Podstawa opodatkowania VAT 2014 zasady ustalania

Transkrypt

1 dodatek do Biuletynu VAT nr 21/2014 Podstawa opodatkowania VAT 2014 zasady ustalania n korekta podstawy opodatkowania n ustalanie marży n dotacje wliczane do podstawy opodatkowania n szczególne przypadki: aport, barter, nieodpłatne świadczenie, dostawa nieruchomości

2 2 SPIS TREŚCI spis treści: 1. Zasady ogólne co wchodzi, a czego nie wliczamy do podstawy opodatkowania Opłaty wliczane do podstawy opodatkowania Obniżenie podstawy opodatkowania Podwyższenie podstawy opodatkowania Transakcje w całości lub w części finansowane dotacją Podstawa opodatkowania w walucie obcej Dodatkowe koszty, które pokrywa nabywca Zakupy, w przypadku których podatnikiem jest nabywca WNT Import usług Dostawa złomu i odpadów Marża jako podstawa opodatkowania Turystyka Usługi własne wykonywane na rzecz turysty Marża ujemna Podstawa opodatkowania przy zaliczce Towary używane Szczególne przypadki ustalania podstawy opodatkowania Nieodpłatne świadczenie usług Nieodpłatne przekazanie towaru Aporty Bartery Sprzedaż budynku Biuletyn VAT nr 21(219)

3 1. ZASADY OGÓLNE CO WCHODZI, A CZEGO NIE WLICZAMY DO PODSTAWY OPODATKOWANIA Podstawa opodatkowania VAT 2014 zasady ustalania a06574e7-2fa9-4e e61aed5 Gdy podatnik stwierdzi, że dokonana przez niego dostawa towarów lub wykonane albo nabyte usługi podlegają u niego opodatkowaniu VAT, musi przystąpić do ustalenia podstawy opodatkowania. Ostatnie zmiany przepisów nie ułatwiają tego zadania. 1. Zasady ogólne co wchodzi, a czego nie wliczamy do podstawy opodatkowania 1.1. Opłaty wliczane do podstawy opodatkowania Definicja podstawy opodatkowania została określona w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT. Według niej do podstawy opodatkowania zaliczamy wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze, mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Jednocześnie wprost zostało określone, co obejmuje, a czego nie obejmuje podstawa opodatkowania w VAT. 3 Lp. Elementy, które wliczamy do podstawy opodatkowania Elementy, których nie wliczamy do podstawy opodatkowania Uwagi Podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze Podatek od towarów i usług Do podstawy opodatkowania wliczamy zapłacony za granicą podatek, akcyzę. Natomiast podstawę opodatkowania pomniejszamy o polski VAT. Jest to kwota netto. W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 7 maja 2014 r. (sygn. ILPP4/443-63/14-3/ISN) czytamy: W obowiązującym stanie prawnym podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów otrzy- 1 listopada 2014 r. Biuletyn VAT nr 21(219)

4 4 1. ZASADY OGÓLNE CO WCHODZI, A CZEGO NIE WLICZAMY DO PODSTAWY OPODATKOWANIA mał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży (art. 29a ust. 1 ustawy). Podsumowując należy stwierdzić, że w związku z naliczonym podatkiem przez kontrahenta Zainteresowany fakturę dokumentującą wewnątrzwspólnotowe nabycie samochodu powinien zaksięgować w kwocie brutto obejmującej całą kwotę, jaką zapłacił za samochód. 2. Koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, które sprzedawca pobiera od nabywcy lub usługobiorcy Koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, które ponosi nabywca, a nie pobiera ich sprzedawca Do podstawy opodatkowania należy wliczyć wszelkie koszty, które są elementem kalkulacyjnym otrzymanego przez sprzedawcę wynagrodzenia, stanowiąc część odpłatności za usługę. W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 2 kwietnia 2014 r. (sygn. ITPP1/443-9/14/MS) czytamy: ( ) skoro jak wskazano we wniosku poniesione koszty są niezbędne do wykona- nia opinii, stanowiąc tym samym jeden z elementów kalkulacyjnych otrzymanego wynagrodzenia (część odpłatności za usługę), to koszty te składają się na całość świadczenia należnego od nabywcy usługi na równi z wypłacanym wynagrodzeniem. Poniesione wydatki stanowią element rachunku kosztów, zmierzających do ustalenia kwoty odpłatności za wykonywaną usługę. Stanowią więc kwotę należną w rozumieniu powołanego wyżej art. 29a ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki właściwej dla usługi głównej (czynność biegłego). A zatem ponoszone wydatki z tytułu kosztów podróży, ryczałt za nocleg, dietę, zwrot kosztów utraconych zarobków, ponoszone przez Pana w celu wykonywania czynności biegłego sądowego na zlecenie sądu, Biuletyn VAT nr 21(219)

5 1. ZASADY OGÓLNE CO WCHODZI, A CZEGO NIE WLICZAMY DO PODSTAWY OPODATKOWANIA Kwoty stanowiące obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, tzw. skonto 4. Udzielone nabywcy lub usługobiorcy opusty i obniżki cen, uwzględnione w momencie sprzedaży winny być traktowane jako wynagrodzenie za usługę i stanowić podstawę opodatkowania z tytułu świadczonych usług. Obecnie ukształtowało się stanowisko, że skonta nie uwzględniamy w podstawie opodatkowania wyłącznie w przypadku, gdy w chwili wystawiania faktury nabywca spełnił warunki do jego uzyskania, tzn. zapłacił w ustalonym terminie. W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 20 maja 2014 r. (sygn. ILPP2/ /14-2/Akr) czytamy: ( ) w świetle obecnie obowiązujących przepisów nie można uwzględniać skonta od razu w podstawie opodatkowania pierwotnie wystawionej faktury. Dopiero bowiem z chwilą zrealizowania skonta przez kontrahenta (ziszczenia się warunku) staje się ono prawnie skuteczne i tym samym wpływa na podstawę opodatkowania. W konsekwencji czego należy wystawić fakturę korygującą in minus do faktury wcześniej wystawionej na rzecz danego klienta. Istnieją różne sposoby wskazywania na fakturze tego rodzaju rabatów: n wynagrodzenie należne wykonawcy usługi czy dostawcy towaru jest wykazywane w należnej kwocie, bez rozbicia na cenę pierwotną i udzielone zmniejszenie; n na fakturze jest wyraźnie wykazana cena pierwotna i udzielony od niej rabat. Jeżeli sprzedaż jest ewidencjonowana na kasie rejestrującej i posiadane przez nią funkcje pozwalają na to na paragonie powinna być wskazana wartość rabatów lub narzutów. 1 listopada 2014 r. Biuletyn VAT nr 21(219)

