1. Ach, och, czuję się jak Opis przeżyć wewnętrznych

Transkrypt

1 1. Ach, och, czuję się jak Opis przeżyć wewnętrznych Uczeń: Uczeń: a. 1. Cele lekcji zna nazwy uczuć, i. a) Wiadomości rozumie rolę rozpoznawania u siebie różnych uczuć w poprawnym redagowaniu opisu przeżyć wewnętrznych. ii. b) Umiejętności potrafi określić uczucia doznawane przez siebie, potrafi znaleźć w tekście wyrażenia i wyrazy świadczące o przeżyciach wewnętrznych, potrafi rozwiązywać problemy w sposób twórczy, rozwija sprawność umysłową, kreatywność, przełamuje opory przed przedstawieniem własnych pomysłów, potrafi zredagować opis przeżyć wewnętrznych. b. 2. Metoda i forma pracy Praca w grupach, metoda skojarzeń, wizualizacja, ćwiczenia praktyczne c. 3. Środki dydaktyczne Obrazki do pracy w grupach (załącznik 1 i 2) Fragment tekstu Latarnika H. Sienkiewicza (załącznik 3) Słownik języka polskiego d. 4. Przebieg lekcji i. a) Faza przygotowawcza Nauczyciel zapoznaje uczniów z tematem lekcji i uświadamia im cele zajęć. ii. b) Faza realizacyjna 1. Nauczyciel dzieli klasę na 4 5 zespołów, następnie rozdaje uczniom zestaw obrazków, przedstawiających różne zjawiska. Prosi, aby uczniowie nazwali swoje uczucia, jakie towarzyszą im podczas oglądania ilustracji, wszystkie uczucia powinny być zapisane. Uczniowie prezentują swoje prace na forum klasy (załącznik 1). 2. Następnie uczniowie dostają w grupach kolejne ilustracje, tym razem przedstawiające różne twarze, zadaniem uczniów jest wypisanie, jakie uczucia malują się na twarzach postaci. Uczniowie

2 prezentują swoje plakaty na forum klasy (załącznik 2). 3. Następnie nauczyciel pyta uczniów, po czym można poznać czyjeś uczucia, prosi o podanie przykładów, np.: po mimice twarzy na jego twarzy malował się niepokój, po dłoniach jego dłonie mocno ścisnęły moją dłoń, po spojrzeniu popatrzył na mnie, zmrużywszy oczy, czułem jego nienawiść, po gestach odsunął się szybko w bok, po ramionach wzruszył ramionami, po twarzy na jego twarzy pojawił się rumieniec, po głowie spuścił głowę, po barwie głosu krzyknął donośnie. 4. Następnie uczniowie odszukują w Słowniku języka polskiego definicję przeżycie wewnętrzne. Przeżycie wewnętrzne to stan psychiczny wytworzony wskutek mocnych bodźców zewnętrznych, powodujący wzrost napięcia emocjonalnego i wywołujący silne doznania pozytywne lub negatywne. 5. Następnie uczniowie zapisują na tablicy zwroty, które pomagają w opisie przeżycia wewnętrznego, typu: odczuwałem nieopisaną ulgę, wpadłem w zachwyt, ogarnęła mnie fala szczęścia, oniemiałem z radości, szalałem z radości, uczułem nieopisaną radość, chciało mi się płakać i śmiać ze szczęścia, nie potrafię opisać uniesienia, w które wpadłem, czułem się szczęśliwy jak nigdy dotąd, wpadłem w euforię, poczułem się lekki jak ptaszek itp. 6. Kolejne zadanie to odczytanie przez każdego ucznia opisu przeżycia wewnętrznego bohatera Latarnika H. Sienkiewicza i podkreślenie w tekście, tych wyrażeń lub słów, które opisują uczucia i stany wewnętrzne Skawińskiego (załącznik 3). iii. c) Faza podsumowująca Uczniowie zastanawiają się w swobodnych wypowiedziach, jakie uczucia można opisywać, np. uczucia, których doznali, oglądając jakieś dzieło sztuki lub wystawę, wywołane jakimś przykrym lub radosnym wydarzeniem, uczucie łączące dwoje zakochanych osób, pojawiające się pod wpływem uczestniczenia w ciekawym wydarzeniu, itp. e. 5. Bibliografia 1. Jak wyrazić, to co czuję, czyli opis przeżyć wewnętrznych, [w:] K. Orłowa, H. Synowiec, Język ojczysty. Podręcznik do kształcenia językowego dla klasy drugiej gimnazjum, WSiP, Warszawa Sienkiewicz H., Latarnik, Zielona Sowa, Kraków Słownik języka polskiego, PWN, Warszawa

3 f. 6. Załączniki Załącznik 1. i. a) Obrazki do pracy w grupach Załącznik 2.

4

5 Załącznik 3. ii. b) Fragment tekstu Latarnika H. Sienkiewicza Oto czterdzieści lat dobiegało, jak nie widział kraju, i Bóg wie ile, jak nie słyszał mowy rodzinnej, a tu tymczasem ta mowa przyszła sama do niego przepłynęła ocean i znalazła go, samotnika, na drugiej półkuli, taka kochana, taka droga, taka śliczna! We łkaniu, jakie nim wstrząsało, nie było bólu, ale tylko nagle rozbudzona niezmierna miłość, przy której wszystko jest niczym... On po prostu tym wielkim płaczem przepraszał tę ukochaną, oddaloną za to, że się już tak zestarzał, tak zżył z samotną skałą i tak zapamiętał, iż się w nim i tęsknota poczynała zacierać. A teraz wracał cudem więc się w nim serce rwało. Chwile mijały jedna za drugą: on wciąż leżał. Mewy przyleciały nad latarnię, pokrzykując jakby niespokojne o swego starego przyjaciela. Nadchodziła godzina, w której je karmił resztkami swej żywności, więc kilka z nich zleciało z wierzchu latarni aż do niego. Potem przybyło ich coraz więcej i zaczęły go dziobać lekko i furkotać skrzydłami nad jego głową. Szumy skrzydeł zbudziły go. Wypłakawszy się, miał teraz w twarzy jakiś spokój i rozpromienienie, a oczy jego były jakby natchnione. Oddał bezwiednie całą swoją żywność ptakom, które rzuciły się na nią z wrzaskiem, a sam wziął znowu książkę. iii. d) Zadanie domowe Wygrałem w teleturnieju, czuję się jak Zredaguj opis przeżycia wewnętrznego. 45 minut g. 7. Czas trwania lekcji h. 8. Uwagi do scenariusza Do lekcji jest przygotowana prezentacja w Power Point, która stanowi uzupełnienie i utrwalenie wiadomości.