(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 PL/EP T3 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (13) (51) T3 Int.Cl. H04L 27/26 ( ) H04L 5/00 ( ) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2010/33 EP B1 (54) Tytuł wynalazku: Grupowanie sygnałów pilotujących w systemach komunikacji z wieloma nośnymi (30) Pierwszeństwo: US US P (43) Zgłoszenie ogłoszono: w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2008/23 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 2010/12 (73) Uprawniony z patentu: Qualcomm Incorporated, San Diego, US (72) Twórca(y) wynalazku: Peter John BLACK, San Diego, US (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Józef Własienko POLSERVICE KANCELARIA RZECZNIKÓW PATENTOWYCH SP. Z O.O. ul. Bluszczańska Warszawa Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 53/55P26676PL00 2 EP B1 Opis TŁO Dziedzina techniki [0001] Niniejsze wynalazek dotyczy zasadniczo komunikacji bezprzewodowej. Bardziej szczegółowo, przedstawione przykłady wykonania dotyczą grupowania sygnałów pilotujących i raportowania. Stan techniki [0002] Bezprzewodowe systemy komunikacyjne są szeroko stosowane w celu dostarczenia różnego typu komunikacji (np.: głos, dane, itd.) do wielu użytkowników. Takie systemy mogą bazować na wielodostępie z podziałem kodu (CDMA), wielodostępie z podziałem czasowym (TDMA), wielodostępie z podziałem częstotliwości(fdma), wielodostępie z Ortogonalnym Podziałem Częstotliwości (OFDMA) lub innych technikach wielodostępu. System komunikacji może zostać zaprojektowany tak, by implementować jeden lub więcej standardów, takich jak IS-95, cdma2000; IS-856, W-CDMA, TD-SCDMA oraz innych standardów. [0003] Ponieważ wymagania odnośnie multimediów i usług dotyczących wysokoczęstotliwościowych danych gwałtownie rosną, modulacja wielu nośnych przyciągnęła znaczną uwagę w systemach sieci bezprzewodowych. Wyzwaniem jest dostarczenie wydajnego i niezawodnego systemu komunikacji z wieloma nośnymi.

3 53/55P26676PL00 3 EP B1 [0004] Dodatkowo zwraca się uwagę na dokument WO 02/087139, który opisuje, że zestaw sygnałów danych i zestaw sygnałów pilotujących w schemacie wielodostępu OFDM odbierane są przez elementy anteny. Każda grupa sygnałów danych z zestawu sygnału danych jest unikalnie związana z grupą sygnałów pilotujących z zestawu sygnałów pilotujących. Każdy sygnał pilotujący z zestawu sygnałów pilotujących jest unikalnie związany z własnym kodem z zestawu kodów. Każdy kod z zestawu kodów jest unikalnie związany z nadajnikiem OFDM z wielu nadajników OFDM. Grupa sygnałów pilotujących z zestawu sygnałów pilotujących jest identyfikowana na bazie unikalnie związanego z nimi kodu. Wartość wagi związana z każdym elementem anteny z zestawu elementów jest dostrajana tak, że poziom korelacji pomiędzy grupą sygnałów pilotujących a kodem unikalnie związanym z grupą sygnałów pilotujących jest zwiększany. [0005] Zwraca się też uwagę na dokument WO 06/096764, który stanowi stan techniki zgodnie z Art. 54(3) EPC. Odnosi się on do sposobów i systemów do grupowania sygnałów pilotujących oraz użycia takiego grupowania do raportowania siły sygnału pilotującego oraz zarządzania zastawami w systemach komunikacji z wieloma nośnymi. Sieć dostępowa może przydzielić identyfikator grupy (lub ID grupy) każdemu sygnałowi pilotującemu przyporządkowanemu do sektora, np. bazującemu na obszarach pokrycia sygnałów pilotujących, i transmitować sygnały pilotujące z odpowiednimi identyfikatorami ID grupy. Przesunięcie PN może być wykorzystywane jako identyfikator ID grupy. Terminal dostępu może grupować sygnały pilotujące odebrane do

4 53/55P26676PL00 4 EP B1 jednej lub większej liczby grup sygnałów pilotujących zgodnie z ich identyfikatorami ID grup oraz wybierać reprezentatywne sygnały pilotujące dla każdej grupy sygnałów pilotujących dla raportowania siły sygnału pilotującego. [0006] Zgodnie z niniejszym wynalazkiem opracowano sposób w systemach komunikacji z wieloma nośnymi, zgodnie z zastrzeżeniem 1 oraz urządzenie przystosowanym do komunikacji z wieloma nośnymi, jak przedstawiono w zastrzeżeniu 9. KRÓTKI OPIS FIGUR [0007] FIG.1 ilustruje przykład wykonania systemu komunikacji z wieloma nośnymi. [0008] FIG.2 ilustruje przykład wykonania komórki posiadającej wiele sektorów w systemie komunikacji z wieloma nośnikami. [0009] FIG.3 ilustruje przykład wykonania kilku sektorów i przyporządkowanych sygnałów pilotujących w systemie komunikacji z wieloma nośnikami. [0010] FIG.4 ilustruje przykład wykonania grupowania sygnałów pilotujących w systemie komunikacji z wieloma nośnymi. [0011] FIG.5 ilustruje część przykład wykonania z FIG.4. [0012] FIG.6A-6C ilustrują zarządzanie zestawami w systemie komunikacji z wieloma nośnymi. [0013] FIG.7 ilustruje przypisanie kanału ruchu w systemie komunikacji z wieloma nośnymi. [0014] FIG.8 ilustruje szeregowanie w systemie komunikacji z wieloma nośnymi.

