dodatkową korzyścią wynikającą z potwierdzenia obecności mutacji onkogenu BCR-ABL jest moŝliwość modyfikacji strategii klinicznej (np. zwiększenie dawki, zmiana rodzaju stosowanego IKT, podjęcie decyzji odnośnie przeszczepienia allogenicznych komórek krwiotwórczych), a takŝe pełniejszej oceny związku pomiędzy obecnością defektu z odpowiedzią kliniczną. Do metod skryningowych, które znalazły zastosowanie w wykrywaniu mutacji onkogenu BCR-ABL naleŝą m.in. wysokosprawna chromatografia cieczowa w warunkach denaturacyjnych (dhplc) oraz technika elektorforezy na podwójnym gradiencie gęstości i denaturacyjnym (DG-DGGE) [27]. Przykładowe obrazy DG-DGGE tworzących się produktów fragmentu 3' w przypadku obecności róŝnych mutacji oraz typu dzikiego (WT) onkogenu BCR-ABL przedstawiono na Rycinie 3. Ryc. 3. Technika DG-DGGE. Obrazy tworzących się produktów fragmentu 3' w przypadku obecności róŝnych mutacji oraz typu dzikiego (WT) onkogenu BCR-ABL. Część A heterodupleksy produktów uzyskanych po jednostopniowej amplifikacji, część B jednorodne produkty uzyskane w wyniku nested PCR, część C produkty uzyskane w wyniku nested PCR z następowym tworzeniem heterodupleksów. Odmienny obraz tworzących się heterodupleksów w przypadku tej samej substytucji aminokwasowej F317L 1 i F317L 2 będących wynikiem odmiennych substytucji nukleotydowych (1098 C>A i 1096 T>C, zgodnie z sekwencją referencyjną X16416). Wyniki własne
9 Badanie mutacji kinazy tyrozynowej BCR-ABL w PBSz 207 W przypadkach wykazania obecności defektu za pomocą testów skryningowych zaleca się jednak powtórzenie badania techniką sekwencjonowania. Z uwagi na stosunkowo wysoki koszt sekwencjonowania oraz nakład pracy wciąŝ jednak poszukuje się tańszych i szybszych, a przede wszystkim szerzej dostępnych metod badania mutacji onkogenu BCR-ABL. PIŚMIENNICTWO 1. O Dwyer ME, Mauro MJ, Blasdel C, et al. Clonal evolution and lack of cytogenetic response are adverse prognostic factors for hematologic relapse of chronic phase CML patients treated with imatinib mesylate. Blood 2004; 103: Cortes JE, Talpaz M, Giles F, et al. Prognostic significance of cytogenetic clonal evolution in patients with chronic myelogenous leukemia on imatinib mesylate therapy. Blood 2003; 101: Schoch C, Haferlach T, Kern W, et al. Occurrence of additional chromosome aberrations in chronic myeloid leukemia patients treated with imatinib mesylate. Leukemia 2003; 17: Weisberg E, Manley PW, Breitenstein W et al. Characterization of AMN107, a selective inhibitor of native and mutant Bcr-Abl. Cancer Cell. 2005; 7: von Bubnoff N, Manley PW, Mestan J, Sanger J, Peschel C, Duyster J. Bcr-Abl resistance screening predicts a limited spectrum of point mutations to be associated with clinical resistance to the Abl kinase inhibitor nilotinib (AMN107). Blood 2006; 108: Kimura S. Second generation Abl kinase inhibitors and novel compounds to eliminate the Bcr- Abl/T315I clone. Recent Patents Anticancer Drug Discov. 2006; 1: Wu J, Meng F, Lu H, Kong L, Bornmann W, Peng Z, Talpaz M, Donato NJ. Lyn regulates BCR-ABL and Gab2 tyrosine phosphorylation and c-cbl protein stability in imatinib resistant chronic myelogenous leukemia cells. Blood Jan 30 [Epub ahead of print]. 8. Li S, Li D. Stem cell and kinase activity-independent pathway in resistance of leukaemia to BCR- ABL kinase inhibitors. J Cell Mol Med. 2007; 11: Soverini S, Colarossi S, Gnani A, Rosti G, Castagnetti F, Poerio A, Iacobucci I, Amabile M, Abruzzese E, Orlandi E, Radaelli F, Ciccone F, Tiribelli M, di Lorenzo R, Caracciolo C, Izzo B, Pane F, Saglio G, Baccarani M, Martinelli G; GIMEMA Working Party on Chronic Myeloid Leukemia. Contribution of ABL kinase domain mutations to imatinib resistance in different subsets of Philadelphia-positive patients: by the GIMEMA Working Party on Chronic Myeloid Leukemia. Clin Cancer Res. 2006; 12: Ernst T, Erben P, Müller MC, Paschka P, Schenk T, Hoffmann J, Kreil S, La Rosée P, Hehlmann R, Hochhaus A. Dynamics of BCR-ABL mutated clones prior to hematologic or cytogenetic resistance to imatinib. Haematologica 2008; 93: Gambacorti-Passerini CB, Gunby RH, Pizza R, Galietta A, Rostagno R, Scapozza L. Molecular mechanisms of resistance to imatinib In Philadelphia-chromosome-positive leukaemias. Lancet Oncol. 2003: 4: Barańska M, Lewandowski K. Mutacje punktowe onkogenu BCR-ABL prowadzące do zmniejszenia wraŝliwości na terapię imatinibem. Acta Hemat. Pol. 2005; 38: Apperley JF: Part I: Mechanisms of resistance to imatinib in chronic myeloid leukemia. Lancet Oncol. 2007; 8: Weisberg, P.W. Manley, S.W. Cowan-Jacob, A. Hochhaus and J.D. Griffin, Second generation inhibitors of BCR-ABL for the treatment of imatinib-resistant chronic myeloid leukaemia, Nat. Rev. Cancer 2007; 7: Volpe G, Panuzzo C, Ulisciani S, Cilloni D. Imatinib resistance in CML. Cancer Lett. 2009; 274: Hughes T, Deininger M, Hochhaus A, Branford S, Radich J, Kaeda J, et al. Monitoring CML patients responding to treatment with tyrosine kinase inhibitors: reviewand recommendations for harmonizing