6 6 1. ZASADY OGÓLNE CO WCHODZI, A CZEGO NIE WLICZAMY DO PODSTAWY OPODATKOWANIA Otrzymane od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowane wydatki poniesione w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowane przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku 1.2. Obniżenie podstawy opodatkowania Jako przykład takiej sytuacji można wskazać zwrot kosztów wysyłki towarów, gdy kupujący udziela pełnomocnictwa sprzedającemu. W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 24 grudnia 2013 r. (sygn. ILPP2/ /13-2/AD) czytamy: ( ) w przypadku, gdy Wnioskodawca będzie posiadał upoważnienie (pełnomocnictwo) do zawarcia umowy o usługi w imieniu i na rachunek kupującego mamy do czynienia ze zwrotem kosztów i kwota ta nie wchodzi do podstawy opodatkowania. ( ) Zaznaczyć jednak należy, że w opisanej sytuacji nie będzie podlegać opodatkowaniu jedynie kwota stanowiąca zwrot kosztów przesyłki, natomiast opodatkowaniu podlegać będzie ewentualne dodatkowe wynagrodzenie Wnioskodawcy za zawarcie w ramach pełnomocnictwa umowy z Pocztą. Reasumując, otrzymana przez Wnioskodawcę kwota na pokrycie kosztów wysyłki, zapłacona przez klienta na poczet zawartej umowy na świadczenie usług pocztowych na rzecz i w imieniu kupującego, nie będzie stanowić obrotu w rozumieniu ustawy o VAT. Gdy sprzedawca ustali podstawę opodatkowania, a następnie po dokonaniu sprzedaży lub wystawieniu faktury zajdą okoliczności wskazane w art. 29a ust. 10 ustawy o VAT, może tę podstawę obniżyć. Podstawę opodatkowania możemy obniżyć o: kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen, wartość zwróconych towarów i opakowań, zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło, wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, które powiększają podstawę opodatkowania. Biuletyn VAT nr 21(219)

7 1. ZASADY OGÓLNE CO WCHODZI, A CZEGO NIE WLICZAMY DO PODSTAWY OPODATKOWANIA 7 W pierwszych trzech przypadkach wystawca faktury korygującej może obniżyć podstawę opodatkowania w stosunku do podstawy określonej w pierwotnej fakturze z wykazanym podatkiem, pod warunkiem że uzyska potwierdzenie jej odbioru. Potwierdzenie jest również konieczne w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej może mieć dowolną formę. W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 marca 2014 r. (sygn. IPPP2/ /12/14-7/S/KBr) czytamy: Skoro, jak była o tym wyżej mowa, ustawodawca nie sprecyzował, w jakiej formie ma nastąpić potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę, którego posiadanie warunkuje ujęcie przez sprzedawcę skutków tej korekty w jego rozliczeniach VAT, potwierdzenie to może być dokonane w dowolnej formie. W sytuacji, gdy kontrahent z różnych, niezależnych od podatnika (tu: Spółki) powodów nie przejawia zainteresowania np. podtrzymywaniem kontaktów handlowych, czy też śledzeniem na bieżąco stanu rozliczeń z tego tytułu czy też zapoznawaniem się z treścią kierowanej do niego korespondencji, podatnikowi pozostaje wykazanie, że ze swojej strony dochował należytej staranności, aby przekazać odbiorcy faktury korygującej odpowiednie informacje. ( ) Natomiast nie można zgodzić się ze Spółką, że samo zamieszczenie na e-platformie faktury korygującej w formie elektronicznej, bądź też wysłanie listem zwykłym faktury korygującej w postaci papierowej wypełnia przesłanki powodujące, że Wnioskodawca dysponuje potwierdzeniem odbioru faktury korygującej. W analizowanym przypadku istotne jest, co Wnioskodawca wielokrotnie podkreśla uzyskanie pewności co do zapoznania się przez konsultantkę z treścią faktury korygującej. Sama publikacja treści faktury korygującej w formie pliku PDF, bez dowodu jej odczytu przez klientkę czy też wysłanie listem zwykłym faktury papierowej nie czyni zadość warunkowi sformułowanemu przez Trybunał o zachowaniu należytej staranności. Sprzedawca nie musi uzyskać potwierdzenia odbioru w przypadku faktur korygujących dotyczących: 1) eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, 2) dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju, UWAGA! Podatnik może obniżyć podstawę opodatkowania bez uzyskania potwierdzenia odbioru faktury korygującej, gdy na fakturze korygowanej nie było wykazanego podatku. 3) sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz , 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy. Terminy obniżenia VAT są uzależnione od tego, czy uzyskanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej jest konieczne oraz czy je uzyskano. 1 listopada 2014 r. Biuletyn VAT nr 21(219)