5 53/55P26676PL00 5 EP B1 [0015] FIG.9 ilustruje sieć przepływu procesu, który może zostać użyty w postaci wykonania do implementowania grupowania sygnałów pilotujących i raportowania w systemie komunikacji z wieloma nośnymi. [0016] FIG.10 ilustruje sieć działań procesu, który może zostać użyty w połączeniu z przypisaniem kanału ruchu w systemie komunikacji z wieloma nośnymi. [0017] FIG.11 ilustruje sieć działań procesu, który może zostać użyty w połączeniu z szeregowaniem w systemie komunikacji z wieloma nośnymi. [0018] FIG.12 ilustruje schemat blokowy urządzenia, w którym mogą być zaimplementowane niektóre przedstawione przykłady wykonania. [0019] FIG.13 ilustruje schemat blokowy urządzenia; oraz [0020] FIG.14 ilustruje schemat blokowy urządzenia, w którym mogą być zaimplementowane niektóre przedstawione przykłady wykonania; SZCZEGÓŁOWY OPIS [0021] Przedstawione tu przykłady wykonania dotyczą sposobów i systemów do grupowania sygnałów pilotujących oraz do raportowania. [0022] FIG.1 ilustruje przykład wykonania systemu komunikacji 100 z wieloma nośnymi. Za pomocą przykładu, różne terminale dostępu (AT) 110, zawierające terminale AT 110a-110c, są rozproszone w systemie. Każdy terminal AT 110 może komunikować się w danym momencie z siecią dostępową (AN) 120 przez jeden lub więcej kanałów na różnych częstotliwościach na łączu nadawczym i/lub zwrotnym, jak to pokazano za pomocą strzałek

6 53/55P26676PL00 6 EP B1 dwustronnych 130. Dla celów ilustracji i przejrzystości, dwie strzałki dwustronne 130 są pokazane dla każdego terminala AT 110. W systemie komunikacji może istnieć dowolna liczba kanałów (lub częstotliwości) łącza nadawczego lub zwrotnego. Dodatkowo, liczba częstotliwości w łączu nadawczym (lub częstotliwości łącza nadawczego ) nie musi być taka sama jak liczba częstotliwości na łączu zwrotnym (lub częstotliwości łącza zwrotnego ). [0023] Terminal dostępu AN 120 może dodatkowo komunikować się z siecią szkieletową, taką jak sieć danych pakietowych przez węzeł obsługujący dane pakietowe (packet data serving node) (PDSN) 140. W przykładzie wykonania, system 100 może zostać skonfigurowany tak, by obsługiwał jeden lub więcej standardów, np.: IS-95, cdma2000; IS-856, W-CDMA, TD- SCDMA oraz inne standardy wielu nośnych lub ich kombinację. [0024] Opisana tu sieć dostępowa AN 120 może dotyczyć części systemu komunikacji skonfigurowanej by łączyć się z siecią szkieletową (np. siecią danych pakietowych przez PDSN 140 na FIG.1) i trasować dane między terminalami dostępu AT a siecią szkieletową, wykonywać różne funkcje dostępu radiowego i utrzymania łącza, kontrolować i nadajniki radiowe i odbiorniki, itd. Sieć dostępowa AN może zawierać i/lub implementować funkcje kontrolera stacji bazowej (BSC) (takie jak znajdujące się w sieciach bezprzewodowych 2, 3 lub 4 generacji), systemu nadajnika-odbiornika stacji bazowej (BTS), punktu dostępowego (AP), nadajnika-odbiornika modemu typu modem pool (MPT), węzła B (np.: w systemie typu W- CDMA).

7 53/55P26676PL00 7 EP B1 [0025] Terminal dostępu AT tu opisany może dotyczyć różnego typu urządzeń, włączając w to (ale nie ograniczając się do nich) bezprzewodowe telefony, telefony komórkowe, laptopy, bezprzewodową kartę komunikacyjną osobistego komputera, komputer kieszonkowy palmtop (PDA), zewnętrzny lub wewnętrzny modem, itd. Terminalem dostępu AT może być dowolne urządzenie danych komunikujące się przez bezprzewodowy kanał i/lub przez kanał kablowy (np.: światłowód lub kabel koncentryczny). Terminal dostępu AT może mieć różne nazwy, takie jak jednostka dostępu, jednostka abonenta, stacja ruchoma, urządzenie mobilne, jednostka mobilna, telefon komórkowy, stacja zdalna, terminal zdalny, jednostka zdalna, urządzenie użytkownika, wyposażenie użytkownika, urządzenie podręczne, etc. Różne terminale dostępu AT mogą być dołączone do systemu. Terminale dostępu AT możgą być przenośne lub stacjonarne i mogą być rozproszone w systemie komunikacji. Terminal dostępu AT może w danym momencie komunikować się z jednym lub więcej terminalami dostępu AT przez łącze nadawcze i/lub zwrotne. Łącze nadawcze (lub zwrotne) dotyczy transmisji z sieci dostępowej AN do terminala dostępu AT. Łącze zwrotne (uplink) dotyczy transmisji z terminala dostępu AT do sieci dostępowej AN. [0026] Opisany tu system komunikacji z wieloma nośnymi może zawierać system multipleksowania z podziałem częstotliwości, system multipleksowania z ortogonalnym podziałem częstotliwości lub inne systemy modulacji ze zwielokrotnioną częstotliwością nośną, w którym każda nośna odpowiada zakresowi częstotliwości.

8 53/55P26676PL00 8 EP B1 [0027] Komórka może dotyczyć obszaru pokrycia obsługiwanego przez sieć dostępową AN. Komórka może być podzielona na jeden lub więcej sektorów. Jedna lub więcej częstotliwości może być przypisane do pokrycia komórki. Fig.2 ilustruje przykład wykonania komórki 200 w systemie komunikacji z wieloma nośnymi. Tytułem przykładu, komórka 200 jest pokazana jako podzielona na trzy sektory 210, 220, 230. Trzy częstotliwości f 1, f 2, f 3 są przypisane do pokrycia komórki 200. Dla celów ilustracji i przejrzystości, komórka 200 jest pokazana jako cylinder, którego obszar przekroju poprzecznego odpowiada obszarowi pokrycia komórki 200 i którego wysokość wzdłuż osi 240 odpowiada rozmiarowi częstotliwościowemu komórki 200. Jako taka, każda tworząca cylindra (przez wszystkie częstotliwości) tworzy sektor. W innych przykładach wykonania, komórki mogą mieć różne kształty i mogą mieć dowolna liczbę sektorów. Może istnieć również dowolna liczba częstotliwości przypisanych do komórki. Na przykład, w pewnych sytuacjach, wiele częstotliwości może być alokowanych do komórki pokrywającej duży obszar pokrycia, tak jak pokazano na FIG.2. W innych sytuacjach, jedna częstotliwość może być alokowana do komórki pokrywającej mały zwarty obszar (np. hot spot ). [0028] Opisany tu sygnał pilotujący (lub pilot ) może być scharakteryzowany (lub sprecyzowany) przez zestaw parametrów, np.: oznaczonych jako <przesunięcie PN, kanał> (lub <kanał, przesunięcie PN>); gdzie kanał może dotyczyć częstotliwości sygnału pilotującego. Określenie kanał może być tu użyte zamiennie z