10 208 K. LEWANDOWSKI current methodology for detecting BCR-ABL transcripts and kinase domain mutations and for expressing results. Blood 2006; 108: Sacha T, Lewandowski K, Foryciarz K et al. Recommendations for analysis of BCR-ABL tyrosine kinase domain gene mutations in patients with chronic meylogenous leukemia: experts opinion accepted by Polish Adult Leukemia Group. Acta Haemat. Pol. 2008; 39: Shah NP, Nicoll JM, Nagar B, Gorre ME, Paquette RL, Kuriyan J, Sawyers CL. Multiple BCR-ABL kinase domain mutations confer polyclonal resistance to the tyrosine kinase inhibitor imatinib (STI571) in chronic phase and blast crisis chronic myeloid leukemia. Cancer Cell. 2002; 2: Shah NP, Nicoll JM, Nagar B, et al. Multiple BCR-ABL kinase domain mutations confer polyclonal resistance to the tyrosine kinase inhibitor Imatinib (STI571) in chronic phase and blast crisis chronic myeloid leukemia. Cancer Cell. 2002; 2: Deininger MW, McGreevey L, Willis S, Bainbridge TM, Druker BJ, Heinrich MC. Detection of ABL kinase domain mutations with denaturing high-performance liquid chromatography. Leukemia 2004; 18: Khorashad JS, Anand M, Marin D, Saunders S, Al-Jabary T, Iqbal A, et al. The presence of a BCR- ABL mutant allele in CML does not always explain clinical resistance to imatinib. Leukemia 2006; 20: Kreuzer KA, le Coutre P, Landt O, Na IK, Schwarz M, Schultheis K, et al. Preexistence and evolution of imatinib mesylate-resistant clones in chronic myelogenous leukemia detected by a PNA-based PCR clamping technique. Ann Hematol 2003; 82: Roche-Lestienne C, Soenen-Cornu V, Grardel-Duflos N, La ı JL, Philippe N, Facon T, et al. Several types of mutations of the ABL gene can be found in chronic myeloid leukemia patients resistant to STI571, and they can pre-exist to the onset of treatment. Blood 2002; 100: Willis S, Lange T, Demehri S, Otto S, Crossman L, Niederwieser D, et al. High sensitivity detection of BCR-ABL kinase domain mutation in imatinib-naive patient: correlation with clonal cytogenetic evolution but not response therapy. Blood 2005; 106: Vivante A, Amariglio N, Koren-Michowitz M, Ahur-Fabian O, Nagler A, Rechavi G, et al. Highthroughput, sensitive and quantitative assay for the detection of BCR-ABL kinase domain mutations. Leukemia 2007; 21: Polakova Machova K, Lopotova T, Klamova H, Moravcova J. High-resolution melt curve analysis: Initial screening for mutations in BCR-ABL kinase domain. Leuk Res 2008; 32: Sorel N, Chazelas F, Brizard A, Chomel JC. Double-gradient denaturing- gel electrophoresis for mutation screening of the BCR-ABL tyrosine kinase domain in chronic myeloid leukemia patient. Clin Chem 2005; 51: Praca wpłynęła do Redakcji r. i została zakwalifikowana do druku r. Adres do korespondencji: Klinika Hematologii i Chorób Rozrostowych Układu Krwiotwórczego Uniwersytet Medyczny w Poznaniu ul. Szamarzewskiego Poznań
Mutacje onkogenu BCR-ABL u chorych z CML leczonych imatynibem: ocena związku z kliniczną, cytogenetyczną i molekularną progresją choroby
PRACA ORYGINALNA Original Article Acta Haematologica Polonica 2009, 40, Nr 3, str. 645 658 MARTA BARAŃSKA, KRZYSZTOF LEWANDOWSKI, MICHAŁ GNIOT, MARIA LEWANDOWSKA, MIECZYSŁAW KOMARNICKI Mutacje onkogenu
Bardziej szczegółowoRekomendacje dotyczące stosowania analizy mutacji genu BCR-ABL u chorych na przewlekłą białaczkę szpikową
STANDARDY Standards Acta Haematologica Polonica 2007, 38, Nr 3, str. 361 374 ANDRZEJ HELLMANN 1, MAREK SIEMIĄTKOWSKI 2, JERZY HOŁOWIECKI 3, WIESŁAW W. JĘDRZEJCZAK 4, TADEUSZ ROBAK 5, ALEKSANDER SKOTNICKI
Bardziej szczegółowoLECZENIE CHORYCH NA PRZEWLEKŁĄ BIAŁACZKĘ SZPIKOWĄ (ICD-10 C 92.1)
Załącznik B.14. LECZENIE CHORYCH NA PRZEWLEKŁĄ BIAŁACZKĘ SZPIKOWĄ (ICD-10 C 92.1) ŚWIADCZENIOBIORCY 1. Leczenie przewlekłej białaczki szpikowej dazatynibem 1.1. Kryteria kwalifikacji 1) przewlekła białaczka
Bardziej szczegółowoLECZENIE PRZEWLEKŁEJ BIAŁACZKI SZPIKOWEJ (ICD-10 C 92.1)
Załącznik B.14. LECZENIE PRZEWLEKŁEJ BIAŁACZKI SZPIKOWEJ (ICD-10 C 92.1) ŚWIADCZENIOBIORCY 1. Leczenie przewlekłej białaczki szpikowej dazatynibem 1.1. Kryteria kwalifikacji 1) przewlekła białaczka szpikowa