8 8 1. ZASADY OGÓLNE CO WCHODZI, A CZEGO NIE WLICZAMY DO PODSTAWY OPODATKOWANIA Terminy rozliczenia faktur korygujących zmniejszających podstawę opodatkowania Uzyskanie potwierdzenia było konieczne i je uzyskano Sprzedawca wykazuje fakturę korygującą za okres rozliczeniowy, w którym: n nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, pod warunkiem uzyskania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę, przed terminem złożenia deklaracji za ten okres; n uzyskał potwierdzenie otrzymania faktury korygującej przez nabywcę, w pozostałych przypadkach. Uzyskanie potwierdzenia było konieczne, ale go nie uzyskano mimo udokumentowanej próby Sprzedawca wykazuje fakturę korygującą za okres rozliczeniowy, w którym łącznie zostały spełnione następujące przesłanki: n podjęto udokumentowaną próbę doręczenia faktury korygującej; n z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, iż transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej. Uzyskanie potwierdzenia nie było konieczne Sprzedawca wykazuje fakturę korygującą za okres rozliczeniowy, w którym wystawiono fakturę. Ostatnio pojawiają się interpretacje (dotyczące WDT i eksportu), że faktury korygujące w takim przypadku rozliczamy w deklaracji za okres, kiedy wystąpiła podstawa do jej wystawienia (np. zwrot towaru). Gdy mamy obowiązek uzyskania potwierdzenia odbioru faktury korygującej, a nie możemy go uzyskać, aby rozliczyć fakturę, musimy przede wszystkim mieć dowód, że została podjęta próba doręczenia tej faktury. W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 3 kwietnia 2014 r. (sygn. ILPP2/ /11/14-S/Akr) czytamy: Zatem z wniosków płynących z przytoczonego orzeczenia wyraźnie wynika, że podatnik winien podejmować działania mające na celu uzyskanie potwierdzenia odbioru przez nabywcę faktury korygującej. Obniżenie podatku na- leżnego bez posiadania stosownego potwierdzenia jest bowiem możliwe jedynie w przypadku, gdy uzyskanie takiego potwierdzenia w rozsądnym terminie jest niemożliwe lub nadmiernie utrudnione. W takiej sytuacji podatnik musi wykazać, że rzeczywiście doszło do obniżenia podstawy opodatkowania oraz że dochował on należytej staranności celem upewnienia się, że nabywca jest w posiadaniu korekty faktury i że się z nią zapoznał. W świetle powyższego należy stwierdzić, że w przypadku, gdy sprzedawca nie otrzyma potwierdzenia odbioru faktury korygującej, ale dysponuje dokumentami lub informacjami, z których można wywieść, że kontrahent nabywca zapoznał się z treścią faktury korygującej, spełniony zostanie wymóg określony w art. 29 ust. 4a ustawy (i będzie on uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania w deklaracji podatkowej za dany okres, w którym uzyska stosowne dokumenty lub informacje). Biuletyn VAT nr 21(219)

9 1. ZASADY OGÓLNE CO WCHODZI, A CZEGO NIE WLICZAMY DO PODSTAWY OPODATKOWANIA Podwyższenie podstawy opodatkowania W przypadku faktur korygujących zwiększających podstawę opodatkowania istotne jest zbadanie przyczyn korekty. Przyjmuje się, że jeżeli okoliczności stanowiące podstawę wystawienia korekty zaistniały już po dokonaniu sprzedaży, faktury korygujące powinny być rozliczone z chwilą ich wystawienia. Jeśli natomiast okoliczności te istniały już w dacie wystawienia faktury pierwotnej, faktura korygująca powinna być ujęta w deklaracji złożonej za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna zgodnie z jej momentem powstania obowiązku podatkowego. W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 4 lipca 2014 r. (sygn. IPPP3/ /14-5/SM) czytamy: Odnosząc się do sposobu rozliczenia na gruncie podatku od towarów i usług faktur korygujących (in plus) zwiększających podstawę opodatkowania oraz podatek należny, należy wskazać, że ustalenie, w jakim okresie należy rozliczyć taką fakturę korygującą, uzależnione jest od zdarzenia, które leży u podstaw jej wystawienia. Podkreślić należy, że istotą problemu w rozpatrywanej sprawie jest zaistnienie okoliczności, a nie jej poznanie (dowiedzenie się o niej) przez wystawiającego fakturę. W przypadku gdy konieczność korekty wynika np. z błędnego podania w fakturze pierwotnej kwoty podatku należnego (przyczyna korekty istniała w momencie wystawienia faktury pierwotnej), wówczas korekta powinna być dokonana wstecz, tzn. należy rozliczyć fakturę korygującą w rozliczeniu za okres, w którym została rozliczona faktura pierwotna, w której zaniżono kwotę podatku należnego. W przypadku gdy faktura pierwotna dokumentująca dostawę towarów lub świadczenie usługi została wystawiona prawidłowo, tzn. w momencie wystawienia faktury pierwotnej nie istniały żadne przesłanki świadczące o ewentualnych pomyłkach (w cenie, stawce lub kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury), co oznacza, że zdarzenie tworzące obowiązek podatkowy zostało w sposób prawidłowy ujęte i rozliczone przez podatnika, to zdarzenie następujące po wystawieniu powyższej faktury pierwotnej (np. podwyższenie ceny dostawy lub usługi w wyniku podpisania aneksu do umowy), które ma wpływ na zwiększenie wartości podstawy opodatkowania i podatku należnego, nie powoduje powstania u podatnika obowiązku korygowania wcześniejszego rozliczenia. Zatem faktura korygująca powinna zostać rozliczona na bieżąco w deklaracji podatkowej za okres zaistnienia ww. zdarzenia skutkującego zwiększeniem podstawy opodatkowania i podatku. Natomiast, jeżeli podwyższenie ceny dostawy lub usługi zostało spowodowane okolicznościami istniejącymi już w dacie wystawienia faktury pierwotnej (lecz np. nieprzekazanymi do wiadomości podatnika), to należy uznać, że faktura pierwotna była nieprawidłowa już w momencie jej wystawienia, co powoduje konieczność rozliczenia faktury korygującej w deklaracji VAT-7 złożonej za okres, w którym została rozliczona faktura pierwotna Transakcje w całości lub w części finansowane dotacją Dotacje, subwencje oraz dopłaty o podobnym charakterze będą powodowały obowiązek naliczania VAT przez podatnika, jeżeli będzie można precyzyjnie określić ich wpływ na cenę, który powinien wynikać z charakteru dotacji, subwencji lub dotacji. 1 listopada 2014 r. Biuletyn VAT nr 21(219)