9 53/55P26676PL00 9 EP B1 określeniem częstotliwość. Dodatkowo obszar pokrycia sygnału pilotującego może dotyczyć profilu siły w funkcji odległości sygnału pilotującego. [0029] W systemie komunikacji z pojedynczą nośną, wymaga się by terminal dostępu AT raportował o sile otrzymanego sygnału pilotującego, ponieważ siła sygnałów pilotujących staje się mocniejsza lub słabsza. W systemie komunikacji z wieloma nośnymi, może istnieć wiele sygnałów pilotujących przyporządkowanych do sektora, jak to pokazano na Fig.2. Jeśli terminal dostępu AT miałby raportować o sile każdego odebranego sygnału pilotującego (jak w systemie z pojedynczą nośną), mogłoby to spowodować zbyt wiele punktów wyzwolenia dla raportu o sile sygnału (np.: wiadomość o uaktualnieniu trasy w systemie typu IS-856), ponieważ jest więcej sygnałów pilotujących i każdy z nich może przekroczyć wartości progowe raportowania niezależnie na skutek krótkiego czasu zaniku sygnału; a każdy raport byłby obszerniejszy, ponieważ jest więcej sygnałów pilotujących do raportowania. Dodatkowo, wiele z tych sygnałów pilotujących może mieć porównywalny obszar pokrycia, a raportowanie jednego z nich może dostarczyć wystarczających informacji do sieci dostępowej AN w odniesieniu do zestawu sygnałów pilotujących odbieranych przez terminal dostępu AT. Istnieje zatem potrzeba wydajnego zarządzania sygnałami pilotującymi w systemach komunikacji z wieloma nośnymi. [0030] Przedstawione tu przykłady wykonania dotyczą sposobów i systemów grupowania sygnałów pilotujących oraz raportowania, protokołów trasowania, oraz szeregowania w systemach komunikacji z wieloma nośnymi.

10 53/55P26676PL00 10 EP B1 [0031] Fig.3 ilustruje przykład wykonania kilku sektorów i przyporządkowanych sygnałów pilotujących w systemie 300 komunikacji z wieloma nośnymi. System 300 może zasadniczo zawierać dowolną liczbę sektorów, każdy przyporządkowany do jednego lub większej liczby sygnałów pilotujących mających odmienne częstotliwości. Dla celów ilustracji i przejrzystości, trzy sektory 310, 320, 330 są pokazane wyraźnie. Poza tym, tytułem przykładu, pokazano sygnały pilotujące 311, 312 przyporządkowane do sektora 310, sygnały pilotujące przyporządkowane do sektora 320 oraz sygnały pilotujące 331, 332, przyporządkowane do sektora 330. Te sygnały pilotujące są pokazane w odniesieniu do osi częstotliwości 340, wskazującej, że sygnały pilotujące przyporządkowane do danego sektora maja różne częstotliwości. [0032] Fig.3 ilustruje siłę w funkcji profilu 350 odległości, prezentującego obszar pokrycia sygnału pilotującego 321 lub 322 oraz siłę w funkcji profilu 355 odległości, reprezentującego obszar pokrycia sygnału pilotującego 323 lub 324. [0033] W zastrzeganym przykładzie wykonania, sieć dostępowa AN (nie pokazana konkretnie) obsługująca sektor 320 przydziela identyfikator grupy (lub ID) każdemu z sygnałów pilotujących bazując na ich obszarach pokrycia, w ten sposób, że sygnały pilotujące mające zasadniczo te same obszary pokrycia współdzielą wspólny ID grupy. Na przykład, sygnały pilotujące 321, 322 współdzielą wspólny ID grupy, sygnały pilotujące 323, 324 również współdzielą wspólny ID grupy. Sieć dostępowa AN następnie transmituje sygnały pilotujące

11 53/55P26676PL00 11 EP B z odpowiadającymi im ID grupy. Po otrzymaniu sygnałów pilotujących , terminal dostępu AT grupuje sygnały pilotujące 321, 322 do pierwszej grupy sygnałów pilotujących a sygnały pilotujące 323, 324 do drugiej grupy sygnałów pilotujących zgodnie z ich ID grupy. Terminal dostępu AT 360 może wybierać jeden sygnał pilotujący z każdej grupy sygnałów pilotujących jako reprezentatywny sygnał pilotujący dla grupy, np.: sygnał pilotujący 321 może zostać wybrany jako reprezentatywny sygnał pilotujący dla pierwszej grupy sygnałów pilotujących, a sygnał pilotujący 324 może zostać wybrany jako reprezentatywny sygnał pilotujący dla drugiej grupy sygnałów pilotujących. Terminal dostępu AT 360 może mierzyć siłę każdego odebranego sygnału pilotującego lub co najmniej jednego sygnału pilotującego z każdej grupy sygnałów pilotujących (taki jak reprezentatywny sygnał pilotujący). Terminal dostępu AT 360 może w raporcie siły sygnału pilotującego zawierać tylko reprezentatywne sygnały pilotujące (jako przeciwstawienie do grupy wszystkich sygnałów pilotujących), jak opisano poniżej. [0034] Na Fig.3 dwie wartości progowe siły sygnałów pilotujących, sygnał dodany ( pilot-add ) i sygnał odrzuconego ( pilot-drop ), są oznaczone w profilach 350, 355. Te wartości progowe mogą być użyte do określenia, do którego kandydującego zestawu i zestawu sąsiedztwa terminala dostępu AT 360 należy każdy odebrany sygnał. Na przykład, jeśli siła odebranego przez terminal dostępu AT 360 sygnału pilotującego przekracza wartość progową sygnału dodanego ( pilotadd ), sygnał pilotujący może zostać potencjalnie