Bardziej szczegółowoLECZENIE PRZEWLEKŁEJ BIAŁACZKI SZPIKOWEJ (ICD-10 C 92.1)
Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia 624 Poz. 71 Załącznik B.14. LECZENIE PRZEWLEKŁEJ BIAŁACZKI SZPIKOWEJ (ICD-10 C 92.1) ŚWIADCZENIOBIORCY 1. Leczenie przewlekłej białaczki szpikowej dazatynibem 1.1. Kryteria
Bardziej szczegółowoOPIS PRZYPADKU. Krzysztof Lewandowski, Anna Wache
OPIS PRZYPADKU Hematologia 2010, tom 1, nr 3, 261 266 Copyright 2010 Via Medica ISSN 2081 0768 Zjawisko presji selekcyjnej przy stosowaniu inhibitorów kinazy tyrozynowej BCR-ABL1 u chorych na przewlekłą
Bardziej szczegółowoLECZENIE PRZEWLEKŁEJ BIAŁACZKI SZPIKOWEJ (ICD-10 C 92.1)
Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia 618 Poz. 51 Załącznik B.14. LECZENIE PRZEWLEKŁEJ BIAŁACZKI SZPIKOWEJ (ICD-10 C 92.1) ŚWIADCZENIOBIORCY 1. Leczenie przewlekłej białaczki szpikowej dazatynibem 1.1. Kryteria
Bardziej szczegółowoObecne standardy postępowania w przewlekłej białaczce szpikowej
PRACA POGLĄDOWA Review Article Acta Haematologica Polonica 2010, 41, Nr 3, str. 403 407 ANDRZEJ HELLMANN Obecne standardy postępowania w przewlekłej białaczce szpikowej Current standards of management
Bardziej szczegółowoPraktyczne stosowanie terapii celowanej w hematologii aktualne problemy
Prof. Andrzej Hellmann Katedra i Klinika Hematologii i Transplantologii Gdański Uniwersytet Medyczny Praktyczne stosowanie terapii celowanej w hematologii aktualne problemy Seminarium Edukacyjne Innowacje
Bardziej szczegółowoSkuteczne leczenie nilotynibem chorej na przewlekłą białaczkę szpikową z wtórną opornością na imatynib
OPIS PRZYPADKU Hematologia 2013, tom 4, supl. B, 7 11 Copyright 2013 Via Medica ISSN 2081 0768 Skuteczne leczenie nilotynibem chorej na przewlekłą białaczkę szpikową z wtórną opornością na imatynib Successful
Bardziej szczegółowoPRZEWLEKŁĄ BIAŁACZKĘ SZPIKOWĄ I OSTRĄ BIAŁACZKĘ SZPIKOWĄ
www.oncoindex.org SUBSTANCJE CZYNNE W LECZENIU: Białaczka szpikowa OBEJMUJE PRZEWLEKŁĄ BIAŁACZKĘ SZPIKOWĄ I OSTRĄ BIAŁACZKĘ SZPIKOWĄ Dasatinib Dasatinib jest wskazany do leczenia dorosłych pacjentów z:
Bardziej szczegółowoLECZENIE PRZEWLEKŁEJ BIAŁACZKI SZPIKOWEJ (ICD-10 C 92.1)
Załącznik B.14. LECZENIE PRZEWLEKŁEJ BIAŁACZKI SZPIKOWEJ (ICD-10 C 92.1) ŚWIADCZENIOBIORCY 1. Leczenie przewlekłej białaczki szpikowej u dorosłych imatinibem 1.1 Kryteria kwalifikacji Świadczeniobiorcy
Bardziej szczegółowoWczesna odpowiedź molekularna jako kryterium optymalnej odpowiedzi na leczenie przewlekłej białaczki szpikowej inhibitorami kinaz tyrozynowych
Wczesna odpowiedź molekularna jako kryterium optymalnej odpowiedzi na leczenie przewlekłej białaczki szpikowej inhibitorami kinaz tyrozynowych Early molecular response as a criterion of optimal response
Bardziej szczegółowoActa Haematologica Polonica 2011, 42, Nr 2, str ALEKSANDER B. SKOTNICKI, TOMASZ SACHA, KAJETANA FORYCIARZ
PRACA POGLĄDOWA Review Article Acta Haematologica Polonica 2011, 42, Nr 2, str.141 152 ALEKSANDER B. SKOTNICKI, TOMASZ SACHA, KAJETANA FORYCIARZ Inhibitory kinaz tyrozynowych drugiej generacji w leczeniu
Bardziej szczegółowowolna od leczenia? (TFR ang. Treatment Free Remission)
Czy można bezpiecznie przerwać leczenie przewlekłej białaczki szpikowej Czym jest remisja wolna od leczenia (TFR ang. Treatment Free Remission) KILKA INFORMACJI NA POCZąTEK... Remisja wolna od leczenia
Bardziej szczegółowoCzy możliwa jest dalsza poprawa wyników leczenia pierwszego wyboru przewlekłej białaczki szpikowej w fazie przewlekłej?
PRACA POGLĄDOWA Hematologia 2013, tom 4, nr 1, 1 6 Copyright 2013 Via Medica ISSN 2081 0768 Czy możliwa jest dalsza poprawa wyników leczenia pierwszego wyboru przewlekłej białaczki szpikowej w fazie przewlekłej?
Bardziej szczegółowoSuperior efficacy of nilotinib vs imatinib in patients with chronic myeloid leukemia in chronic phase. ENESTnd and ENESTcmr current results analysis
Większa skuteczność nilotynibu niż imatynibu w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej w fazie przewlekłej. Analiza aktualnych wyników badania ENESTnd i ENESTcmr Superior efficacy of nilotinib vs imatinib
Bardziej szczegółowoLeczenie pierwszego rzutu przewlekłej białaczki szpikowej inhibitorami kinazy tyrozynowej II generacji; droga do wyleczenia?
PRACA POGLĄDOWA Hematologia 2011, tom 2, nr 3, 215 219 Copyright 2011 Via Medica ISSN 2081 0768 Leczenie pierwszego rzutu przewlekłej białaczki szpikowej inhibitorami kinazy tyrozynowej II generacji; droga
Bardziej szczegółowoActa Haematologica Polonica 2008, 39, Nr 1, str. 119 123
