Letni deszczyk. M lato. Opis zabawy. Efekty. Małgorzata Liwińska. ogród przedszkolny. Liczba uczestników: gazety. Pomoce dodatkowe: tamburyno.

Transkrypt

1 M lato Letni deszczyk Małgorzata Liwińska zabawa orientacyjno-porządkowa ogród przedszkolny dowolna gazety tamburyno trójkąt Uwaga: Przed rozpoczęciem zabawy rozłóż na trawniku gazety, po jednej na parę. Wyjdź z maluchami na teren ogrodu przedszkolnego i zwróć ich uwagę na rozłożone na trawniku gazety. Zaproponuj zabawę z gazetami. Pokaż instrumenty: tamburyno, trójkąt i zaprezentuj ich dźwięki. Poproś dzieci, aby przy dźwiękach tamburyna biegały swobodnie po trawniku i omijały gazety kałuże. Wyjaśnij, że gdy usłyszą mocne uderzenie w tamburyno oznacza to zbliżającą się burzę. Dzieci w parach chowają się w domkach (pod gazetami) i wykonują przysiad gazety trzymają nad głowami. Miarowy dźwięk trójkąta oznacza spadające krople letniego deszczu. Przedszkolaki wykonują przysiad obok gazety i paluszkami stukają o jej powierzchnię. Zadania wykonują na przemian. Efekty Dzieci właściwie reagują na hasło dźwiękowe. Przedszkolaki tworzą pary, współpracują z partnerem. 38

2 S lato Wyścig z gąbeczkami Małgorzata Liwińska zabawa z elementem rzutu i celowania Przybory gimnastyczne: ogród przedszkolny, sala gimnastyczna parzysta 6 chorągiewek 2 ławeczki gimnastyczne 6 dużych obręczy 2 duże pudełka gąbki różnokolorowe po jednej dla każdego dziecka Uwaga: Liczba dzieci w każdym rzędzie powinna być jednakowa. Zapoznając dzieci z zabawą pamiętaj, że nie należy od razu wprowadzać rywalizacji. Zwracaj uwagę na to, który zespół prawidłowo i dokładnie wykonuje zadania. Zaproś dzieci do ogrodu przedszkolnego i zaproponuj zabawę na przygotowanym torze przeszkód. Podziel dzieci na dwa zespoły i wyjaśnij na czym będzie polegała zabawa. Dzieci ustawiają się w dwóch rzędach. Przed każdym zespołem ustawiony jest tor przeszkód. Przedszkolaki z kolorowymi gąbeczkami pokonują kolejno ustawione przeszkody. Rzucają gąbeczką do obręczy, wskakują do niej, podnoszą gąbeczkę i wrzucają do następnej obręczy. W ten sposób pokonują wszystkie obręcze. Wykonują ślizg po ławeczce, nosem popychają gąbeczkę przed sobą. Na czworakach pokonują slalom między chorągiewkami, toczą przed sobą gąbeczkę. Wykonują rzut gąbeczką do celu. Wracają na koniec swojego rzędu. Jeżeli przedszkolaki dokładnie wykonują zadania na przeszkodach, możesz wprowadzić element rywalizacji i zaproponować uczestnikom wyścig. Na sygnał start rozpocznijcie zawody. Wskazówka: Podczas swobodnej zabawy na torze przeszkód, dzieci zabierają z pudła swoją gąbeczkę. Kiedy rozgrywany jest wyścig, gąbeczki zostają, a dziecko wraca na koniec rzędu. 48

3 lato S Efekty Dziecko uczy się rywalizować z rówieśnikami, cieszy się ze zwycięstwa, godzi się z porażką. Dziecko doskonali zręczność i zwinność. ok. 3 m ok. 3 m 49

4 S jesień Babie lato w przedszkolu Elżbieta Szwajkowska zabawa z elementem równowagi Literatura załączona: sala gimnastyczna dowolna kilka metrów cienkiej włóczki lub sznureczka wiersz: Babie lato Przygotowanie Przed zabawą poproś dzieci, aby wymieniły wskazane przez ciebie części ciała, określając przy tym prawą i lewą stronę. Wykonuj określone gesty i ruchy, obrazujące relacje przestrzenne, np.: prawą rękę unieś płasko nad głowę, a lewą płasko pod brodę, nazywając jednocześnie kolejno wykonywane czynności. Następnie poproś przedszkolaki, aby wykonały to samo ćwiczenie, opisując swoje ruchy. Naucz dzieci wierszyka Babie lato, który będziecie wspólnie recytować podczas zabawy. Babie lato Tak jesienią jest, że wszędzie ktoś nam babie lato przędzie. To pajączek wykonuje nić, na której podróżuje, więc na wietrze sobie lata lepka nić babiego lata. Wszyscy bardzo je lubimy, więc ostrożnie przechodzimy nad nitkami, pod nitkami. Jak? Decydujemy sami! Jeśli nitkę gdzieś zerwiemy, zaraz nową rozciągniemy! Niech też innym figle płata srebrna nić babiego lata. Elżbieta Szwajkowska 76