12 53/55P26676PL00 12 EP B1 dodany do kandydującego zestawu terminala dostępu AT 360, jak opisano poniżej. Jeśli siła sygnału pilotującego odebranego przez terminal dostępu AT 360 spada poniżej wartości progowej odrzuconego sygnału pilotującego ( pilot drop ), sygnał pilotujący może być usunięty z zestawu aktywnego lub zestawu kandydującego terminala AT 360. [0035] W jednym przykładzie wykonania, gdy terminal dostępu AT 360 odsuwa się od sektora 320, może on najpierw wykryć, że siła sygnałów pilotujących 323, 324 w drugiej grupie sygnałów pilotujących spada poniżej wartości progowej odrzuconego sygnału pilotującego ( pilot drop ), a później tych z sygnałów pilotujących 321, 322 w pierwszej grupie sygnałów pilotujących. (Może tak być z powodu tego, że sygnały pilotujące 321, 322 nie mają odpowiedników w sąsiednich sektorach 310, 330, stąd podlegają mniejszej interferencji). Jako wynik, terminal dostępu AT 360 może najpierw wysłać raport o sile sygnału pilotującego dla reprezentatywnego sygnału pilotującego przyporządkowanego do drugiej grupy sygnałów pilotujących a później raport o sile sygnału pilotującego dla reprezentatywnego sygnału pilotującego przyporządkowanego do pierwszej grupy sygnałów pilotujących do sieci dostępowej AN, w połączeniu z tymi dwoma zdarzeniami. Raport siły sygnału pilotującego może zawierać np. siłę, przesunięcie PN, i częstotliwość odpowiedniego reprezentatywnego sygnału pilotującego. W innym przykładzie wykonania, gdy terminal dostępu AT 360 przesuwa się bliżej sektora 320, terminal dostępu AT 360 może najpierw wysłać

13 53/55P26676PL00 13 EP B1 raport siły sygnału dla reprezentatywnego sygnału pilotującego przyporządkowanego do pierwszej grupy sygnałów pilotujących, a później raport siły sygnału dla reprezentatywnego sygnału pilotującego sprzężonego z drugą grupą sygnałów pilotujących do sieci dostępowej AN (w połączeniu z kolejnym wzrostem siły sygnałów pilotujących w tych dwóch grupach). [0036] Dodatkowo, sygnały pilotujące w sektorach 310, 330 mogą być również grupowane w podobny sposób. Na przykład, sygnały pilotujące 311, 312 w sektorze 310 mogą tworzyć grupę sygnałów pilotujących. Sygnały pilotujące 331, 332 w sektorze 330 mogą również tworzyć grupę sygnałów pilotujących. W przykładzie wykonania, sektor 320 (lub sieć dostępowa AN dostarczająca go) może wybrać jeden sygnał pilotujący z każdej grupy sygnałów pilotujących w sąsiednich sektorach 310, 330 np.: sygnał pilotujący 311 oraz sygnał pilotujący 332, i ogłosić tylko wybrane sygnały pilotujące z ich sektorów sąsiednich. [0037] W ten sposób opisane grupowanie sygnałów pilotujących i raportowanie pozwala terminalom dostępu AT komunikować się efektywnie z siecią dostępową AN w systemach komunikacji z wieloma nośnymi, przy unikaniu nadmiernego użycia zasobów sieciowych. Dodatkowo pozwala AT na efektywne przeprowadzenie zarządzania zestawami, jak opisano poniżej. [0038] W zastrzeganym przykładzie wykonania, grupa sygnałów pilotujących jest zdefiniowana przy użyciu zestawu parametrów np.: <przesunięcie PN, GroupID> gdzie GroupID oznacza ID grupy, a sygnały pilotujące mające zasadniczo ten sam obszar pokrycia podlegają tej

14 53/55P26676PL00 14 EP B1 samej grupie sygnałów pilotujących. Terminal dostępu AT wybiera pojedynczy sygnał pilotujący z każdej grupy sygnałów pilotujących jako reprezentatywny dla grupy i wysyła raport siły sygnału pilotującego (np.: wiadomość o uaktualnieniu trasowania) tylko dla reprezentatywnego sygnału pilotującego. Poprzez grupowanie sygnałów pilotujących w ten sposób, terminal dostępu AT nie musi wysyłać wielu raportów dla sygnałów pilotujących mających zasadniczo ten sam obszar pokrycia. [0039] Fig.4 ilustruje przykład zastrzeganego przykładu wykonania grupowania sygnałów pilotujących w systemie komunikacji z wieloma nośnymi. W celu zilustrowania i dla przejrzystości, każdy sygnał pilotujący jest reprezentowany przez kratkę oznaczoną <częstotliwość, przesunięcie PN>; dodatkowo obszar każdej kratki jest pokazany w relacji (np. proporcjonalnie) do obszaru pokrycia przyporządkowanego sygnału pilotującego. Na przykład, sygnał pilotujący <f 2 ; PN=b> pokazano jako mający większy obszar pokrycia niż sygnał pilotujący <f 1 ; PN=b> przyporządkowany temu samemu sektorowi, ze względu na niezakłócające się sąsiednie kanały. [0040] Tytułem przykładu, GruoupID = x i GruoupID = y są pokazane jako przyporządkowane do sygnału pilotującego zobrazowanego na Fig.4. Sektor przyporządkowany do sygnału pilotującym <f 1, PN=a> może ogłaszać sygnały pilotujące <f 1,PN=b; GroupID=x> oraz <f 2,PN=b; GroupID=y> jako sąsiadów. W ten sposób, tak opisane grupowanie sygnału pilotującego umożliwia sieci dostępowej AN na oddzielenie raportów siły sygnału pilotującego od terminala dostępu AT gdy obszary pokrycia współ-rozmieszczonych sygnałów pilotujących są

15 53/55P26676PL00 15 EP B1 inne i użyć tego samego planowania sygnału pilotującego PN w nałożonej częstotliwości. [0041] W przykładzie wykonania, aby skorzystać z dodatkowego pokrycia sygnału pilotującego <f 2,PN=b>, terminal dostępu AT może mieć możliwość wskazania swojego kanału kontrolnego (DSC) źródła danych do różnych komórek, (np. tych w aktywnym zestawie) na różnych częstotliwościach takich jak DSC_f1 oraz DSC_ f2 przedstawionych na FIG. 5. Na przykład, jeśli terminal dostępu AT jest dopuszczony do wskazania swojego DSC wyłącznie do komórki z PN=a, to może otrzymać wyłącznie pojedyncze pokrycie nośnej, ponieważ nie ma pokrycia przy częstotliwości f 2. Z drugiej strony, jeśli terminal dostępu AT zostanie dopuszczony do wskazanie swojego DSC tylko do sektora z PN=b przy częstotliwości f 1, może to spowodować złe pokrycie przyporządkowane do sygnału pilotującego <f 1, PN=b>, ponieważ jest bliskie sygnałowi pilotującemu <f 1, PN=a>. [0042] Fig. 6A-6C ilustrują zarządzanie zestawami w systemie komunikacji wieloma nośnymi. Dla potrzeb przejrzystości i zilustrowania, każdy sygnał pilotujący jest określony za pomocą <przesunięcia PN GroupID> jak to opisano w kontekście zastrzeganego przykładu wykonania. Za pomocą przykładu wykonania, FIG 6A pokazuje, że terminal dostępu AT (nie pokazany konkretnie) może początkowo mieć zestaw aktywny 610 zawierający pierwszą grupę sygnału pilotującego oraz drugą grupę sygnału pilotującego. Pierwsza grupa sygnału pilotującego zawiera dwa sygnały pilotujące określone przez <x, f 1 > oraz <x, f 2 > a druga grupa