STANDARDY Standards Acta Haematologica Polonica 2008, 39, Nr 1, str. 119 123 TOMASZ SACHA 1, KRZYSZTOF LEWANDOWSKI 2, KAJETANA FORY- CIARZ 1, MICHAŁ GNIOT 2, DAMIAN SZATKOWSKI 3, IZABELA FLO- REK 1, MAGDALENA
Bardziej szczegółowoAktualności w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej w 2010 roku
PRACA POGLĄDOWA Hematologia 2010, tom 1, nr 3, 244 248 Copyright 2010 Via Medica ISSN 2081 0768 Aktualności w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej w 2010 roku Updated concepts in the treatment of chronic
Bardziej szczegółowoBiałaczka limfatyczna
www.oncoindex.org SUBSTANCJE CZYNNE W LECZENIU: Białaczka limfatyczna OBEJMUJE PRZEWLEKŁĄ BIAŁACZKĘ LIMFOCYTOWĄ (PBL) I OSTRĄ BIAŁACZKĘ LIMFOBLASTYCZNĄ (ALL) Clofarabine Leczenie ostrej białaczki limfoblastycznej
Bardziej szczegółowoActa Haematologica Polonica 2007, 38, Nr 1, str
STANDARDY Standards Acta Haematologica Polonica 2007, 38, Nr 1, str. 123 138 ANDRZEJ HELLMANN 1, JERZY HOŁOWIECKI 2, WIESŁAW W. JĘDRZEJCZAK 3, TADEUSZ ROBAK 4, ALEKSANDER SKOTNICKI 5, JOANNA GÓRA-TYBOR
Bardziej szczegółowoPRACE ORYGINALNE. Wstêp Badania naukowe nad przewlek³¹ bia-
PRACE ORYGINALNE Tomasz SACHA Kajetana FORYCIARZ Izabela FLOREK agdalena ZAWADA Sylwia CZEKALSKA Dorota CWYNAR El bieta PÊCEK Aleksander B. SKOTNICKI Katedra i Klinika Hematologii Collegium edicum UJ w
Bardziej szczegółowoAktualne zasady leczenia przewlekłej białaczki szpikowej
PRACA POGLĄDOWA Review Article Acta Haematologica Polonica 2009, 40, Nr 2, str. 225 232 ANDRZEJ HELLMANN, WITOLD PREJZNER Aktualne zasady leczenia przewlekłej białaczki szpikowej Current approach to the
Bardziej szczegółowoICD-10 C 92.1 przewlekła białaczka szpikowa Dziedzina medycyny: hematologia lub onkologia i hematologia dziecięca
Załącznik nr 7 do Zarządzenia Nr 59/2011/DGL Prezesa NFZ z dnia 10 października 2011 r. Nazwa programu: LECZENIE PRZEWLEKŁEJ BIAŁACZKI SZPIKOWEJ ICD-10 C 92.1 przewlekła białaczka szpikowa Dziedzina medycyny:
Bardziej szczegółowoICD-10 C 92.1 przewlekła białaczka szpikowa Dziedzina medycyny: hematologia lub onkologia i hematologia dziecięca
Załącznik nr 8 do Zarządzenia Nr 41/2009 Prezesa NFZ z dnia 15 września 2009 roku Nazwa programu: LECZENIE PRZEWLEKŁEJ BIAŁACZKI SZPIKOWEJ ICD-10 C 92.1 przewlekła białaczka szpikowa Dziedzina medycyny:
Bardziej szczegółowoZastosowanie inhibitorów kinazy tyrozynowej w leczeniu drugiej linii u chorych na przewlekłą białaczkę szpikową
PRACA POGLĄDOWA Hematologia 2010, tom 1, nr 3, 229 238 Copyright 2010 Via Medica ISSN 2081 0768 Zastosowanie inhibitorów kinazy tyrozynowej w leczeniu drugiej linii u chorych na przewlekłą białaczkę szpikową
Bardziej szczegółowoThis copy is for personal use only - distribution prohibited.
- - - - - Wczesna odpowiedź molekularna jako kryterium optymalnej odpowiedzi na leczenie przewlekłej białaczki szpikowej inhibitorami kinaz tyrozynowych Early molecular response as a criterion of optimal
Bardziej szczegółowoAktywność fosfatazy alkalicznej w neutrofilach u pacjentów z przewlekłą białaczką szpikową
Aktywność fosfatazy alkalicznej w neutrofilach u pacjentów z przewlekłą białaczką szpikową Radosław Charkiewicz praca magisterska Zakład Diagnostyki Hematologicznej Uniwersytet Medyczny w Białymstoku Przewlekła
Bardziej szczegółowoPRACA POGLĄDOWA. Krzysztof Lewandowski. Katedra i Klinika Hematologii i Chorób Rozrostowych Układu Krwiotwórczego, Uniwersytet Medyczny, Poznań
PRACA POGLĄDOWA Hematologia 2011, tom 2, nr 2, 99 104 Copyright 2011 Via Medica ISSN 2081 0768 Zależność między wynikami terapii a przyjętymi kryteriami oceny czasu przeżycia wolnego od progresji choroby
Bardziej szczegółowoPrzewlekła białaczka szpikowa
Krzysztof Lewandowski Definicja Przewlekła białaczka szpikowa (CML, chronic myelogenous leukemia) jest klonalną chorobą krwiotwórczej komórki macierzystej szpiku, należącą według aktualnej klasyfikacji
Bardziej szczegółowoMarek Kriegler 1, Anna Jaśkowiec 2, Olga Haus 2, 3, Sebastian Grosicki 4
PRACA POGLĄDOWA Hematologia 2014, tom 5, nr 4, 340 348 Copyright 2014 Via Medica ISSN 2081 0768 Problem nieskuteczności postępowania terapeutycznego opartego na inhibitorach kinazy tyrozynowej oraz interferonie
Bardziej szczegółowoTerapia przewlekłej białaczki szpikowej teraźniejszość i wyzwania na przyszłość
249 Terapia przewlekłej białaczki szpikowej teraźniejszość i wyzwania na przyszłość Treatment of chronic myelogenous leukemia current status and future prospects Eliza Głodkowska-Mrówka, Tomasz Stokłosa
Bardziej szczegółowoICD-10 C 92.1 przewlekła białaczka szpikowa Dziedzina medycyny: hematologia lub onkologia i hematologia dziecięca