5 jesień S Część dzieci staje naprzeciwko siebie w dwóch równoległych rzędach, udając dwa szeregi drzew. Odległość pomiędzy szeregami wynosi ok. 2 m, a odstępy pomiędzy dziećmi w szeregu ok. 0,5 m. Dzieci, stojące naprzeciwko siebie, trzymają rozciągnięte miedzy sobą nitki na różnych wysokościach. Pozostałe dzieci próbują przejść, tak żeby nie zaczepiać o nitki i ich nie dotknąć. Wspólnie z dziećmi stojącymi w rozsypce, wyrecytuj pierwszą zwrotkę wierszyka. Tak jesienią jest, że wszędzie ktoś nam babie lato przędzie. To pajączek wykonuje nić, na której podróżuje, więc na wietrze sobie lata lepka nić babiego lata. Dzieci, które odgrywają role drzew, tworzą dwa szeregi i w parach, naprzeciwko siebie rozciągają kawałki nitek, trzymając je na różnych wysokościach. Należy wyjaśnić dzieciom, że nitki babiego lata są delikatne i poruszają się na wietrze. Dlatego też dzieci-drzewa mogą co jakiś czas nieznacznie zmieniać położenie rąk, zmieniając jednocześnie układ nitek. Należy uważać, aby nitki nie były zbyt naprężone, żeby kontakt z nimi nie był dla dzieci bolesny lub nieprzyjemny. Pozostałe dzieci ustawiają się w rzędzie na początku szeregów drzew i przygotowują się do przejścia aleją osnutą nitkami babiego lata. 77

6 S jesień Wyrecytuj wraz z dziećmi drugą zwrotkę wierszyka. Wszyscy bardzo je lubimy, więc ostrożnie przechodzimy nad nitkami, pod nitkami. Jak? Decydujemy sami! Dzieci zaczynają przechodzić pomiędzy szeregami drzew, zachowując pewne odstępy czasowe, tak żeby sobie wzajemnie nie przeszkadzać. Ponieważ nitki babiego lata ciągną się pomiędzy drzewami na różnych wysokościach, dzieci stosownie do sytuacji i indywidualnych możliwości, mogą przechodzić nad lub pod nitką w przysiadzie, na czworakach albo wykonywać ślizgi na brzuchu. Należy zachęcać dzieci do wykonywania jak najbardziej zróżnicowanych ruchów, które pozwolą ominąć nitki i ich nie zerwać. Wspieraj dzieci w czasie, kiedy przechodzą pomiędzy nitkami, dając od czasu do czasu pomocne wskazówki, które jednocześnie mają służyć utrwalaniu znajomości schematu ciała dziecka i wyrażeń, określających położenie w przestrzeni, np.: Zosiu, unieś teraz prawą nogę wysoko nad nitką, uważaj, bo lewą ręką zahaczysz o nitkę z tyłu. Na umówiony sygnał, np. trzykrotne klaśnięcie w dłonie, dzieci zatrzymują się i wszystkie rytmicznie recytują trzecią zwrotkę wierszyka. Jeśli nitkę gdzieś zerwiemy, zaraz nową rozciągniemy! Niech też innym figle płata srebrna nić babiego lata. Dzieci kontynuują swoją wędrówkę, a zakończywszy ją ustawiają się gęsiego na drugim końcu alei. W oczekiwaniu aż wszystkie dzieci przejdą pomiędzy nitkami, mogą powtarzać wierszyk lub dopingować przechodzących. Kiedy wszystkie dzieci pokonają już drogę pomiędzy nitkami babiego lata, zachęć je do omówienia ich doświadczeń. Spytaj, czy zadanie było trudne, czy mają jakieś uwagi na temat położenia nitek może były np. za gęsto lub za wysoko powieszone. Zachęcaj dzieci do używania nazw części ciała i określeń relacji przestrzennych. Jeśli zabawa przebiegła sprawnie, a dzieci nie są zmęczone, można przeprowadzić kolejną turę, aby mogły zamienić się rolami. Należy wówczas wykorzystać wnioski z poprzedniej rundy i powiedzieć dzieciom, że ich uwagi będą pomocne przy przeprowadzeniu drugiej kolejki zabawy. Na koniec podziękuj dzieciom za wspólną zabawę i pochwal je za sprawność i pomysłowość w omijaniu nitek babiego lata. Efekty Dzieci doskonalą sprawność ruchową w zakresie zwinności. Ćwiczą koordynację wzrokowo-ruchową. Rozwijają orientację przestrzenną i utrwalają orientację w schemacie ciała. 78

7 jesień S Dźwiękowe zabawy orzechami Barbara Osińska Renata Słabuszewska zabawa muzyczno-ruchowa Pomoce załączone: Literatura załączona: sala zabaw dowolna zał. 1: kolorowa sylweta wiewiórki orzechy włoskie (2 dla każdego dziecka) orzechy laskowe kosz na orzechy szklany dzbanek metalowy garnek drewniane pudełko tekturowy karton bębenek dziadek do orzechów patyczek (długa wykałaczka) do przygotowania sylwety wiersz Wiewiórka Poproś dzieci, aby usiadły w kole. Powiedz wiersz, inscenizując jego treść kukiełką wiewiórki i wykorzystując orzechy laskowe. 79