16 53/55P26676PL00 16 EP B1 sygnału pilotującego zawiera dwa sygnały pilotujące określone przez <y, f 1 > oraz <y, f 2 >. Terminal dostępu AT może również zawierać zestaw kandydujący 620, który może początkowo zawierać trzecią grupę sygnału pilotującego mającą jeden sygnał pilotujący określony przez <z, f 2 >. [0043] FIG 6B ilustruje jeden przykład, gdzie sygnał pilotujący określony przez <z,f 1 > jest dodany do zestawu aktywnego 610. W rezultacie sygnał pilotujący określony przez <z, f2> jest usuwany z zestawu kandydującego 620, ponieważ oba należałyby do tej samej grupy sygnałów pilotujących. [0044] FIG 6C ilustruje inny przykład, gdzie sygnał pilotujący określony przez <x,f 2 > jest usuwany z zestawu aktywnego 610 i nie jest dodawany do zestawu 620 kandydującego. Dzieje się tak dlatego, że pozostaje inny sygnał pilotujący określony przez <x, f 1 > należący do pierwszej grupy sygnałów pilotujących w aktywnym zestawie 610. [0045] Przedstawione tu grupowanie sygnałów pilotujących pozwala na wydajne zarządzanie zestawem w systemach z wieloma nośnymi. Mogą istnieć inne przykłady zarządzania zestawem. [0046] FIG 7 ilustruje jak informacja może być przenoszona w przydziale kanału ruchu w systemie komunikacji z wieloma nośnymi. Wiadomość o przypisaniu (TCA) kanału ruchu telefonicznego z sieci dostępowej AN do terminala dostępu AT może nieść różne typy informacji, w tym (ale nie ograniczone do nich): Sygnały pilotujące w aktywnym zestawie terminala dostępu AT

17 53/55P26676PL00 17 EP B1 Częstotliwości na których AT może przesyłać < FeedbackMultiplexingIndex, RL frequencies > gdzie FeedbackMultiplexingIndex wskazuje jak następujące informacje związane z kanałami wielokrotnego łącza nadawczego (FL) mogą być multipleksowane do pojedynczego kanału łącza zwrotnego (RL): informacje takie jak wybór komórki, potwierdzenie (ACK) hybrydowego żądania ponownego przesłania danych (ARQ), sprzężenie zwrotne stosunku (C/I) sygnału-do-szumu-iinterferencji, itp. Pokrycie sterowania (DRC) przepływowością danych i DSC dla każdego sektora/komórki w aktywnym zestawie AT. [0047] Na przykład, jeden lub większa liczba kanałów FL przyporządkowanych do wielu (lub pierwszego zestawu) częstotliwości, w tym kanał FL 710 przy FL_frequency_a, kanał 720 FL przy FL_frequency_b; kanał 730 przy FL_frequency_c, oraz kanał FL 740 przy FL_frequency_d, mają być przesyłane z sieci dostępowej AN do terminala dostępu AT (oba nie pokazane konkretnie): Jeden lub większa liczba kanałów RL przyporządkowanych do drugiego zestawu częstotliwości, w tym kanał 750 RL przy RL_frequency_x, kanał RL 760 przy RL_frequency_y, oraz kanał RL 770 przy RL_frequency_z są związane z terminalem dostępu AT. W przykładzie wykonania, sieć dostępowa AN może przyporządkować podzbiór kanałów FL do przenoszenia informacji związanych z RL (np. Strumień bitów zwrotnej kontroli mocy (RPC)) dla każdego z kanałów RL przyporządkowanych do terminala dostępu AT. Na przykład, kanał FL 720 może być

18 53/55P26676PL00 18 EP B1 przyporządkowany do przenoszenia strumienia bitów RPC dla kanału RL 750, kanał FL 730 może być przyporządkowany do przenoszenia strumienia bitów RPC dla kanału RL 760 a kanał FL 740 może być przyporządkowany do przenoszenia strumienia bitów RPC dla kanału RL 770, jak to zilustrowano na FIG.7. Należy zauważyć że, w tym przypisaniu każda para kanałów FL i RL nie musi mieć tej samej częstotliwości. [0048] Sieć dostępowa AN może wybrać jeden z kanałów FL, np. kanał FL 720 jako główny kanał FL i poinformować terminal dostępu AT by monitorował kanał kontrolny przenoszony przez główny kanał FL (np.: dla zawieszenia i innych celów). W ten sposób, terminal dostępu AT może ignorować inne kanały FL póki rozpatrywane jest monitorowanie kanału kontrolnego. [0049] Kanał RL może również przenosić powiązane z FL informacje dla jednego lub większej liczby kanałów FL. Na przykład jak zilustrowano za pomocą linii przerywanej na FIG.7, kanał RL 750 może przenosić informacje związane z FL dla każdego kanału FL 710, 720, 730, który może zawierać (ale nie ogranicza się do tego) wybór komórki, wybór sektora, hybrydowego ARQ ACK, sprzężenie zwrotne C/I, etc. [0050] FIG.8 ilustruje grupę szeregującą w systemie komunikacji z wieloma nośnymi. Jeśli wiele sygnałów pilotujących należy do tej samej grupy szeregującej, mogą one na przykład dzielić ten sam numer sekwencyjny (np.: ARQ lub numer sekwencji Quick-NAK ) w wielołączowym protokole łącza radiowego (RLP), gdzie numer sekwencji może być sprzężony z przerwą (przerwami) wykrywania w pakiecie danych otrzymanych