Nazwa programu: Terapeutyczne Programy Zdrowotne 2008 załącznik nr 8 do zarządzenia Nr 36/2008/DGL Prezesa NFZ z dnia 19 czerwca 2008 r. LECZENIE PRZEWLEKŁEJ BIAŁACZKI SZPIKOWEJ ICD-10 C 92.1 przewlekła
Bardziej szczegółowoLECZENIE CHORYCH NA OSTRĄ BIAŁACZKĘ LIMFOBLASTYCZNĄ (ICD-10 C91.0)
Załącznik B.65. LECZENIE CHORYCH NA OSTRĄ BIAŁACZKĘ LIMFOBLASTYCZNĄ (ICD-10 C91.0) ŚWIADCZENIOBIORCY 1. Kryteria kwalifikacji do leczenia dazatynibem ostrej białaczki limfoblastycznej z obecnością chromosomu
Bardziej szczegółowoFarmakoterapia chorych na przewlekłą białaczkę szpikową oporną na imatinib
PRACA POGLĄDOWA Review Article Acta Haematologica Polonica 2008, 39, Nr 4, str. 743 754 JOANNA GÓRA-TYBOR Farmakoterapia chorych na przewlekłą białaczkę szpikową oporną na imatinib Pharmacotherapy of patients
Bardziej szczegółowoDHPLC. Denaturing high performance liquid chromatography. Wiktoria Stańczyk Zofia Kołeczko
DHPLC Denaturing high performance liquid chromatography Wiktoria Stańczyk Zofia Kołeczko Mini-słowniczek SNP (Single Nucleotide Polymorphism) - zmienność sekwencji DNA; HET - analiza heterodupleksów; HPLC
Bardziej szczegółowoprof. Joanna Chorostowska-Wynimko Zakład Genetyki i Immunologii Klinicznej Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie
prof. Joanna Chorostowska-Wynimko Zakład Genetyki i Immunologii Klinicznej Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie Sekwencyjność występowania zaburzeń molekularnych w niedrobnokomórkowym raku płuca
Bardziej szczegółowoPersonalizacja leczenia w hematoonkologii dziecięcej
MedTrends 2016 Europejskie Forum Nowoczesnej Ochrony Zdrowia Zabrze, 18-19 marca 2016 r. Personalizacja leczenia w hematoonkologii dziecięcej Prof. dr hab. n. med. Tomasz Szczepański Katedra i Klinika
Bardziej szczegółowoNajważniejsze doniesienia dotyczące przewlekłej białaczki szpikowej z konferencji ASCO i EHA z 2011 roku
SPRAWOZDANIE Hematologia 2011, tom 2, nr 3, 276 283 Copyright 2011 Via Medica ISSN 2081 0768 Najważniejsze doniesienia dotyczące przewlekłej białaczki szpikowej z konferencji ASCO i EHA z 2011 roku The
Bardziej szczegółowoDiagnostyka i ocena skuteczności leczenia przewlekłej białaczki szpikowej
PRACA POGLĄDOWA Hematologia 2010, tom 1, nr 3, 219 228 Copyright 2010 Via Medica ISSN 2081 0768 Diagnostyka i ocena skuteczności leczenia przewlekłej białaczki szpikowej Diagnosis and monitoring of chronic
Bardziej szczegółowoPRACE ORYGINALNE. (PBSz) jest klonaln¹ chorob¹ wywo³an¹ powstaniem chimerowego genu BCR/ABL i bia³ka bcr/abl obdarzonego
PRACE ORYGINALNE Tomasz SACHA 1 Sylwia CZEKALSKA 1 Kajetana FORYCIARZ 1 Magdalena ZAWADA 1 Izabela FLOREK 1 Dorota CWYNAR 1 Gracjan W TOR 2 Walentyna BALWIERZ 2 Aleksander B. SKOTNICKI 1 Ekspresja genu
Bardziej szczegółowoOcena immunologiczna i genetyczna białaczkowych komórek macierzystych
Karolina Klara Radomska Ocena immunologiczna i genetyczna białaczkowych komórek macierzystych Streszczenie Wstęp Ostre białaczki szpikowe (Acute Myeloid Leukemia, AML) to grupa nowotworów mieloidalnych,
Bardziej szczegółowoInhibitory kinazy tyrozynowej w leczeniu ostrej białaczki limfoblastycznej z chromosomem Filadelfia
PRACA POGLĄDOWA Review Article Acta Haematologica Polonica 2011, 42, Nr 2, str. 109 115 MARIA CIOCH Inhibitory kinazy tyrozynowej w leczeniu ostrej białaczki limfoblastycznej z chromosomem Filadelfia Tyrosine
Bardziej szczegółowoStandard postępowania diagnostycznego i terapeutycznego u chorych z przewlekłą białczką szpikową w Polsce w roku 2007
STANDARDY Standards Acta Haematologica Polonica 2007, 38, Nr 1, str. 107 122 WITOLD PREJZNER 1, TOMASZ SACHA 2, ZORIANA SALAMANCZUK 2, BARBARA PIEŃKOWSKA-GRELA 3, OLGA HAUS 4, ANDRZEJ HELL- MANN 1 Standard
Bardziej szczegółowoAnaliza mutacji genów EGFR, PIKCA i PTEN w nerwiaku zarodkowym
Analiza mutacji genów EGFR, PIKCA i PTEN w nerwiaku zarodkowym mgr Magdalena Brzeskwiniewicz Promotor: Prof. dr hab. n. med. Janusz Limon Katedra i Zakład Biologii i Genetyki Gdański Uniwersytet Medyczny
Bardziej szczegółowoPostępy w leczeniu chorych na przewlekłą białaczkę szpikową
PRACA POGLĄDOWA Hematologia 2015, tom 6, nr 1, 63 69 DOI: 10.5603/Hem.2015.0016 Copyright 2015 Via Medica ISSN 2081 0768 Postępy w leczeniu chorych na przewlekłą białaczkę szpikową Advances in therapy
Bardziej szczegółowoRAK NERKOWO-KOMÓRKOWY UOGÓLNIONE STADIUM PRZEWLEKŁA CHOROBA // DŁUGOŚĆ LECZENIA
RAK NERKOWO-KOMÓRKOWY PRZEWLEKŁA CHOROBA // DŁUGOŚĆ LECZENIA Maciej Krzakowski Centrum Onkologii-Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie Warszawa 1 SYGNAŁOWE SZLAKI // TERAPEUTYCZNE CELE * Oudard i wsp.