10 10 1. ZASADY OGÓLNE CO WCHODZI, A CZEGO NIE WLICZAMY DO PODSTAWY OPODATKOWANIA Konieczność istnienia bezpośredniego związku z ceną dostaw towarów (świadczonych usług), jako warunku ujęcia dotacji w podstawie opodatkowania, podkreślił TSUE w wyroku z 22 listopada 2001 r. (sygn. C-184/00). Trybunał uznał, że subwencje związane bezpośrednio z ceną to takie subwencje, które stanowią całość lub część wzajemnego świadczenia za dostawę towarów lub usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy. Nie wliczamy do podstawy opodatkowania tak zwanych dotacji zakupowych. Do podstawy opodatkowania są wliczane tylko te kwoty dofinansowań, które zostały faktycznie otrzymane. Do podstawy opodatkowania wlicza się kwotę dotacji, dopłaty, pomniejszoną o kwotę należnego podatku. Oznacza to, że otrzymywana dopłata jest kwotą brutto, zawierającą w sobie podatek. Po otrzymaniu dotacji należy zatem obliczyć podatek zawarty w kwocie dotacji. Jeśli np. dopłata do czynności opodatkowanej stawką 23% wynosiła 100 zł, to w kwocie tej zawarte jest 18,70 zł podatku, a podstawą opodatkowania jest kwota 81,30 zł. Podatek od dopłaty jest obliczany według stawki właściwej dla czynności, z którą dopłata jest związana. Jest to bowiem obrót dla tej właśnie czynności (a nie dla samej dopłaty jako takiej) i w związku z tym należy zastosować stawkę właściwą dla tej czynności. Przykłady dotacji, które wpływają, lub nie, na wysokość podstawy opodatkowania Dotacje, których nie wliczamy do podstawy opodatkowania Dotacje, które wliczamy do podstawy opodatkowania 1 2 Dofinansowanie dopłat do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji (patrz: pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 7 marca 2014 r., sygn. ILPP1/ /13-2/MK) Dotacja z PFRON, z której pokrywane są koszty działań statutowych fundacji, dzięki czemu beneficjenci ostateczni projektu (osoby niepełnosprawne) nie wnoszą żadnych opłat (patrz: pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 27 marca 2014 r., sygn. ITPP2/443-98/14/EB) Dotacja od gminy z tytułu stosowania uprawnień do ulgowych oraz do bezpłat- Rekompensata pokrywająca koszty wykonywanych zadań powierzonych przez gminę, polegających na zagospodarowaniu odpadów komunalnych wytwarzanych przez mieszkańców, oraz prowadzenia punktu selektywnej zbiórki odpadów komunalnych (patrz: pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 14 kwietnia 2014 r., sygn. ILPP2/ /14-2/SJ) Wsparcie sprzedaży otrzymane od producenta sprzedawanych produktów (patrz: pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 3 lutego 2014 r., sygn. ITPP2/ /13/EK) Dotacja na zimowe utrzymanie dróg od gminy (patrz: pismo Dyrektora Izby Skar- Biuletyn VAT nr 21(219)

11 1. ZASADY OGÓLNE CO WCHODZI, A CZEGO NIE WLICZAMY DO PODSTAWY OPODATKOWANIA nych przejazdów (patrz: pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 31 stycznia 2014 r., sygn. IPTPP4/ /13-2/ALN) bowej w Katowicach z 7 lutego 2014 r., sygn. IBPP1/ /13/LSz) Dofinansowaniu Projektu EFS w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (patrz: wyrok NSA z 8 stycznia 2014 r., sygn. I FSK 176/13) Jak z tego wynika, organy podatkowe często w podobnych sprawach zajmują odmienne stanowisko. Dlatego zawsze warto wystąpić o interpretację indywidualną Podstawa opodatkowania w walucie obcej Podstawa opodatkowania na fakturze nie musi być wyrażona w złotych. Taki obowiązek istnieje tylko w stosunku do kwoty VAT. Zasada ta obowiązuje, gdy nabywca jest podatnikiem krajowym, jak i zagranicznym. Sposób przeliczenia określa art. 31a ustawy o VAT. Przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień: powstania obowiązku podatkowego, wystawienia faktury, gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego. Podatnik może też wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro. Obecnie przepisy ustawy o VAT wydłużyły termin na wystawienie faktury, jednocześnie pozwalając w każdym przypadku na wystawienie faktury przed dostawą towarów lub wykonaniem usługi (art. 106i ustawy). Dlatego przyjęcie właściwego kursu będzie zależało od tego, kiedy wystawiona jest faktura. Kursy walut Faktura wystawiona przed powstaniem obowiązku podatkowego Faktura wystawiona po powstaniu obowiązku podatkowego Przyjmujemy kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Przyjmujemy kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. W przypadku importu towarów przeliczenia na złote dokonuje się zgodnie z przepisami celnymi. 1 listopada 2014 r. Biuletyn VAT nr 21(219)