19 53/55P26676PL00 19 EP B1 przez pojedynczą nośną. Tytułem przykładu, sygnały pilotujące 810, 820, 830, 840 (pokazane z ciągłym cieniowaniem) mogą należeć do tej samej grupy szeregującej i współdzielić kolejkę BTS 850 w tym samym szeregowaniu, jak pokazano po lewej stronie figury. [0051] Wiele sygnałów pilotujących może należeć do tej samej grupy szeregującej przy dowolnych, z następujących, warunkach: Znaczniki szeregowania sprzężone z sygnałami pilotującymi są takie same (jak to zobrazowano na FIG.8) Sygnały pilotujące są w tym samym pod-aktywnym zestawie terminala dostępu AT (który może zawierać potencjalne sektory, do których terminal dostępu AT może wskazywać swoje pokrycie DRC) i należą do sektorów (np.: sektorów B i C), które znajdują się w stanie miękkiego przełączania między sobą (tak jak to zdefiniowano w komunikacie TCA). [0052] W niektórych przypadkach, jeśli komunikat TCA nie określa znacznika szeregowania dla sygnału pilotującego w zestawie aktywnym terminala dostępu AT wówczas znacznik szeregowania przyporządkowany do tego sygnału pilotującego może zostać uznany za liczbowo różny od innego znacznika (znaczników) określonych w komunikacie. [0053] FIG 9 ilustruje przepływu schemat działań procesu 900, który może zostać użyty w zastrzeganym przykładzie wykonania do implementowania grupowania sygnałów pilotujących i do raportowania w systemie komunikacji z wieloma nośnymi. Etap 910 grupuje wiele sygnałów pilotujących do jednej lub większej liczby

20 53/55P26676PL00 20 EP B1 grup sygnałów pilotujących, przy czym każda grupa sygnałów pilotujących jest identyfikowana przez wiele parametrów (np. przesunięcie PN oraz GroupID, jak to opisano powyżej). Etap 920 wybiera reprezentatywny sygnał pilotujący z każdej grupy sygnałów pilotujących dla raportu siły sygnału pilotującego (tak jak opisano powyżej). Proces 900 może dodatkowo zawierać pomiar siły reprezentatywnego sygnału pilotującego jak pokazano w kroku 930. [0054] FIG 10 ilustruje schemat działań procesu 1000, który może być użyty w połączeniu z przydzielaniem kanału ruchu w systemach komunikacji z wieloma nośnymi. Etap 1010 odbiera komunikat (np.: komunikat TCA jak opisano powyżej) wskazujący wiele kanałów łącza nadawczego, przy czym każdy niesie informację związana z RL dla każdego z kanałów łącza zwrotnego przyporządkowanych do terminala dostępu. Etap 1020 przypisuje jeden z kanałów łącza zwrotnego do przenoszenia związanych z FL informacji przyporządkowanych do co najmniej jednego kanału łącza nadawczego (jak opisano powyżej). [0055] FIG 11 ilustruje przepływu schemat działań procesu 1100, który może być użyty w połączeniu z szeregowaniem w systemie komunikacji z wieloma nośnymi. Etap 1110 grupuje wiele sygnałów pilotujących w jedną lub większą liczbę grup szeregujących zgodnie z numerami sekwencji sygnałów pilotujących, przy czym sygnały pilotujące są charakteryzowane przez wiele częstotliwości. Etap 1120 przyporządkowuje każdą grupą szeregującą do kolejki transmisji (jak opisano powyżej).

21 53/55P26676PL00 21 EP B1 [0056] FIG 12 pokazuje schemat blokowy urządzenia 1200, które może być użyte do implementacji niektórych przedstawionych przykładów wykonania (jak opisano powyżej). Tytułem przykładu, urządzenie 1200 może zawierać jednostkę odbiorczą (lub moduł) 1210 skonfigurowany tak by odbierać wiele sygnałów pilotujących scharakteryzowanych przez wiele częstotliwości, jednostkę grupującą 1220 skonfigurowana by grupować sygnały pilotujące w jedną lub wiele grup pilotujących, przy czym każda grupa pilotująca identyfikowana jest przez wiele parametrów (np.: przesunięcie PN oraz GroupID, jak opisano powyżej); oraz jednostkę wybierającą 1230 skonfigurowaną tak by wybierać reprezentatywny sygnał pilotujący z każdej grupy sygnałów pilotujących dla raportowania siły sygnałów pilotujących. Urządzenie 1200 może ponadto zawierać jednostkę pomiarową 1240 skonfigurowaną tak by mierzyć siłę sygnałów pilotujących (np.: siłę reprezentatywnego sygnału pilotującego przyporządkowanego do każdej grupy sygnałów pilotujących), oraz jednostkę raportującą 1250 skonfigurowana tak by raportować siłę reprezentatywnego sygnału pilotującego dla każdej grupy sygnałów pilotujących do sieci dostępowej AN (np.: gdy siły sygnałów pilotujących w grupie sygnałów pilotujących przekraczają wartość progową sygnału pilotującego dodanego, lub opadają poniżej wartości progowej sygnału pilotującego usuwanego, jak opisano powyżej). Urządzenie 1200 może również zawierać jednostkę DSC 1260 skonfigurowaną tak by określać/wskazywać DSC przyporządkowane do terminala dostępu AT do każdej z

22 53/55P26676PL00 22 EP B1 wielu komórek przy różnych częstotliwościach (jak opisano powyżej). [0057] W urządzeniu 1200, jednostka odbiorcza 1210, jednostka grupująca 1220, jednostka wybierająca 1230, jednostka pomiarowa 1240, jednostka raportująca 1250 i jednostka DSC 1260 może być sprzężona z szyną komunikacyjną Procesor 1280 i jednostka pamięci 1290 mogą również być sprzężone z szyną komunikacyjną Procesor 1280 może być skonfigurowany tak by kontrolować i/lub koordynować obsługę różnych jednostek. Moduł pamięci 1290 może obejmować instrukcje jakie mają być wykonane przez procesor W niektórych przykładach wykonania, moduł pamięci 1290 może także przechowywać zestaw aktywny terminala dostępu AT, zestaw kandydujący, oraz zestaw sąsiada (jak to opisano powyżej). [0058] FIG. 13 ilustruje urządzenie Dla celów przykładu, urządzenie 1300 może zawierać jednostkę odbiorczą (lub moduł) 1310 skonfigurowany tak by odbierać komunikaty (np.: komunikatu TCA opisanego powyżej) wskazujące wiele kanałów łącza nadawczego, każdy niosący informacje odnośnie RL dla każdego kanału zwrotnego powiązanego z terminalem dostępowym; oraz jednostkę 1320 przydzielania kanału, skonfigurowaną, żeby przydzielić jeden z kanałów łącza zwrotnego aby przenosił informacje związane z FL, przyporządkowane z co najmniej jednym z kanałów łącza nadawczego (tak jak to opisane powyżej). Urządzenie 1300 może dodatkowo zawierać jednostkę monitorującą 1330 skonfigurowaną tak by monitorować