Bardziej szczegółowoTerapeutyczne Programy Zdrowotne 2009 Leczenie nowotworów podścieliska przewodu pokarmowego (GIST) Załącznik nr 9
Załącznik nr 9 Nazwa programu: do Zarządzenia Nr 41/2009 Prezesa NFZ z dnia 15 września 2009 roku LECZENIE NOWOTWORÓW PODŚCIELISKA PRZEWODU POKARMOWEGO (GIST) ICD 10 grupa rozpoznań obejmująca nowotwory
Bardziej szczegółowoAlternatywne dla STI571 inhibitory kinazy Bcr-Abl* Novel inhibitors of Bcr-Abl
Postepy ig Med Dosw. (online), 2006; 60: 697-706 e-iss 1732-2693 www.phmd.pl Review Received: 2006.09.12 Accepted: 2006.12.12 Published: 2006.12.28 Alternatywne dla STI571 inhibitory kinazy Bcr-Abl* ovel
Bardziej szczegółowoDr n. med. Magdalena Zawada
Dr n. med. Magdalena Zawada Szpital Uniwersytecki w Krakowie Zakład Diagnostyki Hematologicznej 04.09.2017 Nowotwory układu krwiotwórczego według klasyfikacji Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) 1. Nowotwory
Bardziej szczegółowoInhibitory kinaz tyrozynowych w terapii przewlekłej białaczki szpikowej Tyrosine kinase inhibitors in the therapy of chronic myeloid leukaemia
Postepy ig Med Dosw. (online), 2006; 60: 490-497 e-iss 1732-2693 www.phmd.pl Review Received: 2006.05.12 Accepted: 2006.07.05 Published: 2006.09.15 Inhibitory kinaz tyrozynowych w terapii przewlekłej białaczki
Bardziej szczegółowoZasady postępowania w przewlekłej białaczce szpikowej
Andrzej Hellmann Katedra i Klinika Hematologii i Transplantologii Gdański Uniwersytet Medyczny Zasady postępowania w przewlekłej białaczce szpikowej Praktyka Hematologiczna 2014 Warszawa 11-12 kwiecień
Bardziej szczegółowoLECZENIE SZPICZAKA PLAZMATYCZNO KOMÓRKOWEGO (PLAZMOCYTOWEGO) (ICD-10 C 90)
Załącznik B.13. LECZENIE SZPICZAKA PLAZMATYCZNO KOMÓRKOWEGO (PLAZMOCYTOWEGO) (ICD-10 C 90) ŚWIADCZENIOBIORCY 1. Kryteria kwalifikacji do leczenia bortezomibem 1.1 Leczenie bortezomibem nowo zdiagnozowanych
Bardziej szczegółowoCytopenie w trakcie leczenia przewlekłej białaczki szpikowej inhibitorami kinaz tyrozynowych praktyczne aspekty postępowania
PRACA POGLĄDOWA Review Article Acta Haematologica Polonica 2009, 40, Nr 1, str. 5 23 KAJETANA FORYCIARZ, TOMASZ SACHA, ALEKSANDER B. SKOTNICKI Cytopenie w trakcie leczenia przewlekłej białaczki szpikowej
Bardziej szczegółowoImatinib w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej. Imatinib in the Treatment of Chronic Myeloid Leukemia
PRACE ORYGINALNE Adv Clin Exp Med 2004, 13, 6, 909 913 ISSN 1230 025X TOMASZ WRÓBEL 1, GRZEGORZ MAZUR 1, EWA MĘDRAŚ 1, KATARZYNA KAZANOWSKA 2, JUSTYNA NOSOL 1, DARIUSZ WOŁOWIEC 1, KAZIMIERZ KULICZKOWSKI
Bardziej szczegółowoSkuteczne leczenie ratunkowe inhibitorami kinaz tyrozynowych chorego na B-komórkową ostrą białaczkę limfoblastyczną Filadelfia-dodatnią
OPIS PRZYPADKU Hematologia 2018, tom 9, nr 1, 73 78 DOI: 10.5603/Hem.2018.0005 Copyright 2018 Via Medica ISSN 2081 0768 Skuteczne leczenie ratunkowe inhibitorami kinaz tyrozynowych chorego na B-komórkową
Bardziej szczegółowoTechniki biologii molekularnej przydatne w diagnostyce onkologicznej. Prof. Barbara Pieńkowska-Grela
Techniki biologii molekularnej przydatne w diagnostyce onkologicznej Prof. Barbara Pieńkowska-Grela Warszawa, 9 czerwca 2015 Badanie genetyczne w nowotworach polega na stwierdzeniu obecności i określeniu
Bardziej szczegółowoTerapeutyczne Programy Zdrowotne 2012 Leczenie nowotworów podścieliska przewodu pokarmowego (GIST) Załącznik nr 8
Załącznik nr 8 Nazwa programu: do Zarządzenia 59/2011/DGL Prezesa NFZ z dnia 10 października 2011 roku LECZENIE NOWOTWORÓW PODŚCIELISKA PRZEWODU POKARMOWEGO (GIST) ICD 10 grupa rozpoznań obejmująca nowotwory
Bardziej szczegółowoPiotr Potemski. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Szpital im. M. Kopernika w Łodzi
Piotr Potemski Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Szpital im. M. Kopernika w Łodzi VI Letnia Akademia Onkologiczna dla Dziennikarzy, Warszawa, 10-12.08.2016 1 Lepiej skazać stu niewinnych ludzi, niż jednego
Bardziej szczegółowoPrzewlekłe nowotwory mieloproliferacyjne Ph-ujemne
Przewlekłe nowotwory mieloproliferacyjne Ph-ujemne Marta Sobas Nowotwory mieloproliferacyjne Przewlekłe nowotwory mieloproliferacyjne Dojrzałe komórki Dysplazja Blasty Transformacja do ostrej białaczki
Bardziej szczegółowoSTI571 terapia celowana* STI571: A summary of targeted therapy
Postepy Hig Med Dosw. (online), 2006; 60: 677-696 e-issn 1732-2693 www.phmd.pl Review Received: 2006.09.12 Accepted: 2006.12.12 Published: 2006.12.28 STI571 terapia celowana* STI571: A summary of targeted
Bardziej szczegółowoSkuteczność i bezpieczeństwo stosowania inhibitorów kinaz tyrozynowych u starszych chorych na przewlekłą białaczkę szpikową
PRACA POGLĄDOWA Hematologia 2014, tom 5, nr 4, 296 304 Copyright 2014 Via Medica ISSN 2081 0768 Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania inhibitorów kinaz tyrozynowych u starszych chorych na przewlekłą
Bardziej szczegółowoMożliwe konsekwencje biologiczne terapii STI571
PRACA POGLĄDOWA Review Article Acta Haematologica Polonica 2007, 38, Nr 1, str. 5 13 MARTA BARAŃSKA, KRZYSZTOF LEWANDOWSKI Możliwe konsekwencje biologiczne terapii STI571 Possible biological consequences
Bardziej szczegółowoZalecenia terapeutyczne dla chorych na przewlekłą białaczkę szpikową
Zalecenia terapeutyczne dla chorych na przewlekłą białaczkę szpikową Przyjazne dla pacjenta streszczenie zaleceń (2013) Europejskiej Sieci Białaczkowej dotyczących postępowania w przewlekłej białaczce
Bardziej szczegółowoAgencja Oceny Technologii Medycznych
Agencja Oceny Technologii Medycznych www.aotm.gov.pl Rekomendacja nr 91/2011 Prezesa Agencji Oceny Technologii Medycznych z dnia 19 grudnia 2011 r. w sprawie usunięcia z wykazu świadczeń gwarantowanych