12 12 1. ZASADY OGÓLNE CO WCHODZI, A CZEGO NIE WLICZAMY DO PODSTAWY OPODATKOWANIA 1.6. Dodatkowe koszty, które pokrywa nabywca Strony umowy często ustalają, że nabywca zwraca sprzedawcy dodatkowe koszty związane ze świadczeniem usługi lub dostawą, tj. koszty transportu, hotelu, wyżywienia itp. Zwrot takich kosztów sprzedawca powinien uwzględnić w podstawie opodatkowania. Jako podstawę opodatkowania należy uwzględnić kwotę netto, wyliczoną od łącznej kwoty, jaką zapłaci nabywca. Koszty te są bowiem elementem kalkulacyjnym otrzymanego wynagrodzenia, stanowiąc część odpłatności za usługę. Nie należy ich refakturować. W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 23 grudnia 2013 r. (sygn. IBPP1/ /13/MS) czytamy: Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca w związku z zawartą umową zlecenia zapewnia wykonanie zarządu nieruchomością, wówczas kwoty należne z tych świadczeń pozostają w bezpośrednim związku z umowami zlecenia, stanowiąc część świadczonej usługi zasadniczej Wnioskodawcy w ramach umowy zlecenia nabycia powierniczego. Świadczenia dodatkowe (pomocnicze) są jak wyżej wskazano - ściśle związane z usługą, którą reguluje zawarta przez Wnioskodawcę umowa zlecenia i mają w stosunku do niej charakter poboczny (uzupełniający), są elementem pewnej całości, stanowiącej jedno świadczenie usługę wykonywaną w ramach zlecenia nabycia powierniczego. Nie można bowiem w sposób sztuczny dzielić jednej kompleksowej usługi, jaką jest usługa wykonywana przez Wnioskodawcę w ramach zawartej umowy zlecenia, wyodrębniając z niej pewne elementy. Do takiego postępowania nie uprawniają cyt. wyżej przepisy definiujące podstawę opodatkowania. W przypadku, gdy Wnioskodawca świadczy usługę o charakterze kompleksowym, stanowiącą w istocie jedno, niepodzielne świadczenie, nie jest dopuszczalne dzielenie tej usługi na części i dokonywanie refakturowania jej poszczególnych elementów (kosztów zarządu nieruchomością). Również równowartość podatku od nieruchomości Wnioskodawca zobowiązany jest traktować jako część kwoty należnej z tytułu świadczonych usług w ramach zawartej ze Spółką z o.o. umowy zlecenia. A zatem do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, należy wliczać również element kalkulacyjny, jakim jest podatek od nieruchomości, którym Wnioskodawca obciąża Spółkę z o.o. Wobec powyższego, kwota wynagrodzenia za wykonanie umowy zlecenia wraz z ponoszonymi przez Wnioskodawcę opłatami dodatkowymi (za wykonywanie przez zarządcę zarządu nieruchomością i podatek od nieruchomości), po pomniejszeniu o kwotę należnego podatku, stanowi obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług[obecnie art. 29a ustawy-przyp.red], który powinien Wnioskodawca opodatkować stawką właściwą dla świadczonej usługi, tj. 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy. Ponieważ koszty te wliczamy do podstawy opodatkowania, są opodatkowane tą samą stawką VAT co świadczenie główne i nie powinny być wyodrębnione w osobnej pozycji na fakturze. Można je podać informacyjnie np. w pozycji Uwagi. Potwierdzają to organy podatkowe. W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 28 sierpnia 2014 r. (sygn. ITPP1/ /14/AJ) czytamy: Biuletyn VAT nr 21(219)

13 1. ZASADY OGÓLNE CO WCHODZI, A CZEGO NIE WLICZAMY DO PODSTAWY OPODATKOWANIA 13 Wobec powyższego, jeżeli przedmiotem sprzedaży ma być konkretna usługa, nie powinno się wyodrębniać poszczególnych elementów, które złożyły się na tę usługę i opodatkować ich osobno, ponieważ usługodawca sprzedaje określoną usłu- gę, a nie jej elementy (koszty). Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej całe świadczenie kompleksowe podlega takim regulacjom opodatkowania VAT, jakie dotyczą świadczenia głównego. Opodatkowanie pozostałych świadczeń, składających się na świadczenie kompleksowe, podlega takim samym regulacjom, jakim podlega świadczenie główne. W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy w odniesieniu do powołanych przepisów prawa, stwierdzić należy, że skoro jak wynika z wniosku przedmiotem prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej są usługi fryzjerskie (damskie i męskie) z wykorzystaniem nabywanych środków i kosmetyków (a nie sprzedaż tych środków i kosmetyków), to słuszne jest stanowisko, że z podstawy opodatkowania nie należy wyodrębniać wartości zużytych materiałów i kosmetyków, a całe świadczenie polegające na wykonaniu usługi fryzjerskiej (przy założeniu, że usługa fryzjerska damska objęta jest grupowaniem PKWiU , a usługa fryzjerska męska ) podlega opodatkowaniu według stawki preferencyjnej 8%. PrzykłAD Kancelaria doradztwa podatkowego podpisała umowę o przeprowadzenie audytu. Zamawiający usługę miał zapłacić zł plus VAT oraz, dodatkowo, zwrócić koszty związane ze świadczeniem, tj. koszty hotelu, dojazdu itp. Ostatecznie koszty wyniosły 3000 zł. Kancelaria powinna wystawić fakturę w następujący sposób: Wzór faktury dokumentującej dodatkowe koszty Sprzedawca: Nabywca: Kancelaria Doradztwa Podatkowego Tax sp. z o.o. BUD sp. z o.o. ul. Kwiatowa 5/10 ul. Lipowa Warszawa Warszawa NIP: NIP: Data wystawienia: 10 października 2014 r. Data wykonania usługi: 30 września 2014 r. Lp. Nazwa (rodzaj) towaru lub usługi Zakres wykonanych usług Faktura nr 120/2014 Cena jednostkowa bez VAT Wartość sprzedaży bez VAT stawka VAT Podatek VAT kwota VAT 1. Audyt podatkowy Okres rozliczeniowy ,02 zł ,02 zł 23% 2860,98 zł Podsumowanie: ,02 zł 23% 2860,98 zł zł Do zapłaty: zł na rachunek bankowy nr Uwagi: Dodatkowe koszty rozliczone zgodnie z umową: 3000 zł 1 listopada 2014 r. Biuletyn VAT nr 21(219)