23 53/55P26676PL00 23 EP B1 kanał sterujący przenoszony przez jeden z kanałów łącza nadawczego (np.: pierwszy kanał FL opisany powyżej). [0059] W urządzeniu 1300, jednostka odbiorcza 1330, jednostka 1320 przypisania kanału i jednostka monitorująca 1330 mogą być sprzężone z szyną komunikacyjną Procesor 1350 i jednostka pamięci 1360 mogą również być sprzężone z szyną komunikacyjną Procesor 1350 może być skonfigurowany tak by kontrolować i/lub koordynować pracę różnych jednostek. Jednostka pamięci 1360 może obejmować instrukcje jakie mają być wykonane przez procesor Urządzenie 1300 może, na przykład, zostać zaimplementowane w terminalu dostępu AT, lub innych urządzeniach komunikacyjnych. [0060] FIG 14 ilustruje schemat blokowy urządzenia 1400, które może zostać użyte do zaimplementowanie niektórych przedstawionych przykładów wykonania (takich jak opisane powyżej). Celem przykładu, urządzenie 1400 może zawierać jednostkę grupującą 1410 skonfigurowaną do grupowania wielu sygnałów pilotujących w jedną lub więcej grup szeregujących (np.: zgodnie z numerami sekwencyjnymi sygnałów pilotujących), i jednostką szeregującą 1420 skonfigurowaną tak, by łączyć każdą grupę szeregującą z kolejką transmisji (jak opisano powyżej). [0061] W urządzeniu 1400, jednostka grupująca 1410 i jednostka szeregująca 1420 mogą być sprzężone z szyną komunikacyjną Procesor 1440 i jednostka pamięci 1450 mogą również być sprzężone z szyną komunikacyjną Procesor 1440 może być skonfigurowany tak by kontrolować i/lub koordynować pracę różnych jednostek. Jednostka pamięci 1450 może obejmować instrukcje jakie

24 53/55P26676PL00 24 EP B1 mają być wykonane przez procesor Urządzenie 1400 może na przykład zostać zaimplementowane w sieci dostępowej AN, lub innych elementach sieci. [0062] Przedstawione tu przykłady wykonania stanową niektóre przykłady wykonania grupowania i raportowania sygnałów pilotujących w systemach komunikacji z wieloma nośnymi. [0063] Różne jednostki/moduły na FIG i inne przykłady wykonania mogą być zaimplementowane sprzętowo, programowo, jako oprogramowanie sprzętowe lub ich kombinacja. W implementacji sprzętowej, różne jednostki mogą być implementowane w obrębie jednego lub większej liczby układów scalonych specjalnych dla określonej aplikacji (ASCI), procesorów sygnałów cyfrowych (DSP), urządzeń do przetwarzania sygnałów cyfrowych (DSPD), bezpośrednio programowalnej macierzy bramek (FPGA), procesorów, mikroprocesorów, kontrolerów, mikrokontrolerów, programowalnych urządzeń logicznych (PLD), innych elektronicznych jednostek, lub dowolnej kombinacji wyżej wymienionych. W implementacji programowej, mogą być zaimplementowane różne jednostki z modułami (np.: procedury, funkcje, itp.), które wykonują funkcje tu opisane. Kody programowe mogą być przechowywane w jednostce pamięci i wykonywane przez procesor (lub jednostkę procesora). Jednostka pamięci może zostać zaimplementowana w procesorze lub zewnętrznie do procesora, w którym to przypadku może być komunikacyjnie sprzężona z procesorem za pomocą różnych środków znanych ze stanu techniki. [0064] Różne przedstawione przykłady wykonania mogą być zaimplementowane w sieci dostępowej AN, terminalu

25 53/55P26676PL00 25 EP B1 dostępu AT i innych elementach w systemach komunikacji z wieloma nośnymi. [0065] Znawcy z dziedziny zrozumieją, że informacje i sygnały mogę być reprezentowane przy użyciu dowolnych z wielu różnych technologii i technik. Na przykład, dane, instrukcje, rozkazy, informacje, sygnały, bity, symbole oraz mikroukłady, które mogą być wspomniane w powyższym opisie mogą być przywoływane przez napięcia, prądy, fale elektromagnetyczne, pola i cząstki magnetyczne, pola i cząstki optyczne lub jakiekolwiek ich kombinacje. [0066] Znawcy z dziedziny docenią to że różne ilustracyjne logicznie bloki, moduły, obwody i etapy algorytmów opisane w połączeniu z postacią wykonania mogą być zaimplementowane jako sprzęt elektroniczny, oprogramowanie lub kombinacja obu. Aby jasno zilustrować tą wymienność sprzętu i oprogramowania, różne ilustracyjne komponenty, bloki, moduły, obwody i etapy zostały ogólnie opisane powyżej pod kątem swojej funkcjonalności. Czy taka funkcjonalność zostanie zaimplementowana jako sprzęt lub oprogramowanie zależy od szczególnego zastosowania i projektu narzuconego całemu systemowi. Znawca z dziedziny może, dla każdej poszczególnej aplikacji, zaimplementować i opisać działanie na różne sposoby, ale taka implementacja nie powinna być interpretowana jako odbiegająca od zakresu niniejszego wynalazku. [0067] Różne ilustrujące bloki logiczne, moduły i obwody opisane w związku z przykładami wykonania przedstawionymi tutaj mogą być zaimplementowane lub wykonane przy użyciu procesora ogólnego zastosowania,

26 53/55P26676PL00 26 EP B1 cyfrowego procesora sygnałowego (DSP), specjalizowanego układu scalonego (ASIC), bezpośrednio programowalnej macierzy bramek (FPGA) lub innego programowalnego urządzenia logicznego, bramki cyfrowej lub logicznego układu tranzystora, cyfrowych elementów sprzętowych lub dowolnej ich kombinacji przewidzianej do celów wykonywania funkcji tu opisanych. Procesor ogólnego zastosowania może być mikroprocesorem, ale alternatywnie procesor może być dowolnym zwykłym procesorem, kontrolerem lub mikrokontrolerem lub maszyną stanów. Procesor może być też zaimplementowany jako kombinacja urządzeń liczących, np.: kombinacja cyfrowego procesora sygnałowego DSP i mikroprocesora, wielu mikroprocesorów, jednego lub wielu mikroprocesorów w połączeniu z rdzeniem DSP lub dowolną taką konfiguracją. [0068] Etapy sposobu, lub algorytmu opisanego w połączeniu z przedstawionymi tu przykładami wykonania mogą być zaimplementowane bezpośrednio w sprzęcie, w module programowym wykonywanym przez procesor lub w ich kombinacji. Moduł programowy może znajdować się w pamięci o dostępie bezpośrednim (RAM), pamięci flash, pamięci tylko do odczytu (ROM), elektrycznie programowalnej pamięci typu ROM (EPROM), programowalnej pamięci stałej wymazywalnej elektrycznie (EEPROM), rejestrach, twardym dysku, dysku przenośnym, płycie CD- ROM lub innym znanym w stanie techniki nośnikiem pamięci. Przykładowy nośnik pamięci jest sprężony z procesorem w taki sposób, że procesor może czytać z niego i zapisywać na nim informacje. Alternatywnie nośnik pamięci może być zintegrowany z procesorem.