Bardziej szczegółowoPrzewlekła białaczka limfocytowa
Przewlekła białaczka limfocytowa Ewa Lech-Marańda Klinika Hematologii Instytutu Hematologii i Transfuzjologii Klinika Hematologii i Transfuzjologii CMKP Przewlekła białaczka limfocytowa (CLL) Początek
Bardziej szczegółowostarszych na półkuli zachodniej. Typową cechą choroby jest heterogenny przebieg
STRESZCZENIE Przewlekła białaczka limfocytowa (PBL) jest najczęstszą białaczką ludzi starszych na półkuli zachodniej. Typową cechą choroby jest heterogenny przebieg kliniczny, zróżnicowane rokowanie. Etiologia
Bardziej szczegółowoDr hab.n.med. Małgorzata Krawczyk-Kuliś Katowice, 29.09.2015. Recenzja. rozprawy doktorskiej Lekarza Pawła Jarosza
Dr hab.n.med. Małgorzata Krawczyk-Kuliś Katowice, 29.09.2015 Katedra i Klinika Hematologii i Transplantacji Szpiku Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach ul. Dąbrowskiego 25 40-032 Katowice Recenzja
Bardziej szczegółowoZalecenia terapeutyczne dla chorych z Przewlekłą Białaczką Szpikową (PBSz)
Zalecenia terapeutyczne dla chorych z Przewlekłą Białaczką Szpikową (PBSz) Przedmowa Grupy Roboczej zajmującej się PBSz Przewlekła białaczka szpikowa (PBSz) jest chorobą krwi i szpiku kostnego pojawiającą
Bardziej szczegółowoWybrane techniki badania białek -proteomika funkcjonalna
Wybrane techniki badania białek -proteomika funkcjonalna Proteomika: umożliwia badanie zestawu wszystkich (lub prawie wszystkich) białek komórkowych Zalety analizy proteomu w porównaniu z analizą trankryptomu:
Bardziej szczegółowoDiagnostyka molekularna umożliwia terapie spersonalizowane. Janusz A. Siedlecki
Diagnostyka molekularna umożliwia terapie spersonalizowane. Janusz A. Siedlecki Centrum Onkologii-Instytut, Warszawa 2015 Rozwój Rozwój medycyny i nauk podstawowych w ciągu ostatnich pięćdziesięciu lat
Bardziej szczegółowoOpracowa³ Rafa³ Piotr Janiszewski. ABC rozliczeñ z p³atnikiem w roku 2010 w systemie jednorodnych grup pacjentów w onkologii
Opracowa³ Rafa³ Piotr Janiszewski ABC rozliczeñ z p³atnikiem w roku 2010 w systemie jednorodnych grup pacjentów w onkologii Warszawa 2010 1 ABC rozliczeñ z p³atnikiem w roku 2010 w systemie jednorodnych
Bardziej szczegółowoSkale i wskaźniki jakości leczenia w OIT
Skale i wskaźniki jakości leczenia w OIT Katarzyna Rutkowska Szpital Kliniczny Nr 1 w Zabrzu Wyniki leczenia (clinical outcome) śmiertelność (survival) sprawność funkcjonowania (functional outcome) jakość
Bardziej szczegółowoRak trzustki - chemioterapia i inne metody leczenia nieoperacyjnego. Piotr Wysocki Klinika Onkologiczna Centrum Onkologii Instytut Warszawa
Rak trzustki - chemioterapia i inne metody leczenia nieoperacyjnego Piotr Wysocki Klinika Onkologiczna Centrum Onkologii Instytut Warszawa RAK TRZUSTKI U 50% chorych w momencie rozpoznania stwierdza się
Bardziej szczegółowoKajetana Foryciarz, Klinika Hematologii Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie
Streszczenie wykładu Co nowego w leczeniu i ocenie efektów leczenia PBSz wygłoszonego w trakcie Ogólnopolskiego Zjazdu Stowarzyszenia Pacjentów Chorych na Przewlekłą Białaczkę Szpikową w Kielcach, w dniu
Bardziej szczegółowoJustyna Krystyna Ciepły Nr albumu 41624. Charakterystyka lekoopornych szczepów wirusa HIV 1 izolowanych w Polsce w 2008 roku
Warszawski Uniwersytet Medyczny Wydział Farmaceutyczny Oddział Analityki Medycznej Justyna Krystyna Ciepły Nr albumu 41624 Charakterystyka lekoopornych szczepów wirusa HIV 1 izolowanych w Polsce w 2008
Bardziej szczegółowoCzynniki genetyczne sprzyjające rozwojowi otyłości
Czynniki genetyczne sprzyjające rozwojowi otyłości OTYŁOŚĆ Choroba charakteryzująca się zwiększeniem masy ciała ponad przyjętą normę Wzrost efektywności terapii Czynniki psychologiczne Czynniki środowiskowe
Bardziej szczegółowoMetody badania polimorfizmu/mutacji DNA. Aleksandra Sałagacka Pracownia Diagnostyki Molekularnej i Farmakogenomiki Uniwersytet Medyczny w Łodzi
Metody badania polimorfizmu/mutacji DNA Aleksandra Sałagacka Pracownia Diagnostyki Molekularnej i Farmakogenomiki Uniwersytet Medyczny w Łodzi Mutacja Mutacja (łac. mutatio zmiana) - zmiana materialnego
Bardziej szczegółowoLeki immunomodulujące-przełom w leczeniu nowotworów hematologicznych
Leki immunomodulujące-przełom w leczeniu nowotworów hematologicznych Jadwiga Dwilewicz-Trojaczek Katedra i Klinika Hematologii, Onkologii i Chorób Wewnętrznych Warszawski Uniwersytet Medyczny Warszawa
Bardziej szczegółowoWybrane techniki badania białek -proteomika funkcjonalna
Wybrane techniki badania białek -proteomika funkcjonalna Proteomika: umożliwia badanie zestawu wszystkich (lub prawie wszystkich) białek komórkowych Zalety analizy proteomu np. w porównaniu z analizą trankryptomu:
Bardziej szczegółowoPłynna biopsja Liquid biopsy. Rafał Dziadziuszko Klinika Onkologii i Radioterapii Gdański Uniwersytet Medyczny
Płynna biopsja Liquid biopsy Rafał Dziadziuszko Klinika Onkologii i Radioterapii Gdański Uniwersytet Medyczny Podstawowe pojęcia Biopsja uzyskanie materiału tkankowego lub komórkowego z guza celem ustalenia
Bardziej szczegółowoCzym jest medycyna personalizowana w kontekście wyzwań nowoczesnej onkologii?
Czym jest medycyna personalizowana w kontekście wyzwań nowoczesnej onkologii? Wykorzystanie nowych technik molekularnych w badaniach nad genetycznymi i epigenetycznymi mechanizmami transformacji nowotworowej
Bardziej szczegółowoWysięk opłucnowy u pacjentki z przewlekłą białaczką szpikową leczonej dazatynibem opis przypadku
Wysięk opłucnowy u pacjentki z przewlekłą białaczką szpikową leczonej dazatynibem opis przypadku Pleural effusion in patient with chronic myeloid leukemia treated with dasatinib a case report dr n. med.
