Program Zabawy z gliną.

Transkrypt

1 Program Zabawy z gliną. Glina jest niezmiernie wdzięcznym tworzywem i ten fakt prawdopodobnie decyduje o jej tak wielkim powodzeniu wśród uczniów w kaŝdym przedziale wiekowym. Cele działania: 1. Zainteresowanie uczniów lepieniem w glinie. 2. Wzbudzanie i rozwijanie wyobraźnię przestrzenną. 3. Stworzenie kółka plastyczno-ceramiczne. 4. Zapoznanie uczniów z róŝnymi technikami plastycznymi. 5. Kształcenia w uczniach twórczej podstawy. 6. Doskonalenie sprawności manualnej. 7. Zapoznanie z nowym materiałem plastycznym. 8. Poznawanie nowych technik plastycznych. 9. Usprawnianie koordynacji wzrokowo ruchowej. 10. Kształtowanie wyobraźni i inwencji twórczej. 11. Rozwijanie zainteresowań i uzdolnień plastycznych. 12. Rozwijanie sfery sensorycznej. 13. Stwarzanie moŝliwości wypowiadanie siebie poprzez wytwory artystyczne. 14. Podnoszenie poziomu akceptacji siebie i innych. 15. Uczenie się spędzania wolnego czasu w sposób twórczy. 16. Doskonalenie umiejętności posługiwania się właściwymi przyborami.

2 I. ZAŁOśENIA PROGRAMOWE Program jest przeznaczony do realizacji podczas zajęć koła zabawy z gliną. Zajęcia odbywać się będą raz w tygodniu w wymiarze minut. Nabór do zespołu odbywa się w sposób dobrowolny na początku roku szkolnego. Charakterystyka zajęć Dzieci mają potrzebę wyraŝania się przez kształt i kolor to ich sposób na opowiadanie o swoich przeŝyciach, wewnętrznym świecie, uczuciach i pragnieniach. Często nie potrafią mówić o tym za pomocą słów, wtedy glina pomaga im wydobyć to, co jest dla nich waŝne. Praca z gliną jest dla dzieci świetną kreatywną zabawą, dzięki której odkrywają swoje moŝliwości i talenty, realizują fantastyczne pomysły, cieszą się tworzeniem rzeczy pięknych i niepowtarzalnych. Glina jest materiałem bardzo plastycznym. Dzieci ćwiczą w niej rączki poprzez wyciskanie, wałkowanie, uderzanie, wyrabianie jej w najróŝniejszy sposób. Jest to niewątpliwie aktywność wymagająca od dziecka pewnej fizycznej sprawności. Pierwszy kontakt z gliną, to poznawanie materiału, dotykanie, bawienie się nim w sposób zwykle nie nastawiony na realizacje jakiegokolwiek pomysłu. Myślę, Ŝe to bardzo waŝny moment, poniewaŝ właśnie wtedy dziecko otwiera się na nowe doznania. Co więcej, często pierwsze spotkanie z daną masą warunkuje stosunek do pracy w glinie na bardzo długi czas. Korzyści z zajęć Glina to dla dziecka bardzo twórcze doświadczenie, rozwój i zabawa, ale takŝe doskonałe zajęcie terapeutyczne i relaksacyjne. To kontakt z ciekawym materiałem, odkrywanie jego moŝliwości, doświadczenie zmysłowe. Ręce mówią nam, czy glina ma odpowiednią konsystencję, podpowiadają nam, jak ją uformować. Praca z gliną skupia, uspokaja, rozwija kreatywność, wyobraźnię i zdolności manualne. Uczy koncentracji, cierpliwości, odpowiedzialności, planowania, współpracy. Pomaga rozwijać świadomość dziecięcych moŝliwości i wzmocnić poczucie własnej wartości. Dzieci dowiadują się, Ŝe mogą i potrafią czasem uczą się akceptować poraŝkę.

3 Gliniana rzeczywistość zaczarowana tematy zajęć: - poznawanie materiału: ugniatanie (wyrabianie) i lepienie z kulki, - poznawanie technik i narzędzi: proste lepienie z foremek, proste lepienie z plastrów, - zdobienie (muszelki, kłoski, trawy, koraliki i koronki) - baśniowe kwiaty i inne rośliny, - bajkowe zwierzęta, - gliniane duchy, smoki i potwory, - bajkowe zabawki (np. grzechotki) - figurki bajkowych postaci, - zaczarowana kuchnia: bajkowe miseczki, talerze, łyŝki, widelce i kubeczki, - prezenty z róŝnych okazji, - mozaika praca wspólna, - gliniane płaskorzeźby i podstawki, - ozdobne morskie kafelki, - czarodziejskie amulety i talizmany, - bajkowa biŝuteria: koraliki, bransoletki i zawieszki, - własne baśniowe pomysły.