27 53/55P26676PL00 27 EP B1 Procesor i nośnik informacji mogą znajdować się w specjalizowanym układzie scalonym ASIC. Specjalizowany układ scalony ASIC może znajdować się w terminalu dostępu AT. Alternatywnie, procesor i nośnik pamięci mogą znajdować się jako składniki dyskretne w terminalu AT. [0069] Poprzedni opis przedstawionego przykładu wykonania służy umożliwieniu znawcy w dziedzinie stworzenie lub użycie niniejszego wynalazku. W ten sposób, niniejszy wynalazek nie jest ograniczony do przykładów wykonania tu przedstawionych, ale ochrona powinna być przyznana w najszerszym zakresie zgodnym z załączonymi zastrzeżeniami.

28 53/55P26676PL00 28 EP B1 Zastrzeżenia patentowe 1. Sposób (900) stosowany w systemie (300) komunikacji z wieloma nośnymi, składający się z: odbierania wielu sygnałów pilotujących mających różne częstotliwości, w terminalu dostępu (10), przy czym każdy sygnał pilotujący związany jest z sektorem komórki, zaś sygnały pilotujące mające zasadniczo te same obszary pokrycia współdzielą wspólny identyfikator grupy, grupowania (910) na terminalu dostępu (110) wspomnianych wielu sygnałów pilotujących (311, 312, ) w jedną lub więcej grup sygnałów pilotujących, przy czym każda grupa sygnałów pilotujących jest identyfikowana przez parametr (przesunięcie PN) i jego identyfikator grupy (GroupID), wyboru (920) reprezentatywnego sygnału pilotującego z każdej grupy sygnałów pilotujących; i transmitowania raportów sygnałów pilotujących tylko dla reprezentatywnych sygnałów pilotujących. 2. Sposób według zastrzeżenia 1, w którym parametrem jest przesunięcie PN. 3. Sposób według zastrzeżenia 1, dodatkowo obejmujący pomiar (930) siły reprezentatywnego sygnału pilotującego. 4. Sposób według zastrzeżenia 3, dodatkowo obejmujący raportowanie siły reprezentatywnego sygnału pilotującego, jeśli siła reprezentatywnego sygnału pilotującego przekracza z góry ustaloną wartość progową.

29 53/55P26676PL00 29 EP B1 5. Sposób według zastrzeżenia 3 dodatkowo obejmujący raportowanie siły reprezentatywnego sygnału pilotującego, jeśli siła reprezentatywnego sygnału pilotującego spadnie poniżej z góry ustalonej wartości progowej. 6. Sposób według zastrzeżenia 1, dodatkowo obejmujący ustawianie kontroli źródła danych, DSC, kanału przyporządkowanego do terminala dostępu do każdej z wielu komórek na różnych częstotliwościach. 7. Urządzenie dostosowane do komunikacji z wieloma nośnymi zawierające: środki do odbierania (1210) wielu sygnałów pilotujących mających różne częstotliwości, przez terminal dostępu (110), przy czym każdy sygnał pilotujący jest przyporządkowany do sektora komórki, zaś sygnały pilotujące mające zasadniczo ten sam obszar pokrycia współdzielą wspólny identyfikator grupy; środki do grupowania (1220) we wspomnianym terminalu dostępu (110) wspomnianych wielu sygnałów do jednej albo wielu grup sygnałów pilotujących, przy czym każda grupa sygnałów pilotujących jest identyfikowana przez parametr i jego identyfikator grupy, środki do wybierania (1230) reprezentatywnego sygnału pilotującego z każdej grupy sygnałów pilotujących w celu raportowania siły sygnału pilotującego, i środki do transmitowania raportów sygnałów pilotujących tylko dla reprezentatywnych sygnałów pilotujących. 8. Urządzenie według zastrzeżenia 7, w którym parametrem jest przesunięcie PN.

30 53/55P26676PL00 30 EP B1 9. Urządzenie według zastrzeżenia 7, dodatkowo zawierające środki do pomiaru (1240) siły reprezentatywnego sygnału pilotującego. 10. Urządzenie według zastrzeżenia 9, dodatkowo zawierające środki do raportowania (1250) siły reprezentatywnego sygnału pilotującego, gdy siła reprezentatywnego sygnału pilotującego przekracza z góry ustaloną wartość progową. 11. Urządzenie według zastrzeżenia 9, dodatkowo zawierające środki do raportowania (1250) siły reprezentatywnego sygnału pilotującego, gdy siła reprezentatywnego sygnału pilotującego spada poniżej z góry ustalonej wartości progowej. 12. Urządzenie według zastrzeżenia 7 dodatkowo obejmujące środki do ustawiania (1260) kontroli źródła danych kanału DSC przyporządkowanego do terminala dostępu do każdej z wielu komórek na różnych częstotliwościach. Qualcomm Incorporated Pełnomocnik:

31 53/55P26676PL00 31 EP B1

32 53/55P26676PL00 32 EP B1

33 53/55P26676PL00 33 EP B1

34 53/55P26676PL00 34 EP B1

35 53/55P26676PL00 35 EP B1

36 53/55P26676PL00 36 EP B1

37 53/55P26676PL00 37 EP B1

38 53/55P26676PL00 38 EP B1

39 53/55P26676PL00 39 EP B1

40 53/55P26676PL00 40 EP B1

41 53/55P26676PL00 41 EP B1

42 53/55P26676PL00 42 EP B1

43 53/55P26676PL00 43 EP B1

44 53/55P26676PL00 44 EP B1