Bardziej szczegółowoEozynofilia w chorobach reumatycznych i chorobach krwi. Stanowisko hematologa
Eozynofilia w chorobach reumatycznych i chorobach krwi. Stanowisko hematologa Wiesław Wiktor Jędrzejczak Katedra i Klinika Hematologii, Onkologii i Chorób Wewnętrznych WUM, Warszawa Zapomnijcie o procentach!
Bardziej szczegółowoLeczenie zaawansowanych (nieresekcyjnych i/lub przerzutowych) GIST Nieoperacyjny lub rozsiany GIST jest oporny na konwencjonalną chemioterapię.
Leczenie zaawansowanych (nieresekcyjnych i/lub przerzutowych) GIST Nieoperacyjny lub rozsiany GIST jest oporny na konwencjonalną chemioterapię. Rola radioterapii nie jest ostatecznie ustalona. Dotychczasowe
Bardziej szczegółowoNilotynib w leczeniu chorych na przewlekłą białaczkę szpikową z hepatotoksycznością po imatynibie
OPIS PRZYPADKU Hematologia 2013, tom 4, supl. B, 12 16 Copyright 2013 Via Medica ISSN 2081 0768 Nilotynib w leczeniu chorych na przewlekłą białaczkę szpikową z hepatotoksycznością po imatynibie Nilotinib
Bardziej szczegółowoDr hab. n. med. Paweł Blecharz
BRCA1 zależny rak piersi i jajnika odmienności diagnostyczne i kliniczne (BRCA1 dependent breast and ovarian cancer clinical and diagnostic diversities) Paweł Blecharz Dr hab. n. med. Paweł Blecharz Dr
Bardziej szczegółowoOPIS PRZYPADKU. Secondary acute myeloid leukemia with monosomy 7 in Ph-negative cells in a patient with chronic myeloid leukemia in chronic phase
OPIS PRZYPADKU Hematologia 2011, tom 2, nr 3, 294 301 Copyright 2011 Via Medica ISSN 2081 0768 Rozwój wtórnej ostrej białaczki szpikowej w populacji komórek Ph z monosomią chromosomu 7 u chorego z przewlekłą
Bardziej szczegółowoOcena przeżycia wolnego od nawrotu molekularnego (RFS; Relapse-free Remission) po odstawieniu IMA.
Rejestr odstawienia Imatynibu Kryteria kwalifikacyjne: 1. Chorzy w fazie przewlekłej (nigdy nie było rozpoznania fazy akceleracji ani kryzy blastycznej) 2. Otrzymujący Imatinib (jako pierwszy rzut IKT)
Bardziej szczegółowoPrzestrzeganie zaleceń lekarskich w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej
PRACA POGLĄDOWA Hematologia 2010, tom 1, nr 3, 239 243 Copyright 2010 Via Medica ISSN 2081 0768 Przestrzeganie zaleceń lekarskich w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej Compliance during therapy of
Bardziej szczegółowoPodsumowanie wdrażania generyków imatynibu a zalecenia leczenia przewlekłej białaczki szpikowej Praktyka Hematologiczna 2015
Andrzej Hellmann Katedra i Klinika Hematologii i Transplantologii Gdański Uniwersytet Medyczny Podsumowanie wdrażania generyków imatynibu a zalecenia leczenia przewlekłej białaczki szpikowej Praktyka Hematologiczna
Bardziej szczegółowoLECZENIE KOBIET Z ROZSIANYM, HORMONOZALEŻNYM, HER2 UJEMNYM RAKIEM PIERSI. Maria Litwiniuk Warszawa 28 maja 2019
LECZENIE KOBIET Z ROZSIANYM, HORMONOZALEŻNYM, HER2 UJEMNYM RAKIEM PIERSI Maria Litwiniuk Warszawa 28 maja 2019 Konflikt interesów Wykłady sponsorowane dla firm: Teva, AstraZeneca, Pfizer, Roche Sponorowanie
Bardziej szczegółowoCzy chore na raka piersi z mutacją BRCA powinny otrzymywać wstępną. Klinika Onkologii i Radioterapii
Czy chore na raka piersi z mutacją BRCA powinny otrzymywać wstępną chemioterapię z udziałem cisplatyny? Jacek Jassem Klinika Onkologii i Radioterapii Gdańskiego ń Uniwersytetu t Medycznego Jaka jest siła
Bardziej szczegółowoCzy wiemy jak u chorych na raka gruczołu krokowego optymalnie stosować leczenie systemowe w skojarzeniu z leczeniem miejscowym?
Czy wiemy jak u chorych na raka gruczołu krokowego optymalnie stosować leczenie systemowe w skojarzeniu z leczeniem miejscowym? Piotr Potemski Klinika Chemioterapii Nowotworów Katedry Onkologii Uniwersytet
Bardziej szczegółowoVIII Konferencja edukacyjna czasopisma Hematologia
VIII Konferencja edukacyjna czasopisma Hematologia PIĄTEK, 19 MAJA 2017 ROKU 14.00 15.00 Lunch 15.00 17.00 I Polska Szkoła nowotworów mieloproliferacyjnych Ph( ) pod Patronatem Novartis Przewodniczący:
Bardziej szczegółowoFarmakogenetyka. Autor: dr Artur Cieślewicz. Zakład Farmakologii Klinicznej.
Farmakogenetyka Autor: dr Artur Cieślewicz Zakład Farmakologii Klinicznej artcies@ump.edu.pl Genom człowieka ~3 miliardy par zasad (wielkość genomu haploidalnego) 23 pary chromosomów Liczba genów: 20-25
Bardziej szczegółowoOdmienności podejścia terapeutycznego w rzadszych podtypach raka jajnika
Odmienności podejścia terapeutycznego w rzadszych podtypach raka jajnika Rak jajnika: nowe wyzwania diagnostyczno - terapeutyczne Warszawa, 15-16.05.2015 Dagmara Klasa-Mazurkiewicz Gdański Uniwersytet
Bardziej szczegółowoPOSTĘPY W LECZENIU PBL
POSTĘPY W LECZENIU PBL Klinika Chorób Wewnętrznych i Hematologii Wojskowy Instytut Medyczny Prof. dr hab. med. Piotr Rzepecki Terapia przełomowa Pojęcie terapii przełomowych w hematoonkologii zostało wprowadzone
Bardziej szczegółowo