4 II. CEL GŁÓWNY PROGRAMU: Zajęcia mają na celu rozładowanie trudnych emocji u dzieci oraz wyzwalanie pozytywnych emocji umoŝliwiających optymalne wykorzystanie moŝliwości rozwojowych dzieci. Cele szczegółowe: Rozbudzanie zainteresowań u uczniów; Motywacji do samodzielnej pracy we własnym zakresie wyobraźni; Kształtowanie pozytywnego nastawienia do podejmowanego wysiłku intelektualnego; Utrwalanie podstawowych zasad pracy z gliną; Kształtowanie umiejętności zastosowania w praktyce posiadanej wiedzy; Wzbogacenie nowych technik umiejętności; Przygotowanie uczniów do udziału w szkolnych konkursach; Rozwój zdolności manualnych; Rozwijanie umiejętności sprawności manualnej w tym zakresie.

5

6 Zadania Formy i sposoby realizacji I. Zainteresowanie uczniów zabawą w glinie. 1. Zorganizowanie i poprowadzenie kółka z gliną. 2. Zapoznanie z pradawnym rodowodom tradycji lepienia z gliny. 3. Wyjaśnienie tradycyjnych sposobów ręcznego wykonywania przedmiotów z gliny. II. Poznanie nowych technik plastycznych i zasad pracy z gliną. 1. Zapoznanie z róŝnymi technikami lepienia z gliny. 2. Poznawanie materiału ugniatania i lepienia z kuli. 3. Poznawanie techniki i narzędzi. III. Pobudzenie wyobraźni u uczniów poprzez zabawę z gliną. 1. Praca z gliną. 2. Metody suszenia i zabezpieczania obiektów ceramicznych w czasie pracy. 3. Zdobnictwo w ceramice, sposoby wykończenia powierzchni. 4. Wytwarzanie eksponatów ceramicznych. 5. Wypalanie wytworów. IV. Systematyczne utrwalanie wiadomości. 1. Wykonanie prostego obiektu przestrzennego metodą wałeczków. 2. Wyjaśnienie i zwrócenie uwagi na dokładne zlepianie elementów oraz odpowietrzanie masy. 3. Omówienie zasad prawidłowego suszenia form oraz praktycznego zabezpieczenia własnej pracy przed zbyt szybkim suszeniem, oraz zabezpieczenie przed odkształceniem i pękaniem form. 4. Podejmowanie prób samodzielnego radzenia sobie

7 z gliną. 5. Organizowanie wystawy prac uczniów w szkolnych konkursach. Planowane osiągnięcia ucznia: Uczestnik programu tworzy prace indywidualne i zbiorowe na małym i duŝym formacie; Uczeń zna i potrafi wykorzystać w sposób twórczy róŝne materiały plastyczne; Posiada umiejętności plastyczne; Potrafi lepić i modelować z masy plastycznej; Świadome posługiwanie się językiem plastycznym w ceramice; Opanowanie przez ucznia warsztatu technicznego, a w szczególności modelowania form przestrzennych róŝnymi metodami technicznymi ( metodą wałeczków,plastrów walcowanych, modelowania metodą wycisku); Poznanie technik wypału i zasad doboru temperatur; Uczeń potrafi bezpieczne i sprawne posługiwanie się narzędziami i urządzeniami oraz praktyczne wykorzystanie sprawności technicznych do realizacji zadań; Wykorzystanie zdobytej wiedzy i umiejętności do wszechstronnego i szerokiego przygotowania artystycznego; Posiada większy zakres moŝliwości komunikacyjnych; Posiada umiejętność twórczego spędzania wolnego czasu; Odreagowuje napięcia wycisza się; Efektywnie współpracuje w grupie. EWALUACJA:

8 Aby sprawdzić, czy program spełnił oczekiwania naleŝy przeprowadzić ewaluację. Będzie ona dotyczyła opinii dzieci, postaw rodziców oraz osiągnięć uczniów (udział w konkursach, wernisaŝach i kiermaszach). Na koniec roku szkolnego odbędzie się mini-wernisaŝ prac uczniów jako prezentacja dla uczniów, rodziców i pracowników szkoły.