14 14 2. ZAKUPY, W PRZYPADKU KTÓRYCH PODATNIKIEM JEST NABYWCA 2. Zakupy, w przypadku których podatnikiem jest nabywca 2.1. WNT W przypadku WNT obowiązują takie same zasady jak w przypadku transakcji krajowych, z jednym wyjątkiem jeżeli po dokonaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nabywca otrzymuje zwrot podatku akcyzowego zapłaconego na terytorium państwa członkowskiego, z którego wysłano lub transportowano towary, podstawę opodatkowania obniża się o kwotę zwróconego podatku akcyzowego, przy czym ma on obowiązek udowodnić na podstawie posiadanych dokumentów, że otrzymał zwrot podatku akcyzowego. W podstawie opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia powinna zostać uwzględniona kwota brutto, tj. wraz z naliczonym przez kontrahenta VAT, jeśli taki został naliczony. Z art. 30a ust. 1 ustawy o VAT, odsyłającego do art. 29a ust. 1 tej ustawy, wynika bowiem, że podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży, i obejmuje m.in., podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze. W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 7 maja 2014 r. (sygn. ILPP4/443-63/14- -3/ISN) czytamy: W obowiązującym stanie prawnym podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży (art. 29a ust. 1 ustawy). Podsumowując należy stwierdzić, że w związku z naliczonym podatkiem przez kontrahenta Zainteresowany fakturę dokumentującą wewnątrzwspólnotowe nabycie samochodu powinien zaksięgować w kwocie brutto obejmującej całą kwotę, jaką zapłacił za samochód. Odrębne zasady niż w przypadku transakcji obowiązują w przypadku korekty tych transakcji. Ponadto w ostatnim czasie organy podatkowe zmieniły zdanie na temat rozliczeń tych korekt. Terminy rozliczenia korekt WNT Powód dokonania korekty Termin rozliczenia korekty Kurs waluty Stanowisko organów podatkowych Zwrot towaru W rozliczeniu za okres, kiedy Jak w przypadku dokonano zwrotu pierwotnej transakcji -150/14/PK) czytamy: W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 9 lipca 2014 r. (sygn. IBPP4/443- Mając na uwadze stan faktyczny oraz fakt, że otrzymane przez Spółkę dokumenty korygujące Biuletyn VAT nr 21(219)

15 2. ZAKUPY, W PRZYPADKU KTÓRYCH PODATNIKIEM JEST NABYWCA powinny zostać rozliczone w momencie zwrotu towaru, to kursem właściwym do przeliczenia kwot wyrażonych w walutach obcych - jest kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury pierwotnej. Stanowisko takie wynika z faktu, że faktury korygujące powodują zmianę wysokości obrotu i kwot podatku wykazanych w fakturze pierwotnej. Pomyłka w cenie W rozliczeniu za okres, kiedy rozliczono pierwotną dostawę Jak w przypadku pierwotnej transakcji W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 25 czerwca 2014 r. (sygn. IBPP4/ /14/LG) czytamy: Mając zatem na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że jeżeli wystawione przez dostawcę unijnego faktury (noty) korygujące związane są z pomyłką w cenie, tj. korekty faktur spowodowane są faktem, że pierwotna faktura nieprawidłowo odzwierciedlała stan faktyczny, który istniał już w momencie powstania obowiązku podatkowego z tytułu korygowanej sprzedaży, to Wnioskodawca powinien dokonać korekty obrotu i podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy w związku z korygowaną transakcją wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (co do zasady będzie to miesiąc wystawienia przez dostawcę unijnego faktury pierwotnej) i stosownie skorygować deklarację podatkową za ten miesiąc, stosując kurs waluty odpowiedni dla faktury pierwotnej. Udzielenie skonta W rozliczeniu za okres, w którym dokonano zapłaty uprawniającej do skorzystania ze skonta Jak w przypadku pierwotnej transakcji W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 czerwca 2014 r. (sygn. IBPP4/ /14/LG) czytamy: Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić i zgodzić się z Wnioskodawcą, że w przypadku gdy zapłata, w której uwzględniono skonto, będzie dotyczyła dostaw z poprzednich miesięcy, tzn. 1 listopada 2014 r. Biuletyn VAT nr 21(219)

16 16 2. ZAKUPY, W PRZYPADKU KTÓRYCH PODATNIKIEM JEST NABYWCA od których obowiązek podatkowy już powstał i zostały wykazane w odpowiednich deklaracjach, wówczas obrót i podatek należny z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy pomniejszyć w miesiącu, w którym dokonano zapłaty uprawniającej do skorzystania ze skonta, jednocześnie przy ustaleniu wartości takiej korekty należy zastosować kurs waluty odpowiedni dla faktury pierwotnej. Natomiast w przypadku gdy zapłata, w której uwzględniono skonto, miała miejsce w tym samym miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu pierwotnej transakcji nabycia wewnątrzwspólnotowego, wówczas skonto należy uwzględnić od razu przy ustalaniu podstawy opodatkowania. Uznane reklamacje lub udzielone rabaty W rozliczeniu za okres, kiedy otrzymano od sprzedawcy dokumenty korygujące Jak w przypadku pierwotnej transakcji W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 czerwca 2014 r. (sygn. IBPP4/ /14/LG) czytamy: Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić i zgodzić się z Wnioskodawcą, że w sytuacji otrzymania od dostawcy dokumentu korygującego wystawionego w przypadku obniżenia ceny z tytułu reklamacji jakościowych oraz obniżenia ceny z tytułu udzielonych rabatów powinien on dokonać korekty obrotu i odpowiadającego mu podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji VAT-7 za okres, w którym otrzymuje od dostawcy unijnego dokument korygujący, jednocześnie przy ustaleniu wartości takiej korekty należy zastosować kurs waluty odpowiedni dla faktury pierwotnej. Natomiast w przypadku otrzymania od dostawcy unijnego dokumentu korygującego dot. korekty ilości towarów, gdy ilość zafakturowana nie odpowiada ilości otrzymanej w rzeczywistości powinien dokonać korekty obrotu i odpowiadającego mu podatku Biuletyn VAT nr 21(219)

17 2. ZAKUPY, W PRZYPADKU KTÓRYCH PODATNIKIEM JEST NABYWCA z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji VAT-7 za okres, w którym pierwotnie powstał obowiązek podatkowy w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, jednocześnie przy ustaleniu wartości takiej korekty należy zastosować kurs waluty odpowiedni dla faktury pierwotnej. Zmiana ceny, gdy nie jest możliwe jej ustalenie w chwili dokonania dostawy Premia pieniężna W rozliczeniu za okres, w którym nabywca otrzyma fakturę korygującą W rozliczeniu za okres, w którym nabywca otrzyma fakturę korygującą Z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury korygującej Z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury korygującej W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 28 kwietnia 2014 r. (sygn. ILPP4/ /14-4/BA) czytamy: Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie Spółka jest/będzie zobowiązana do rozliczenia korekty podstawy opodatkowania, podatku należnego i naliczonego z tytułu danego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w miesiącu otrzymania faktury korygującej, na której dostawca towarów potwierdzi istnienie okoliczności powodujących konieczność korekty pierwotnie dokonanej transakcji. Obniżenie lub podwyższenie wartości wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w sytuacji, gdy jest ono skutkiem czynności mających miejsce po wystawieniu pierwotnej faktury, powinno nastąpić w dacie otrzymania faktury korygującej. Podsumowując, Spółka jest/będzie zobowiązana dokonać korekty podstawy opodatkowania, podatku VAT należnego i naliczonego z tytułu danego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym otrzyma fakturę korygującą potwierdzającą dokonanie przez dostawcę danej korekty. W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 8 lipca 2013 r. (sygn. IPPP3/ /13-4/KT) czytamy: Jeżeli zatem Spółka uzyska rabat potransakcyjny (premię) należny od dostawcy, w związku ze wszystkimi nabyciami towarów dokonanymi 1 listopada 2014 r. Biuletyn VAT nr 21(219)

18 18 2. ZAKUPY, W PRZYPADKU KTÓRYCH PODATNIKIEM JEST NABYWCA Import usług w ciągu danego okresu, stwierdzić należy, iż faktury korygujące wewnętrzne, w przypadku, gdy kontrahent zagraniczny wystawi fakturę korygującą dokumentującą rabat (zmniejszającą wartość WNT), uwzględnić należy w okresie rozliczeniowym, w którym Spółka otrzymała tę fakturę. Udzielenie rabatu będzie stanowić nową okoliczność powstałą już po dokonaniu transakcji pierwotnej. Dniem właściwym do przeliczenia kwot w walutach obcych wykazanych na fakturze będzie ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury korygującej przez sprzedawcę. Jeżeli polski podatnik rozlicza import usług, to przy ustalaniu podstawy opodatkowania stosuje te same zasady co w przypadku transakcji krajowych. Nie będzie jednak ustalał podstawy opodatkowania z tytułu importu usług, gdy wartość usługi wliczy do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub wartość usługi zwiększa wartość celną importowanego towaru (art. 30c ust. 1 ustawy o VAT). PrzykłAD Polski podatnik kupił towar w Niemczech. Kontrahent obciążył go również kosztami transportu. Usługa transportu na fakturze stanowiła odrębną pozycję. Mimo to polski podatnik powinien wliczyć koszty transportu do podstawy opodatkowania WNT i nie rozliczać importu usług. Przepisy ustawy o VAT nie przewidują również specjalnych zasad przeliczania waluty obcej na złote. Dlatego stosujemy zasady przewidziane w art. 31a ustawy o VAT. Jednak w przypadku importu usług ukształtowało się stanowisko, że niezależnie od tego, kiedy zagraniczny kontrahent wystawił fakturę, stosujemy kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 11 sierpnia 2014 r. (sygn. ILPP4/ /14-2/EWW) czytamy: Przepis art. 31a ust. 1 ustawy ma również zastosowanie w będącej przedmiotem sprawy sytuacji, tj. gdy kontrahent zagraniczny świadczący na rzecz Zainteresowanego usługi wystawi na jego rzecz faktury w walucie obcej przed wykonaniem usługi lub też przed dokonaniem przez Spółkę zapłaty należności w całości lub w części przed wykonaniem usługi. Należy wskazać, że przepis art. 31a ust. 2 ustawy nie dotyczy faktur wystawionych przez kontrahentów zagranicznych, lecz odnosi się do faktur wystawianych przez polskich podatników. Biuletyn VAT nr 21(219)

19 2. ZAKUPY, W PRZYPADKU KTÓRYCH PODATNIKIEM JEST NABYWCA 19 Problem z ustaleniem podstawy opodatkowania może powstać w przypadku usług ciągłych. Na podstawie art. 19a ust. 3 ustawy o VAT usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Zasada ta nie będzie miała zastosowania do usług świadczonych w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla których w związku z ich świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń. W tym przypadku należy uznać, że usługa została wykonana z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Co to oznacza dla podatnika? Mimo że nie otrzymał zapłaty, musi ustalić podstawę opodatkowania i naliczyć VAT. Powstaje pytanie w jaki sposób to zrobić? Najbardziej logiczny wydaje się proporcjonalny podział ustalonej podstawy opodatkowania. Stanowisko to popierają również organy podatkowe. W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 13 stycznia 2014 r. (sygn. IBPP1/ /13/AS) czytamy: Treść zacytowanych wyżej przepisów wskazuje, że w przypadku, gdy okres rozliczeniowy zostanie przedłużony ponad 12 miesięcy (np. do 18 miesięcy), a w danym roku (tj. w 12-miesięcznym okresie liczonym od początku świadczenia tych usług) nie przypada termin płatności wynagrodzenia za usługę, Spółka powinna przyjąć, że świadczona przez Kontrahenta usługa jest wykonana z upływem pierwszego (i ewentualnie każdego następnego) roku podatkowego, w części proporcjonalnej do okresu, w jakim usługa ma być wykonywana (tj. w przykładzie podanym wyżej, jeśli okres rozliczeniowy miał trwać od 1 maja do 30 kwietnia następnego roku i został przedłużony do 18 miesięcy, obowiązek podatkowy powstanie po upływie ósmego oraz osiemnastego miesiąca świadczenia tej usługi). W związku z powyższym, o ile w tym roku (tj. w okresie kolejnych 12 miesięcy liczonym od początku świadczenia usług) nie przypadną terminy płatności wynagrodzenia, w stosunku do części usługi wykonanej do końca danego roku podatkowego obowiązek podatkowy powstanie z upływem tego roku podatkowego. PrzykłAD Polska spółka kupiła usługę hostingową od francuskiej firmy. Od zakupu będzie miała obowiązek rozliczyć import usług. Usługa jest wykonywana od 1 maja 2014 r. do 31 grudnia 2015 r. Wstępne wynagrodzenie ustalono na poziomie euro, które zostanie zapłacone po wykonaniu usługi. Jednak po zakończeniu usługi wykonawca będzie mógł doliczyć dodatkowe koszty. Rok podatkowy kończy się dla spółki 31 grudnia. Dlatego powstanie obowiązek podatkowy 31 grudnia 2014 r. i 31 grudnia 2015 r. W 2014 r. spółka ustali podstawę opodatkowania w wysokości euro (8/20 x x euro) Dostawa złomu i odpadów Towary wymienione w załączniku nr 11, czyli popularny złom i odpady, podlegają zasadniczo opodatkowaniu u nabywcy. Podstawę opodatkowania stanowi kwota zapłacona sprzedawcy, pomniejszona o należny VAT od tej sprzedaży. Powstaje problem, gdy sprzedawca świadczy również dodatkowe usługi związane z tą dostawą, np. usługi cięcia. Jak wtedy 1 listopada 2014 r. Biuletyn VAT nr 21(219)

20 20 3. MARŻA JAKO PODSTAWA OPODATKOWANIA ustalić podstawę opodatkowania? Czy koszty dodatkowej usługi powiększają podstawę opodatkowania? Zdaniem organów podatkowych za dostawę kompleksową, której rozdzielenie na poszczególne elementy byłoby nieuzasadnione i sztuczne, uznać należy dostawę towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT wraz z obróbką tych towarów, uzyskaniem atestów oraz usługą transportu tych towarów, jeżeli te usługi następują przed odbiorem towarów przez nabywcę. W takiej sytuacji to nabywca rozlicza VAT, a dodatkowe koszty usług wlicza do podstawy opodatkowania dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca. Tak się dzieje niezależnie od tego, jak sprzedawca udokumentuje dostawę. Wykazanie usług w odrębnej pozycji z naliczonym VAT nie zwalnia go z tego obowiązku. W takim przypadku nie może odliczyć VAT, a do podstawy opodatkowania wlicza kwotę brutto z naliczonym podatkiem. W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 marca 2014 r. (sygn. IBPP2/ /13/KO) czytamy: Z powyższych regulacji wynika, że w przypadku dostawy towarów za podstawę opodatkowania należy uznać całość świadczenia pieniężnego pobieranego od nabywcy. Oznacza to, że do podstawy opodatkowania należy wliczyć pobieraną przez zbywcę wartość (cenę) towarów, a także wszystkie inne elementy zapłaty, będące częściami składowymi świadczenia zasadniczego (tj. dostawy towarów). Dotyczy to wyłącznie kosztów, które zwiększają kwotę należną z tytułu konkretnej dostawy. Skoro kwota należna stanowiąca całość świadczenia należnego od nabywcy obejmuje wszystkie elementy kosztów związanych z dokonywaną przez Wnioskodawcę sprzedażą oraz inne elementy kształtujące w efekcie kwotę żądaną od nabywcy, to winny one wchodzić w podstawę opodatkowania i nie powinny być odrębnie fakturowane z odrębną stawką podatku od towarów i usług właściwą dla tych usług. Zatem wartość usługi cięcia, usługi transportu oraz usługi wydania atestu realizowanych w związku ze sprzedażą towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT (stanowiące elementy transakcji dostawy towaru) zwiększają kwotę należną od nabywcy z tytułu dostawy towaru i powinny być opodatkowane na zasadach właściwych dla dostawy wyrobu ze stali nierdzewnej, stopowej i węglowej. Natomiast świadczenie kompleksowe nie będzie występować w przypadku, gdy po odbiorze stali przez klienta, klient decyduje się na skorzystanie z usługi cięcia stali. Wówczas usługę cięcia stali należy traktować jako odrębne, niezależne świadczenie, opodatkowane podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT. 3. Marża jako podstawa opodatkowania 3.1. Turystyka Rozliczenie VAT od marży jest dla podatników świadczących usługi turystyczne obowiązkowe, jeżeli spełniają warunki ustawowe (art. 119 ust. 3 ustawy o VAT). Jeśli świadczymy usługę turystyczną, mamy obowiązek rozliczyć VAT od marży bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy: Biuletyn VAT nr 21(219)